uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych 1 , w szczególności jego art. 5 ust. 6,
(1) W art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 upoważniono Komisję do przyjęcia decyzji w sprawie równoważności, stwierdzającej, że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego gwarantują, że agencje ratingowe, które uzyskały zezwolenie lub zostały zarejestrowane w tym państwie trzecim, spełniają prawnie wiążące wymogi równoważne z wymogami określonymi w tym rozporządzeniu oraz podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu wymogów w tym państwie trzecim. Aby ramy prawne i nadzorcze można było uznać za równoważne, muszą one spełniać co najmniej warunki określone w art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009.
(2) W dniu 5 października 2012 r. Komisja przyjęła decyzję wykonawczą 2012/630/UE 2 , w której stwierdziła, że te trzy warunki są spełnione, i uznała ramy prawne i nadzorcze Kanady dotyczące agencji ratingowych za równoważne z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 w obowiązującym wówczas brzmieniu.
(3) Ramy prawne i nadzorcze Kanady nadal spełniają trzy warunki określone pierwotnie w art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009. Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 462/2013 3 wprowadzono dodatkowe wymogi dla agencji ratingowych zarejestrowanych w Unii, zaostrzając tym samym ramy prawne i nadzorcze, którym podlegają. Te dodatkowe wymogi obejmują prawnie wiążące przepisy mające zastosowanie do agencji ratingowych i dotyczące perspektyw ratingowych, zarządzania konfliktami interesów, wymogów w zakresie poufności, jakości metod ratingowych oraz prezentacji i ujawniania ratingów kredytowych.
(4) Zgodnie z art. 2 akapit drugi pkt 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 462/2013 te dodatkowe wymogi mają zastosowanie do celów oceny równoważności ram prawnych i nadzorczych państwa trzeciego od dnia 1 czerwca 2018 r.
(5) W dniu 6 lipca 2017 r. kanadyjski organ nadzoru opublikował "Obwieszczenie zawierające proponowane zmiany w krajowym instrumencie 25-101 w odniesieniu do wyznaczonych organizacji ratingowych", stwierdzając, że te zmiany były konieczne w celu odzwierciedlenia nowych wymogów dotyczących agencji ratingowych w UE, tak aby Unia w dalszym ciągu uznawała kanadyjski system regulacyjny za równoważny do celów regulacyjnych w Unii.
(6) W dniu 13 lipca 2017 r. Komisja zwróciła się o poradę do Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) w sprawie równoważności ram prawnych i nadzorczych między innymi Kanady z tymi dodatkowymi wymogami wprowadzonymi rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 oraz o jego opinię co do istotności ewentualnych różnic.
(7) W opinii technicznej z dnia 17 listopada 2017 r. ESMA zauważył, że w przypadku uchwalenia proponowanych zmian przepisów przed dniem 1 czerwca 2018 r. ramy prawne i nadzorcze Kanady dotyczące agencji ratingowych zawierałyby wystarczające przepisy, aby wypełnić cele, jakie przyświecają dodatkowym wymogom wprowadzonym rozporządzeniem (UE) nr 462/2013.
(8) W dniu 29 marca 2018 r. kanadyjski organ nadzoru opublikował na swojej stronie internetowej informację, że nadal analizuje uwagi otrzymane w okresie konsultacji i planuje odłożyć wprowadzenie zmian w krajowym instrumencie 25-101 na późniejszy termin w 2018 r. Kanadyjski organ nadzoru poinformował jednak służby Komisji, że plany zakładające wprowadzenie zmian w krajowym instrumencie 25-101 w odniesieniu do wyznaczonych organizacji ratingowych są obecnie zawieszone, nie podając żadnego nowego terminu. W związku z tym w ocenie stanowiącej podstawę niniejszej decyzji nie uwzględniono żadnych planowanych zmian.
(9) Rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 wprowadzono - w art. 3 ust. 1 lit. w) rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 - definicję "perspektywy ratingowej" i rozszerzono zakres stosowania niektórych wymogów mających zastosowanie do ratingów kredytowych na perspektywy ratingowe. W kanadyjskich ramach nie uznaje się perspektyw ratingowych za pozycję odrębną i różną od ratingu kredytowego, chociaż istnieją pewne odniesienia do czynności, opinii i sprawozdań, które są na tyle szerokie, że obejmują perspektywy ratingowe w sposób dorozumiany.
(10) W celu wzmocnienia postrzegania niezależności agencji ratingowych wobec ocenianych podmiotów rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 rozszerzono - w art. 6 ust. 4, art. 6a i art. 6b rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 - zakres stosowania przepisów dotyczących konfliktów interesów na konflikty powodowane przez akcjonariuszy lub wspólników posiadających znaczący udział w kapitale agencji ratingowej. Kanadyjskie ramy nie są tak szczegółowe i nakazowe jak system unijny. Chociaż istnieje ogólny wymóg opracowania odpowiednich mechanizmów wewnętrznych, których adekwatność i skuteczność podlega monitorowaniu i ocenie w celu eliminowania ewentualnych uchybień, brak jest równie szczegółowego i wyraźnego wymogu zapobiegania konfliktom interesów w stosunku do istotnych akcjonariuszy. Ponadto nie ma zakazu wystawiania ratingu kredytowego w sytuacji, gdy członek zarządu agencji ratingowej lub akcjonariusz posiadający w agencji ratingowej więcej niż 10 % akcji lub praw głosu posiada również ponad 10 % akcji w ocenianym podmiocie. Nie obowiązuje również zakaz świadczenia przez osoby fizyczne lub podmioty, które posiadają ponad 5 % akcji lub praw głosu w agencji ratingowej, usług konsultingowych lub doradczych na rzecz podmiotu ocenianego przez daną agencję ratingową.
(11) Rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 wprowadzono nowe przepisy mające na celu zapewnienie, aby informacje poufne wykorzystywano wyłącznie do celów związanych z działalnością w zakresie ratingu kredytowego i chroniono przed oszustwem, kradzieżą lub niewłaściwym wykorzystaniem. W tym celu w art. 10 ust. 2a rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 zobowiązano agencje ratingowe do traktowania wszystkich ratingów kredytowych, perspektyw ratingowych i dotyczących ich informacji jako informacji wewnętrznych do czasu ich upublicznienia. Ramy prawne i nadzorcze Kanady zawierają definicję informacji wewnętrznych, jednak za tego rodzaju informacje nie uznaje się automatycznie ratingów kredytowych i dotyczących ich informacji.
(12) Rozporządzenie (UE) nr 462/2013 ma na celu zwiększenie poziomu przejrzystości i jakości metod ratingowych. Rozporządzeniem tym wprowadzono - w sekcji D podsekcja I pkt 3 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 - obowiązek, zgodnie z którym agencje ratingowe muszą zapewnić ocenianemu podmiotowi możliwość wskazania ewentualnych błędów merytorycznych przed publikacją ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej. Ramy prawne i nadzorcze Kanady zawierają wymóg zobowiązujący agencję ratingową do powiadamiania ocenianego podmiotu (nie precyzując jednak, czy ma to mieć miejsce w godzinach pracy tego podmiotu) o informacjach o krytycznym znaczeniu oraz o głównych okolicznościach, które będą stanowić podstawę ratingu, przed jego publikacją, chociaż nie przewidziano terminu, w jakim oceniany podmiot może się do nich ustosunkować.
(13) Rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 wprowadzono - w art. 8 ust. 5a, ust. 6 lit. aa) i ab) i ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 - odpowiednie gwarancje mające zapewnić, by jakiekolwiek zmiany metod ratingowych nie skutkowały mniej rygorystycznymi metodami. Chociaż w ramach prawnych i nadzorczych Kanady przewidziano wymóg, zgodnie z którym ratingi kredytowe wystawia się przy zastosowaniu metod, które są rygorystyczne, systematyczne, zapewniają ciągłość i podlegają walidacji, nie istnieje wyraźny wymóg stanowiący, że zmiany ratingów kredytowych należy formułować zgodnie z opublikowanymi metodami. Agencje ratingowe nie mają obowiązku konsultowania się z uczestnikami rynku w sprawie zmian lub korygowania błędów w swoich metodach. Nie ma również wyraźnego wymogu powiadamiania organu nadzoru, innych organów lub zainteresowanych podmiotów o wszelkich błędach w metodach, które mogłyby mieć wpływ na ratingi wystawiane przez agencje ratingowe.
(14) Rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 zaostrzono wymogi dotyczące prezentacji i ujawniania ratingów kredytowych. Zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 i sekcją D podsekcja I pkt 2a w załączniku I do tego rozporządzenia do ujawnionych metod ratingowych, modeli i podstawowych założeń ratingowych agencja ratingowa dołącza jasne i łatwo zrozumiałe wytyczne wyjaśniające założenia, parametry, ograniczenia i niewiadome dotyczące modeli i metod ratingowych stosowanych w ratingach kredytowych. Zgodnie z ramami prawnymi i nadzorczymi Kanady nie ma ścisłego wymogu zapewnienia, by czynnościom ratingowym i metodzie ratingowej towarzyszyły odpowiednie wytyczne. Nie istnieje również wyraźny wymóg zobowiązujący agencję ratingową do zawarcia w ratingu kredytowym zastrzeżenia, że rating jest opinią agencji i że można na nim polegać wyłącznie w ograniczonym stopniu.
(15) W celu wzmocnienia konkurencji i ograniczenia zakresu konfliktów interesów w sektorze agencji ratingowych rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 wprowadzono - w sekcji E podsekcja II załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 - wymóg, zgodnie z którym opłaty pobierane przez agencje ratingowe za ratingi kredytowe i usługi dodatkowe powinny być niedyskryminujące i oparte na rzeczywistych kosztach. Agencje ratingowe zobowiązano w nim do ujawniania niektórych informacji finansowych. Ramy prawne i nadzorcze Kanady nie przewidują systemowych wymogów, zgodnie z którymi agencje ratingowe muszą przedstawiać organowi nadzoru lub ocenianym podmiotom politykę cenową, chociaż organ nadzoru może zażądać tych informacji w przypadku dochodzenia. Ponadto nie istnieje wymóg, zgodnie z którym opłaty pobierane od klientów muszą być oparte na kosztach i niedyskryminujące.
(16) W świetle przeanalizowanych czynników ramy prawne i nadzorcze Kanady dotyczące agencji ratingowych nie spełniają wszystkich warunków równoważności określonych w art. 5 ust. 6 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1060/2009. Nie można ich zatem uznać za równoważne z ramami prawnymi i nadzorczymi ustanowionymi tym rozporządzeniem.
(17) Należy zatem uchylić decyzję wykonawczą 2012/630/UE.
(18) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
| W imieniu Komisji | |
| Jean-Claude JUNCKER | |
| Przewodniczący |
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025
Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025
500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.2025
1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2019.201.20 |
| Rodzaj: | Decyzja |
| Tytuł: | Decyzja wykonawcza 2019/1277 uchylająca decyzję wykonawczą 2012/630/UE w sprawie uznania ram prawnych i nadzorczych Kanady za równoważne z wymogami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 w sprawie agencji ratingowych |
| Data aktu: | 29/07/2019 |
| Data ogłoszenia: | 30/07/2019 |
| Data wejścia w życie: | 19/08/2019 |