a także mając na uwadze, co następuje:(1) Uznaje się, że proces przyporządkowania grupy instytucji, który pozwoli zidentyfikować podmioty powiązane w Unii lub w państwie trzecim oraz opisać w odniesieniu do każdego podmiotu powiązanego jego charakter, lokalizację, organy zaangażowane w sprawowanie nad nim nadzoru, obowiązujące zwolnienia ostrożnościowe, jego znaczenie dla grupy i państwa, w którym udzielono mu zezwolenia na prowadzenie działalności lub w którym ma siedzibę, oraz kryteria dotyczące określania takiego znaczenia, stanowi istotny element identyfikacji członków i potencjalnych obserwatorów kolegiów. W tym kontekście informacje na temat znaczenia oddziału dla grupy oraz znaczenia tego oddziału dla państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę, są niezbędne do ustalenia uczestnictwa właściwych organów tego państwa członkowskiego w działaniach kolegiów. Informacje na temat charakteru podmiotów powiązanych, niezależnie od tego, czy są one instytucjami, oddziałami lub innymi podmiotami sektora finansowego, oraz na temat państwa, w którym udzielono im zezwolenia na prowadzenie działalności lub w którym mają siedzibę, niezależnie od tego, czy jest ono państwem członkowskim czy państwem trzecim, są również istotne do celów identyfikowania członków i potencjalnych obserwatorów kolegiów.
(2) Informacje na temat znaczenia podmiotu powiązanego dla danej grupy oraz jego znaczenia dla państwa członkowskiego, w którym udzielono mu zezwolenia na prowadzenie działalności lub w którym ma siedzibę, są niezbędne do ustalenia poziomu zaangażowania właściwego organu tego państwa członkowskiego w działania kolegium oraz w szczególności do przeprowadzenia procesu przeglądu i oceny nadzorczej.
(3) Pisemne uzgodnienia dotyczące koordynacji i współpracy, o których mowa w art. 115 dyrektywy 2013/36/UE, powinny obejmować wszystkie obszary działań kolegiów w celu zwiększenia skuteczności kolegiów organów nadzoru. Pisemne uzgodnienia powinny również obejmować uzgodnienia dokonywane między niektórymi członkami kolegiów zaangażowanymi w określone działania kolegium, takie jak działania realizowane za pośrednictwem specjalnych podstruktur danego kolegium. Pisemne uzgodnienia powinny również obejmować aspekty operacyjne działań kolegium, ponieważ aspekty te mają kluczowe znaczenie dla ułatwienia funkcjonowania danego kolegium zarówno w sytuacjach normalnych, jak i w sytuacjach nadzwyczajnych. Ponieważ konieczne jest wcześniejsze zapewnienie współpracy w ramach kolegium oraz w celu wnoszenia wkładu na potrzeby kwestii związanych z grupową restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją, w pisemnych uzgodnieniach należy uwzględnić procesy koordynowania właściwego wkładu oraz obowiązki i funkcje organu sprawującego nadzór skonsolidowany w zakresie przekazywania tego wkładu kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji za pośrednictwem grupowego organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji określonego w art. 2 ust. 1 pkt 44 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE 2 . Pisemne uzgodnienia powinny być kompleksowe, spójne i wyczerpujące oraz powinny zapewniać właściwym organom adekwatną i odpowiednią podstawę, aby mogły one wykonywać swoje odpowiednie obowiązki i działania w ramach kolegium, a nie poza nim.
(4) Kolegia stanowią kluczowe narzędzie służące do wymiany informacji oraz przewidywania sytuacji nadzwyczajnych i postępowania w takich sytuacjach, a także umożliwiające sprawowanie przez organ sprawujący nadzór skonsolidowany skutecznego nadzoru na zasadzie skonsolidowanej. W celu zapewnienia spójności oraz umożliwienia EUNB wykonywania jego zadań przewidzianych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 3 oraz w art. 116 dyrektywy 2013/36/UE, właściwe jest, aby EUNB uczestniczył w działaniach wszystkich kolegiów w charakterze członka.
(5) W celu realizowania wszystkich działań kolegiów organ sprawujący nadzór skonsolidowany i pozostali członkowie danego kolegium powinni posiadać informacje na temat działań prowadzonych przez wszystkie podmioty powiązane, w tym przez podmioty prowadzące działalność finansową, nie będąc uznanymi jako instytucje, oraz przez podmioty prowadzące działalność poza Unią. Należy promować współpracę między organem sprawującym nadzór skonsolidowany, członkami kolegiów, organami nadzoru państw trzecich, organami lub podmiotami publicznymi odpowiedzialnymi za sprawowanie nadzoru nad podmiotem powiązanym lub zaangażowanymi w sprawowanie takiego nadzoru w państwach trzecich, w tym organami odpowiedzialnymi za sprawowanie nadzoru ostrożnościowego nad podmiotami sektora finansowego należącymi do grupy lub właściwymi organami odpowiedzialnymi za sprawowanie nadzoru nad rynkami instrumentów finansowych, przeciwdziałanie korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu lub ochronę konsumentów, poprzez dopuszczenie w stosownych przypadkach tych organów nadzorczych i organów lub podmiotów publicznych państw trzecich do uczestnictwa w działaniach kolegiów w charakterze obserwatorów.
(6) Członkowie kolegiów powinni omówić i uzgodnić zakres i poziom ewentualnego zaangażowania obserwatorów w działania kolegiów. Ramy uczestnictwa obserwatorów w kolegiach należy wyraźnie określić w pisemnych uzgodnieniach dotyczących koordynacji i współpracy i należy je przekazać obserwatorom.
(7) Członkowie kolegium organów nadzoru powinni pracować wspólnie, koordynując swoje działania nadzorcze w jak największym zakresie i ściśle ze sobą współpracując, aby lepiej wywiązywać się ze swoich obowiązków, aby unikać powielania zadań, w tym powielania wniosków o udzielenie informacji kierowanych do nadzorowanych podmiotów należących do grupy. W tym kontekście członkowie kolegium powinni regularnie rozważać możliwość zawierania porozumień dotyczących powierzania zadań i przekazywania obowiązków, co najmniej przy opracowywaniu programu oceny nadzorczej w ramach danego kolegium.
(8) Organ sprawujący nadzór skonsolidowany powinien mieć dostęp do wszelkich informacji niezbędnych do realizacji jego zadań i obowiązków i powinien działać w charakterze koordynatora ds. gromadzenia i rozpowszechniania informacji otrzymanych od każdego członka lub obserwatora kolegium lub któregokolwiek podmiotu należącego do grupy, bądź też wszelkiego wkładu otrzymanego od kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, a w szczególności od właściwego grupowego organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Ta sama zasada ma również zastosowanie w odniesieniu do członków kolegium. W szczególności, w przypadku gdy organ sprawujący nadzór skonsolidowany ustala znaczenie konkretnej informacji dla innego członka kolegium, w tym właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego, w którym istotny oddział ma siedzibę, powinien on powstrzymać się od nieuzasadnionego wykluczania członków kolegium z otrzymywania informacji.
(9) Członków kolegium uczestniczących w realizacji zadań, o których mowa w art. 113 dyrektywy 2013/36/UE, należy zachęcać do prowadzenia wymiany informacji na temat głównych elementów procesu przeglądu i oceny nadzorczej, o którym mowa w art. 97 tej dyrektywy, mając jednocześnie na uwadze, że proces przeglądu i oceny nadzorczej może być przeprowadzany w różny sposób w poszczególnych państwach członkowskich, w zależności od sposobu transpozycji tych przepisów unijnych do prawodawstwa krajowego, uwzględniając również wytyczne wydane przez EUNB zgodnie z art. 107 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE.
(10) Aby ułatwić współpracę między właściwymi organami oraz aby zapewnić koordynację wszelkich decyzji podejmowanych w celu uwzględnienia kwestii spełnienia przez daną instytucję wymogów dotyczących metod wymagających uzyskania pozwolenia właściwych organów przed ich zastosowaniem do celów obliczenia wymogów w zakresie funduszy własnych (stosowania modeli wewnętrznych do oceny ryzyka kredytowego, ryzyka rynkowego, ryzyka kontrahenta i ryzyka operacyjnego), należy określić warunki współpracy między organem sprawującym nadzór skonsolidowany a odpowiednimi właściwymi organami dotyczące wymiany informacji na temat stosowania takich wewnętrznych metod oraz omawiania i uzgadniania środków mających na celu wyeliminowanie zidentyfikowanych braków.
(11) Aby ułatwić identyfikację wczesnych sygnałów ostrzegawczych oraz potencjalnych zagrożeń i słabości w odniesieniu do grupy i należących do niej podmiotów, a także w odniesieniu do systemu, w którym działają, oczekuje się, że członkowie kolegiów będą wymieniali między sobą informacje ilościowe, dotyczące grupy i należących do niej podmiotów, w sposób spójny i umożliwiający ich porównywanie. Informacje te powinny obejmować główne obszary informacji gromadzonych przez właściwe organy zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 680/2014 4 określającym jednolite formaty, częstotliwości, daty przedkładania sprawozdań, definicje i rozwiązania informatyczne, jakie instytucje mają stosować do celów sprawozdawczości nadzorczej, oraz powinny być przekazywane, gdy właściwe organy będą w trakcie procesu sporządzania sprawozdania z oceny ryzyka grupy oraz podejmowania wspólnych decyzji w sprawach dotyczących kapitału i płynności zgodnie z art. 113 dyrektywy 2013/36/UE. Każde kolegium powinno podjąć decyzję dotyczącą dokładnego zestawu informacji, jakie mają być przekazywane do tych celów.
(12) W celu opracowania programu oceny nadzorczej kolegium członkowie kolegium biorą pod uwagę sprawozdanie z oceny ryzyka grupy oraz wyniki wspólnej decyzji w sprawie kapitału i płynności, aby lepiej zidentyfikować obszary priorytetowe wspólnych działań. W związku z tym opracowywanie programu oceny nadzorczej kolegium należy rozpocząć po zakończeniu procesu dokonywania oceny ryzyka grupy i podejmowania wspólnej decyzji, natomiast w celu jego sfinalizowania właściwe organy powinny uwzględnić zadania, które zobowiązały się zrealizować na szczeblu krajowym, zasoby przydzielone na wykonanie tych zadań oraz odpowiednie terminy ich realizacji.
(13) Członkowie kolegium powinni koordynować swoje działania w czasie przygotowań do sytuacji nadzwyczajnych i w trakcie takich sytuacji, np. w przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji, który może poważnie zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu rynków finansowych i ich integralności lub stabilności całego systemu finansowego w Unii lub jego części, lub w przypadku wystąpienia innych sytuacji, które wpływają lub mogą wyraźnie wpłynąć na sytuację finansową i ekonomiczną grupy bankowej lub jakiejkolwiek należącej do niej jednostki zależnej. Proces planowania i koordynacji działań właściwych organów w czasie przygotowań do sytuacji nadzwyczajnych i w trakcie takich sytuacji powinien zatem obejmować między innymi działania, o których mowa w odpowiednich przepisach dyrektywy 2014/59/UE; w szczególności jako przykłady działań podejmowanych w czasie przygotowań do sytuacji nadzwyczajnych i w trakcie takich sytuacji należy postrzegać działania ukierunkowane na koordynację grupowego procesu planowania naprawy oraz w razie potrzeby na zapewnienie organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji skoordynowanego wkładu.
(14) Stając w obliczu sytuacji nadzwyczajnej, członkowie kolegium, których działania koordynuje organ sprawujący nadzór skonsolidowany, powinni dążyć do dokonania skoordynowanej oceny nadzorczej sytuacji, uzgodnienia skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru oraz monitorowania tej reakcji w celu zapewnienia, aby sytuację nadzwyczajną właściwie oceniono i prawidłowo jej zaradzono. Powinni oni również zapewnić, aby wszelka komunikacją zewnętrzna była prowadzona w sposób skoordynowany i aby obejmowała elementy uzgodnione wcześniej między członkami kolegium.
(15) Przepisy zawarte w niniejszym rozporządzeniu są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ dotyczą one ogólnych warunków funkcjonowania kolegiów organów nadzoru. Aby zapewnić spójność między tymi przepisami, które powinny wejść w życie w tym samym czasie, oraz aby ułatwić całościowy wgląd w te przepisy i łatwy dostęp do nich osobom podlegającym tym obowiązkom, wskazane jest uwzględnienie w jednym rozporządzeniu wszystkich regulacyjnych standardów technicznych wymaganych na mocy art. 51 ust. 4 i art. 116 ust. 4 dyrektywy 2013/36/UE.
(16) Jako że zdecydowana większość kolegiów organów nadzoru w całej UE tworzona jest zgodnie z art. 116 dyrektywy 2013/36/UE, właściwsze wydaje się ustalenie najpierw warunków dotyczących funkcjonowania kolegiów ustanowionych na podstawie art. 116 dyrektywy 2013/36/UE, zanim określi się warunki dotyczące kolegiów ustanowionych na podstawie art. 51 dyrektywy 2013/36/UE, te pierwsze warunki dotyczą bowiem bardziej ogólnego przypadku, te drugie zaś przypadku szczególnego.
(17) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowią projekty regulacyjnych standardów technicznych przedstawione Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego) (EUNB).
(18) EUNB przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektów regulacyjnych standardów technicznych, które stanowią podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o wydanie opinii do Bankowej Grupy Interesariuszy ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
