a także mając na uwadze, co następuje:A. PROCEDURA
(1) W dniu 23 marca 2006 r. Komisja przyjęła rozporządzenie Komisji (WE) nr 553/2006 nakładające tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami ("obuwie") pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL") i Wietnamu ("rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych") 2 .
(2) Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1472/2006 3 Rada nałożyła ostateczne cła antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami, pochodzącego z Wietnamu i ChRL, wynoszące 9,7-16,5 %, na okres dwóch lat ("rozporządzenie Rady (WE) nr 1472/2006" lub "sporne rozporządzenie").
(3) Rozporządzeniem (WE) nr 388/2008 4 Rada rozszerzyła ostateczne środki antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzącego z ChRL na przywóz ze Specjalnego Regionu Administracyjnego Makau, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzące ze Specjalnego Regionu Administracyjnego Makau.
(4) W następstwie przeglądu wygaśnięcia rozpoczętego w dniu 3 października 2008 r. 5 Rada rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1294/2009 6 przedłużyła okres obowiązywania środków antydumpingowych o 15 miesięcy, mianowicie do dnia 31 marca 2011 r., kiedy to nastąpiło wygaśnięcie środków ("rozporządzenie Rady (UE) nr 1294/2009").
(5) Brosmann Footwear (HK) Ltd, Seasonable Footwear (Zhongshan) Ltd, Lung Pao Footwear (Guangzhou) Ltd i Risen Footwear (HK) Co Ltd, a także Zhejiang Aokang Shoes Co. Ltd ("wnioskodawcy") zaskarżyli sporne rozporządzenie do Sądu Pierwszej Instancji (obecnie: Sąd). Wyrokami z dnia 4 marca 2010 r. w sprawie T-401/06 Brosmann Footwear (HK) i in. przeciwko Radzie, Zb.Orz. 2010, s. II-671 oraz z dnia 4 marca 2010 r. w sprawach połączonych T-407/06 i T-408/06 Zhejiang Aokang Shoes i Wenzhou Taima Shoes przeciwko Radzie, Zb.Orz. 2010, s. II-747 ("wyroki Sądu") Sąd odrzucił te zaskarżenia.
(6) Wnioskodawcy odwołali się od przedmiotowych wyroków. Wyrokami z dnia 2 lutego 2012 r. w sprawie C-249/10 P Brosmann et al oraz z dnia 15 listopada 2012 r. w sprawie C-247/10P Zhejiang Aokang Shoes Co. Ltd. Trybunał Sprawiedliwości unieważnił wyroki Sądu. Trybunał uznał, że Sąd naruszył prawo w zakresie, w jakim twierdził, że Komisja nie ma obowiązku rozpatrywać wniosków o traktowanie na zasadach rynkowych ("MET") na podstawie art. 2 ust. 7 lit. b) i c) rozporządzenia podstawowego złożonych przez przedsiębiorców nieujętych w próbie (pkt 36 wyroku w sprawie C-249/10 P oraz pkt 29 i 32 wyroku w sprawie C-247/10P).
(7) Trybunał Sprawiedliwości wydał następnie swój wyrok w tej sprawie. W wyroku stwierdził, że: "[...] Komisja powinna była zbadać przedstawione jej uzasadnione wnioski złożone przez strony wnoszące odwołanie na podstawie art. 2 ust. 7 lit. b) i c) rozporządzenia podstawowego celem uzyskania MET w ramach postępowania antydumpingowego, [o którym] mowa w spornym rozporządzeniu. Następnie należy stwierdzić, iż nie jest wykluczone, że takie badanie doprowadziłoby do nałożenia na nie ostatecznego cła antydumpingowego w stawce innej niż mająca do nich zastosowanie na mocy art. 1 ust. 3 spornego rozporządzenia, która wynosi 16,5 %. Z tego ostatniego przepisu wynika bowiem, że na jedynego przedsiębiorcę chińskiego ujętego w próbie, który uzyskał MET, zostało nałożone ostateczne cło antydumpingowe w stawce 9,7 %. Tymczasem zgodnie z pkt 38 niniejszego wyroku, gdyby Komisja stwierdziła, że warunki gospodarki rynkowej przeważały także w odniesieniu do wnoszących odwołanie, należałoby ich również objąć - w przypadku niemożności obliczenia indywidualnego marginesu dumpingu - stawką w wysokości 9,7 %" (pkt 42 wyroku w sprawie C-249/10P i pkt 36 wyroku w sprawie C-247/10 P).
(8) W związku z tym Trybunał stwierdził nieważność spornego rozporządzenia w zakresie, w jakim odnosi się ono do wnioskodawców.
(9) W październiku 2013 r. Komisja w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 7 ogłosiła, iż postanowiła wznowić postępowanie antydumpingowe na tym etapie, na którym wystąpiła niezgodność z prawem, oraz zbadać, czy w okresie od dnia 1 kwietnia 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r. w odniesieniu do wnioskodawców panowały warunki gospodarki rynkowej i wezwała zainteresowane strony do zgłoszenia się.
(10) W marcu 2014 r. Rada, decyzją wykonawczą Rady 2014/149/UE 8 , odrzuciła wniosek Komisji w sprawie przyjęcia rozporządzenia wykonawczego Rady nakładającego ponownie ostateczne cło antydumpingowe oraz stanowiącego o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i wyprodukowanych przez Brosmann Footwear (HK) Ltd, Seasonable Footwear (Zhongshan) Ltd, Lung Pao Footwear (Guangzhou) Ltd, Risen Footwear (HK) Co Ltd i Zhejiang Aokang Shoes Co. Ltd i zakończyła postępowania odnoszące się do tych producentów. Rada uznała, że importerzy, którzy nabyli obuwie od wspomnianych producentów eksportujących i którym odnośne cła zostały zwrócone przez właściwe organy krajowe na podstawie art. 236 rozporządzenia (EWG) nr 2913/1992 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny 9 ("Wspólnotowy kodeks celny"), posiadali uzasadnione oczekiwania na podstawie art. 1 ust. 4 zaskarżonego rozporządzenia, na mocy którego przepisy Wspólnotowego kodeksu celnego, a w szczególności jego art. 221, miały zastosowanie do poboru ceł, co zostałoby zakwestionowane przez przyjęcie wniosku Komisji.
(11) Dwóch importerów produktu objętego postępowaniem, C&J Clark International Ltd. i Puma SE zakwestionowało środki antydumpingowe względem przywozu niektórych rodzajów obuwia z Chin i Wietnamu, powołując się na orzecznictwo przywołane w motywach 5-7 przed właściwymi sądami krajowymi, które skierowały sprawy do Trybunału Sprawiedliwości z wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym.
(12) W sprawach połączonych C-659/13 C & J Clark International Limited oraz C-34/14 Puma SE, Trybunał Sprawiedliwości uznał rozporządzenia Rady (WE) nr 1472/2006 i (UE) nr 1294/2009 za nieważne w zakresie, w jakim Komisja Europejska nie zbadała wniosków dotyczących MET i indywidualnego traktowania ("IT") przedłożonych przez producentów eksportujących w ChRL i Wietnamie, którzy nie zostali objęci próbą, wbrew wymogom ustanowionym w art. 2 ust. 7 lit. b) oraz art. 9 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed przywozem po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej ("wyroki").
(13) Artykuł 266 TFUE zobowiązuje instytucje do podjęcia niezbędnych działań zapewniających zgodność z wyrokami Trybunału. W przypadku stwierdzenia nieważności aktu przyjętego przez instytucje w ramach procedury administracyjnej, takiej jak antydumping, zgodność z wyrokiem Trybunału oznacza zastąpienie unieważnionego aktu nowym aktem, w którym niezgodność z prawem wskazana przez Trybunał zostanie wyeliminowana ("wyrok w sprawie Asteris") 10 .
(14) Zgodnie z orzecznictwem Trybunału procedura zastąpienia unieważnionego aktu może zostać wznowiona dokładnie od etapu, na którym pojawiła się niezgodność z prawem 11 . Oznacza to w szczególności, że w sytuacji, w której stwierdza się nieważność aktu kończącego procedurę administracyjną, unieważnienie to niekoniecznie wpływa na akty przygotowawcze, takie jak wszczęcie postępowania antydumpingowego. W sytuacji, w której stwierdza się nieważność rozporządzenia nakładającego ostateczne środki antydumpingowe, oznacza to, że w następstwie unieważnienia postępowanie antydumpingowe jest nadal otwarte, ponieważ akt kończący postępowanie antydumpingowe zniknął z unijnego porządku prawnego 12 , z wyjątkiem sytuacji, w której niezgodność z prawem pojawiła się na etapie wszczęcia postępowania.
(15) Pomijając fakt, że instytucje nie zbadały wniosków o MET lub IT przedłożonych przez producentów eksportujących w ChRL i Wietnamie, którzy nie zostali objęci próbą, wszystkie inne ustalenia zawarte w rozporządzeniach wykonawczych Rady (UE) nr 1472/2006 i (UE) nr 1294/2009 zachowują ważność.
(16) W tym przypadku niezgodność z prawem pojawiła się po wszczęciu postępowania. Komisja postanowiła zatem wznowić to postępowanie antydumpingowe, które nadal było otwarte dokładnie na etapie pojawienia się niezgodności z prawem, i zbadać, czy w odniesieniu do producentów eksportujących objętych postępowaniem w okresie od dnia 1 kwietnia 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r. panowały warunki gospodarki rynkowej
(17) Odnośnie do przywozu C&J Clark International Ltd. i Puma SE, Komisja oceni wszystkie złożone wnioski o MET lub IT.
(18) Wskazane jest nakazanie krajowym organom celnym, na podstawie art. 14 rozporządzenia podstawowego, aby w międzyczasie nie zwracały tych należności celnych. Komisja dokona oceny w terminie ośmiu miesięcy od daty wydania wyroku.
(19) [W odniesieniu do przywozu innych importerów, którzy nie posiadali uprawnień do wniesienia skargi o stwierdzenie nieważności i którzy w związku z tym mogą powoływać się na ww. wyrok w swoich wnioskach o zwrot ceł antydumpingowych na podstawie art. 236 Wspólnotowego kodeksu celnego, Komisja przeprowadzi, w trosce o efektywne wykorzystanie zasobów, jedynie oceny wniosków o MET lub IT tych producentów eksportujących, których dotyczą wnioski o zwrot należności przekazane krajowym organom celnym w odpowiednich terminach i stosownej formie. Komisja zauważa, że zgodnie z art. 236 ust. 2 Wspólnotowego kodeksu celnego należności celne przywozowe lub wywozowe są zwracane lub umarzane po złożeniu wniosku we właściwym urzędzie celnym przed upływem trzech lat, licząc od dnia powiadomienia dłużnika o tych należnościach. Komisja zauważa również, że nieważność rozporządzenia nakładającego cła antydumpingowe nie stanowi nieprzewidywalnych okoliczności w rozumieniu tego przepisu, pozwalających na przedłużenie trzyletniego terminu, w którym importer może żądać zwrotu należności celnych uiszczonych na podstawie takiego rozporządzenia.
B. WYKONANIE WYROKÓW TRYBUNAŁU SPRAWIEDLIWOŚCI W SPRAWACH POŁĄCZONYCH C-659/13 I C-34/14
(20) Jeżeli akt instytucji został unieważniony orzeczeniem w trybie prejudycjalnym Trybunału Sprawiedliwości, orzeczenie takie wywiera skutki erga omnes 13 , mianowicie nie ogranicza się jedynie do wnioskodawcy przed sądem krajowym, który przedstawia pytanie Trybunałowi Sprawiedliwości. W takiej sytuacji Komisja jest zatem zobowiązana do wykonania orzeczenia w odniesieniu do wszystkich stron, których dotyczy niezgodność z prawem, która doprowadziła do stwierdzenia nieważności danego środka.
(21) Komisja ma możliwość skorygowania tych aspektów spornego rozporządzenia, które doprowadziły do jego unieważnienia, pozostawiając niezmienionymi te części oceny, na które wyrok nie ma wpływu 14 .
(22) [Aby zapewnić efektywne wykorzystanie zasobów, Komisja odstąpi od rozpatrzenia wszystkich wniosków o MET lub IT złożonych przez chińskich i wietnamskich producentów eksportujących nieobjętych próbą podczas dochodzenia, które doprowadziło do przyjęcia spornego rozporządzenia. Komisja uznaje, że zamiast tego należy zobowiązać krajowe organy celne, które podejmują decyzje w sprawie wniosków o zwrot ceł antydumpingowych na podstawie art. 236 Wspólnotowego kodeksu celnego 15 , do przekazywania takich wniosków o zwrot Komisji oraz wstrzymania się z przystąpieniem do zwrotu należności do momentu wydania przez nią oceny wniosku o MET oraz, w stosownych przypadkach, ponownego nałożenia ceł antydumpingowych w odpowiedniej wysokości. Podstawą prawną takiego zobowiązania jest art. 14 rozporządzenia podstawowego, zgodnie z którym rozporządzenie nakładające cła określa szczegółowe warunki dotyczące ich pobierania przez państwa członkowskie
(23) Komisja sprawdzi wówczas, czy producent eksportujący, którego wywóz był przedmiotem wniosku o dokonanie zwrotu, rzeczywiście wystąpił o ocenę MET lub IT, a jeśli tak, to czy takiemu producentowi eksportującemu należy przyznać MET lub IT, czy nie.
(24) Komisja przyjmie rozporządzenia zawierające ocenę i nakładające ponownie, w stosownych przypadkach, obowiązujące stawki celne. Nowo określone stawki będą obowiązywać od dnia wejścia w życie unieważnionego rozporządzenia.
(25) W związku z tym krajowe organy celne mają obowiązek powstrzymać się z podjęciem ewentualnej decyzji o zwrocie należności celnych do momentu ujawnienia wyniku takiego dochodzenia.
(26) Komisja dołoży starań, by dotrzymać terminów przewidzianych w rozporządzeniu podstawowym w odniesieniu do oceny MET lub IT, tj. ośmiu miesięcy od otrzymania informacji od krajowych organów celnych, i uniknąć wszelkich nieuzasadnionych opóźnień.
C. WNIOSKI
(27) Wnioski o MET lub IT złożone przez producentów eksportujących, którzy prowadzili sprzedaż na rzecz przedsiębiorstw Puma SE oraz C&J Clark International Ltd. należy rozpatrzyć w ciągu ośmiu miesięcy od dnia wydania orzeczenia.
(28) W odniesieniu do cła antydumpingowego nałożonego na innych chińskich i wietnamskich producentów eksportujących (z wyjątkiem producentów, których dotyczy decyzja wykonawcza Rady 2014/149/UE, oraz producentów wymienionych w pierwszym zdaniu niniejszego aktu) krajowe organy celne, które otrzymały wnioski o zwrot lub umorzenie ceł antydumpingowych zapłaconych w związku z wywozem wspomnianych innych producentów eksportujących, powinny zwrócić się do Komisji, aby mogła ona ocenić wnioski o MET lub IT oraz ponownie nałożyć, w stosownych przypadkach, cła antydumpingowe.
D. KOMITET
(29) Niniejsze rozporządzenie jest zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
