PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno- Społecznego(1),
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, jakie towarzyszą stosowaniu dichlorometanu (DCM) w produktach do usuwania farb zostały oszacowane na podstawie wielu badań(3), z których wynika, że w całej Wspólnocie wymagane są środki ograniczające ryzyko, mające na celu zmniejszenie zagrożenia dla zdrowia ludzkiego w ramach stosowania DCM na poziomie przemysłowym, profesjonalnym oraz konsumenckim. Wyniki wspomnianych badań zostały poddane przez Komitet Naukowy Komisji ds. Toksyczności, Ekotoksyczności oraz Środowiska (CSTEE - przemianowany później na Komitet Naukowy ds. Zagrożeń dla Zdrowia i Środowiska (SCHER)) ocenie, która potwierdziła, że narażenie na działanie DCM uwolnionego z produktów do usuwania farb wzbudza obawy w odniesieniu do zdrowia ludzkiego.
(2) W celu osiągnięcia odpowiednio wysokiego poziomu ochrony zdrowia we wszystkich kategoriach zastosowania (przemysłowego, profesjonalnego i przez ogół społeczeństwa) wprowadzanie do obrotu i stosowanie produktów do usuwania farb zawierających DCM powinno zostać ograniczone.
(3) Produkty do usuwania farb zawierające DCM stosowane są przez ogół społeczeństwa do użytku domowego, przy usuwaniu farb, werniksów i lakierów - zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku. Bezpieczne stosowanie przez nich DCM nie może zostać zapewnione za pomocą szkolenia lub monitorowania. Dlatego też jedynym środkiem skutecznym w eliminowaniu zagrożenia dla ogółu społeczeństwa wynikającego z produktów do usuwania farb zawierających DCM jest zakaz - w odniesieniu do ogółu społeczeństwa - wprowadzania do obrotu, sprzedaży oraz stosowania takich produktów do usuwania farb.
(4) W celu zapewnienia proporcjonalnej wykonalności wycofywania produktów do usuwania farb zawierających DCM wzdłuż łańcucha dystrybucji należy ustalić różne daty dla zakazu wprowadzania do obrotu po raz pierwszy i ostatecznej sprzedaży dla ogółu społeczeństwa i użytkowników profesjonalnych.
(5) Ponieważ ogół społeczeństwa, pomimo zakazu, może mieć dostęp, za pośrednictwem sieci dystrybucji dla użytkowników przemysłowych i profesjonalnych, do produktów do usuwania farb, produkt powinien zawierać stosowne ostrzeżenie.
(6) Większość odnotowanych w Europie w ciągu ostatnich 18 lat wypadków śmiertelnych związanych ze stosowaniem przemysłowym i profesjonalnym wynika z niewystarczającej wentylacji, nieodpowiednich środków ochrony osobistej, korzystania z nieodpowiednich zbiorników lub nadmiernego narażenia na działanie DCM. Dlatego też należy wprowadzić ograniczenia w celu kontroli i ograniczenia ryzyka w odniesieniu do zastosowania przemysłowego i profesjonalnego.
(7) Użytkownicy profesjonalni są na ogół objęci przepisami z zakresu ochrony pracowników. Często jednak prace prowadzone przez użytkowników profesjonalnych mają miejsce w obiektach klientów, gdzie często brak jest wszystkich odpowiednich środków mających na celu zarządzanie, kontrolę i ograniczenie ryzyka dla zdrowia. Ponadto osoby pracujące na zasadzie samozatrudnienia nie są objęte przepisami wspólnotowymi z zakresu ochrony pracowników i potrzebowałyby odpowiedniego przeszkolenia przed rozpoczęciem usuwania farby za pomocą produktów do usuwania farb zawierających DCM.
(8) Wprowadzanie do obrotu produktów do usuwania farb zawierających DCM oraz ich stosowanie przez użytkowników profesjonalnych powinno być zatem zakazane w celu ochrony ich zdrowia oraz ograniczenia liczby wypadków śmiertelnych i innych niż śmiertelne. Jednakże gdy zastąpienie DCM zostało uznane za szczególnie trudne lub niewłaściwe, państwa członkowskie powinny móc dopuszczać dalsze stosowanie DCM przez zatwierdzonych użytkowników profesjonalnych. Państwa członkowskie powinny być odpowiedzialne za przyznawanie i monitorowanie takiego odstępstwa, które powinno opierać się na obowiązkowym poddanym szczególnym wymogom szkoleniu. Jednakże pracodawcy oraz osoby pracujące na zasadzie samozatrudnienia powinni raczej unikać stosowania DCM, zastępując go środkiem lub procesem chemicznym, które w warunkach stosowania nie stanowią ryzyka lub stanowią mniejsze ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników.
(9) Liczba wypadków śmiertelnych i innych niż śmiertelne odnotowanych w ramach działalności przemysłowej wskazuje na niedostateczny poziom przestrzegania przepisów dotyczących miejsca pracy mających zastosowanie do pracowników stosujących DCM. Poziom narażenia na działanie DCM pozostaje wysoki i należy zastosować dalsze środki ograniczające ryzyko wobec pracowników w obiektach przemysłowych. W celu zminimalizowania narażenia i zapewnienia zgodności, tam gdzie jest to technicznie wykonalne, z odpowiednimi dopuszczalnymi wartościami granicznymi narażenia w miejscu pracy, należy przyjąć środki zapobiegawcze, takie jak: skuteczna wentylacja miejsca pracy, środki służące zminimalizowaniu parowania DCM ze zbiorników zawierających produkty do usuwania farb, środki mające na celu bezpieczne postępowanie z DCM w zbiornikach zawierających produkty do usuwania farb, odpowiednie środki ochrony osobistej oraz odpowiednie informowanie i szkolenia.
(10) Środki ochrony osobistej powinny spełniać wymogi dyrektywy Rady 89/686/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyposażenia ochrony osobistej(4).
(11) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę Rady 76/769/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych(5).
(12) Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla przepisów wspólnotowych określających minimalne wymogi ochrony pracowników, takich jak przepisy dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy(6) oraz opierających się na niej dyrektyw szczegółowych, w szczególności dyrektywy 2004/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych lub mutagennych podczas pracy (szósta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 89/391/EWG) (wersja ujednolicona)(7) oraz dyrektywy Rady 98/24/WE z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy (czternasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)(8),
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Strasburgu, dnia 6 maja 2009 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
H.-G. PÖTTERING |
J. KOHOUT |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 77 z 31.3.2009, s. 29.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 14 stycznia 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r.
(3) Methylene chloride - Advantages and drawbacks of possible market restrictions in the EU. Badanie TNO-STB ukończone w listopadzie 1999 r.;
http://ec.europa.eu/enterprise/chemicals/studies_en.htm; Effectiveness of vapour retardants in reducing risks to human health from pain stripper containing dichloromethane, opracowanie grupy eksperckiej ETVAREAD; wersja ostateczna sprawozdania opublikowana w kwietniu 2004 r.:
http://ec.europa.eu/enterprise/chemicals/studies_en.htm; Impact assessment of potential restrictions on the marketing and use of dichloromethane in paint stripper, badanie RPA ukończone w kwietniu 2007 r.
http://ec.europa.eu/enterprise/chemicals/studies_en.htm
(4) Dz.U. L 399 z 30.12.1989, s. 18.
(5) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, s. 201.
(6) Dz.U. L 183 z 29.6.1989, s. 1.
(7) Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 50.
(8) Dz.U. L 131 z 5.5.1998, s. 11.