a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) 2020/852 ustanawia ogólne ramy służące ustaleniu, czy dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako zrównoważona środowiskowo na potrzeby określenia stopnia, w jakim dana inwestycja jest zrównoważona środowiskowo. Rozporządzenie to dotyczy środków przyjętych przez Unię lub państwa członkowskie, które określają wymogi wobec uczestników rynku finansowego lub emitentów w odniesieniu do produktów finansowych lub obligacji korporacyjnych udostępnianych jako zrównoważone środowiskowo, uczestników rynku finansowego udostępniających produkty finansowe oraz przedsiębiorstw podlegających obowiązkowi publikacji oświadczenia na temat informacji niefinansowych zgodnie z art. 19a dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE 2 lub skonsolidowanego oświadczenia na temat informacji niefinansowych zgodnie z art. 29a tej dyrektywy. Podmioty gospodarcze lub organy publiczne nieobjęte rozporządzeniem (UE) 2020/852 mogą również dobrowolnie stosować to rozporządzenie.
(2) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2021/2139 3 ustanowiono techniczne kryteria kwalifikacji służące określeniu warunków, na jakich dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu. Techniczne kryteria kwalifikacji obejmują rodzaje działalności gospodarczej w dziewięciu sektorach gospodarki ze względu na ich istotny udział w całkowitych emisjach gazów cieplarnianych oraz ich udowodniony potencjał w zakresie unikania wytwarzania emisji gazów cieplarnianych, ograniczania takich emisji lub ich usuwania. Ponadto wspomniane rodzaje działalności gospodarczej mają udowodniony potencjał w zakresie umożliwienia takiego unikania, ograniczania i usuwania w innych sektorach gospodarki i rodzajach działalności lub zapewnienia długoterminowego składowania takich emisji w przypadku innych sektorów i rodzajów działalności.
(3) Rozporządzenie delegowane (UE) 2021/2139 nie obejmuje wszystkich rodzajów działalności gospodarczej, które mogą wnosić istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu. Aby jeszcze bardziej ułatwić zrównoważone środowiskowo inwestycje, należy ustanowić dodatkowe techniczne kryteria kwalifikacji w odniesieniu do tych rodzajów działalności gospodarczej, które mogą wnosić istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu, nie wyrządzając poważnych szkód względem pozostałych celów środowiskowych, ale które obecnie nie są objęte rozporządzeniem delegowanym (UE) 2021/2139. Dodatkowe rodzaje działalności gospodarczej, które mogą wnosić istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu, obejmują głównie sektor transportowy i jego łańcuch wartości. Dodatkowe rodzaje działalności gospodarczej, które mogą wnosić istotny wkład w adaptację do zmian klimatu, obejmują głównie działalność umożliwiającą przystosowanie się do nieuniknionych skutków zmian klimatu, w tym odsalanie i usługi w zakresie zapobiegania klęskom żywiołowym i sytuacjom kryzysowym związanym ze zmianą klimatu oraz reagowania na nie.
(4) Techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące tych dodatkowych rodzajów działalności gospodarczej powinny być w miarę możliwości zgodne z klasyfikacją działalności gospodarczej ustanowioną w systemie klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 ustanowionym rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 4 . Aby ułatwić przedsiębiorstwom i uczestnikom rynku finansowego identyfikację działalności gospodarczej, dla której należy ustanowić techniczne kryteria kwalifikacji, szczegółowy opis działalności gospodarczej powinien również zawierać odniesienia do kodów NACE, które mogą być związane z tą działalnością. Odniesienia te należy rozumieć jako orientacyjne i nie powinny one mieć pierwszeństwa przed szczegółową definicją działalności gospodarczej przedstawioną w jej opisie.
(5) Techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące rodzajów działalności gospodarczej, które wnoszą istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu, powinny zapewniać, by dana działalność gospodarcza miała pozytywny wpływ na łagodzenie zmian klimatu lub adaptację do zmian klimatu lub zmniejszała negatywny wpływ na takie łagodzenie lub taką adaptację. Kryteria te powinny się zatem odnosić do progów lub poziomów efektywności, które dana działalność gospodarcza powinna osiągnąć, aby kwalifikować się jako wnosząca istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu. Techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące zasady "nie czyń poważnych szkód" (DNSH) powinny zapewniać, by dana działalność gospodarcza nie miała znaczącego negatywnego wpływu na środowisko, w tym wpływu związanego ze zmianą klimatu. W związku z tym te techniczne kryteria kwalifikacji powinny określać minimalne wymogi, jakie dana działalność gospodarcza powinna spełniać, aby można było ją uznać za zrównoważoną środowiskowo.
(6) Ustanowione w art. 9 rozporządzenia (UE) 2020/852 techniczne kryteria kwalifikacji służące ustaleniu, czy dana działalność gospodarcza wnosi istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu i czy nie wyrządza poważnych szkód względem żadnego z pozostałych celów środowiskowych, powinny opierać się, w stosownych przypadkach, na funkcjonujących w Unii przepisach prawnych, najlepszych praktykach, normach i metodach, a także na ugruntowanych normach, praktykach i metodach opracowanych przez cieszące się międzynarodową renomą podmioty publiczne. W przypadku gdy te normy, praktyki i metody nie są dostępne dla określonego obszaru polityki, techniczne kryteria kwalifikacji powinny opierać się na ugruntowanych normach opracowanych przez cieszące się międzynarodową renomą podmioty prywatne.
(7) Zgodnie z art. 19 ust. 1 lit. h) rozporządzenia (UE) 2020/852 techniczne kryteria kwalifikacji powinny uwzględniać charakter i skalę działalności gospodarczej i sektora, których dotyczą, oraz to, czy dana działalność gospodarcza stanowi działalność wspomagającą, jak określono w art. 16 tego rozporządzenia, lub działalność na rzecz przejścia, jak określono w art. 10 ust. 2 tego rozporządzenia. Aby techniczne kryteria kwalifikacji w skuteczny i zrównoważony sposób spełniały wymóg określony w art. 19 rozporządzenia (UE) 2020/852, należy je określić jako próg ilościowy lub minimalny wymóg, jako względną poprawę, jako zestaw jakościowych wymogów dotyczących efektywności, jako wymogi dotyczące procedury lub oparte na praktyce, bądź jako dokładny opis charakteru samej działalności gospodarczej, w przypadku gdy taka działalność, ze względu na swój charakter, może wnieść istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu lub w adaptację do zmian klimatu. Techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące działalności wspomagającej powinny ponadto zapewniać, by działalność bezpośrednio umożliwiająca innym rodzajom działalności poprawę ich efektywności środowiskowej miała znaczący pozytywny wpływ na środowisko i nie prowadziła do uzależnienia od aktywów szkodliwych dla środowiska. Aby zapewnić, by działalność na rzecz przejścia pozostawała na wiarygodnej ścieżce zgodnej z gospodarką neutralną dla klimatu, zgodnie z art. 19 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2020/852, techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące działalności na rzecz przejścia należy poddawać przeglądowi co trzy lata, z należytym uwzględnieniem zmian w prawie Unii.
(8) Produkcja sprzętu elektrycznego odgrywa ważną rolę we wnoszeniu istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu, w szczególności poprzez wspieranie upowszechniania odnawialnych źródeł energii w unijnych sieciach elektroenergetycznych oraz rozwój instalacji ładowania pojazdów bezemisyjnych i narzędzi umożliwiających inteligentne korzystanie z energii w gospodarstwach domowych. Aby jeszcze bardziej uwolnić potencjał elektryfikacji w Unii i przyspieszyć inwestycje w produkcję sprzętu elektrycznego, należy określić techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące produkcji sprzętu elektrycznego.
(9) Produkcja pojazdów niskoemisyjnych, urządzeń transportu osobistego oraz taboru kolejowego i infrastruktury kolejowej zależy od komponentów, które odgrywają kluczową rolę w redukcji emisji gazów cieplarnianych lub, w przypadku kolei, które mają zasadnicze znaczenie dla efektywności środowiskowej, eksploatacji i funkcjonowania przez cały okres eksploatacji pociągów i infrastruktury kolejowej zgodnych z systematyką, ale często są produkowane przez przedsiębiorstwa, które nie montują tych pojazdów lub innych środków transportu. Aby zapewnić należyte uznanie roli tych przedsiębiorstw i produkowanych przez nie komponentów w łagodzeniu zmian klimatu, produkcję komponentów, które mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia i poprawy efektywności środowiskowej niskoe- misyjnego pojazdu lub innego środka transportu, należy uwzględnić w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2021/2139 jako odrębną działalność gospodarczą. Należy dodać techniczne kryteria kwalifikacji w odniesieniu do komponentów, które mają decydujące znaczenie dla efektywności środowiskowej. W przypadku pojazdów obejmują one w szczególności sterowniki, transformatory, silniki elektryczne, porty ładowania i ładowarki, przetwornice DC/DC, falowniki, alternatory, jednostki sterujące, układy hamulcowe z odzyskiwaniem energii, hamulce z systemami redukcji oporu powietrza, układy kontroli temperatury, układy przeniesienia napędu, systemy magazynowania wodoru i zasilania wodorem, elektronikę niezbędną do działania mechanizmów napędowych, układy napędowe, "najlepsze w swojej klasie" układy zawieszenia prowadzące do poprawy efektywności energetycznej, wszelkie urządzenia pomocnicze, jeśli są one niezbędne dla pojazdów niskoemisyjnych i jeśli są one znacznie bardziej energooszczędne niż rozwiązania alternatywne, aktywne funkcje aerodynamiczne w pojazdach niskoemi- syjnych zmniejszające opór powietrza oraz przyczepy, które są wyposażone w technologie oszczędzania energii, takie jak hamowanie z odzyskiwaniem energii lub usprawnienia aerodynamiczne. W przypadku kolei obejmuje to w szczególności składniki taboru kolejowego określone w załączniku I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 5 .
(10) Opony odpowiadają za 20 % zużycia energii w pojazdach, w związku z czym produkcja opon może przyczynić się do redukcji emisji gazów cieplarnianych w całym sektorze transportowym dzięki wykorzystaniu innowacji. Opony mogą również przyczynić się do dalszego rozwoju gospodarki o obiegu zamkniętym. W związku z tym, chociaż produkcja opon nie jest objęta zakresem działalności polegającej na produkcji komponentów, które mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia i poprawy efektywności środowiskowej pojazdów niskoemisyjnych, konieczna będzie dalsza ocena produkcji opon w celu ustanowienia szczegółowych technicznych kryteriów kwalifikacji dla tej działalności, z należytym uwzględnieniem wymogów prawnych określonych w najnowszych wnioskach dotyczących prawodawstwa Unii i najlepszych praktyk, w szczególności w odniesieniu do uwalniania mikrodrobin plastiku, zanieczyszczenia powietrza, hałasu, bezpośrednich emisji gazów cieplarnianych i wycofania z eksploatacji. Do tego czasu produkcja opon pozostaje kwalifikowalną działalnością na mocy sekcji 3.6 załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2139 dotyczącej innych technologii niskoemisyjnych. W szczególności w przypadku pojazdów drogowych kategorii M i N opony powinny spełniać wymogi dotyczące zewnętrznego hałasu toczenia w najwyższej klasie oraz być zgodne ze współczynnikiem oporu toczenia (co wpływa na efektywność energetyczną pojazdu) w dwóch najwyższych klasach określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/740 6 , co można zweryfikować na podstawie europejskiego rejestru produktów do celów etykietowania energetycznego (EPREL). Ponadto opony powinny spełniać wymogi określone we wniosku dotyczącym normy Euro 7 w zakresie ścieralności opon.
(11) W swoim komunikacie z dnia 9 grudnia 2020 r. "Strategia na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności - europejski transport na drodze ku przyszłości" 7 Komisja wskazała, że wszystkie rodzaje transportu są niezbędne w systemie transportu, a lotnictwo odgrywa kluczową rolę we wspieraniu spójności, poprawie jakości połączeń i zwiększaniu dostępu do rynku wewnętrznego dla wszystkich regionów. Lotnictwo może w znacznym stopniu przyczynić się do redukcji emisji gazów cieplarnianych, w tym do obniżenia emisyjności transportu, a tym samym może wnieść istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu. Należy zatem ustanowić techniczne kryteria kwalifikacji w odniesieniu do produkcji statków powietrznych, leasingu, pasażerskiego i towarowego transportu lotniczego oraz operacji obsługi naziemnej transportu lotniczego. Usługi bezemisyjnego zarobkowego transportu lotniczego świadczone przy zerowej emisji bezpośredniej CO2 lub w całości przy wykorzystaniu zrównoważonych paliw lotniczych nie są jeszcze dostępne pod względem technologicznym. Dopóki taki bezemisyjny zarobkowy transport lotniczy nie będzie dostępny pod względem technologicznym, transport lotniczy należy traktować jako działalność na rzecz przejścia, a techniczne kryteria kwalifikacji jako oparte na najlepszych dostępnych technologiach w zakresie efektywności paliwowej płatowca i silnika oraz oparte na możliwości znacznej redukcji emisji gazów cieplarnianych w całym cyklu życia statku powietrznego poprzez stopniowe wprowadzanie zrównoważonych paliw lotniczych. Aby ułatwić finansowanie bardziej wydajnych, ekologicznych i najlepszych w swojej klasie statków powietrznych, unikając jednocześnie uzależnienia od bardziej emisyjnych aktywów i nie utrudniając rozwoju bezemisyjnego zarobkowego transportu lotniczego, stopa zastąpienia, która odzwierciedla stosunek statków powietrznych trwale wycofanych z eksploatacji do statków powietrznych dostarczonych na poziomie globalnym, powinna mieć zastosowanie wyłącznie do przychodów generowanych w wyniku działalności zgodnej z technicznymi kryteriami kwalifikacji. Komisja, przy wsparciu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego ustanowionej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 8 , może opublikować wartość stopy zastąpienia, aby wesprzeć podmioty gospodarcze w ujawnianiu informacji. Zgodnie z przejściowym charakterem działalności i w celu uwzględnienia rozwoju rynku technologii statków lotniczych techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące produkcji statków powietrznych powinny mieć zastosowanie do 2032 r., a do tego czasu kryteria te należy poddawać przeglądowi w celu zapewnienia zgodności z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2020/852 wraz z postępem technologicznym. Ponadto poziom stosowania lub mieszania zrównoważonych paliw lotniczych przedstawiony w technicznych kryteriach kwalifikacji należy poddawać przeglądowi co trzy lata w celu uwzględnienia powstających technologii zrównoważonych paliw lotniczych oraz obecnej i oczekiwanej przyszłej dostępności zrównoważonych paliw lotniczych na rynku. W obszarze adaptacji do zmian klimatu niektóre rodzaje działalności dotyczące zarządzania ryzykiem związanym z klęskami żywiołowymi mogą być jednak realizowane wyłącznie przez specjalnie zaprojektowane i wyposażone statki powietrzne. W związku z tym może zaistnieć konieczność ustanowienia na kolejnym etapie odrębnych technicznych kryteriów kwalifikacji w odniesieniu do produkcji tych statków powietrznych.
(12) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2021/2139 określono techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące działalności prowadzonej na wodzie. W technicznych kryteriach kwalifikacji dotyczących statków żeglugi śródlądowej i mających zastosowanie po 2025 r. zakłada się stopniową redukcję emisji do 2050 r. zgodnie z oceną intensywności emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do energii zużywanej przez statki żeglugi śródlądowej, przeprowadzoną na podstawie emisji od źródła energii do kilwatera. Należy zaktualizować techniczne kryteria kwalifikacji, aby zapewnić użyteczność obowiązujących technicznych kryteriów kwalifikacji w odniesieniu do morskiego transportu towarowego i pasażerskiego oraz dostosować je do niedawno przyjętych międzynarodowych i unijnych wartości odniesienia. Te wartości odniesienia obejmują etap 3 wskaźnika konstrukcyjnego efektywności energetycznej Międzynarodowej Organizacji Morskiej 9 obowiązującego od 1 stycznia 2025 r., wskaźnik efektywności energetycznej istniejących statków 10 , który wszedł w życie 1 stycznia 2023 r., oraz wartości dopuszczalne intensywności emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do energii zużywanej na pokładzie zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1805 11 w sprawie stosowania paliw odnawialnych i niskoemisyjnych w transporcie morskim oraz zmieniającym dyrektywę 2009/16/WE, obowiązujące od 1 stycznia 2025 r. Aby zapewnić równe szanse w porównaniu z transportem kolejowym, należy zmienić techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące infrastruktury żeglugi śródlądowej i uwzględnić w systematyce jej modernizację, ponieważ infrastruktura ta jest niezbędna do zapewnienia żeglugi bezemisyjnych statków na drogach wodnych. Aby zapewnić równe szanse w porównaniu z infrastrukturą transportu kolejowego, drogowego i wodnego, należy zmienić techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące niskoemisyjnej infrastruktury portu lotniczego, aby uwzględnić przeładunek między różnymi rodzajami transportu.
(13) W komunikacie Komisji z dnia 24 lutego 2021 r. określającym Strategię w zakresie przystosowania do zmiany klimatu 12 wskazano, że częstotliwość i dotkliwość ekstremalnych zdarzeń pogodowych i warunków klimatycznych narasta, co z kolei skutkowało wzrostem liczby klęsk żywiołowych i ilości spowodowanych nimi szkód na przestrzeni ostatnich dwóch dziesięcioleci.
(14) Służby ratunkowe ratują życie, chronią mienie i środowisko, pomagają społecznościom dotkniętym klęskami żywiołowymi i pomagają w działaniach służących odbudowie w sytuacjach kryzysowych. Zwiększona częstotliwość klęsk żywiołowych spowodowanych zmianami klimatu sprawia zatem, że służby ratunkowe odgrywają jeszcze ważniejszą rolę. Służby ratunkowe niekoniecznie są jednak przygotowane do radzenia sobie ze skalą, charakterem i częstotliwością sytuacji kryzysowych w zmienionych warunkach klimatycznych. Działania służb ratunkowych muszą zatem obejmować rozwiązania w zakresie adaptacji, aby mogły się one przystosować do skutków zmian klimatu, a po takim przystosowaniu zapewnić rozwiązania w zakresie adaptacji w celu poprawy ogólnej odporności danego obszaru i społeczeństwa. Aby jeszcze bardziej przyspieszyć inwestycje w te służby ratunkowe, które zwiększają ogólną odporność, należy ustanowić techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące takiej działalności gospodarczej.
(15) Przewiduje się, że globalne ocieplenie doprowadzi do większej intensywności opadów i dłuższych okresów suszy w Europie 13 . W całej Unii w pewnych okresach ulewne deszcze prowadzą do powodzi. Aby zachęcić do dalszych inwestycji w rozwiązania w zakresie adaptacji służące przeciwdziałaniu powodziom, należy ustanowić techniczne kryteria kwalifikacji odnośnie do zapobiegania ryzyku powodzi i ochrony społeczności przed ich skutkami.
(16) Skutki zmian klimatu, w tym zwiększona ewapotranspiracja i częstsze susze, mogą zwiększyć niedobór wody, co może zagrozić zaopatrzeniu w wodę, a to z kolei może prowadzić do nadmiernej eksploatacji zasobów wód gruntowych i powierzchniowych oraz zwiększonej konkurencji w zakresie tych zasobów. Zgodnie z działaniami na rzecz łagodzenia zmian klimatu zgodnymi z hierarchizacją możliwych rozwiązań problemów związanych z wodą przed wprowadzeniem środków dotyczących odsalania wody należy rozważyć wykonalne środki w zakresie efektywnego gospodarowania wodą, a następnie wykonalne środki dotyczące ponownego wykorzystania wody. Jednocześnie konieczne jest zachęcanie do inwestycji w odsalanie wody morskiej lub słonawej, które mogą ograniczyć nadmierną eksploatację istniejących zasobów wodnych i mogą również zapewnić stabilizujący bufor na wypadek niedoboru wody słodkiej. Należy zatem ustanowić techniczne kryteria kwalifikacji w odniesieniu do odsalania wody morskiej lub słonawej.
(17) Dzięki doradztwu i oprogramowaniu umożliwiającemu zarządzanie ryzykiem klimatycznym można zapewnić rozwiązania w zakresie adaptacji, które ułatwiają przedsiębiorstwom prognozowanie, przewidywanie i monitorowanie obecnych lub oczekiwanych przyszłych rodzajów ryzyka klimatycznego oraz zarządzanie nimi. W odniesieniu do tych rodzajów działalności należy zatem określić techniczne kryteria kwalifikacji służące ustaleniu, czy dana działalność gospodarcza kwalifikuje się jako wnosząca istotny wkład w adaptację do zmian klimatu poprzez zapewnienie rozwiązań w zakresie adaptacji zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2020/852.
(18) W dodatku C do załączników I i II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2139 ("dodatek C") ustanowiono ogólne techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące zasady "nie czyń poważnych szkód" w odniesieniu do zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli, mające zastosowanie do różnych rodzajów działalności. W dodatku tym określono kryteria dotyczące stosowania i obecności chemikaliów. Do tej pory zawierał on wyłączenia w niektórych przypadkach, w których udowodniono, że stosowanie tych chemikaliów jest niezbędne dla społeczeństwa. Wyłączenie to budzi pewne obawy w zakresie pewności prawa i weryfikacji wśród przedsiębiorstw i uczestników rynku finansowego związane z brakiem jasnej definicji pojęcia "nieodzowne zastosowanie". W związku z tym, w oczekiwaniu na dalsze wytyczne wyjaśniające, w jaki sposób operatorzy powinni oceniać i dokumentować zgodność z przyszłymi zasadami horyzontalnymi Komisji dotyczącymi nieodzownego zastosowania chemikaliów, należy wprowadzić ukierunkowane zmiany do tego dodatku, a pojęcie "nieodzowne zastosowanie dla społeczeństwa" należy zastąpić kryteriami, które zapewniają większą pewność prawa i których zgodność można łatwiej zweryfikować. W oczekiwaniu na dalsze wytyczne pojęcie "nieodzowne zastosowanie dla społeczeństwa" należy zatem zastąpić wymogiem, zgodnie z którym na rynku nie ma dostępnych żadnych innych odpowiednich alternatywnych substancji lub technologii, a substancje muszą być stosowane w kontrolowanych warunkach.
(19) W celu dalszej poprawy użyteczności dodatku C należy wprowadzić dodatkowe ukierunkowane zmiany w lit. f) tego dodatku, aby określić minimalne stężenie graniczne dla substancji wzbudzających szczególnie duże obawy w produkcie oraz datę odniesienia dla oceny zgodności z wymogiem określonym w tej literze. Ponadto w dodatku C należy skreślić lit. g) i zastąpić ją nowym akapitem określającym minimalne stężenie graniczne i zakres stosowania wymogu określonego w tym akapicie.
(20) Z uwagi na to, że zmiany klimatu mogą mieć wpływ na wszystkie sektory gospodarki, wszystkie sektory będą musiały zostać dostosowane do niekorzystnych skutków obecnych lub oczekiwanych przyszłych warunków klimatycznych. W przyszłości należy zatem ustanowić techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące istotnego wkładu w adaptację do zmian klimatu dla wszystkich sektorów i rodzajów działalności gospodarczej, które są objęte technicznymi kryteriami kwalifikacji dotyczącymi istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu, określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
(21) Aby wyeliminować pewne niespójności techniczne i prawne stwierdzone od momentu rozpoczęcia stosowania rozporządzenia delegowanego (UE) 2021/2139, do rozporządzenia tego należy wprowadzić ukierunkowane zmiany.
(22) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2021/2139.
(23) Niniejsze rozporządzenie jest zgodne z celem neutralności klimatycznej określonym w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 14 i zapewnia postępy w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu, o których mowa w art. 5 tego rozporządzenia.
(24) Aby zsynchronizować stosowanie niniejszego rozporządzenia ze sprawozdawczością wymaganą na mocy rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/2178 15 , niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2024 r., z wyjątkiem zmiany lit. g) dodatku C. Aby zapewnić przedsiębiorstwom wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do tej zmiany, powinna ona mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2025 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: