Decyzja 2019/866 dotycząca stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na dorocznej konferencji stron Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa, i uchylająca decyzję z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na tej dorocznej konferencji

DECYZJA RADY (UE) 2019/866

z dnia 14 maja 2019 r.

dotycząca stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na dorocznej konferencji stron Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa, i uchylająca decyzję z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na tej dorocznej konferencji

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Polska jest umawiającą się stroną Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa (zwanej dalej "konwencją w sprawie Morza Beringa"). Unia nie jest stroną konwencji. Zgodnie z art. 6 ust. 9 Aktu przystąpienia z 2003 r. umowami w sprawie połowów zawartymi przez państwa członkowskie z państwami trzecimi zarządza Unia, która powinna wdrażać wszelkie decyzje przyjęte na mocy konwencji w sprawie Morza Beringa.

(2) Decyzją Rady z dnia 11 kwietnia 2016 r. upoważniającą Rzeczpospolitą Polską, w interesie Unii Europejskiej, do rozpoczęcia negocjacji w sprawie zmian do Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa, co umożliwi regionalnym organizacjom integracji gospodarczej, takim jak Unia Europejska, stanie się stroną konwencji upoważniono Polskę do wynegocjowania, w interesie Unii, zmiany do konwencji w sprawie Morza Beringa, aby Unia mogła stać się umawiającą się stroną tej konwencji. Mandat ten jest obecnie realizowany. Zakłada się, że po zaakceptowaniu Unii jako pełnoprawnej umawiającej się strony konwencji w sprawie Morza Beringa Polska zrezygnuje z członkostwa w konwencji.

(3) Doroczna konferencja stron konwencji w sprawie Morza Beringa (doroczna konferencja stron) jest odpowiedzialna za zarządzanie zasobami mintaja i środki ich ochrony w obszarze objętym konwencją. Takie środki ochrony i zarządzania mogą stać się wiążące dla Unii.

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 ¹  stanowi, że Unia musi zapewnić, by działalność w zakresie połowów i akwakultury była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz zarządzana w sposób spójny z celami w zakresie osiągania korzyści ekonomicznych, społecznych i w dziedzinie zatrudnienia oraz przyczyniania się do dostępności dostaw żywności. Rozporządzenie stanowi również, że Unia ma stosować podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i dążyć do zapewnienia, by eksploatacja zasobów morza umożliwiała odbudowę populacji poławianych gatunków i utrzymywanie ich powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów. Rozporządzenie stanowi także, że Unia ma stosować środki zarządzania i ochrony oparte na najlepszych dostępnych opiniach naukowych, wspierać rozwój doradztwa naukowego i wiedzy, stopniowo eliminować odrzuty, propagować metody połowów, które przyczyniają się do bardziej selektywnych połowów, oraz eliminować i ograniczać w miarę możliwości przypadkowe połowy, dążyć do prowadzenia połowów o niskim stopniu oddziaływania na ekosystem morski i zasoby rybne. Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 wyraźnie stanowi, że te cele i zasady mają być stosowane przez Unię w ramach zewnętrznych stosunków w zakresie rybołówstwa.

(5) Zgodnie ze wspólnym komunikatem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanym "Międzynarodowe zarządzanie oceanami - program działań na rzecz przyszłości oceanów" oraz konkluzjami Rady na temat tego wspólnego komunikatu propagowanie środków na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) i, w stosownych przypadkach, środków usprawniających zarządzanie nimi jest kluczowe dla działań Unii na tych forach.

(6) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany "Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym" odnosi się do konkretnych środków mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi, jak również gubienia lub porzucania narzędzi połowowych na morzu.

(7) Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na dorocznej konferencji stron na lata 2019-2023, ponieważ środki ochrony i egzekwowania przyjęte przez doroczną konferencję stron będą wiążące dla Unii i mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 ² ; (WE) nr 1224/2009 ³  i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 ⁴ .

(8) W decyzji Rady z dnia 12 czerwca 2017 r. określającej stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na dorocznej konferencji stron Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa nie przewidziano przeglądu stanowiska Unii na forum dorocznej konferencji stron przed corocznym posiedzeniem w 2022 r. Ogromna większość decyzji Rady określających stanowisko Unii na forum różnych RFMO, których Unia jest umawiającą się stroną, wymaga jednak modyfikacji przed corocznymi posiedzeniami tych RFMO w 2019 r. W związku z tym, aby zapewnić bardziej spójne stanowiska Unii we wszystkich RFMO oraz usprawnić proces modyfikacji, należy przyspieszyć przegląd decyzji z dnia 12 czerwca 2017 r. i uchylić ją, zastępując nową decyzją obejmującą lata 2019-2023.

(9) W związku ze zmianami zachodzącymi w zasobach rybnych w obszarze konwencji w sprawie Morza Beringa oraz związaną z tym koniecznością ustalenia stanowiska unijnego, które uwzględniłoby te zmiany, w tym nowe informacje naukowe i inne istotne informacje przedstawione przed posiedzeniami dorocznej konferencji stron lub w ich trakcie, należy ustanowić procedury, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy między instytucjami Unii zawartą w art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, w celu corocznego doprecyzowania stanowiska Unii na lata 2019-2023,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na posiedzeniach dorocznej konferencji stron konwencji w sprawie Morza Beringa, jest określone w załączniku I.

Artykuł  2

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na posiedzeniach dorocznej konferencji stron konwencji w sprawie Morza Beringa, odbywa się zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł  3

Stanowisko Unii określone w załączniku I podlega ocenie i w stosownych przypadkach modyfikacji dokonywanej przez Radę na wniosek Komisji, najpóźniej do dnia dorocznej konferencji stron konwencji w sprawie Morza Beringa w 2024 r.

Artykuł  4

Niniejszym uchyla się decyzję Rady z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na dorocznej konferencji stron Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa oraz uchylającą decyzję Rady z dnia 10 lipca 2012 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej w ramach konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa.

Artykuł  5

1. W przypadku przystąpienia Unii do konwencji w sprawie Morza Beringa Komisja będzie reprezentować Unię na posiedzeniach dorocznej konferencji stron konwencji w sprawie Morza Beringa.

2. W oczekiwaniu na to przystąpienie Polska wyraża stanowisko Unii na posiedzeniach dorocznej konferencji stron konwencji w sprawie Morza Beringa.

3. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.

	W imieniu Rady
	P. DAEA
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na dorocznej konferencji stron konwencji w sprawie Morza Beringa

1. ZASADY

W ramach konwencji w sprawie Morza Beringa Unia:

a) działa zgodnie z celami i zasadami Unii realizowanymi w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), w szczególności poprzez stosowanie zasady ostrożnego zarządzania zasobami oraz dzięki celom dotyczącym maksymalnego podtrzymywalnego połowu gatunków określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, aby wspierać wdrażanie podejścia ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem, unikać przypadkowych połowów i w jak największym stopniu je ograniczać, stopniowo eliminować odrzuty, a także aby zminimalizować wpływ działalności połowowej na ekosystemy morskie i ich siedliska, jak również aby poprzez promowanie opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego unijnego rybołówstwa zapewniać odpowiedni standard życia osobom zależnym od działalności połowowej i uwzględniać interesy konsumentów;

b) zapewnia zgodność środków przyjętych na dorocznej konferencji stron z konwencją w sprawie Morza Beringa;

c) zapewnia zgodność środków przyjętych na dorocznej konferencji stron z prawem międzynarodowym, a w szczególności z postanowieniami Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1982 r. o prawie morza, porozumienia ONZ z 1995 r. w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi oraz porozumienia z 1993 r. o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu, a także porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 2009 r. o środkach stosowanych przez państwo portu;

d) propaguje stanowiska spójne z najlepszymi praktykami regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) w tym samym obszarze;

e) dąży do spójności i osiągnięcia synergii z unijną polityką w ramach dwustronnych stosunków z państwami trzecimi w dziedzinie rybołówstwa oraz zapewnia spójność z innymi politykami, zwłaszcza w zakresie stosunków zewnętrznych, zatrudnienia, środowiska, handlu, rozwoju, badań naukowych i innowacyjności;

f) zapewnia przestrzeganie międzynarodowych zobowiązań Unii;

g) działa zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 19 marca 2012 r. dotyczącymi komunikatu Komisji w sprawie zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa ⁵ ;

h) dąży do stworzenia dla floty unijnej równych warunków na obszarze obowiązywania konwencji w sprawie Morza Beringa, w oparciu o takie same zasady i normy jak w obowiązującym prawie Unii, oraz do promowania jednolitego stosowania tych zasad i norm;

i) działa zgodnie z konkluzjami Rady ⁶  w sprawie wspólnego komunikatu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej, zatytułowanego "Międzynarodowe zarządzanie oceanami - program działań na rzecz przyszłości oceanów" ⁷ , propaguje środki na rzecz wsparcia i zwiększenia skuteczności dorocznej konferencji stron oraz, w stosownych przypadkach, poprawy jej zarządzania i wyników (w szczególności w dziedzinie nauki, zgodności z przepisami, przejrzystości i podejmowania decyzji) jako wkład w zrównoważone zarządzanie oceanami we wszystkich jego aspektach;

j) promuje koordynację między RFMO a regionalnymi konwencjami morskimi oraz współpracę z organizacjami światowymi, stosownie do przypadku, w ramach ich mandatów;

k) wspiera mechanizmy współpracy między RFMO niezajmującymi się połowami tuńczyka, które to mechanizmy są podobne do tzw. procesu z Kobe dotyczącego RFMO zajmujących się połowami tuńczyka.

2. KIERUNKI DZIAŁANIA

W stosownych przypadkach Unia stara się wspierać podejmowanie przez doroczną konferencję stron działań, takich jak:

a) środki ochrony i zarządzania w odniesieniu do zasobów rybnych w obszarze objętym porozumieniem w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę naukową, w tym środki dotyczące dopuszczalnej wielkości połowów (AHL) i indywidualnych kwot krajowych lub nakładu połowowego w przypadku żywych zasobów morza objętych regulacjami dorocznej konferencji stron, w tym zmianą załącznika do konwencji w sprawie Morza Beringa, co pozwoliłoby osiągnąć lub utrzymać produkcję na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu najpóźniej w 2020 r. W razie konieczności, do tych środków ochrony i zarządzania włącza się środki szczególne dotyczące stad dotkniętych przełowieniem, tak aby nakład połowowy utrzymany był na poziomie zgodnym z dostępnymi uprawnieniami do połowów;

b) środki mające na celu zapobieganie nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywanie i eliminowanie na obszarze objętym konwencją w sprawie Morza Beringa, w tym umieszczenie w wykazie statków NNN;

c) środki mające na celu intensyfikację gromadzenia danych naukowych dotyczących zasobów rybnych i promowanie lepszej współpracy między sektorem i naukowcami;

d) środki monitorowania, kontroli i nadzoru na obszarze objętym konwencją w celu zapewnienia skuteczności kontroli i zgodności ze środkami przyjętymi na dorocznej konferencji stron;

e) środki mające na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu działalności połowowej na różnorodność biologiczną mórz oraz na ekosystemy morskie i ich siedliska, w tym: środki służące zmniejszeniu zanieczyszczenia morza i niedopuszczaniu do wyrzucania tworzyw sztucznych do morza oraz ograniczeniu wpływu tworzyw sztucznych obecnych w morzu na różnorodność biologiczną mórz i ekosystemy, środki ochrony wrażliwych ekosystemów morskich znajdujących się na obszarze objętym konwencją w sprawie Morza Beringa i zgodne z międzynarodowymi wytycznymi FAO dotyczącymi zarządzania połowami głębinowymi na morzu pełnym, oraz środki, których celem jest zapobieżenie w jak największym stopniu przypadkowym połowom oraz ich ograniczenie, zwłaszcza w odniesieniu do wrażliwych gatunków morskich, jak również stopniowe wyeliminowanie odrzutów;

f) środki służące zmniejszeniu wpływu porzuconych, zagubionych lub w inny sposób wyrzuconych do oceanu narzędzi połowowych oraz mające na celu ułatwienie identyfikacji i odzysku takich narzędzi;

g) środki mające na celu zakaz połowów służących jedynie do pozyskiwania płetw rekinów oraz ustanowienie wymogu wyładunku wszystkich rekinów ze wszystkimi płetwami naturalnie połączonymi z korpusem;

h) zalecenia, w stosownych przypadkach oraz w zakresie dozwolonym w ramach odpowiednich dokumentów statutowych, wspierające wdrażanie Konwencji dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP);

i) wspólne strategie z innymi RFMO, w stosownych przypadkach, w szczególności z tymi, które są zaangażowane w zarządzanie rybołówstwem w tym samym regionie;

j) dodatkowe środki techniczne w oparciu o opinie organów pomocniczych i grup roboczych dorocznej konferencji stron.

ZAŁĄCZNIK  II

Coroczne doprecyzowanie stanowiska Unii, jakie należy zająć na dorocznej konferencji stron

Przed każdym posiedzeniem dorocznej konferencji stron, kiedy organ ten ma podjąć decyzje mające skutki prawne dla Unii, należy podjąć niezbędne kroki, aby stanowisko wyrażone w imieniu Unii uwzględniało najnowsze informacje naukowe i inne istotne informacje przekazane Komisji Europejskiej, zgodnie z zasadami i kierunkami działania określonymi w załączniku I.

W tym celu i w oparciu o te informacje Komisja Europejska przekazuje Radzie z odpowiednim wyprzedzeniem przed każdym posiedzeniem dorocznej konferencji stron pisemny dokument zawierający proponowane elementy określające stanowisko Unii do dyskusji i w celu zatwierdzenia szczegółów stanowiska, które ma być przedstawione w imieniu Unii.

Jeżeli podczas posiedzenia dorocznej konferencji stron nie będzie możliwe - również na miejscu - osiągnięcie porozumienia w sprawie uwzględnienia w stanowisku Unii nowych elementów, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym.

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz. U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).

3 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).

5 Dok. 7087/12 REV 1 ADD 1 COR 1.

6 Dok. 7348/1/17 REV 1 z 24.3.2017.

7 JOIN(2016) 49 final z 10.11.2016.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2019.140.66
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2019/866 dotycząca stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na dorocznej konferencji stron Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa, i uchylająca decyzję z dnia 12 czerwca 2017 r. określającą stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii na tej dorocznej konferencji
• Data aktu: 14/05/2019
• Data ogłoszenia: 28/05/2019