KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1922/2004 z dnia 25 października 2004 r.(1) przyjmujące autonomiczne i przejściowe środki w celu ustanowienia wspólnotowego kontyngentu taryfowego na przywóz żywego bydła pochodzącego ze Szwajcarii, w szczególności jego art. 2,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny(2), w szczególności jego art. 32,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1922/2004 przewiduje ustanowienie wspólnotowego bezcłowego kontyngentu taryfowego na zasadzie autonomicznej i przejściowej na okres od dnia jego wejścia w życie do dnia 30 czerwca 2005 r. na przywóz 4.600 sztuk wszystkich gatunków bydła żywego o wadze przekraczającej 160 kg i pochodzących ze Szwajcarii. Na mocy art. 2 tego rozporządzenia szczegółowe zasady stosowania kontyngentu powinny zostać określone zgodnie z art. 32 rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999.
(2) W celu przydziału kontyngentu taryfowego i biorąc pod uwagę produkty nim objęte, uznaje się za właściwe zastosowanie metody jednoczesnego rozpatrywania, o której mowa w art. 32 ust. 2 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.
(3) Aby kwalifikować się do korzystania z tych kontyngentów taryfowych, żywe bydło musi pochodzić ze Szwajcarii, zgodnie z zasadami określonymi w art. 4 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi(3) (dalej zwanej "Umową").
(4) W celu uniknięcia spekulacji ilości dostępne w ramach kontyngentu powinny być udostępnione podmiotom gospodarczym, które są w stanie wykazać, że faktycznie zajmują się przywozem z państw trzecich na znaczącą skalę. Mając to na uwadze oraz dla zapewnienia skutecznego zarządzania, odnośni handlowcy powinni spełniać wymóg przywozu co najmniej 50 sztuk zwierząt w ciągu 2003 r., zważywszy na fakt, że partię 50 zwierząt można uznać za zwykły ładunek. Z doświadczenia wynika, że zakup pojedynczej partii towaru jest minimalnym wymogiem, aby transakcja była uważana za rzeczywistą i opłacalną. Podmiotom gospodarczym na Węgrzech, w Polsce, Republice Czeskiej, Słowacji, Słowenii, Estonii, Łotwie, Litwie, na Cyprze i Malcie (dalej zwanych "nowymi Państwami Członkowskimi") należy zezwolić na składanie wniosków na podstawie przywozów z państw, które były dla nich państwami trzecimi w ciągu roku 2003.
(5) W celu umożliwienia weryfikacji tych kryteriów wnioski należy składać w Państwie Członkowskim, w którym dany importer jest wpisany do rejestru VAT.
(6) W celu zapobiegania spekulacji, należy odmówić dostępu do kontyngentu importerom niezajmującym się już handlem żywym bydłem w dniu 1 stycznia 2004 r., jak również należy ustalić kwotę zabezpieczenia z tytułu praw do przywozu, pozwolenia nie powinny podlegać przeniesieniu oraz zezwolenia na przywóz powinny być wydawane podmiotom gospodarczym wyłącznie w odniesieniu do ilości, na które zostały im przyznane prawa do przywozu.
(7) W celu zapewnienia bardziej wyrównanego dostępu do kontyngentu, przy jednoczesnym utrzymaniu opłacalnej z punktu widzenia handlowego liczby zwierząt przypadających na jeden wniosek, każdy wniosek o zezwolenie przywozowe powinien przestrzegać górnego i dolnego limitu pogłowia.
(8) Należy zastrzec, że prawa do przywozu są przydzielane po upływie okresu rozpatrzenia oraz, gdzie właściwe, z zastosowaniem ustalonego współczynnika redukcji, wyrażonego w procentach.
(9) Instrumentami tymi powinno się zarządzać z wykorzystaniem zezwoleń przywozowych. W tym celu należy ustanowić zasady składania wniosków oraz zakres informacji podawanych we wnioskach i w zezwoleniach, w miarę potrzeby poprzez uzupełnienie niektórych przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zezwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych(4) oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1445/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. w sprawie zasad stosowania zezwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2377/80(5).
(10) Aby zobowiązać podmioty gospodarcze do ubiegania się o zezwolenia przywozowe w odniesieniu do wszystkich przyznanych praw do przywozu, należy ustanowić, że w wypadku zabezpieczenia z tytułu praw do przywozu taki wniosek stanowi podstawowy wymóg w rozumieniu rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych(6).
(11) Z doświadczenia wynika, że właściwe zarządzanie kontyngentem wymaga również, aby posiadacz zezwolenia był faktycznym importerem. Dlatego taki importer powinien czynnie uczestniczyć w zakupie, transporcie i przywozie zwierząt. Udokumentowanie tych czynności powinno zatem również stanowić zasadniczy wymóg w odniesieniu do zabezpieczenia zezwoleń.
(12) W celu zapewnienia ścisłej kontroli statystycznej zwierząt przywożonych w ramach kontyngentu nie stosuje się tolerancji, o której mowa w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000.
(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 14 grudnia 2004 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Mariann FISCHER BOEL |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 331 z 5.11.2004, str. 7.
(2) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1899/2004 (Dz.U. L 328 z 30.10.2004, str. 67).
(3) Dz.U. L 114 z 30.4.2002, str. 132.
(4) Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 646/2004 (Dz.U. L 100 z 6.4.2004, str. 25).
(5) Dz.U. L 143 z 27.6.1995, str. 35. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1118/2004 (Dz.U. L 217 z 17.6.2004, str. 9).
(6) Dz.U. L 205 z 3.8.1985, str. 5. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 673/2004 (Dz.U. L 105 z 14.4.2004, str. 17).