uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 78 ust. 2 i art. 79 ust. 2 i 4,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
uwzględniając opinię Komitetu Regionów 2 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 3 ,
(1) W kontekście zmieniających się wyzwań w zakresie migracji, które wiążą się z koniecznością wspierania silnych systemów przyjmowania, azylu, integracji i migracji w państwach członkowskich, zapobiegania sytuacjom presji migracyjnej i adekwatnego reagowania na nie w sposób solidarny oraz zastępowania nieuregulowanego i niebezpiecznego napływu migrantów legalnymi i bezpiecznymi sposobami migracji, inwestowanie w skuteczne i skoordynowane zarządzanie migracjami w Unii ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia unijnego celu ustanowienia przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości zgodnie z art. 67 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).
(2) Znaczenie skoordynowanego podejścia Unii i państw członkowskich znalazło odzwierciedlenie w Europejskim programie w zakresie migracji z dnia 13 maja 2015 r., w którym podkreślono potrzebę konsekwentnej i jednoznacznej wspólnej polityki, aby odbudować wiarę w zdolność Unii do połączenia europejskich i krajowych wysiłków w dziedzinie migracji oraz skutecznie współpracować, zgodnie z zapisaną w art. 80 TFUE zasadą solidarności i sprawiedliwego podziału odpowiedzialności między państwami członkowskimi; zostało to potwierdzone w przeglądzie śró- dokresowym z dnia 27 września 2017 r. oraz w sprawozdaniach z postępów z dnia 14 marca 2018 r. i dnia 16 maja 2018 r.
(3) W konkluzjach z dnia 19 października 2017 r. Rada Europejska potwierdziła potrzebę dalszego realizowania kompleksowego, pragmatycznego i zdecydowanego podejścia do zarządzania migracjami, którego celem jest zapewnienie kontroli nad granicami zewnętrznymi oraz ograniczenie nieuregulowanego napływu migrantów i liczby ofiar śmiertelnych na morzu. Podejście to powinno się opierać na elastycznym i skoordynowanym wykorzystywaniu wszystkich instrumentów dostępnych w Unii i państwach członkowskich. Rada Europejska wezwała też do zapewnienia znaczącej intensyfikacji powrotów poprzez działania podejmowane na poziomie Unii i państw członkowskich, takie jak skuteczne umowy i uzgodnienia o readmisji.
(4) Aby wspierać wysiłki zapewniające kompleksowe podejście do zarządzania migracjami, oparte na wzajemnym zaufaniu, solidarności i sprawiedliwym podziale odpowiedzialności między państwami członkowskimi i instytucjami Unii, w celu zapewnienia wspólnej zrównoważonej polityki Unii w dziedzinie azylu i imigracji, należy wspierać państwa członkowskie za pomocą odpowiednich zasobów finansowych w postaci Funduszu Azylu, Migracji i Integracji (zwanego dalej "Funduszem").
(5) Wszystkie działania finansowane w ramach Funduszu, w tym działania prowadzone w państwach trzecich, powinny być realizowane w pełnej zgodności z prawami i zasadami zapisanymi w unijnym dorobku prawnym i Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "Kartą") oraz powinny być zgodne z zobowiązaniami międzynarodowymi Unii i państw członkowskich wynikającymi z instrumentów międzynarodowych, których są stronami, w szczególności poprzez zapewnienie przestrzegania zasad równości płci, niedyskryminacji i najlepszego interesu dziecka.
(6) We wszystkich działaniach lub decyzjach dotyczących migrujących dzieci, w tym w dziedzinie powrotów, należy przede wszystkim dbać o najlepszy interes dziecka, uwzględniając w pełni prawo dziecka do wyrażania swojej opinii.
(7) Fundusz powinien opierać się na wynikach osiągniętych oraz inwestycjach zrealizowanych przy wsparciu poprzednich funduszy: Europejskiego Funduszu na rzecz Uchodźców, ustanowionego decyzją nr 573/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 4 na lata 2008-2013, Europejskiego Funduszu na rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich, ustanowionego decyzją Rady 2007/435/WE 5 na lata 2007-2013, Europejskiego Funduszu Powrotów Imigrantów, ustanowionego decyzją nr 575/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 6 na lata 2008-2013, a także Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 516/2014 7 na lata 2014-2020. Jednocześnie należy uwzględniać wszystkie nowe istotne zmiany.
(8) Fundusz powinien wspierać solidarność i sprawiedliwy podział odpowiedzialności między państwami członkowskimi oraz skuteczne zarządzanie przepływami migracyjnymi, między innymi poprzez promowanie wspólnych środków w obszarze azylu, w tym wysiłków państw członkowskich w zakresie przyjmowania osób wymagających ochrony międzynarodowej w drodze przesiedleń, przyjmowania ze względów humanitarnych i przekazywania między państwami członkowskimi osób ubiegających się o ochronę międzynarodową lub beneficjentów ochrony międzynarodowej, poprzez wzmocnienie ochrony osób ubiegających się o azyl, które wymagają szczególnego traktowania, takich jak dzieci, poprzez wspieranie strategii integracji oraz rozwijanie i wzmacnianie polityki w dziedzinie legalnej migracji, na przykład poprzez zapewnienie bezpiecznych i legalnych możliwości wjazdu do Unii, co powinno również pomóc w zapewnieniu długoterminowej konkurencyjności Unii i przyszłości jej modelu socjalnego oraz w ograniczeniu zachęt do nieuregulowanej migracji, za pomocą zrównoważonej polityki w zakresie powrotów i readmisji.
(9) Z uwagi na fakt, że Fundusz ma charakter wewnętrzny i że jest on głównym instrumentem finansowania w dziedzinie azylu i migracji na poziomie Unii, powinien on przede wszystkim wspierać działania służące polityce wewnętrznej Unii w dziedzinie azylu i migracji zgodnie z celami Funduszu. Jednakże ze względu na to, że niektóre działania podejmowane poza Unią przyczyniają się do realizowania celów Funduszu i w pewnych okolicznościach mogą przynieść unijną wartość dodaną, Fundusz powinien wspierać zacieśnianie współpracy i partnerstwa z państwami trzecimi na potrzeby zarządzania migracjami, aby wzmacniać możliwości legalnej migracji oraz czynić procesy powrotów i readmisji skuteczniejszymi, bezpieczniejszymi i godniejszymi, a także aby promować wstępną reintegrację w państwach trzecich. Wsparcie zapewniane w ramach Funduszu pozostawałoby bez uszczerbku dla obecnego dobrowolnego charakteru przesiedleń i relokacji osób ubiegających się o ochronę międzynarodową lub beneficjentów tej ochrony na mocy ram prawnych wspólnego europejskiego systemu azylowego mających zastosowanie w momencie przyjęcia niniejszego rozporządzenia.
(10) W celu skorzystania z wiedzy fachowej właściwych agencji zdecentralizowanych, Komisja powinna zapewnić, aby ich wiedza i doświadczenie były brane pod uwagę w obszarach ich kompetencji przy opracowywaniu programów państw członkowskich. Ponadto należy umożliwić wykorzystywanie Funduszu do uzupełniania następujących działań wspieranych przez Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO), ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 439/2010 8 , z myślą o ułatwieniu i usprawnieniu funkcjonowania wspólnego europejskiego systemu azylowego, wzmacnianiu praktycznej współpracy, w szczególności wymiany informacji dotyczących azylu oraz dobrych praktyk, propagowaniu prawa unijnego i międzynarodowego oraz przyczynianiu się do jednolitego wdrażania prawa Unii w dziedzinie azylu w oparciu o wysokie standardy procedur ochrony międzynarodowej, warunków przyjmowania i oceny potrzeb w zakresie ochrony w całej Unii, umożliwianiu zrównoważonego i sprawiedliwego rozdziału wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej, ułatwianiu konwergencji w całej Unii w zakresie oceny wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej, wspieraniu wysiłków państw członkowskich w zakresie przesiedleń oraz zapewnianiu państwom członkowskim pomocy operacyjnej i technicznej na potrzeby zarządzania ich systemami azylowymi i systemami przyjmowania, w szczególności tym państwom członkowskim, których systemy poddawane są nieproporcjonalnej presji.
(11) Fundusz powinien wspierać dążenia Unii i państw członkowskich do zwiększenia zdolności państw członkowskich w zakresie opracowywania, monitorowania i oceniania ich polityk azylowych w świetle ich zobowiązań wynikających z prawa Unii.
(12) Fundusz powinien wspierać wysiłki państw członkowskich i Unii na rzecz pełnego wdrożenia i dalszego rozwoju wspólnego europejskiego systemu azylowego, w tym jego wymiaru zewnętrznego.
(13) Partnerstwa i współpraca z państwami trzecimi są jednym z podstawowych składników polityki Unii w dziedzinie zarządzania migracjami. Fundusz powinien przyczyniać się do zastępowania niebezpiecznego i nieuregulowanego napływu migrantów legalnym i bezpiecznym przyjazdem obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców wymagających ochrony międzynarodowej na terytorium państw członkowskich, do solidarności z państwami w regionach, do których lub wewnątrz których wysiedlono dużą liczbę osób wymagających ochrony międzynarodowej, poprzez pomoc w łagodzeniu presji na te państwa, a także powinien przyczyniać się do skutecznego wspierania globalnych inicjatyw Unii i państw członkowskich w zakresie przesiedleń poprzez przyjmowanie jednolitego stanowiska na forach międzynarodowych i w relacjach z państwami trzecimi. Fundusz powinien zapewniać wsparcie, w formie zachęt finansowych, na rzecz wysiłków podejmowanych przez państwa członkowskie w zakresie zapewniania ochrony międzynarodowej i trwałego rozwiązania dla uchodźców i wysiedleńców przyjętych w ramach programów przesiedleń lub programów przyjmowania ze względów humanitarnych.
(14) Z uwagi na poziom przepływów migracyjnych do Unii oraz znaczenie zapewnienia integracji i włączenia dla osób przybywających do Europy, dla społeczności lokalnych i dla długoterminowego dobrobytu naszych społeczeństw i stabilności naszych gospodarek, kluczowe jest wspieranie polityk państw członkowskich na rzecz integracji legalnie przebywających obywateli państw trzecich, w tym w obszarach priorytetowych określonych w planie działania na rzecz integracji i włączenia społecznego na lata 2021-2027. Fundusz powinien wspierać środki integracji dostosowane do potrzeb obywateli państw trzecich, a także środki horyzontalne, których celem jest budowa zdolności państw członkowskich w zakresie opracowywania strategii integracyjnych, pogłębiania relacji i współpracy oraz promowania kontaktów, konstruktywnego dialogu i akceptacji między obywatelami państw trzecich a społeczeństwem przyjmującym.
(15) Aby zwiększyć skuteczność, osiągnąć jak największą unijną wartość dodaną oraz zapewnić spójność działań Unii w zakresie wspierania integracji obywateli państw trzecich, działania finansowane z Funduszu powinny być spójne z działaniami finansowanymi z innych instrumentów unijnych oraz stanowić uzupełnienie tych działań finansowanych z innych instrumentów unijnych, w szczególności instrumentów zewnętrznych, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+), ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1057 9 , oraz Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1058 10 . Fundusz powinien wspierać dostosowane do potrzeb obywateli państw trzecich środki, które są na ogół realizowane na wczesnych etapach integracji, a także środki horyzontalne wspierające zdolności państw członkowskich w obszarze integracji, natomiast interwencje na rzecz obywateli państw trzecich mające bardziej długoterminowe skutki powinny być finansowane w ramach EFS+ i EFRR. W tym kontekście organy państw członkowskich odpowiedzialne za wdrażanie Funduszu powinny być zobowiązane do współpracy i koordynacji z organami wyznaczonymi przez państwa członkowskie do celów zarządzania interwencjami w ramach EFS+ i EFRR, a w razie potrzeby do współpracy i koordynacji z ich instytucjami zarządzającymi oraz z instytucjami zarządzającymi innych funduszy unijnych, które przyczyniają się do integracji obywateli państw trzecich.
(16) Zakres środków integracji powinien obejmować także beneficjentów ochrony międzynarodowej, aby zapewnione zostało kompleksowe podejście do integracji, uwzględniające specyfikę tej grupy docelowej. W przypadku gdy środki te są połączone z przyjmowaniem, w stosownych przypadkach powinno być możliwe objęcie działaniami również osób ubiegających się o azyl.
(17) Wdrażanie Funduszu w tym obszarze integracji powinno być spójne z unijnymi wspólnymi podstawowymi zasadami integracji, określonymi w planie działania na rzecz integracji i włączenia społecznego na lata 2021-2027.
(18) Państwa członkowskie, które tego chcą, powinny mieć możliwość zapisania w swoich programach krajowych, że środki integracyjne mogą obejmować - w zakresie, w jakim jest to niezbędne do skutecznego wdrażania takich środków - bliskich krewnych obywateli państw trzecich, wspierając w ten sposób jedność rodziny. Pojęcie "bliski krewny" należy rozumieć jako oznaczające małżonka, partnera oraz każdą inną osobę bezpośrednio spokrewnioną w linii zstępnej lub wstępnej z obywatelem państwa trzeciego objętym środkiem integracyjnym, które to osoby nie zostałyby w innym przypadku objęte zakresem Funduszu.
(19) Z uwagi na kluczową rolę, jaką w dziedzinie integracji odgrywają organy państw członkowskich oraz organizacje społeczeństwa obywatelskiego, oraz aby ułatwić dostęp tych podmiotów do finansowania na poziomie Unii, Fundusz powinien wspierać realizację działań w obszarze integracji przez krajowe, regionalne i lokalne organy oraz organizacje społeczeństwa obywatelskiego, w tym za pomocą instrumentu tematycznego oraz zwiększonych stóp współfinansowania tych działań. W związku z tym co najmniej 5 % początkowej alokacji na instrument tematyczny powinno być skierowane na wdrażanie środków integracji przez organy lokalne i regionalne.
(20) W uzupełnieniu współfinansowania zapewnianego na rzecz projektów za pośrednictwem Funduszu zachęca się państwa członkowskie do zapewnienia finansowania z budżetu ich organów publicznych, w przypadku gdy takie finansowanie jest niezbędne do wykonania projektu, zwłaszcza gdy jest on realizowany przez organizację społeczeństwa obywatelskiego.
(21) Mając na względzie długoterminowe wyzwania gospodarcze i demograficzne, z jakimi zmaga się Unia, a także coraz bardziej globalny charakter migracji, kluczowe jest stworzenie dobrze funkcjonujących kanałów legalnej migracji do Unii, aby utrzymać pozycję Unii jako atrakcyjnego celu uporządkowanej migracji, zgodnie z potrzebami gospodarczymi i społecznymi państw członkowskich, oraz aby zapewnić stabilność systemów opieki społecznej i wzrost unijnej gospodarki, chroniąc jednocześnie pracowników migrujących przed wyzyskiem w pracy.
(22) Fundusz powinien wspierać państwa członkowskie w tworzeniu strategii oraz wzmacnianiu i rozwijaniu polityk w zakresie legalnej migracji, a także w zwiększaniu ich zdolności do opracowywania, wdrażania, monitorowania i ewaluacji strategii, polityk i środków w zakresie imigracji i integracji, w odniesieniu do legalnie przebywających obywateli państw trzecich, w szczególności unijnych instrumentów na rzecz legalnej migracji. Fundusz powinien również wspierać wymianę informacji i najlepszych praktyk oraz współpracę między różnymi działami administracji i szczeblami władzy oraz między państwami członkowskimi.
(23) Skuteczna i godna polityka powrotowa jest integralną częścią kompleksowego podejścia do migracji, stosowanego przez Unię i jej państwa członkowskie. Fundusz powinien wspierać wysiłki państw członkowskich i zachęcać je do wysiłków na rzecz skutecznego wdrażania i dalszego opracowywania wspólnych standardów w zakresie powrotów, w szczególności norm określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE 11 , z naciskiem na dobrowolne powroty, oraz zintegrowanego i skoordynowanego podejścia do zarządzania powrotami. Aby zapewnić zrównoważony charakter polityki powrotowej, Fundusz powinien w równym stopniu wspierać powiązane środki w państwach trzecich, takie jak środki mające na celu ułatwianie i gwarantowanie bezpiecznych i godnych powrotów i readmisji oraz trwałej reintegracji osób powracających, w tym poprzez udzielenie wsparcia pieniężnego lub rzeczowego.
(24) Państwa członkowskie powinny nadawać priorytet dobrowolnym powrotom oraz zapewniać skuteczne, bezpieczne i godne powroty. Aby promować dobrowolne powroty, państwa członkowskie powinny przewidzieć zachęty, takie jak preferencyjne traktowanie w formie zwiększonej pomocy przy powrotach i wsparcie na rzecz wstępnej reintegracji. Takie dobrowolne powroty leżą w interesie zarówno osób powracających, jak i organów - ze względu na oszczędność kosztów.
(25) Choć dobrowolne powroty powinny mieć pierwszeństwo nad powrotami przymusowymi, są one jednak ze sobą powiązane i wzajemnie się wzmacniają, należy więc zachęcać państwa członkowskie, aby w swoich działaniach zwiększały komplementarność tych dwóch form powrotów. Możliwość wydaleń jest istotnym elementem przyczyniającym się do integralności systemu azylowego i systemu legalnej migracji. Fundusz powinien zatem wspierać działania państw członkowskich mające na celu ułatwienie i przeprowadzanie wydaleń zgodnie ze standardami określonymi w prawie Unii, w stosownych przypadkach, i przy pełnym poszanowaniu praw podstawowych i godności osób powracających.
(26) Szczególne środki wsparcia dla osób powracających, ze szczególnym uwzględnieniem ich potrzeb humanitarnych i potrzeb w zakresie ochrony, w państwach członkowskich i krajach powrotu, mogą poprawić warunki powrotu i ułatwić reintegrację osób powracających. Szczególną uwagę należy zwrócić na osoby wymagające szczególnego traktowania.
(27) Przeprowadzana przez państwa trzecie skuteczna readmisja nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich jest integralnym składnikiem unijnej polityki powrotowej i jednym z głównych narzędzi skutecznego zarządzania przepływami migracyjnymi, ponieważ ułatwia szybki powrót migrantów o nieuregulowanym statusie. Współpraca w zakresie readmisji jest ważnym elementem w ramach dialogu i współpracy z państwami trzecimi będącymi krajami pochodzenia i tranzytu migrantów o nieuregulowanym statusie, dlatego w interesie skutecznej polityki powro- towej na poziomach krajowym i unijnym należy wspierać realizowanie tej współpracy w państwach trzecich.
(28) Oprócz wspierania powrotów osób przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu, Fundusz powinien wspierać także inne środki służące przeciwdziałaniu migracji nieuregulowanej i handlowi migrantami oraz zachęcaniu do przestrzegania przepisów dotyczących legalnej migracji, a tym samym chronić spójność systemów imigracyjnych państw członkowskich.
(29) Zatrudnianie migrantów o nieuregulowanym statusie podważa rozwijanie polityki mobilności pracowników opartej na programach legalnej migracji oraz zagraża prawom pracowników migrujących, narażając ich na naruszenia praw i nadużycia. Fundusz powinien zatem wspierać państwa członkowskie, bezpośrednio albo pośrednio, we wdrażaniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/52/WE 12 , która zabrania zatrudniania nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich oraz przewiduje kary wobec pracodawców naruszających ten zakaz.
(30) Fundusz powinien wspierać państwa członkowskie, bezpośrednio albo pośrednio, we wdrażaniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/36/UE 13 , która określa przepisy dotyczące pomocy i wsparcia dla ofiar handlu ludźmi oraz ochrony tych ofiar. Środki te, w tym środki w zakresie wczesnej identyfikacji ofiar handlu ludźmi oraz kierowania ich do wyspecjalizowanych służb, powinny uwzględniać uwarunkowany płcią charakter handlu ludźmi oraz ofiary będące dziećmi.
(31) Fundusz powinien uzupełniać działania podejmowane w zakresie powrotów przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej regulowane rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 14 bez zapewniania dodatkowego finansowania dla tej agencji.
(32) Zgodnie z zasadą efektywności należy dążyć do synergii i spójności w odniesieniu do innych funduszy Unii oraz unikać nakładania się działań.
(33) Aby zoptymalizować wartość dodaną wniesioną przez inwestycje finansowane w całości lub w części z budżetu Unii, należy dążyć do synergii, w szczególności między Funduszem a innymi programami unijnymi, w tym programami objętymi zarządzaniem dzielonym. Aby zmaksymalizować te synergie, należy zapewnić kluczowe mechanizmy wspomagające, w tym finansowanie skumulowane na rzecz danego działania pochodzące z Funduszu i z innego programu unijnego. Takie finansowanie skumulowane nie powinno przekraczać łącznych kosztów kwalifikowalnych danego działania. W tym celu w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić odpowiednie zasady, w szczególności dotyczące możliwości proporcjonalnego deklarowania tych samych kosztów lub wydatków zarówno w ramach Funduszu, jak i innego programu unijnego.
(34) Działania w państwach trzecich i dotyczące państw trzecich, które są objęte wsparciem w ramach Funduszu, powinny być realizowane przy zapewnieniu synergii i spójności z innymi działaniami poza Unią, wspieranymi za pośrednictwem unijnych instrumentów finansowania zewnętrznego. W szczególności podczas realizowania takich działań należy dążyć do pełnej spójności z zasadami i ogólnymi celami polityki zewnętrznej Unii, zasadą spójności polityki na rzecz rozwoju oraz zachować spójność z dokumentami z zakresu programowania strategicznego dla danego regionu lub państwa oraz z zobowiązaniami międzynarodowymi Unii. Jeśli chodzi o wymiar zewnętrzny, Fundusz powinien koncentrować się na wspieraniu działań, które nie są ukierunkowane na rozwój i które służą interesom wewnętrznych polityk Unii oraz powinny być spójne z działaniami podejmowanymi wewnątrz Unii. Wsparcie z Funduszu należy przeznaczać na zacieśnianie współpracy z państwami trzecimi oraz umacnianie kluczowych aspektów zarządzania migracjami w obszarach mających znaczenie dla polityki migracyjnej Unii.
(35) Finansowanie z budżetu Unii należy skoncentrować na działaniach, w przypadku których interwencja Unii może przynieść wartość dodaną w porównaniu z działaniami podejmowanymi samodzielnie przez państwa członkowskie. Wsparcie finansowe zapewniane w ramach niniejszego rozporządzenia powinno przyczyniać się w szczególności do wzmacniania zdolności krajowych i unijnych w obszarach azylu i migracji zgodnie z art. 80 TFUE.
(36) Przy promowaniu działań wspieranych w ramach Funduszu odbiorcy finansowania unijnego powinni przekazywać informacje w języku lub językach grup docelowych. Aby zapewnić widoczność finansowania unijnego, jego odbiorcy, informując o swoim działaniu, powinni wskazać źródło finansowania. W tym celu odbiorcy powinni zapewnić, aby we wszelkich materiałach informacyjnych skierowanych do mediów i opinii publicznej eksponowany był symbol Unii oraz wyraźnie wymienione było unijne wsparcie finansowe.
(37) Komisja powinna mieć możliwość wykorzystywania zasobów finansowych w ramach Funduszu w celu promowania najlepszych praktyk i wymiany informacji w zakresie wdrażania Funduszu.
(38) Komisja powinna w odpowiednim czasie publikować informacje dotyczące wsparcia udzielanego z instrumentu tematycznego w ramach zarządzania bezpośredniego lub pośredniego oraz powinna w stosownych przypadkach aktualizować takie informacje. Powinna istnieć możliwość sortowania danych według celu szczegółowego, nazwy beneficjenta, kwoty zobowiązania prawnego oraz charakteru i celu środka.
(39) Państwo członkowskie może zostać uznane za postępujące w sposób niezgodny z odpowiednim unijnym dorobkiem prawnym, w tym w zakresie wykorzystywania wsparcia operacyjnego w ramach Funduszu, jeżeli nie wykonuje ono swoich obowiązków wynikających z Traktatów w obszarze azylu i powrotów, jeżeli istnieje wyraźne ryzyko poważnego naruszenia przez to państwo członkowskie wartości unijnych przy wdrażaniu unijnego dorobku prawnego Unii w zakresie azylu i powrotów, lub jeżeli w sprawozdaniu oceniającym sporządzonym w ramach mechanizmu oceny i monitorowania stosowania dorobku Schengen określonego w rozporządzeniu Rady (UE) nr 1053/2013 15 zidentyfikowano niedociągnięcia w danej dziedzinie.
(40) Fundusz powinien zapewnić istnienie sprawiedliwego i przejrzystego podziału zasobów, aby osiągnąć cele określone w niniejszym rozporządzeniu. W celu spełnienia wymogów dotyczących przejrzystości Komisja powinna publikować informacje dotyczące rocznych i wieloletnich programów prac instrumentu tematycznego. Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 16 każde państwo członkowskie powinno zapewnić, aby w terminie sześciu miesięcy od zatwierdzenia jego programu powstała strona internetowa, na której dostępne są informacje o jego programie obejmujące cele programu, działania realizowanych w ramach programu, dostępne możliwości finansowania oraz osiągnięcia.
(41) W niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić kwoty początkowe dla programów państw członkowskich obejmujące ustaloną kwotę określoną w załączniku I oraz kwotę obliczoną na podstawie kryteriów określonych w tym załączniku, oraz odzwierciedlające potrzeby i presję odczuwane przez poszczególne państwa członkowskie w obszarach azylu, migracji, integracji i powrotów. Ze względu na szczególne potrzeby państw członkowskich, w których w przeliczeniu na mieszkańca w 2018 r. i 2019 r. złożono najwięcej wniosków o udzielenie azylu, należy zwiększyć ustalone kwoty dla Cypru, Malty i Grecji.
(42) Kwoty początkowe dla programów państw członkowskich powinny stanowić podstawę długoterminowych inwestycji państw członkowskich. Aby uwzględnić zmiany w przepływach migracyjnych, zaspokoić potrzeby w zakresie zarządzania systemem azylowym i systemem przyjmowania oraz w zakresie integracji legalnie przebywających obywateli państw trzecich, a także rozwijać legalną migrację i przeciwdziałać migracji nieuregulowanej za pomocą skutecznych, bezpiecznych i godnych powrotów, należy przydzielić państwom członkowskim w połowie okresu programowania dodatkową kwotę, uwzględniając obiektywne kryteria. Kwota ta powinna opierać się na danych statystycznych zgodnie z załącznikiem I, aby uwzględnić zmiany sytuacji wyjściowej państw członkowskich.
(43) Aby przyczynić się do osiągnięcia celu z zakresu polityki Funduszu, państwa członkowskie powinny zapewnić, aby ich programy objęły działania służące realizacji celów szczegółowych Funduszu, aby wybrane priorytety były zgodne ze środkami wykonawczymi określonymi w załączniku II, a alokacja zasobów na poszczególne cele zapewniała realizację ogólnego celu z zakresu polityki. W tym celu państwa członkowskie powinny co do zasady zapewnić minimalną alokację na wzmacnianie i rozwijanie wspólnego europejskiego system azylu, na wzmacnianie i rozwijanie legalnej migracji do państw członkowskich, zgodnie z ich potrzebami gospodarczymi i społecznymi, a także na promowanie skutecznej integracji i włączenia społecznego obywateli państw trzecich oraz przyczynianie się do tej integracji i tego włączenia.
(44) Ze względu na fakt, że wyzwania w obszarze migracji stale się zmieniają, konieczne jest dostosowywanie alokacji finansowania do zmian w przepływach migracyjnych. Aby reagować na pilne potrzeby i na zmiany w zakresie polityki i unijnych priorytetów oraz ukierunkować finansowanie na działania o dużej unijnej wartości dodanej, część finansowania powinna być przydzielana okresowo, za pośrednictwem instrumentu tematycznego, na działania szczególne, działania unijne, działania organów lokalnych i regionalnych, pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych, przesiedlenia, przyjmowanie ze względów humanitarnych oraz jako dodatkowe wsparcie dla państw członkowskich uczestniczących w działaniach na rzecz solidarności i podziału odpowiedzialności. Instrument tematyczny zapewnia elastyczność w zarządzaniu Funduszem i może być również wdrażany za pośrednictwem programów państw członkowskich.
(45) Należy zachęcać państwa członkowskie do tego, aby - dzięki możliwości korzystania z większego wkładu Unii - część środków przydzielonych na ich programy wykorzystywały na finansowanie działań wymienionych w załączniku IV.
(46) Część dostępnych zasobów w ramach Funduszu może być przydzielana - w uzupełnieniu początkowej alokacji - na programy państw członkowskich służące wdrażaniu działań szczególnych. Te działania szczególne powinny zostać określone na poziomie Unii i powinny dotyczyć działań wymagających współpracy lub działań koniecznych do reagowania na rozwój sytuacji w Unii, który wymaga udostępnienia państwu członkowskiemu lub państwom członkowskim dodatkowego finansowania.
(47) Fundusz powinien przyczyniać się do wspierania kosztów operacyjnych związanych z celami szczegółowymi Funduszu w celu umożliwienia państwom członkowskim utrzymywania zdolności, które mają kluczowe znaczenie dla zadań i usług, które stanowią usługę publiczną na rzecz Unii jako całości. Takie wsparcie powinno obejmować pełen zwrot określonych kosztów związanych z celami Funduszu i powinno stanowić integralną część programów państw członkowskich.
(48) Aby uzupełnić wdrażanie celu z zakresu polityki Funduszu na poziomie krajowym za pośrednictwem programów państw członkowskich, Fundusz powinien również zapewniać wsparcie na rzecz działań na poziomie Unii. Działania takie powinny służyć ogólnym celom strategicznym mieszczącym się w zakresie interwencji Funduszu w odniesieniu do analizy polityki i do innowacji, ponadnarodowego wzajemnego uczenia się i partnerstw oraz testowania nowych inicjatyw i działań w całej Unii.
(49) W celu wzmocnienia zdolności Unii do natychmiastowego reagowania na wyjątkowe sytuacje w zakresie migracji w państwie członkowskim lub państwach członkowskich, charakteryzujące się napływem dużej lub nieproporcjonalnej liczby obywateli państw trzecich - co stanowi znaczące i nagłe obciążenie dla ośrodków przyjmowania i ośrodków detencyjnych państw członkowskich oraz dla ich systemów i procedur azylowych oraz zarządzania migracjami - lub natychmiastowego reagowania na wyjątkowe sytuacje w zakresie migracji w państwach trzecich, wywołane zmianami sytuacji politycznej lub konfliktami, należy umożliwić zapewnianie pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych zgodnie z ramami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
(50) Niniejsze rozporządzenie powinno zapewnić kontynuację Europejskiej Sieci Migracyjnej ustanowionej decyzją Rady 2008/381/WE 17 oraz zapewnić pomoc finansową zgodnie z celami i zadaniami tej sieci.
(51) Cel z zakresu polityki Funduszu będzie również realizowany za pomocą instrumentów finansowych i gwarancji budżetowych w ramach segmentów polityki programu InvestEU ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/523 18 . Wsparcie finansowe należy wykorzystywać w celu skorygowania niedoskonałości rynku lub nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji w proporcjonalny sposób, a działania nie powinny powielać lub wypierać finansowania prywatnego ani zakłócać konkurencji na rynku wewnętrznym. Działania powinny mieć wyraźną unijną wartością dodaną.
(52) Działania łączone mają dobrowolny charakter i są działaniami wspieranymi z budżetu Unii, łączącymi bezzwrotne formy wsparcia, zwrotne formy wsparcia, lub obie formy wsparcia z budżetu Unii oraz zwrotne formy wsparcia z instytucji prorozwojowych, instytucji finansowania rozwoju lub innych publicznych instytucji finansowych, a także wsparcie z komercyjnych instytucji finansowych i od inwestorów.
(53) W niniejszym rozporządzeniu określono pulę środków finansowych na cały czas trwania Funduszu, która podczas corocznej procedury budżetowej ma stanowić dla Parlamentu Europejskiego i Rady główną kwotę odniesienia w rozumieniu pkt 18 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 16 grudnia 2020 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami, a także nowych zasobów własnych, w tym planu działania na rzecz wprowadzania nowych zasobów własnych 19 .
(54) Do Funduszu stosuje się rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 20 (zwane dalej "rozporządzeniem finansowym"). Rozporządzenie finansowe określa zasady wykonywania budżetu Unii, w tym zasady dotyczące dotacji, nagród, zamówień, zarządzania pośredniego, instrumentów finansowych, gwarancji budżetowych, pomocy finansowej oraz zwrotu kosztów poniesionych przez ekspertów zewnętrznych.
(55) Do celów wdrażania działań w ramach zarządzania dzielonego Fundusz powinien stanowić część spójnych ram, na które składają się niniejsze rozporządzenie, rozporządzenie finansowe oraz rozporządzenie (UE) 2021/1060.
(56) Rozporządzenie (UE) 2021/1060 ustanawia ramy działania EFRR, EFS+, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji, Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej, stanowiącego część Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami oraz określa, w szczególności, przepisy dotyczące programowania, monitorowania i ewaluacji, zarządzania i kontroli w odniesieniu do funduszy unijnych wdrażanych w ramach zarządzania dzielonego. Ponadto w niniejszym rozporządzeniu należy określić cele Funduszu oraz ustanowić przepisy szczegółowe dotyczące działań, które mogą być finansowane w ramach Funduszu.
(57) W rozporządzeniu (UE) 2021/1060 określono system płatności zaliczkowych dotyczący Funduszu, konkretna stawka tych płatności ustalona jest w niniejszym rozporządzeniu. Ponadto, aby zapewnić możliwość szybkiej reakcji na sytuacje nadzwyczajne, należy ustalić konkretną stawkę płatności zaliczkowych mającą zastosowanie do pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych. System płatności zaliczkowych powinien zapewnić, aby państwa członkowskie miały środki do udzielania wsparcia beneficjentom od początku realizacji ich programów.
(58) Rodzaje finansowania i metody wykonywania na podstawie niniejszego rozporządzenia należy wybierać w zależności od ich potencjału w zakresie osiągnięcia szczegółowych celów działań i uzyskania wyników, biorąc pod uwagę w szczególności koszty kontroli, obciążenia administracyjne oraz ryzyko nieprzestrzegania przepisów. Przy dokonywaniu takiego wyboru należy rozważyć korzystanie z płatności ryczałtowych, stawek zryczałtowanych i kosztów jednostkowych, a także finansowania niepowiązanego z kosztami, zgodnie z art. 125 ust. 1 rozporządzenia finansowego.
(59) Aby jak najlepiej wykorzystać zasadę jednego audytu, należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące kontroli i audytu projektów, których beneficjentami są organizacje międzynarodowe, których systemy kontroli wewnętrznej zostały pozytywnie ocenione przez Komisję. W przypadku takich projektów instytucje zarządzające powinny mieć możliwość ograniczenia swoich kontroli zarządczych, pod warunkiem że beneficjent dostarczy w odpowiednim czasie wszystkie niezbędne dane i informacje dotyczące postępów w realizacji projektu oraz kwalifikowalności wydatków leżących u podstaw rozliczeń. Ponadto w przypadku gdy projekt realizowany przez taką organizację międzynarodową jest częścią próby audytowej, instytucja audytowa powinna mieć możliwość prowadzenia swoich prac zgodnie z zasadami Międzynarodowego Standardu Usług Pokrewnych 4400 "Zlecenia dotyczące realizacji uzgodnionych procedur w zakresie informacji finansowych".
(60) Zgodnie z rozporządzeniem finansowym, rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 21 oraz rozporządzeniami Ray (WE, Euratom) nr 2988/95 22 , (Euratom, WE) nr 2185/96 23 i (UE) 2017/1939 24 interesy finansowe Unii należy chronić za pomocą proporcjonalnych środków, w tym środków w zakresie zapobiegania nieprawidłowościom - w tym nadużyciom finansowym - ich wykrywania, korygowania i prowadzenia w ich sprawie postępowań, odzyskiwania środków utraconych, nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładania kar administracyjnych. W szczególności, zgodnie z rozporządzeniami (Euratom, WE) nr 2185/96 i (UE, Euratom) nr 883/2013, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) jest uprawniony do prowadzenia dochodzeń administracyjnych, w tym kontroli na miejscu i inspekcji, w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycia finansowe, korupcja lub wszelka inna nielegalna działalność na szkodę interesów finansowych Unii.
Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/1939 Prokuratura Europejska (EPPO) jest uprawniona do prowadzenia postępowań przygotowawczych oraz wnoszenia i popierania oskarżenia w sprawie przestępstw naruszających interesy finansowe Unii, jak przewidziano w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 25 . Zgodnie z rozporządzeniem finansowym każda osoba lub podmiot, które otrzymują środki finansowe Unii, mają w pełni współpracować w celu ochrony interesów finansowych Unii, przyznać Komisji, OLAF, Trybunałowi Obrachunkowemu oraz, w przypadku państw członkowskich, które uczestniczą we wzmocnionej współpracy na podstawie rozporządzenia (UE) 2017/1939 - EPPO, niezbędne prawa i dostęp, a także zapewniać, aby wszelkie osoby trzecie uczestniczące w wykonywaniu środków finansowych Unii przyznały tym organom równoważne prawa. Państwa członkowskie powinny w pełni współpracować i zapewniać wszelką niezbędną pomoc instytucjom, organom i jednostkom organizacyjnym Unii z myślą o ochronie interesów finansowych Unii.
(61) Państwo trzecie, które zawarło z Unią umowę w sprawie kryteriów i mechanizmów ustalania państwa odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o azyl złożonego w jednym z państw członkowskich lub złożonego w tym państwie trzecim, powinno mieć możliwość uczestniczenia w Funduszu, z zastrzeżeniem spełnienia określonych warunków.
(62) Do niniejszego rozporządzenia stosuje się horyzontalne zasady finansowe przyjęte przez Parlament Europejski i Radę na podstawie art. 322 TFUE. Zasady te zostały ustanowione w rozporządzeniu finansowym i określają w szczególności procedurę uchwalania i wykonywania budżetu w drodze dotacji, zamówień, nagród i wykonania pośredniego oraz przewidują kontrolę odpowiedzialności podmiotów upoważnionych do działań finansowych. Zasady przyjęte na podstawie art. 322 TFUE obejmują również ogólny system warunkowości służący ochronie budżetu Unii.
(63) Zgodnie z decyzją Rady 2013/755/UE 26 osoby i podmioty mające siedzibę w krajach lub terytoriach zamorskich kwalifikują się do finansowania z zastrzeżeniem zasad i celów Funduszu oraz ewentualnych uzgodnień mających zastosowanie do państwa członkowskiego, z którym dany kraj lub terytorium zamorskie są powiązane.
(64) Zgodnie z art. 349 TFUE oraz z komunikatem Komisji z dnia 24 października 2017 r. zatytułowanym "Silniejsze i odnowione partnerstwo strategiczne z regionami najbardziej oddalonymi UE", zatwierdzonym przez Radę w konkluzjach z dnia 12 kwietnia 2018 r., odnośne państwa członkowskie powinny zapewnić, aby ich krajowe strategie i programy uwzględniały szczególne wyzwania w zakresie zarządzania migracjami, z jakimi zmagają się regiony najbardziej oddalone. Fundusz powinien wspierać te państwa członkowskie, zapewniając im odpowiednie zasoby na pomoc dla tych regionów w zarządzaniu migracjami w sposób zrównoważony i w reagowaniu na ewentualne sytuacje, w których występuje presja migracyjna.
(65) Zgodnie z pkt 22 i 23 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 27 Fundusz powinien być oceniany na podstawie informacji zgromadzonych zgodnie ze szczególnymi wymogami dotyczącymi monitorowania, przy czym należy unikać obciążeń administracyjnych, w szczególności dla państw członkowskich, a także nadmiernej regulacji. Wymogi te powinny, w stosownych przypadkach, obejmować mierzalne wskaźniki stanowiące podstawę oceny skutków Funduszu w praktyce. Aby zmierzyć osiągnięcia Funduszu, należy ustanowić wskaźniki i powiązane cele końcowe w odniesieniu do każdego celu szczegółowego Funduszu. Wskaźniki te powinny obejmować wskaźniki jakościowe i ilościowe.
(66) Za pomocą wskaźników i sprawozdawczości finansowej Komisja i państwa członkowskie powinny monitorować wdrażanie Funduszu zgodnie z odpowiednimi przepisami rozporządzenia (UE) 2021/1060 oraz z niniejszym rozporządzeniem. Począwszy od 2023 r. państwa członkowskie powinny przedkładać Komisji roczne sprawozdania z wykonania obejmujące ostatni rok obrachunkowy. Sprawozdania te powinny zawierać informacje dotyczące postępów w realizacji programów państw członkowskich. Państwa członkowskie powinny również przedkładać Komisji streszczenia tych sprawozdań. Komisja powinna tłumaczyć te streszczenia na wszystkie języki urzędowe Unii oraz podawać je do wiadomości publicznej na swojej stronie internetowej, wraz z linkami do stron państw członkowskich, o których mowa w rozporządzeniu (UE) 2021/1060.
(67) Odzwierciedlając znaczenie przeciwdziałania zmianie klimatu zgodnie z zobowiązaniami Unii w zakresie wdrożenia Porozumienia paryskiego przyjętego na mocy Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu 28 oraz celów Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczących zrównoważonego rozwoju, działania podejmowane na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny przyczynić się do osiągnięcia celu zakładającego, że 30 % wszystkich wydatków w ramach wieloletnich ram finansowych zostanie przeznaczonych na uwzględnianie celów związanych z klimatem, a także do dążenia do tego, aby 7,5 % budżetu w 2024 r. i 10 % w 2026 r. i 2027 r. stanowiły wydatki związane z różnorodnością biologiczną, przy uwzględnieniu istnienia nakładających się na siebie aspektów celów w zakresie klimatu i różnorodności biologicznej. Fundusz powinien wspierać działania zgodne z unijnymi normami i priorytetami w zakresie klimatu i środowiska i które nie wyrządzałyby znaczących szkód dla celów środowiskowych w rozumieniu art. 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 29 .
(68) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 514/2014 30 oraz wszelkie inne akty mające zastosowanie do okresu programowania 2014-2020 powinny nadal być stosowane do programów i projektów wspieranych w ramach Funduszu w okresie programowania 2014-2020. Ponieważ okres wdrażania rozporządzenia (UE) nr 514/2014 nakłada się na okres programowania objęty niniejszym rozporządzeniem, a także w celu zapewnienia ciągłości w realizacji niektórych projektów zatwierdzonych na mocy tego rozporządzenia, należy ustanowić przepisy dotyczące etapów projektów. Każdy z poszczególnych etapów projektu powinien być wdrażany zgodnie z zasadami okresu programowania, w ramach którego otrzymuje finansowanie.
(69) W celu uzupełnienia i zmiany innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do zamieszczonego w załączniku III wykazu działań kwalifikujących się do wsparcia, zamieszczonego w załączniku IV wykazu działań kwalifikujących się do wyższych stóp współfinansowania, wsparcia operacyjnego na podstawie załącznika VII oraz dalszego rozwijania ram monitorowania i ewaluacji. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa. W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(70) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 31 . W odniesieniu do przyjmowania aktów wykonawczych nakładających wspólne obowiązki na państwa członkowskie, w szczególności obowiązki dotyczące przekazywania Komisji informacji, należy stosować procedurę sprawdzającą, a w odniesieniu do przyjmowania aktów wykonawczych dotyczących szczegółowych ustaleń w zakresie przekazywania Komisji informacji w ramach programowania i sprawozdawczości, należy stosować procedurę doradczą, ze względu na ich czysto techniczny charakter. Komisja powinna przyjmować akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie w odniesieniu do przyjmowania decyzji o udzieleniu pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych przewidzianej w niniejszym rozporządzeniu, jeżeli - w uzasadnionych przypadkach związanych z charakterem i celem takiej pomocy - jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą.
(71) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(72) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do TUE i do TFUE, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje.
(73) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i TFUE, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje.
(74) Zgodnie z art. 193 ust. 2 rozporządzenia finansowego dotacji można udzielić na działanie, które już się rozpoczęło, pod warunkiem że wnioskodawca jest w stanie wykazać konieczność rozpoczęcia działania przed podpisaniem umowy o udzielenie dotacji. Jednakże koszty poniesione przed dniem przedłożenia wniosku o udzielenie dotacji nie kwalifikują się do otrzymania finansowania unijnego, z wyjątkiem należycie uzasadnionych sytuacji wyjątkowych. Aby uniknąć wszelkich zakłóceń w zapewnianiu wsparcia unijnego, które mogłyby zaszkodzić interesom Unii, w ograniczonym okresie na początku obowiązywania wieloletnich ram finansowych na lata 2021-2027 i wyłącznie w należycie uzasadnionych przypadkach, powinno być możliwe uznanie za kwalifikujące się do finansowania unijnego od dnia 1 stycznia 2021 r. kosztów poniesionych w odniesieniu do działań wspieranych na podstawie niniejszego rozporządzenia w ramach zarządzania bezpośredniego i których realizacja już się rozpoczęła, nawet jeżeli koszty te zostały poniesione przed przedłożeniem wniosku o udzielenie dotacji lub wniosku o udzielenie pomocy.
(75) Należy dostosować okres stosowania niniejszego rozporządzenia do okresu stosowania rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093 32 .
(76) Aby zapewnić ciągłość udzielania wsparcia w odpowiednim obszarze polityki oraz umożliwić rozpoczęcie wdrażania od początku obowiązywania wieloletnich ram finansowych na lata 2021-2027, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym i być stosowane z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2021 r.,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
| W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
| D. M. SASSOLI | A. LOGAR |
| Przewodniczący | Przewodniczący |
500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.2025
1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025
W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
31.12.2024
1 stycznia 2025 r. zacznie obowiązywać nowa Polska Klasyfikacja Działalności – PKD 2025. Jej ostateczny kształt poznaliśmy dopiero w tygodniu przedświątecznym, gdy opracowywany od miesięcy projekt został przekazany do podpisu premiera. Chociaż jeszcze przez dwa lata równolegle obowiązywać będzie stara PKD 2007, niektórzy już dziś powinni zainteresować się zmianami.
31.12.2024
Dodatek dopełniający do renty socjalnej dla niektórych osób z niepełnosprawnościami, nowa grupa uprawniona do świadczenia wspierającego i koniec przedłużonych orzeczeń o niepełnosprawności w marcu - to tylko niektóre ważniejsze zmiany w prawie, które czekają osoby z niepełnosprawnościami w 2025 roku. Drugą część zmian opublikowaliśmy 31 grudnia.
28.12.2024
Prezydent Andrzej Duda powiedział w czwartek, że ubolewa, że w sprawie ustawy o Wigilii wolnej od pracy nie przeprowadzono wcześniej konsultacji z prawdziwego zdarzenia. Jak dodał, jego stosunek do ustawy "uległ niejakiemu zawieszeniu". Wyraził ubolewanie nad tym, że pomimo wprowadzenia wolnej Wigilii, trzy niedziele poprzedzające święto mają być dniami pracującymi. Ustawa czeka na podpis prezydenta.
12.12.2024| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2021.251.1 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Rozporządzenie 2021/1147 ustanawiające Fundusz Azylu, Migracji i Integracji |
| Data aktu: | 07/07/2021 |
| Data ogłoszenia: | 15/07/2021 |
| Data wejścia w życie: | 15/07/2021, 01/01/2021 |