(2010/283/UE)(Dz.U.UE L z dnia 21 maja 2010 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 126 ust. 6, w związku z art. 126 ust. 13 i art. 136,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając uwagi przedstawione przez Belgię,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 126 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej państwa członkowskie unikają nadmiernego deficytu budżetowego.
(2) Pakt stabilności i wzrostu opiera się na dążeniu do zapewnienia solidnych finansów państwa jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy.
(3) Procedura nadmiernego deficytu określona w art. 126 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz wyjaśniona w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu 2 , które jest częścią Paktu na rzecz stabilności i wzrostu, przewiduje podjęcie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. Rozporządzenie (WE) nr 1467/97 ustanawia również przepisy w celu wykonania art. 104 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który stał się art. 126 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Załączony do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Protokół w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu zawiera dalsze postanowienia dotyczące wdrażania procedury nadmiernego deficytu. Szczegółowe zasady i definicje w zakresie stosowania postanowień tego protokołu określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 479/2009 3 .
(4) Przeprowadzona w 2005 r. reforma paktu stabilności i wzrostu miała na celu wzmocnienie jego skuteczności i podstaw gospodarczych oraz ochronę stabilności finansów publicznych w perspektywie długoterminowej. W szczególności jej celem było, by na wszystkich etapach procedury nadmiernego deficytu w pełni uwzględniono kontekst gospodarczy i budżetowy. W związku z powyższym Pakt na rzecz stabilności i wzrostu zawiera ramy wspierające realizację polityki rządu mającej na celu szybkie przywrócenie dobrego stanu finansów publicznych, z uwzględnieniem sytuacji gospodarczej.
(5) Art. 104 ust. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który stał się art. 126 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej nałożyły na Komisję obowiązek skierowania opinii do Rady w przypadku uznania przez Komisję, że w państwie członkowskim istniał nadmierny deficyt lub że taki deficyt mógł wystąpić. Uwzględniwszy swoje sprawozdanie opracowane zgodnie z art. 104 ust. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który stał się art. 126 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego wydaną zgodnie z art. 104 ust. 4 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który stał się art. 126 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Komisja stwierdziła, że w Belgii istniał nadmierny deficyt. W związku z tym dnia 11 listopada 2009 r. Komisja przedstawiła Radzie stosowną opinię w sprawie Belgii 4 .
(6) Art. 126 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej stanowi, że Rada po dokonaniu ogólnej oceny, a przed podjęciem decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu, zobowiązana jest rozważyć ewentualne uwagi zgłaszane przez dane państwo członkowskie. W przypadku Belgii ogólna ocena prowadzi do wniosków zawartych w niniejszej decyzji.
(7) Zgodnie z danymi przekazanymi przez władze Belgii w październiku 2009 r., planuje się, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych w 2009 r. wyniesie 5,9 % PKB, a zatem przekroczy wartość referencyjną ustaloną na poziomie 3 % PKB i nie osiągnie bliskiego jej poziomu. Planowane przekroczenie wartości referencyjnej może być uznane za wyjątkowe w rozumieniu Traktatu oraz Paktu na rzecz stabilności i wzrostu. W szczególności wynika ono m.in. ze znacznego pogorszenia koniunktury gospodarczej w rozumieniu Traktatu oraz Paktu na rzecz stabilności i wzrostu. W prognozie służb Komisji z jesieni 2009 r. przewiduje się, że w 2009 r. PKB zmniejszy się o 2,9 %, a w 2010 r. wzrośnie o 0,6 %. Ponadto również na podstawie prognozy z jesieni 2009 r., planowane przekroczenie wartości referencyjnej nie może zostać uznane za tymczasowe, ponieważ przewiduje się, że w latach 2010 i 2011 deficyt ustabilizuje się na poziomie 5,8 % PKB, uwzględniając środki konsolidacyjne, które zostały już dostatecznie określone. Przewidziane w Traktacie kryterium deficytu nie jest spełnione.
(8) Dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych stale spadał, zmniejszając się ze 134 % PKB w 1993 r. do 84 % PKB w 2007 r. W 2008 r. operacje mające na celu stabilizację sektora finansowego doprowadziły do zwiększenia długu w relacji do PKB do prawie 90 %. W związku z tym relacja ta znacznie przekroczyła wartość referencyjną wynoszącą 60 % PKB. Zgodnie z danymi przekazanymi przez władze Belgii w październiku 2009 r. planuje się obecnie, że dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych wyniesie w 2009 r. 97,6 % PKB. W prognozie służb Komisji z jesieni 2009 r. przewiduje się wzrost relacji długu do PKB do poziomu ok. 97 % w 2009 r., 101 % w 2010 r. i 104 % w 2011 r. Nie można uznać, że relacja długu do PKB zmniejsza się dostatecznie i zbliża się do wartości referencyjnej w zadowalającym tempie w rozumieniu Traktatu i Paktu na rzecz stabilności i wzrostu. Przewidziane w Traktacie kryterium długu nie jest spełnione.
(9) Zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 "istotne czynniki" mogą zostać uwzględnione w procesie podejmowania decyzji Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu zgodnie z art. 126 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej wyłącznie wtedy, gdy spełniony jest podwójny warunek: deficyt pozostaje bliski wartości referencyjnej oraz przekroczenie przez niego tej wartości ma charakter tymczasowy. W przypadku Belgii ten podwójny warunek nie jest spełniony. Dlatego też istotne czynniki nie zostały uwzględnione w procesie podejmowania niniejszej decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
