a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozdział 6 tytułu XII dyrektywy Rady 2006/112/WE 2 , który przewiduje procedury szczególne dla podatników świadczących określone usługi, został zmieniony dyrektywami Rady (UE) 2017/2455 3 i (UE) 2019/1995 4 w celu rozszerzenia procedur szczególnych.
(2) Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/194 5 przyjęto szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (UE) nr 904/2010 w odniesieniu do procedur szczególnych dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, prowadzą sprzedaż towarów na odległość i dokonują niektórych krajowych dostaw towarów ("procedury szczególne").
(3) Rozporządzenie (UE) nr 904/2010 określa zasady współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (VAT). Ściślej rzecz biorąc, w art. 47i i 47j tego rozporządzenia, zmienionego rozporządzeniem Rady (UE) 2017/2454 6 , ustanowiono środki konieczne do zapewnienia kontroli transakcji przeprowadzanych przez podatników za pośrednictwem jednej z procedur szczególnych.
(4) Dzięki procedurom szczególnym podatnicy mogą zgłaszać i uiszczać VAT z tytułu realizacji dostaw towarów i świadczenia usług w państwie członkowskim, w którym mają siedzibę (państwo członkowskie identyfikacji), zamiast rejestrowania się i zgłaszania oraz uiszczania VAT w każdym państwie członkowskim, w którym realizują dostawy towarów lub w którym świadczą usługi (państwo członkowskie konsumpcji). Państwo członkowskie identyfikacji przekazuje deklaracje VAT i płatności odpowiednim państwom członkowskim konsumpcji. Państwo członkowskie konsumpcji powinno być w stanie zweryfikować prawidłowość zgłoszonych dostaw i przeprowadzić kontrolę podatników, zwracając się do nich o udostępnienie ewidencji zawierającej informacje na temat tych dostaw.
(5) Państwa członkowskie powinny wymieniać się wszystkimi informacjami i danymi przechowywanymi w ewidencji za pośrednictwem bezpiecznej sieci dostępnej na poziomie Unii.
(6) Aby usprawnić wymianę informacji i danych przechowywanych w ewidencji dotyczących transakcji realizowanych przez podatników za pośrednictwem jednej z procedur szczególnych, państwo członkowskie identyfikacji powinno być w stanie zweryfikować w chwili otrzymania wniosku o udzielenie informacji, czy wniosek dotyczy podatnika korzystającego z jednej z procedur szczególnych, ustalić, którego podatnika dotyczy wniosek, oraz określić rodzaj ewidencji, o której udostępnienie zwróciło się państwo członkowskie konsumpcji.
(7) Aby usprawnić proces przekazywania informacji i przedkładania ewidencji państwu członkowskiemu identyfikacji, podatnicy korzystający z jednej z procedur szczególnych lub ich pośrednicy powinni mieć możliwość skorzystania ze standardowego formularza w możliwym do odczytania formacie. Dzięki temu państwo członkowskie identyfikacji mogłoby przekazać odpowiedź państwu członkowskiemu konsumpcji w terminie 30 dni od daty złożenia wniosku zgodnie z art. 47i ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 904/2010.
(8) Przeprowadzanie postępowań administracyjnych dotyczących podatników korzystających z jednej z procedur szczególnych nie powinno wiązać się z nałożeniem na państwo członkowskie identyfikacji zbędnych obciążeń administracyjnych. Dlatego też państwo członkowskie identyfikacji powinno z wyprzedzeniem powiadomić wszystkie pozostałe państwa członkowskie o postępowaniach administracyjnych dotyczących podatników korzystających z jednej z procedur szczególnych, jakie zamierza przeprowadzić. W takim powiadomieniu państwo członkowskie identyfikacji powinno przekazać pozostałym państwom członkowskim wystarczająco szczegółowe informacje, aby zapewnić tym państwom możliwość zidentyfikowania podatnika oraz ustalenia zakresu planowanego postępowania administracyjnego. W powiadomieniu należy wyznaczyć odpowiednio długi termin na udzielenie odpowiedzi przez pozostałe państwa członkowskie.
(9) W celu zagwarantowania prawidłowego funkcjonowania procedur szczególnych w ujęciu administracyjnym oraz w celu usprawnienia procesu kontroli i audytu podatników korzystających z tych procedur państwa członkowskie powinny wymieniać się danymi kontaktowymi osób odpowiedzialnych za koordynowanie tych kwestii w każdym państwie członkowskim, aby zapewnić sprawną komunikację.
(10) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/194.
(11) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od tego samego dnia co przepisy tytułu XII rozdział 6 dyrektywy 2006/112/WE zmienionej dyrektywami (UE) 2017/2455 i (UE) 2019/1995, a także od tego samego dnia co odpowiednie zmiany wprowadzone w rozporządzeniu (UE) nr 904/2010 rozporządzeniem (UE) 2017/2454.
(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu Współpracy Administracyjnej,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: