KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/56/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków 1 , w szczególności jej art. 18 lit. c),
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Z każdym cyklem rozmnażania sadzeniaki stopniowo akumulują choroby. Właściwe funkcjonowanie systemów produkcji sadzeniaków wymaga zatem zdrowego materiału wyjściowego, rozmnażanego przy minimalnym stopniu degeneracji.
(2) Różne krajowe normy produkcji sadzeniaków przedbazowych stanowią przeszkodę dla wprowadzania takich ziemniaków do obrotu w Unii i utrudniają funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Należy zatem określić minimalne warunki, na jakich sadzeniaki przedbazowe można wprowadzać do obrotu w Unii. Warunki te powinny dotyczyć chorób, objawów, wad i wymogów dotyczących produkcji sadzeniaków przedbazowych, oraz partii tych sadzeniaków, co zapewni produkcję i wprowadzanie do obrotu zdrowych sadzeniaków przedbazowych wysokiej jakości.
(3) W świetle postępu technicznego i naukowego w warunkach tych należy uwzględnić normę Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) dotyczącą wprowadzania do obrotu i kontroli jakości handlowej sadzeniaków oraz stosowne normy Międzynarodowej konwencji ochrony roślin (IPPC) i Europejskiej i Śródziemnomorskiej Organizacji Ochrony Roślin (EPPO). Normy te przyczyniają się do ułatwiania międzynarodowego handlu, wspierania wysokiej jakości produkcji, poprawy rentowności i ochrony interesów konsumentów.
(4) Ze względu na praktyki produkcyjne dostawców oraz wymogi użytkowników sadzeniaków przedbazowych w minimalnych warunkach dla tych ziemniaków należy także uwzględnić możliwość wprowadzania ich do obrotu w ramach unijnych klas. Do sadzeniaków przedbazowych zastosowanie powinny mieć dwie unijne klasy ("unijna klasa PBTC" i "unijna klasa PB"), zgodnie z dotychczasowymi praktykami produkcyjnymi dotyczącymi sadzeniaków przedbazowych klasy PBTC i sadzeniaków przedbazowych klasy PB. W odniesieniu do poszczególnych klas należy zatem przyjąć różne warunki dotyczące chorób, objawów, wad, wymogów produkcyjnych i pokoleń.
(5) Aby zasady te były skuteczne, powinny one również określać przepisy dotyczące urzędowego badania i urzędowych ocen polowych.
(6) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
1 Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 60.
2 Art. 2 zmieniony przez art. 9 pkt 1 dyrektywy nr (EU) 2020/177 z dnia 11 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.41.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 16 lutego 2020 r.
3 Art. 3 zmieniony przez art. 9 pkt 2 dyrektywy nr (EU) 2020/177 z dnia 11 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.41.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 16 lutego 2020 r.
4 Załącznik zmieniony przez art. 9 pkt 3 dyrektywy nr (EU) 2020/177 z dnia 11 lutego 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.41.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 16 lutego 2020 r.