(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 724)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2009/109/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 11 lutego 2009 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych 1 , w szczególności jej art. 13a,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Tradycyjna wiedza rolników w połączeniu z ostatnimi wynikami badań wskazują, że niektóre gatunki Leguminosae i Plantago lanceolata, niewymienione w dyrektywach Rady 66/401/EWG, 66/402/EWG 2 , 2002/55/WE 3 lub 2002/57/WE 4 (zwanych dalej "obowiązującym prawodawstwem"), zwłaszcza jeśli są używane w mieszankach z gatunkami objętymi obowiązującym prawodawstwem, są interesujące dla produkcji roślin pastewnych, umożliwiając zrównoważone karmienie zwierząt przez cały rok i przyczyniając się jednocześnie do rehabilitacji gleby na gruntach nieornych lub gruntach uprawnych o niższej przydatności produkcyjnej. Gatunki te to Biserrula pelecinus, Lotus glaber, Lotus uliginosus, Medicago italica, Medicago littoralis, Medicago murex, Medicago polymorpha, Medicago rugosa, Medicago scutelatta, Medicago truncatula, Ornithopus compressus, Ornithopus sativus, Plantago lanceolata, Trifolium fragiferum, Trifolium glanduliferum, Trifolium hirtum, Trifolium michelianum, Trifolium squarrosum, Trifolium subterraneum, Trifolium vesiculosum i Vicia benghalensis (zwane dalej "gatunkami, o których mowa w motywie 1").
(2) Zgodnie z art. 13 ust. 1 tiret drugie dyrektywy 66/401/EWG jedynie nasiona gatunków roślin wymienionych w obowiązującym prawodawstwie, z wyjątkiem odmian wymienionych w art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 2002/53/WE 5 , mogą być wprowadzone do obrotu we Wspólnocie w mieszankach materiału siewnego przeznaczonych na cele pastewne. W przypadku braku możliwości wprowadzenia do obrotu mieszanek zawierających materiał siewny gatunków, o których mowa w motywie 1, rolnicy, którzy chcieliby wykorzystać te gatunki, muszą przewieźć je i wysiać jako oddzielne gatunki lub, w niektórych przypadkach, przygotować mieszanki samemu w gospodarstwie, co pociąga za sobą dodatkowe koszty i nakład pracy. Ponadto istnieje zwiększone ryzyko, że różne gatunki znajdujące się w mieszance będą nierówno rozsiane, gdyż mieszanka nie została przygotowana przez specjalistę.
(3) Aby umożliwić wprowadzenie do obrotu mieszanek zawierających gatunki, o których mowa w motywie 1, należy zmienić art. 2 ust. 1 pkt A dyrektywy 66/401/EWG, włączając te gatunki do przedmiotowego artykułu.
(4) W celu zdecydowania o takiej zmianie art. 2 ust. 1 pkt A dyrektywy 66/401/EWG należy zebrać informacje na temat wprowadzania do obrotu mieszanek zawierających gatunki, o których mowa w motywie 1. W szczególności należy zweryfikować, czy jeśli gatunki te są używane w mieszankach, istnieje możliwość potwierdzenia w drodze urzędowej kontroli post factum, że zawartość procentowa materiału siewnego w każdym składniku wskazanym na etykiecie opakowania odpowiada składowi mieszanki, i czy mieszanki z tej samej partii są jednakowe we wszystkich wprowadzonych do obrotu opakowaniach. W przypadku braku takiej informacji niemożliwe będzie zagwarantowanie użytkownikom, że materiał siewny mieszanek zawierających gatunki, o których mowa w motywie 1, zapewni efekty wysokiej jakości.
(5) W związku z powyższym, aby sprawdzić, czy gatunki, o których mowa w motywie 1, spełniają wymogi włączenia do art. 2 ust. 1 pkt A dyrektywy 66/401/EWG, należy zorganizować czasowe doświadczenie.
(6) Państwa członkowskie biorące udział w tym doświadczeniu powinny być zwolnione z obowiązków określonych w art. 13 ust. 1 tiret drugie dyrektywy 66/401/EWG odnośnie do gatunków, o których mowa w motywie 1. Państwa członkowskie powinny pozwalać na wprowadzenie do obrotu mieszanek zawierających te gatunki na określonych warunkach.
(7) Należy ustanowić szczegółowe wymogi kwalifikacji gatunków, o których mowa w motywie 1, aby zapewnić, że materiał siewny tych gatunków spełnia te same wymogi we wszystkich państwach członkowskich biorących udział w doświadczeniu. Wymogi te powinny być opracowane na podstawie warunków określonych we wprowadzonych przez OECD Systemach Certyfikacji Odmianowej lub Kontroli Materiału Siewnego w Obrocie Międzynarodowym (zwane dalej "systemami OECD") lub w normach krajowych państwa członkowskiego, w którym materiał ten jest produkowany.
(8) Oprócz ogólnych warunków określonych w decyzji Komisji 2004/371/WE z dnia 20 kwietnia 2004 r. w sprawie warunków wprowadzenia do obrotu mieszanek materiału siewnego przeznaczonych do użytku jako rośliny pastewne 6 , należy ustalić szczegółowe warunki wprowadzenia do obrotu mieszanek objętych doświadczeniem. Warunki te powinny zapewnić zebranie wystarczających informacji do oceny doświadczenia. W związku z tym konieczne jest ustanowienie przepisów dotyczących etykietowania, monitorowania i sprawozdawczości.
(9) Biorąc pod uwagę eksperymentalny charakter środka określonego w niniejszej decyzji, należy ustalić maksymalną ilość mieszanek materiału siewnego wprowadzanych do obrotu, uwzględniając potrzebę przebadania różnych mieszanek przy użyciu istniejących środków.
(10) Aby umożliwić państwom członkowskim sprawdzenie, czy nie przekroczono maksymalnej ilości, przedsiębiorstwa mające zamiar wyprodukować takie mieszanki materiału siewnego powinny przekazać danemu państwu członkowskiemu dane dotyczące ilości, które mają być wyprodukowane. W związku z koniecznością badania różnych mieszanek bez przekroczenia maksymalnych ilości państwa członkowskie powinny mieć możliwość zakazu wprowadzenia do obrotu mieszanek materiału siewnego w przypadku stwierdzenia takiej konieczności.
(11) Aby dostawcy mieli możliwość produkcji i wprowadzenia do obrotu wystarczającej ilości materiału siewnego, a właściwe władze mogły przeprowadzić kontrolę tego materiału i zebrać wystarczającą ilość porównywalnych informacji w celu przygotowania sprawozdania, doświadczenie powinno trwać przynajmniej pięć sezonów handlowych.
(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Dz.U. 125 z 11.7.1966, s. 2298/66.
2 Dz.U. 125 z 11.7.1966, s. 2309/66.
3 Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 33.
4 Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 74.
5 Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 1.
6 Dz.U. L 116 z 22.4.2004, s. 39.
7 Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2014/362/UE z dnia 13 czerwca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.177.58) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.
8 Art. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2014/362/UE z dnia 13 czerwca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.177.58) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.
9 Załącznik I zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2014/362/UE z dnia 13 czerwca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.177.58) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.