uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniające dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 1 , w szczególności jego art. 6 ust. 5 oraz art. 7 ust. 15,
(1) Przepisy niniejszego rozporządzenia są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ dotyczą środków podejmowanych w celu zapobiegania przypadkom nieprzeprowadzenia rozrachunku i w odpowiedzi na takie przypadki oraz środków mających zachęcić do dyscypliny rozrachunku poprzez monitorowanie przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku, ściąganie i dystrybucję kar pieniężnych w odniesieniu do przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku i przez określenie szczegółów operacyjnych procesu zakupu na otwartym rynku. W celu zapewnienia spójności tych przepisów oraz w celu ułatwienia całościowego wglądu w te przepisy i łatwego dostępu do nich osobom podlegającym stosownym obowiązkom należy włączyć przedmiotowe przepisy do jednego rozporządzenia.
(2) Zważywszy na globalny charakter rynków finansowych, należy właściwie uwzględnić zasady dotyczące infrastruktury rynku finansowego wydane przez Komitet ds. Systemów Płatności i Rozrachunku oraz Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych ("zasady CPSS-IOSCO") w kwietniu 2012 r., które służą za ogólnoświatowy punkt odniesienia dla wymogów regulacyjnych dotyczących centralnych depozytów papierów wartościowych ("CDPW"). Należy również uwzględnić zalecenia dotyczące systemów rozrachunku papierów wartościowych wydane przez Komitet ds. Systemów Płatności i Rozrachunku oraz Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych, obejmujące potwierdzanie warunków transakcji, cykl rozrachunkowy i transakcje udzielania pożyczek papierów wartościowych.
(3) Zapewnienie spójnego stosowania rozporządzenia (UE) nr 909/2014 i określenie terminów technicznych koniecznych do stosowania niniejszego rozporządzenia wymaga zdefiniowania szeregu terminów.
(4) Firmy inwestycyjne powinny zapewnić posiadanie przez nie w odpowiednim czasie wszystkich niezbędnych informacji na temat rozrachunku umożliwiających skuteczny i wydajny rozrachunek transakcji. W szczególności firmy inwestycyjne, które nie posiadają niezbędnych informacji na temat rozrachunku, powinny skontaktować się ze swoimi klientami, aby uzyskać informacje istotne z punktu widzenia wydajnego rozrachunku, w tym standardowe dane potrzebne w procesie rozrachunku.
(5) Należy zachęcać do przetwarzania bezpośredniego ("STP"), ponieważ powszechne stosowanie STP na rynku ma kluczowe znaczenie zarówno dla utrzymania wysokiego odsetka skutecznych rozliczeń wraz ze wzrostem wolumenów, jak i dla zapewniania terminowego rozrachunku transakcji transgranicznych. Ponadto zarówno bezpośredni, jak i pośredni uczestnicy rynku powinni dysponować wewnętrzną automatyzacją, która jest konieczna, aby móc w pełni korzystać z dostępnych rozwiązań STP. Pod tym względem firmy inwestycyjne powinny oferować swoim klientom profesjonalnym możliwość elektronicznego przesyłania potwierdzeń oraz szczegółowych informacji na temat przydziału, w szczególności z wykorzystaniem międzynarodowych otwartych procedur i standardów komunikacji dotyczących komunikatów i danych referencyjnych. Ponadto CDPW powinny ułatwiać STP oraz podczas przetwarzania instrukcji rozrachunku powinny domyślnie stosować procesy opracowane w taki sposób, aby działały w sposób zautomatyzowany.
(6) CDPW powinny oferować możliwości zestawiania przez cały dzień, tak aby propagować wczesny rozrachunek w zamierzonej dacie rozrachunku.
(7) CDPW powinny wymagać od uczestników ich systemów rozrachunku papierów wartościowych, aby korzystali oni z wykazu obowiązkowych pól zestawiania służących do zestawiania instrukcji rozrachunku w celu ułatwienia rozrachunku i zapewnienia spójności między systemami rozrachunku papierów wartościowych.
(8) CDPW powinny posiadać solidne i wydajne funkcje systemu oraz strategie i procedury, które umożliwiają im ułatwianie przeprowadzania rozrachunku w zamierzonej dacie rozrachunku i motywowanie do przeprowadzania rozrachunku w taki sposób.
(9) CDPW powinny zapewniać uczestnikom dostęp w czasie rzeczywistym do informacji na temat statusu ich instrukcji rozrachunku w prowadzonych przez CDPW systemach rozrachunku papierów wartościowych, aby zachęcać i motywować tych uczestników do terminowego rozrachunku.
(10) CDPW powinny oferować uczestnikom swoich systemów rozrachunku papierów wartościowych rozrachunek brutto w czasie rzeczywistym lub przynajmniej kilka możliwości przeprowadzania codziennego rozrachunku przez cały dowolny dzień roboczy w celu sfinalizowania ostatecznego rozrachunku jeszcze w ciągu tego dnia.
(11) Spoczywający na CDPW obowiązek posiadania funkcji systemu powinien zależeć od wydajności rozrachunku przez te CDPW. W związku z tym określone funkcje systemu nie powinny być obowiązkowe, jeżeli wartość i wskaźnik przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku w systemie rozrachunku papierów wartościowych prowadzonym przez CDPW nie przekraczają pewnych ustalonych wcześniej progów.
(12) Aby ułatwić monitorowanie przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku, CDPW powinny stosować zharmonizowaną metodykę przy składaniu sprawozdań dotyczących przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku właściwym organom i odpowiednim organom. Metodyka ta powinna obejmować wspólny wykaz pozycji do zgłoszenia, jak również częstotliwość składania sprawozdań. Instrukcje rozrachunku wprowadzane do systemu rozrachunku papierów wartościowych prowadzonego przez CDPW należy codziennie monitorować do czasu ich rozliczenia lub anulowania.
(13) CDPW powinny dokonać uzgodnień roboczych z uczestnikami, którzy mają najwyższe wskaźniki przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku, jak również - jeżeli to możliwe - z właściwymi kontrahentami centralnymi ("CCP") i systemami obrotu, aby określić główne powody występowania przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku.
(14) CDPW powinny przesyłać właściwym organom i odpowiednim organom miesięczne sprawozdania dotyczące przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku. Aby właściwe organy mogły wykonywać powierzone im zadania, powinny być one również uprawnione - w razie potrzeby - do żądania dodatkowych informacji na temat przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku lub zwiększenia częstotliwości składania sprawozdań. Właściwe organy, które wystąpiły z takim żądaniem, powinny przekazywać te dodatkowe informacje lub sprawozdania odpowiednim organom bez zbędnej zwłoki.
(15) Aby promować przejrzystość i ułatwiać porównywanie przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku w Unii, CDPW powinny stosować jeden wzór służący do ujawniania danych dotyczących przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku ogółowi społeczeństwa.
(16) Aby zapewnić spójne stosowanie wymogów dotyczących dyscypliny rozrachunku przez CDPW, należy określić szczegółowe przepisy dotyczące identyfikowania wszystkich transakcji, które pozostają nierozliczone po zamierzonej dacie rozrachunku, realizacji procesu zakupu na otwartym rynku w stosownych przypadkach i stosowania mechanizmów kar ustanowionych przez dany CDPW, w tym momentu obliczania oraz ściągania i dystrybucji kar pieniężnych.
(17) Zasady dotyczące procesów ściągania i dystrybucji kar pieniężnych w odniesieniu do przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku należy stosować zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/389 2 .
(18) Aby zapewnić spójne stosowanie kar pieniężnych w odniesieniu do przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku, CDPW powinny naliczać, ściągać i przekazywać kary pieniężne na bieżąco i przynajmniej raz w miesiącu. Ponadto w celu zapewnienia, aby działanie mechanizmu kar nie wpłynęło na profil ryzyka CDPW, w tym w sytuacjach, gdy uczestnicy niewywiązujący się ze zobowiązania nie płacą wymaganych kar, CDPW powinny być odpowiedzialne jedynie za naliczanie, ściąganie i dystrybuowanie tych kar pieniężnych. Z uwagi na fakt, że dany uczestnik może działać także jako zleceniobiorca swoich klientów, CDPW powinny zapewnić uczestnikom wystarczająco szczegółowe informacje na temat obliczania kar, aby umożliwić im odzyskanie kar pieniężnych od swoich klientów.
(19) Istotne jest, aby kary pieniężne z tytułu nieprzeprowadzenia rozrachunku nie stanowiły źródła przychodów dla CDPW. W związku z tym karę pieniężną należy wpłacić na oddzielny rachunek CDPW, którego należy używać wyłącznie do celów ściągania i dystrybucji tych kar. Ściągniętych kar nie należy wykorzystywać do finansowania wdrażania, utrzymywania lub obsługiwania mechanizmu kar.
(20) W pewnych przypadkach transakcja może być częścią łańcucha transakcji; wtedy instrukcja rozrachunku może zależeć od innej instrukcji rozrachunku, a przeprowadzenie rozrachunku jednej instrukcji może pozwolić na przeprowadzenie rozrachunku szeregu instrukcji z tego łańcucha. W ten sposób nieprzeprowadzenie jednej instrukcji rozrachunku może wywołać efekt domina, skutkując nieprzeprowadzeniem kolejnych instrukcji rozrachunku.
(21) W związku z tym, aby ograniczyć liczbę transferów środków pieniężnych, CDPW powinny wyodrębnić kwotę należną uczestnikom z kwoty, którą ci uczestnicy mają zapłacić, i zapewnić właściwe przekazywanie pełnej kwoty kar pieniężnych w łańcuchu rozrachunku tym uczestnikom, którzy ponieśli straty w związku z nieprzeprowadzeniem rozrachunku. CDPW powinny zapewniać uczestnikom wystarczające informacje dotyczące obliczania kwot, które mają zostać otrzymane, aby umożliwić tym uczestnikom przekazywanie w stosownych przypadkach należnych kwot swoim klientom.
(22) Mechanizm kar należy stosować w odniesieniu do wszystkich transakcji, z których się nie wywiązano, w tym transakcji rozliczonych. Jednak w przypadku gdy uczestnikiem niewywiązującym się ze zobowiązania jest CCP, kary nie powinien płacić ten CCP, lecz odpowiedni członek rozliczający, który spowodował nieprzeprowadzenie rozrachunku. W tym celu CDPW powinny zapewnić CCP wszystkie niezbędne informacje dotyczące nieprzeprowadzenia rozrachunku i obliczenia kary, aby umożliwić CCP naliczenie kary odpowiedniemu członkowi rozliczającemu i przekazanie ściągniętej kwoty członkowi rozliczającemu, który poniósł straty w związku z późniejszym nieprzeprowadzeniem rozrachunku w odniesieniu do tych samych instrumentów finansowych.
(23) CDPW korzystające ze wspólnej infrastruktury rozrachunku powinny ze sobą ściśle współpracować, aby zapewnić właściwe wdrożenie mechanizmu kar.
(24) W celu wsparcia zintegrowanego rynku rozrachunku papierów wartościowych należy zharmonizować proces zakupu na otwartym rynku. Biorąc pod uwagę znaczenie, jakie ma motywowanie do podejmowania terminowych działań w odpowiedzi na przypadki nieprzeprowadzenia rozrachunku, ważne jest, aby podczas procesu zakupu na otwartym rynku na bieżąco przekazywać informacje wszystkim odpowiednim zaangażowanym stronom.
(25) Instrukcja rozrachunku może zakończyć się niepowodzeniem w przypadku wszystkich instrumentów finansowych objętych przez daną instrukcję, nawet jeżeli niektóre instrumenty finansowe są dostępne do dostarczenia na rachunku uczestnika niewywiązującego się ze zobowiązania. Proces zakupu na otwartym rynku ma na celu poprawę wydajności rozrachunku. Aby zminimalizować liczbę zakupów na otwartym rynku, w procesie zakupu na otwartym rynku należy obowiązkowo stosować częściowy rozrachunek w odniesieniu do odpowiedniej instrukcji rozrachunku.
(26) Obowiązkowy częściowy rozrachunek w ostatnim dniu roboczym okresu przedłużenia, o którym mowa w art. 7 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 909/2014, zapewnia właściwą równowagę między prawami kupującego do otrzymania zakupionych instrumentów finansowych a potrzebą zminimalizowania liczby instrumentów finansowych podlegających zakupowi na otwartym rynku. W związku z tym każdy instrument finansowy będący przedmiotem zakupu na otwartym rynku powinien zostać dostarczony kupującemu, nawet jeżeli liczba takich instrumentów finansowych nie pozwala na przeprowadzenie pełnego rozrachunku odpowiedniej instrukcji rozrachunku.
(27) Obowiązkowego częściowego rozrachunku nie należy stosować w przypadku instrukcji rozrachunku wstrzymanych przez uczestnika, ponieważ odpowiednie instrumenty finansowe na danym rachunku mogą nie należeć do klienta, dla którego daną instrukcję rozrachunku wprowadzono do systemu rozrachunku papierów wartościowych.
(28) Aby zapewnić wywiązywanie się z obowiązków określonych w rozporządzeniu (UE) nr 909/2014, wszystkie strony w łańcuchu rozrachunku powinny zawrzeć ze swoimi odpowiednimi kontrahentami ustalenia umowne, które zawierają obowiązki w zakresie procesu zakupu na otwartym rynku i które są możliwe do egzekwowania we wszystkich odnośnych jurysdykcjach.
(29) Aby poprawić wydajność rozrachunku, należy zawsze najpierw sprawdzić, czy proces zakupu na otwartym rynku jest możliwy w odniesieniu do odpowiednich transakcji i stron tych transakcji.
(30) Wszystkie podmioty zaangażowane w proces zakupu na otwartym rynku należy w kluczowych momentach informować o statusie procesu zakupu na otwartym rynku. Informacje te należy podawać za pomocą powiadomienia, aby zaangażowane podmioty poznały status działań służących rozliczeniu transakcji i w razie potrzeby mogły podjąć dalsze działania.
(31) Jeżeli chodzi o transakcje nierozliczone przez CCP, aby stworzyć wydajny proces zakupu na otwartym rynku i uniknąć sytuacji, w której inne strony w łańcuchu rozrachunku lub uczestnicy muszą wywiązać się z obowiązków określonych w umowach przez członków systemu obrotu lub strony transakcji, oraz aby nie zwiększać profilu ryzyka CDPW lub systemów obrotu, strony, które pierwotnie zawarły stosowne transakcje, powinny być odpowiedzialne za przeprowadzenie zakupu na otwartym rynku.
(32) W przypadku rozrachunku transakcji na papierach wartościowych uczestnicy działają na swój własny rachunek lub na żądanie swoich klientów wprowadzają instrukcje rozrachunku do systemu rozrachunku papierów wartościowych prowadzonego przez CDPW. Tymi klientami mogą być CCP i jego członkowie rozliczający, członkowie systemu obrotu lub - jeżeli transakcji nie wykonuje się w systemie obrotu - strony transakcji. W związku z tym zakup na otwartym rynku należy przeprowadzić na poziomie, na którym powstały zobowiązania umowne dotyczące kupowania i sprzedawania papierów wartościowych.
(33) Biorąc pod uwagę, że agent pośredniczący w zakupie na otwartym rynku powinien podejmować działania na żądanie strony, która nie ponosi kosztów związanych z interwencją tego agenta, agent ten powinien działać zgodnie z wymogami dotyczącymi najlepszego prowadzenia zakupu i chronić interesy członka rozliczającego, członka systemu obrotu lub strony transakcji, którzy nie wywiązują się ze zobowiązania.
(34) Aby ograniczyć liczbę zakupów na otwartym rynku i zachować płynność rynku dla odpowiednich instrumentów finansowych, niewywiązującemu się ze zobowiązania członkowi rozliczającemu, niewywiązującemu się ze zobowiązania członkowi systemu obrotu lub niewywiązującej się ze zobowiązania stronie transakcji, stosownie do przypadku, należy zezwolić na dostarczanie instrumentów finansowych CCP, nabywającym członkom systemu obrotu lub nabywającym stronom transakcji poprzez uczestników do momentu otrzymania przez nich informacji o wyznaczeniu agenta pośredniczącego w zakupie na otwartym rynku lub o rozpoczęciu aukcji. Od tego momentu strony te powinny móc tylko wziąć udział w aukcji obejmującej instrumenty finansowe lub dostarczyć te instrumenty agentowi pośredniczącemu w zakupie na otwartym rynku po wyrażeniu przez niego uprzedniej zgody, aby uniknąć sytuacji, w której nabywający członek rozliczający, nabywający członek systemu obrotu lub nabywająca strona transakcji otrzyma instrumenty finansowe dwukrotnie. Strony zaangażowane w proces zakupu na otwartym rynku mogą również ograniczyć liczbę zakupów na otwartym rynku poprzez koordynowanie swoich działań między sobą i informowanie o nich CDPW, w przypadku gdy dana transakcja jest częścią łańcucha transakcji i może skutkować różnymi instrukcjami rozrachunku.
(35) Transakcje nierozliczone przez CCP są, ogólnie rzecz biorąc, niezabezpieczone i w związku z tym każdy członek systemu obrotu lub każda strona transakcji ponosi ryzyko kontrahenta. Przeniesienie tego ryzyka na inne podmioty takie jak ich uczestnicy zmusiłoby te podmioty do pokrycia ekspozycji na ryzyko kontrahenta zabezpieczeniem. Mogłoby to doprowadzić do nieproporcjonalnego zwiększenia kosztów rozrachunku papierów wartościowych. W związku z tym niewywiązujący się ze zobowiązania członek rozliczający, niewywiązujący się ze zobowiązania członek systemu obrotu lub niewywiązująca się ze zobowiązania strona transakcji, stosownie do przypadku, powinni być w pierwszej kolejności odpowiedzialni za zapłacenie kosztów zakupu na otwartym rynku, różnicy cen i rekompensaty pieniężnej. Jeżeli jednak niewywiązujący się ze zobowiązania członek systemu obrotu lub niewywiązująca się ze zobowiązania strona transakcji nie wypełnią swojego zobowiązania do zapłacenia tych kwot, ich uczestnik - jako uczestnik niewywiązujący się ze zobowiązania - powinien pokryć koszty zakupu na otwartym rynku i różnicę cen, ale nie rekompensatę pieniężną.
(36) CCP, nabywający członkowie systemu obrotu lub nabywające strony transakcji powinni za pośrednictwem swoich uczestników - poprzez przyjęcie stosownych instrumentów finansowych lub środków pieniężnych - ostatecznie spełnić zobowiązania dotyczące dostarczania instrumentów finansowych będących przedmiotem zakupu na otwartym rynku lub zobowiązania dotyczące zapłaty rekompensaty pieniężnej lub jakiejkolwiek różnicy cen instrumentów finansowych będących przedmiotem zakupu na otwartym rynku.
(37) W przypadku niezrealizowania zakupu na otwartym rynku i wobec braku wyraźnego komunikatu w sprawie tego, czy należy przedłużyć okres zakupu na otwartym rynku w wyznaczonych ramach czasowych, rekompensatę pieniężną należy zapłacić, aby chronić interesy stron i uniknąć jakiejkolwiek niepewności wynikającej z nieprzeprowadzenia zakupu na otwartym rynku.
(38) Aby uniknąć złożoności i chronić CCP, nabywającego członka systemu obrotu lub nabywającą stronę transakcji, instrumenty finansowe będące przedmiotem zakupu na otwartym rynku należy dostarczyć CCP, nabywającemu członkowi systemu obrotu lub nabywającej stronie transakcji za pośrednictwem odpowiedniego uczestnika nabywającego niż za pośrednictwem uczestnika niewywiązującego się ze zobowiązania. Z tych samych powodów początkową instrukcję rozrachunku, która wywołała proces zakupu na otwartym rynku, należy wstrzymać i ostatecznie anulować.
(39) Aby po zakończeniu okresu przedłużenia odpowiednio obliczyć i zastosować kary obowiązujące w przypadku nieprzeprowadzenia rozrachunku, właściwe instrukcje rozrachunku należy anulować i zastąpić nowymi instrukcjami rozrachunku w każdym dniu roboczym, w którym CCP, członkowie systemu obrotu lub strony transakcji - poprzez swoich uczestników - otrzymują instrumenty finansowe w wyniku przeprowadzenia zakupu na otwartym rynku. Kary pieniężne powinny dotyczyć każdej nowej instrukcji rozrachunku od dnia, w którym wprowadzono je do systemu rozrachunku papierów wartościowych.
(40) Aby zapewnić sprawne funkcjonowanie systemów rozrachunku papierów wartościowych prowadzonych przez CDPW oraz pewność harmonogramu w przypadku procesu zakupu na otwartym rynku i płacenia kar pieniężnych w odniesieniu do przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku, niezrealizowane instrukcje rozrachunku należy anulować w momencie dostarczenia instrumentów finansowych lub - jeżeli ich nie dostarczono - w momencie zapłaty rekompensaty pieniężnej lub najpóźniej w drugim dniu roboczym następującym po otrzymaniu powiadomienia o kwocie należnej rekompensaty pieniężnej.
(41) Jeżeli cena instrumentów finansowych uzgodniona w momencie transakcji jest niższa niż cena zapłacona przy przeprowadzaniu zakupu na otwartym rynku, tę różnicę cen powinien (powinna) uiścić - stosownie do przypadku - niewywiązujący się ze zobowiązania członek rozliczający, niewywiązujący się ze zobowiązania członek systemu obrotu lub niewywiązująca się ze zobowiązania strona transakcji, tak aby chronić interesy strony nabywającej. Jeżeli cena instrumentów finansowych uzgodniona w momencie transakcji jest wyższa niż cena zapłacona przy przeprowadzaniu tego zakupu na otwartym rynku, zobowiązanie uczestnika niewywiązującego się ze zobowiązania, o którym mowa w art. 7 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 909/2014, należy uznać za spełnione, jeżeli nabywający członkowie rozliczający, nabywający członkowie systemu obrotu lub nabywające strony transakcji skutecznie płacą za instrumenty finansowe będące przedmiotem zakupu na otwartym rynku.
(42) Wydajny proces rozrachunku wymaga dostosowania okresu przedłużenia - który następuje przed rozpoczęciem procesu zakupu na otwartym rynku - do rodzajów składników aktywów i płynności instrumentów finansowych. Jeżeli rynek udziałowych papierów wartościowych jest wystarczająco płynny, aby umożliwić łatwe pozyskiwanie tych papierów wartościowych, okresu przedłużenia następującego przed rozpoczęciem procesu zakupu na otwartym rynku nie należy przedłużać, aby zachęcić właściwe strony do terminowego rozliczenia nieprzeprowadzonych transakcji. Jednak w przypadku udziałowych papierów wartościowych, których rynek nie jest płynny, powinno się korzystać z dłuższego okresu przedłużenia. Również w przypadku papierów dłużnych powinno się korzystać z dłuższego okresu przedłużenia, biorąc pod uwagę większy w ich przypadku wymiar transgraniczny oraz ich znaczenie dla sprawnego i uporządkowanego funkcjonowania rynków finansowych.
(43) Środki podejmowane w odpowiedzi na przypadki nieprzeprowadzenia rozrachunku powiązane z zakupem na otwartym rynku i karami mogą wymagać istotnych zmian w systemach informatycznych, badania rynku i dostosowań w porozumieniach prawnych między stronami, których to dotyczy, w tym CDPW i innymi uczestnikami rynku. W związku z tym należy zapewnić wystarczająco dużo czasu na zastosowanie tych środków, aby umożliwić stronom, których to dotyczy, spełnienie niezbędnych wymogów.
(44) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji Europejskiej przez ESMA zgodnie z procedurą określoną w art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 3 .
(45) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat tego projektu regulacyjnych standardów technicznych, przeanalizował potencjalne związane z nim koszty i korzyści oraz zasięgnął opinii Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej na mocy art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. Przy opracowywaniu projektu regulacyjnych standardów technicznych ESMA ściśle współpracował również z członkami Europejskiego Systemu Banków Centralnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
W imieniu Komisji | |
Jean-Claude JUNCKER | |
Przewodniczący |
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1212/2020 z dnia 8 maja 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.275.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 sierpnia 2020 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 70/2021 z dnia 23 października 2020 r. (Dz.U.UE.L.2021.27.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 stycznia 2021 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2022/1930 z dnia 6 lipca 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.266.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 listopada 2022 r.
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
31.12.2024Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2018.230.1 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie delegowane 2018/1229 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w zakresie dyscypliny rozrachunku |
Data aktu: | 25/05/2018 |
Data ogłoszenia: | 13/09/2018 |
Data wejścia w życie: | 01/02/2022 |