(notyfikowana jako dokument nr C(2022) 963)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 24 lutego 2022 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1313/2013/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności 1 , w szczególności jej art. 32 ust. 1 lit. g),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzja nr 1313/2013/UE określa ramy prawne rescEU - rezerwy zdolności na szczeblu unijnym, stworzonej w celu zapewnienia pomocy w bardzo trudnych sytuacjach, w których wszystkie dostępne zdolności na szczeblu krajowym oraz zdolności państw członkowskich udostępnione w ramach europejskiej puli ochrony ludności nie wystarczają do skutecznego reagowania na klęski żywiołowe i katastrofy spowodowane przez człowieka.
(2) Zgodnie z art. 12 ust. 2 decyzji nr 1313/2013/UE zdolności rescEU należy określać z uwzględnieniem zidentyfikowanych i pojawiających się rodzajów ryzyka, ogólnych zdolności i braków na poziomie Unii. rescEU powinno się skupiać w szczególności na czterech obszarach, a mianowicie na: gaszeniu pożarów lasów z powietrza, pilnej pomocy medycznej, incydentach chemicznych, biologicznych, radiologicznych i jądrowych (CBRJ), a także na transporcie i logistyce.
(3) W decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2019/570 2 określono początkowy skład rescEU pod względem zdolności reagowania i wymogów dotyczących jakości. Rezerwa rescEU obejmuje jak dotąd zdolności w zakresie gaszenia pożarów lasów z powietrza, powietrznej ewakuacji medycznej, zespołów ratownictwa medycznego, gromadzenia zapasów sprzętu medycznego lub wyposażenia ochrony osobistej ("zdolności w zakresie gromadzenia zapasów środków medycznych"), lub obu tych zasobów, a także zdolności w zakresie usuwania skażenia CBRJ i zdolności w zakresie gromadzenia zapasów w dziedzinie incydentów CBRJ.
(4) Analiza zidentyfikowanych i pojawiających się rodzajów ryzyka, a także zdolności i braków na poziomie Unii wskazuje, że potrzebne są zdolności w zakresie zapewniania tymczasowego schronienia.
(5) Potrzebę wyeliminowania luk jakościowych i ilościowych, jeśli chodzi o zdolność w zakresie zapewniania schronienia, odnotowano w trakcie różnych operacji Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności ("unijny mechanizm") w ostatnich latach i uwzględniono w analizie oceniającej definicje, luki i koszty w zakresie zdolności reagowania w ramach Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności [Evaluation Study of Definitions, Gaps and Cost of Response Capacities for the Union Civil Protection Mechanism] 3 z 2019 r. Ponadto doświadczenia operacyjne związane z trzęsieniami ziemi, które dotknęły Chorwację w marcu 2020 r. i grudniu 2020 r., potwierdziły istnienie luki w zdolności do zapewniania schronienia, pomimo szybkich operacji reagowania w ramach unijnego mechanizmu, w których udział wzięło kilka państw członkowskich.
(6) Głównym celem zdolności rescEU w zakresie zapewniania tymczasowego schronienia, uruchamianej w trakcie operacji reagowania w ramach unijnego mechanizmu, jest zapewnienie ludności dotkniętej kryzysem tymczasowego schronienia, które obejmowałoby zakwaterowanie, urządzenia sanitarne i higieniczne, podstawowe usługi medyczne i przestrzeń do kontaktów społecznych.
(7) Zdolność rescEU w zakresie zapewniania tymczasowego schronienia powinna obejmować fizyczną rezerwę wysokiej jakości zasobów na potrzeby szybkiego reagowania lub wirtualną rezerwę zasobów nadających się do dostosowania, które można by uruchomić na późniejszym etapie, jeżeli byłoby to konieczne na potrzeby operacji reagowania w ramach unijnego mechanizmu, lub oba te rodzaje rezerw.
(8) Zgodnie z art. 12 ust. 4 decyzji nr 1313/2013/UE wymogi jakościowe dotyczące zdolności reagowania stanowiących część zdolności rescEU należy zdefiniować w porozumieniu z państwami członkowskimi. Minimalne normy dotyczące zdolności w zakresie zapewniania tymczasowego schronienia powinny opierać się na normach dotyczących schronienia opisanych w rozdziale podręcznika Sphere Handbook dotyczącym schronienia i osiedlania się 4 .
(9) W celu reagowania na mało prawdopodobne ryzyko o poważnych skutkach należy ustanowić zdolności w zakresie zapewniania tymczasowego schronienia, zgodnie z kategoriami określonymi w art. 3d decyzji wykonawczej (UE) 2019/570 i po konsultacji z państwami członkowskimi.
(10) Aby zapewnić unijną pomoc finansową na rozwój takich zdolności w zakresie zapewniania tymczasowego schronienia, zgodnie z art. 21 ust. 3 decyzji nr 1313/2013/UE, koszty kwalifikowalne należy ustalić z uwzględnieniem kategorii określonych w załączniku IA do tej decyzji.
(11) W ramach globalnej inicjatywy Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczącej zespołów ratownictwa medycznego dokonano niedawno przeglądu norm 5 dotyczących zdolności zespołów ratownictwa medycznego typu 3 (opieka nad pacjentami skierowanymi na leczenie szpitalne). W związku z tym należy odpowiednio zmienić wymogi jakościowe dotyczące tego typu zespołu ratownictwa medycznego w ramach zdolności rescEU.
(12) Refleksje na temat wniosków wyciągniętych z kryzysu związanego z COVID-19 pokazały ponadto, że potrzebna jest większa elastyczność i modułowość zdolności rescEU w zakresie zespołów ratownictwa medycznego. W związku z tym zdolności rescEU powinny obejmować zespoły ratownictwa medycznego typu 2 (szpitalne leczenie chirurgiczne w nagłych wypadkach) uzupełnione o usługi opieki specjalistycznej, zgodnie z normami określonymi w globalnej inicjatywie Światowej Organizacji Zdrowia dotyczącej zespołów ratownictwa medycznego.
(13) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2019/570.
(14) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 33 ust. 1 decyzji nr 1313/2013/UE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 22 lutego 2022 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Janez LENARČIČ |
|
Członek Komisji |