KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności 1 , w szczególności jego art. 10 ust. 3 oraz art. 14,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1331/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające jednolitą procedurę wydawania zezwoleń na stosowanie dodatków do żywności, enzymów spożywczych i środków aromatyzujących 2 , w szczególności jego art. 7 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 ustanowiono unijny wykaz dodatków do żywności dopuszczonych do stosowania w żywności oraz warunki ich stosowania.
(2) W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 231/2012 3 ustanowiono specyfikacje dla dodatków do żywności wymienionych w załączniku II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.
(3) Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008 unijny wykaz dodatków do żywności i specyfikacji dla dodatków do żywności może być aktualizowany z inicjatywy Komisji albo na podstawie wniosku państwa członkowskiego lub zainteresowanej strony.
(4) W marcu 2021 r. przedłożono Komisji wniosek o zezwolenie na stosowanie octu buforowanego jako środka konserwującego i regulatora kwasowości w wielu różnych kategoriach żywności. Następnie wniosek ten udostępniono państwom członkowskim na podstawie art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008.
(5) W opinii opublikowanej w dniu 1 lipca 2022 r. 4 Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd") ocenił bezpieczeństwo proponowanego stosowania octu buforowanego jako dodatku do żywności. Ponieważ podstawowymi składnikami octu buforowanego są kwas octowy i jego sole, Urząd odniósł się do swojej wcześniejszej oceny kwasu octowego jako substancji czynnej w pestycydach z 2013 r. 5 , w której stwierdził, że ustanowienie dopuszczalnego dziennego spożycia kwasu octowego nie jest uważane za konieczne. Taki wniosek jest formułowany w przypadku substancji praktycznie niebudzących obaw w zakresie bezpieczeństwa i tylko w przypadku, gdy istnieją wiarygodne informacje dotyczące zarówno narażenia, jak i toksyczności oraz istnieje niewielkie prawdopodobieństwo wystąpienia efektów szkodliwych u ludzi przy dawkach, które nie powodują dysproporcji pod względem wartości odżywczych u zwierząt 6 . Biorąc pod uwagę ocenę kwasu octowego z 2013 r. oraz fakt, że ocet buforowany dysocjuje na anion octanowy - naturalny składnik diety i organizmu człowieka o obszernie opisanych skutkach biologicznych - Urząd ocenił bezpieczeństwo octu buforowanego bez uzyskania danych biologicznych ani toksykologicznych tego dodatku do żywności i stwierdził, że nie ma obaw co do bezpieczeństwa stosowania octu buforowanego jako dodatku do żywności przy proponowanych maksymalnych poziomach stosowania.
(6) W części C załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 zdefiniowano wszystkie grupy dodatków. W grupie I w części C wymieniono dodatki do żywności, z wyjątkiem barwników i substancji słodzących, w odniesieniu do których nie ma potrzeby ustalania liczbowej wartości dopuszczalnego dziennego spożycia i których stosowanie jest dozwolone w wielu rodzajach żywności zgodnie z zasadą quantum satis zdefiniowaną w art. 3 ust. 2 lit. h) tego rozporządzenia. Wynik oceny bezpieczeństwa octu buforowanego pozwala na jego włączenie do grupy I w części C załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.
(7) Ocet buforowany jest produktem płynnym lub suszonym przygotowanym przez dodanie wodorotlenków sodu/po- tasu (E 524-525) i węglanów sodu/potasu (E 500-501) do octu, który jest zgodny z normą europejską EN 13188:2000 i jest uzyskiwany wyłącznie ze źródła pochodzenia rolniczego (z wyjątkiem drewna/celulozy) w drodze podwójnej fermentacji (alkoholowej i kwaśnej). Ocet buforowany jest przeznaczony do stosowania jako alternatywa dla innych dozwolonych środków konserwujących lub regulatorów kwasowości, w szczególności dla kwasu octowego i jego soli (E 260-263). Buforowanie zwiększa pH i umożliwia stosowanie octu jako środka konserwującego lub regulatora kwasowości w wielu kategoriach żywności bez wpływu na jakość żywności.
(8) Należy zatem zezwolić na stosowanie octu buforowanego jako dodatku do żywności i przypisać temu dodatkowi numer E 267.
(9) Specyfikacje octu buforowanego (E 267) należy włączyć do rozporządzenia (UE) nr 231/2012, ponieważ dodatek ten jest po raz pierwszy uwzględniany w unijnym wykazie dodatków do żywności ustanowionym w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.
(10) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 i (UE) nr 231/2012.
(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 28 września 2023 r.
1 Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 16.
2 Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 1.
3 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 231/2012 z dnia 9 marca 2012 r. ustanawiające specyfikacje dla dodatków do żywności wymienionych w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 83 z 22.3.2012, s. 1).
4 Dziennik EFSA 2022;20(7):7351.
5 Dziennik EFSA 2013;11(1):3060.
6 Dziennik EFSA 2014;12(6):3697. Oświadczenie w sprawie koncepcyjnych ram oceny ryzyka związanego z niektórymi dodatkami do żywności poddanymi ponownej ocenie na podstawie rozporządzenia Komisji (UE) nr 257/2010.
