a także mając na uwadze, co następuje:1. PROCEDURA
1.1. Obowiązujące środki
(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1355/2008 2 Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych przetworzonych lub zakonserwowanych owoców cytrusowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL", "Chiny"). Zastosowano środki w postaci cła specyficznego nakładanego na poszczególne przedsiębiorstwa w wysokości od 361,4 EUR/t do 531,2 EUR/t wagi produktu netto.
(2) Środki te zostały unieważnione przez Trybunał Sprawiedliwości UE w dniu 22 marca 2012 r. 3 , lecz zostały ponownie nałożone w dniu 18 lutego 2013 r. rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 158/2013 4 .
1.2. Wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia
(3) Po opublikowaniu zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu obowiązujących ostatecznych środków antydumpingowych 5 Komisja otrzymała w dniu 12 sierpnia 2013 r. wniosek o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia tych środków zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Wniosek został złożony przez Federación Nacional de Asociaciones de Transformados Vegetales y Alimentos Procesados ("FENAVAL") w imieniu producentów reprezentujących ponad 75 % ogólnej produkcji unijnej niektórych przetworzonych lub zakonserwowanych owoców cytrusowych.
(4) W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem ostatecznych środków antydumpingowych istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.
1.3. Wszczęcie przeglądu wygaśnięcia
(5) Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, w dniu 25 października 2013 r. w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 6 ("zawiadomienie o wszczęciu") Komisja ogłosiła wszczęcie przeglądu wygaśnięcia na podstawie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
1.4. Dochodzenie
1.4.1. Okres objęty dochodzeniem przeglądowym i okres badany
(6) Dochodzenie w sprawie kontynuacji dumpingu objęło okres od dnia 1 października 2012 r. do dnia 30 września 2013 r. ("okres objęty dochodzeniem przeglądowym"). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody objęła okres od dnia 1 października 2009 r. do końca okresu objętego dochodzeniem ("okres badany").
1.4.2. Strony zainteresowane dochodzeniem
(7) Komisja oficjalnie zawiadomiła o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia następujące strony: wnioskodawcę, producentów w Unii i ich odpowiednie zrzeszenia, znanych producentów eksportujących w Chinach oraz w potencjalnych państwach analogicznych, niepowiązanych importerów w Unii i ich odpowiednie zrzeszenia, dostawców producentów w Unii i ich odpowiednie zrzeszenia, znane zainteresowane zrzeszenie konsumentów w Unii oraz przedstawicieli państwa eksportującego. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu.
(8) Ze względu na dużą liczbę producentów eksportujących w Chinach, a także importerów niepowiązanych w Unii, za właściwe uznano zbadanie, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego, czy należy przeprowadzić kontrolę wyrywkową. Aby Komisja mogła podjąć decyzję, czy konieczne są kontrole wyrywkowe, i w razie potrzeby dokonać doboru próby, wymienione powyżej strony wezwano do zgłoszenia się w ciągu 15 dni od wszczęcia przeglądu i do przedstawienia Komisji informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu.
(9) Jako że tylko jedna grupa producentów eksportujących z Chin przekazała wymagane informacje, uznano, że dobór próby producentów eksportujących nie jest konieczny.
(10) Wytypowano 32 importerów niepowiązanych i zwrócono się do nich o udzielenie informacji do celów kontroli wyrywkowej. Wymagane informacje przekazało siedmiu z nich, spośród których wybrano trzech do kontroli wyrywkowej, lecz tylko dwóch potwierdziło w terminie swoją gotowość do wzięcia udziału w takiej kontroli.
(11) W związku z powyższym Komisja rozesłała kwestionariusze do zainteresowanych stron oraz do tych podmiotów, które zgłosiły się w terminach określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Na kwestionariusz odpowiedziało pięciu producentów unijnych: współpracujący producent eksportujący w Chinach, dwóch importerów niepowiązanych, ośmiu dostawców producentów w Unii, jedno zrzeszenie dostawców producentów w Unii oraz jeden producent w państwie analogicznym.
(12) Dwa zrzeszenia importerów zgłosiły się jako zainteresowane strony. Ponadto pięciu importerów niepowiązanych przedłożyło swoje uwagi.
(13) W odniesieniu do producentów w państwie analogicznym wytypowano cztery przedsiębiorstwa, które poproszono o udzielenie niezbędnych informacji. Tylko jedno przedsiębiorstwo przekazało takie informacje i zgodziło się na wizytę weryfikacyjną.
(14) Komisja zweryfikowała wszystkie informacje, które uznała za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia wynikającej z niego szkody oraz do określenia interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących zainteresowanych stron:
a) producenci unijni:
- Halcon Foods S.A.U., Murcia, Hiszpania,
- Conservas y Frutas SA, Murcia, Hiszpania,
- Agricultura y Conservas SA, Algemesí (Walencja), Hiszpania,
- Industrias Videca SA, Villanueva de Castellón (Walencja), Hiszpania;
b) producent eksportujący w Chinach:
- Zhejiang Taizhou Yiguan Food Co., Ltd., Chiny oraz jego przedsiębiorstwo powiązane Zhejiang Merry Life Food Co., Ltd.;
c) importerzy niepowiązani w Unii:
- Wünsche Handelsgesellschaft International mbH & Co KG, Hamburg, Niemcy,
- I. Schroeder KG (GmbH & Co), Hamburg, Niemcy;
d) producent w państwie analogicznym:
- Frigo-Pak Gida Maddeleri Sanayi Ve Ticaret A.S., Turcja.
1.5. Ujawnienie istotnych faktów i przesłuchania
(15) W dniu 13 października 2014 r. Komisja ujawniła istotne fakty i ustalenia, na podstawie których podjęła zamiar nałożenia ceł antydumpingowych ("ujawnienie ostatecznych ustaleń"). W następstwie ujawnienia ostatecznych ustaleń niektóre zainteresowane strony dokonały pisemnych oświadczeń, w których przedstawiły swoje poglądy na temat ostatecznych ustaleń. Stronom, które wystąpiły z wnioskiem o wypowiedzenie się w formie ustnej, dano taką możliwość. Trzech importerów wystąpiło z wnioskiem o wspólne przesłuchanie w obecności rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu i ich wniosek został pozytywnie rozpatrzony. Jedno europejskie stowarzyszenie przedsiębiorstw handlowych wystąpiło z wnioskiem o przesłuchanie z udziałem służb Komisji i taka możliwość została mu przyznana.
2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
2.1. Produkt objęty postępowaniem
(16) Produkt objęty niniejszym przeglądem jest taki sam jak produkt objęty pierwotnym postępowaniem, tj. przetworzone lub zakonserwowane mandarynki (w tym tangeryny i satsuma), klementynki, wilkingi i inne podobne krzyżówki cytrusów, niezawierające dodatku alkoholu, mogące zawierać dodatek cukru lub innej substancji słodzącej, według definicji określonej w pozycji CN 2008, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej ("produkt objęty postępowaniem"), obecnie objęte kodami CN 2008 30 55, 2008 30 75 i ex 2008 30 90.
(17) Produkt objęty postępowaniem jest uzyskiwany poprzez obranie ze skórki oraz podział na mniejsze części niektórych odmian małych owoców cytrusowych (głównie satsuma), a następnie zalanie syropem cukrowym, sokiem lub wodą i umieszczenie w opakowaniach o różnych rozmiarach, by spełnić konkretne wymogi różnych rynków.
(18) Satsuma, klementynki oraz inne małe owoce cytrusowe są powszechnie znane pod wspólną nazwą "mandarynki". Większość z tych różnych odmian owoców może być wykorzystywana jako świeże owoce lub przeznaczona do przetwarzania. Są one podobne do siebie, a zatem wytworzone z nich przetwory lub konserwy uznaje się za jeden produkt.
2.2. Produkt podobny
(19) Producenci unijni twierdzili, że produkt importowany oraz produkt unijny są do siebie podobne, gdyż:
- obydwa produkty posiadają takie same lub bardzo podobne właściwości fizyczne, tj. smak, kształt, wielkość i konsystencję,
- ich sprzedaż prowadzona jest za pośrednictwem tych samych lub podobnych kanałów i konkurują one głównie pod względem ceny,
- obydwa produkty mają takie same lub podobne zastosowanie końcowe;
- można je z łatwością stosować zamiennie,
- są objęte tymi samymi kodami Nomenklatury scalonej dla celów właściwej klasyfikacji taryfowej.
(20) Z drugiej strony, niektórzy importerzy twierdzili, że produkt importowany cechuje się wyższą jakością, gdyż zawiera mniej uszkodzonych części (nie więcej niż 5 %) oraz ma lepszy smak, wygląd i strukturę w porównaniu do produktu unijnego. Argumentowano ponadto, że produkt importowany różni się pod względem zapachu od produktu unijnego.
(21) Komisja zbadała te twierdzenia i w świetle dostępnych danych uznała argumenty wysuwane przez przemysł unijny, o których mowa w motywie 19, za prawidłowe.
(22) Jeśli chodzi o argumenty ze strony importerów, należało je odrzucić z następujących powodów:
a) niektóre różnice pod względem jakości, dotyczące ilości uszkodzonych części, smaku, wyglądu, zapachu i struktury nie miały wpływu na podstawowe cechy produktu. Produkt importowany można nadal stosować zamiennie z produktem unijnym. Obydwa produkty mają takie same lub podobne zastosowanie końcowe. Faktem jest, że w okresie badanym producenci unijni sprzedawali swoje produkty, zawierające również większy odsetek uszkodzonych części, zarówno importerom, jak i tym samym kategoriom odbiorców/konsumentów (np. sieciom supermarketów i dostawcom w branży piekarniczej), którzy byli również zaopatrywani przez importerów. Ponadto jedna sieć supermarketów w Unii Europejskiej także potwierdziła, że prowadziła sprzedaż oryginalnego produktu z Europy i Chin pod tą samą marką i znakiem handlowym;
b) maksymalny odsetek uszkodzonych części wynoszący 5 % nie jest tylko wyłączną cechą produktów importowanych. Dochodzenie wykazało, że producenci unijni oferowali szeroki asortyment produktów o różnej jakości i różnym odsetku uszkodzonych części, w tym produkty zawierające nie więcej niż 5 % uszkodzonych części. Niektórzy importerzy nabywali produkty, które zawierały nie więcej niż 5 % uszkodzonych części, od producentów unijnych.
(23) Analogicznie do wyników pierwotnego dochodzenia produkt importowany oraz produkt wytwarzany przez producentów unijnych uważa się zatem za podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
3. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI DUMPINGU
3.1. Uwagi wstępne
(24) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy wygaśnięcie istniejących środków prowadziłoby do kontynuacji dumpingu.
(25) Jak wspomniano w motywie 9, ze względu na fakt, że tylko jedna grupa przedsiębiorstw współpracowała, dokonanie doboru próby producentów eksportujących w Chinach nie było konieczne. Grupa ta obejmowała ok. 12-20 % (w celu zachowania poufności podaje się przedział wartości) przywozu produktu objętego postępowaniem z Chin do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.
3.2. Przywóz dumpingowy w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym
3.2.1. Państwo analogiczne
(26) Zgodnie z przepisami art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną należało określić na podstawie ceny lub skonstruowanej wartości normalnej uzyskanej w państwie trzecim o gospodarce rynkowej ("państwo analogiczne") lub na podstawie ceny stosowanej przy wywozie z takiego państwa trzeciego do innych państw, w tym państw Unii, a w przypadku gdy jest to niemożliwe, na podstawie innej uzasadnionej metody, w tym na podstawie ceny faktycznie płaconej lub należnej w Unii za produkt podobny, w stosownych przypadkach odpowiednio skorygowanej, tak by uwzględniała rozsądną marżę zysku.
(27) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wskazała swój zamiar wykorzystania Turcji jako odpowiedniego państwa analogicznego w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chin i zaprosiła zainteresowane strony do przedstawienia swoich uwag w tej kwestii.
(28) Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących Turcji jako proponowanego państwa analogicznego. Żadna z zainteresowanych stron nie zaproponowała alternatywnych producentów produktu podobnego w państwie analogicznym.
(29) Frigo-Pak, jeden z producentów eksportujących z Turcji, z którymi się skontaktowano, w terminie udzielił odpowiedzi na wszystkie pytania zawarte w kwestionariuszu i zgodził się na wizytę weryfikacyjną na swoim terenie.
3.2.2. Wartość normalna
(30) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalna została określona na podstawie zweryfikowanych informacji uzyskanych od producenta w Turcji. Przedsiębiorstwo to nie prowadziło sprzedaży podobnego produktu na rynku krajowym i dlatego jego wartość normalna została skonstruowana zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego w oparciu o koszty produkcji oraz powiększona, zgodnie z art. 2 ust. 6 lit. b), o rozsądną wartość procentową na wydatki związane ze sprzedażą, kosztami ogólnymi i administracyjnymi oraz o rozsądną marżę zysku zgodnie z art. 2 ust. 6 lit. c). Zastosowany wskaźnik wydatków związanych ze sprzedażą, kosztami ogólnymi i administracyjnymi wynika z faktycznie poniesionych przez producenta wydatków związanych ze sprzedażą, kosztami ogólnymi i administracyjnymi na sprzedaż krajową innych konserwowanych produktów i wyniósł 10-20 % (w celu zachowania poufności podaje się przedział wartości). Zastosowany wskaźnik zysków jest taki sam jak wskaźnik wykorzystany w pierwotnym dochodzeniu, tj. 6,8 %. Stanowi on zysk odnotowany przez przemysł UE, zanim poniósł on szkody w wyniku przywozu produktów z Chin po cenach dumpingowych.
3.2.3. Cena eksportowa
(31) Sprzedaż eksportowa do Unii dokonywana przez współpracującego producenta eksportującego przekazywana była bezpośrednio do niezależnych klientów mających siedzibę w Unii. Zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego cena eksportowa została ustalona na podstawie cen rzeczywiście płaconych lub należnych za produkt w przypadku sprzedaży na wywóz z Chin do Unii.
3.2.4. Porównanie
(32) Wartość normalną i cenę eksportową porównywano na podstawie ceny ex-works.
(33) Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową współpracującego producenta eksportującego, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego należycie uwzględniono w postaci dostosowań różnice w transporcie, ubezpieczeniach, prowizjach i opłatach bankowych, które miały wpływ na ceny i ich porównywalność.
3.2.5. Margines dumpingu
(34) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego margines dumpingu ustalono na podstawie porównania między średnią ważoną wartości normalnej a średnią ważoną ceny eksportowej.
(35) Według współpracującego producenta eksportującego wyniki tego porównania wskazywały na istnienie dumpingu. Margines dumpingu przekroczył 60 %.
(36) W przypadku Chin jako całości porównanie średniej ważonej ceny eksportowej za przywóz z Chin produktu objętego postępowaniem, zgodnie z danymi pochodzącymi z Eurostatu, i średniej ważonej wartości normalnej ustanowionej dla państwa analogicznego (należycie dostosowanej, tak aby odzwierciedlać prawdopodobny asortyment produktów przywożonych z Chin, mając na uwadze asortyment produktów w sprzedaży UE przez współpracującego producenta eksportującego dla porównywalnych rodzajów produktu) również wykazało istnienie znacznego dumpingu o jeszcze wyższych wartościach.
(37) W następstwie ujawnienia ostatecznych ustaleń europejskie stowarzyszenie handlowe twierdziło, że w odróżnieniu od chińskich producentów eksportowych oraz producentów z Hiszpanii nie miało ono możliwości zweryfikowania dokładnych obliczeń (poziom dumpingu i wartość szkody) i w związku z tym zwróciło się do Komisji o przedstawienie szczegółowych wyliczeń poziomu dumpingu. W toku przesłuchania w obecności rzecznika praw stron trzech importerów zasygnalizowało również, że woleliby otrzymać szczegółowe wyliczenia poziomu dumpingu.
(38) Odnośnie tych wniosków należy zaznaczyć, że dane, na podstawie których Komisja dokonała obliczeń, zawierają tajemnice handlowe i poufne informacje. Współpracujący producent eksportujący, który przekazał te dane, otrzymał należycie konkretne ustalenia dotyczące szczegółowych wyliczeń poziomu dumpingu i wysokości szkody i nie zgłosił żadnych uwag ani nie wystąpił o wyjaśnienia. Komisja nie może udostępnić takich danych do wglądu innym zainteresowanym stronom bez naruszenia ich poufnego charakteru. Metodologia przyjęta przez Komisję, opisana w motywach 30-36 powyżej, została jednak ujawniona wszystkim zainteresowanym stronom. W toku wspomnianego przesłuchania rzecznik praw stron poinformował importerów o możliwości zwrócenia się do niego z wnioskiem o zweryfikowanie wyliczeń Komisji w sytuacji, gdyby mieli obawy o rzetelność takich wyliczeń. Wspomnianych trzech importerów nie zwróciło się jednak w tej kwestii o interwencję do rzecznika praw stron.
(39) Europejskie stowarzyszenie handlowe samodzielnie obliczyło margines dumpingu, porównując, na podstawie danych Eurostatu, średnie ceny importowe z Chin i średnie ceny importowe z Turcji. Według tego stowarzyszenia handlowego takie porównanie sugerowałoby niższy poziom dumpingu: ok. 30 %. Po pierwsze, należy zauważyć, że w przeglądzie wygaśnięcia dokładny poziom dumpingu ma mniejsze znaczenie niż w przypadku dochodzenia, w trakcie którego ustalany jest poziom cła. Po drugie, jak wyjaśniono w motywach 30-33 powyżej, Komisja oparła swoje wyliczenia na danych na temat "realnej" wartości normalnej, które uzyskała od sprawdzonego współpracującego producenta z Turcji, a porównanie z chińskimi cenami eksportowymi było szczegółowe. Dane, na podstawie których Komisja dokonała obliczeń, uważa się zatem za dużo bardziej rzetelne i dokładne niż dane szacunkowe sugerowane przez stowarzyszenie w jego uwagach do ujawnienia ostatecznych ustaleń.
(40) W toku przesłuchania z rzecznikiem praw stron trzech importerów twierdziło ponadto, że nie doszło do dumpingu. Swoje twierdzenie oparli na fakcie, że Komisja ustaliła, iż średnie ceny sprzedaży współpracującego producenta eksportującego z Chin na niektórych ważnych rynkach spoza UE kształtowały się poniżej średnich cen sprzedaży na rynku unijnym. Należy odrzucić to twierdzenie, gdyż dumping oznacza sprzedaż na danym rynku po cenach poniżej normalnej wartości, a nie po cenach niższych niż te osiągane na innych rynkach trzecich.
3.3. Zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków
3.3.1. Uwaga wstępna
(41) W związku z ustaleniem występowania dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zbadano również prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków i dokonano analizy następujących elementów: mocy produkcyjnych i wolnych mocy produkcyjnych w Chinach; wielkości i ceny przywozu po cenach dumpingowych z Chin; oraz atrakcyjności rynku unijnego w odniesieniu do przywozu z Chin.
(42) Przez dużą część okresu objętego dochodzeniem przeglądowym w UE nie obowiązywały żadne środki, gdyż zostały one unieważnione (zob. motyw 2 powyżej). W tym okresie bez obowiązujących środków miał miejsce szczytowy wzrost przywozu w okresie 2011/2012, po którym nastąpił spadek w pozostałej części okresu objętego dochodzeniem. Odzwierciedla to raczej efekt gromadzenia zapasów niż autentyczny wzrost/spadek konsumpcji oraz wynika z wysokiego poziomu przywozu z Chin, który odnotowano w okresie od marca do lipca 2012 r., kiedy omawiane środki nie obowiązywały.
3.3.2. Produkcja, konsumpcja krajowa i moce eksportowe chińskich producentów
(43) Jeśli chodzi o całkowite moce produkcyjne oraz wolne moce produkcyjne w Chinach, Komisja nie otrzymała informacji od żadnego z chińskich producentów ani od żadnej zainteresowanej strony. Zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego Komisja przyjęła ustalenia na podstawie dostępnych faktów.
(44) Według raportu opublikowanego przez Służbę Zagraniczną ds. Rolnictwa przy Departamencie Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (FSA/USDA), który uwzględniono we wniosku o dokonanie przeglądu i także udostępniono opinii publicznej 7 , ilość świeżych mandarynek przeznaczonych na przetwory, tj. na produkcję konserwowanych mandarynek, wzrosła w Chinach o 27 % od sezonu 2009/2010 (520 000 ton) do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym (660 000 ton). Chiny odnotowały podobne tendencje w produkcji konserwowanych mandarynek. Według tego raportu Chiny zwiększyły produkcję konserwowanych mandarynek z 347 000 ton w okresie 2009/2010 do 440 000 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Raport zawiera dane szacunkowe, z których wynika, że krajowa konsumpcja konserwowanych mandarynek w Chinach wyniosła w przybliżeniu 100 000-150 000 ton w okresie 2013/2014. Według szacunków innego powszechnie dostępnego źródła konsumpcja krajowa wyniosła 50 000-100 000 ton 8 , co oznacza, że szacunki dotyczące konsumpcji krajowej na poziomie 100 000 ton wydają się rozsądne. Biorąc pod uwagę powyższe informacje, można szacować, że ilość chińskich konserwowanych mandarynek przeznaczona na wywóz wyniosła w przybliżeniu 340 000 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.
(45) Inne dostępne źródła podają trochę inne dane szacunkowe na temat ilości chińskich konserwowanych mandarynek przeznaczonych na wywóz w latach 2009-2014 9 . Wszystkie te źródła, choć zawierają między sobą rozbieżności, podają jednak, że ilość chińskich konserwowanych mandarynek przeznaczonych na wywóz wyniosła co najmniej 300 000 ton na każdy sezon roczny, za który zgłaszane są dane, w latach 2009-2013. Żadne z tych źródeł nie podaje, że w przyszłości ilość chińskich konserwowanych mandarynek przeznaczonych na wywóz mogłaby się znacznie obniżyć.
3.3.3. Atrakcyjność rynku unijnego
(46) Nawet jeśli przywóz z Chin w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wynosił 19 253 ton, dane dotyczące przywozu zebrane w toku pierwotnego dochodzenia, obejmujące lata 2002-2007, pokazują, że chińscy wytwórcy mogą przeznaczyć ponad 60 000 ton na sezon na rynek Unii, co potwierdzają dane Eurostatu na temat przywozu w sezonie 2011/2012. Ponadto wysoki poziom przywozu w okresie 2011/2012, kiedy to środki nie były stosowane przez większość czasu (tj. począwszy od dnia 22 marca 2012 r.), pokazuje, że Unia jest atrakcyjnym rynkiem dla chińskich wytwórców pod względem cen i że znaczna część chińskiego przywozu po cenach dumpingowych trafiłaby na rynek unijny, gdyby zniesiono obecne środki antydumpingowe.
(47) W latach 2002-2007 (kiedy nie były nałożone żadne środki antydumpingowe) Chiny eksportowały do Unii średnio znacznie więcej konserwowanych mandarynek na sezon (o 36 %) niż w latach 2009-2013 (kiedy nałożono cła z wyjątkiem okresu od dnia 22 marca 2012 r. do 23 lutego 2013 r.), choć całkowite wielkości, jakie Chiny mogły eksportować na skalę światową, były niższe w pierwszym okresie niż w drugim. Powyższy fakt potwierdza prawdopodobieństwo, że chińscy producenci zwiększą wielkość swojego wywozu do Unii do poziomów zaobserwowanych w trakcie pierwotnego dochodzenia, jeśli środki zostaną zniesione.
3.3.4. Ceny eksportowe stosowane wobec państw trzecich
(48) Wyniki dochodzenia w odniesieniu do wywozu do państw trzecich pokazały, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym średnie ceny sprzedaży w ramach wywozu prowadzonego przez przedsiębiorstwo współpracujące na szereg ważnych rynków (np. Japonia, Malezja, Filipiny, Tajlandia) kształtowały się poniżej średnich cen sprzedaży do Unii. Można zatem założyć, że wobec braku środków współpracujący producent eksportujący skierowałby przynajmniej część wspomnianego wywozu do Unii.
(49) Również z chińskich danych statystycznych na temat wywozu przetworzonych lub zakonserwowanych owoców cytrusowych w szczelnych kontenerach wynika, że istnieje prawdopodobieństwo przekierowania wywozu z Chin na rynek Unii. Na podstawie tych danych statystycznych szacuje się, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym na rynki eksportowe skierowano ok. 20 000 ton produktu objętego postępowaniem po średnich cenach poniżej tych uzyskiwanych w UE, mimo iż nie obowiązywały żadne cła antydumpingowe nałożone na przywóz z Chin na te rynki. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym podana wielkość równałaby się sprzedaży krajowej przemysłu unijnego oraz stanowiłaby 71 % łącznej produkcji przemysłu unijnego. Innymi słowy, jak wynika z danych na temat obecnej wielkości europejskiego rynku konserwowanych mandarynek (łączne spożycie w UE: 44 523 ton) oraz chińskich danych statystycznych, obecny wolumen wywozu z Chin na rynek UE powiększony o ewentualny wolumen, który z ekonomicznego punktu widzenia warto przekierować na rynek unijny, pokryłby prawie w całości łączny popyt UE na mandarynki w puszkach.
3.3.5. Wnioski dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu
(50) W ramach dochodzenia potwierdzono, że chiński przywóz nadal napływał na rynek unijny po cenach dumpingowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Biorąc pod uwagę trwający dumping, fakt, że rynek Unii jest ważnym rynkiem, który w przeszłości przyciągał uwagę chińskich eksporterów, moce produkcyjne dostępne w Chinach, które wykraczają poza łączne spożycie w Unii, a także potwierdzoną chęć ze strony chińskich producentów oraz ich zdolność w zakresie szybkiego zwiększenia wywozu do Unii, o ile istnieje ku temu zachęta, stwierdza się, że istnieje prawdopodobieństwo kontynuowania dumpingu, jeśli zniesione zostaną środki.
4. SZKODA
4.1. Uwagi ogólne
(51) Zbiory mandarynek odbywają się jesienią i zimą, przy czym sezon zbiorów i sezon przetwórczy trwają od początku października do końca stycznia (w przypadku niektórych odmian do lutego lub marca) następnego roku. Większość kontraktów na zakup (np. przez importerów niepowiązanych) i sprzedaż jest negocjowana w pierwszych miesiącach każdego sezonu. W przemyśle przetwórstwa mandarynek przyjęło się, że okresem odniesienia jest sezon (trwający od 1 października danego roku do 30 września następnego roku). Podobnie jak w przypadku pierwotnego dochodzenia Komisja przyjęła tę praktykę w trakcie dokonywanej przez siebie analizy.
4.2. Produkcja unijna i przemysł unijny
(52) W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym produkt podobny był wytwarzany w Unii przez pięciu producentów unijnych. Wielkość łącznej produkcji unijnej produktu podobnego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym ustalono na podstawie odpowiedzi na kwestionariusz udzielone przez czterech indywidualnych producentów, którzy zostali skontrolowani w trakcie wizyty weryfikacyjnej na miejscu. Poziom produkcji piątego producenta, który odpowiednio nie współpracował i nie był przedmiotem wizyty weryfikacyjnej, ustalono na podstawie odpowiedzi na kwestionariusz udzielonych przez tego producenta, które porównano w kontroli krzyżowej z informacjami przedstawionymi w skardze. Na tej podstawie oszacowano, że łączna produkcja unijna wynosiła ok. 28 500 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.
(53) Uznaje się, że wspomniani wyżej producenci z Unii reprezentujący całkowitą produkcję Unii stanowią przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
4.3. Widoczna konsumpcja na rynku unijnym
(54) Poziom spożycia w Unii ustalono na podstawie danych Eurostatu na temat przywozu na poziomie zintegrowanej taryfy wspólnotowej TARIC, dokładnie pokrywających się z definicją produktu objętego postępowaniem, oraz na podstawie wielkości sprzedaży w UE przemysłu unijnego.
(55) Należy zauważyć, że choć analiza opiera się na sezonach, a nie latach kalendarzowych, powyższa metodologia nie musi koniecznie odzwierciedlać spożycia na poziomie użytkownika/odbiorcy przemysłowego. Z uwagi na sezonowość głównego surowca (tj. świeżych owoców) powszechną praktyką w tym sektorze wśród importerów i unijnych producentów jest gromadzenie zapasów w czasie, gdy ze świeżych owoców robione są przetwory, a następnie sprzedaż przetworzonych produktów dystrybutorom lub użytkownikom przemysłowym przez cały rok. Bywa, że na poziom spożycia wpływ mają efekty gromadzenia zapasów.
(56) Na tej podstawie w okresie badanym konsumpcja w Unii kształtowała się w następujący sposób:
Tabela 1
|
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Konsumpcja w Unii (w tonach) |
66 487 |
72 618 |
90 207 |
44 523 |
| Indeks 2009/2010 = 100) |
100 |
109 |
136 |
67 |
(57) W okresie badanym średnie spożycie owoców cytrusowych w Unii utrzymało się nieco poniżej 70 000 ton. W okresie 2011/2012 nastąpił jednak gwałtowny wzrost przywozu, po którym odnotowano spadek w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Zmiany te odzwierciedlają raczej efekt gromadzenia zapasów niż autentyczny wzrost/spadek spożycia oraz wynika z wysokiego poziomu przywozu z Chin, który odnotowano w okresie od marca do lipca 2012 r., kiedy omawiane środki tymczasowo nie obowiązywały (zob. motyw 2). Gwałtowny wzrost przywozu w okresie 2011/2012 został zrekompensowany niższym poziomem przywozu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, a tym samym niższym spożyciem w Unii.
(58) Niektórzy z importerów twierdzili, że nie dokonywali składowania. Oświadczyli również, że od dnia 6 października 2011 r., kiedy rzecznik generalny przedstawił swoją opinię w sprawie C-338/10, byli już przeświadczeni o tym, że Trybunał Sprawiedliwości unieważni środki. W związku z tym przełożyli w czasie odprawę celną produktu objętego postępowaniem do czasu przyjęcia prawomocnego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości.
(59) W tym kontekście należy przypomnieć, że składowanie można zdefiniować jako gromadzenie i przechowywanie rezerwowych dostaw. Z danych, którymi dysponuje Komisja, wynika, że od momentu unieważnienia środków, tj. od dnia 22 marca 2012 r. do lipca 2012 r. odnotowano masowy przywóz produktu objętego postępowaniem: średnio blisko 9 000 ton miesięcznie. Następnie do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym średni poziom przywozu zmalał aż do 1 650 ton miesięcznie, co oznaczało o 2 000 ton miesięcznie mniej w porównaniu ze średnim poziomem przywozu w okresie poprzedzającym unieważnienie środków. Komisja stwierdziła, że aby osiągnąć tak znaczny poziom miesięcznego przywozu w relatywnie krótkim czasie, importerzy gromadzili duże ilości produktu objętego postępowaniem. Potwierdzili to również niektórzy importerzy, którzy przyznali, że odsuwali w czasie odprawę celną, gdy doszli do przekonania, że cła antydumpingowe zostaną unieważnione. W związku z powyższym twierdzenie, że importerzy nie praktykowali składowania, zostało odrzucone.
4.4. Przywóz z Chin do Unii
(60) Mając na uwadze, że tylko jedna grupa chińskich eksporterów współpracowała w trakcie dochodzenia i że stanowiła ona ok. 12-20 % (w celu zachowania poufności podaje się przedział wartości) łącznej wielkości przywozu z Chin w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, stwierdzono, że dane Eurostatu (w koniecznych przypadkach na poziomie kodów TARIC - zintegrowanej taryfy wspólnotowej) były najdokładniejszym i najlepszym źródłem informacji na temat wielkości i cen przywozu. Niemniej jednak analizie poddano również indywidualne ceny współpracującego eksportera z Chin.
4.4.1. Wielkość i udział w rynku
(61) W okresie badanym wielkość przywozu z Chin oraz odpowiadające jej udziały w rynku kształtowały się następująco:
Tabela 2
| Przywóz z Chin |
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Wielkość przywozu (w tonach) |
47 235 |
41 915 |
59 613 |
19 294 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
89 |
126 |
41 |
| Udział w rynku |
71 % |
57,7 % |
66,1 % |
43,3 % |
(62) Po nałożeniu środków antydumpingowych w 2008 r. przywóz z Chin zasadniczo wykazywał tendencje spadkowe. Przypomina się, że przywóz w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem (2006/2007) wynosił 56 108 ton.
(63) Jak wyjaśniono powyżej, w okresie 2011/2012 nastąpił jednak gwałtowny wzrost przywozu będący niewątpliwie wynikiem unieważnienia środków antydumpingowych w marcu 2012 r. Z danych Eurostatu pokazujących kształtowanie się przywozu z Chin w okresach miesięcznych wynika, że podczas gdy przywóz ten generalnie wahał się w przedziale od 2 000 do 6 000 ton, to w okresie od marca 2012 r. do lipca 2012 r. jego wielkość sięgała od 6 000 do 12 000 ton (średnio prawie 9 000 ton w skali miesiąca). Należy przy tym zauważyć, że środki zostały unieważnione w marcu 2012 r. i przywrócone w lutym 2013 r., lecz w dniu 29 czerwca 2012 r. wprowadzono obowiązek rejestracji 10 , co zniechęciło importerów.
(64) Tendencja spadkowa dotknęła nie tylko przywóz, ale również udziały w chińskim rynku, które zmalały w okresie badanym z 71 % do 43 %. Nawet jeśli weźmie się pod uwagę wpływ niecodziennego poziomu przywozu z Chin w okresie 2011/2012 i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, jego udział w rynku zmalał z ok. 70 % w okresie 2009/2010 do średniego poziomu 55 % w kolejnych latach.
4.4.2. Ceny i podcięcie cenowe
Tabela 3
| Przywóz z Chin |
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Średnia cena importowa (EUR/tona) |
677 |
744 |
1 068 |
925 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
110 |
158 |
137 |
(65) Jak wynika z powyższej tabeli, w okresie badanym ceny przywozu z Chin wzrosły o 37 %. Należy jednak zauważyć, że do okresu 2011/2012 ceny wyraźnie wzrastały, po czym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym nastąpił ich spadek.
(66) W związku z tym, że wielkość przywozu jedynego eksportera współpracującego stanowiła zaledwie ok. 12-20 % (w celu zachowania poufności podaje się przedział wartości) przywozu z Chin w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, na podstawie danych statystycznych dotyczących przywozu zbadano, czy podcięcie cenowe występowało również w odniesieniu do całego wywozu z Chin.
(67) W tym celu średnie ważone ceny sprzedaży, jakie współpracujący producenci z Unii oferowali odbiorcom niepowiązanym na rynku unijnym, były porównywane z odpowiadającymi im ważonymi średnimi cenami CIF (koszt, ubezpieczenia i fracht) przywozu z Chin odnotowanymi przez Eurostat. Ceny CIF zostały skorygowane, by objąć koszty związane z odprawą celną, a mianowicie taryfę celną oraz koszty ponoszone po przywozie.
(68) Analiza porównawcza przeprowadzona na tej podstawie wykazała, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz produktu objętego postępowaniem spowodował podcięcie cen przemysłu unijnego o 4,8 %, jeśli w obliczeniach uwzględnia się wpływ obowiązujących ceł antydumpingowych. Margines podcięcia cenowego osiąga jednak poziom 28 %, gdy przy analizie cen importowych nie bierze się pod uwagę ceł antydumpingowych.
(69) Jeśli uwzględnić ceny importowe podane przez współpracującego eksportera z Chin, po należytej korekcie, wówczas można by ustalić margines podcięcia cenowego na poziomie 14 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, biorąc pod uwagę obowiązujące cła antydumpingowe. Po pominięciu efektu ceł antydumpingowych margines podcięcia cenowego osiągnął poziom 20 %. Należy zauważyć, że większa część wywozu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym odbyła się w czasie, gdy środki zostały unieważnione.
4.5. Przywóz do Unii z innych państw trzecich
(70) W okresie badanym wielkość przywozu z państw trzecich nigdy nie stanowiła więcej niż 11,2 % udziału w rynku. Większa część tego przywozu (co najmniej 89 % w okresie badanym) pochodziła z Turcji.
Tabela 4
|
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Wielkość przywozu z innych państw trzecich (w tonach) |
4 033 |
8 078 |
10 090 |
4 717 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
200 |
250 |
117 |
| Udział w rynku |
6,1 % |
11,1 % |
11,2 % |
10,6 % |
4.6. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego
(71) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł unijny zawierało ocenę wszystkich czynników i wskaźników gospodarczych, które wywierają wpływ na przemysł unijny w okresie badanym.
(72) Choć od wszystkich pięciu producentów unijnych uzyskano odpowiedzi na pytania w kwestionariuszu, to w przypadku jednego z nich uznano, że odesłany kwestionariusz nie może być w całości wykorzystany, gdyż odpowiedzi w nim zawarte nie zostały zweryfikowane w trakcie wizyty weryfikacyjnej na miejscu. W związku z tym analiza opierała się na metodologii opisanej poniżej.
(73) Dla całego przemysłu unijnego przeanalizowano wskaźniki makroekonomiczne (produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy, wielkość sprzedaży, udział w rynku, zatrudnienie, produktywność, wzrost, wielkość marginesu dumpingu oraz poradzenie sobie z efektami dumpingu w przeszłości). Analizy dokonano na podstawie informacji przekazanych przez czterech producentów unijnych, z którymi prowadzono pełną współpracę. W przypadku producenta, którego wypełniony kwestionariusz nie został zweryfikowany, ocenę oparto na danych, które ten producent dostarczył i które, w możliwym zakresie, zostały porównane w kontroli krzyżowej z danymi zawartymi w skardze i w sprawozdaniu finansowym tego producenta zbadanym przez audytora.
(74) W odniesieniu do czterech producentów unijnych, z którymi prowadzona była pełna współpraca, przeprowadzona została analiza wskaźników mikroekonomicznych (zapasy, ceny sprzedaży, rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji, zdolność do pozyskiwania kapitału, płace). Analizę tę oparto na uzyskanych od producentów informacjach, które zostały należycie sprawdzone w trakcie wizyty weryfikacyjnej na miejscu.
4.6.1. Wskaźniki makroekonomiczne
4.6.1.1. Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
Tabela 5
|
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Produkcja (w tonach) |
11 815 |
33 318 |
29 672 |
28 763 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
282 |
251 |
243 |
| Moce produkcyjne (w tonach) |
77 380 |
77 380 |
77 380 |
77 380 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
100 |
100 |
100 |
| Wykorzystanie mocy produkcyjnych |
15 % |
43 % |
38 % |
37 % |
(75) Produkcja znacznie wzrosła w okresie badanym z ok. 12 000 ton do blisko 29 000 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W sezonie 2009/2010 produkcja była niewielka, gdyż przemysł unijny nadal mierzył się ze skutkami przywozu konserwowanych mandarynek z Chin po cenach dumpingowych, które były importowane w poprzednim sezonie, a także zapasów, które zgromadził w poprzednim sezonie, gdy nie obowiązywały środki antydumpingowe. Produkcja wzrosła w sezonie 2010/2011, gdy tylko nowy przywóz z Chin został objęty obowiązującymi środkami antydumpingowymi.
(76) W tym okresie moce produkcyjne Unii nie zmieniły się i w związku z tym odpowiednio wzrosło ich wykorzystanie. Utrzymywało się ono jednak systematycznie poniżej 50 %.
(77) Jedno europejskie stowarzyszenie przedsiębiorstw handlowych twierdziło, że jeden producent unijny zaprzestał produkcji od 2012/2013 i wraz z dwoma innymi producentami znalazł się w trudnej sytuacji finansowej. Z tych powodów twierdziło, że dane na temat produkcji i mocy produkcyjnych/wykorzystania mocy produkcyjnych zostały sztucznie zawyżone.
(78) Należy tutaj przypomnieć, że informacje zebrane w toku dochodzenia wskazywały na to, że wszyscy unijni producenci stanowiący część przemysłu unijnego prowadzili produkcję we wszystkich sezonach w okresie badanym. Należy zatem odrzucić pierwsze twierdzenie, jakoby jeden producent zaprzestał produkcji w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.
(79) Co się tyczy rzekomo trudnej sytuacji finansowej producentów unijnych, jeden z nich został faktycznie objęty postępowaniem upadłościowym w okresie badanym. Dochodzenie wykazało jednak, że poziom produkcji u tego producenta znacznie wzrósł w całym okresie badanym, natomiast jego moce produkcyjne nie uległy zmianie. W związku z tym stwierdzono, że postępowanie upadłościowe nie miało negatywnego wpływu na wyniki produkcji tego producenta. Jeśli chodzi o dwóch pozostałych producentów unijnych, wszczęto wobec nich postępowanie upadłościowe, lecz dopiero po okresie badanym. Potwierdza to de facto wniosek (zob. motywy 96-98), że szkoda ponownie wystąpiła i że przemysł unijny nadal znajduje się w słabej sytuacji finansowej.
4.6.1.2. Wielkość sprzedaży oraz udział w rynku w Unii
Tabela 6
|
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Wielkość sprzedaży (w tonach) |
15 219 |
22 625 |
20 504 |
20 512 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
149 |
135 |
135 |
| Udział w rynku (% konsumpcji unijnej) |
22,9 % |
31,2 % |
22,7 % |
46,1 % |
(80) W okresie badanym sprzedaż przemysłu unijnego na rynku unijnym na rzecz niepowiązanych klientów wzrosła o 35 %.
(81) Udział w rynku przemysłu unijnego w tym samym okresie również wykazywał tendencje zwyżkowe. Nawet uwzględniwszy wpływ gromadzenia zapasów na poziom spożycia w Unii w okresie 2011/2012 oraz w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, udział w rynku wzrósł z ok. 23 % na początku okresu do średnio 35 % w ostatnich dwóch latach objętych badaniem.
4.6.1.3. Zatrudnienie i wydajność
Tabela 7
|
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Zatrudnienie |
350 |
481 |
484 |
428 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
137 |
138 |
122 |
| Wydajność (tony w przeliczeniu na pracownika) |
34 |
69 |
61 |
67 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
205 |
182 |
199 |
(82) W badanym okresie poprawił się wskaźnik zatrudnienia i wydajności, co stanowi odzwierciedlenie ogólnego wzrostu wielkości produkcji i sprzedaży. Wzrost wydajności w sezonie 2010/2011 wiązał się z większą produkcją, która z kolei wynikała z faktu, że w tym okresie w pełni weszły w życie środki antydumpingowe.
(83) Podane wyżej dane na temat zatrudnienia dotyczą ekwiwalentu pełnego czasu pracy, a zatem nie pokazują bezwzględnej liczby sezonowych miejsc pracy. Aby mieć lepsze wyobrażenie skali miejsc pracy, należy zauważyć, że dane za okres objęty dochodzeniem przeglądowym odnoszą się do ok. 2 400 sezonowych miejsc pracy wyrażonych w formie ekwiwalentu pełnego czasu pracy.
4.6.1.4. Wzrost
(84) Przemysł unijny potrafił skorzystać ze wzrostu gospodarczego na rynku unijnym do 2011 r. W momencie zniesienia środków przeciwko Chinom (zob. motyw 2) oraz zalania rynku unijnego produktami z Chin przemysł unijny utracił jednak znaczną część swojego udziału w rynku. Po przywróceniu ceł przemysł unijny był w stanie odzyskać swój utracony udział w rynku, choć poniósł za to cenę, jaką była pogarszająca się sytuacja finansowa.
4.6.1.5. Rozmiary dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu
(85) W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym nie ustawał dumping na znaczną skalę, co wyjaśniono w pkt 3.2.5 (zob. motywy od 34 i 35) powyżej.
(86) Z uwagi na wielkość przywozu z Chin po cenach dumpingowych nie można lekceważyć wpływu faktycznego marginesu dumpingu na przemysł unijny. Zwraca się uwagę na to, że przemysł unijny wciąż dochodzi do siebie po dumpingu mającym miejsce w przeszłości, zwłaszcza w zakresie wykorzystania mocy i rentowności (w porównaniu z pierwotnym dochodzeniem).
4.6.2. Wskaźniki mikroekonomiczne
4.6.2.1. Zapasy
Tabela 8
|
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Zapasy (tony) |
2 020 |
2 942 |
7 257 |
9 729 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
146 |
359 |
482 |
(87) W ostatnich dwóch sezonach producenci unijni znacznie zwiększyli stan swoich zapasów. Odzwierciedla to fakt, że w okresie badanym wzrost produkcji przekroczył wzrost sprzedaży.
4.6.2.2. Ceny sprzedaży w Unii
Tabela 9
|
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Średnia jednostkowa cena sprzedaży (EUR/tona) |
1 260 |
1 322 |
1 577 |
1 397 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
105 |
125 |
111 |
(88) W okresie przeglądu przemysł unijny zdołał uzyskać 11 % wzrost cen sprzedaży w UE. Wzrost ten był szczególnie wyraźny do sezonu 2011/2012, po którym nastąpił spadek cen w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Wynika to z wysokiego poziomu przywozu z Chin, który odnotowano w okresie od marca do lipca 2012 r., kiedy omawiane środki nie obowiązywały, oraz z podcięcia cen przemysłu unijnego przez ceny chińskiego produktu objętego postępowaniem.
4.6.2.3. Rentowność i przepływy środków pieniężnych
Tabela 10
|
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Rentowność |
- 29,8 % |
5,9 % |
6,4 % |
- 2,9 % |
(89) W okresie badanym, tj. w 2010/2011-2011/2012, rentowność przemysłu unijnego wpierw wyraźnie wzrosła, jednak w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przemysł unijny ponownie zaczął przynosić straty.
(90) Poprawa rentowności niewątpliwie związana była z faktem, że przemysł ten zwiększył swoją sprzedaż i produkcję, a także cenę sprzedaży w latach po nałożeniu środków antydumpingowych. Ponownie odnotowywane straty w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym są konsekwencją niższych cen sprzedaży w wyniku nagłego zalania rynku produktami z Chin, po tym jak Trybunał Sprawiedliwości UE unieważnił cła.
(91) W tym kontekście warto przypomnieć, że w okresie od marca do lipca 2012 r. nastąpił przywóz znacznej ilości produktów chińskich nieobjętych cłem antydumpingowym. Ponadto ustalono, że chiński przywóz spowodował znaczne podcięcie cen unijnych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, zwłaszcza gdy nie brano pod uwagę skutków ceł antydumpingowych. Wywołało to ogólne tąpniecie cen, co z kolei doprowadziło do tego, że przemysł unijny ponosił straty.
Tabela 11
|
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Przepływ pieniężny (w EUR) |
1 211 342 |
3 078 496 |
- 1 402 390 |
- 2 023 691 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
254 |
- 116 |
- 167 |
(92) W okresie badanym przepływy pieniężne kształtowały się głównie w relacji do ogólnej rentowności przemysłu unijnego, w związku z efektem akumulacji zapasów, zwłaszcza w ciągu ostatnich dwóch lat objętych badaniem.
4.6.2.4. Inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału
Tabela 12
|
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Inwestycje (w EUR) |
318 695 |
416 714 |
2 387 341 |
238 473 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
131 |
749 |
75 |
| Zwrot z inwestycji (aktywa netto) |
- 60 % |
29 % |
19 % |
- 1 % |
(93) W okresie badanym część przemysłu unijnego dokonała inwestycji w celu konserwacji i optymalizacji maszyn produkcyjnych. Poziom inwestycji wzrósł szczególnie w okresie 2011/2012, czemu sprzyjał przede wszystkim poziom zysków w tym okresie i bezpośrednio po nim. Inwestycje te były realizowane głównie przez jednego producenta unijnego w celu zabezpieczenia źródła dostaw surowców, które uzupełnią istniejący stan surowców, a także z myślą o lepszym przestrzeganiu przepisów w zakresie ochrony środowiska. Tendencje dotyczące zwrotu z inwestycji były zbieżne ze zmianami wyników w zakresie rentowności.
(94) Część przemysłu unijnego miała trudności z pozyskiwaniem kapitału w okresie badanym, lecz ostatecznie zdołała dokonać restrukturyzacji zadłużenia.
4.6.2.5. Wynagrodzenia
Tabela 13
|
2009/2010 |
2010/2011 |
2011/2012 |
Okres objęty dochodzeniem przeglądowym |
| Koszt pracy na pracownika (w EUR) |
23 578 |
21 864 |
21 371 |
23 025 |
| Indeks (2009/2010 = 100) |
100 |
93 |
91 |
98 |
(95) Średni poziom wynagrodzeń pozostał raczej stabilny w okresie badanym, spadł natomiast koszt jednostkowy produkcji.
4.7. Podsumowanie
(96) Z analizy szkody wynika, że sytuacja przemysłu unijnego poprawiła się w okresie badanym. Wprowadzenie środków antydumpingowych pod koniec w 2008 r. pozwoliło przemysłowi unijnemu na powolną, lecz stopniową poprawę swojej sytuacji i uporanie się ze szkodliwym wpływem dumpingu, a także na zwiększenie swojego potencjału na rynku Unii. O korzyściach, jakie przemysł unijny odnotował w związku z wprowadzeniem wspomnianych środków, świadczy przede wszystkim wyższy poziom produkcji oraz sprzedaży, a zwłaszcza wyższa rentowność.
(97) Sytuacja uległa jednak zmianie w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Środki zostały unieważnione w marcu 2012 r. i przywóz z Chin drastycznie wzrastał do czerwca 2012 r., gdy wprowadzono obowiązek rejestracji przywozów. Importerzy wykorzystali fakt unieważnienia ceł antydumpingowych do tworzenia zapasów w okresie 2011/2012 i zaoferowali swoje produkty na rynku UE po niskich cenach w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Spowodowało to znaczną ogólną presję cenową na rynku UE i w efekcie po raz kolejny pogorszyła się sytuacja finansowa. Przemysł unijny nie miał innego wyboru, jak obniżyć ceny, by móc utrzymać poziom sprzedaży. Miało to jednak poważny wpływ na sytuację finansową.
(98) Utrzymującą się szkodliwą sytuację dla przemysłu unijnego najlepiej obrazuje seria ujemnych wskaźników finansowych, tj. wskaźnik rentowności i przepływów pieniężnych, w połączeniu z wysokimi stanami zapasów i niskim stopniem wykorzystania mocy. Taki kontekst nie sprzyja nowym inwestycjom i wzrostowi.
(99) Jedno europejskie stowarzyszenie przedsiębiorstw handlowych podważyło ustalenia dotyczące szkody, argumentując, że wielkość sprzedaży, zatrudnienie oraz ceny sprzedaży przemysłu unijnego, a także poziom inwestycji jednego producenta unijnego wzrosły w okresie badanym.
(100) Twierdzenie to należy jednak odrzucić. W rzeczywistości, zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, wykaz odnośnych wskaźników gospodarczych, które należy zbadać, nie jest wyczerpujący, a jeden bądź więcej czynników nie musi koniecznie dawać decydujących wskazówek co do badania wpływu przywozu po cenach dumpingowych na przemysł unijny. Jak wyjaśniono w motywie 98, wskaźniki sugerowane przez wspomniane wyżej stowarzyszenie nie były decydujące dla Komisji przy wyciąganiu wniosków na temat szkodliwej sytuacji dla przemysłu unijnego. Wniosek o utrzymującej się szkodzie opierał się raczej na ujemnych wskaźnikach finansowych dotyczących rentowności i przepływów pieniężnych w połączeniu z wysokimi poziomami zapasów i niskim wykorzystaniem mocy produkcyjnych.
5. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI SZKODY
5.1. Skutki przewidywanej wielkości przywozu oraz wpływ na ceny w przypadku uchylenia środków
(101) Zakłada się, że jeśli środki zostaną zniesione, wielkość przywozu wzrośnie i spowoduje dalszą szkodę dla przemysłu Unii. Wniosek ten opiera się na następujących elementach:
(102) Analiza przedstawiona powyżej (zob. motyw 44) pokazuje, że choć wielkość eksportu chińskiego do Unii znacznie spadła po nałożeniu środków pod koniec 2008 r., chińscy producenci nadal wytwarzają duże ilości produktu objętego postępowaniem, którego większa część jest przeznaczona na wywóz.
(103) Nie ulega wątpliwości, że rynek Unii pozostaje bardzo atrakcyjny dla chińskich producentów eksportujących pod względem prognozowanych wielkości i cen. Po pierwsze, pod względem wielkości, rynek unijny jest trzecim największym rynkiem zbytu na świecie dla konserwowanych mandarynek z Chin. Ponadto, rozwój sytuacji, jaki nastąpił po unieważnieniu środków, pokazuje, że chińscy eksporterzy są w stanie szybko wyeksportować znaczne ilości produktu objętego postępowaniem na rynek unijny nawet bez konieczności przekierowania swojej sprzedaży z innych rynków. Wreszcie, jak wynika z danych wywozowych zebranych w trakcie pierwotnego dochodzenia, Chiny mogą z łatwością eksportować ponad 60 000 ton na sezon na rynek unijny, co pokrywa blisko 90 % średniego spożycia w Unii w okresie badanym.
(104) Gdyby Chiny faktycznie zwiększyły swój wywóz do UE w następstwie unieważnienia środków, wysoce prawdopodobny byłby ogólny spadek cen na rynku UE w perspektywie średnioterminowej. Postawiłoby to producentów UE w jeszcze trudniejszej sytuacji, co wyjaśniono poniżej.
(105) Po drugie, jeśli chodzi o ceny, chińska baza danych 11 pokazuje, że w przeszłości kraj ten eksportował znaczne ilości do państw niebędących członkami UE po cenach niższych od cen wywozu do UE. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wielkości eksportowane do państw leżących poza UE wynosiły ok. 20 000 ton, co stanowiło 71 % łącznej produkcji przemysłu unijnego. Z uwagi na cenową atrakcyjność rynku UE, stwierdza się, że w przypadku unieważnienia środków chińscy eksporterzy najprawdopodobniej przekierują swoją sprzedaż na bardziej lukratywne rynki unijne.
(106) Ponadto powyższa analiza (zob. motywy 68 i 69) pokazała, że przywóz chińskich produktów na rynek Unii spowodował istotne podcięcie cen producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, zwłaszcza po pominięciu efektu ceł antydumpingowych. Nawet jeśli ceny przywozu z Chin wzrosły w okresie 2011/2012, gdy środki nie obowiązywały, ich poziom był nadal zdecydowanie poniżej poziomu cen UE według danych Eurostatu. Na tej podstawie skala różnicy w cenach w okresie 2011/2012 była de facto porównywalna do różnicy w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.
(107) Rynek zbytu dla przetworzonych lub zakonserwowanych owoców cytrusowych jest bardzo konkurencyjny cenowo, gdyż konkurencja opiera się w głównej mierze na cenach. Sytuację jeszcze bardziej pogarsza fakt, że sprzedaż zazwyczaj dotyczy względnie dużych ilości. Jeśli na rynku unijnym dostępne będą w znacznych ilościach produkty z przywozu po cenach dumpingowych, spowoduje to bezpośrednie reperkusje na ogólnym poziomie cen na tym rynku, co z kolei wywoła ogólny spadek cen.
(108) Unieważnienie ceł antydumpingowych pod koniec okresu badanego idealnie ilustruje rozwój wydarzeń, gdyby środki wygasły.
(109) Tuż po unieważnieniu środków przez Trybunał Sprawiedliwości UE i do momentu wprowadzenia obowiązku rejestrowania przywozów wielkość przywozu z Chin wzrosła w szybkim tempie do znacznych poziomów. Masowa dostępność tanich produktów z importu na rynku Unii zmusiła producentów unijnych do obniżenia swoich cen, by móc utrzymać pozycję pod względem wielkości sprzedaży i produkcji, co doprowadziło do generowania strat.
(110) Był to efekt przywozów zwolnionych z ceł antydumpingowych w okresie wynoszącym zaledwie pięć miesięcy. Negatywny wpływ na sytuację unijnych przedsiębiorców byłby naturalnie poważniejszy, gdyby środki wygasły. W przypadku gdyby doszło do ponownego przywozu masowej ilości produktów po niskich cenach, przemysł unijny poniósłby najprawdopodobniej jeszcze większe szkody. Producenci z Unii odnotowaliby spadek produkcji i sprzedaży oraz cen, co doprowadziłoby do rosnących strat. Podcięcie cenowe, obliczone na podstawie danych przedstawionych w pkt 4.4.2 (zob. motywy 68 i 69), z wyłączeniem ceł antydumpingowych, wynosi powyżej 20 %.
(111) Jedno europejskie stowarzyszenie przedsiębiorstw handlowych twierdziło, że przemysł unijny nie poniesie szkody w razie unieważnienia środków, ponieważ w przyszłości spodziewane są niższe wielkości przywozu produktu objętego postępowaniem. Twierdzenie to uzasadniono w następujący sposób. Po pierwsze, w przyszłości wzrośnie krajowe spożycie świeżych owoców w Chinach, podobnie jak wywóz świeżych owoców z Chin do Rosji. Po drugie, krajowe spożycie konserwowanych mandarynek w Chinach miało również wzrosnąć. Po trzecie, potwierdzają to dane statystyczne Eurostatu, które wskazują niższe poziomy przywozu produktów objętych postępowaniem od sezonu 2012/2013.
(112) Twierdzenia te należy jednak odrzucić z poniższych powodów:
a) po pierwsze, nawet jeśli krajowe spożycie w Chinach oraz wywóz świeżych owoców miałyby wzrosnąć, szacuje się, na podstawie dostępnych danych 12 , że chińska produkcja również wzrośnie do porównywalnego poziomu. W związku z powyższym stwierdza się, że nie będzie to miało istotnego wpływu na dostępność świeżych owoców dla chińskiego przemysłu konserwowego w sezonie 2013/2014;
b) po drugie, w motywie 44 stwierdzono, że krajowe spożycie konserwowanych mandarynek w Chinach wyniesie ok. 100 000 ton/sezon i nic nie wskazuje na to, by w przyszłości wartość ta miałaby wzrosnąć. Strony nie przedstawiły także żadnych dowodów na to, że spożycie wzrośnie.
c) co do trzeciego argumentu, należy przypomnieć, że niższy poziom przywozu produktu objętego postępowaniem w sezonie 2012/2013 (w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym) można racjonalnie wytłumaczyć efektem składowania wynikającym z masowego przywozu, który miał miejsce w sezonie 2011/2012 w okresie pierwszych pięciu miesięcy po unieważnieniu środków (zob. motyw 59).
(113) To samo europejskie stowarzyszenie przedsiębiorstw handlowych twierdziło również, że większe ilości świeżych owoców dostępnych na rynku unijnym, przypuszczalnie z powodu embarga nałożonego przez Rosję, spowodowałyby spadek cen tych owoców, tym samym umożliwiając przemysłowi unijnemu dalszą poprawę jego konkurencyjności.
(114) Takie twierdzenie ma jednak charakter czysto spekulacyjny i nie zostało poparte żadnymi dowodami. Nawet jeśli w przyszłości istnieje prawdopodobieństwo spadku cen surowców, nie uważa się tego za wystarczający powód, by nie eliminować negatywnych skutków, jakie dla przemysłu unijnego ma przywóz towarów po cenach dumpingowych. Uważa się, że jeśli środki nie zostaną utrzymane, wznowiony zostanie na znaczną skalę przywóz towarów po cenach dumpingowych, w wyniku czego przemysł unijny poniesie szkodę. Pozbawiłoby to przemysł unijny, w zależności od przypadku, możliwości czerpania wszystkich korzyści z pozytywnego efektu spadku cen surowców w przyszłości. Zarzut ten został zatem odrzucony.
5.2. Podsumowanie
(115) Na tej podstawie stwierdza się, że uchylenie środków wprowadzonych w odniesieniu do przywozu z Chin najprawdopodobniej spowodowałoby dalsze występowanie szkody dla przemysłu unijnego.
6. INTERES UNII
6.1. Wprowadzenie
(116) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie analizy różnych zaangażowanych interesów, tj. interesu przemysłu unijnego, z jednej strony, oraz importerów i innych podmiotów, z drugiej strony.
(117) Należy przypomnieć, że w dochodzeniu pierwotnym wprowadzenie środków nie zostało uznane za działanie wbrew interesowi Unii. Co więcej, fakt, że obecne dochodzenie to przegląd, a więc obejmuje ono analizę sytuacji, w której środki antydumpingowe były już stosowane, umożliwia ocenę jakiegokolwiek nadmiernie niekorzystnego wpływu aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych na zainteresowane strony.
(118) Na tej podstawie zbadano, czy - pomimo wniosków w sprawie prawdopodobieństwa kontynuacji powodującego szkodę dumpingu - możliwe byłoby stwierdzenie, że utrzymanie obecnych środków w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii.
6.2. Interes przemysłu unijnego
(119) Przemysł unijny, obejmujący pięciu producentów na obszarach wiejskich w Hiszpanii, zdobył udział w rynku i podniósł cenę produktu objętego postępowaniem do poziomu, który pozwolił mu poprawić swoje wyniki i zbliżyć się do progu rentowności lub osiągnąć rentowność w okresie badanym, gdy obowiązywały środki. Analogicznie poprawiła się wielkość produkcji i wskaźnik zatrudnienia. W razie unieważnienia środków przemysł unijny znalazłby się w znacznie gorszej sytuacji, jak opisano powyżej (prawdopodobieństwo ponownej szkody), w związku z niższymi cenami sprzedaży i rosnącymi stratami (zob. motyw 110). Utrudniona byłaby ponadto realizacja nowych inwestycji mających skonsolidować przedsiębiorstwa i poprawić ich konkurencyjność na rynku produktu objętego postępowaniem. Utrzymanie środków leżałoby w interesie przemysłu unijnego i powinno ułatwić mu wykorzystanie swojego potencjału na rynku unijnym funkcjonującym w warunkach przywróconej konkurencyjności.
6.3. Interes importerów, przedsiębiorstw handlowych i sprzedawców detalicznych
(120) Jak wspomniano w motywie 10 powyżej, w związku z wysoką liczbą importerów niepowiązanych zastosowano kontrolę wyrywkową. Importerzy pochodzą głównie z Niemiec, lecz także z innych państw, m.in. ze Zjednoczonego Królestwa, Niderlandów lub Republiki Czeskiej.
(121) W dochodzeniu współpracowały dwa przedsiębiorstwa, które prowadziły przywóz produktu objętego postępowaniem. Całkowita działalność w zakresie zakonserwowanych owoców cytrusowych tych podmiotów stanowi 3,8 % łącznego obrotu. Nawet jeśli działalność ta nie należy do najbardziej rentownych dla tych importerów, jest ona nieodłącznym elementem ich działalności, która polega na oferowaniu bardzo szerokiego asortymentu produktów niektórym klientom (np. sieciom supermarketów), by zabezpieczyć duże kontrakty, w ramach których sprzedaż mniej dochodowych produktów rekompensowana jest poprzez sprzedaż innych produktów oraz poprzez wykorzystywanie ekonomii skali.
(122) Wydaje się, że nic nie wskazuje na to, by utrzymanie środków miałoby jakikolwiek znaczący negatywny wpływ na działalność tych dwóch importerów. Nie są oni zależni od tego produktu, a sieć dostaw dostosowała się do kosztów powiązanych z cłem antydumpingowym. Ponadto, jak wynika z dochodzenia, środki nie zamknęły chińskim eksporterom dostępu do rynku unijnego, gdyż produkt objęty postępowaniem był importowany w znacznych ilościach przez cały okres objęty badaniem pomimo istnienia środków.
(123) Inny importer twierdził, że cła antydumpingowe negatywnie wpływają na jego działalność w zakresie zakonserwowanych owoców cytrusowych. Z uwagi na brak wiarygodnych danych od tego importera uważa się, że negatywny skutek, jaki dalsze utrzymywanie środków antydumpingowych może mieć na te podmioty, nie przeważyłby nad pozytywnym efektem środków na przemysł unijny.
(124) Niektóre z podmiotów wskazują na brak mocy produkcyjnych przemysłu unijnego. Należy zauważyć, że nieutrzymanie ceł mogłoby doprowadzić do sytuacji, w której alternatywne źródło dostaw musiałoby zamknąć swoją działalność, tym samym pozostawiając importerom tylko jedno źródło dostaw (przywóz z Chin). Warto przypomnieć, że sieci supermarketów oraz sprzedawcy detaliczni cenią sobie zachowanie bezpieczeństwa dostaw w swojej działalności. Jeden z nich opowiedział się za kontynuacją środków, by zapewnić sobie konkurencyjność i co najmniej dwa źródła dostaw. Ponadto przemysł unijny, który nadal daleki jest od osiągnięcia zadowalającego poziomu wykorzystania mocy produkcyjnych, jest w stanie dalej służyć rynkowi unijnemu w ramach odzyskanej konkurencji. Fakt, że przemysł unijny nie pokrywa obecnie w 100 % potrzeb w Unii, nie może być usprawiedliwieniem dla nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez chińskich eksporterów ani dla uchylenia środków w tym przypadku.
(125) Jedno europejskie stowarzyszenie przedsiębiorstw handlowych twierdziło, że kontynuowanie środków nadmiernie ograniczyłoby normalne prowadzenie działalności gospodarczej przez ich członków, gdyż istotna jej część była związana z handlem produktem objętym postępowaniem. Należy tutaj zauważyć, że cła antydumpingowe mają na celu wyeliminowanie nieuczciwych praktyk, np. dumpingu, a nie ograniczanie działalności gospodarczej. Przypomina się, że Komisja doszła do wniosku, że utrzymanie tego środka jest nadal konieczne w tym przypadku.
6.4. Interes użytkowników
(126) Do celów analizy użytkowników podzielono na dwie kategorie: gospodarstwa oraz profesjonalnych/przemysłowych użytkowników działających w sektorach takich jak produkcja napojów, dżemów lub jogurtów, branża piekarnicza lub cateringowa.
(127) Żaden z podmiotów zaliczających się do tych kategorii lub reprezentujących związane z nimi interesy nie zgłosił się jako zainteresowana strona ani w żaden sposób nie współpracował w dochodzeniu.
(128) Jeden importer twierdził, że cła antydumpingowe nałożone na produkt objęty postępowaniem będą miały antykonkurencyjny skutek i w związku z tym nie będą leżeć w interesie konsumentów Unii. Importer nie przedstawił dowodów na poparcie swojego twierdzenia.
(129) Biorąc pod uwagę ograniczoną wagę, jaką produkt objęty postępowaniem może mieć w budżecie przeciętnego gospodarstwa w Unii, nie ma dowodów na to, że wynikający z utrzymania środków wzrost ceny konsumpcyjnej, o ile do niego dojdzie, może przeważyć nad pozytywnym efektem środków dla przemysłu unijnego.
(130) Nawet jeśli nie można podważyć twierdzenia, że dalsze utrzymanie ceł może teoretycznie mieć negatywny wpływ na niektórych profesjonalnych/przemysłowych użytkowników pod względem niższych marż, brak jest dowodów na to, że koszty związane z produktem objętym postępowaniem (w stosunku do ich łącznych kosztów) są znaczne. Żaden wynikający z utrzymania środków negatywny wpływ na tę kategorię użytkowników nie byłby zatem nieproporcjonalny.
6.5. Interes dostawców
(131) Zarówno indywidualni dostawcy świeżych owoców do Unii, jak i jedno zrzeszenie skupiające takich dostawców stwierdzili, że środki leżą w ich interesie i byłyby również korzystne z punktu widzenia nowych inwestycji i miejsc pracy. Owoce sprzedawane unijnym producentom stanowią ważne dodatkowe źródło dochodów dla dostawców. Brak takiego źródła może spowodować poważne zakłócenia w sektorze rolnictwa w omawianych regionach Hiszpanii. Szacuje się, że liczba członków spółdzielni dotkniętych takim brakiem przekroczyłaby 2 000 w samym regionie Walencji. W odniesieniu do sezonowych miejsc pracy związanych między innymi ze zbiorem, transportem i przechowywaniem owoców szacuje się, że w regionie Walencji i Murcji dotkniętych zostanie co najmniej 2 500 miejsc pracy.
(132) Z danych przekazanych przez zrzeszenie hiszpańskich dostawców wynika, że jeśli przywóz z Chin przekroczy 60 000 ton, co miało już dwukrotnie miejsce w trakcie pierwotnego dochodzenia, dostawcom może grozić sytuacja, w której nie będą w stanie sprzedać wszystkich owoców satsuma przeznaczonych dla unijnego przemysłu konserwowego.
(133) Jedno europejskie stowarzyszenie przedsiębiorstw handlowych twierdziło, że dostawcy mogą spodziewać się dotacji na usunięcie owoców, których wywóz nie był możliwy z powodu rosyjskiego embarga. Skarżący nie przedstawił jednak żadnych dowodów na poparcie powyższego twierdzenia. Ponadto ewentualne dotacje byłyby dostępne tylko w przypadku niesprzedanych owoców przeznaczonych na wywóz do Rosji, lecz nie dotyczyłyby owoców, które nie zostały sprzedane przemysłowi unijnemu z powodu szkody spowodowanej przez produkt objęty postępowaniem po wygaśnięciu środków. Zarzut ten został zatem odrzucony.
6.6. Podsumowanie
(134) W wyniku dochodzenia stwierdzono, że istniejące środki antydumpingowe nie zamknęły rynku unijnego przed przywozem z Chin i przyczyniły się do poprawy koniunktury w przemyśle Unii. Ta poprawa trwa nadal, co oznacza, że dalsze utrzymanie środków leży w interesie przemysłu unijnego. Dopuszczenie do wygaśnięcia środków spowodowałoby, że proces poprawy koniunktury wyhamowałby, rentowne ceny stałyby się nieosiągalne, a przemysł unijny poniósłby wyższe straty. Co więcej, zagrożone byłoby dodatkowe źródło dochodów dla członków wielu spółdzielni i pracowników sezonowych w niektórych obszarach wiejskich, gdzie alternatywne możliwości znalezienia pracy są znikome.
(135) Z dostępnych danych wynika, że istniejące środki nie miały istotnego negatywnego wpływu na sytuację gospodarczą importerów w Unii, którzy współpracowali w trakcie dochodzenia. W świetle dostępnych danych nie można uznać, by wpływ środków na inne podmioty, które zgłosiły się jako zainteresowane strony, lub na importerów, przedsiębiorstwa handlowe, użytkowników i sprzedawców detalicznych był znaczący. Ewentualny wzrost cen wynikający z utrzymania środków antydumpingowych nie wydaje się nieproporcjonalny w porównaniu do korzyści, jakie przemysł unijny czerpałby z usunięcia zakłóceń w handlu spowodowanych przywozami po cenach dumpingowych.
(136) Uwzględniając wszystkie czynniki przedstawione w motywach powyżej, stwierdza się, że nie ma przekonujących powodów, które przemawiałyby przeciwko utrzymaniu obecnych środków antydumpingowych.
7. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE
(137) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których za stosowne uznaje się utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Przedstawione uwagi i komentarze, o ile były uzasadnione, zostały należycie uwzględnione.
(138) Z powyższych ustaleń wynika, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, że środki antydumpingowe wprowadzone względem przywozu niektórych zakonserwowanych owoców pochodzących z Chin powinny zostać utrzymane przez dodatkowy okres pięciu lat.
(139) Niektóre ze stron twierdziły, że środki zawierające element ilościowy (system kwot) są lepsze od środków antydumpingowych. Nie można obronić tego twierdzenia, ponieważ zgodnie z rozporządzeniem podstawowym w trakcie dochodzenia w sprawie przeglądu wygaśnięcia środków nie jest dozwolona zmiana formy środków. Twierdzenie to nie jest też w stanie podważyć ustaleń dokonanych w ramach dochodzenia, a mianowicie, że spełnione są wymogi w celu utrzymania środków antydumpingowych.
(140) Przedsiębiorstwo może wnioskować o stosowanie poszczególnych stawek cła antydumpingowego, jeśli później zmieni swoją nazwę. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji 13 . Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki celnej mającej wobec niego zastosowanie, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowane zostanie ogłoszenie w sprawie zmiany nazwy.
(141) Komitet powołany na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego nie przedstawił opinii,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
