Chile-Wspólnota Europejska. Układ ustanawiający stowarzyszenie. Bruksela.2002.11.18.

UKŁAD

Ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony^(*)*

KRÓLESTWO BELGII,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiające się Strony Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i Traktatu o Unii Europejskiej, zwane dalej "Państwami Członkowskimi", oraz

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, zwana dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA CHILE, zwana dalej "Chile",

z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC tradycyjne więzy między Stronami, w szczególności w odniesieniu do:

- wspólnego dziedzictwa kulturowego oraz bliskich powiązań historycznych, politycznych i gospodarczych, które je jednoczą,

- ich pełnego zaangażowania w poszanowanie reguł demokratycznych i podstawowych praw człowieka, wymienionych w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka Narodów Zjednoczonych,

- ich przywiązania do zasady państwa prawa i właściwego rządzenia,

- potrzeby wspierania postępu gospodarczego i społecznego ich społeczeństw, uwzględniając zasadę stałego rozwoju i wymogi ochrony środowiska naturalnego,

- celowości poszerzenia ram stosunków między Unią Europejską a integracją regionalną Ameryki Łacińskiej, w związku z przyczynieniem się do strategicznego stowarzyszenia między oboma regionami, przewidywanego w Deklaracji, przyjętej w trakcie szczytu głów państw Ameryki Łacińskiej, Karaibów i Unii Europejskiej w Rio de Janeiro dnia 28 czerwca 1999 roku,

- istoty wzmocnienia regularnego dialogu politycznego, dotyczącego zagadnień dwustronnych i międzynarodowych, będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, już ustanowionych we Wspólnej deklaracji, będącej częścią Umowy ramowej o współpracy między Stronami z dnia 21 czerwca 1996 roku, zwanej dalej "Umową ramową o współpracy",

- znaczenia, jakie Strony przywiązują do:

- koordynacji swoich stanowisk i podejmowania wspólnych inicjatyw na właściwych forach międzynarodowych,

- zasad i wartości, wymienionych w Deklaracji końcowej Światowego Szczytu w sprawie rozwoju społecznego, który odbył się w Kopenhadze w marcu 1995 roku;

- przepisów i zasad, rządzących handlem międzynarodowym, w szczególności tych zawartych w Porozumieniu ustanawiającym Światową Organizację Handlu ("WTO") oraz do potrzeby stosowania ich w sposób przejrzysty i niedyskryminacyjny,

- walki przeciwko wszelkim formom terroryzmu i zaangażowania w ustanawianie skutecznych instrumentów międzynarodowych w celu zapewnienia zwalczania terroryzmu,

- celowości dialogu kulturowego ukierunkowanego na osiągnięcie lepszego wzajemnego zrozumienia między Stronami oraz sprzyjanie istniejącym tradycyjnym, kulturowym i naturalnym powiązaniom między obywatelami obu Stron,

- znaczenia Umowy o współpracy między Wspólnotą Europejską a Chile z dnia 20 grudnia 1990 roku oraz Umowy ramowej o współpracy w podtrzymywaniu i sprzyjaniu wykonania tych procesów i zasad,

STRONY POSTANOWIŁY ZAWRZEĆ NINIEJSZY UKŁAD:

CZĘŚĆ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE I INSTYTUCJONALNE

TYTUŁ  I

CHARAKTER I ZAKRES UKŁADU

Artykuł  1

Zasady

1. Poszanowanie zasad demokratycznych i podstawowych praw człowieka ustanowionych w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka Narodów Zjednoczonych oraz zasady państwa prawa leżą u podstaw wewnętrznych i międzynarodowych polityk Stron oraz stanowią główny element niniejszego Układu.

2. Wspieranie stałego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz sprawiedliwego podziału korzyści płynących ze stowarzyszenia są wiodącymi zasadami wykonania niniejszego Układu.

3. Strony potwierdzają przywiązanie do zasady właściwego rządzenia.

Artykuł  2

Cele i zakres

1. Niniejszy Układ ustanawia polityczne i gospodarcze stowarzyszenie między Stronami, oparte na wzajemności, wspólnym interesie i pogłębianiu stosunków we wszystkich dziedzinach stosowania Układu.

2. Stowarzyszenie jest procesem, który doprowadzi do wzrostu stosunków i współpracy między Stronami, kształtowanych w ramach organów ustanowionych w niniejszym Układzie.

3. Układ obejmuje w szczególności obszary współpracy politycznej, handlowej, gospodarczej i finansowej, naukowej, technologicznej, społecznej i kulturowej. Może ona być rozszerzona na inne obszary, po uzgodnieniu między Stronami.

4. Zgodnie z celami, określonymi powyżej, niniejszy Układ przewiduje:

a) wzmocnienie dialogu politycznego w sprawach dwustronnych i międzynarodowych, związanych ze wspólnym interesem, który będzie prowadzony poprzez organizowanie spotkań na różnych szczeblach;

b) wzmocnienie współpracy w obszarach politycznym, handlowym, gospodarczym i finansowym, naukowym, technologicznym, społecznym i kulturowym, jak również w innych obszarach wspólnego zainteresowania;

c) uaktualnianie uczestnictwa każdej ze Stron w programach ramowych, programach szczególnych oraz w innych działaniach drugiej Strony, w stopniu dopuszczonym przez procedury wewnętrzne każdej ze Stron, regulujące dostęp do programów i działań, których to dotyczy, zgodnie z częścią III; oraz

d) rozszerzenie i zróżnicowanie dwustronnych stosunków handlowych Stron, zgodnie z postanowieniami WTO oraz z poszczególnymi celami i postanowieniami, wymienionymi w części IV.

TYTUŁ  II

RAMY INSTYTUCJONALNE

Artykuł  3

Rada Stowarzyszenia

1. Niniejszym ustanawia się Radę Stowarzyszenia, która nadzoruje wykonanie niniejszego Układu. Rada Stowarzyszenia zbiera się na szczeblu ministerialnym w regularnych odstępach czasowych, nieprzekraczających okresu dwóch lat, i nadzwyczajnie w każdym przypadku gdy wymagają tego okoliczności, jeżeli Strony wyrażają na to zgodę.

2. Rada Stowarzyszenia bada wszelkie zasadnicze kwestie, powstałe w ramach niniejszego Układu, jak również wszelkie inne kwestie dwustronne, wielostronne lub międzynarodowe, związane ze wspólnym interesem.

3. Rada Stowarzyszenia bada również propozycje i zalecenia Stron, dotyczące ulepszenia niniejszego Układu.

Artykuł  4

Skład i regulamin

1. Rada Stowarzyszenia składa się, z jednej strony, z przewodniczącego Rady Unii Europejskiej, któremu towarzyszy sekretarz generalny/wysoki przedstawiciel, kolejna Prezydencja, inni członkowie Rady Unii Europejskiej lub ich przedstawiciele i członkowie Komisji Europejskiej, oraz, z drugiej strony, Minister Spraw Zagranicznych Chile.

2. Rada Stowarzyszenia ustanawia swój własny regulamin.

3. Członkowie Rady Stowarzyszenia mogą być zastępowani zgodnie z warunkami ustalonymi w jej regulaminie.

4. Radzie Stowarzyszenia przewodniczy na zmianę członek Rady Unii Europejskiej i Minister Spraw Zagranicznych Chile, zgodnie z przepisami ustanowionymi w jej regulaminie.

Artykuł  5

Uprawnienia do podejmowania decyzji

1. W celu zrealizowania założeń niniejszego Układu Rada Stowarzyszenia ma prawo do podejmowania decyzji w przypadkach przewidzianych w niniejszym Układzie.

2. Podjęte decyzje wiążą Strony, które podejmują wszelkie środki, niezbędne do ich wykonania zgodnie z regulaminem wewnętrznym każdej ze Stron.

3. Rada Stowarzyszenia może również wydawać właściwe zalecenia.

4. Rada Stowarzyszenia przyjmuje decyzje i wydaje zalecenia na podstawie wzajemnego porozumienia między Stronami.

Artykuł  6

Komitet Stowarzyszenia

1. Radzie Stowarzyszenia towarzyszy w wykonywaniu jej obowiązków Komitet Stowarzyszenia, złożony z przedstawicieli członków Rady Unii Europejskiej i Komisji Wspólnot Europejskich, z jednej strony, i przedstawicieli Rządu Chile, z drugiej strony, zwykle na wyższym szczeblu urzędniczym.

2. Komitet Stowarzyszenia jest odpowiedzialny za realizację niniejszego Układu.

3. Rada Stowarzyszenia ustanawia regulamin wewnętrzny Komitetu Stowarzyszenia.

4. Komitet Stowarzyszenia uprawniony jest do podejmowania decyzji w przypadkach przewidzianych w niniejszym Układzie lub w przypadku gdy uprawnienia te zostały mu przekazane przez Radę Stowarzyszenia. W takim wypadku Komitet Stowarzyszenia podejmuje decyzje zgodnie z warunkami ustanowionymi w artykule 5.

5. Komitet Stowarzyszenia zasadniczo zbiera się raz w roku w celu dokonania całościowego przeglądu wykonania niniejszego Układu, w terminie i według porządku dziennego uzgodnionego z wyprzedzeniem przez Strony, jednego roku w Brukseli i kolejnego roku w Chile. Dodatkowe posiedzenia mogą zostać zwołane za obopólną zgodą oraz na wniosek jednej ze Stron. Komitetowi Stowarzyszenia przewodniczy przemiennie przedstawiciel każdej ze Stron.

Artykuł  7

Komitety Specjalne

1. Radzie Stowarzyszenia towarzyszą w wykonywaniu jej obowiązków Komitety Specjalne, ustanowione w niniejszym Układzie.

2. Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję w sprawie stworzenia dowolnego Komitetu Specjalnego.

3. Rada Stowarzyszenia przyjmuje regulamin, który ustala skład i obowiązki tych Komitetów i sposób ich funkcjonowania, w stopniu, w jakim nie określa tego niniejszy Układ.

Artykuł  8

Dialog polityczny

Dialog polityczny między Stronami jest prowadzony w ramach przewidzianych w części II.

Artykuł  9

Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia

1. Niniejszym ustanawia się Komisję Parlamentarną Stowarzyszenia. Stanowi ona forum dla członków Parlamentu Europejskiego i Kongresu Narodowego Chile (Congreso Nacional de Chile) w celu prowadzenia spotkań i wymiany poglądów. Komisja zbiera się w odstępach czasowych, które sama ustala.

2. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia składa się z członków Parlamentu Europejskiego, z jednej strony, oraz z członków Kongresu Narodowego Chile (Congreso Nacional de Chile), z drugiej strony.

3. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia uchwala swój regulamin wewnętrzny.

4. Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia przewodniczy na zmianę przedstawiciel Parlamentu Europejskiego i przedstawiciel Kongresu Narodowego Chile (Congreso Nacional de Chile), zgodnie z przepisami, ustanowionymi w jej regulaminie.

5. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia może zażądać od Rady Stowarzyszenia istotnych informacji, dotyczących wykonania niniejszego Układu, a Rada Stowarzyszenia dostarcza Komisji tych informacji.

6. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia jest informowana o decyzjach i zaleceniach Rady Stowarzyszenia.

7. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia może kierować zalecenia do Rady Stowarzyszenia.

Artykuł  10

Wspólny Komitet Konsultacyjny

1. Wspólny Komitet Konsultacyjny zostaje niniejszym ustanowiony z zadaniem towarzyszenia Radzie Stowarzyszenia we wspieraniu dialogu i współpracy między różnymi organizacjami gospodarczymi i społecznymi społeczeństwa obywatelskiego Unii Europejskiej oraz Chile. Taki dialog i współpraca obejmują wszystkie aspekty gospodarcze i społeczne stosunków między Wspólnotą a Chile, powstałe w kontekście wykonania niniejszego Układu. Komisja może wyrazić swoje poglądy w kwestiach powstałych w ramach tych dziedzin.

2. Wspólny Komitet Konsultacyjny składa się z równej liczby członków Komitetu Ekonomiczno-Społecznego Unii Europejskiej, z jednej strony, oraz z członków odpowiadającej instytucji, zajmującej się sprawami gospodarczymi i społecznymi w Republice Chile, z drugiej strony.

3. Wspólny Komitet Konsultacyjny przeprowadza swoje działania na podstawie konsultacji Rady Stowarzyszenia lub, do celów wspierania dialogu między różnymi przedstawicielami gospodarczymi i społecznymi, z własnej inicjatywy.

4. Wspólny Komitet Konsultacyjny uchwala swój regulamin.

Artykuł  11

Społeczeństwo obywatelskie

Strony będą również wspierać regularne spotkania przedstawicieli społeczeństw obywatelskich Unii Europejskiej i Chile, włączając środowisko akademickie, partnerów społecznych i gospodarczych i organizacje pozarządowe, w celu stałego informowania ich o wykonaniu niniejszego Układu i zbierania ich sugestii dotyczących ulepszenia Układu.

CZĘŚĆ  II

DIALOG POLITYCZNY

Artykuł  12

Cele

1. Strony zgadzają się wzmacniać regularny dialog w kwestiach spraw dwustronnych i międzynarodowych, związanych z ich wspólnym interesem. Mają one na celu wzmocnienie i pogłębienie tego dialogu politycznego w celu konsolidacji stowarzyszenia, ustanowionego na podstawie niniejszego Układu.

2. Głównym celem dialogu politycznego między Stronami jest wspieranie, upowszechnianie, dalszy rozwój i wspólna obrona wartości demokratycznych, takich jak poszanowanie praw człowieka, wolności osób i zasady państwa prawa, stanowiących podstawy społeczeństwa demokratycznego.

3. W tym celu Strony omawiają i wymieniają informacje, dotyczące wspólnych inicjatyw w sprawie wszelkich kwestii związanych z ich wspólnym interesem oraz wszelkich innych kwestii międzynarodowych, mając na względzie realizację wspólnych celów, w szczególności bezpieczeństwa, stabilności, demokracji i rozwoju regionalnego.

Artykuł  13

Mechanizmy

1. Strony zgadzają się, aby ich dialog polityczny przyjął formę:

a) regularnych spotkań między głowami państw i szefami rządów;

b) okresowych spotkań Ministrów Spraw Zagranicznych;

c) spotkań innych Ministrów, w celu omawiania spraw związanych ze wspólnym interesem, w przypadkach, w których strony uznają, że rezultatem tych spotkań będą bliższe stosunki między nimi;

d) corocznych spotkań wyższych urzędników obu Stron.

2. Strony podejmują decyzję w sprawie procedur, stosowanych wobec wyżej wymienionych spotkań.

3. Okresowe spotkania Ministrów Spraw Zagranicznych, określonych w ustępie 1 litera b) odbywają się w ramach Rady Stowarzyszenia, ustanowionej w artykule 3 lub w innych uzgodnionych okolicznościach na odpowiednim szczeblu.

4. Strony korzystają również w jak największym zakresie z kanałów dyplomatycznych.

Artykuł  14

Współpraca w dziedzinie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa

Strony, na tyle na ile to możliwe, koordynują swoje stanowiska i podejmują wspólne inicjatywy na właściwych forach międzynarodowych oraz współpracują w dziedzinie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.

Artykuł  15

Współpraca przeciwko terroryzmowi

Strony zgadzają się współpracować w walce przeciwko terroryzmowi, zgodnie z konwencjami międzynarodowymi i ich odnośnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi. Czynią tak w szczególności:

a) w ramach pełnego wykonania rezolucji 1373 Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych odnośnych rezolucji Narodów Zjednoczonych, międzynarodowych konwencji i instrumentów;

b) poprzez wymianę informacji dotyczących grup terrorystycznych i sieci wspierających je, zgodnie z prawem międzynarodowym i krajowym;

c) poprzez wymianę poglądów w sprawie środków i metod, stosowanych do zwalczania terroryzmu, włączając w dziedzinach technicznych i w dziedzinie szkoleń oraz poprzez wymianę doświadczeń dotyczących zapobiegania terroryzmowi.

CZĘŚĆ  III

WSPÓŁPRACA

Artykuł  16

Cele ogólne

1. Strony ustanawiają ścisłą współpracę, mającą na celu między innymi:

a) umacnianie możliwości instytucjonalnych, będących podstawą demokracji, państwa prawa, a także poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności;

b) wspieranie rozwoju społecznego, który powinien towarzyszyć rozwojowi gospodarczemu i ochronie środowiska naturalnego. Strony traktują z należytym pierwszeństwem poszanowanie podstawowych praw socjalnych;

c) stymulowanie synergii produkcyjnych, stwarzanie nowych możliwości dla handlu i inwestycji oraz wspieranie konkurencyjności i wprowadzanie zmian;

d) podnoszenie poziomu i pogłębianie działań związanych ze współpracą, biorąc pod uwagę stosunki stowarzyszeniowe między Stronami.

2. Strony potwierdzają wagę współpracy gospodarczej, finansowej i technicznej, jako środka, mającego na celu wniesienie wkładu w wykonanie celów i zasad, wynikających z niniejszego Układu.

TYTUŁ  I

WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA

Artykuł  17

Współpraca przemysłowa

1. Współpraca przemysłowa wspiera i promuje środki polityki przemysłowej w celu rozwijania i ujednolicania wysiłków Stron oraz w celu ustanowienia dynamicznego, zintegrowanego i zdecentralizowanego podejścia do zarządzania współpracą przemysłową, w celu stworzenia sprzyjającego otoczenia dla wspólnych interesów.

2. Główne cele to:

a) zwiększenie kontaktów między podmiotami gospodarczymi Stron, w celu określenia sektorów wzajemnego interesu, w szczególności w obszarze współpracy przemysłowej, transferów technologii, handlu i inwestycji;

b) umacnianie i wspieranie dialogu oraz wymiany doświadczeń między sieciami europejskich i chilijskich podmiotów gospodarczych;

c) wspieranie projektów współpracy przemysłowej, włączając projekty, wynikające z procesu prywatyzacji i/lub otwarcia gospodarki Chile; mogłyby one obejmować ustanowienie form infrastruktury, stymulowanych przez inwestycje europejskie poprzez współpracę przemysłową między podmiotami gospodarczymi; oraz

d) umacnianie wprowadzania zmian, zróżnicowania, modernizacji, rozwoju i jakości produktów podmiotów gospodarczych.

Artykuł  18

Współpraca w sprawie norm, przepisów technicznych i procedur oceny zgodności

1. Współpraca w sprawie norm, przepisów technicznych i procedur oceny zgodności jest głównym celem, związanym z unikaniem i zmniejszaniem barier technicznych w handlu i z zapewnianiem zadowalającego funkcjonowania liberalizacji handlu, zgodnie z postanowieniami części IV tytuł II.

2. Współpraca między Stronami ma na celu wspieranie wysiłków w zakresie:

a) współpracy dotyczącej przepisów;

b) dostosowania przepisów technicznych na podstawie norm międzynarodowych i europejskich; oraz

c) pomocy technicznej w celu stworzenia sieci organów oceniających zgodność na podstawach niedyskryminacyjnych.

3. W praktyce współpraca:

a) udostępnia wszelkie środki, mające na celu zmniejszanie różnic między Stronami w obszarach oceny zgodności i standaryzacji;

b) zapewnia wsparcie organizacyjne między Stronami w celu sprzyjania ustanowieniu sieci i organów regionalnych oraz zwiększenia koordynacji polityk, ukierunkowanych na wspieranie wspólnego podejścia do stosowania norm międzynarodowych i regionalnych oraz podobnych przepisów technicznych i procedur oceny zgodności; oraz

c) udostępnia wszelkie środki, mające na celu ulepszanie zbliżania i dostosowywania odpowiednich systemów Stron w zakresie wyżej wymienionych obszarów, włączając przejrzystość, właściwe praktyki regulacyjne i wspieranie norm jakości na produkty i praktyki gospodarcze.

Artykuł  19

Współpraca w sprawie małych i średnich przedsiębiorstw

1. Strony wspierają sprzyjające otoczenie dla rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP).

2. Współpraca składa się, między innymi, z:

a) pomocy technicznej;

b) konferencji, seminariów, planowania możliwości przemysłowych i technicznych, uczestnictwa w okrągłych stołach i targach ogólnych oraz sektorowych;

c) wspierania kontaktów między podmiotami gospodarczymi, umożliwiających wspólne inwestycje i ustanawiających wspólne przedsiębiorstwa i sieci informacji poprzez istniejące programy horyzontalne;

d) ułatwiania dostępu do finansowania, dostarczania informacji i stymulowania wprowadzania zmian.

Artykuł  20

Współpraca w sprawie usług

Zgodnie z Układem ogólnym w sprawie handlu usługami WTO ("GATS") i w zakresie swoich kompetencji Strony wspierają i intensyfikują wzajemną współpracę, odzwierciedlającą wzrastającą wagę usług w rozwoju i wzroście ich gospodarek. Współpraca ukierunkowana na wspieranie rozwoju i zróżnicowanie produktywności i konkurencyjności w sektorze usług w Chile zostaje zwiększona. Strony ustalają sektory, na których współpraca będzie skoncentrowana i koncentrują się na środkach dostępnych w tym celu. Działania ukierunkowane są w szczególności na MŚP oraz na ułatwianie im dostępu do źródeł kapitału i technologii rynkowych. W związku z tym należy zwrócić szczególną uwagę na wspieranie handlu między Stronami a państwami trzecimi.

Artykuł  21

Wspieranie inwestycji

1. Celem współpracy jest pomoc Stronom we wspieraniu, w granicach ich własnych kompetencji, atrakcyjnego i stabilnego klimatu dla wzajemnych inwestycji.

2. Współpraca obejmuje w szczególności:

a) ustanawianie mechanizmów dostarczania informacji, określania rozpowszechniania zasad i możliwości inwestycyjnych;

b) rozwijanie ram prawnych, sprzyjających inwestycjom, poprzez zawieranie, gdzie stosowne, umów dwustronnych między Państwami Członkowskimi a Chile, w celu wspierania i ochrony inwestycji oraz unikania podwójnego opodatkowania;

c) wprowadzanie działań, związanych z pomocą techniczną do inicjatyw szkoleniowych między agencjami rządowymi Stron, zajmującymi się tą kwestią; oraz

d) rozwijanie jednolitych i uproszczonych procedur administracyjnych.

Artykuł  22

Współpraca w dziedzinie energetyki

1. Celem współpracy między Stronami jest ujednolicenie stosunków gospodarczych w głównych sektorach, takich jak hydroenergetyka, paliwa i gaz, energia pochodząca ze źródeł odnawialnych, technologie ukierunkowane na oszczędzanie energii i zaopatrzenie obszarów wiejskich w energię.

2. Cele takiej współpracy obejmują między innymi:

a) wymianę informacji we wszystkich możliwych formach, włączając rozwijanie baz danych, wspólnych dla instytucji obu Stron oraz szkolenia i konferencje;

b) transfery technologii;

c) badania diagnostyczne, analizy porównawcze i wykonywanie programów przez instytucje obu Stron;

d) angażowanie publicznych i prywatnych podmiotów gospodarczych z obu regionów w rozwój technologiczny i projekty dotyczące wspólnej infrastruktury, włączając sieci tworzone z innymi krajami regionu;

e) zawieranie, gdzie stosowne, umów szczególnych w głównych obszarach wzajemnego zainteresowania; oraz

f) pomoc instytucjom chilijskim, zajmującym się sprawami energetyki i sformułowanie polityki dotyczącej energetyki.

Artykuł  23

Transport

1. Współpraca koncentruje się na restrukturyzacji i modernizacji systemów transportu Chile, ulepszaniu przepływu pasażerów i towarów oraz zapewnianiu lepszego dostępu do rynków transportu miejskiego, powietrznego, morskiego, kolejowego i drogowego poprzez poprawę zarządzania transportem z punktu widzenia operacyjnego i administracyjnego oraz poprzez wspieranie norm operacyjnych.

2. Współpraca obejmuje następujące kwestie:

a) wymianę informacji w sprawie polityk Stron, w szczególności dotyczących transportu miejskiego i wzajemnych połączeń oraz współdziałania sieci transportu wielobranżowego i innych zagadnień, będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;

b) programów szkolenia w dziedzinie ekonomii, legislacji i spraw technicznych dla podmiotów gospodarczych i wyższych urzędników; oraz

c) projektów współpracy dotyczących transferów technologii europejskich w ramach Globalnego Systemu Nawigacji Satelitarnej i centrów miejskiego transportu publicznego.

Artykuł  24

Współpraca w dziedzinie rolnictwa i sektorów rolniczych oraz środków sanitarnych i fitosanitarnych

1. Współpraca w tym obszarze ukierunkowana jest na wspieranie i stymulowanie środków polityki rolnej, w celu wspierania i ujednolicania wysiłków Stron w kierunku tworzenia trwałego rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich.

2. Współpraca koncentruje się na budowaniu możliwości, transferze infrastruktury i technologii oraz dotyczy spraw takich, jak:

a) szczególne projekty, mające na celu wspieranie środków jakości sanitarnej, fitosanitarnej, środowiskowej i żywności, biorąc pod uwagę obowiązujące postanowienia dla obu Stron, zgodnie z zasadami WTO oraz innych właściwych organizacji międzynarodowych;

b) zróżnicowanie i restrukturyzacja sektorów rolniczych;

c) wzajemna wymiana informacji, włączając te, dotyczące rozwoju polityk rolnych Stron;

d) pomoc techniczna w celu ulepszenia wydajności i wymiany alternatywnych technologii upraw;

e) eksperymenty naukowo-techniczne;

f) środki mające na celu poprawienie jakości produktów rolnych i wspieranie działań ukierunkowanych na wspieranie handlu;

g) pomoc techniczna w celu wzmocnienia systemów kontroli sanitarnej i fitosanitarnej, w celu poparcia w jak największym stopniu wspierania umów dotyczących równoważności i wzajemnego uznawania.

Artykuł  25

Rybołówstwo

1. W związku z wagą polityki rybołówstwa w stosunkach między nimi Strony zobowiązują się rozwijać bliższą współpracę gospodarczą i techniczną, mogącą prowadzić do zawierania umów dwustronnych i/lub wielostronnych, dotyczących rybołówstwa na pełnym morzu.

2. Ponadto Strony podkreślają wagę, jaką przywiązują do spełniania wzajemnych zobowiązań, określonych w uzgodnieniu, jakie podpisały dnia 25 stycznia 2001 roku.

Artykuł  26

Współpraca celna

1. Strony wspierają i ułatwiają współpracę między ich odnośnymi służbami celnymi, w celu zapewnienia, że cele wymienione w artykule 79 zostaną osiągnięte, w szczególności mając na względzie zagwarantowanie uproszczenia procedury celnej; ułatwienie handlu zgodnego z prawem przy jednoczesnym utrzymaniu ich możliwości kontroli.

2. Bez uszczerbku dla współpracy ustanowionej w niniejszym Układzie, pomoc wzajemna między władzami administracyjnymi w sprawach celnych udzielana jest zgodnie z Protokołem z dnia 13 czerwca 2001 roku w sprawie pomocy wzajemnej w sprawach celnych do Umowy ramowej o współpracy.

3. Współpraca stanowi podstawę między innymi:

a) zapewnienia pomocy technicznej, włączając, gdzie stosowne, organizację seminariów i przyjmowanie osób na szkolenia;

b) rozwijania i dzielenia najlepszych praktyk; oraz

c) ulepszania i uproszczenia kwestii celnych odnoszących się do dostępu do rynku i do reguł pochodzenia oraz procedury celnej z nimi związanej.

Artykuł  27

Współpraca w dziedzinie statystyki

1. Głównym celem jest zbliżenie metod, tak aby Strony były w stanie wykorzystywać wzajemnie swoje dane statystyczne dotyczące handlu towarami i usługami oraz, bardziej ogólnie, dotyczące wszelkich obszarów objętych niniejszym Układem, dla których możliwe jest uzyskanie danych statystycznych.

2. Współpraca koncentruje się na:

a) homologacji metod statystycznych w celu tworzenia wskaźników, które są porównywalne między Stronami;

b) wymianach naukowych i technologicznych z instytucjami, zajmującymi się statystyką Państw Członkowskich Unii Europejskiej oraz z Eurostatem;

c) badaniach statystycznych ukierunkowanych na rozwijanie wspólnych metod uzyskiwania, analizowania i interpretowania danych;

d) organizacji seminariów i warsztatów; oraz

e) statystycznych programach szkoleniowych, włączając udział innych krajów regionu.

Artykuł  28

Współpraca w dziedzinie środowiska

1. Celem współpracy jest umożliwienie zachowania i poprawy stanu środowiska naturalnego, zapobieganie zanieczyszczeniu i degradacji zasobów naturalnych i ekosystemów oraz racjonalne wykorzystanie ekosystemów i zasobów w interesie stałego rozwoju.

2. W związku z tym następujące kwestie są szczególnie istotne:

a) zależność między ubóstwem a środowiskiem;

b) wpływ działalności gospodarczej na środowisko naturalne;

c) problemy środowiskowe i zarządzanie użytkowaniem gruntów;

d) projekty wzmocnienia struktury i polityk dotyczących środowiska Chile;

e) wymiana informacji, technologii i doświadczeń w dziedzinach obejmujących normy i wzorce środowiskowe, szkolenie i kształcenie;

f) edukacja i kształcenie środowiskowe dotyczące w większym stopniu obywateli; oraz

g) pomoc techniczna i wspólne regionalne programy badawcze.

Artykuł  29

Ochrona konsumenta

Współpraca w tej dziedzinie ma na celu doprowadzenie do zgodności programów ochrony konsumentów Stron i w możliwie jak najwyższym stopniu obejmuje:

a) dostosowywanie przepisów dotyczących konsumentów, w celu unikania barier celnych;

b) ustanawianie i rozwijanie systemów wzajemnej informacji dotyczących towarów niebezpiecznych i wzajemne połączenie tych systemów (system wczesnego ostrzegania);

c) wymiany informacji i biegłych oraz zachęcanie do współpracy między organami konsumenckimi obu Stron; oraz

d) organizowanie projektów szkoleniowych i pomocy technicznej.

Artykuł  30

Ochrona danych

1. Strony zgadzają się współpracować w dziedzinie ochrony danych osobowych, w celu poprawienia poziomu bezpieczeństwa i unikania przeszkód w handlu, które wymagają przekazywania danych osobowych.

2. Współpraca w dziedzinie ochrony danych osobowych może obejmować pomoc techniczną w formie wymiany informacji i biegłych oraz ustanawianie wspólnych programów i projektów.

Artykuł  31

Dialog makroekonomiczny

1. Strony wspierają wymiany informacji w sprawie ich odpowiednich polityk i tendencji makroekonomicznych oraz wymiany doświadczeń dotyczących koordynacji polityk makroekonomicznych w kontekście integracji regionalnej.

2. Mając na uwadze ten cel, Strony dążą do bardziej pogłębionego dialogu między ich władzami w sprawach związanych z makroekonomią, w celu wymiany poglądów i opinii w kwestiach takich, jak:

a) stabilizacja makroekonomiczna;

b) konsolidacja finansów publicznych;

c) polityka podatkowa;

d) polityka pieniężna;

e) polityka i przepisy fiskalne;

f) integracja finansowa i otwarcie rachunku obrotów kapitałowych w bilansie płatniczym;

g) polityka kursu walutowego;

h) międzynarodowa architektura finansowa i reforma międzynarodowego systemu walutowego; oraz

i) koordynacja polityki makroekonomicznej.

3. Metody realizacji takiej współpracy obejmują:

a) spotkania władz odpowiedzialnych za sprawy makroekonomiczne;

b) organizowanie seminariów i konferencji;

c) zapewnianie możliwości szkoleniowych, jeżeli istnieje takie zapotrzebowanie; oraz

d) prowadzenie badań dotyczących zagadnień będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

Artykuł  32

Prawa własności intelektualnej

1. Strony zgadzają się współpracować, zgodnie z ich własnymi możliwościami, w sprawach odnoszących się do praktyki, wspierania, upowszechniania, prowadzenia, zarządzania, harmonizacji, ochrony i skutecznego stosowania praw własności intelektualnej, zapobiegania nadużyciom takich praw, walki przeciwko podróbkom i piractwu oraz ustanowienia i wzmocnienia krajowych organizacji kontroli i ochrony takich praw.

2. Współpraca techniczna może koncentrować się na jednym lub wielu działaniach wymienionych poniżej:

a) doradztwo legislacyjne: komentarze w sprawie projektów ustaw odnoszących się do przepisów ogólnych i podstawowych zasad konwencji międzynarodowych, wymienionych w artykule 170, praw autorskich i praw pokrewnych, znaków towarowych, wskazań dotyczących pochodzenia geograficznego, tradycyjnych wyrażeń lub uzupełniających uwag dotyczących jakości, projektów przemysłowych, patentów, planów budowy (topografie) układów scalonych, ochrony informacji poufnych, kontroli praktyk antykonkurencyjnych w licencjach umownych, stosowania i innych kwestii odnoszących się do ochrony praw własności intelektualnej;

b) doradztwo w sprawie sposobów organizowania infrastruktury administracyjnej, takiej jak biura patentowe i instytucje pobierające;

c) szkolenia w dziedzinie technik administrowania i zarządzania prawami własności intelektualnej;

d) szczególne szkolenia dla sędziów i funkcjonariuszy celnych i funkcjonariuszy policji, w celu uzyskania skuteczności stosowania niektórych praw; oraz

e) działania mające na celu budowanie świadomości dla sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego.

Artykuł  33

Zamówienia publiczne

Współpraca między Stronami w tej dziedzinie dąży do zapewnienia pomocy technicznej w sprawach związanych z zamówieniami publicznymi, przy szczególnym uwzględnieniu szczebla gminnego.

Artykuł  34

Współpraca w dziedzinie turystyki

1. Strony wspierają wzajemną współpracę w kierunku rozwoju turystyki.

2. Współpraca ta koncentruje się na:

a) projektach mających na celu stworzenie i ujednolicenie produktów i usług turystycznych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania lub stanowiących atrakcję dla innych rynków będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;

b) konsolidacji dalekiego przepływu turystycznego;

c) wzmacnianiu sposobów promocji turystyki;

d) szkoleniach i kształceniu w dziedzinie turystyki;

e) pomocy technicznej i projektach pilotażowych w celu rozwijania turystyki związanej ze szczególnym zainteresowaniem;

f) wymianie informacji w dziedzinie promocji turystyki, zintegrowanym planowaniu celów podróży i jakości usług; oraz

g) stosowaniu instrumentów promocji do rozwijania turystyki na poziomie lokalnym.

Artykuł  35

Współpraca w dziedzinie przemysłu wydobywczego

Strony zobowiązują się do wspierania współpracy w dziedzinie przemysłu wydobywczego, głównie poprzez zawieranie umów, mających na celu:

a) sprzyjanie wymianie informacji i doświadczeń w stosowaniu czystych technologii w procesach produkcyjnych związanych z wydobyciem;

b) wspieranie wspólnych wysiłków w celu rozwijania inicjatyw naukowych i technologicznych w dziedzinie przemysłu wydobywczego.

TYTUŁ  II

NAUKA, TECHNOLOGIA I SPOŁECZEŃSTWO INFORMACYJNE

Artykuł  36

Współpraca w dziedzinie nauki i techniki

1. Cele współpracy w dziedzinie nauki i techniki, prowadzonej we wspólnym interesie obu Stron i zgodnie z ich politykami, w szczególności w kwestii zasad stosowania praw własności intelektualnej wynikającej z badań, są następujące:

a) dialog w sprawie polityki i wymiany informacji oraz doświadczeń naukowych i technologicznych na poziomie regionalnym, w szczególności w kwestii polityk i programów;

b) wspieranie trwających stosunków między społecznościami naukowymi obu Stron; oraz

c) intensyfikacja działań wspierających transfer powiązań, innowacji i technologii między partnerami europejskimi i chilijskimi.

2. Szczególny nacisk należy położyć na budowanie potencjału ludzkiego, jako długotrwałej podstawy doskonałości naukowej i technologicznej oraz tworzenia stałych powiązań między społecznościami naukowymi i technologicznymi, zarówno na poziomie krajowym, jak i regionalnym.

3. Należy wspierać następujące formy współpracy:

a) wspólne stosowane projekty badawcze w dziedzinach wspólnego zainteresowania, z aktywnym udziałem przedsiębiorstw, gdzie sytuacja tego wymaga;

b) wymiany naukowców w celu wspierania przygotowywania projektów, szkoleń na wysokim poziomie i badań;

c) wspólne konferencje naukowe sprzyjające wymianie informacji i współdziałaniu oraz mające na celu identyfikację regionów do celów wspólnych badań;

d) wspieranie działań, związanych z naukowymi i technologicznymi studiami perspektywicznymi, które przyczyniają się do długoterminowego rozwoju obu Stron; oraz

e) rozwijanie powiązań między sektorem publicznym i prywatnym.

4. Ponadto należy wspierać ocenę wspólnej pracy i upowszechnianie jej wyników.

5. Instytucje kształcenia na poziomie wyższym, ośrodki badawcze i sektory produkcyjne, włączając MŚP, obu stron są zaangażowane w tę współpracę we właściwy sposób.

6. Strony wspierają udział ich odnośnych podmiotów w odpowiednich programach naukowych i technologicznych, w celu zdobycia wzajemnie korzystnych osiągnięć naukowych i zgodnie z ich odnośnymi postanowieniami dotyczącymi udziału osób prawnych z państw trzecich.

Artykuł  37

Społeczeństwo informacyjne, technologia informacyjna i telekomunikacja

1. Technologa informacyjna i komunikacja stanowią główne sektory współczesnego społeczeństwa i mają kluczowe znaczenie dla rozwoju gospodarczego i społecznego oraz sprawnego przejścia do społeczeństwa informacyjnego.

2. Współpraca w tej dziedzinie ma na celu głównie wspieranie:

a) dialogu w różnych kwestiach dotyczących społeczeństwa informacyjnego, włączając promocję i monitorowanie powstania społeczeństwa informacyjnego;

b) współpracy w aspektach regulacyjnych i związanych z politykami telekomunikacji;

c) wymiany informacji dotyczących norm, oceny zgodności i zatwierdzania typu;

d) upowszechniania nowych technologii informatycznych i komunikacyjnych,

e) wspólnych projektów badawczych dotyczących technologii informacyjnych i komunikacyjnych oraz projektów pilotażowych w dziedzinie wprowadzania społeczeństwa informacyjnego;

f) promocji wymiany i kształcenia specjalistów, w szczególności dla młodych specjalistów; oraz

g) wymiany i upowszechniania doświadczeń z inicjatyw rządowych, które stosują technologie informacyjne w kontaktach ze społeczeństwem.

TYTUŁ  III

KULTURA, EDUKACJA I POLITYKA AUDIOWIZUALNA

Artykuł  38

Edukacja i kształcenie

1. Strony w znacznym zakresie wspierają, w ramach ich odnośnych kompetencji, szkolnictwo przedszkolne, podstawowe, średnie i wyższe, kształcenie zawodowe i doskonalenie zawodowe. W ramach tych dziedzin należy zwrócić szczególną uwagę na dostęp do edukacji grup wrażliwych społecznie, takich jak osoby niepełnosprawne, mniejszości etniczne i osoby wywodzące się ze szczególnie ubogich środowisk.

2. Szczególną uwagę należy zwrócić na programy zdecentralizowane, które tworzą powiązania między wyspecjalizowanymi organami obu Stron i zachęcają do gromadzenia i wymiany doświadczeń oraz zasobów technicznych, jak również mobilności studentów.

Artykuł  39

Współpraca w dziedzinie polityki audiowizualnej

Strony zgadzają się wspierać współpracę w tej dziedzinie, głównie poprzez programy szkoleniowe w sektorze audiowizualnym i środków komunikacji, włączając działania związane z współprodukcją, szkoleniami, rozwojem i dystrybucją.

Artykuł  40

Wymiana informacji i wymiana kulturowa

1. Z uwagi na bardzo bliskie powiązania kulturowe między Stronami współpraca w tej sferze, włączając informacje i kontakty z mediami, powinna być umacniana.

2. Celem niniejszego artykułu jest wspieranie wymiany informacji i współpracy kulturowej między Stronami, przy czym należy mieć na względzie dwustronne schematy między Stronami.

3. Należy zwrócić szczególną uwagę na wspieranie wspólnych działań w różnych dziedzinach, włączając prasę, kino i telewizję oraz na wspieranie programów wymiany młodzieży.

4. Taka współpraca może dotyczyć, między innymi:

a) programów wzajemnej wymiany informacji;

b) tłumaczenia dzieł literackich;

c) konserwacji i odbudowy dziedzictwa narodowego;

d) kształcenia zawodowego;

e) wydarzeń kulturalnych;

f) wspierania kultury lokalnej;

g) zarządzania i produkcji kulturalnej; oraz

h) innych dziedzin.

TYTUŁ  IV

ADMINISTRACJA PUBLICZNA I WSPÓŁPRACA MIĘDZYINSTYTUCJONALNA

Artykuł  41

Administracja publiczna

1. Współpraca w tej dziedzinie ma na celu modernizację i decentralizację administracji publicznej i obejmuje całokształt wydajności organizacyjnej oraz ramy legislacyjne i instytucjonalne, przy uwzględnieniu doświadczeń najlepszych praktyk każdej ze Stron.

2. Współpraca ta może obejmować programy następującego rodzaju:

a) modernizacja państwa i administracji publicznej;

b) decentralizacja i wzmocnienie samorządów regionalnych i lokalnych;

c) wzmocnienie społeczeństwa obywatelskiego i wprowadzenie go w proces definiowania polityk dotyczących spraw publicznych;

d) programy tworzenia nowych miejsc pracy i kształcenia zawodowego;

e) zarządzanie projektami dotyczącymi opieki społecznej i administracji;

f) projekty rozwoju, budownictwa wiejskiego lub zarządzania gruntami;

g) programy dotyczące zdrowia i kształcenia podstawowego;

h) wsparcie dla społeczeństwa obywatelskiego i inicjatyw wprowadzanych od podstaw;

i) wszelkie inne programy i projekty, które pomagają w zwalczaniu ubóstwa poprzez tworzenie nowych podmiotów gospodarczych i możliwości zatrudnienia; oraz

j) wspieranie kultury i jej wielu przejawów oraz wzmocnienie tożsamości kulturowej.

3. Środki współpracy w tej dziedzinie to:

a) pomoc techniczna dla chilijskich organów decyzyjnych i wykonawczych, włączając spotkania między pracownikami instytucji europejskich a ich chilijskimi odpowiednikami;

b) regularne wymiany informacji, przyjmujące dowolną właściwą formę, włączając wykorzystanie sieci komputerowych; ochrona danych osobowych zostaje zapewniona we wszystkich dziedzinach, w których ma nastąpić wymiana danych;

c) przekazywanie know-how;

d) badania wstępne i wspólne projekty wykonawcze, obejmujące porównywalny wkład finansowy; oraz

e) wsparcie szkoleniowe i organizacyjne.

Artykuł  42

Współpraca międzyinstytucjonalna

1. Celem współpracy międzyinstytucjonalnej między Stronami jest wspieranie ściślejszej współpracy między instytucjami, których to dotyczy.

2. W tym celu część III niniejszego Układu jest ukierunkowana na zachęcenie do organizowania regularnych spotkań między tymi instytucjami; współpraca jest szeroka w największym możliwym stopniu i obejmuje:

a) wszelkie środki wspierające regularne wymiany informacji, włączając wspólny rozwój skomputeryzowanych sieci komunikacyjnych;

b) doradztwo i szkolenia; oraz

c) przekazywanie know-how.

3. Strony mogą, za wspólnym porozumieniem, włączyć inne, dodatkowe obszary działań.

TYTUŁ  V

WSPÓŁPRACA W SPRAWACH SPOŁECZNYCH

Artykuł  43

Dialog społeczny

Strony uznają, że:

a) udział partnerów społecznych będzie promowany w kwestii warunków życia i integracji ze społeczeństwem;

b) szczególna uwaga zostanie zwrócona na potrzebę unikania dyskryminacji w traktowaniu obywateli jednej Strony, przebywających na terytorium drugiej Strony.

Artykuł  44

Współpraca w sprawach społecznych

1. Strony uznają wagę rozwoju społecznego, który musi być realizowany jednocześnie z rozwojem gospodarczym. Traktują one priorytetowo tworzenie nowych miejsc pracy i poszanowanie podstawowych praw socjalnych, mianowicie poprzez wspieranie odnośnych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy, obejmującej takie zagadnienia, jak wolność zrzeszania się, prawo do rokowań zbiorowych i niedyskryminacji, zniesienie pracy przymusowej i pracy dzieci oraz równość traktowania mężczyzn i kobiet.

2. Współpraca może obejmować wszelkie obszary zainteresowania Stron.

3. Środki mogą zostać skoordynowane z środkami Państw Członkowskich i właściwych organizacji międzynarodowych.

4. Strony traktują priorytetowo środki mające na celu:

a) wspieranie rozwoju ludzkiego, zmniejszenie ubóstwa i przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu, poprzez tworzenie innowacyjnych i odtwarzalnych projektów, obejmujących wrażliwe i marginalizowane sektory społeczeństwa. Szczególną uwagę zwraca się na rodziny posiadające niskie dochody i osoby niepełnosprawne;

b) wspieranie roli kobiet w procesie rozwoju gospodarczego i społecznego oraz wspieranie programów szczególnych dla młodzieży;

c) rozwijanie i unowocześnianie stosunków pracy, warunków pracy, pomocy społecznej i zabezpieczeń społecznych;

d) ulepszanie formułowania i zarządzania politykami społecznymi, włączając budownictwo socjalne oraz poprawianie dostępu dla beneficjentów;

e) rozwijanie wydajnego i sprawiedliwego systemu zdrowotnego, opartego na zasadach solidarności;

f) wspieranie kształcenia zawodowego i rozwój zasobów ludzkich;

g) wspieranie projektów i programów, które tworzą możliwości tworzenia nowych miejsc pracy w ramach bardzo małych, małych i średnich przedsiębiorstw;

h) wspieranie programów zarządzania gruntami, ze szczególnym uwzględnieniem obszarów o wysokiej wrażliwości społecznej i środowiskowej;

i) wspieranie inicjatyw, przyczyniających się do dialogu społecznego i dążenie do konsensusu; oraz

j) wspieranie poszanowania praw człowieka, demokracji i udziału obywateli.

Artykuł  45

Współpraca odnosząca się do kwestii płci

1. Współpraca przyczynia się do wzmocnienia polityk i programów, które poprawiają, gwarantują i rozszerzają sprawiedliwy udział mężczyzn i kobiet we wszystkich sektorach życia politycznego, gospodarczego, społecznego i kulturalnego. Współpraca przyczynia się do ułatwiania kobietom dostępu do wszystkich zasobów, niezbędnych do pełnego wykonywania ich praw podstawowych.

2. W szczególności współpraca wspiera tworzenie odpowiednich ram w celu:

a) zapewnienia, że płeć i kwestie z nią związane mogą być uwzględniane na każdym poziomie i we wszystkich dziedzinach współpracy, włączając politykę makroekonomiczną, działania strategiczne i rozwojowe; oraz

b) wspierania przyjęcia pozytywnych środków, sprzyjających kobietom.

TYTUŁ  VI

INNE OBSZARY WSPÓŁPRACY

Artykuł  46

Współpraca w sprawie nielegalnej imigracji

1. Wspólnota i Chile zgadzają się podjąć współpracę w celu zapobiegania i kontrolowania nielegalnej imigracji. W tym celu:

a) Chile zgadza się ponownie wpuścić wszystkich swoich obywateli nielegalnie przebywających na terytorium Państwa Członkowskiego, na wniosek tego Państwa i bez konieczności przeprowadzania dalszych formalności;

b) oraz każde Państwo Członkowskie zgadza się wpuścić ponownie swoich obywateli, określonych do celów Wspólnoty, nielegalnie przebywających na terytorium Chile, na wniosek Chile i bez konieczności przeprowadzania dalszych formalności.

2. Państwa Członkowskie i Chile zapewnią również swoim obywatelom właściwe dokumenty tożsamości niezbędne do tego celu.

3. Strony zgadzają się zawrzeć, na wniosek, umowę między Chile a Wspólnotą, regulującą szczególne zobowiązania Chile lub Państw Członkowskich związane z ponownym wpuszczeniem na ich terytorium, włączając obowiązek ponownego wpuszczenia obywateli innych krajów i bezpaństwowców.

4. W oczekiwaniu na zawarcie umowy ze Wspólnotą, określonej w ustępie 3, Chile zgadza się zawrzeć, na wniosek Państwa Członkowskiego, umowy dwustronne z pojedynczymi Państwami Członkowskimi, regulujące szczególne obowiązki związane z ponownym wpuszczeniem na terytorium między Chile a Państwem Członkowskim, którego to dotyczy, włączając obowiązek ponownego wpuszczenia obywateli innych krajów i bezpaństwowców.

5. Rada Stowarzyszenia bada, jakie inne wspólne wysiłki mogą zostać podjęte w celu zapobiegania i kontroli nielegalnej imigracji.

Artykuł  47

Współpraca dotycząca narkotyków i zwalczania przestępczości zorganizowanej

1. W zakresie ich odpowiednich uprawnień Strony zobowiązują się koordynować i wzmagać swoje wysiłki w celu zapobiegania i zmniejszania nielegalnej produkcji, handlu i zażywania narkotyków oraz prania zysków ze sprzedaży narkotyków oraz w celu zwalczania związanej z tym przestępczości zorganizowanej, za pośrednictwem organizacji i organów międzynarodowych.

2. Strony współpracują w tej dziedzinie w celu realizowania w szczególności:

a) projektów dotyczących leczenia, rehabilitacji oraz ponownego wprowadzenia osób uzależnionych od narkotyków do środowiska rodzinnego, społecznego i zawodowego;

b) wspólnych programów szkoleniowych, odnoszących się do zapobiegania zażywaniu i handlowi środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi oraz przestępstwom z tym związanym;

c) wspólnych analiz i programów badawczych, przy wykorzystaniu metodologii i wskaźników, stosowanych przez Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, Interamerykańskie Obserwatorium Narkotykowe Organizacji Stanów Zjednoczonych oraz inne organizacje międzynarodowe i krajowe;

d) środków i działań związanych ze współpracą, mających na celu zmniejszenie dostaw narkotyków i substancji psychotropowych, jako część międzynarodowych konwencji i traktatów w tej sprawie, które zostały podpisane i ratyfikowane przez Strony niniejszego Układu;

e) wymiany informacji w sprawie polityk, programów, działań i legislacji, związanych z produkcją, sprzedażą i zażywaniem środków odurzających i substancji psychotropowych;

f) wymiany istotnych informacji i przyjmowania właściwych norm w celu zwalczania prania brudnych pieniędzy, porównywalnych z normami przyjętymi przez Unię Europejską i organy międzynarodowe działające w tej dziedzinie, takie jak Finansowa Grupa Robocza do spraw Prania Brudnych Pieniędzy; oraz

g) środków zapobiegających używaniu prekursorów i substancji chemicznych niezbędnych do nielegalnej produkcji środków odurzających i substancji psychotropowych, równoważnych tym przyjętym przez Wspólnotę Europejską oraz właściwe organizacje międzynarodowe oraz zgodnie z umową między Republiką Chile a Wspólnotą Europejską w sprawie zapobiegania używaniu prekursorów i substancji chemicznych często stosowanych do nielegalnej produkcji środków odurzających lub substancji psychotropowych z dnia 24 listopada 1998 roku.

TYTUŁ  VII

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  48

Udział społeczeństwa obywatelskiego we współpracy

Strony uznają uzupełniającą rolę i potencjalny wkład społeczeństwa obywatelskiego (partnerzy społeczni i organizacje pozarządowe) w proces współpracy. W tym celu, na podstawie przepisów ustawowych i administracyjnych każdej ze Stron, osoby działające z ramienia społeczeństwa obywatelskiego mogą:

a) być informowane o konsultacjach i uczestniczyć w tych konsultacjach, w sprawie polityk i strategii współpracy, włączając priorytety strategiczne, w szczególności w dziedzinach, które ich dotyczą lub bezpośrednio dotykają;

b) otrzymywać środki finansowe, w stopniu, w jakim pozwalają na to wewnętrzne regulaminy Stron; oraz

c) uczestniczyć w wykonywaniu projektów i programów współpracy w dziedzinach, które ich dotyczą.

Artykuł  49

Współpraca regionalna i integracja regionalna

1. Obie Strony powinny korzystać ze wszystkich istniejących instrumentów współpracy w celu wspierania działalności ukierunkowanej na rozwijanie aktywnej i wzajemnej współpracy między Stronami a Mercado Común del Sur (Mercosur) jako całością.

2. Współpraca ta jest ważnym elementem poparcia Wspólnoty dla wspierania integracji regionalnej między krajami południowymi Ameryki Łacińskiej.

3. Priorytetowo należy traktować działania mające na celu:

a) wspieranie handlu i inwestycji w regionie;

b) rozwijanie współpracy regionalnej w sprawie środowiska;

c) zachęcanie do rozwoju infrastruktury komunikacyjnej, niezbędnej do rozwoju gospodarczego regionu; oraz

d) rozwijanie współpracy regionalnej w dziedzinie rybołówstwa.

4. Strony współpracują również bliżej w dziedzinie rozwoju regionalnego i planowania wykorzystania gruntów.

5. W tym celu mogą one:

a) podejmować wspólne działania z władzami regionalnymi i lokalnymi w dziedzinie rozwoju gospodarczego; oraz

b) ustanawiać mechanizmy wymiany informacji i know-how.

Artykuł  50

Trójstronna i dwustronna współpraca między regionami

1. Strony uznają wartość współpracy międzynarodowej w celu wspierania słusznego i stałego procesu rozwoju i zgadzają się nadawać tempo programom współpracy trójstronnej i programom z państwami trzecimi w dziedzinach wspólnego zainteresowania.

2. Współpraca ta może również być stosowana do dwustronnej współpracy regionalnej, zgodnie z priorytetami Państw Członkowskich i innych krajów Ameryki Łacińskiej i Karaibów.

Artykuł  51

Klauzula dotycząca późniejszego rozwoju

W zakresie odpowiednich kompetencji Stron żadna możliwość współpracy nie może zostać wykluczona z wyprzedzeniem, a Strony mogą korzystać z pomocy Komitetu Stowarzyszenia w celu wspólnego zbadania praktycznych możliwości współpracy w ich wspólnym interesie.

Artykuł  52

Współpraca w ramach stosunków stowarzyszeniowych

1. Współpraca między Stronami powinna przyczyniać się do osiągnięcia celów ogólnych części III poprzez określenie i rozwijanie innowacyjnych programów współpracy, które mogą zapewnić wartość dodaną do ich nowych stosunków jako partnerów stowarzyszonych.

2. Udział każdej ze Stron jako partnera stowarzyszonego w programach ramowych, programach szczególnych i innego rodzaju działalności drugiej Strony jest wspierany w stopniu, w jakim dopuszczają to w regulaminy wewnętrzne każdej ze Stron regulujące dostęp do programów i działań, których to dotyczy.

3. Rada Stowarzyszenia może w tym celu formułować zalecenia.

Artykuł  53

Środki

1. Dla ułatwienia osiągnięcia celów przyjętych w niniejszym Układzie Strony zobowiązują się, w granicach swoich możliwości i własnych metod działania, zapewnić odpowiednie źródła, włącznie ze źródłami finansowania.

2. Strony podejmują właściwe środki w celu wspierania i ułatwiania działań Europejskiego Banku Inwestycyjnego w Chile, zgodnie z jego procedurami wewnętrznymi i kryteriami finansowania i z ich przepisami ustawowymi i wykonawczymi oraz bez uszczerbku dla kompetencji ich właściwych władz.

Artykuł  54

Zadania szczególne Komitetu Stowarzyszenia w sprawach związanych ze współpracą

1. Jeżeli Komitet Stowarzyszenia wykonuje którekolwiek z zadań powierzonych mu na podstawie części III, jest on złożony z przedstawicieli Wspólnoty i Chile odpowiedzialnych za sprawy współpracy, zwykle w szczeblu wyższych urzędników.

2. Bez względu na postanowienia artykułu 6, Komitet Stowarzyszenia ma w szczególności następujące funkcje:

a) pomoc Radzie Stowarzyszenia w wykonywaniu jej funkcji dotyczących spraw związanych ze współpracą;

b) nadzór wprowadzania w życie ram współpracy, uzgodnionych między Stronami;

c) formułowanie zaleceń w sprawie współpracy strategicznej między Stronami, które mają na celu ustalenie długoterminowych celów, priorytetów strategicznych i poszczególnych dziedzin działań, zaleceń dotyczących wieloletnich programów indykatywnych, które zawierają opis priorytetów sektorowych, poszczególnych celów, oczekiwanych rezultatów i kwot indykatywnych oraz rocznych programów działań; oraz

d) kierowanie regularnych sprawozdań do Rady Stowarzyszenia, w sprawie stosowania i realizacji celów i spraw części III.

CZĘŚĆ  IV

HANDEL I SPRAWY ZWIĄZANE Z HANDLEM

TYTUŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  55

Cele

Cele niniejszej części są następujące:

a) postępująca i wzajemna liberalizacja handlu towarami, zgodnie z artykułem XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 roku ("GATT 1994");

b) ułatwienie handlu towarami poprzez, między innymi, uzgodnione postanowienia, dotyczące spraw celnych i pokrewnych, norm, przepisów technicznych i procedury oceny zgodności, środków sanitarnych i fitosanitarnych oraz handlu winem i napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi;

c) wzajemna liberalizacja handlu usługami, zgodnie z artykułem V Układu ogólnego w sprawie handlu usługami ("GATS");

d) poprawa otoczenia dla inwestycji oraz, w szczególności, warunków zakładania przedsiębiorstw między Stronami, na podstawie zasady niedyskryminacji;

e) liberalizacja płatności bieżących i przepływu kapitału, zgodnie z podjętymi zobowiązaniami w ramach międzynarodowych instytucji finansowych oraz przy wnikliwym rozpatrzeniu stabilności waluty każdej ze Stron;

f) skuteczne i wzajemne otwarcie rynków zamówień publicznych Stron;

g) odpowiednia i skuteczna ochrona praw własności intelektualnej, zgodnie z najwyższymi międzynarodowymi normami;

h) ustanawianie skutecznych mechanizmów współpracy w dziedzinie konkurencji; oraz

i) ustanawianie skutecznych mechanizmów rozstrzygania sporów.

Artykuł  56

Unie celne i strefy wolnego handlu

1. Żadne postanowienia niniejszego Układu nie stanowią przeszkody dla utrzymania lub ustanawiania unii celnych, stref wolnego handlu lub innych uzgodnień między którąś ze Stron a państwami trzecimi, w stopniu, w jakim nie zmieniają one praw i obowiązków przewidzianych w niniejszym Układzie.

2. Na wniosek Strony mają miejsce między nimi konsultacje w ramach Komitetu Stowarzyszenia dotyczące ustaleń ustanawiających lub dostosowujących unie celne lub strefę wolnego handlu oraz, gdzie sytuacja tego wymaga, dotyczące zasadniczych kwestii, związanych z odnośnymi politykami handlowymi Stron z państwami trzecimi. W szczególności konsultacje te muszą odbyć się w przypadku akcesji, w celu zapewnienia, że wspólne interesy Stron mogą zostać wzięte pod uwagę.

TYTUŁ  II

SWOBODNY PRZEPŁYW TOWARÓW

Artykuł  57

Cel

Strony stopniowo i wzajemnie liberalizują handel towarami na przestrzeni okresu przejściowego, rozpoczynającego się od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami niniejszego Układu i zgodnie z artykułem XXIV GATT 1994.

ROZDZIAŁ  I

ZNIESIENIE NALEŻNOŚCI CELNYCH

Sekcja  1

Postanowienia wspólne

Artykuł  58

Zakres

1. Postanowienia niniejszego rozdziału, dotyczące zniesienia należności celnych przywozowych, stosują się do produktów pochodzących z jednej Strony i wywożonych do drugiej Strony. Do celów niniejszego rozdziału "pochodzące" oznacza kwalifikujące się do reguł pochodzenia wymienionych w załączniku III.

2. Postanowienia niniejszego rozdziału dotyczące zniesienia należności celnych przywozowych stosują się do wszystkich towarów wywożonych z jednej Strony do drugiej Strony.

Artykuł  59

Cło

Cło obejmuje wszelkie należności lub opłaty, nakładane w związku z przywozem lub wywozem towarów, włączając wszelkie formy podwyższonych podatków lub opłat, w związku z takim przywozem lub wywozem, ale nie obejmuje żadnych:

a) podatków wewnętrznych lub innych opłat wewnętrznych nakładanych konsekwentnie zgodnie z artykułem 77;

b) antydumpingowych lub wyrównawczych należności celnych stosowanych zgodnie z artykułem 78;

c) prowizji lub innych opłat, nakładanych zgodnie z artykułem 63.

Artykuł  60

Zniesienie należności celnych

1. Należności celne przywozowe między Stronami zostają zniesione zgodnie z postanowieniami artykułów 64-72.

2. Należności celne wywozowe między Stronami zostają zniesione, począwszy od daty wejścia w życie niniejszego Układu.

3. Dla każdego produktu podstawowe cło, do którego mają zostać zastosowane kolejne odliczenia na podstawie artykułów 64-72, to cło określone w Harmonogramie zniesienia taryf każdej ze stron, określonym, odpowiednio, w załącznikach I i II.

4. Jeżeli Strona obniży stawkę celną stosowaną dla najbardziej uprzywilejowanego państwa po wejściu w życie niniejszego Układu i przed końcem okresu przejściowego, Harmonogram zniesienia taryf tej Strony ma zastosowanie do stawek obniżonych.

5. Każda Strona deklaruje swoją gotowość do obniżenia należności celnych wcześniej niż przewidzianych w artykułach 64-72 lub do innych metod poprawy warunków dostępu na podstawie tych artykułów, jeżeli jej ogólna sytuacja gospodarcza w danym sektorze gospodarki na to pozwala. Decyzja Rady Stowarzyszenia o przyspieszeniu zniesienia cła lub innej metody poprawy warunków dostępu zastępuje warunki, ustanowione w artykułach 64-72 dla danego produktu.

Artykuł  61

Zasada "standstill"

1. Żadne nowe należności celne nie są wprowadzane ani też należności już stosowane nie są podwyższane w handlu między Stronami, począwszy od daty wejścia w życie niniejszego Układu.

2. Bez względu na ustęp 1, Chile może zachować system banderoli cenowych, ustanowiony w artykule 12 Ustawy 18,525 lub późniejszy system dla produktów objętych tą Ustawą, pod warunkiem, że jest on stosowany zgodnie z prawami i obowiązkami Chile, wynikającymi z Porozumienia WTO oraz w sposób, który nie przyznaje bardziej korzystnego traktowania przywozu z jakiegokolwiek państwa trzeciego, włączając państwa, z którymi Chile zawarło lub zawrze w przyszłości porozumienie, notyfikowane na mocy artykułu XXIV GATT 1994.

Artykuł  62

Klasyfikacja towarów

Klasyfikacja towarów w handlu między Stronami wymieniona jest w odpowiedniej nomenklaturze taryfowej każdej ze Stron, zgodnie ze Zharmonizowanym Systemem Oznaczania i Kodowania Towarów ("HS").

Artykuł  63

Prowizje i inne opłaty

Prowizje i inne opłaty określone w artykule 59 są równe kwocie ograniczonej do średnich kosztów usług świadczonych i nie stanowią pośredniej ochrony produktów krajowych lub podatków na przywóz lub wywóz do celów fiskalnych. Są one oparte na szczególnych stopach, które odpowiadają rzeczywistej wartości świadczonej usługi.

Sekcja  2

Zniesienie należności celnych

Podsekcja  2.1

Produkty przemysłowe

Artykuł  64

Zakres

Niniejsza podsekcja ma zastosowanie do produktów działów 25-97 Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, niebędących produktami rolnymi lub przetworzonymi produktami rolnymi określonymi w artykule 70.

Artykuł  65 ¹

Należności celne na przywóz produktów przemysłowych pochodzących z Chile

Należności celne na przywóz do Wspólnoty produktów przemysłowych pochodzących z Chile, wymienionych w załączniku I (Zharmonizowany System Oznaczania i Kodowania Towarów Wspólnoty) w kategorii "Rok 0" i "Rok 3", zostają zniesione zgodnie z następującym harmonogramem, tak aby te należności celne zostały całkowicie wyeliminowane przed wejściem w życie Układu oraz dnia 1 stycznia 2006 roku, odpowiednio:

Procent rocznego obniżenia taryf

Kategorie	Wejście w życie	1.1.04	1.1.05	1.1.06
Rok 0	100 %
Rok 3	25 %	50 %	75 %	100 %

Artykuł  66

Należności celne na przywóz produktów przemysłowych pochodzących ze Wspólnoty

Należności celne przywozowe do Chile produktów pochodzących ze Wspólnoty, wymienionych w załączniku II (Zharmonizowany System Oznaczania i Kodowania Towarów Chile) w kategorii "Rok 0", "Rok 5" i "Rok 7", zostają wyeliminowane zgodnie z następującym harmonogramem, tak aby należności celne zostały całkowicie zniesione przed wejściem w życie niniejszego Układu, dniem 1 stycznia 2008 roku oraz dniem 1 stycznia 2010 roku, odpowiednio:

Procent rocznego obniżenia taryf

Kategorie	Wejście w życie	1.1.04	1.1.05	1.1.06	1.1.07	1.1.08	1.1.09	1.1.10
Rok 0	100 %
Rok 5	16,7 %	33,3 %	50 %	66,7 %	83,3 %	100 %
Rok 7	12,5 %	25 %	37,5 %	50 %	62,5 %	75 %	87,5 %	100 %

Podsekcja  2.2

Ryby i produkty rybołówstwa

Artykuł  67

Zakres

Niniejsza podsekcja ma zastosowanie do ryb i produktów rybołówstwa, objętych działem 3 Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów ("HS"), pozycje HS 1604 i 1605, podpozycje HS 0511 91 i 2301 20 oraz pozycje HS ex 1902 20⁽¹⁾.

Artykuł  68 ²

Należności celne na przywóz ryb i produktów rybołówstwa pochodzących z Chile

1. Należności celne na przywóz do Wspólnoty ryb i produktów rybołówstwa pochodzących z Chile, wymienionych w załączniku I w kategorii "Rok 0", "Rok 4", "Rok 7" i "Rok 10", zostają zniesione zgodnie z następującym harmonogramem, tak aby te należności celne zostały całkowicie zniesione do dnia wejścia w życie niniejszego Układu, do dnia 1 stycznia 2007 roku, 1 stycznia 2010 roku i 1 stycznia 2013 roku, odpowiednio:

Procent rocznego obniżenia taryf

Kategorie	Wejście w życie	1.1.04	1.1.05	1.1.06	1.1.07	1.1.08	1.1.09	1.1.10	1.1.11	1.1.12	1.1.13
Rok 0	100 %
Rok 4	20 %	40 %	60 %	80 %	100 %
Rok 7	12,5 %	25 %	37,5 %	50 %	62,5 %	75 %	87,5 %	100 %
Rok 10	9 %	18 %	27 %	36 %	45 %	54 %	63 %	72 %	81 %	90 %	100 %

2. Kontyngenty taryfowe na przywóz do Wspólnoty niektórych ryb i produktów rybołówstwa pochodzących z Chile, wymienionych w załączniku I w kategorii "TQ", są stosowane, począwszy od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, zgodnie z warunkami wymienionymi w tym załączniku. Kontyngenty te zarządzane są na zasadzie kolejności zgłoszeń.

Artykuł  69

Należności celne na przywóz ryb i produktów rybołówstwa pochodzących ze Wspólnoty

1. Należności celne na przywóz do Chile ryb i produktów rybołówstwa pochodzących ze Wspólnoty, wymienionych w załączniku II w kategorii "Rok 0" zostają zniesione w momencie wejścia w życie niniejszego Układu.

2. Kontyngenty taryfowe na przywóz do Chile niektórych ryb i produktów rybołówstwa pochodzących ze Wspólnoty, wymienionych w załączniku II w kategorii "TQ", są stosowane po wejściu w życie niniejszego Układu, zgodnie z warunkami wymienionymi w tym załączniku. Kontyngenty te zarządzane są zgodnie z zasadą kolejności zgłoszeń.

Podsekcja  2.3

Produkty rolne i przetworzone produkty rolne

Artykuł  70

Zakres

Niniejsza podsekcja ma zastosowanie do produktów rolnych i przetworzonych produktów rolnych, objętych załącznikiem I do Porozumienia w sprawie rolnictwa WTO.

Artykuł  71 ³

Należności celne na przywóz produktów rolnych i przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Chile

1. Należności celne na przywóz produktów rolnych i przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Chile, wymienionych w załączniku I w kategorii "Rok 0", "Rok 4", "Rok 7" i "Rok 10", zostają zniesione zgodnie z następującym harmonogramem, tak aby te należności celne zostały całkowicie zniesione do wejścia w życie niniejszego Układu, do dnia 1 stycznia 2007 roku, 1 stycznia 2010 roku i 1 stycznia 2013 roku, odpowiednio:

Procent rocznego obniżenia taryf

Kategorie	Wejście w życie	1.1.04	1.1.05	1.1.06	1.1.07	1.1.08	1.1.09	1.1.10	1.1.11	1.1.12	1.1.13
Rok 0	100 %
Rok 4	20 %	40 %	60 %	80 %	100 %
Rok 7	12,5 %	25 %	37,5 %	50 %	62,5 %	75 %	87,5 %	100 %
Rok 10	9 %	18 %	27 %	36 %	45 %	54 %	63 %	72 %	81 %	90 %	100 %

2. Dla produktów rolnych pochodzących z Chile, objętych działem 7 i 8 i pozycjami 20.09 i 22.04.30 Nomenklatury Scalonej oraz wymienionych w załączniku I w kategorii "EP", które przewiduje Wspólna Taryfa Celna, w celu zastosowania należności celnych ad valorem oraz szczególnego cła, zniesienie taryf ma zastosowanie wyłącznie do cła ad valorem.

3. Dla produktów rolnych i przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Chile, wymienionych w załączniku I w kategorii "SP", które przewiduje Wspólna Taryfa Celna, w celu zastosowania należności celnych ad valorem i szczególnego cła, zniesienie taryf ma zastosowanie wyłącznie do cła ad valorem.

4. Wspólnota dopuszcza przywóz przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Chile, wymienionych w załączniku I w kategorii "R", na przywóz do Wspólnoty ze stawką celną wysokości 50 % podstawowej stawki celnej, od momentu wejścia w życie niniejszego Układu.

5. Kontyngenty taryfowe na przywóz do Wspólnoty niektórych produktów rolnych i przetworzonych produktów rolnych, pochodzących z Chile, wymienionych w załączniku I w kategorii "TQ", mają zastosowanie od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, zgodnie z warunkami wymienionymi w tym załączniku. Kontyngenty te zarządzane są na podstawie kolejności zgłoszeń lub, zgodnie z praktykami stosowanymi we Wspólnocie, na zasadzie systemu pozwoleń na przywóz lub wywóz.

6. Koncesje celne nie mają zastosowania na przywóz do Wspólnoty produktów pochodzących z Chile, wymienionych w załączniku I w kategorii "PN", jako że produkty te objęte są denominacją chronioną we Wspólnocie.

Artykuł  72 ⁴

Należności celne na przywóz produktów rolnych i przetworzonych produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty

1. Należności celne na przywóz do Chile produktów rolnych i przetworzonych produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty, wymienionych w załączniku II w kategorii "Rok 0", "Rok 5" i "Rok 10", zostają zniesione zgodnie z następującym harmonogramem, tak aby te należności celne zostały całkowicie zniesione do wejścia w życie niniejszego Układu, do dnia 1 stycznia 2008 roku i 1 stycznia 2013 roku, odpowiednio:

Procent rocznego obniżenia taryf

Kategorie	Wejście w życie	1.1.04	1.1.05	1.1.06	1.1.07	1.1.08	1.1.09	1.1.10	1.1.11	1.1.12	1.1.13
Rok 0	100 %
Rok 5	16,7 %	33,3 %	50 %	66,6 %	83,3 %	100 %
Rok 10	9 %	18 %	27 %	36 %	45 %	54 %	63 %	72 %	81 %	90 %	100 %

2. Kontyngenty taryfowe na przywóz do Chile niektórych produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty, wymienionych w załączniku II w kategorii "TQ", są stosowane od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, zgodnie z warunkami wymienionymi w tym załączniku. Kontyngenty te zarządzane są zgodnie z zasadą kolejności zgłoszeń.

Artykuł  73

Klauzula nadzwyczajna na produkty rolne i przetworzone produkty rolne

1. Bez względu na postanowienia artykułu 92 niniejszego Układu i artykułu 5 Porozumienia w sprawie rolnictwa WTO, jeżeli mając na uwadze szczególną wrażliwość rynków rolnych, produkt pochodzący z jednej ze Stron jest przywożony do drugiej Strony w zwiększonych ilościach i na takich warunkach, które powodują lub mogą powodować poważne nieprawidłowości lub zakłócenia na rynkach podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych produktów drugiej Strony, Strona ta może podjąć właściwe środki, zgodnie z warunkami i procedurami, ustanowionymi w niniejszym artykule.

2. Jeżeli warunki ustępu 1 są spełnione, Strona przywozu może:

a) zawiesić dalsze obniżanie wszelkich należności celnych na dane produkty, przewidziane w niniejszym tytule; lub

b) zwiększyć cło na produkty do poziomu, który nie przekracza poziomu niższego niż:

i) cło stosowane wobec kraju najbardziej uprzywilejowanego; lub

ii) cło podstawowe określone w artykule 60 ustęp 3.

3. Przed zastosowaniem środków określonych na podstawie ustępu 2 Strona zainteresowana przekazuje sprawę do Komitetu Stowarzyszenia w celu szczegółowego zbadania sytuacji, w związku z dążeniem do znalezienia rozwiązania akceptowanego przez wszystkie Strony. Jeżeli druga Strona składa wniosek w tej sprawie, Strony prowadzą konsultacje w ramach Komitetu Stowarzyszenia. Jeżeli rozwiązanie nie zostanie znalezione w ciągu 30 dni od złożenia wniosku o konsultację, możliwe jest zastosowanie środków ochronnych.

4. W przypadku gdy wyjątkowe okoliczności wymagają podjęcia natychmiastowych działań, Strona przywozu może podjąć środki przewidziane w ustępie 2 na zasadzie przejściowej, bez stosowania się do wymogów ustępu 3 na maksymalny okres 120 dni. Środki te nie przekraczają poziomów ściśle niezbędnych do ograniczenia lub zadośćuczynienia za straty lub nieprawidłowości. Strona przywozu natychmiast informuje drugą Stronę.

5. Środki podjęte na podstawie niniejszego artykułu nie przekraczają środków niezbędnych do zaradzenia powstałym trudnościom. Strona nakładająca dany środek zachowuje łączny poziom preferencji przyznanych dla sektora rolnego. W celu osiągnięcia tego celu Strony mogą się zgodzić na rekompensatę za skutki negatywne środków na ich handel, włączając okres, w trakcie którego stosowany jest środek przejściowy, zgodny z ustępem 4.

W tym celu Strony organizują konsultacje w celu osiągnięcia wspólnie uzgodnionego rozwiązania. Jeżeli porozumienie nie zostanie osiągnięte w ciągu 30 dni, dotknięta Strona wywozu może, po notyfikacji Rady Stowarzyszenia, zawiesić stosowanie ilościowo równoważnych koncesji, na podstawie niniejszego tytułu.

6. Do celów niniejszego artykułu:

a) określenie "poważna szkoda" należy rozumieć jako znaczące, całościowe osłabienie pozycji producentów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych produktów funkcjonujących na terytorium Strony;

b) określenie "zagrożenie poważną szkodą" należy rozumieć jako poważną szkodę ewidentnie zagrażającą na podstawie stanu faktycznego, a nie wyłącznie na podstawie zarzutów, przewidywań lub odległej możliwości.

Artykuł  74

Klauzula rozwoju

W trakcie trzeciego roku po wejściu w życie niniejszego Układu Strony dokonują oceny sytuacji, biorąc pod uwagę schemat handlu produktami rolnymi i przetworzonymi produktami rolnymi między Stronami, szczególną wrażliwość tych produktów i rozwój polityki rolnej obu Stron. Strony badają, w ramach Komitetu Stowarzyszenia, każdy produkt indywidualnie, we właściwy sposób oraz na zasadzie właściwej wzajemności, możliwości przyznania sobie wzajemnie dalszych koncesji, w celu ulepszenia liberalizacji handlu produktami rolnymi i przetworzonymi produktami rolnymi.

ROZDZIAŁ  II

ŚRODKI POZATARYFOWE

Sekcja  1

Postanowienia wspólne

Artykuł  75

Zakres

Postanowienia niniejszego rozdziału mają zastosowanie do handlu towarami między Stronami.

Artykuł  76

Zakaz ograniczeń ilościowych

Wszystkie zakazy lub ograniczenia przywozu lub wywozu w handlu między Stronami, inne niż należności celne i podatki, bez względu na to, czy są realizowane poprzez kontyngenty, pozwolenia na przywóz lub wywóz lub inne środki, są zniesione z chwilą wejścia w życie niniejszego Układu. Nowe środki tego rodzaju nie mogą być wprowadzane.

Artykuł  77

Traktowanie narodowe dotyczące podatków i regulacji wewnętrznych⁽²⁾

1. Produkty przywożone z terytorium drugiej Strony nie są przedmiotem, bezpośrednio lub pośrednio, podatków wewnętrznych lub innych opłat wewnętrznych dowolnego rodzaju, ponad te stosowane, bezpośrednio lub pośrednio, na podobne produkty krajowe. Ponadto Strony nie stosują w inny sposób podatków wewnętrznych lub innych opłat wewnętrznych, w celu przyznania ochrony produkcji krajowej⁽³⁾.

2. Produktom przywożonym z terytorium drugiej Strony przyznaje się traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznane podobnym produktom krajowym w kwestii wszystkich praw, regulacji i wymogów, wpływających na sprzedaż wewnętrzną, ofertę sprzedaży, nabycie, transport, dystrybucję lub wykorzystanie. Postanowienia niniejszego ustępu nie stanowią przeszkody dla stosowania zróżnicowanych, wewnętrznych opłat transportowych, które oparte są wyłącznie na działalności gospodarczej środków transportu, a nie na kraju pochodzenia produktu.

3. Żadna ze Stron nie ustanawia, ani nie zachowuje żadnych wewnętrznych ilościowych regulacji, odnoszących się do mieszania, przetwarzania lub wykorzystywania produktów w poszczególnych ilościach lub proporcjach, co wymaga, bezpośrednio lub pośrednio, aby każda określona ilość lub proporcja dowolnego produktu, będącego przedmiotem regulacji, musiała być zapewniona ze źródeł krajowych. Ponadto żadna ze Stron nie stosuje innych wewnętrznych regulacji ilościowych, mających na celu ochronę produkcji krajowej⁽⁴⁾.

4. Postanowienia niniejszego artykułu nie stanowią przeszkody dla wypłaty subsydiów wyłącznie dla producentów krajowych, włączając wypłaty dla producentów krajowych, pochodzących z wpływów pieniężnych z podatków wewnętrznych lub opłat wewnętrznych, stosowanych zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu, oraz subsydiów realizowanych poprzez zamówienia rządowe produktów krajowych.

5. Postanowienia niniejszego artykułu nie mają zastosowania do praw, regulacji lub praktyk, rządzących zamówieniami publicznymi, które są przedmiotem wyłącznie postanowień tytułu IV niniejszej części.

Sekcja  2

Środki antydumpingowe i wyrównawcze

Artykuł  78

Środki antydumpingowe i wyrównawcze

Jeżeli Strona uzna, że dopłaty dumpingowe i/lub wyrównawcze mają miejsce w handlu z drugą Stroną, może ona podjąć właściwe środki, zgodnie z Porozumieniem WTO w sprawie wykonania artykułu VI GATT 1994 i Porozumieniem WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.

Sekcja  3

Sprawy celne i pokrewne

Artykuł  79

Sprawy związane z cłami i handlem

1. W celu zapewnienia zgodności z postanowieniami niniejszego tytułu, związanymi ze sprawami związanymi z cłami i handlem, oraz w celu ułatwienia handlu bez uszczerbku dla potrzeby skutecznej kontroli Strony zobowiązują się do:

a) współpracy i wymiany informacji dotyczących ustawodawstwa celnego i procedur;

b) stosowania zasad i procedur celnych, uzgodnionych przez Strony na poziomie dwustronnym lub wielostronnym;

c) uproszczenia wymogów i formalności w kwestii zwalniania i clenia towarów, włączając, w największym możliwym stopniu, współpracę w sprawie rozwoju procedur, umożliwiających przekazanie danych dotyczących przywozu lub wywozu jednej agencji; oraz do koordynacji między agencjami celnymi i innymi agencjami kontroli w celu umożliwienia przeprowadzania kontroli urzędowych przywozu lub wywozu, na tyle, na ile to możliwe, przez jedną agencję;

d) współpracy we wszystkich innych kwestiach, dotyczących reguł pochodzenia i procedury celnej z nimi związanej; oraz

e) współpracy we wszystkich kwestiach dotyczących ustalania wartości celnej, zgodnie z Porozumieniem w sprawie wykonania artykułu VII GATT 1994, w szczególności mającej na celu osiągnięcie wspólnych poglądów, dotyczących stosowania kryteriów oceny, wykorzystania indeksów indykatywnych lub referencyjnych, aspektów operacyjnych i metod pracy.

2. W celu ulepszenia metod pracy oraz w celu zapewnienia przejrzystości i skuteczności operacji celnych Strony:

a) zapewniają, że najwyższe normy dotyczące integralności będą stosowane, poprzez zastosowanie środków odzwierciedlających zasady odnośnych konwencji i instrumentów międzynarodowych w tej dziedzinie, jak przewiduje prawodawstwo każdej ze Stron;

b) podejmują dalsze działania, o ile to możliwe, ukierunkowane na obniżenie, uproszczenie i standaryzację danych w dokumentacji wymaganej przez służby celne, włączając wykorzystanie jednolitego dokumentu zgłoszenia celnego lub informacji dotyczących danych oraz jednolitego dokumentu wyjazdu lub informacji dotyczących danych, opartych na międzynarodowych normach oraz, w stopniu, w jakim jest to możliwe, na informacjach dostępnych handlowo;

c) współpracują, o ile to możliwe, w kwestiach inicjatyw legislacyjnych i operacyjnych, odnoszących się do przywozu, wywozu i procedury celnej, oraz, w stopniu, w jakim to możliwe, w kwestiach poprawy usług dla środowiska przedsiębiorców;

d) współpracują, gdzie stosowne, w sprawie pomocy technicznej, włączając organizację seminariów i wymianę pracowników;

e) współpracują w dziedzinie komputeryzacji procedury celnej oraz, w przypadku gdy jest to możliwe, w dziedzinie ustanowienia wspólnych norm;

f) stosują międzynarodowe zasady i normy w sprawach celnych, włączając, jeżeli to możliwe, elementy merytoryczne zmienionej Konwencji z Kioto w sprawie uproszczenia i harmonizacji procedur celnych;

g) jeżeli to możliwe, ustanawiają wspólne stanowiska w organizacjach międzynarodowych w dziedzinie związanej z cłami, takich jak WTO, Rada Współpracy Celnej (RWC), Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) oraz Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie Handlu i Rozwoju (UNCTAD);

h) zapewniają skuteczne i szybkie procedury, umożliwiające zastosowanie prawa do odwołania, przeciwko działaniom administracyjnym agencji celnych lub innych agencji, wyrokom i decyzjom dotyczącym przywozu lub wywozu towarów, zgodnie z artykułem X GATT 1994; oraz

i) o ile to możliwe, współpracują w celu ułatwienia działań przeładunkowych i przewozu tranzytowego przez ich odpowiednie terytoria.

3. Strony zgadzają się, aby ich odpowiednie przepisy i procedury handlowe i celne były oparte na:

a) prawodawstwie, które unika zbędnych obciążeń podmiotów gospodarczych, które nie stanowi przeszkody w zwalczaniu przestępstw finansowych i zapewnia dalsze ułatwienia dla podmiotów gospodarczych, które spełniają wysokie poziomy zgodności;

b) ochronie handlu zgodnego z prawem poprzez skuteczne stosowanie wymogów legislacyjnych;

c) stosowaniu nowoczesnych technik celnych, włączając ocenę ryzyka, procedur uproszczonych wjazdu i zwolnień towarów, kontroli po zwolnieniu towarów i metod audytu spółek, przy poszanowaniu poufnego charakteru danych handlowych, zgodnie z postanowieniami, stosowanymi przez każdą ze Stron. Każda ze Stron podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia skuteczności metod oceny ryzyka;

d) procedurach, które są przejrzyste, skuteczne i, gdzie stosowne, uproszczone, w celu obniżenia kosztów i zwiększenia przewidywalności dla podmiotów gospodarczych;

e) rozwoju systemów opartych na technologii informacyjnej, zarówno dla operacji wywozu, jak i przywozu, między podmiotami gospodarczymi a administracją celną oraz między służbami celnymi a innymi agencjami. Systemy te mogą również przewidywać płatność należności celnych, podatków i innych opłat w formie przelewu elektronicznego;

f) zasadach i procedurach, które zapewniają wcześniejsze orzeczenia wiążące dotyczące taryfowej klasyfikacji towarów i reguł pochodzenia. Orzeczenie może zostać zmienione lub uchylone w dowolnym momencie, ale wyłącznie po notyfikacji operatora, którego to dotyczy i bez skutku retroaktywnego, chyba że orzeczenie zostało wydane na podstawie dostarczonych nieprawidłowych lub niekompletnych informacji;

g) postanowieniach, które z zasady ułatwiają przywóz towarów poprzez wykorzystanie uproszczonej procedury lub procesu celnego lub procedury przeprowadzonej przed przywozem towarów; oraz

h) postanowieniach dotyczących przywozu, które nie obejmują żadnych wymogów lub inspekcji przed wysyłką, określonych przez Porozumienie WTO w sprawie inspekcji przed wysyłką;

i) zasadach zapewniających, że wszelkie kary nałożone za nieznaczne złamanie przepisów celnych lub wymogów proceduralnych są proporcjonalne oraz, w trakcie ich stosowania, nie powodują nieprzewidzianych opóźnień w odprawie celnej, zgodnie z artykułem VIII GATT 1994.

4. Strony zgadzają się:

a) co do potrzeby prowadzenia konsultacji w odpowiednim czasie z podmiotami gospodarczymi, dotyczących istotnych spraw, związanych z wnioskami legislacyjnymi i ogólnymi procedurami, związanymi z odprawą celną. W tym celu odpowiednie mechanizmy konsultacji między administracjami i podmiotami gospodarczymi są ustanawiane przez każdą ze Stron;

b) publikować, w miarę możliwości w formie elektronicznej, oraz upowszechniać nowe przepisy i procedury ogólne, związane ze sprawami celnymi, jak również wszelkie zmiany, najpóźniej do dnia wejścia w życie takich przepisów lub procedur. Udostępniają one również informacje ogólne interesujące podmioty gospodarcze, takie jak godziny urzędowania urzędów celnych, włączając te w portach i na przejściach granicznych, oraz punktów kontaktowych udzielających informacji;

c) sprzyjać współpracy między podmiotami gospodarczymi a administracją celną, poprzez zastosowanie obiektywnych i publicznie dostępnych protokołów ustaleń, opartych na protokołach publikowanych przez Światową Organizację Celną; oraz

d) zapewniać, że ich odnośne wymogi oraz procedury celne i pokrewne będą dalej odpowiadały potrzebom przedsiębiorców, zajmujących się handlem i będą zgodne z najlepszymi praktykami.

5. Bez względu na ustępy 1-4, administracje obu Stron zapewniają sobie wzajemną pomoc administracyjną w sprawach celnych, zgodnie z postanowieniami Protokołu z dnia 13 czerwca 2001 roku w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych do Umowy ramowej o współpracy.

Artykuł  80

Ustalanie wartości celnej

Porozumienie WTO w sprawie wykonania artykułu VII GATT 1994, bez zastrzeżeń i opcji, przewidzianych w artykule 20 i ustępie 2, 3 i 4 załącznika III do tego Porozumienia, reguluje zasady ustalania wartości celnej, stosowane w handlu między Stronami.

Artykuł  81

Komitet Specjalny do spraw Współpracy w Sprawach Celnych i Reguł Pochodzenia

1. Niniejszym Strony ustanawiają Komitet Specjalny do spraw Współpracy w Sprawach Celnych i Reguł Pochodzenia, złożony z przedstawicieli Stron. Komitet zbiera się w terminie i z porządkiem dziennym, uzgodnionym z wyprzedzeniem przez Strony. Urząd przewodniczącego Komitetu sprawowany jest przemiennie przez każdą ze Stron. Komitet składa sprawozdania do Komitetu Stowarzyszenia.

2. Funkcje Komitetu obejmują:

a) monitorowanie wykonania i administracji artykułów 79 i 80 oraz załącznika III i wszelkich innych spraw celnych, związanych z dostępem do rynku;

b) zapewnianie forum do zasięgania opinii i omawiania wszystkich kwestii, dotyczących spraw celnych, włączając w szczególności reguły pochodzenia i pokrewne procedury celne, ogólne procedury celne, ustalanie wartości celnej, ograniczenia taryfowe, nomenklaturę celną, współpracę celną i wzajemną pomoc administracyjną w sprawach celnych;

c) zwiększanie współpracy w dziedzinie rozwoju, stosowanie reguł pochodzenia i pokrewnych procedur celnych, ogólnej procedury celnej i wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych;

d) wszelkie inne zagadnienia uzgodnione przez Strony.

3. W celu wykonania zadań określonych w niniejszym artykule Strony mogą zgodzić się na organizowanie spotkań ad hoc.

Artykuł  82

Stosowanie preferencyjnego traktowania

1. Strony zgadzają się, że współpraca administracyjna jest istotna dla realizacji i kontroli preferencji przyznanych na podstawie niniejszego tytułu i potwierdzają swoje zaangażowanie w zwalczanie nieprawidłowości i nadużyć finansowych, związanych z pochodzeniem, włączając klasyfikację celną i wartość celną.

2. W związku z tym Strony mogą tymczasowo zawiesić preferencyjne traktowanie przyznane na podstawie niniejszego tytułu na produkt lub produkty, wobec których Strona uzna, zgodnie z niniejszym artykułem, że miał miejsce systematyczny brak zapewnienia współpracy administracyjnej lub nadużycie finansowe drugiej Strony.

3. Do celów niniejszego artykułu systematyczny brak zapewnienia współpracy administracyjnej oznacza:

a) brak współpracy administracyjnej, taki jak niezapewnienie nazw i adresów władz celnych lub rządowych, odpowiedzialnych za wydawanie i kontrolowanie świadectw pochodzenia lub wzorów pieczęci stosowanych do zatwierdzania świadectw lub niedokonanie uaktualnienia tych informacji, gdzie właściwe;

b) systematyczny brak lub nieprawidłowość działań, związanych ze sprawdzaniem pochodzenia produktów i spełnienia innych wymogów załącznika III oraz wykrycia lub zapobiegania naruszeniom reguł pochodzenia;

c) systematyczna odmowa lub nieprzewidziane opóźnienie przeprowadzenia ponownej weryfikacji dowodu pochodzenia na wniosek drugiej Strony oraz poinformowania na czas o jej wynikach;

d) brak lub systematyczny brak współpracy administracyjnej przy sprawdzaniu postępowania, w przypadku gdy istnieje domniemanie nadużycia finansowego związanego z pochodzeniem. W tym celu Strona może założyć istnienie nadużycia finansowego, między innymi, w przypadku gdy przywóz produktu lub produktów na podstawie niniejszego Układu w znacznym stopniu przekracza zwykłe poziomy możliwości produkcji i wywozu drugiej Strony.

4. Strona, która wykryła systematyczny brak zapewnienia współpracy administracyjnej lub domniemanie nadużycia finansowego, przed zastosowaniem tymczasowego zawieszenia określonego w niniejszym artykule dostarcza Komitetowi Stowarzyszenia wszystkie istotne informacje, wymagane do pełnego zbadania sytuacji, w celu znalezienia rozwiązania możliwego do zaakceptowania przez obie Strony. Jednocześnie Strona ta publikuje w Dzienniku Urzędowym zawiadomienie dla importerów, wskazujące produkt lub produkty, wobec których wykryto systematyczny brak zapewnienia współpracy administracyjnej lub domniemanie nadużycia finansowego. Konsekwencje prawne tej publikacji regulowane są przez prawo krajowe każdej ze Stron.

5. W ciągu 10 dni od dnia notyfikacji zawiadomienia określonego w ustępie 4 Strony prowadzą konsultacje w ramach Komitetu Stowarzyszenia. Jeżeli Strony nie osiągną porozumienia w sprawie rozwiązania, pozwalającego uniknąć zastosowania tymczasowego zawieszenia preferencyjnego traktowania w ciągu 30 dni od rozpoczęcia konsultacji, Strona zainteresowana może tymczasowo zawiesić preferencyjne traktowanie danego produktu lub produktów.

Tymczasowe zawieszenie nie przekracza okresu niezbędnego do ochrony interesów finansowych Strony zainteresowanej.

6. Tymczasowe zawieszenia na podstawie niniejszego artykułu są notyfikowane niezwłocznie po ich przyjęciu do Komitetu Stowarzyszenia. Nie przekraczają one okresu sześciu miesięcy, który może zostać przedłużony. Są one przedmiotem okresowych konsultacji w ramach Komitetu Stowarzyszenia, w szczególności w celu ich zniesienia najszybciej jak okoliczności na to pozwalają.

Sekcja  4

Normy, przepisy techniczne i procedury oceny zgodności

Artykuł  83

Cel

Celem niniejszej sekcji jest ułatwienie i zwiększenie handlu towarami poprzez zniesienie i zapobieganie zbędnym barierom w handlu, przy uwzględnieniu uzasadnionych celów Stron i zasady niedyskryminacji, w rozumieniu Porozumienia WTO w sprawie barier technicznych w handlu ("Porozumienie o barierach technicznych w handlu").

Artykuł  84

Zakres i obejmowanie

Postanowienia niniejszej sekcji mają zastosowanie do handlu towarami w dziedzinie norm, przepisów technicznych i procedury oceny zgodności, określonych w Porozumieniu o barierach technicznych w handlu. Nie mają one zastosowania do środków objętych sekcją 5 niniejszego rozdziału. Specyfikacje techniczne przygotowywane przez organy rządowe do celów zamówień publicznych nie są przedmiotem postanowień niniejszej sekcji, ale są omówione w tytule IV niniejszej części.

Artykuł  85

Definicje

Do celów niniejszej sekcji definicje załącznika I do Porozumienia o barierach technicznych w handlu mają zastosowanie. W związku z tym decyzja Komitetu WTO do spraw barier technicznych w handlu, dotycząca zasad rozwoju międzynarodowych norm, wskazówek i zaleceń, w związku z artykułami 2, 5 i załącznikiem 3 do tego Porozumienia, ma również zastosowanie.

Artykuł  86

Podstawowe prawa i obowiązki

Strony potwierdzają swoje prawa i obowiązki na podstawie Porozumienia o barierach technicznych w handlu i swoje zaangażowanie w jego całkowite wykonanie. W związku z tym i zgodnie z celem niniejszej sekcji działania i środki związane ze współpracą, realizowane na podstawie niniejszej sekcji, są prowadzone w celu wspomagania i wzmacniania wykonywania tych praw i obowiązków.

Artykuł  87

Działania szczególne, które mają być realizowane na podstawie niniejszego Układu

W związku z realizacją celu niniejszej sekcji:

1. Strony intensyfikują współpracę dwustronną w dziedzinie norm, przepisów technicznych i oceny zgodności w celu ułatwienia dostępu do ich odnośnych rynków, poprzez zwiększenie wzajemnej wiedzy, zrozumienia i dopasowania ich odnośnych systemów.

2. Realizując współpracę dwustronną, Strony mają na celu określenie, jakie mechanizmy lub połączenia mechanizmów są najwłaściwsze dla konkretnych kwestii lub sektorów. Mechanizmy te obejmują aspekty współpracy w sprawie przepisów, między innymi zbliżania i/lub równoważności przepisów i norm technicznych, zbliżenia do międzynarodowych norm, opierania się na deklaracji zgodności dostawcy i wykorzystania akredytacji do kwalifikowania organów oceny zgodności oraz porozumień o wzajemnym uznawaniu.

3. W oparciu o postęp dokonany przy realizacji współpracy dwustronnej Strony zgadzają się w kwestii postanowień szczególnych, które powinny zostać zawarte w celu realizacji określonych mechanizmów.

4. W tym celu Strony działają na rzecz:

a) rozwijania wspólnych poglądów w sprawie dobrych praktyk związanych z wprowadzaniem przepisów, w tym, ale nie wyłącznie:

i) przejrzystości przygotowywania, przyjmowania i stosowania przepisów technicznych, norm i procedury oceny zgodności;

ii) konieczności i proporcjonalności środków regulacyjnych i związanej z nimi procedury oceny zgodności, włączając wykorzystanie deklaracji zgodności dostawcy;

iii) wykorzystania międzynarodowych norm jako podstawy przepisów technicznych, za wyjątkiem sytuacji, w których takie międzynarodowe normy byłyby nieskutecznymi lub niewłaściwymi środkami realizacji uzasadnionych celów;

iv) stosowania przepisów technicznych i działań związanych z nadzorem rynku;

v) niezbędnej infrastruktury technicznej, jeżeli chodzi o metrologię, standaryzację, testowanie, certyfikację i akredytację, w celu wspierania przepisów technicznych; oraz

vi) mechanizmów i metod zmiany przepisów technicznych i procedury oceny zgodności;

b) wzmacniania współpracy regulacyjnej poprzez, na przykład, wymianę informacji, doświadczeń i danych oraz poprzez współpracę naukowo-techniczną w celu poprawy jakości i poziomu ich przepisów technicznych i skutecznego wykorzystania zasobów regulacyjnych;

c) dopasowania i/lub równoważności ich odnośnych przepisów technicznych, norm i procedur oceny zgodności;

d) wspierania i zachęcania do współpracy dwustronnej między ich odpowiednimi organizacjami, publicznymi i/lub prywatnymi, odpowiedzialnymi za metrologię, standaryzację, testowanie, certyfikację i akredytację;

e) wspierania i zachęcania do pełnego udziału w organach ustanawiających normy międzynarodowe oraz wzmacnianie roli międzynarodowych norm, jako podstawy przepisów technicznych; oraz

f) zwiększania współpracy dwustronnej we właściwych organizacjach międzynarodowych i forach, zajmujących się kwestiami, objętymi niniejszą sekcją.

Artykuł  88

Komitet do spraw Norm, Przepisów Technicznych i Oceny Zgodności

1. Niniejszym Strony ustanawiają Komitet Specjalny do spraw Norm, Przepisów Technicznych i Oceny Zgodności w celu osiągnięcia celów, wymienionych w niniejszej sekcji. Komitetowi, złożonemu z przedstawicieli Stron, współprzewodniczą przedstawiciele każdej ze Stron. Komitet zbiera się co najmniej raz w roku, chyba że Strony uzgodnią inaczej. Komitet składa sprawozdania do Komitetu Stowarzyszenia.

2. Komitet może zajmować się wszelkimi kwestiami związanymi ze skutecznym funkcjonowaniem niniejszej sekcji. W szczególności ma on następujące obowiązki i funkcje:

a) monitorowanie i przegląd wykonania i administracji niniejszej sekcji. W związku z tym Komitet opracowuje program pracy, mający na celu osiągnięcie celów sekcji, w szczególności tych określonych w artykule 87;

b) zapewnienie forum do dyskusji i wymiany informacji we wszelkich kwestiach związanych z niniejszą sekcją, w szczególności jeżeli chodzi o systemy przepisów technicznych Stron, normy i procedury oceny zgodności, jak również zmiany w pokrewnych organizacjach międzynarodowych;

c) zapewnienie forum do konsultacji i szybkiego rozwiązywania kwestii, które działają lub mogą działać jako zbędne bariery w handlu, w zakresie i zgodnie ze znaczeniem niniejszej sekcji, między Stronami;

d) zachęcanie, wspieranie lub inne formy ułatwiania współpracy między organizacjami Stron, publicznymi lub prywatnymi, zajmującymi się metrologią, standaryzacją, testowaniem, certyfikacją, inspekcją i akredytacją; oraz

e) wykorzystywanie wszelkich środków mających na celu poprawę dostępu do odnośnych rynków Stron i wspieranie funkcjonowania niniejszej sekcji.

Sekcja  5

Środki sanitarne i fitosanitarne

Artykuł  89

Środki sanitarne i fitosanitarne

1. Celem niniejszej sekcji jest ułatwienie handlu między Stronami w dziedzinie ustawodawstwa sanitarnego i fitosanitarnego, przy jednoczesnym zabezpieczaniu zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt i roślin poprzez dalszą realizację zasad WTO dotyczących stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych ("Porozumienie WTO dotyczące stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych"). Dodatkowym celem niniejszej sekcji jest wzięcie pod uwagę norm dotyczących dobrostanu zwierząt.

2. Cele niniejszej sekcji realizowane są poprzez "Porozumienie WTO dotyczące stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych w handlu zwierzętami i produktami zwierzęcymi, roślinami, produktami roślinnymi i innymi towarami oraz do dobrostanu zwierząt", załączone jako załącznik IV.

3. W drodze odstępstwa od postanowień artykułu 193, Komitet Stowarzyszenia, pracując nad środkami sanitarnymi i fitosanitarnymi, złożony jest z przedstawicieli Wspólnoty i Chile, odpowiedzialnych za sprawy sanitarne i fitosanitarne. Komitet zwany jest wówczas "Wspólnym Komitetem Zarządzającym do spraw Sanitarnych i Fitosanitarnych". Funkcje Komitetu określone są w artykule 16 załącznika IV.

4. Do celów artykułu 184 konsultacje organizowane na mocy artykułu 16 załącznika IV uważa się za konsultacje określone w artykule 183, chyba że Strony postanowią inaczej.

Sekcja  6

Wina i wyroby spirytusowe

Artykuł  90

Wina i wyroby spirytusowe

Porozumienie w sprawie handlu winem i Porozumienie w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi załączone są odpowiednio jako załącznik V i VI.

ROZDZIAŁ  III

WYJĄTKI

Artykuł  91

Ogólna klauzula dotycząca wyjątków

Zgodnie z wymogiem, że środki te nie są stosowane w sposób, który stanowiłby środek arbitralnej i nieuzasadnionej dyskryminacji między Stronami, w przypadku gdy takie same warunki przeważają lub w przypadku ukrytych ograniczeń w handlu między Stronami, postanowienia niniejszego tytułu mają na celu zapobieganie przyjmowaniu lub stosowaniu przez którąś ze Stron środków, które:

a) są niezbędne dla ochrony moralności publicznej;

b) są niezbędne do ochrony zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin;

c) są niezbędne do zabezpieczenia zgodności z prawami lub regulacjami, które nie są niezgodne z niniejszym Układem, włączając te odnoszące się do wykonywania przepisów celnych, ochrony praw własności intelektualnej i zapobiegania nieuczciwym praktykom;

d) wiążą się z przywozem lub wywozem złota lub srebra;

e) wiążą się z ochroną narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej;

f) wiążą się z zachowaniem zużywalnych zasobów naturalnych, jeżeli środki te są realizowane w połączeniu z ograniczeniami dotyczącymi produkcji i konsumpcji krajowej; lub

g) wiążą się z produktami wyprodukowanymi przez więźniów.

Artykuł  92

Klauzula ochronna

1. Jeżeli niniejszy artykuł nie przewiduje inaczej, postanowienia artykułu XIX GATT 1994 oraz Porozumienia WTO w sprawie zabezpieczeń mają zastosowanie między Stronami. Postanowienia ustępów 2, 3, 4, 5, 7, 8 i 9 niniejszego artykułu mają zastosowanie jedynie wtedy, gdy Strona ma znaczący interes jako eksporter danego produktu, zgodnie z ustępem 10.

2. Każda Strona zapewnia niezwłocznie, a w każdym przypadku nie później niż na siedem dni przed zdarzeniem, pisemną notyfikację ad hocKomitetowi Stowarzyszenia, dotyczącą wszystkich odnośnych informacji w sprawie rozpoczęcia dochodzenia dotyczącego zabezpieczeń oraz dotyczącą ostatecznych wyników ustaleń dochodzenia.

3. Informacje dostarczone na mocy ustępu 2 obejmują w szczególności wyjaśnienie procedury krajowej, na podstawie której dochodzenie będzie przeprowadzone oraz wskazania dotyczące harmonogramów przesłuchań i innych właściwych możliwości zainteresowanych Stron przedstawienia ich poglądów w sprawie. Ponadto każda Strona zapewnia wcześniejszą pisemną notyfikację do Komitetu Stowarzyszenia, dotyczącą wszystkich właściwych informacji w sprawie decyzji o zastosowaniu przejściowych środków ochronnych. Zawiadomienie takie musi zostać przekazane co najmniej siedem dni przed zastosowaniem takich środków.

4. W chwili notyfikacji ostatecznych wyników ustaleń dochodzenia i przed zastosowaniem środków ochronnych, na podstawie postanowień artykułu XIX GATT 1994 oraz Porozumienia WTO w sprawie zabezpieczeń, Strony mające zamiar zastosować takie środki przekazują sprawę do Komitetu Stowarzyszenia w celu szczegółowego zbadania sytuacji i znalezienia rozwiązania akceptowanego przez wszystkie Strony. W celu znalezienia takiego rozwiązania oraz jeżeli Strona zainteresowana tego zażąda, Strony organizują wcześniejsze konsultacje w ramach Komitetu Stowarzyszenia.

5. Bez względu na ustęp 4, nic nie może przeszkodzić Stronie w zastosowaniu środków w zastosowaniu postanowień artykułu XIX GATT 1994 oraz Porozumienia WTO w sprawie zabezpieczeń.

6. Dobierając środki zabezpieczające, zgodnie z niniejszym artykułem, Strony przyznają pierwszeństwo tym środkom, które w jak najmniejszym stopniu zakłócają osiąganie celów niniejszego Układu. Środki takie nie przekraczają niezbędnego poziomu środków zaradczych przeciw poważnym stratom oraz zachowują poziom/margines preferencji, przyznany na podstawie niniejszego tytułu.

7. Strony potwierdzają swoje prawa i obowiązki na podstawie artykułu 8 ustępy 1 i 2 Porozumienia WTO w sprawie zabezpieczeń.

8. Prawo zawieszenia, określone w artykule 8 ustęp 2 Porozumienia WTO w sprawie zabezpieczeń, nie jest wykonywane między Stronami w trakcie pierwszych 18 miesięcy obowiązywania środka zabezpieczającego, pod warunkiem że środek zabezpieczający został podjęty jako rezultat absolutnego wzrostu przywozu oraz że odpowiada on postanowieniom Porozumienia WTO w sprawie zabezpieczeń.

9. Środki ochronne w chwili zastosowania notyfikowane są niezwłocznie do Komitetu Stowarzyszenia i raz w roku są przedmiotem konsultacji w Komitecie, w szczególności w związku z ich liberalizacją lub zniesieniem.

10. Do celów niniejszego artykułu uważa się, że Strona ma znaczący interes, jeżeli należy do pięciu największych dostawców produktu będącego przedmiotem przywozu w ciągu okresu ostatnich trzech lat, mierzonych na podstawie całkowitego wolumenu lub wartości przywozu.

11. W przypadku gdy jedna ze Stron poddaje procedurze nadzoru przywóz produktów mogących spowodować powstanie warunków do zastosowania środka zabezpieczającego na mocy artykułu, informuje ona o tym drugą Stronę.

Artykuł  93

Klauzula niedoboru

1. W przypadku gdy zgodność z postanowieniami niniejszego tytułu prowadzi do:

a) poważnych niedoborów lub zagrożenia wystąpienia niedoborów produktu spożywczego lub innego produktu, ważnego dla Strony wywozu; lub

b) niedoboru podstawowych ilości surowców krajowych dla krajowego przemysłu przetwórczego w okresie, gdy cena krajowa takiego surowca jest niższa niż cena światowa, jako element rządowego programu stabilizacji;

oraz w przypadku gdy sytuacje podane powyżej powodują lub mogą powodować zasadnicze trudności względem Strony dokonującej wywozu, Strona może podjąć właściwe środki, zgodnie z warunkami oraz stosownie do procedur ustanowionych w niniejszym artykule.

2. Przy wyborze środków pierwszeństwo daje się tym, które najmniej zakłócają funkcjonowanie niniejszego Układu. Środki te nie są stosowane w sposób, który stanowiłby środek arbitralnej lub nieuzasadnionej dyskryminacji, w przypadku gdy te same warunki przeważają lub w przypadku ukrytych ograniczeń w handlu oraz zostają one zniesione, jeżeli warunki te nie uzasadniają już ich zachowania. Ponadto środki, które mogą być przyjęte na podstawie ustępu 1 litera b), nie działają jako zwiększające wywóz lub ochronę przyznaną danemu krajowemu przemysłowi przetwórczemu oraz nie odstępują od stosowania postanowień niniejszego Układu, odnoszących się do niedyskryminacji.

3. Przed podjęciem środków przewidzianych w ustępie 1 lub najwcześniej, jak to możliwe, w przypadkach, do których stosuje się ustęp 4, Strona, która zamierza podjąć środki, dostarcza Komitetowi Stowarzyszenia wszystkich istotnych informacji w celu znalezienia rozwiązania akceptowanego przez Strony. Strony w ramach Komitetu Stowarzyszenia mogą wyrazić zgodę na wszelkie środki, potrzebne do zakończenia trudności. Jeżeli porozumienie nie zostanie osiągnięte w ciągu 30 dni od zgłoszenia sprawy do Komitetu Stowarzyszenia, Strona wywozu może zastosować środki na podstawie niniejszego artykułu w sprawie wywozu odnośnego produktu.

4. W przypadku gdy wyjątkowe i krytyczne okoliczności, wymagające natychmiastowego działania, uniemożliwiają wcześniejsze dostarczenie informacji lub przeprowadzenie badań, Strona zamierzająca podjąć środki może zastosować niezwłocznie środki ostrożności, niezbędne do zaradzenia sytuacji i informuje o tym niezwłocznie drugą Stronę.

5. Wszelkie środki stosowane na mocy artykułu są niezwłocznie notyfikowane do Komitetu Stowarzyszenia i są przedmiotem okresowych konsultacji w ramach tego organu, w szczególności w celu ustanowienia harmonogramu ich zniesienia, tak szybko, jak okoliczności na to pozwolą.

TYTUŁ  III

HANDEL USŁUGAMI I ZAKŁADANIE PRZEDSIĘBIORSTW

Artykuł  94

Cele

1. Strony wzajemnie liberalizują handel usługami, zgodnie z postanowieniami niniejszego tytułu i artykułu V GATS.

2. Celem rozdziału III jest poprawa otoczenia dla inwestycji, w szczególności warunków zakładania przedsiębiorstw między Stronami, na podstawie zasady niedyskryminacji.

ROZDZIAŁ  I

USŁUGI

Sekcja  1

Postanowienia ogólne

Artykuł  95

Zakres

1. Do celów niniejszego rozdziału handel usługami określa się jako świadczenie usług w następujący sposób:

a) z terytorium Strony na terytorium drugiej Strony (tryb 1);

b) na terytorium Strony dla odbiorcy usługi drugiej Strony (tryb 2);

c) przez usługodawcę Strony, poprzez obecność handlową na terytorium drugiej Strony (tryb 3);

d) przez usługodawcę Strony, poprzez obecność osób fizycznych na terytorium drugiej Strony (tryb 4).

2. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do handlu we wszystkich sektorach usług, z wyjątkiem:

a) usług finansowych będących przedmiotem rozdziału II;

b) usług audiowizualnych;

c) krajowego kabotażu morskiego; oraz

d) usług transportu powietrznego, włączając krajowe i międzynarodowe usługi transportu powietrznego, bez względu na to, czy są one planowe, oraz usług bezpośrednio związanych z wykonywaniem praw ruchu, innych niż:

i) naprawy samolotów i usługi związane z konserwacją, w trakcie której samolot jest wycofany z użytku;

ii) sprzedaż i obrót usługami transportu powietrznego; oraz

iii) usługi związane z komputerowym systemem rezerwacji.

3. Postanowienia niniejszego rozdziału mają na celu nałożenie wszelkich obowiązków, odnoszących się do zamówień publicznych, które są przedmiotem tytułu IV niniejszej części.

4. Postanowienia niniejszego rozdziału nie mają zastosowania do subwencji przyznanych przez Strony. Strony dokonują przeglądu kwestii dyscypliny w sprawie subwencji związanych z handlem usługami w kontekście zmian niniejszego rozdziału, zgodnie z artykułem 100, w celu wprowadzenia dyscyplin, uzgodnionych na mocy artykułu XV GATS.

5. Niniejsza sekcja ma zastosowanie do międzynarodowego transportu morskiego i usług telekomunikacyjnych, będących przedmiotem postanowień ustanowionych w sekcji 2 i 3.

Artykuł  96

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału:

a) "środek" oznacza dowolne środki podjęte przez Stronę, w formie ustawy, rozporządzenia, zasady, procedury, decyzji, działania administracyjnego lub w jakiejkolwiek innej formie;

b) "środek przyjęty lub utrzymany przez Stronę" oznacza środki podjęte przez:

i) centralne, regionalne lub lokalne rządy i władze; oraz

ii) organy pozarządowe, wykonujące uprawnienia przekazane im przez centralne, regionalne lub lokalne rządy i władze;

c) "usługodawca" oznacza dowolną osobę prawną lub osobę fizyczną, która chce świadczyć lub świadczy usługę;

d) "obecność handlowa" oznacza dowolny rodzaj działalności przedsiębiorczej lub zawodowej, włączając poprzez:

i) ustanowienie, nabycie lub utrzymanie statusu osoby prawnej; lub

ii) utworzenie lub utrzymanie oddziału lub przedstawicielstwa, na terytorium Strony, do celów świadczenia usług;

e) "osoba prawna" oznacza dowolną osobę prawną, należycie ustanowioną lub w inny sposób zorganizowaną na podstawie stosowanego prawa, w celach uzyskania zysku lub nie oraz bez względu na jej charakter jako własności prywatnej, własności rządowej, włączając wszelkie korporacje, trusty, spółki, wspólne przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwa jednoosobowe lub stowarzyszenia;

f) "osoba prawna Strony" oznacza osobę prawną, ustanowioną lub inaczej zorganizowaną na podstawie prawa Wspólnoty lub jej Państw Członkowskich lub Chile.

Jeżeli taka osoba prawna posiada wyłącznie siedzibę statutową lub zarząd na terytorium Wspólnoty lub Chile, nie jest ona uważana za osobę prawną Wspólnoty lub Chile, odpowiednio, chyba że jest ona zaangażowana w znaczącą działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty lub Chile, odpowiednio;

g) "osoba fizyczna" oznacza obywatela jednego z Państw Członkowskich lub Chile, zgodnie z ich odpowiednim ustawodawstwem.

Artykuł  97

Dostęp do rynku

1. W odniesieniu do dostępu do rynku poprzez tryby świadczenia usług, określone w artykule 95, każda Strona przyznaje usługom i usługodawcom drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż zapewniane na podstawie warunków, ograniczeń i warunków uzgodnionych i przewidzianych w Harmonogramie określonym w artykule 99.

2. W sektorach, w których podejmowane są zobowiązania dostępu do rynku, środki, których Strona nie utrzyma lub nie przyjmie według podziału regionalnego lub według całego terytorium, chyba że ustalono inaczej w Harmonogramie, określa się jako:

a) ograniczenia liczby usługodawców w formie kwot liczbowych, monopoli, wyłącznych usługodawców lub wymogów testu potrzeb gospodarczych;

b) ograniczenia całkowitej wartości transakcji usługowych lub aktywów w formie kwot liczbowych lub wymogu testu potrzeb gospodarczych;

c) ograniczenia całkowitej liczby operacji usługowych lub całkowitej ilości świadczonych usług, wyrażonej poprzez wskazane jednostki liczbowe w formie kwot lub wymogu testu potrzeb gospodarczych⁽⁵⁾;

d) ograniczenia całkowitej liczby osób fizycznych, które mogą być zatrudnione w konkretnym sektorze usług lub których usługodawca może zatrudnić i które są niezbędne i bezpośrednio związane ze świadczeniem usługi w formie kwot liczbowych lub wymogu testu potrzeb gospodarczych;

e) środki, które ograniczają lub wymagają szczególnych rodzajów osób prawnych lub spółek typu joint venture, za pośrednictwem których usługodawca drugiej strony może świadczyć usługę; oraz

f) ograniczenia udziału kapitału zagranicznego, jeśli chodzi o maksymalny limit procentowy na udziały zagraniczne lub całkowitą wartość indywidualnych lub łączonych inwestycji zagranicznych.

Artykuł  98

Traktowanie narodowe

1. W sektorach wpisanych na listę koncesyjną i będących przedmiotem warunków i kwalifikacji w niej określonych każda Strona przyznaje usługom i usługodawcom drugiej Strony, w kwestii wszystkich środków wpływających na świadczenie usług, traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie, jakie przyznaje własnym podobnym usługom i usługodawcom⁽⁶⁾.

2. Strona może spełniać wymóg ustępu 1 przez przyznanie usługom i usługodawcom drugiej Strony, traktowania identycznego lub innego z formalnego punktu widzenia niż to, które przyznaje własnym podobnym usługom i usługodawcom.

3. Identyczne lub różne z formalnego punktu widzenia traktowanie uważane jest za mniej korzystne, jeżeli zmienia ono warunki konkurencji na korzyść usług lub usługodawców Strony w porównaniu z podobnymi usługami lub usługodawcami drugiej Strony.

Artykuł  99

Lista koncesyjna zobowiązań szczególnych

1. Zobowiązania szczególne, podjęte przez każdą ze Stron na podstawie artykułów 97 i 98, wymienione są na liście koncesyjnej zawartej w załączniku VII. W odniesieniu do sektorów, w których takie zobowiązania są podejmowane, każda lista koncesyjna określa:

a) warunki i ograniczenia dostępu do rynku;

b) warunki i kwalifikacje traktowania narodowego;

c) zobowiązania odnoszące się do dodatkowych zobowiązań określonych w ustępie 3;

d) gdzie stosowne, ramy czasowe wykonania tych zobowiązań i ich datę wejścia w życie.

2. Środki niezgodne z artykułami 97 i 98 wpisane są w kolumnie odnoszącej się do artykułu 97. W takim przypadku wpis uważany jest za stanowiący warunek lub kwalifikację również do artykułu 98.

3. W przypadku gdy Strona podejmuje szczególne zobowiązania dotyczące środków wpływających na handel usługami, niebędących przedmiotem listy koncesyjnej na mocy artykułów 97 i 98, zobowiązania te wpisane są na listę koncesyjną jako zobowiązania dodatkowe.

Artykuł  100

Przegląd

1. Strony dokonują przeglądu niniejszego rozdziału trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu, w celu dalszego pogłębiania liberalizacji oraz obniżania lub znoszenia pozostałych ograniczeń na wzajemnie korzystnych podstawach i zapewniając całościową równowagę praw i obowiązków.

2. Komitet Stowarzyszenia bada funkcjonowanie niniejszego rozdziału co trzy lata po dokonaniu przeglądu na podstawie ustępu 1 i przekazuje właściwe propozycje Radzie Stowarzyszenia.

Artykuł  101

Przepływ osób fizycznych

Dwa lata po wejściu w życie niniejszego Układu Strony dokonują przeglądu zasad i warunków, mających zastosowanie do przepływu osób fizycznych (tryb 4), w celu osiągnięcia dalszej liberalizacji. Przegląd ten może również dotyczyć przeglądu definicji osoby fizycznej, określonej w artykule 96 litera g).

Artykuł  102

Regulacje krajowe

1. W sektorach, w których Strona podjęła zobowiązania w swojej liście koncesyjnej, oraz w celu zapewnienia, że wszelkie środki odnoszące się do wymogów i procedur licencjonowania i certyfikacji usługodawców drugiej Strony nie stanowią zbędnej bariery w handlu, Strona ta dokłada starań mających na celu zapewnienie, że środki te:

a) oparte są na obiektywnych i przejrzystych kryteriach, takich jak, między innymi, kompetencje i zdolność do świadczenia usług;

b) nie ograniczają handlu w stopniu większym niż to konieczne w celu zapewnienia osiągnięcia uzasadnionych celów polityki;

c) nie stanowią ukrytych ograniczeń dla świadczenia usług.

2. Dyscypliny określone w ustępie 1 mogą podlegać przeglądowi w ramach procedury artykułu 100 w celu wzięcia pod uwagę dyscyplin, uzgodnionych na mocy artykułu VI GATS w związku z wprowadzeniem ich do niniejszego Układu.

3. W przypadku gdy Strona uzna, jednostronnie lub w drodze porozumienia, wykształcenie, doświadczenie, licencje lub certyfikaty uzyskane na terytorium państwa trzeciego, Strona ta przyznaje drugiej Stronie odpowiednie możliwości ukazania, że wykształcenie, doświadczenie, licencje lub certyfikaty, uzyskane na terytorium drugiej Strony powinny również być uznawane lub zawiera porozumienie lub uzgodnienia, mające porównywalny skutek.

4. Strony zasięgają opinii okresowo, w celu określenia wykonalności anulowania wymogów pozostałego obywatelstwa lub pozwolenia na pobyt stały na licencjonowanie lub certyfikację wzajemnych usługodawców.

Artykuł  103

Wzajemne uznawanie

1. Każda Strona zapewnia, że jej właściwe władze w odpowiednim czasie po złożeniu przez usługodawcę drugiej Strony wniosku o wydanie pozwolenia lub certyfikatu:

a) w przypadku gdy wniosek jest kompletny, określają wniosek i poinformują wnioskodawcę o tym określeniu; lub

b) w przypadku gdy wniosek nie jest kompletny, poinformują wnioskodawcę bez nieprzewidzianych opóźnień o statusie wniosku i dodatkowych informacjach, wymaganych na podstawie prawa krajowego Strony.

2. Strony zachęcają odnośne organy na ich odnośnych terytoriach do wydawania zaleceń w sprawie wzajemnego uznawania, do celów umożliwienia usługodawcom spełnienia, w pełni lub częściowo, kryteriów, stosowanych przez każdą ze Stron do zatwierdzania, licencjonowania, akredytacji i certyfikacji usługodawców, w szczególności świadczących usługi profesjonalne.

3. Komitet Stowarzyszenia w odpowiednim czasie i po rozważeniu stopnia, w jakim odnośne przepisy odpowiadają sobie wzajemnie, podejmuje decyzję, czy zalecenie określone w ustępie 2 jest zgodne z niniejszym rozdziałem. Jeżeli tak jest, zalecenie takie realizowane jest poprzez umowę w sprawie wzajemnego uznawania wymogów, kwalifikacji, licencji i innych przepisów, które mogą być przedmiotem negocjacji przez właściwe organy.

4. Wszelkie takie umowy są zgodne z odpowiednimi postanowieniami Porozumienia WTO oraz, w szczególności, artykułem VII GATS.

5. W przypadku gdy Strony wyrażą zgodę, każda ze Stron zachęca swoje odnośne organy do rozwijania procedur tymczasowego licencjonowania usługodawców świadczących usługi profesjonalne drugiej Strony.

6. Komitet Stowarzyszenia okresowo i co najmniej raz na trzy lata dokonuje przeglądu wykonania niniejszego artykułu.

Artykuł  104

Handel elektroniczny⁽⁷⁾

Strony, uznając, że wykorzystanie elektronicznych środków zwiększa możliwości handlu w wielu sektorach, zgadzają się wspierać rozwój handlu elektronicznego między nimi, w szczególności poprzez współpracę w dziedzinie dostępu do rynku i kwestii regulacyjnych dotyczących handlu elektronicznego.

Artykuł  105

Przejrzystość

Każda ze Stron odpowiada natychmiast na wszystkie wnioski drugiej Strony o szczególne informacje dotyczące wszelkich środków o zasięgu ogólnym lub umów międzynarodowych, odnoszących się lub wpływających na niniejszy rozdział. Punkt kontaktowy, określony w artykule 190, dostarcza szczególnych informacji w tych kwestiach usługodawcom drugiej Strony na ich wniosek. Punkty kontaktowe nie muszą dysponować przepisami ustawowymi i wykonawczymi.

Sekcja  2

Międzynarodowy transport morski

Artykuł  106

Zakres

1. Bez względu na postanowienia artykułu 95 ustęp 5, postanowienia niniejszej sekcji stosują się w odniesieniu do przedsiębiorstw żeglugowych ustanowionych poza Wspólnotą lub Chile i kontrolowanych przez obywateli Państwa Członkowskiego lub Chile, odpowiednio, jeżeli ich statki są zarejestrowane zgodnie z odnośnym ustawodawstwem, w tym Państwie Członkowskim lub w Chile i pływają pod banderą Państwa Członkowskiego lub Chile.

2. Niniejszy artykuł stosuje się do międzynarodowego transportu morskiego, włączając operacje transportowe door-to-door i transport multimodalny, obejmujące ogniwo morskie.

Artykuł  107

Definicje

Do celów niniejszej sekcji:

a) "operacje transportu intermodalnego" definiowane jest jako prawo do organizowania bezpośrednich usług transportowych cargo międzynarodowego oraz w tym celu jako bezpośrednie kontrakty z usługodawcami oferującymi inne sposoby transportu;

b) "międzynarodowi usługodawcy morscy" obejmuje usługodawców świadczących usługi odnoszące się do cargo międzynarodowego na usługi morskie, przeładunku, usług przechowywania i magazynowania ładunku, usług związanych z odprawą celną, stacji kontenerów i usług składowania, usług agencyjnych i usług związanych z przekazywaniem frachtu.

Artykuł  108

Dostęp do rynku i traktowanie narodowe

1. Mając na uwadze istniejące poziomy liberalizacji między Stronami w międzynarodowym transporcie morskim:

a) Strony kontynuują skuteczne stosowanie zasady nieograniczonego dostępu do międzynarodowego rynku i ruchu morskiego na zasadzie handlowej i niedyskryminacyjnej;

b) każda ze Stron nadal przyznaje statkom pływającym pod banderą lub obsługiwanym przez usługodawców drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznane własnym statkom w odniesieniu do, między innymi, dostępu do portu, korzystania z infrastruktury i dodatkowych usług portowych oraz związanych z tym prowizji i opłat, procedur celnych i wyznaczania miejsca do cumowania statku w porcie oraz sprzętu do załadunku i rozładunku.

2. Stosując zasady ustępu 1, Strony:

a) nie wprowadzają klauzuli podziału cargo w przyszłych umowach dwustronnych z państwami trzecimi, poza szczególnymi okolicznościami, jeżeli towarzystwa żeglugi liniowej Strony zainteresowanej nie miałyby inaczej skutecznej możliwości kursowania do i z danego państwa trzeciego;

b) zabraniają dokonywania ustaleń dotyczących podziału cargo w przyszłych umowach dwustronnych dotyczących handlu suchymi i płynnymi towarami masowymi;

c) znoszą z chwilą wejścia w życie niniejszego Układu wszystkie środki jednostronne oraz bariery administracyjne, techniczne i inne, które mogłyby mieć skutek ograniczający lub dyskryminacyjny na swobodne świadczenie usług w międzynarodowym transporcie morskim.

3. Każda ze Stron zezwala międzynarodowym usługodawcom morskim drugiej Strony na posiadanie obecności handlowej na jej terytorium na warunkach ustanowienia i funkcjonowania nie mniej korzystnych niż te przyznane własnym usługodawcom lub usługodawcom państwa trzeciego, w zależności od tego, które są bardziej korzystne, zgodnie z warunkami wpisanymi na listę koncesyjną.

Sekcja  3

Usługi telekomunikacyjne

Artykuł  109

Definicje

Do celów niniejszej sekcji:

a) "usługi telekomunikacyjne" oznaczają transport elektromagnetycznych sygnałów dźwiękowych, obrazów oraz ich kombinacji, wyłączając nadawanie⁽⁸⁾. W związku z tym zobowiązania w tym sektorze nie obejmują działalności gospodarczej polegającej na dostarczaniu treści, których przekaz wymaga usług telekomunikacyjnych. Dostarczenie tych treści, przekazane za pośrednictwem usługi telekomunikacyjnej, jest przedmiotem szczególnych zobowiązań podjętych przez Strony w odnośnych sektorach;

b) "organ regulujący" oznacza organ lub organy realizujące zadania regulacyjne, przyznane w związku z kwestiami wymienionymi w niniejszej sekcji;

c) "podstawowy sprzęt telekomunikacyjny" oznacza sprzęt telekomunikacyjnej sieci transportowej i usługi, które:

i) są wyłącznie lub głównie świadczone przez jednego usługodawcę lub ograniczoną liczbę usługodawców; oraz

ii) nie mogą być realnie ekonomicznie lub technicznie zastąpione w celu świadczenia usługi.

Artykuł  110

Organ regulacyjny

1. Organy regulacyjne dla usług telekomunikacyjnych są niezależne i nie podlegają żadnym podmiotom, świadczącym podstawowe usługi telekomunikacyjne.

2. Decyzje i procedury stosowane przez organy regulacyjne są bezstronne w odniesieniu do wszystkich uczestników rynku.

3. Usługodawca, którego dotyczy decyzja organu regulacyjnego, ma prawo do apelacji w sprawie tej decyzji.

Artykuł  111

Świadczenie usług

1. W przypadku gdy wymagane jest pozwolenie, warunki takiego pozwolenia oraz okres zwykle wymagany do podjęcia decyzji dotyczącej wniosku o wydanie pozwolenia są publicznie udostępniane.

2. W przypadku gdy wymagane jest pozwolenie, uzasadnienie odmowy wydania pozwolenia jest przedstawiane wnioskodawcy na żądanie.

Artykuł  112

Podstawowi usługodawcy

1. Podstawowy usługodawca to usługodawca, który posiada zdolność materialnego wpływania na warunki uczestnictwa, uwzględniając cenę i dostawę na właściwy rynek podstawowych usług telekomunikacyjnych na skutek:

a) kontroli podstawowego sprzętu; lub

b) wykorzystania pozycji na rynku.

2. Właściwe środki są zachowane do celów zapobiegania działalności usługodawców, którzy, pojedynczo lub wspólnie, są podstawowymi usługodawcami, ukierunkowanej na angażowanie się lub kontynuowanie praktyk antykonkurencyjnych.

3. Praktyki antykonkurencyjne określone powyżej obejmują w szczególności:

a) angażowanie się w antykonkurencyjne subsydiowanie skrośne;

b) wykorzystywanie informacji uzyskanych od konkurentów z wynikami antykonkurencyjnymi; oraz

c) nieudostępnianie innym usługodawcom we właściwym czasie informacji technicznych dotyczących podstawowego sprzętu i informacji istotnych handlowo, które są im niezbędne do świadczenia usług.

Artykuł  113

Wzajemne połączenia

1. Niniejsza sekcja ma zastosowanie do powiązań między usługodawcami, zapewniającymi publiczne sieci transportu telekomunikacyjnego lub usługi w celu umożliwienia odbiorcom jednego usługodawcy komunikowanie się z odbiorcą innego usługodawcy oraz uzyskania dostępu do usług świadczonych przez innego usługodawcę.

2. Wzajemne połączenia z podstawowym usługodawcą są zapewnione w dowolnym technicznie możliwym do zrealizowania punkcie sieci. Połączenia te są udzielane:

a) na warunkach niedyskryminacyjnych, biorąc pod uwagę warunki (włączając normy i specyfikacje techniczne), stawki i jakość nie mniej korzystne niż te oferowane na własne podobne usługi lub na podobne usługi niezrzeszonych usługodawców, ich spółek zależnych lub innych podmiotów zrzeszonych;

b) we właściwym czasie, biorąc pod uwagę (włączając normy i specyfikacje techniczne) i stawki ukierunkowane na koszty, które są przejrzyste, rozsądne, uwzględniające ekonomiczne możliwości realizacji i wystarczająco uwolnione, tak aby usługodawca nie musiał płacić za komponenty sieci lub sprzęt, który nie jest niezbędny do świadczenia usługi; oraz

c) na żądanie, w punktach dodatkowych do urządzeń końcowych sieci, oferowanych większości użytkowników, na podstawie opłat, odzwierciedlających koszty budowy niezbędnego dodatkowego sprzętu.

4. Procedury stosowane do wzajemnych połączeń do podstawowego usługodawcy są publicznie udostępniane.

5. Podstawowi usługodawcy udostępniają porozumienia dotyczące wzajemnych połączeń usługodawcom Stron, w celu zapewnienia niedyskryminacji i/lub publikują odnośne oferty dotyczące wzajemnych połączeń z wyprzedzeniem, chyba że są one już publicznie udostępnione.

Artykuł  114

Niewystarczające środki

Wszelkie procedury przyznawania i wykorzystywania niewystarczających środków, włączając częstotliwości, liczby i prawa do przekazu, przeprowadzane są w obiektywny, punktualny, przejrzysty i niedyskryminacyjny sposób.

Artykuł  115

Usługi powszechne

1. Każda Strona ma prawo do określenia rodzaju obowiązku świadczenia usługi powszechnej, jaki pragnie zachować.

2. Postanowienia dotyczące usługi powszechnej są przejrzyste, obiektywne i niedyskryminacyjne. Są one również neutralne w odniesieniu do konkurencji i nie bardziej obciążające niż to konieczne.

ROZDZIAŁ  II

USŁUGI FINANSOWE

Artykuł  116

Zakres

1. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do środków przyjętych lub zachowanych przez Strony, które wpływają na handel usługami finansowymi.

2. Do celów niniejszego rozdziału handel usługami finansowymi określa się jako świadczenie usługi finansowej w następujących trybach:

a) z terytorium Strony na terytorium drugiej Strony (tryb 1);

b) na terytorium Strony do konsumenta usługi finansowej drugiej Strony (tryb 2);

c) przed podmiot świadczący usługę finansową Strony, poprzez obecność handlową na terytorium drugiej Strony (tryb 3);

d) przez podmiot świadczący usługę finansową Strony, poprzez obecność osób fizycznych na terytorium drugiej Strony (tryb 4).

3. Postanowienia niniejszego rozdziału mają na celu nałożenie obowiązku w odniesieniu do zamówień publicznych, które są przedmiotem tytułu IV niniejszej części.

4. Postanowienia niniejszego rozdziału nie mają zastosowania do subwencji przyznanych przez Strony. Strony dokonują przeglądu kwestii dyscypliny w sprawie subwencji związanych z usługami finansowymi, w celu wprowadzenia do niniejszego Układu wszelkich dyscyplin uzgodnionych na mocy artykułu XV GATS.

5. Niniejszego rozdziału nie stosuje się do:

i) działalności prowadzonej przez bank centralny lub władzę finansową lub przez inny podmiot publiczny realizujący polityki pieniężne lub dotyczące kursu walutowego;

ii) działalności stanowiącej część ustawowego systemu zabezpieczenia społecznego lub powszechnego programu emerytalnego; oraz

iii) innej działalności, prowadzonej przez organ publiczny w imieniu, korzystając z gwarancji lub wykorzystując środki finansowe Rządu.

6. Do celów ustępu 5, jeżeli Strona zezwoli na prowadzenie działalności określonej w ustępie 5 podpunkty ii) lub iii) przez podmiot świadczący usługę finansową, konkurencyjną dla podmiotu lub usługodawcy publicznego, niniejszy rozdział ma zastosowanie do takiej działalności.

Artykuł  117

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału:

1) "środek" oznacza wszelkie środki Strony, w formie ustawy, rozporządzenia, zasady, procedury, decyzji, działania administracyjnego lub w jakiejkolwiek innej formie;

2) "środki przyjęte lub zachowane przez Stronę" oznaczają środki podjęte przez:

i) centralne, regionalne lub lokalne rządy lub władze; oraz

ii) organy pozarządowe, wykonujące uprawnienia przekazane im przez centralne, regionalne lub lokalne rządy lub władze;

3) "podmiot świadczący usługę finansową" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która dąży do świadczenia lub świadczy usługi finansowe, ale "podmiot świadczący usługę finansową" nie obejmuje podmiotów publicznych;

4) "podmiot publiczny" oznacza:

i) rząd, bank centralny lub władzę finansową Strony lub podmiot będący własnością lub kontrolowany przez Stronę, który jest głównie zaangażowany w realizowanie funkcji rządowych lub działań do celów rządowych, wyłączając podmioty głównie zaangażowane w świadczenie usług finansowych na warunkach komercyjnych; lub

ii) podmiot prywatny, realizujący funkcje zwykle realizowane przez bank centralny lub władzę finansową, w trakcie realizowania tych funkcji;

5) "obecność handlowa" oznacza dowolny rodzaj działalności handlowej lub profesjonalnej, włączając poprzez:

i) ustanowienie, nabycie lub zachowanie statusu osoby prawnej; lub

ii) utworzenie lub zachowanie oddziału lub przedstawicielstwa, na terytorium Strony do celów świadczenia usługi finansowej;

6) "osoba prawna" oznacza każdą osobę prawną należycie ustanowioną lub zorganizowaną na podstawie stosowanego prawa, nastawioną na zysk lub nie, bez względu na to, czy jest ona własnością prywatną czy rządową, włączając korporacje, trusty, spółki, wspólne przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwa jednoosobowe lub stowarzyszenia;

7) "osoba prawna Strony" oznacza osobę prawną, ustanowioną lub w inny sposób zorganizowaną na podstawie prawa Wspólnoty lub jej Państw Członkowskich lub Chile.

Jeżeli taka osoba prawna posiada wyłącznie swoją siedzibę statutową lub zarząd na terytorium Wspólnoty lub Chile, nie jest ona uważana za osobę prawną Wspólnoty lub Chile, odpowiednio, chyba że jest ona zaangażowana w materialną działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty lub Chile, odpowiednio;

8) "osoba fizyczna" oznacza obywatela jednego z Państw Członkowskich lub Chile, według ich odpowiednich przepisów;

9) "usługa finansowa" oznacza dowolną usługę o charakterze finansowym, oferowaną przez podmiot Strony świadczący usługi finansowe. Usługi finansowe obejmują następujące działania:

Usługi ubezpieczeniowe i związane z ubezpieczeniami

i) ubezpieczenia bezpośrednie (w tym koasekuracja):

A) na życie;

B) nie na życie;

ii) reasekuracja i retrocesja;

iii) pośrednictwo ubezpieczeniowe, takie jak maklerstwo i agencje ubezpieczeniowe;

iv) usługi dodatkowe związane z ubezpieczeniem, takie jak doradztwo, usługi aktuarialne, ocena ryzyka i zaspokajanie roszczeń;

usługi bankowe i inne usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń);

v) przyjmowanie depozytów i innych środków finansowych od odbiorców usługi;

vi) udzielanie pożyczek wszelkiego rodzaju, w tym kredytu konsumenckiego, kredytu hipotecznego, factoring oraz finansowanie transakcji handlowych;

vii) leasing finansowy;

viii) wszelkie usługi płatnicze i usługi transferu środków pieniężnych, włączając karty kredytowe, obciążeniowe i debetowe, czeki podróżne i czeki bankierskie;

ix) gwarancje i zobowiązania;

x) operacje przeprowadzane na własny rachunek lub na rachunek klientów, zarówno na giełdzie, jak i na rynku pozagiełdowym oraz w inny sposób za pomocą:

A) instrumentów rynku pieniężnego, w tym czeków, weksli, świadectw depozytowych;

B) dewiz;

C) instrumentów pochodnych, w tym, ale nie wyłącznie, transakcji typu futures i opcji;

D) instrumentów kursu walutowego i stóp procentowych włączając w to produkty takie jak swapy i umowy terminowe na stopę procentową;

E) zbywalnych papierów wartościowych;

F) innych instrumentów zbywalnych i aktywów finansowych, w tym kruszcu;

xi) udział w emisji wszelkiego rodzaju papierów wartościowych, włączając gwarancje emisji oraz lokowanie całości lub części emisji (jako publiczny lub prywatny pośrednik), a także świadczenie usług związanych z takimi emisjami;

xii) pośrednictwo na rynku pieniężnym;

xiii) zarządzanie aktywami, takie jak zarządzanie środkami pieniężnymi lub portfelem, wszelkie formy zarządzania inwestycjami zbiorowymi, zarządzanie funduszami emerytalnymi, usługi w zakresie przechowywania i usługi powiernicze;

xiv) usługi rozliczeniowe i rozrachunkowe dla aktywów finansowych, włączając papiery wartościowe, produkty instrumentów pochodnych oraz inne instrumenty zbywalne;

xv) dostarczanie i przekazywanie informacji finansowych, przetwarzanie danych finansowych oraz dostarczanie oprogramowania dotyczącego finansów przez dostawców innych usług finansowych;

xvi) doradztwo, pośrednictwo i inne pomocnicze usługi finansowe dotyczące całej działalności wymienionej w podpunktach v)-xv), w tym ocena zdolności kredytowej, badania i doradztwo inwestycyjne i portfelowe, doradztwo w zakresie przejęć oraz doradztwo w zakresie strategii i restrukturyzacji przedsiębiorstw;

10) "nowa usługa finansowa" oznacza usługę o charakterze finansowym, włączając usługi związane z istniejącymi i nowymi produktami lub sposób, w jaki produkt jest dostarczany, która nie jest świadczona przez żaden podmiot świadczący usługi finansowe na terytorium Strony, ale która świadczona jest na terytorium drugiej Strony.

Artykuł  118

Dostęp do rynku

1. W odniesieniu do dostępu do rynku poprzez tryby świadczenia usług, określone w artykule 116, każda ze Stron przyznaje usługom finansowym i podmiotom świadczącym usługi finansowe drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznane zgodnie z warunkami, ograniczeniami i warunkami uzgodnionymi i określonymi w jej liście koncesyjnej, określonej w artykule 120.

2. W sektorach, w których podejmowane są zobowiązania związane z dostępem do rynku, środki, których Strona nie zachowuje lub nie przyjmuje na podstawie podziału regionalnego lub całego terytorium, chyba że ustalono inaczej w jej liście koncesyjnej, są określone jako:

a) ograniczenia liczby podmiotów świadczących usługi finansowe w formie kwot liczbowych, monopoli, wyłącznych usługodawców lub wymogów ekonomicznego testu potrzeb;

b) ograniczenia całkowitej wartości transakcji usługi finansowej lub aktywów w formie kwot liczbowych lub wymogów ekonomicznego testu potrzeb;

c) ograniczenia całkowitej liczby operacji usług finansowych lub całkowitej ilości zysku z usług, wyrażonego poprzez przeznaczone jednostki liczbowe w formie kwot lub wymogów ekonomicznego testu potrzeb⁽⁹⁾;

d) ograniczenia całkowitej liczby osób fizycznych, które mogą być zatrudnione w szczególności w sektorze usług finansowych lub których podmiot świadczący usługi finansowe może zatrudnić i które są niezbędne lub bezpośrednio związane ze świadczeniem konkretnej usługi finansowej w formie kwot liczbowych lub wymogów ekonomicznego testu potrzeb;

e) środki, które ograniczają lub wymagają szczególnych rodzajów osób prawnych lub spółek typu joint venture, poprzez które podmiot świadczący usługi finansowe drugiej Strony może świadczyć usługę finansową; oraz

f) ograniczenia udziału kapitału zagranicznego, jeżeli chodzi o maksymalny limit procentowy na udział kapitału zagranicznego lub całkowitą wartość indywidualnych lub łącznych inwestycji zagranicznych.

Artykuł  119

Traktowanie narodowe

1. W sektorach wpisanych na listę koncesyjną i będących przedmiotem warunków i kwalifikacji w niej określonych każda ze Stron przyznaje usługom finansowym i podmiotom świadczącym usługi finansowe drugiej Strony, w kwestii wszystkich środków mających wpływ na świadczenie usług finansowych, traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie, jakie przyznaje własnym podobnym usługom finansowym i podmiotom świadczącym usługi finansowe⁽¹⁰⁾.

2. Strona może spełniać wymóg ustępu 1 przez przyznanie usługom finansowym i podmiotom świadczącym usługi finansowe drugiej Strony traktowania identycznego lub różnego z formalnego punktu widzenia od traktowania przyznawanego własnym podobnym usługom finansowym lub podmiotom świadczącym usługi finansowe.

3. Identyczne lub różne z formalnego punktu widzenia traktowanie jest uważane za mniej korzystne, jeżeli zmienia ono warunki konkurencji na korzyść usług finansowych lub podmiotów świadczących usługi finansowe Strony, w porównaniu z podobnymi usługami finansowymi lub podmiotami świadczącymi usługi finansowe drugiej Strony.

Artykuł  120

Lista koncesyjna zobowiązań szczególnych

1. Zobowiązania szczególne, podejmowane przez każdą ze Stron na podstawie artykułów 118 i 119, wymienione są w liście koncesyjnej zawartej w załączniku VIII. W odniesieniu do sektorów, w których takie zobowiązania są podejmowane, każda lista koncesyjna określa:

a) warunki i ograniczenia dostępu do rynku;

b) warunki i kwalifikacje traktowania narodowego;

c) zobowiązania odnoszące się do dodatkowych zobowiązań określonych w ustępie 3;

d) gdzie stosowne, ramy czasowe wykonania takiego zobowiązania i datę wejścia w życie takiego zobowiązania.

2. Środki niezgodne z artykułami 118 i 119 wpisane są w kolumnie odnoszącej się do artykułu 118. W takim przypadku wpis uważany jest za stanowiący warunek lub kwalifikację również artykułu 119.

3. W przypadku gdy Strona podejmie szczególne zobowiązania, dotyczące środków wpływających na handel usługami finansowymi niebędącymi przedmiotem listy koncesyjnej na mocy artykułów 118 i 119, takie zobowiązania wpisane są na listę koncesyjną jako zobowiązania dodatkowe.

Artykuł  121

Nowe usługi finansowe

1. Strona zezwala podmiotom świadczącym usługi finansowe, ustanowionym na jej terytorium, oferować na jej terytorium wszelkie nowe usługi finansowe w zakresie podsektorów i usług finansowych, zobowiązanych w jej liście koncesyjnej i będących przedmiotem warunków, ograniczeń i kwalifikacji ustanowionych w tej liście koncesyjnej oraz pod warunkiem że wprowadzenie tej nowej usługi finansowej nie wymaga nowej ustawy lub zmiany istniejącej ustawy.

2. Strona może ustalić formę prawną, poprzez którą usługa może być świadczona i może wymagać zezwolenia na świadczenie usługi finansowej. W przypadku gdy takie zezwolenie jest wymagane, podejmowana jest decyzja w odpowiednim czasie i zezwolenia można odmówić wyłącznie ze względów ostrożności.

Artykuł  122

Przetwarzanie danych w sektorze usług finansowych

1. Każda Strona zezwala podmiotowi świadczącemu usługę finansową drugiej Strony na przekazywanie informacji w formie elektronicznej lub w innej formie, na i z jej terytorium, wobec przetwarzania danych, które jest wymagane do zwykłego prowadzenia działalności podmiotu świadczącego usługę finansową.

2. W przypadku gdy informacje określone w ustępie 1 składają się lub zawierają dane osobowe, przekazywanie takich informacji z terytorium jednej Strony na terytorium drugiej Strony odbywa się zgodnie z prawem krajowym, regulującym ochronę osób fizycznych, odnoszącym się do przekazywania i przetwarzania danych osobowych Strony, z terytorium której informacja jest przekazywana.

Artykuł  123

Skuteczne i przejrzyste regulacje w sektorze usług finansowych

1. Każda Strona, w stopniu, w jakim jest to praktykowane, zapewnia z wyprzedzeniem wszystkim zainteresowanym osobom wszelkie środki o zasięgu ogólnym, które Strona ta proponuje przyjąć w celu umożliwienia takim osobom zgłoszenia uwag, dotyczących tych środków. Środki te są zapewniane:

a) poprzez publikację urzędową; lub

b) w innej formie elektronicznej lub pisemnej.

2. Właściwy organ finansowy każdej ze Stron udostępnia zainteresowanym osobom swoje wymogi dotyczące wypełniania wniosków odnoszących się do świadczenia usług finansowych.

3. Na wniosek wnioskodawcy właściwy organ finansowy informuje wnioskodawcę o statusie wniosku. Jeżeli organ ten zażąda dodatkowych informacji od wnioskodawcy, informuje on o tym wnioskodawcę bez zbędnego opóźnienia.

4. Każda Strona dokłada wszelkich starań w celu wykonania i zastosowania na swoim terytorium międzynarodowo uzgodnionych norm dotyczących regulacji i nadzoru w sektorze usług finansowych i walki przeciwko praniu brudnych pieniędzy. W tym celu Strony współpracują i wymieniają informacje i doświadczenia w ramach Komitetu Specjalnego do spraw Usług Finansowych określonego w artykule 127.

Artykuł  124

Informacje poufne

Nic w niniejszym rozdziale:

a) nie wymaga od żadnej ze Stron ujawniania informacji poufnych, które mogłyby utrudnić wykonywanie prawa lub w inny sposób są sprzeczne z interesem publicznym lub mogłyby zaszkodzić uzasadnionym interesom handlowym poszczególnych przedsiębiorstw, państwowych lub prywatnych;

b) nie ma na celu wymogu wobec Strony, dotyczącego ujawnienia informacji odnoszących się do spraw finansowych i rachunków poszczególnych klientów podmiotów świadczących usługi finansowe ani żadnych informacji poufnych lub zastrzeżonych będących w posiadaniu podmiotów publicznych.

Artykuł  125

Ostrożnościowa sprzedaż udziałów mniejszościowych

1. Postanowienia niniejszego rozdziału rozumiane są jako zapobiegające przyjęciu lub zachowaniu przez Stronę rozsądnych środków ze względów ostrożności, takich jak:

a) ochrona interesów inwestorów, depozytariuszy, uczestników rynku finansowego, posiadaczy polis ubezpieczeniowych lub osób, do których należą prawa powiernicze, przez podmiot świadczący usługi finansowe;

b) zachowanie bezpieczeństwa, stabilności, integralności lub odpowiedzialności finansowej podmiotów, świadczących usługi finansowe; oraz

c) zapewnienie integralności i stabilności systemu finansowego Strony.

2. W przypadku gdy środki te nie odpowiadają postanowieniom niniejszego rozdziału, nie są one wykorzystywane jako środki unikania zobowiązań lub obowiązków Strony, na podstawie niniejszego rozdziału.

Artykuł  126

Uznanie

1. Strona może uznać środki ostrożnościowe drugiej Strony do określenia sposobu, w jaki stosowane są środki Strony odnoszące się do usług finansowych. Uznanie takie może zostać dokonane poprzez harmonizację lub w inny sposób, może być oparte na porozumieniu lub uzgodnieniu lub może być przyznane autonomicznie.

2. Strona będąca stroną przyszłego lub istniejącego porozumienia lub uzgodnienia ze stroną trzecią, określonego w ustępie 1, przyznaje odpowiednią możliwość drugiej Stronie negocjowania jej przystąpienia do takich porozumień lub uzgodnień lub negocjowania porównywalnych porozumień lub uzgodnień, w okolicznościach, w których istniałoby równoważne rozporządzenie, nadzór, wykonanie takiego rozporządzenia, oraz, jeżeli właściwe, procedury dotyczące dzielenia się informacjami między Stronami porozumienia lub uzgodnienia. W przypadku gdy Strona przyznaje autonomiczne uznanie, przyznaje ona odpowiednią możliwość drugiej Stronie w celu ukazania, że takie okoliczności mają miejsce.

Artykuł  127

Komitet Specjalny do spraw Usług Finansowych

1. Niniejszym Strony ustanawiają Komitet Specjalny do spraw Usług Finansowych. Komitet Specjalny do spraw Usług Finansowych złożony jest z przedstawicieli Stron. Głównym przedstawicielem każdej ze Stron jest urzędnik organu Strony odpowiedzialnego za usługi finansowe wymienione w załączniku IX.

2. Funkcje Komitetu Specjalnego do spraw Usług Finansowych obejmują:

a) nadzór nad wykonaniem niniejszego rozdziału;

b) uwzględnianie kwestii dotyczących usług finansowych, poruszanych przez Stronę.

3. Komitet Specjalny zbiera się na wniosek jednej ze Stron, w terminie i zgodnie z porządkiem dziennym uzgodnionym z wyprzedzeniem przez Strony. Urząd przewodniczącego sprawowany jest przemiennie. Komitet Specjalny składa sprawozdania dotyczące jego posiedzeń do Komitetu Stowarzyszenia.

4. Trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu Komitet Specjalny do spraw Usług Finansowych rozważa działania mające na celu ułatwienie i rozszerzenie handlu usługami finansowymi i dalsze przyczynienie się do celów niniejszego Układu oraz składa sprawozdania do Komitetu Stowarzyszenia.

Artykuł  128

Procedura konsultacyjna

1. Strona może zażądać konsultacji z drugą Stroną, dotyczących wszelkich kwestii wynikających z niniejszego rozdziału. Druga Strona rozważa wniosek, mając na uwadze interes Strony składającej wniosek. Strony składają sprawozdanie dotyczące rezultatów ich konsultacji do Komitetu Specjalnego do spraw Usług Finansowych.

2. Konsultacje na podstawie niniejszego artykułu obejmują urzędników organów określonych w załączniku IX.

3. Postanowienia niniejszego artykułu rozumiane są jako wymagające, aby organy finansowe uczestniczące w konsultacjach ujawniły informacje lub podjęły działania, które wpływałyby na indywidualne kwestie regulacyjne, administracyjne, związane z nadzorem lub wykonaniem.

4. W przypadku gdy organ finansowy Strony wymaga informacji do celów nadzoru, dotyczących podmiotu świadczącego usługę finansową na terytorium drugiej Strony, dany organ finansowy może zwrócić się do właściwego organu finansowego na terytorium drugiej Strony w celu uzyskania informacji. Dostarczenie takich informacji może być przedmiotem odpowiedniej ustawy lub wymogu wcześniejszego porozumienia lub uzgodnienia między odpowiednimi organami finansowymi.

Artykuł  129

Postanowienia szczególne dotyczące rozstrzygania sporów

1. Poza przypadkami, w których niniejszy artykuł przewiduje inaczej, wszelkie spory na podstawie niniejszego rozdziału rozstrzygane są zgodnie z postanowieniami tytułu VIII.

2. Do celów artykułu 184 konsultacje odbywające się na mocy artykułu 128 uważa się za konsultacje określone w artykule 183, chyba że Strony uzgodniły inaczej. W momencie rozpoczęcia konsultacji Strony przekazują informacje w celu umożliwienia zbadania sposobu, w jaki środek Strony lub jakakolwiek inna kwestia mogą wpłynąć na funkcjonowanie i stosowanie niniejszego rozdziału oraz traktuje poufnie informacje wymienione w trakcie konsultacji. Jeżeli sprawa nie została rozwiązana w ciągu 45 dni po odbyciu się konsultacji na mocy artykułu 128 lub 90 dni po dostarczeniu wniosku o konsultacje na mocy artykułu 128 ustęp 1, w zależności od tego, który z tych terminów następuje wcześniej, Strona składająca wniosek może zażądać w formie pisemnej ustanowienia zespołu arbitrażowego. Strony przekazują wyniki konsultacji bezpośrednio Komitetowi Stowarzyszenia.

3. Do celów artykułu 185:

a) przewodniczący zespołu arbitrażowego jest ekspertem do spraw finansowych;

b) Komitet Stowarzyszenia nie później niż sześć miesięcy po wejściu w życie niniejszego Układu ustanawia listę co najmniej pięciu osób, niebędących obywatelami którejś ze Stron, które zgadzają się pełnić funkcję arbitrów i przewodniczyć postępowaniu arbitrażowemu dotyczącemu usług finansowych. Komitet Stowarzyszenia zapewnia, że lista ta zawiera w każdym momencie pięć osób. Osoby te mają wiedzę lub doświadczenie w zakresie prawa i praktyki usług finansowych, które mogą obejmować ustanawianie przepisów instytucji finansowych, są niezależne, działają indywidualnie i nie są zrzeszone, ani nie przyjmują poleceń żadnej Strony, ani organizacji oraz postępują zgodnie z kodeksem postępowania wymienionego w załączniku XVI. Lista ta może być zmieniana co trzy lata;

c) w ciągu trzech dni od złożenia wniosku o ustanowienie zespołu arbitrażowego przewodniczący zespołu arbitrażowego wybierany jest w drodze losowania przez przewodniczącego Komitetu Stowarzyszenia z listy określonej w literze b). Pozostali dwaj arbitrzy zespołu wybierani są w drodze losowania przez przewodniczącego Komitetu Stowarzyszenia z listy, określonej w artykule 185 ustęp 2, jeden spośród osób zaproponowanych Komitetowi Stowarzyszenia przez Stronę składającą wniosek, drugi spośród osób zaproponowanych Komitetowi Stowarzyszenia przez Stronę, przeciwko której składany jest wniosek.

ROZDZIAŁ  III

ZAKŁADANIE PRZEDSIĘBIORSTW

Artykuł  130

Zakres

Niniejszy rozdział stosuje się do zakładania przedsiębiorstw we wszystkich sektorach, z wyjątkiem wszystkich sektorów usług, włączając sektor usług finansowych.

Artykuł  131

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału:

a) "osoba prawna" oznacza jakikolwiek podmiot prawny należycie ustanowiony lub w inny sposób zorganizowany na mocy stosowanego prawa, w celu uzyskiwania zysku lub w innym celu, bez względu na to, czy stanowi własność prywatną czy publiczną, włączając w to korporacje, związki przedsiębiorstw, umowy partnerstwa, wspólne przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwa jednoosobowe lub stowarzyszenia;

b) "osoba prawna Strony" oznacza osobę prawną ustanowioną lub w inny sposób zorganizowaną na podstawie prawa Wspólnoty lub jej Państw Członkowskich lub prawa Chile. Jeżeli taka osoba prawna posiada wyłącznie statutową siedzibę lub zarząd na terytorium Wspólnoty lub Chile, nie jest ona uważana, odpowiednio, za osobę prawną Wspólnoty lub Chile, chyba że jest ona zaangażowana w znaczącą działalność gospodarczą, odpowiednio, na terytorium Wspólnoty lub Chile;

c) "osoba fizyczna" oznacza obywatela jednego z Państw Członkowskich lub Chile zgodnie zich odpowiednimi przepisami prawnymi;

d) "zakładanie przedsiębiorstw" oznacza:

i) ustanowienie, nabycie lub zachowanie statusu osoby prawnej; lub

ii) utworzenie lub zachowanie statusu oddziału lub przedstawicielstwa,

na terytorium Strony w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

W odniesieniu do osób fizycznych powyższe nie obejmuje poszukiwania lub podejmowania zatrudnienia na rynku pracy, ani nie przyznaje prawa dostępu do rynku pracy Strony.

Artykuł  132

Traktowanie narodowe

W sektorach zamieszczonych w załączniku X i będących przedmiotem warunków i kwalifikacji w nim określonych w kwestii zakładania przedsiębiorstw każda Strona przyznaje osobom prawnym i fizycznym drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie, jakie przyznaje własnym osobom prawnym i fizycznym prowadzącym podobną działalność gospodarczą.

Artykuł  133

Prawo do regulacji

Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 132, każda Strona może regulować zakładanie przedsiębiorstw przez osoby prawne i fizyczne.

Artykuł  134

Postanowienia końcowe

1. W odniesieniu do niniejszego rozdziału Strony potwierdzają swoje prawa i obowiązki istniejące na podstawie umów dwustronnych lub wielostronnych, których są one stronami.

2. Mając na celu postępującą liberalizację warunków dla inwestycji, Strony potwierdzają swoje zaangażowanie w dokonywanie zmian ram prawnych dotyczących inwestycji, otoczenia dla inwestycji i przepływu inwestycji między nimi, zgodnie z ich zobowiązaniami, wynikającymi z międzynarodowych umów dotyczących inwestycji, nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

ROZDZIAŁ  IV

WYJĄTKI

Artykuł  135

Wyjątki

1. Na podstawie wymogu, że takie środki nie mogą być stosowane w sposób, który stanowiłby środek arbitralnej lub nieuzasadnionej dyskryminacji między Stronami, w przypadku gdy obowiązują podobne warunki lub środki ukrytych ograniczeń w handlu usługami, usługami finansowymi lub zakładaniu przedsiębiorstw, postanowienia niniejszego tytułu rozumiane są jako zapobiegające przyjmowaniu lub stosowaniu przez którąś ze Stron środków:

a) niezbędnych do zabezpieczenia moralności publicznej lub utrzymania porządku publicznego i bezpieczeństwa publicznego;

b) niezbędnych do ochrony zdrowia ludzi, zwierząt i roślin;

c) odnoszących się do zachowania wyczerpujących się zasobów naturalnych, jeżeli środki te stosowane są w połączeniu z ograniczeniami dotyczącymi krajowego świadczenia lub korzystania z usług lub krajowych inwestycji;

d) niezbędnych do ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej;

e) niezbędnych do zabezpieczenia zgodności z prawem i przepisami, które są niezgodne z postanowieniami niniejszego tytułu, włączając te odnoszące się do:

i) zapobiegania nieuczciwym lub fałszywym praktykom lub praktykom, związanym z radzeniem sobie ze skutkami niedotrzymania warunków umów na usługi;

ii) ochrony prywatności osób, w odniesieniu do przetwarzania i upowszechniania danych osobowych i ochrony poufności akt i rachunków osób; lub

iii) bezpieczeństwa.

2. Postanowienia niniejszego tytułu nie mają zastosowania do odpowiednich systemów zabezpieczenia społecznego Stron lub do działań prowadzonych na terytorium każdej ze Stron, które związane są, nawet tylko sporadycznie, z wykonywaniem władzy publicznej.

3. Postanowienia niniejszego tytułu mają na celu niedopuszczenie do stosowania przez Strony ich praw, przepisów i wymogów, dotyczących wjazdu i pobytu, pracy, warunków pracy oraz zakładania przedsiębiorstw przez osoby fizyczne⁽¹¹⁾, pod warunkiem że nie stosuje się on do nich w taki sposób, że unieważnia lub narusza korzyści należne drugiej Stronie, na podstawie szczególnych postanowień niniejszego tytułu.

TYTUŁ  IV

ZAMÓWIENIA PUBLICZNE

Artykuł  136

Cel

Zgodnie z postanowieniami niniejszego tytułu Strony zapewniają skuteczne i wzajemne otwarcie swoich rynków zamówień publicznych.

Artykuł  137

Zakres i obejmowanie

1. Niniejszy tytuł ma zastosowanie do przepisów ustawowych, wykonawczych, proceduralnych lub praktyk dotyczących wszelkich zamówień, realizowanych przez podmioty Stron, na towary i usługi, włączając roboty budowlane będące przedmiotem warunków określonych przez każdą ze Stron w załącznikach XI, XII i XIII.

2. Niniejszy tytuł nie stosuje się do:

a) umów przyznanych w zastosowaniu:

i) umowy międzynarodowej mającej na celu wspólne wykonanie lub wykorzystanie projektu umawiających się stron;

ii) umowy międzynarodowej odnoszącej się do stacjonowania wojsk; oraz

iii) szczególnej procedury organizacji międzynarodowej;

b) postanowień pozaumownych lub jakiejkolwiek innej pomocy państwowej i zamówień składanych w ramach programów pomocy lub współpracy;

c) umów na:

i) zakup lub dzierżawę ziemi, istniejących budynków lub innego mienia nieruchomego lub dotyczących praw do nich;

ii) zakup, rozwój, produkcję lub współprodukcję materiałów programowych przez nadawców i umów na czas nadawania;

iii) usługi arbitrażowe lub koncyliacyjne;

iv) o pracę; oraz

v) umów, których przedmiotem są usługi badawcze i rozwojowe, oprócz umów, których wyniki stanowią wyłącznie własność instytucji zamawiającej i które zostały zamówione w celu prowadzenia jego własnej działalności, pod warunkiem że usługa jest w całości opłacona przez instytucję zamawiającą; oraz

d) usług finansowych.

3. Koncesje na roboty budowlane, określone w artykule 138 litera i), są również przedmiotem niniejszego tytułu, zgodnie z postanowieniami załączników XI, XII i XIII.

4. Żadna ze Stron nie może przygotowywać, kształtować lub w inny sposób wpływać na formę umów w sprawach zamówień publicznych, w celu uniknięcia obowiązków wynikających z niniejszego tytułu.

Artykuł  138

Definicje

Do celów niniejszego tytułu stosuje się następujące definicje:

a) "zamówienia publiczne" oznaczają dowolny rodzaj zamówienia na towary, usługi lub ich kombinacje, włączając roboty budowlane prowadzone przez podmioty publiczne Stron do celów Rządu, a nie w celu odsprzedaży komercyjnej lub w celu wykorzystania do produkcji towarów lub świadczenia usług do celów komercyjnych, chyba że ustalono inaczej. Obejmuje to zamówienia realizowane przez nabycie lub dzierżawę, wynajem, kupno na raty, z możliwością zakupu lub bez;

b) "podmioty" oznaczają podmioty publiczne Stron, takie jak centralne, subcentralne lub lokalne podmioty rządowe, gminy, przedsiębiorstwa publiczne i wszelkie inne podmioty składające zamówienia zgodnie z postanowieniami niniejszego tytułu wymienionymi w załącznikach XI, XII i XIII;

c) "przedsiębiorstwo publiczne" oznacza każde przedsiębiorstwo, na które władze publiczne mogą mieć, bezpośrednio lub pośrednio, dominujący wpływ na podstawie własności, udziału finansowego lub zasad nim rządzących. Dominujący wpływ ze strony władz publicznych zostaje uznany, jeżeli władze te, bezpośrednio lub pośrednio, w odniesieniu do tego przedsiębiorstwa:

i) posiadają większość subskrybowanego kapitału przedsiębiorstwa;

ii) posiadają pakiet większościowy akcji przedsiębiorstwa; lub

iii) mogą powołać więcej niż połowę członków organu administracji, zarządu lub nadzoru przedsiębiorstwa;

d) "dostawca Stron" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, organ publiczny lub grupę takich osób Strony i/lub organów Strony, która może dostarczyć towary, usługi lub wykonać robory budowlane. Określenie obejmuje również dostawcę towarów, usługodawcę lub wykonawcę;

e) "osoba prawna" oznacza każdą osobę prawną, należycie ustanowioną lub w inny sposób zorganizowaną na podstawie stosowanego prawa, nastawioną na zysk lub nie, bez względu na to, czy jest ona własnością prywatną czy państwową, włączając wszelkie korporacje, trusty, spółki, wspólne przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwa jednoosobowe lub stowarzyszenia;

f) "osoba prawna Strony" oznacza osobę prawną ustanowioną lub w inny sposób zorganizowaną na podstawie prawa Wspólnoty lub jej Państw Członkowskich lub Chile.

Jeżeli taka osoba prawna ma wyłącznie swoją siedzibę statutową lub zarząd na terytorium Wspólnoty lub Chile, nie jest ona uważana za osobę prawną Wspólnoty lub Chile, odpowiednio, chyba że jest ona zaangażowana w znaczącą działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty lub Chile, odpowiednio;

g) "osoba fizyczna" oznacza obywatela jednego z Państw Członkowskich lub Chile, zgodnie z ich odpowiednim prawodawstwem;

h) "oferent" oznacza dostawcę, który złożył ofertę przetargową;

i) "koncesja na roboty budowlane" oznacza umowę tego samego typu co umowa na zamówienia publiczne, z wyjątkiem faktu, że wynagrodzeniem za roboty, które mają być wykonane, jest albo wyłącznie prawo do eksploatacji obiektu budowlanego, albo takie prawo wraz z płatnością;

j) "odliczenia" oznaczają te warunki nałożone lub rozważane przez podmiot przed lub w trakcie procesu realizowania zamówienia, które zachęcają do rozwoju lokalnego lub poprawy rachunków bilansu płatniczego Strony poprzez wymogi dotyczące zawartości lokalnej, licencjonowania technologii, inwestycji, barteru lub podobne wymogi;

k) "w formie pisemnej lub pisemnie" oznacza przekazanie informacji przy użyciu słów, cyfr i innych znaków, włączając zapis elektroniczny, które mogą być odczytane, odtworzone lub przechowywane;

l) "specyfikacje techniczne" oznaczają specyfikacje, które leżą u podstaw cech charakterystycznych towarów lub usług, będących przedmiotem zamówień, takich jak jakość, wykonanie, bezpieczeństwo i wymiary, symbole, terminologia, opakowania zbiorcze, cechowanie i etykietowanie, lub procesów i metod ich produkcji i wymogów odnoszących się do procedur oceny zgodności, wyznaczonych przez podmioty;

m) "prywatyzacja" oznacza proces, poprzez który kontrola rządu nad podmiotem jest skutecznie wyeliminowana i przeniesiona do sektora prywatnego;

n) "liberalizacja" oznacza proces, na skutek którego podmiot nie posiada praw wyłącznych lub specjalnych i jest na zasadzie wyłączności zaangażowany w dostarczanie towarów lub usług na rynki, podlegające skutecznej konkurencji.

Artykuł  139

Traktowanie narodowe i niedyskryminacja

1. Każda Strona zapewnia, że zamówienia jej podmiotów, objęte niniejszym tytułem, odbywają się w sposób przejrzysty, rozsądny i niedyskryminacyjny, przy czym każdy dostawca każdej ze Stron traktowany jest jednakowo oraz zapewniona jest zasada otwartej i skutecznej konkurencji.

2. W odniesieniu do praw, postanowień, procedur i praktyk, dotyczących zamówień publicznych objętych niniejszym tytułem, każda ze Stron przyznaje towarom, usługom i dostawcom drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznawane produktom, usługom i dostawcom krajowym.

3. W odniesieniu do wszelkich praw, postanowień, procedur i praktyk, dotyczących zamówień publicznych objętych niniejszym tytułem, każda ze Stron zapewnia:

a) że jej podmioty nie będą traktować dostawcy prowadzącego działalność lokalną mniej preferencyjnie niż innego dostawcę prowadzącego działalność lokalną na podstawie stopnia powiązań zagranicznych osoby lub własności drugiej Strony; oraz

b) że jej podmioty nie będą stosować praktyk dyskryminacyjnych wobec dostawcy prowadzącego działalność lokalną na takiej zasadzie, że towary lub usługi oferowane przez tego dostawcę w ramach poszczególnych zamówień są towarami lub usługami drugiej Strony.

4. Niniejszy artykuł nie dotyczy środków związanych z należnościami celnymi lub innymi opłatami, nakładanymi lub związanymi z przywozem, metodami pobierania tych należności i opłat, innymi przepisami dotyczącymi przywozu, włączając ograniczenia i formalności, ani też z środkami, mającymi wpływ na handel usługami, innymi niż środki konkretnie regulujące zamówienia objęte niniejszym tytułem.

Artykuł  140

Zakaz dokonywania odliczeń i preferencji narodowych

Każda ze Stron zapewnia, że jej podmioty w trakcie kwalifikacji i selekcji dostawców, towarów lub usług, przy ocenie ofert lub udzieleniu zamówień nie będą rozważać ani nakładać odliczeń ani warunków dotyczących preferencji narodowych, takich jak marginesy pozwalające na preferencje cenowe.

Artykuł  141

Zasady wyceny

1. Podmioty nie mogą rozdzielać zamówień ani wykorzystywać żadnych innych metod wyceny umów z zamiarem unikania stosowania niniejszego tytułu, przy określaniu, czy umowa jest objęta jego dyscyplinami, będących przedmiotem warunków wymienionych w dodatkach 1-3 do załączników XI i XII.

2. Przy naliczaniu wartości umowy podmiot bierze pod uwagę wszystkie formy wynagrodzenia, takie jak premie, opłaty, prowizje i odsetki, jak również maksymalną dopuszczalną całkowitą kwotę, włączając klauzule opcjonalne przewidziane w umowie.

3. Jeżeli z uwagi na charakter umowy nie jest możliwe obliczenie z wyprzedzeniem dokładnej wartości umowy, podmioty dokonują prognostycznej oceny tej wartości na podstawie obiektywnych kryteriów.

Artykuł  142

Przejrzystość

1. Każda ze Stron natychmiast publikuje wszelkie ustawy, rozporządzenia, orzeczenia sądowe i orzeczenia administracyjne o zasięgu ogólnym oraz procedury, włączając standardowe klauzule umowy dotyczące zamówienia objętego niniejszym tytułem we właściwych publikacjach określonych w dodatku 2 do załącznika XIII, włączając wyznaczone urzędowo media elektroniczne.

2. Każda ze Stron natychmiast publikuje w ten sam sposób wszelkie zmiany takich środków.

Artykuł  143

Procedury przetargowe

1. Podmioty przyznają zamówienia publiczne na podstawie procedur otwartych lub selektywnych, według ich procedur krajowych, zgodnie z niniejszym tytułem oraz w sposób niedyskryminacyjny.

2. Do celów niniejszego tytułu:

a) otwarte procedury przetargowe to procedury, według których każdy zainteresowany dostawca może złożyć ofertę przetargową;

b) selektywne procedury przetargowe to procedury, według których, zgodnie z artykułem 144 i innymi odnośnymi postanowieniami niniejszego tytułu, wyłącznie dostawcy spełniający wymagania zakwalifikowania się do przetargu, ustanowione przez podmioty, są zapraszani do składania oferty przetargowej.

3. Jednakże w szczególnych przypadkach i wyłącznie na warunkach określonych w artykule 145 podmioty mogą korzystać z procedury innej niż procedura otwarta i selektywna określona w ustępie 1 tego artykułu, w którym to przypadku podmioty mogą zdecydować o niepublikowaniu zawiadomienia o planowanym zamówieniu oraz mogą zasięgać opinii dostawców, dotyczących ich decyzji, oraz negocjować warunki umowy z jednym lub wieloma z nich.

4. Podmioty traktują oferty przetargowe w sposób poufny. W szczególności nie przekazują one informacji mających na celu udzielenie pomocy poszczególnym uczestnikom w doprowadzeniu ich ofert do poziomu, jaki reprezentują inni uczestnicy.

Artykuł  144

Przetargi selektywne

1. W przetargach selektywnych podmioty mogą ograniczyć liczbę zakwalifikowanych dostawców, którzy zostaną zaproszeni do składania ofert, zgodnie ze skutecznym funkcjonowaniem procesu udzielania zamówień, pod warunkiem że wybiorą oni maksymalną liczbę dostawców krajowych i dostawców drugiej Strony oraz że przeprowadzą oni selekcję w sposób sprawiedliwy i niedyskryminacyjny i na podstawie kryteriów wskazanych w zawiadomieniu o planowanym zamówieniu lub w dokumentach przetargowych.

2. Podmioty przechowujące stałe wykazy zakwalifikowanych dostawców mogą wybierać dostawców, którzy zostaną zaproszeni do złożenia oferty przetargowej, spośród tych wymienionych na wykazie, zgodnie z warunkami artykułu 146 ustęp 7. Każda selekcja uwzględnia równość szans dla dostawców umieszczonych w wykazie.

Artykuł  145

Inne procedury

1. Pod warunkiem że procedura przetargowa nie jest wykorzystywana w celu uniknięcia ewentualnej konkurencji lub ochrony dostawców krajowych, podmioty mają prawo udzielania umów w sposób inny niż za pomocą procedury otwartej lub selektywnej, w następujących okolicznościach i na podstawie następujących warunków, jeżeli mają one zastosowanie:

a) jeżeli nie złożono odpowiedniej oferty przetargowej lub wniosku o uczestnictwo, w odpowiedzi na zawiadomienie o zamówieniu, pod warunkiem że wymogi zamówienia początkowego nie zostały znacząco zmienione;

b) jeżeli z przyczyn technicznych, artystycznych lub z przyczyn związanych z ochroną prawa wyłączności produkty będące przedmiotem dostawy mogą być wytworzone lub dostarczone jedynie przez określonego dostawcę i nie istnieje odpowiednia inna alternatywa ani możliwość zastąpienia;

c) z przyczyn wyjątkowej nagłości spowodowanych wydarzeniami, których podmiot nie mógł przewidzieć, towary lub usługi nie mogły być dostarczone lub wyświadczone na czas, w drodze otwartej lub selektywnej procedury przetargowej;

d) w kwestii dodatkowych dostaw towarów lub usług przez początkowego dostawcę, w przypadku gdy zmiana dostawcy zmuszałaby podmiot do zamówienia sprzętu lub usług niespełniających wymogów zamienności z już istniejącym sprzętem, oprogramowaniem lub usługami;

e) jeżeli podmiot zamawia prototyp, pierwszy produkt lub usługę, które wytworzone są na jego wniosek w trakcie i w ramach poszczególnej umowy na badania, eksperymenty, analizy lub oryginalny projekt;

f) jeżeli dodatkowe usługi, które nie były objęte umową podstawową, ale które mieściły się w ramach celów początkowej dokumentacji przetargowej, z uwagi na nieprzewidywalne okoliczności, stały się niezbędne do zakończenia usług określonych w tej dokumentacji. Całkowita wartość zamówień na usługi dodatkowe nie może przekroczyć 50 % wartości głównego zamówienia;

g) w kwestii nowych usług, polegających na ponownym wykonaniu podobnych usług, na które podmiot wskazał w zawiadomieniu dotyczącym usługi początkowej, że procedury przetargowe, inne niż procedura otwarta i selektywna, mogą być wykorzystywane przy przyznawaniu umów na nowe usługi;

h) w przypadku kontraktów przyznanych zwycięzcy konkursu na projekt, pod warunkiem że konkurs został zorganizowany w sposób zgodny z zasadami niniejszego tytułu; w przypadku kilku zwycięskich kandydatów wszyscy oni zostają zaproszeni do udziału w negocjacjach; oraz

i) w kwestii towarów notowanych, zakupionych na rynku towarowym, oraz w kwestii zakupów towarów, dokonanych na wyjątkowo korzystnych warunkach, wyłącznie jeżeli powstają one na krótki okres w przypadku szczególnych potrzeb, a nie w kwestii rutynowych zakupów od regularnych dostawców.

2. Strony zapewniają, że w każdym przypadku gdy koniecznym jest, aby podmioty odwołały się do procedury innej niż otwarta i selektywna procedura przetargowa, w oparciu o okoliczności określone w ustępie 1, podmioty rejestrują lub przygotowują pisemne sprawozdanie, zawierające konkretne uzasadnienie umowy przyznanej na podstawie tego ustępu.

Artykuł  146

Kwalifikowanie dostawców

1. Wszelkie warunki uczestnictwa w zamówieniach są ograniczone do tych niezbędnych w celu zapewnienia, że potencjalny dostawca ma możliwość spełnienia wymogów zamówienia i zdolność wykonania umowy, której to dotyczy.

2. W procesie kwalifikowania dostawców podmioty nie stosują praktyk dyskryminacyjnych między dostawcami krajowymi a dostawcami drugiej Strony.

3. Strona nie narzuca warunku, że w celu uczestnictwa w zamówieniu dostawca musi wykazać, że wcześniej przyznano mu jedno lub więcej zamówień przez podmiot tej Strony lub że ma on wcześniejsze doświadczenia związane z pracą na terytorium tej Strony.

4. Podmioty uznają jako zakwalifikowanych dostawców, wszystkich dostawców, którzy spełniają warunki udziału w konkretnym planowanym zamówieniu. Podmioty opierają swoje decyzje dotyczące kwalifikowania wyłącznie na warunkach udziału, jakie zostały określone z wyprzedzeniem w zawiadomieniach lub dokumentacji przetargowej.

5. Postanowienia niniejszego tytułu nie stanowią przeszkody wyłączenia jakiegokolwiek dostawcy na podstawach takich, jak upadłość lub fałszywa deklaracja lub skazanie za poważne przestępstwo, takie jak uczestnictwo w organizacjach przestępczych.

6. Podmioty natychmiast informują dostawców, którzy kandydowali do kwalifikacji o ich decyzji w sprawie zakwalifikowania.

Stałe wykazy zakwalifikowanych dostawców

7. Podmioty mogą ustanowić stałe wykazy zakwalifikowanych dostawców, pod warunkiem że następujące zasady są respektowane:

a) podmioty ustanawiające stałe wykazy zapewniają, że dostawcy mogą zwracać się z wnioskiem o zakwalifikowanie w dowolnym momencie;

b) każdy dostawca, który złożył wniosek o wpisanie na wykaz zakwalifikowanych dostawców, jest informowany przez podmiot, którego to dotyczy, o decyzjach w tej kwestii;

c) dostawcy, którzy złożyli wniosek o uczestnictwo w danym planowanym zamówieniu, którzy nie są wpisani w stały wykaz zakwalifikowanych dostawców, mają możliwość uczestnictwa w zamówieniu po przedstawieniu równoważnych certyfikatów i innych dowodów żądanych od dostawców, którzy są wpisani w wykaz;

d) w przypadku gdy podmiot działający w sektorze przedsiębiorstw użyteczności publicznej sektora energetyki korzysta z zawiadomienia o istnieniu stałego wykazu, jako z zawiadomienia o planowanym zamówieniu, jak przewiduje artykuł 147 ustęp 7, dostawcy składający wnioski o uczestnictwo, którzy nie są wymienieni w stałym wykazie zakwalifikowanych dostawców, są również brani pod uwagę przy zamówieniu, pod warunkiem że wystarczy im czasu na wypełnienie procedury kwalifikacyjnej; w takim przypadku podmiot zamawiający natychmiast rozpoczyna procedury kwalifikacji i proces kwalifikacji oraz, w odpowiednim momencie, kandydujący dostawcy nie są wykorzystywani w celu niedopuszczenia dostawców drugiej Strony do wykazu.

Artykuł  147

Publikacja zawiadomień

Postanowienia ogólne

1. Każda Strona zapewnia, że jej podmioty gwarantują skuteczne upowszechnianie możliwości przetargowych, powstałych na skutek odpowiednich procesów zamówień publicznych, zapewniając dostawcom drugiej Strony wszystkie istotne informacje wymagane w celu wzięcia udziału w takim zamówieniu.

2. Dla każdej umowy objętej niniejszym tytułem, poza postanowieniami określonymi w artykule 143 ustęp 3 i artykule 145, podmioty publikują z wyprzedzeniem zawiadomienia zapraszające zainteresowanych dostawców do składania ofert lub, gdzie stosowne, wniosków o uczestnictwo w umowie.

3. Informacje w każdym zawiadomieniu o planowanym zamówieniu zawierają co najmniej następujące dane szczegółowe:

a) nazwisko, adres, numer faksu, adres elektroniczny podmiotu oraz, jeżeli jest taka potrzeba, inny adres, pod którym można uzyskać wszystkie dokumenty odnoszące się do zamówienia;

b) wybraną procedurę przetargową oraz formę umowy;

c) opis planowanego zamówienia, jak również podstawowe wymogi kontraktu, jakie należy spełnić;

d) wszelkie warunki, jakie dostawcy muszą spełnić w celu uczestniczenia w zamówieniu;

e) terminy składania ofert przetargowych oraz, w miarę potrzeb, inne terminy;

f) główne kryteria stosowane do przyznawania umów; oraz

g) jeżeli to możliwe, warunki płatności i wszelkie inne warunki.

Zawiadomienie o planowanym zamówieniu

4. Każda ze Stron zachęca swoje podmioty do publikowania najwcześniej jak to możliwe w każdym roku podatkowym zawiadomienia o planowanym zamówieniu zawierającego informacje, dotyczące przyszłych planów podmiotów związanych z zamówieniami. Takie zawiadomienie powinno obejmować przedmiot zamówienia i planowaną datę opublikowania zawiadomienia o planowanym zamówieniu.

5. Podmioty działające w sektorze użyteczności publicznej mogą stosować zawiadomienie o zaplanowanym zamówieniu jako zawiadomienie o zamierzonym zamówieniu, pod warunkiem że zawiadomienie to zawiera wszystkie dostępne informacje określone w ustępie 3 oraz że wyraźnie zaprasza ono do zainteresowanych dostawców do wyrażenia zainteresowania zamówieniem.

6. Podmioty po wykorzystaniu zawiadomienia o zaplanowanym zamówieniu jako zawiadomienia o zamierzonym zamówieniu informują następnie wszystkich dostawców, którzy wyrazili wstępne zainteresowanie, o dalszych szczegółach, zawierających co najmniej informacje określone w ustępie 3, oraz zwracają się do nich z prośbą o potwierdzenie zainteresowania na tej podstawie.

Zawiadomienie dotyczące stałych wykazów zakwalifikowanych dostawców

7. Podmioty, które zamierzają prowadzić stałe wykazy, zgodnie z ustępem 2, publikują zawiadomienie określające podmiot i wskazują na cel stałego wykazu oraz na dostępność zasad dotyczących jej funkcjonowania, włączając kryteria kwalifikacji i dyskwalifikacji oraz jej okres ważności.

8. Jeżeli stały wykaz jest ważny dłużej niż trzy lata, zawiadomienie publikowane jest corocznie.

9. Podmioty działające w sektorze użyteczności publicznej mogą stosować zawiadomienie o istnieniu stałych wykazów zakwalifikowanych dostawców jako zawiadomienie o zamierzonym zamówieniu. W takim przypadku zapewniają one, w odpowiednim czasie, informacje pozwalające wszystkim, którzy wyrazili zainteresowanie, poddanie ocenie ich zainteresowania uczestnictwem w zamówieniu. Informacje te zawierają informacje zawarte w zawiadomieniu, określonym w ustępie 3, w stopniu, w jakim informacje te są dostępne. Informacje dostarczone jednemu zainteresowanemu dostawcy zapewniane są w sposób niedyskryminacyjny innym zainteresowanym.

Postanowienia wspólne

10. Każde zawiadomienie, określone w niniejszym artykule, jest dostępne w ciągu całego okresu ustanowionego na składanie ofert, dotyczących odnośnego zamówienia.

11. Podmioty publikują zawiadomienia w odpowiednim czasie, przy wykorzystaniu środków oferujących najszerszy i niedyskryminacyjny dostęp do zainteresowanych dostawców Stron. Środki te są dostępne, wolne od opłat, za pośrednictwem jednego punktu dostępu określonego w dodatku 2 do załącznika XIII.

Artykuł  148

Dokumenty przetargowe

1. Dokumenty przetargowe, dostarczane dostawcom, zawierają wszystkie informacje konieczne do złożenia ofert w odpowiedzi na zamówienie.

2. W przypadku gdy podmioty zamawiające nie oferują bezpośredniego, wolnego od opłat dostępu do wszystkich dokumentów przetargowych i wszelkich dokumentów uzupełniających drogą elektroniczną, podmioty natychmiast udostępniają dokumenty przetargowe na wniosek dowolnego dostawcy Stron.

3. Podmioty natychmiast odpowiadają na wszelkie rozsądne wnioski o istotne informacje odnoszące się do planowanego zamówienia, pod warunkiem że informacje te nie dają dostawcy przewagi nad konkurentami.

Artykuł  149

Specyfikacje techniczne

1. Specyfikacje techniczne wymienione są w zawiadomieniach, dokumentach przetargowych i dokumentach dodatkowych.

2. Każda Strona zapewnia, że jej podmioty nie przygotowują, nie przyjmują, ani nie stosują żadnych specyfikacji technicznych w celu lub z konsekwencją w postaci tworzenia zbędnych barier w handlu między Stronami.

3. Specyfikacje techniczne wyznaczone przez podmioty:

a) mają formę wymogów wykonawczych i funkcjonalnych, a nie dotyczących projektu lub cech opisowych; oraz

b) są oparte o normy międzynarodowe, jeżeli takie istnieją, lub, jeżeli nie istnieją, na krajowych przepisach technicznych⁽¹²⁾, uznanych normach krajowych⁽¹³⁾ lub kodeksach budowlanych.

4. Postanowień ustępu 3 nie stosuje się, jeżeli podmiot może obiektywnie wykazać, że wykorzystanie specyfikacji technicznych, określonych w tym ustępie, byłoby nieskuteczne i niewłaściwe dla spełnienia uzasadnionych realizowanych celów.

5. We wszystkich przypadkach podmioty rozważają oferty, które nie odpowiadają specyfikacjom technicznym, ale spełniają ich wymogi zasadnicze i są odpowiednie do zamierzonych celów. Odniesienie do specyfikacji technicznych w dokumentach przetargowych musi zawierać wyrazy "lub równoważne".

6. Nie ma wymogu lub odniesienia do konkretnego znaku towarowego lub znaku fabrycznego, patentu, projektu, typu, szczególnego pochodzenia, producenta lub dostawcy, chyba że nie ma innego wystarczająco ściśle określonego i zrozumiałego sposobu opisania wymogów zamówienia oraz pod warunkiem że wyrazy "lub równoważne" są zawarte w dokumentach przetargowych.

7. Oferent ma obowiązek udowodnienia, że jego oferta spełnia wymogi zasadnicze.

Artykuł  150

Terminy

1. Wszystkie terminy, ustanowione przez podmioty na przyjmowanie ofert przetargowych i wniosków o uczestnictwo, muszą być odpowiednie, aby umożliwić podmiotom drugiej Strony, jak również dostawcom krajowym, przygotowanie i złożenie ofert przetargowych oraz, gdzie stosowne, wniosków o uczestnictwo lub wniosków o zakwalifikowanie. Przy określaniu terminów podmioty, zgodnie z ich rozsądnymi potrzebami, biorą pod uwagę takie czynniki, jak złożoność planowanego zamówienia i zwykły czas przesyłania ofert z zagranicy oraz z kraju.

2. Każda Strona zapewnia, że jej podmioty wezmą należycie pod uwagę opóźnienia w publikacji przy ustalaniu ostatecznego terminu składania ofert lub wniosku o uczestnictwo lub zakwalifikowanie do wykazu dostawców.

3. Minimalne terminy przyjmowania ofert przetargowych określone są w dodatku 3 do załącznika XIII.

Artykuł  151

Negocjacje

1. Strona może dopuścić, aby jej podmioty przeprowadziły negocjacje:

a) w kontekście zamówień, w których wskazały one taki zamiar w zawiadomieniu o zamierzonym zamówieniu; lub

b) jeżeli z oceny wynika, że żadna z ofert nie jest ewidentnie najkorzystniejsza, jeżeli chodzi o szczególne kryteria oceny, określone w zawiadomieniach lub dokumentacji przetargowej.

2. Negocjacje są organizowane przede wszystkim w celu określenia mocnych i słabych punktów ofert.

3. Podmioty w trakcie trwania negocjacji nie stosują dyskryminacji między oferentami. W szczególności zapewniają one, że:

a) wszelkie wyeliminowanie uczestników przeprowadzane jest zgodnie z kryteriami określonymi w zawiadomieniach i dokumentach przetargowych;

b) wszystkie zmiany kryteriów i wymogów technicznych przekazywane są w formie pisemnej wszystkim pozostałym uczestnikom negocjacji; oraz

c) na podstawie rewizji wymogów i/lub po zakończeniu negocjacji, wszystkim pozostałym uczestnikom przyznaje się możliwość złożenia nowych lub zmienionych ofert, zgodnie ze wspólnym nieprzekraczalnym terminem.

Artykuł  152

Składanie, przyjmowanie i otwarcie ofert

1. Oferty i wnioski o uczestnictwo w procedurach powinny być złożone na piśmie.

2. Podmioty przyjmują i otwierają oferty od oferentów zgodnie z procedurami i warunkami, gwarantującymi poszanowanie zasad przejrzystości i niedyskryminacji.

Artykuł  153

Udzielanie zamówień

1. W celu zakwalifikowania się do udzielenia zamówienia oferta musi w chwili otwarcia odpowiadać wymogom zasadniczym zawiadomień lub dokumentów przetargowych oraz musi być złożona przez dostawcę, który spełnia warunki uczestnictwa.

2. Podmioty udzielają zamówień oferentom, których oferta jest najtańsza lub których oferta, jeżeli chodzi o konkretne, obiektywne kryteria oceny, wcześniej określone w zawiadomieniach lub dokumentach przetargowych, jest uznana za najkorzystniejszą.

Artykuł  154

Informacja dotycząca udzielenia zamówienia

1. Każda Strona zapewnia, że jej podmioty zapewnią skuteczne upowszechnienie wyników procesu zamówień publicznych.

2. Podmioty natychmiast informują oferentów o decyzjach dotyczących udzielenia zamówienia oraz o cechach i względnych zaletach wybranej oferty. Na wniosek Strony informują wyeliminowanych oferentów o przyczynach odrzucenia ich ofert.

3. Podmioty mogą podjąć decyzję o wstrzymaniu pewnych informacji dotyczących udzielania zamówień, w przypadku gdy ujawnienie tych informacji mogłoby przeszkodzić w stosowaniu prawa lub w inny sposób być sprzeczne z interesem publicznym, naruszałoby uzasadnione interesy handlowe dostawców lub mogłoby naruszyć uczciwą konkurencję między nimi.

Artykuł  155

Kwestionowanie ofert

1. Strony przyznają bezstronne i zgodne z terminami rozpatrzenie wszelkich skarg ze strony dostawców, dotyczących domniemanego naruszenia niniejszego tytułu, w kontekście procedury udzielania zamówień publicznych.

2. Strony muszą zapewnić niedyskryminacyjne, terminowe, przejrzyste i skuteczne procedury umożliwiające dostawcom zaskarżenie zarzucanych naruszeń niniejszego tytułu, powstałych w kontekście udzielania zamówień, w których mieli oni lub mają udział.

3. Skarga jest wysłuchiwana przez bezstronny i niezależny organ rewizyjny. Organ rewizyjny niebędący sądem podlega kontroli sądowej lub posiada gwarancje proceduralne podobne do gwarancji sądu.

4. Procedury odwoławcze zakładają:

a) szybkie środki tymczasowe w celu poprawki naruszeń niniejszego tytułu oraz zachowania możliwości handlowych. Działania te mogą skutkować zawieszeniem procesu zamówień. Jednakże procedury mogą przewidywać, że pominięcie negatywnych konsekwencji danych interesów, włączając interes publiczny, może zostać wzięte pod uwagę przy podejmowaniu decyzji, czy środki te powinny zostać zastosowane; oraz

b) jeżeli właściwe, poprawkę naruszenia niniejszego tytułu lub, w przypadku braku takiej poprawki, rekompensatę za stratę lub poniesione szkody, która może być ograniczona do kosztów przygotowania oferty i złożenia skargi.

Artykuł  156

Technologia informacyjna

1. Strony, w stopniu w jakim to możliwe, podejmują wysiłki w celu korzystania z elektronicznych środków przekazu, mając na względzie umożliwienie skutecznego rozpowszechniania informacji dotyczących zamówień publicznych, w szczególności w kwestii możliwości składania ofert proponowanych przez podmioty, przy jednoczesnym poszanowaniu zasad przejrzystości i niedyskryminacji.

2. W celu poprawienia dostępu do rynku zamówień publicznych każda Strona podejmuje wysiłki w celu wykorzystania systemu informacji elektronicznej, który niezbędny jest dla ich odnośnych podmiotów.

3. Strony zachęcają do stosowania elektronicznych środków przesyłania ofert.

Artykuł  157

Współpraca i pomoc

Strony podejmują wysiłki w celu zapewnienia sobie wzajemnie współpracy i pomocy technicznej, poprzez wprowadzanie programów szkoleniowych, w celu osiągnięcia lepszego zrozumienia ich odnośnych systemów i statystyk dotyczących zamówień publicznych oraz lepszego dostępu do ich odnośnych rynków.

Artykuł  158

Sprawozdania statystyczne

W przypadku gdy Strona nie zapewni możliwego do przyjęcia poziomu zgodności z artykułem 147 ustęp 11, na wniosek drugiej Strony zbiera ona i przekazuje drugiej Stronie corocznie statystyki dotyczące zamówień objętych niniejszym tytułem. Sprawozdania te zawierają informacje ustanowione w dodatku 4 do załącznika XIII.

Artykuł  159

Zmiany postanowień

1. Każda Strona może zmienić postanowienia na podstawie niniejszego tytułu, pod warunkiem że:

a) poinformuje ona drugą Stronę o tych modyfikacjach; oraz

b) zapewni drugiej Stronie, w ciągu 30 dni następujących po dacie notyfikacji, właściwe dostosowania rekompensujące jej postanowienia w celu utrzymania poziomu postanowień, porównywalnego do tego, który istniał przed wprowadzeniem zmian.

2. Bez względu na ustęp 1 litera b), dostosowania rekompensujące nie są zapewniane drugiej Stronie, w przypadku gdy zmiana wprowadzona przez Stronę na podstawie niniejszego tytułu dotyczy:

a) sprostowań natury czysto formalnej i nieznaczące zmiany w załączniku XI i XII; lub

b) jednego lub wielu objętych podmiotów, wobec których kontrola lub wpływ rządu zostały skutecznie wyeliminowane na skutek prywatyzacji lub liberalizacji.

3. Gdzie stosowne, Komitet Stowarzyszenia na podstawie decyzji zmienia odpowiedni Załącznik, tak aby odzwierciedlał on zmianę notyfikowaną przez Stronę zainteresowaną.

Artykuł  160

Dalsze negocjacje

Jeżeli któraś ze Stron zaoferowałaby w przyszłości stronie trzeciej dodatkowe korzyści w odniesieniu do dostępu do ich odpowiednich rynków zamówień poza tym, co zostało uzgodnione na mocy niniejszego artykułu, zgadza się ona rozpocząć rokowania z drugą Stroną, w celu rozszerzenia na nią tych korzyści na zasadzie wzajemności, poprzez decyzję Komitetu Stowarzyszenia.

Artykuł  161

Wyjątki

Pod warunkiem że środki te nie są stosowane w sposób, który stanowiłby środek arbitralnej lub nieuzasadnionej dyskryminacji między Stronami lub ukryte ograniczenia w handlu między nimi, postanowienia niniejszego tytułu rozumiane są jako niepozwalające którejkolwiek ze Stron na przyjęcie lub utrzymanie środków:

a) niezbędnych do ochrony moralności, porządku i bezpieczeństwa publicznego;

b) niezbędnych do ochrony życia, zdrowia i bezpieczeństwa ludzi;

c) niezbędnych do ochrony życia lub zdrowia roślin lub zwierząt;

d) niezbędnych do ochrony własności intelektualnej; lub

e) odnoszących się do towarów lub usług osób niepełnosprawnych, instytucji filantropijnych i pracy więźniów.

Artykuł  162

Przegląd i wykonanie

Komitet Stowarzyszenia dokonuje przeglądu wykonania niniejszego tytułu co dwa lata, chyba że Strony uzgodniły inaczej; rozważa on wszelkie kwestie wynikające z niniejszego tytułu oraz podejmuje właściwe działania związane z wykonywaniem jego funkcji. W szczególności realizuje on następujące zadania:

a) koordynuje wymiany między Stronami, dotyczące rozwoju i wdrażania systemów technologii informacyjnej w dziedzinie zamówień publicznych;

b) wydaje właściwe zalecenia dotyczące współpracy między Stronami; oraz

c) przyjmuje decyzje w przypadkach przewidzianych na podstawie niniejszego tytułu.

TYTUŁ  V

PŁATNOŚCI BIEŻĄCE I PRZEPŁYW KAPITAŁU

Artykuł  163

Cel i zakres

1. Strony mają na celu liberalizację płatności bieżących i przepływu kapitału między nimi, zgodnie z podjętymi zobowiązaniami w ramach międzynarodowych instytucji finansowych oraz z wnikliwym rozpatrzeniem stabilności waluty każdej ze Stron.

2. Niniejszy tytuł ma zastosowanie do wszystkich płatności bieżących i przepływu kapitału między Stronami.

Artykuł  164

Rachunek bieżący

Strony zezwalają, we w pełni wymienialnej walucie i zgodnie z artykułami Porozumienia o Międzynarodowym Funduszu Walutowym, na wszelkie płatności i przelewy z rachunków bieżących między Stronami.

Artykuł  165

Rachunek obrotów kapitałowych w bilansie płatniczym

W odniesieniu do przepływu kapitału bilansu płatniczego, od wejścia w życie niniejszego Układu Strony zezwalają na swobodne przepływy kapitału odnoszącego się do inwestycji bezpośrednich, dokonywane zgodnie z prawem kraju przyjmującego i inwestycji ustanowionych zgodnie z postanowieniami tytułu III niniejszej części oraz na likwidację lub repatriację tych kapitałów i wszelkich zysków z nich wynikających.

Artykuł  166

Wyjątki i środki ochronne

1. Jeżeli w wyjątkowych okolicznościach płatności i przepływ kapitału między Stronami powodują lub mogą powodować poważne trudności funkcjonowania polityki pieniężnej lub polityki wymiany walut w którejś ze Stron, Strona zainteresowana może podjąć środki ochronne w odniesieniu do przepływu kapitału, które są absolutnie niezbędne, na okres nieprzekraczający jednego roku. Zastosowanie środków ochronnych może być przedłużone poprzez ich oficjalne ponowne wprowadzenie.

2. Strona przyjmująca środki ochronne informuje drugą Stronę niezwłocznie oraz przedstawia, najwcześniej jak to możliwe, harmonogram ich znoszenia.

Artykuł  167

Postanowienia końcowe

1. W odniesieniu do niniejszego tytułu Strony potwierdzają prawa i obowiązki istniejące na podstawie wszelkich umów dwustronnych lub wielostronnych, których są stronami.

2. Strony konsultują się wzajemnie w celu ułatwienia przepływu kapitału między nimi, mając na względzie wspieranie celów niniejszego Układu.

TYTUŁ  VI

PRAWA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ

Artykuł  168

Cel

Strony przyznają oraz zapewniają odpowiednią i skuteczną ochronę praw własności intelektualnej zgodnie z najwyższymi normami międzynarodowymi, włączając skuteczne środki wykonywania tych praw, przewidzianych w międzynarodowych traktatach.

Artykuł  169

Zakres

Do celów niniejszego Układu prawa własności intelektualnej obejmują prawa autorskie, włączając prawa autorskie w programach komputerowych i bazach danych, oraz prawa pokrewne, prawa związane z patentami, projektami przemysłowymi, oznaczeniami geograficznymi, włączając świadectwa pochodzenia, znaki handlowe, projekty planów (topografie) układów scalonych, jak również ochronę informacji niejawnych i ochronę przed nieuczciwą konkurencją, określoną w artykule 10 a Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt sztokholmski, 1967).

Artykuł  170

Ochrona praw własności intelektualnej

Realizując cele wymienione w artykule 168, Strony:

a) kontynuują zapewnianie odpowiedniego i skutecznego wykonania zobowiązań wynikających z następujących konwencji:

i) Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej związanych z handlem, załącznik 1C do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu ("TRIPs");

ii) Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt sztokholmski, 1967);

iii) Konwencji berneńskiej w sprawie ochrony dzieł literackich i artystycznych (Akt paryski, 1971);

iv) Międzynarodowej konwencji dotyczącej ochrony wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji rozgłośni radiowych (Rzym, 1961); oraz

v) Międzynarodowej konwencji o ochronie nowych odmian roślin z 1978 roku ("Konwencja UPOV 1978") lub Międzynarodowej konwencji o ochronie nowych odmian roślin z 1991 roku ("Konwencja UPOV 1991");

b) do dnia 1 stycznia 2007 roku przystępują do i zapewniają odpowiednie i skuteczne stosowanie zobowiązań wynikających z następujących wielostronnych konwencji:

i) Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług do celów rejestracji znaków towarowych (Akt genewski, 1977, zmienione w 1979 roku);

ii) Traktatu o prawie autorskim Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (Genewa, 1996);

iii) Traktatu o wykonaniach i fonogramach Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (Genewa, 1996);

iv) Traktatu o współpracy w sprawach patentu (Waszyngton, 1970, zmieniony w 1979 roku i zmodyfikowany w 1984 roku); oraz

v) Porozumienia strasburskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji patentów (Strasburg 1971, zmienione w 1979 roku);

c) do dnia 1 stycznia 2009 roku przystępują i zapewniają odpowiednie i skuteczne wykonanie zobowiązań wynikających z następujących konwencji wielostronnych:

i) Konwencji o ochronie producentów fonogramów przeciwko niedozwolonemu powielaniu ich fonogramów (Genewa 1971);

ii) Umowy z Locarno ustanawiającej międzynarodową klasyfikację projektów przemysłowych (Unia z Locarno 1968, zmieniona w 1979 roku);

iii) Traktatu budapesztańskiego o międzynarodowym uznawaniu depozytu drobnoustrojów do celów postępowania patentowego (1977, zmieniony w 1980 roku); oraz

iv) Traktatu o prawie dotyczącym znaku towarowego (Genewa, 1994);

d) podejmują wysiłki w celu ratyfikacji i zapewniają skuteczne wykonanie zobowiązań wynikających z następujących konwencji wielostronnych w najwcześniejszym możliwym terminie:

i) Protokołu odnoszącego się do Porozumienia madryckiego dotyczącego międzynarodowej rejestracji znaków towarowych (Madryt, 1989);

ii) Porozumienia madryckiego dotyczącego międzynarodowej rejestracji znaków towarowych (Akt sztokholmski, 1967, zmieniony w 1979 roku); oraz

iii) Porozumienia wiedeńskiego ustanawiającego międzynarodową klasyfikację elementów symbolicznych znaków (Wiedeń, 1973, zmienione w 1985 roku).

Artykuł  171

Przegląd

W przypadku gdy Strony wyrażą swoje zaangażowanie w obowiązki wynikające z powyższych konwencji wielostronnych, Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję o włączeniu do artykułu 170 innych wielostronnych konwencji w tej dziedzinie.

TYTUŁ  VII

KONKURENCJA

Artykuł  172

Cele

1. Strony zobowiązują się do stosowania ich odpowiedniego prawa konkurencji, w sposób zgodny z niniejszą częścią Układu, tak aby uniknąć zmniejszenia lub wyeliminowania korzyści z procesu liberalizacji towarów i usług przez prowadzenie działalności antykonkurencyjnej. W tym celu Strony zgadzają się współpracować i koordynować działania między ich władzami zajmującymi się konkurencją, na podstawie postanowień niniejszego tytułu.

2. W celu zapobiegania zakłóceniom lub ograniczeniom konkurencji, co może wpływać na handel towarami i usługami między Stronami, Strony zwracają szczególną uwagę na umowy antykonkurencyjne, praktyki uzgodnione i działania związane z nadużyciami, wynikające z indywidualnych lub wspólnych pozycji dominujących.

3. Strony zgadzają się współpracować i koordynować między sobą wykonywanie prawa konkurencji. Współpraca ta obejmuje notyfikację, konsultację, wymianę informacji jawnych i pomoc techniczną. Strony zdają sobie sprawę z wagi popierania zasad dotyczących konkurencji, które byłyby zaakceptowane przez obie Strony na forach wielostronnych, włączając WTO.

Artykuł  173

Definicje

Do celów niniejszego tytułu:

1) "prawo konkurencji" obejmuje:

a) dla Wspólnoty, artykuły 81, 82 i 86 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, rozporządzenie (EWG) nr 4064/89 oraz ich rozporządzenia wykonawcze lub zmiany;

b) dla Chile, Decreto Ley nr 211 z 1973 roku oraz Ley nr 19.610 z 1999 roku oraz ich rozporządzenia wykonawcze lub zmiany; oraz

c) wszelkie zmiany, jakim mogą podlegać wyżej wymienione przepisy po wejściu w życie niniejszego Układu;

2) "organy do spraw konkurencji" oznaczają:

a) dla Wspólnoty, Komisję Wspólnot Europejskich; oraz

b) dla Chile, Fiscalía Nacional Económica oraz Comisión Resolutiva;

3) "działania ukierunkowane na stosowanie" oznaczają wszelkie zastosowania prawa konkurencji, w drodze dochodzenia lub postępowania prowadzonego przez organy do spraw konkurencji Strony, co może pociągać za sobą skutek nałożenia kar lub zastosowania środków zaradczych.

Artykuł  174

Notyfikacje

1. Każdy organ do spraw konkurencji notyfikuje organ do spraw konkurencji drugiej Strony o działaniu ukierunkowanym na stosowanie prawa, jeżeli:

a) istnieje możliwość znacznego naruszenia ważnych interesów drugiej Strony;

b) wiąże się to z ograniczeniami konkurencji, które mogą mieć bezpośredni i znaczący skutek na terytorium drugiej Strony; lub

c) dotyczy to działań przeciwko konkurencji, mających miejsce przede wszystkim na terytorium drugiej Strony.

2. Pod warunkiem że nie jest to sprzeczne z prawem konkurencji Stron i nie wpływa to na prowadzone dochodzenia, notyfikacja ma miejsce we wczesnym stadium procedury. Otrzymane opinie mogą zostać wzięte pod uwagę przez drugi organ do spraw konkurencji przy podejmowaniu decyzji.

3. Notyfikacje przewidziane w ustępie 1 powinny być wystarczająco szczegółowe, aby umożliwić ocenę w świetle interesów drugiej Strony.

4. Strony zobowiązują się dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić, że notyfikacje dokonywane są w okolicznościach określonych powyżej, biorąc pod uwagę środki administracyjne im dostępne.

Artykuł  175

Koordynacja działań ukierunkowanych na stosowanie prawa

Organy do spraw konkurencji jednej Strony mogą notyfikować organy do spraw konkurencji drugiej Strony o swojej chęci koordynacji działań ukierunkowanych na stosowanie prawa, odnoszących się do konkretnego przypadku. Koordynacja ta nie stanowi przeszkody dla podejmowania autonomicznych decyzji przez Strony.

Artykuł  176

Konsultacje, w przypadku gdy ważne interesy jednej Strony są w sposób niekorzystny naruszane na terytorium drugiej Strony

1. Każda ze Stron, zgodnie z jej prawem, bierze pod uwagę, jeżeli to niezbędne, ważne interesy drugiej Strony w trakcie stosowania działań ukierunkowanych na stosowanie prawa. Jeżeli organ do spraw konkurencji jednej Strony uzna, że prowadzone dochodzenie lub postępowanie organu do spraw konkurencji drugiej Strony może negatywnie wpłynąć na ważne interesy tej Strony, może ona przekazać swoje poglądy w tej sprawie lub zażądać konsultacji z organem do spraw konkurencji drugiej Strony. Nie naruszając kontynuacji żadnych działań na podstawie jego prawa konkurencji oraz jego pełnej swobody do podejmowania ostatecznych decyzji, organ do spraw konkurencji, do którego skierowany został taki wniosek, powinien rozważyć w pełni i uwzględniając interes drugiej Strony, poglądy wyrażone przez organ do spraw konkurencji Strony składającej wniosek.

2. Organ do spraw konkurencji Strony, który uważa, że interesy tej Strony są znacząco naruszane przez praktyki antykonkurencyjne niezależnie od pochodzenia, w które było lub jest zaangażowane jedno lub więcej przedsiębiorstw, mieszczących się na terytorium drugiej Strony, może złożyć wniosek o konsultacje z organem do spraw konkurencji tej Strony. Konsultacje te są bez uszczerbku dla pełnej swobody podejmowania ostatecznych decyzji przez organ do spraw konkurencji, którego to dotyczy. Organ do spraw konkurencji, który zgodnie z powyższym udziela konsultacji, może podjąć wszelkie środki korygujące na podstawie prawa konkurencji, jakie uzna za właściwe, zgodnie z jego własnym prawem krajowym oraz bez uszczerbku dla jego pełnego prawa do decydowania w kwestiach związanych ze stosowaniem.

Artykuł  177

Wymiana informacji i poufność

1. W celu ułatwienia skutecznego stosowania ich odnośnych praw konkurencji organy do spraw konkurencji mogą wymieniać między sobą informacje niepoufne.

2. Do celów ulepszenia przejrzystości i bez uszczerbku dla zasad i norm poufności stosowanych w każdej ze Stron, Strony niniejszym zobowiązują się do wymiany informacji, dotyczących sankcji i środków zaradczych stosowanych w przypadkach, które, według organu do spraw konkurencji, którego to dotyczy, znacznie naruszają ważne interesy drugiej Strony oraz zobowiązują się do przedstawienia podstaw, na jakich działania te zostały podjęte, jeżeli organ do spraw konkurencji złoży wniosek w tej sprawie.

3. Każda ze Stron dostarcza corocznie drugiej Stronie informacji dotyczących pomocy państwa, włączając całkowitą kwotę pomocy oraz, jeżeli to możliwe, podział według sektorów. Każda ze Stron może zażądać informacji dotyczących pojedynczych przypadków wpływających na handel między Stronami. Strona, do której składany jest wniosek, dołoży wszelkich starań w celu dostarczenia informacji niepoufnych.

4. Każda wymiana informacji podlega standardom poufności stosowanym przez każdą ze Stron. Poufne informacje, których upowszechnianie jest wyraźnie zabronione lub które w przypadku upowszechniania mogłyby negatywnie wpłynąć na interesy Stron, nie są dostarczane bez wyraźnej zgody źródła informacji.

5. Każdy organ do spraw konkurencji zachowuje poufność wszelkich informacji, dostarczonych mu przy zachowaniu procedur poufności przez inny organ do spraw konkurencji, i sprzeciwia się wnioskom o ujawnienie takich informacji przez stronę trzecią, które nie są dozwolone przez organ do spraw konkurencji, który dostarczył informacji.

6. W szczególności w przypadku gdy prawo Strony tak przewiduje, poufne informacje mogą być dostarczane właściwym sądom na podstawie zachowania ich poufności przez właściwe sądy.

Artykuł  178

Pomoc techniczna

Strony mogą zapewniać sobie pomoc techniczną w celu skorzystania z ich odnośnych doświadczeń oraz w celu umacniania wykonania ich praw oraz polityk konkurencji.

Artykuł  179

Przedsiębiorstwa publiczne i przedsiębiorstwa, którym powierzono prawa specjalne lub wyłączne, włączając wyznaczone monopole

1. Żadne postanowienia niniejszego tytułu nie stanowią przeszkody dla Strony w wyznaczaniu lub utrzymaniu publicznych lub prywatnych monopoli, zgodnie z ich odpowiednim prawem.

2. W odniesieniu do przedsiębiorstw publicznych i przedsiębiorstw, którym przyznano prawa specjalne lub wyłączne, Komitet Stowarzyszenia zapewnia, że po wejściu w życie niniejszego Układu żadne środki zakłócające handel towarami lub usługami między Stronami nie są wprowadzane ani utrzymywane w stopniu sprzecznym z interesami Stron oraz że przedsiębiorstwa te podlegają zasadom konkurencji w stopniu, w jakim stosowanie tych zasad nie stanowi przeszkody w wykonaniu, według prawa lub faktycznie, szczególnych zadań im powierzonych.

Artykuł  180

Rozstrzyganie sporów

Żadna ze Stron nie może odwoływać się do rozstrzygania sporów na podstawie niniejszego Układu w żadnej sprawie wynikającej z niniejszego tytułu.

TYTUŁ  VIII

ROZSTRZYGANIE SPORÓW

ROZDZIAŁ  I

CEL I ZAKRES

Artykuł  181

Cel

Celem niniejszego tytułu jest dążenie do unikania i rozstrzygania sporów między Stronami, dotyczących zastosowania w dobrej wierze niniejszej części Układu, oraz osiągnięcie wzajemnie satysfakcjonujących rozwiązań wszelkich kwestii, które mogłyby wpłynąć na jego funkcjonowanie.

Artykuł  182

Zakres

Postanowienia niniejszego tytułu mają zastosowanie w odniesieniu do wszelkich kwestii wynikających z wykładni i stosowania niniejszej części Układu, chyba że wyraźnie przewidziano inaczej.

ROZDZIAŁ  II

UNIKANIE SPORÓW

Artykuł  183

Procedura konsultacyjna

1. Strony w każdym przypadku podejmują starania w celu wyrażenia zgody na temat wykładni i stosowania niniejszej części Układu oraz usiłują, poprzez współpracę i konsultacje, unikać i rozstrzygać spory między nimi oraz dochodzić do wzajemnie satysfakcjonujących rozwiązań wszelkich kwestii, jakie mogłyby wpłynąć na jego funkcjonowanie.

2. Każda ze Stron może złożyć wniosek o konsultacje w ramach Komitetu Stowarzyszenia, odnoszące się do istniejących lub proponowanych środków, dotyczących stosowania lub wykładni niniejszej części Układu lub jakichkolwiek kwestii, które uzna za mogące wpłynąć na jego działanie. Do celów niniejszego tytułu "środek" obejmuje również praktykę. Strona określa we wniosku środek lub inną kwestię, której dotyczy wniosek, wskazuje na postanowienia niniejszego Układu, które uważa za mające zastosowanie i dostarcza wniosek drugiej Stronie.

3. Komitet Stowarzyszenia zbiera się w ciągu 30 dni od daty dostarczenia wniosku. W momencie rozpoczęcia konsultacji Strony przekazują informacje w celu umożliwienia zbadania sposobu, jaki środek lub jakakolwiek inna kwestia mogą wpłynąć na funkcjonowanie i zastosowanie Układu, oraz traktują w sposób poufny informacje wymienione w trakcie konsultacji. Komitet Stowarzyszenia podejmuje starania w celu rozstrzygnięcia sporu w krótkim terminie poprzez podjęcie właściwej decyzji. Decyzja ta określa środki wykonawcze, jakie musi podjąć Strona zainteresowana, oraz ramy czasowe wyznaczone w tym celu.

ROZDZIAŁ  III

PROCEDURA ROZSTRZYGANIA SPORÓW

Artykuł  184

Wszczęcie procedury

1. Strony w każdym przypadku podejmują wysiłki w celu osiągnięcia wzajemnie satysfakcjonującego porozumienia w kwestii spornej.

2. W przypadku gdy Strona uzna, że istniejący środek drugiej Strony stanowi naruszenie obowiązku wynikającego z postanowień określonych w artykule 182 i kwestia ta nie zostanie rozstrzygnięta w ciągu 15 dni po zwołaniu Komitetu Stowarzyszenia na podstawie artykułu 183 ustęp 3 lub w ciągu 45 dni po złożeniu wniosku o konsultacje w ramach Komitetu Stowarzyszenia, w zależności od tego, co będzie miało miejsce wcześniej, może ona złożyć wniosek w formie pisemnej o powołanie zespołu arbitrażowego.

3. Strona składająca wniosek określa we wniosku istniejące środki, jakie uważa za stanowiące naruszenie niniejszej części Układu, oraz wskazuje na postanowienia niniejszego Układu, które uważa za odnośne i dostarcza wniosek drugiej Stronie oraz Komitetowi Stowarzyszenia.

Artykuł  185

Wyznaczanie arbitrów

1. Zespoły arbitrażowe złożone są z trzech arbitrów.

2. Komitet Stowarzyszenia nie później niż sześć miesięcy po wejściu w życie niniejszego Układu ustanawia listę co najmniej 15 osób, które chcą pełnić rolę arbitrów, z których trzecia osoba nie może być obywatelem żadnej ze Stron oraz które określone są jako przewodniczący zespołów arbitrażowych. Komitet Stowarzyszenia zapewnia, że lista ta w każdym momencie zawiera 15 osób. Osoby te posiadają specjalistyczną wiedzę i doświadczenie w dziedzinie prawa, handlu międzynarodowego i innych kwestii, odnoszących się do niniejszej części Układu, lub w rozstrzyganiu sporów wynikających z porozumień w sprawie handlu międzynarodowego, są niezależne, działają niezależnie i nie są zrzeszone, ani nie przyjmują poleceń od żadnej Strony lub organizacji oraz stosują się do kodeksu postępowania określonego w załączniku XVI. Lista ta może być zmieniana co trzy lata.

3. W ciągu trzech dni od daty złożenia wniosku o ustanowienie zespołu arbitrażowego trzej arbitrzy wybierani są w drodze losowania przez przewodniczącego Komitetu Stowarzyszenia z listy określonej w ustępie 2, jeden spośród osób zaproponowanych Komitetowi Stowarzyszenia przez Stronę składającą wniosek, drugi spośród osób zaproponowanych Komitetowi Stowarzyszenia przez Stronę, przeciwko której składany jest wniosek, oraz przewodniczący spośród osób określonych w tym celu na podstawie ustępu 2.

4. Termin ustanowienia zespołu arbitrażowego jest terminem, w którym trzej arbitrzy zostają wybrani w drodze losowania.

5. W przypadku gdy Strona uzna, że arbiter nie spełnia wymogów kodeksu postępowania, Strony zasięgają opinii oraz, jeżeli tak zostało uzgodnione, zastępują arbitra i wybierają nowego w zastosowaniu ustępu 6.

6. Jeżeli arbiter nie jest w stanie uczestniczyć w postępowaniu, wycofuje się lub zostaje zastąpiony, zastępca zostaje wybrany w ciągu trzech dni, zgodnie z procedurą selekcyjną, stosowaną w celu wyboru arbitra. W takim przypadku ramy czasowe stosowane wobec postępowania zespołu arbitrażowego zostają zawieszone na okres rozpoczynający się w dniu, w którym arbiter nie jest w stanie uczestniczyć w postępowaniu, wycofuje się lub zostaje zastąpiony, oraz kończący się w dniu wyboru zastępcy.

Artykuł  186

Informacje i doradztwo techniczne

Na wniosek Strony lub z własnej inicjatywy, zespół może uzyskać informacje i doradztwo techniczne od osób lub organów, jakie uzna za właściwe. Wszelkie informacje otrzymane w ten sposób są przedkładane Stronom w celu zgłoszenia uwag.

Artykuł  187

Orzeczenie zespołu arbitrażowego

1. Zespół arbitrażowy wydaje orzeczenie, zawierające wyniki oraz wnioski jego ustaleń, Stronom i Komitetowi Stowarzyszenia, z reguły najpóźniej na trzy miesiące od daty ustanowienia zespołu arbitrażowego. W żadnym przypadku nie może stać się to później niż pięć miesięcy po tym terminie. Zespół arbitrażowy opiera swoje orzeczenie na konkluzjach i materiałach Stron oraz na informacjach, jakie uzyskał na podstawie artykułu 186. Orzeczenie jest ostateczne i zostaje publicznie udostępnione.

2. Orzeczenie określa wyniki ustaleń faktów, stosowania odpowiednich postanowień niniejszego Układu oraz podstawowe rozumowanie, leżące u podstaw wyników ustaleń i wniosków.

3. Zespoły arbitrażowe interpretują postanowienia niniejszego Układu zgodnie ze zwyczajowymi zasadami interpretacji publicznego prawa międzynarodowego, po uwzględnieniu faktu, że Strony muszą wykonywać niniejszy Układ w dobrej wierze i unikać łamania podjętych zobowiązań.

4. Strona, która stwierdza, że środek drugiej Strony jest niezgodny z postanowieniami niniejszej części Układu, jest odpowiedzialna za ustanowienie takiej niezgodności. Strona, która stwierdza, że środek stanowi wyjątek na podstawie niniejszej części Układu, jest odpowiedzialna za ustanowienia, że wyjątek ma zastosowanie.

5. W nagłych przypadkach, włączając te dotyczące towarów niebezpiecznych, zespół arbitrażowy dokłada wszelkich starań w celu wydania orzeczenia Stronom w ciągu 75 dni od daty ustanowienia zespołu arbitrażowego. W żadnym przypadku nie powinien on wydać orzeczenia później niż cztery miesiące od tego terminu. Zespół arbitrażowy może orzekać w trybie prejudycjalnym, w przypadku gdy sprawa jest pilna.

6. Wszystkie decyzje zespołu arbitrażowego, włączając przyjęcie orzeczenia i orzeczenia wstępnego, podejmowane są większością głosów.

7. Strona składająca wniosek może, za zgodą Strony, przeciwko której składany jest wniosek, wycofać swoją skargę w dowolnym momencie przed przekazaniem orzeczenia Stronom i Komitetowi Stowarzyszenia. Takie wycofanie jest bez uszczerbku dla jej prawa do złożenia nowej skargi, dotyczącej tej samej kwestii w późniejszym czasie.

8. Zespół arbitrażowy może, za zgodą Strony, przeciwko której składana jest skarga, zawiesić swoją pracę w dowolnym momencie na wniosek Strony składającej wniosek, na okres nieprzekraczający 12 miesięcy. W przypadku takiego zawieszenia ramy czasowe wymienione w ustępach 1 i 5 zostają przedłużone o czas, na jaki prace były zawieszone. Jeżeli praca zespołu została zawieszona na dłużej niż 12 miesięcy, władza ustanawiająca zespół wygasa, bez uszczerbku dla prawa Strony składającej skargę do złożenia wniosku w późniejszym terminie o ustanowienie zespołu arbitrażowego w tej samej sprawie.

Artykuł  188

Zgodność

1. Każda ze Stron jest zobowiązana do podjęcia środków niezbędnych w celu zastosowania się do orzeczenia zespołu arbitrażowego.

2. Strony podejmują wysiłki w celu wyrażenia zgody w sprawie szczególnych środków wymaganych do zastosowania się do orzeczenia.

3. W ciągu 30 dni po przekazaniu orzeczenia Stronom i Komitetowi Stowarzyszenia Strona, przeciwko której wniesiono skargę, notyfikuje drugą Stronę:

a) o szczególnych środkach wymaganych w celu zastosowania się do orzeczenia;

b) o rozsądnych ramach czasowych na zastosowanie się do orzeczenia; oraz

c) o konkretnej propozycji tymczasowej rekompensaty do czasu pełnego wykonania szczególnych środków wymaganych w celu zastosowania się do orzeczenia.

4. W przypadku konfliktu między Stronami w sprawie treści takiej notyfikacji, Strona składająca skargę przekazuje wniosek o wydanie orzeczenia przez początkowo ustanowiony zespół arbitrażowy określający, czy projektowane środki określone w ustępie 3 litera a) byłyby zgodne z niniejszą częścią Układu, określający ramy czasowe oraz określający, czy proponowana rekompensata jest w sposób widoczny nieadekwatna. Orzeczenie zostaje wydane w ciągu 45 dni po złożeniu takiego wniosku.

5. Strona zainteresowana notyfikuje drugiej Stronie i Komitetowi Stowarzyszenia środki wykonawcze, przyjęte w celu zakończenia naruszania zobowiązań wynikających z niniejszej części Układu, przed wygaśnięciem rozsądnego terminu uzgodnionego przez Strony lub ustalonego zgodnie z ustępem 4. W momencie notyfikacji druga Strona może złożyć wniosek o wydanie orzeczenia przez początkowo ustanowiony zespół arbitrażowy w sprawie zgodności tych środków z niniejszą częścią Układu, jeżeli nie są one zbliżone do środków, jakie zespół arbitrażowy, działając na mocy ustępu 4, uznał za zgodne z niniejszą częścią Układu. Orzeczenie zespołu arbitrażowego wydawane jest w ciągu 45 dni od daty złożenia takiego wniosku.

6. Jeżeli Strona zainteresowana nie spełni wymogu notyfikacji środków wykonawczych przed wygaśnięciem rozsądnego terminu lub jeżeli zespół arbitrażowy wyda orzeczenie, że środki wykonawcze notyfikowane przez Stronę zainteresowaną są niezgodne ze zobowiązaniami na podstawie niniejszej części Układu, Strona wnosząca skargę, w przypadku gdy nie uzgodniono wspólnego stanowiska w sprawie rekompensaty, jest uprawniona do zawieszenia stosowania korzyści, przyznanych na podstawie niniejszej części Układu, równoważnych poziomowi unieważnienia lub strat spowodowanych przez środek, uznany za naruszający niniejszą część Układu.

7. Rozważając kwestię korzyści, które należy zawiesić, Strona wnosząca skargę powinna najpierw zawiesić korzyści tego samego tytułu lub tytułów niniejszej części Układu, których dotyczą środki, uznane przez zespół arbitrażowy za naruszające niniejszą część Układu. Strona wnosząca skargę, która uznaje, że zawieszenie korzyści w ramach tego samego tytułu lub tytułów jest niekorzystne lub nieskuteczne, może zawiesić korzyści w ramach innych tytułów, pod warunkiem że przedstawi ona pisemne uzasadnienie. Przy wyborze korzyści do zawieszenia, pierwszeństwo daje się tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszego Układu.

8. Strona wnosząca skargę notyfikuje drugiej Stronie i Komitetowi Stowarzyszenia korzyści, jakie zamierza zawiesić. W ciągu pięciu dni od takiej notyfikacji druga Strona może złożyć wniosek o wydanie orzeczenia przez początkowo ustanowiony zespół arbitrażowy określający, czy korzyści, jakie Strona składająca skargę zamierza zawiesić, są równoważne poziomowi unieważnienia i strat spowodowanych przez środek uznany za naruszający niniejszą część Układu oraz czy proponowane zawieszenie jest zgodne z ustępem 7. Orzeczenie zespołu arbitrażowego zostaje wydane w ciągu 45 dni od daty złożenia wniosku. Korzyści nie zostają zawieszone do czasu, kiedy zespół arbitrażowy wyda orzeczenie.

9. Zawieszenie korzyści jest tymczasowe i ma zastosowanie wyłącznie do Strony wnoszącej skargę do czasu, kiedy środek uznany za naruszający niniejszą część Układu zostanie wycofany lub zmieniony, w celu uczynienia go zgodnym z niniejszą częścią Układu, lub kiedy Strony osiągną porozumienie w sprawie rozwiązania sporu.

10. Na wniosek każdej ze Stron początkowo ustanowiony zespół arbitrażowy wydaje orzeczenia zgodnie z niniejszą częścią Układu w sprawie wszelkich środków wykonawczych, przyjętych po zawieszeniu korzyści, oraz, w świetle takiego orzeczenia, decyduje, czy zawieszenie korzyści powinno zostać zakończone lub zmodyfikowane. Orzeczenie zespołu arbitrażowego zostaje wydane w ciągu 45 dni od daty złożenia wniosku.

11. Orzeczenia określone w niniejszym artykule są ostateczne i wiążące. Są one przekazywane Komitetowi Stowarzyszenia oraz udostępniane publicznie.

ROZDZIAŁ  IV

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  189

Postanowienia ogólne

1. Wszystkie okresy i terminy wymienione w niniejszym tytule mogą zostać zmodyfikowane na podstawie wzajemnego porozumienia Stron.

2. Jeżeli Strony nie uzgodniły inaczej, procedura przed zespołem arbitrażowym jest regulowana wzorem regulaminu wymienionego w załączniku XV. Komitet Stowarzyszenia może, w każdym przypadku gdy uzna to za niezbędne, zmienić wzór regulaminu i kodeks postępowania wymienione w załączniku XVI, na podstawie decyzji.

3. Przesłuchania w ramach postępowania arbitrażowego są zamknięte dla publiczności, chyba że Strony postanowią inaczej.

4. a) Jeżeli Strona dąży do zadośćuczynienia naruszeniu zobowiązań na podstawie Porozumienia WTO, odwołuje się ona do odnośnych zasad i procedur Porozumienia WTO, które mają zastosowanie bez względu na postanowienia niniejszego Układu.

b) Jeżeli Strona dąży do zadośćuczynienia naruszeniu zobowiązań na podstawie niniejszej części Układu, odwołuje się ona do zasad i procedur niniejszego tytułu.

c) Jeżeli Strony nie uzgodniły inaczej, a Strona dąży do zadośćuczynienia naruszeniu zobowiązań na podstawie niniejszej części Układu, które jest równoważne zobowiązaniu na podstawie WTO, odwołuje się ona do odnośnych zasad i procedur Porozumienia WTO, które mają zastosowanie bez względu na postanowienia niniejszego Układu.

d) Po wszczęciu procedur rozstrzygania sporów wybrane forum, jeżeli nie odmówiono mu właściwości, jest wykorzystywane w celu wyłączenia drugiego. Wszelkie kwestie dotyczące właściwości zespołów arbitrażowych, ustanowionych na podstawie niniejszego tytułu, poruszane są w ciągu 10 dni od daty ustanowienia zespołu oraz są one rozstrzygane na podstawie wstępnego orzeczenia zespołu w ciągu 30 dni od ustanowienia zespołu.

TYTUŁ  IX

PRZEJRZYSTOŚĆ

Artykuł  190

Punkty kontaktowe i wymiana informacji

1. W celu ułatwienia komunikacji między Stronami w każdej kwestii związanej z handlem, objętej niniejszą częścią Układu, każda Strona wyznacza punkt kontaktowy. Na wniosek każdej ze Stron punkt kontaktowy drugiej Strony podaje urząd lub urzędnika odpowiedzialnego za te sprawy i zapewnia wymagane wsparcie w celu ułatwienia komunikacji ze Stroną składającą wniosek.

2. Na wniosek drugiej Strony oraz w stopniu, w jakim to możliwe na podstawie jej prawa i zasad krajowych, każda Strona przekazuje informacje oraz odpowiada na wszelkie pytania drugiej Strony, odnoszące się do faktycznych lub proponowanych środków, które mogłyby znacząco wpłynąć na funkcjonowanie niniejszej części Układu.

3. Informacje określone na podstawie niniejszego artykułu uważane są za zapewnione, jeżeli zostały one udostępnione przez właściwą notyfikację do WTO lub jeżeli zostały udostępnione na oficjalnej, publicznie dostępnej i bezpłatnej stronie internetowej Strony zainteresowanej.

Artykuł  191

Współpraca w sprawie zwiększonej przejrzystości

Strony zgadzają się podejmować współpracę w ramach forów dwustronnych i wielostronnych, w sprawie sposobów zwiększenia przejrzystości w sprawach handlowych.

Artykuł  192

Publikacja

Każda Strona zapewnia, że jej prawa, regulacje i orzeczenia administracyjne o zasięgu ogólnym, odnoszące się do wszelkich kwestii związanych z handlem, objętych niniejszą częścią Układu, są natychmiast publikowane lub udostępniane publicznie.

TYTUŁ  X

ZADANIA SZCZEGÓLNE ORGANÓW USTANOWIONYCH NA PODSTAWIE NINIEJSZEGO UKŁADU DOTYCZĄCE SPRAW HANDLOWYCH

Artykuł  193

Zadania szczególne

1. W przypadku gdy Komitet Stowarzyszenia realizuje jakiekolwiek zadania powierzone mu na podstawie niniejszej części Układu, złożony jest on z przedstawicieli Wspólnoty i Chile, odpowiedzialnych za sprawy związane z handlem, zwykle na wyższym szczeblu urzędniczym.

2. Bez względu na postanowienia artykułu 6, Komitet Stowarzyszenia pełni w szczególności następujące funkcje:

a) nadzoruje wdrażanie i właściwe zastosowanie postanowień niniejszej części Układu, jak również wszelkich instrumentów uzgodnionych przez Strony, dotyczących spraw związanych z handlem, w ramach niniejszego Układu;

b) nadzoruje dalszą pracę nad postanowieniami niniejszej części Układu i ocenia wyniki uzyskane w trakcie ich stosowania;

c) rozstrzyga spory, jakie mogą wyniknąć z wykładni lub zastosowania niniejszej części Układu, zgodnie z postanowieniami artykułu 183;

d) pomaga Radzie Stowarzyszenia w wykonywaniu jej funkcji dotyczących spraw związanych z handlem;

e) nadzoruje pracę wszystkich Specjalnych Komitetów, ustanowionych na podstawie niniejszej części Układu;

f) realizuje wszelkie inne funkcje powierzone mu na podstawie niniejszej części tego Układu lub powierzone mu przez Radę Stowarzyszenia, dotyczące spraw związanych z handlem; oraz

g) przygotowuje corocznie sprawozdania dla Rady Stowarzyszenia.

3. Wykonując obowiązki na podstawie ustępu 2, Komitet Stowarzyszenia może:

a) ustanawiać wszelkie Specjalne Komitety lub organy zajmujące się sprawami podlegającymi ich kompetencjom oraz ustalać ich skład i obowiązki oraz ich regulamin;

b) zbierać się w dowolnym czasie uzgodnionym przez Strony;

c) rozważać wszelkie kwestie dotyczące spraw związanych z handlem oraz podejmować właściwe działania związane z wykonywaniem swoich funkcji; oraz

d) podejmować decyzje lub formułować zalecenia w sprawach związanych z handlem, zgodnie z artykułem 6.

4. Na podstawie artykułu 5 i artykułu 6 ustęp 4 Strony wykonują decyzje wynikające ze stosowania artykułu 60 ustęp 5 i artykułu 38 załącznika III, zgodnie z załącznikiem XVII.

TYTUŁ  XI

WYJĄTKI W DZIEDZINIE HANDLU

Artykuł  194

Klauzula bezpieczeństwa narodowego

1. Żadne postanowienia niniejszego Układu nie są rozumiane jako:

a) wymagające, aby Strona dostarczała jakichkolwiek informacji, których ujawnienie uważa za szkodzące podstawowym interesom bezpieczeństwa;

b) stanowiące przeszkodę dla Strony w podejmowaniu wszelkich działań, jakie uzna za niezbędne w celu ochrony jej podstawowych interesów bezpieczeństwa:

i) odnoszących się do materiałów możliwych do rozdzielania lub łączenia, lub też materiałów, z których one pochodzą;

ii) odnoszących się do handlu bronią, amunicją i sprzętem wojskowym oraz do handlu innymi towarami i materiałami lub świadczenia usług, które realizowane są bezpośrednio lub pośrednio do celów dostarczania lub tworzenia rezerw dla obiektów wojskowych;

iii) odnoszących się do zamówień publicznych niezbędnych dla bezpieczeństwa narodowego lub do celów obrony narodowej; lub

iv) podejmowanych w trakcie trwania wojny lub innych nagłych sytuacji w stosunkach międzynarodowych; lub

c) stanowiące przeszkodę dla Strony w podejmowaniu wszelkich działań przy realizowaniu jej obowiązków na podstawie Karty Narodów Zjednoczonych w celu utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

2. Komitet Stowarzyszenia jest informowany w najwyższym możliwym stopniu o środkach podjętych na podstawie ustępu 1 litery b) i c) oraz o zakończeniu ich stosowania.

Artykuł  195

Trudności związane z bilansem płatniczym

1. Jeżeli Strona ma poważne trudności związane z bilansem płatniczym lub zewnętrzne trudności finansowe lub jest nimi zagrożona, może ona przyjąć lub utrzymać środki ograniczające w odniesieniu do handlu towarami i usługami oraz w odniesieniu do płatności i przepływu kapitału, włączając środki związane z inwestycjami bezpośrednimi.

2. Strony podejmują wysiłki w celu uniknięcia stosowania środków ograniczających określonych w ustępie 1.

3. Wszelkie środki ograniczające, przyjęte lub utrzymane na podstawie niniejszego artykułu, są niedyskryminacyjne i ograniczone, jeśli chodzi o czas trwania, oraz nie wykraczają poza środki niezbędne w celu zaradzenia sytuacji związanej z bilansem płatniczym i finansami zewnętrznymi. Są one zgodne z warunkami ustanowionymi w Porozumieniach WTO oraz z artykułami Porozumienia o Międzynarodowym Funduszu Walutowym, mającymi zastosowanie.

4. Strona, która utrzymuje lub przyjęła środki ograniczające lub wszelkie ich zmiany, natychmiast notyfikuje je drugiej Stronie oraz przedstawia, najszybciej jak to możliwe, harmonogram ich znoszenia.

5. Strona stosująca środki ograniczające natychmiast zasięga opinii w ramach Komitetu Stowarzyszenia. Konsultacje te służą ocenie sytuacji związanej z bilansem płatniczym Strony zainteresowanej oraz z ograniczeniami przyjętymi lub utrzymywanymi na podstawie niniejszego artykułu, biorąc pod uwagę, między innymi, takie czynniki, jak:

a) charakter i stopień trudności związanych z bilansem płatniczym i zewnętrzną sytuacją finansową;

b) zewnętrzne otoczenie gospodarcze i handlowe Strony konsultującej;

c) alternatywne środki korygujące, które mogą być dostępne.

Konsultacje dotyczą zgodności wszelkich środków ograniczających z ustępami 3 i 4. Wszystkie wyniki ustaleń dotyczących statystyk i stanów faktycznych, związanych z innymi kwestiami, przedstawione przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy, odnoszące się do dewiz, rezerw pieniężnych i bilansu płatniczego, oraz wnioski oparte są na ocenie Funduszu, dotyczącej bilansu płatniczego oraz finansów zewnętrznych Strony konsultującej, są przyjmowane.

Artykuł  196

Podatki

1. Żadne postanowienia niniejszej części Układu ani żadne ustalenia, przyjęte na podstawie niniejszego Układu, nie są rozumiane jako stanowiące przeszkodę dla Stron w odróżnianiu, przy stosowaniu odnośnych przepisów ich ustawodawstwa podatkowego, między płatnikami podatków, którzy nie są w tej samej sytuacji, w szczególności w odniesieniu do ich miejsca zamieszkania lub w odniesieniu do miejsca, w którym inwestują oni swój kapitał.

2. Żadne postanowienia niniejszej części Układu ani żadne ustalenia przyjęte na podstawie niniejszego Układu nie są rozumiane jako stanowiące przeszkodę w przyjmowaniu lub stosowaniu wszelkich środków mających na celu zapobieganie unikaniu lub uchylaniu się od płacenia podatków, w zastosowaniu postanowień podatkowych dotyczących uzgodnień w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, innych ustaleń lub krajowego ustawodawstwa podatkowego.

3. Żadne postanowienia niniejszej części Układu nie wpływają na prawa i obowiązki żadnej ze Stron na podstawie jakichkolwiek konwencji podatkowych. W przypadku wszelkich sprzeczności między niniejszym Układem a tymi konwencjami konwencje te obowiązują w kwestiach, z którymi związana jest sprzeczność.

CZĘŚĆ  V

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  197

Definicja Stron

Do celów niniejszego Układu "Strony" oznaczają Wspólnotę lub jej Państwa Członkowskie lub Wspólnotę i jej Państwa Członkowskie, w ramach ich odpowiednich kompetencji, wynikających z Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, z jednej, strony oraz Republikę Chile, z drugiej strony.

Artykuł  198

Wejście w życie

1. Niniejszy Układ wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Strony notyfikują się wzajemnie o zakończeniu procedur niezbędnych do tego celu.

2. Notyfikacje przesyłane są do Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej, który pełni funkcję depozytariusza niniejszego Układu.

3. Bez względu na ustęp 1, Wspólnota i Chile zgadzają się stosować artykuły 3-11, artykuł 18, artykuły 24-27, artykuły 48-54, artykuł 55 litery a), b), f), h), i), artykuły 56-93, artykuły 136-162 i artykuły 172-206, począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Wspólnota i Chile notyfikowały się wzajemnie o spełnieniu procedur niezbędnych do tego celu.

4. W przypadku gdy postanowienie niniejszego Układu jest stosowane przez Strony w oczekiwaniu na jego wejście w życie, wszelkie odniesienia w takim postanowieniu do daty wejścia w życie niniejszego Układu należy rozumieć jako odniesienia do dnia, od którego Strony zgadzają się stosować to postanowienie zgodnie z ustępem 3.

5. Począwszy od dnia wejścia w życie zgodnie z ustępem 1, niniejszy Układ zastępuje Umowę ramową o współpracy. W drodze wyjątku Protokół w sprawie wzajemnej pomocy w sprawach celnych do Umowy ramowej o współpracy z dnia 13 czerwca 2001 roku pozostaje w mocy i staje się integralną częścią niniejszego Układu.

Artykuł  199

Czas trwania

1. Niniejszy Układ jest zawarty na czas nieokreślony.

2. Każda ze Stron może przekazać pisemne zawiadomienie drugiej Stronie, dotyczące jej zamiaru wymówienia niniejszego Układu.

3. Wymówienie staje się skuteczne sześć miesięcy po notyfikacji drugiej Strony.

Artykuł  200

Spełnienie zobowiązań

1. Strony przyjmują wszelkie środki ogólne i szczególne, wymagane w celu spełnienia ich zobowiązań na podstawie niniejszego Układu oraz zapewniają, że będą stosować się do celów ustanowionych w niniejszym Układzie.

2. Jeśli jedna ze Stron uzna, że druga Strona nie spełniła zobowiązania nałożonego na nią w ramach Układu, może podjąć właściwe środki. Przed podjęciem takich środków Strona ta przedstawia Radzie Stowarzyszenia w ciągu 30 dni wszelkie odpowiednie informacje niezbędne do dokładnego zbadania sytuacji, mającego na celu znalezienie rozwiązania możliwego do zaakceptowania przez Strony.

Przy doborze środków należy przyznać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie Układu. Komitet Stowarzyszenia zostanie bezzwłocznie powiadomiony o takich środkach, które podlegają na wniosek drugiej Strony konsultacjom na forum Wspólnego Komitetu.

3. W drodze odstępstwa od ustępu 2, każda ze Stron może niezwłocznie podjąć właściwe środki, zgodnie z prawem międzynarodowym w przypadku:

a) wymówienia Układu, nieusankcjonowanego przez ogólne zasady prawa międzynarodowego;

b) naruszenia przez drugą Stronę składników niezbędnych niniejszego Układu, określonych w artykule 1 ustęp 1.

Druga Strona może wystąpić z prośbą o zwołanie nadzwyczajnego spotkania w celu zebrania Stron w ciągu 15 dni w celu szczegółowej analizy sytuacji, mając na względzie znalezienie rozwiązania akceptowanego przez Strony.

4. W drodze odstępstwa od ustępu 2, jeżeli jedna ze Stron uzna, że druga Strona nie spełniła zobowiązań na podstawie części IV, odwołuje się ona wyłącznie i podlega wyłącznie procedurom rozstrzygania sporów ustanowionym na podstawie tytułu VIII część IV.

Artykuł  201

Dalszy rozwój

1. Strony mogą zgodzić się wzajemnie na rozszerzenie niniejszego Układu w celu poszerzenia i uzupełnienia jego zakresu, zgodnie z ich odpowiednim prawodawstwem, poprzez zawieranie porozumień dotyczących poszczególnych sektorów lub działań, w świetle doświadczeń zdobytych podczas jego wykonywania.

2. W kwestii wykonania niniejszego Układu każda ze Stron może kierować sugestie ukierunkowane na rozszerzenie współpracy we wszystkich dziedzinach, biorąc pod uwagę doświadczenia nabyte w trakcie jego wykonywania.

Artykuł  202

Ochrona danych

Strony zgadzają się przyznać wysoki poziom ochrony na przetwarzanie danych osobowych i innych danych, zgodnie z najwyższymi normami międzynarodowymi.

Artykuł  203

Klauzula bezpieczeństwa narodowego

Postanowienia artykułu 194 stosuje się do całości Układu.

Artykuł  204

Terytorialny zakres stosowania

Niniejszy Układ stosuje się, z jednej strony, do terytoriów, na których Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską jest stosowany na warunkach ustanowionych w tym Traktacie oraz, z drugiej strony, do terytorium Republiki Chile.

Artykuł  205

Teksty autentyczne

Niniejszy Układ jest sporządzony w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, duńskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim, szwedzkim i włoskim, każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

Artykuł  206

Załączniki, dodatki, protokoły i noty

Załączniki, dodatki, protokoły i noty do niniejszego Układu stanowią jego integralną część.

______

^(*) Umowa sporządzona w jedenastu językach urzędowych Unii Europejskiej (hiszpańskim, duńskim, niemieckim, greckim, angielskim, francuskim, włoskim, niderlandzkim, portugalskim, fińskim i szwedzkim) została opublikowana w Dz.U. L 352 z 30.12.2002, str. 3.

Wersje w językach: czeskim, estońskim, łotewskim, litewskim, węgierskim, maltańskim, polskim, słowackim i słoweńskim są opublikowane w niniejszym tomie wydania specjalnego 2004.

⁽¹⁾ ex 1902 20 to "makaron nadziewany zawierający ponad 20 % w wadze ryby, skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych".

⁽²⁾ Wszelkie podatki wewnętrzne lub inne opłaty wewnętrzne, lub też wszelkie przepisy prawne, rozporządzenia lub wymogi typu, określonego w ustępie 2, które mają zastosowanie do produktów przywozu i do podobnych produktów krajowych oraz są pobierane lub egzekwowane w przypadku produktu przywozu w momencie i miejscu przywozu, są mimo wszystko uważane za podatki wewnętrzne lub inne opłaty wewnętrzne, lub też za przepisy prawne, rozporządzenia lub wymogi typu, określonego w ustępie 2 oraz w związku z tym podlegają postanowieniom niniejszego artykułu.

⁽³⁾ Podatek odpowiadający wymogom pierwszego zdania uważany jest za niezgodny z postanowieniami drugiego zdania, wyłącznie jeżeli istnieje konkurencja między, z jednej strony, produktem objętym podatkiem, a z drugiej strony, produktem bezpośrednio konkurencyjnym lub możliwym do zastąpienia, który nie jest objęty podatkiem w podobny sposób.

⁽⁴⁾ Regulacje zgodne z postanowieniami pierwszego zdania nie są uważane za sprzeczne z postanowieniami drugiego zdania w żadnym przypadku gdy wszystkie produkty podlegające regulacjom są produkowane w kraju w znacznych ilościach. Regulacje nie mogą być uzasadnione jako zgodne z postanowieniami drugiego zdania na podstawie faktu, że proporcja lub ilość przyznana każdemu z produktów, będących przedmiotem regulacji, stanowi odpowiednią zależność między produktami przywiezionymi a produktami krajowymi.

⁽⁵⁾ Ustęp 2 litera c) nie obejmuje środków Strony, które ograniczają wpływy za świadczenie usług.

⁽⁶⁾ Szczególne zobowiązania podjęte na podstawie niniejszego artykułu nie są rozumiane jako wymagające od Stron rekompensaty za wszelkie niezależne niekorzystne czynniki konkurencji, które wynikają z faktu, że odnośne usługi lub usługodawcy pochodzą z zagranicy.

⁽⁷⁾ Włączenia niniejszego postanowienia do niniejszego rozdziału dokonuje się bez naruszania stanowiska Chile w sprawie dotyczącej rozstrzygnięcia, czy handel elektroniczny powinien zostać uznany za świadczenie usług.

⁽⁸⁾ Nadawanie określane jest jako nieprzerwana transmisja, wymagane do rozpowszechniania sygnałów programów telewizyjnych i radiowych wśród publiczności, ale nie obejmuje to połączeń między operatorami.

⁽⁹⁾ Ustęp 2 litera c) nie obejmuje środków Strony, które ograniczają wpływy za świadczenie usług finansowych.

⁽¹⁰⁾ Szczególne zobowiązania przyjęte na podstawie niniejszego artykułu nie są rozumiane jako wymagające od Stron rekompensaty za wszelkie niezależne niekorzystne czynniki konkurencji, które są skutkiem faktu, że odnośne usługi finansowe lub dostawcy usług finansowych pochodzą z zagranicy.

⁽¹¹⁾ W szczególności Strona może nałożyć na osoby fizyczne obowiązek posiadania niezbędnych kwalifikacji akademickich i/lub doświadczenia zawodowego, określonych na terytorium, na którym świadczona jest usługa lub usługa finansowa lub na którym ustanowione jest dane przedsiębiorstwo, dla odnośnego sektora działalności.

⁽¹²⁾ Do celów niniejszego tytułu przepisy techniczne stanowią dokument, który określa właściwości produktu lub usługi lub procesy i metody produkcji z nimi związane, włączając postanowienia administracyjne mające zastosowanie, których stosowanie jest obowiązkowe. Może on również obejmować lub poruszać wyłącznie kwestie wymogów terminologicznych, dotyczących symboli, opakowań, oznaczeń i etykietowania, stosowanych do produktu, usługi, procesu lub metody produkcji.

⁽¹³⁾ Do celów niniejszego tytułu norma stanowi dokument zatwierdzony przez uznany organ, który określa, w celach powszechnego i powtarzającego się stosowania, zasady, wytyczne lub właściwości produktów lub usług, lub też procesów i metod produkcji z nimi związanych, których stosowanie nie jest obowiązkowe. Może on również obejmować lub poruszać wyłącznie kwestie wymogów terminologicznych dotyczących symboli, opakowań, oznaczeń i etykietowania, stosowanych do produktu, usługi, procesu lub metody produkcji.

EN FE DE LO CUAL, los plenipotenciarios abajo firmantes suscriben el presente Acuerdo.

TIL BEKRÆFTELSE HERAF har undertegnede befuldmægtigede underskrevet denne aftale.

ZU URKUND DESSEN haben die unterzeichneten Bevollmächtigten ihre Unterschrift unter dieses Abkommen gesetzt.

ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, οι υπογράφοντες πληρεξούσιοι έθεσαν την υπογραφή τους κάτω από την παρούσα συμφωνία.

IN WITNESS WHEREOF, the undersigned Plenipotentiaries have signed this Agreement.

EN FOI DE QUOI les plénipotentiaires soussignés ont signé le présent accord.

IN FEDE DI CHE, i sottoscritti plenipotenziari hanno apposto le loro firme in calce al presente accordo.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekende gevolmachtigden hun handtekening onder deze overeenkomst hebben gesteld.

EM FÉ DO QUE, os plenipotenciários abaixo-assinados apuseram as suas assinaturas no presente Acordo.

TÄMÄN VAKUUDEKSI allekirjoittaneet täysivaltaiset edustajat ovat allekirjoittaneet tämän sopimuksen.

TILL BEVIS HÄRPÅ har undertecknade befullmäktigade undertecknat detta avtal.

Hecho en Bruselas, el dieciocho de noviembre del dos mil dos.

Udfærdiget i Bruxelles den attende november to tusind og to.

Geschehen zu Brüssel am achtzehnten November zweitausendundzwei.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα οκτώ Νοεμβρίου δύο χιλιάδες δύο.

Done at Brussels on the eighteenth day of November in the year two thousand and two.

Fait à Bruxelles, le dix-huit novembre deux mille deux.

Fatto a Bruxelles, addì diciotto novembre duemiladue.

Gedaan te Brussel, de achttiende november tweeduizendtwee.

Feito em Bruxelas, em dezoito de Novembro de dois mil e dois.

Tehty Brysselissä kahdeksantenatoista päivänä marraskuuta vuonna kaksituhattakaksi.

Som skedde i Bryssel den artonde november tjugohundratvå.

Pour le Royaume de Belgique

Voor het Koninkrijk België

Für das Königreich Belgien

(podpis pominięto)

Cette signature engage également la Communauté française, la Communauté flamande, la Communauté germanophone, la Région wallonne, la Région flamande et la Région de Bruxelles-Capitale.

Deze handtekening verbindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest.

Diese Unterschrift bindet zugleich die Deutschsprachige Gemeinschaft, die Flämische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft, die Wallonische Region, die Flämische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt.

På Kongeriget Danmarks vegne

(podpis pominięto)

Für die Bundesrepublik Deutschland

(podpis pominięto)

Για την Ελληνική Δημοκρατία

(podpis pominięto)

Por el Reino de España

(podpis pominięto)

Pour la République française

(podpis pominięto)

Thar cheann Na hÉireann

For Ireland

(podpis pominięto)

Per la Repubblica italiana

(podpis pominięto)

Pour le Grand-Duché de Luxembourg

(podpis pominięto)

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

(podpis pominięto)

Für die Republik Österreich

(podpis pominięto)

Pela República Portuguesa

(podpis pominięto)

Suomen tasavallan puolesta

För Republiken Finland

(podpis pominięto)

För Konungariket Sverige

(podpis pominięto)

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

(podpis pominięto)

Por la Comunidad Europea

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Voor de Europese Gemeenschap

Pela Comunidade Europeia

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

(podpis pominięto)

Por la República de Chile

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

  ⁵

HARMONOGRAM ZNOSZENIA OPŁAT CELNYCH WSPÓLNOTY

(Określony w artykułach 60, 65, 68 i 71 Układu o Stowarzyszeniu)

Uwaga wstępna

Harmonogram taryf w niniejszym załączniku zawiera następujące cztery kolumny:

a) "pozycja HS 2002": pozycje wykorzystywane w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu określonego w artykule 62;

b) "wyszczególnienie": wyszczególnienie produktu objętego pozycją;

c) "podstawa": podstawowa opłata celna, od której rozpoczyna się program znoszenia taryf, określony w artykule 60 ustęp 3;

d) "kategoria": kategoria lub kategorie, którą objęty jest dany produkt do celów zniesienia taryf. Kategorie, stosowane do przywozu do Wspólnoty z Chile, są następujące, zgodnie z artykułami 65, 68 i 71:

"Rok 0": liberalizacja w momencie wejścia w życie Układu

"Rok 3": liberalizacja w trakcie trzyletniego okresu przejściowego

"Rok 4": liberalizacja w trakcie czteroletniego okresu przejściowego

"Rok 7": liberalizacja w trakcie siedmioletniego okresu przejściowego

"Rok 10": liberalizacja w trakcie dziesięcioletniego okresu przejściowego

"R": koncesja celna w wysokości 50 % cła podstawowego

"EP": liberalizacja dotyczy wyłącznie cła ad valorem, cło specyficzne związane z ceną wejścia jest zachowane

"SP": liberalizacja dotyczy wyłącznie cła ad valorem, cło specyficzne jest zachowane

"PN": brak liberalizacji, jako że produkty te objęte są denominacjami chronionymi we Wspólnocie

"TQ": liberalizacja w ramach kontyngentu taryfowego (warunki specyficzne, patrz: sekcja 1).

Niniejszy opis harmonogramów taryfowych dostarczony jest wyłącznie do celów ułatwienia zrozumienia załącznika i nie ma na celu zastąpienia lub zmodyfikowania odnośnych postanowień części IV tytułu II.

SEKCJA  1

Kontyngenty taryfowe na produkty objęte kategorią "TQ"

określone w artykule 68 ustęp 2 i artykule 71 ustęp 5

Następujące koncesje celne mają zastosowanie corocznie, począwszy od daty wejścia w życie Układu na przywóz do Wspólnoty produktów pochodzących z Chile:

Produkty rolne

1. Wspólnota dopuszcza bezcłowy przywóz następujących kwot i produktów z corocznym zwiększeniem o 10 % ilości początkowej:

a) zagregowana ilość 1.000 ton metrycznych produktów objętych pozycjami 0201 20, 0201 30 00, 0202 20 i 0202 30, wymienionymi w niniejszym załączniku jako "TQ(1a)";

b) zagregowana ilość 3.500 ton metrycznych produktów objętych pozycjami ex 0203, 1601 00, 1602 41, 1602 42 i 1602 49, wymienionymi w niniejszym załączniku jako "TQ(1b)";

c) ilość 2.000 ton metrycznych produktów objętych pozycjami 0204, wymienionymi w niniejszym załączniku jako "TQ(1c)"; oraz

d) zagregowana ilość 7.250 ton metrycznych produktów objętych pozycjami 0207 11, 0207 12, 0207 13, 0207 14, 0207 24, 0207 25, 0207 26, 0207 27, 0207 32 11, 0207 32 15, 0207 32 19, 0207 33 11, 0207 33 19, 0207 35 15, 0207 35 21, 0207 35 53, 0207 35 63, 0207 35 71, 0207 36 15, 0207 36 21, 0207 36 53, 0207 36 63, 0207 36 71, 1602 31 i 1602 32, wymienionymi w niniejszym załączniku jako "TQ(1d)".

2. Wspólnota dopuszcza bezcłowy przywóz następujących ilości i produktów z corocznym zwiększeniem o 5 % ilości początkowej:

a) ilości 1.500 ton metrycznych produktów objętych pozycją 0406, wymienioną w niniejszym załączniku jako "TQ(2a)";

b) ilości 500 ton metrycznych produktów objętych pozycją 0703 20 00, wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(2b)";

c) ilości 1.000 ton metrycznych produktów objętych pozycją 1104, wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(2c)";

d) zagregowanej ilości 500 ton metrycznych produktów objętych pozycjami 2003 10 20 i 2003 10 30, wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(2d)";

e) ilości 1.000 ton metrycznych produktów objętych pozycjami 2008 60 19, wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(2e)";

f) ilości 37.000 ton metrycznych produktów objętych pozycją 0806 10 10, w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 14 lipca, wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(2f)"; oraz

g) ilości 3.000 ton metrycznych produktów objętych pozycjami 0806 10 10, w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia, wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(2g)".

Przetworzone produkty rolne

3. Wspólnota dopuszcza bezcłowy przywóz następujących ilości i produktów:

a) zagregowanej ilości 400 ton metrycznych produktów objętych pozycjami,1704 10 11, 1704 10 19, 1704 10 91, 1704 10 99, 1704 90 10, 1704 90 30, 1704 90 51, 1704 90 55, 1704 90 61, 1704 90 65, 1704 90 71, 1704 90 75, 1704 90 81 i 1704 90 99 wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(3a)";

b) zagregowanej ilości 400 ton metrycznych produktów objętych pozycjami 1806 20 10, 1806 20 30, 1806 20 50, 1806 20 70, 1806 20 80, 1806 20 95, 1806 31 00, 1806 32 10, 1806 32 90, 1806 90 11, 1806 90 19, 1806 90 31, 1806 90 39, 1806 90 50, 1806 90 60, 1806 90 70 i 1806 90 90 wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(3b)"; oraz

c) zagregowanej ilości 500 ton metrycznych produktów objętych pozycjami 1905 31 11, 1905 31 19, 1905 31 30, 1905 31 91, 1905 31 99, 1905 32 11, 1905 32 19, 1905 32 91, 1905 32 99, 1905 90 40 i 1905 90 45, wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(3c)".

Produkty rybołówstwa

4. Wspólnota dopuszcza przywóz następujących ilości i produktów ze stopniowym zniesieniem cła w dziesięciu równych etapach, z których pierwszy ma miejsce od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, a pozostałe dziewięć od dnia 1 stycznia każdego kolejnego roku, tak aby cło zostało całkowicie zniesione do dnia 1 stycznia dziesiątego roku po wejściu w życie Układu:

a) zagregowanej ilości 5.000 ton metrycznych produktów objętych pozycjami 0302 69 66, 0302 69 67, 0302 69 68 i 0302 69 69, wymienionymi w niniejszym załączniku jako "TQ(4a)"; oraz

b) zagregowanej ilości 40 ton metrycznych produktów objętych pozycjami 0305 30 30 i 0305 41 00, wymienionymi w niniejszym załączniku jako "TQ(4b)".

Podstawowa stawka celna w ramach kontyngentu, od której rozpoczyna się znoszenie ceł, jest skutecznie stosowana w chwili wejścia w życie niniejszego Układu.

5. Wspólnota dopuszcza przywóz zagregowanej ilości 150 ton metrycznych tuńczyka konserwowanego, wyłączając filety, objętych pozycjami 1604 14 11, 1604 14 18, 1604 19 39 i 1604 20 70 i wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(5)" z preferencyjną stawką celną w wysokości jednej trzeciej cła według klauzuli najwyższego uprzywilejowania, stosowanej na przywóz.

SEKCJA  2

Aktualnie stosowane ceny wejścia na produkty, wymienione w kategorii "EP" w niniejszym załączniku, wymienione są w Dodatku.

SEKCJA  3

Harmonogram znoszenia opłat celnych wspólnoty

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

grafika

grafika

grafika

grafika

grafika

grafika

grafika

grafika

grafika

DODATEK 

(Określony w sekcji 2)

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

Harmonogram znoszenia opłat celnych Chile

(Określony w artykułach 60, 66 i 69 Układu o Stowarzyszeniu)

Uwaga wstępna

Harmonogram znoszenia opłat celnych w niniejszym załączniku zawiera następujące cztery kolumny:

a) "pozycja HS 2002": pozycje stosowane w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu, określonego w artykule 62;

b) "wyszczególnienie": opis produktu objętego pozycją;

c) "podstawa": podstawowe cło, od którego rozpoczyna się program znoszenia taryf, określony w artykule 60 ustęp 3;

d) "Kategorie": kategoria lub kategorie, którymi objęty jest dany produkt w celu zniesienia taryf. Kategorie, które stosowane są do przywozu do Chile ze Wspólnoty, są następujące, zgodnie z ustaleniami artykułów 66, 69 i 72:

"Rok 0": liberalizacja w momencie wejścia w życie Układu

"Rok 5": liberalizacja w trakcie pięcioletniego okresu przejściowego

"Rok 7": liberalizacja w trakcie siedmioletniego okresu przejściowego

"Rok 10": liberalizacja w trakcie dziesięcioletniego okresu przejściowego

"TQ": liberalizacja w ramach kontyngentu taryfowego (warunki specyficzne, patrz: sekcja 1)

Opis harmonogramu taryf zapewniony jest wyłącznie do celów ułatwienia zrozumienia niniejszego załącznika i nie ma na celu zastąpienia lub zmodyfikowania odpowiednich postanowień części IV tytuł II.

* Określenia o tym samym znaczeniu zwykle stosowane w Chile lub innych hiszpańskojęzycznych krajach.

SEKCJA  1

Kontyngenty taryfowe na produkty objęte kategorią "TQ"

(określone w artykule 69 ustęp 2 i artykule 72 ustęp 2)

Następujące koncesje celne mają zastosowanie corocznie, począwszy od daty wejścia w życie niniejszego Układu na przywóz do Chile produktów pochodzących ze Wspólnoty:

Produkty rolne

1. Chile dopuszcza bezcłowy przywóz 1.500 ton metrycznych produktów, określonych w pozycji 0406, wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(1a)", ze zwiększeniem każdego roku o 5 % ilości początkowej.

2. Chile dopuszcza bezcłowy przywóz zagregowanej ilości 3.000 ton metrycznych produktów objętych pozycjami 1509 10 00, 1509 90 00 i 1510 00 00, wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(2a)", ze zwiększeniem każdego roku o 5 % ilości początkowej.

Produkty rybołówstwa

3. Chile dopuszcza przywóz następujących ilości i produktów ze stopniowym zniesieniem cła w dziesięciu równych etapach, z których pierwszy ma miejsce w momencie wejścia w życie niniejszego Układu, a pozostałe dnia 1 stycznia każdego kolejnego roku, tak aby cło zostało całkowicie zniesione do dnia 1 stycznia dziesiątego roku po wejściu w życie niniejszego Układu:

a) zagregowanej ilości 5.000 ton metrycznych produktów, objętych pozycjami 0302 69 21, 0302 69 22, 0302 69 23, 0302 69 24 i 0302 69 29, wymienionymi w niniejszym załączniku jako "TQ(3)(a)"; oraz

b) zagregowanej ilości 40 ton metrycznych produktów, objętych pozycjami 0305 30 10, 0305 41 10, 0305 41 20, 0305 41 30, 0305 41 40, 0305 41 50, 0305 41 60 i 0305 41 90, wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(3)(b)".

4. Chile dopuszcza przywóz zagregowanej ilości 150 ton metrycznych produktów, objętych pozycjami ex 1604 14 10, ex 1604 14 20, ex 1604 19 90, ex 1604 20 10 oraz ex 1604 20 90, wyłączając filety, wymienionych w niniejszym załączniku jako "TQ(4)", z preferencyjną stawką celną równą jednej trzeciej stawki na podstawie klauzuli najwyższego uprzywilejowania stosowanej w momencie przywozu.

SEKCJA  2

HARMONOGRAM ZNOSZENIA OPŁAT CELNYCH CHILE

grafika

grafika

grafika

grafika

grafika

grafika

grafika

ZAŁĄCZNIK  III

  ⁶

Definicja pojęcia pochodzenia produktów i metody współpracy administracyjnej

(Określona w artykule 58 Układu o Stowarzyszeniu)

TYTUŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego załącznika:

a) określenie "wytwarzanie" oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia, łącznie z montażem i operacjami szczególnymi;

b) "materiał" oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp., użyte do wytworzenia produktu;

c) "produkt" oznacza wytworzony produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania;

d) "towary" oznaczają zarówno materiały, jak i produkty;

e) "wartość celna" oznacza wartość ustaloną zgodnie z Porozumieniem z 1994 roku w sprawie wykonania artykułu VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej);

f) "cena ex-works" oznacza cenę zapłaconą za produkt ex-works producentowi we Wspólnocie lub Chile, który dokonuje ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta zawiera wartość wszystkich wykorzystanych surowców z wyłączeniem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone w momencie wywozu produktu;

g) "wartość materiałów" oznacza wartość celną w momencie przywozu wykorzystanych materiałów niepochodzących lub jeśli nie jest znana i nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały na obszarze Wspólnoty lub Chile;

h) "wartość materiałów pochodzących" oznacza wartość takich materiałów, jak zdefiniowano w literze g) stosowanej mutatis mutandis;

i) "działy" i "pozycje" oznaczają działy i pozycje (kody dwucyfrowe) stosowane w nomenklaturze, która tworzy Zharmonizowany System Oznaczania i Kodowania Towarów, zwany w niniejszym załączniku "Zharmonizowanym Systemem" lub "HS";

j) "sklasyfikowany" odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału do poszczególnej pozycji;

k) "przesyłka" oznacza produkty, które są albo wysłane od jednego eksportera do jednego odbiorcy, albo objęte jednym dokumentem przewozowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy lub w przypadku braku takiego dokumentu, jedną fakturą;

l) "preferencyjne traktowanie taryfowe" odnosi się do cła, stosowanego do towarów pochodzących, ustanowionych w części IV tytuł II niniejszego Układu;

m) "organ celny lub właściwy organ rządowy" odnosi się do organu celnego we Wspólnocie oraz do "Dirección General de Relaciones Econónimcas Internacionales" (DIRECON) Ministerstwa Spraw Zagranicznych Chile.

TYTUŁ  II

DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE"

Artykuł  2

Wymogi ogólne

1. Do celów wykonania części IV tytuł II niniejszego Układu następujące produkty uważa się za pochodzące ze Wspólnoty:

a) produkty całkowicie uzyskane we Wspólnocie w rozumieniu artykułu 4;

b) produkty uzyskane we Wspólnocie i zawierające materiały, które nie zostały tam całkowicie uzyskane, pod warunkiem że takie materiały zostały poddane we Wspólnocie wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 5;

2. Do celów wykonania części IV tytuł II niniejszego Układu następujące produkty uważa się za pochodzące z Chile:

a) produkty całkowicie uzyskane w Chile w rozumieniu artykułu 4;

b) produkty uzyskane w Chile zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że takie materiały zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu w Chile w rozumieniu artykułu 5.

Artykuł  3

Dwustronna kumulacja pochodzenia

1. Materiały pochodzące ze Wspólnoty będą uważane za materiały pochodzące z Chile, jeśli zostaną użyte do produkcji towaru tam uzyskanego. Nie będzie konieczne poddanie ich wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności określonych w artykule 6.

2. Materiały pochodzące z Chile będą uważane za materiały pochodzące ze Wspólnoty, jeśli zostaną użyte do produkcji towaru tam uzyskanego. Nie będzie konieczne poddanie ich wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności określonych w artykule 6.

Artykuł  4

Produkty całkowicie uzyskane

1. Następujące produkty są uważane za całkowicie uzyskane we Wspólnocie lub w Chile:

a) produkty mineralne wydobyte z ich ziemi lub z ich dna morskiego;

b) produkty roślinne tam zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane;

d) produkty uzyskane od żywych zwierząt, które zostały tam wyhodowane;

e) produkty uzyskane przez polowanie lub połowy tam przeprowadzone;

f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza przez ich statki⁽¹⁾;

g) produkty wytworzone na pokładzie ich statków-przetwórni wyłącznie z produktów wymienionych w literze f);

h) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców lub do wykorzystania jako odpady;

i) odpady i złom powstałe w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej;

j) produkty wydobyte z dna morskiego lub z gruntu pod dnem morskim znajdującym się poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że posiadają one wyłączne prawa do eksploatacji tego dna lub gruntu pod dnem;

k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów wymienionych w literach a)-j).

2. Określenie "ich statki" i "ich statki przetwórnie" w ustępie 1 litery f) i g) odnosi się tylko do statków i statków przetwórni, które:

a) które są wpisane do rejestru lub zarejestrowane w Państwie Członkowskim Wspólnoty lub w Chile;

b) które pływają pod banderą Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Chile;

3. Poza wymogami ustanowionymi w ustępie 2 produkty uzyskane na podstawie ustępu 1 litery f) i g) uważane są za w pełni uzyskane we Wspólnocie lub w Chile, jeżeli "ich statki" lub "ich statki przetwórnie":

a) są własnością:

i) w co najmniej 50 procentach obywateli Państw Członkowskich Wspólnoty lub Chile; lub

ii) w ramach spółki lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą zarządu w jednym z Państw Członkowskich Wspólnoty lub Chile, której dyrektor lub dyrektorowie, przewodniczący zarządu lub Rady Nadzorczej oraz większość członków tych rad są obywatelami Państw Członkowskich Wspólnoty lub Chile oraz kapitał takiej spółki, co najmniej w połowie należy do tych Państw lub do instytucji publicznych lub obywateli wspomnianych Państw; lub

iii) spółki innej niż określona w podpunkcie ii) z siedzibą zarządu w jednym z Państw Członkowskich Wspólnoty lub Chile, której dyrektor lub dyrektorzy, przewodniczący Zarządu lub Rady Nadzorczej oraz większość członków tych rad są obywatelami Państw Członkowskich Wspólnoty lub Chile;

oraz

b) ich szef i co najmniej 75 procent załogi, włącznie z urzędnikami, jest obywatelami Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Chile.

Artykuł  5

Produkty poddane wystarczającej obróbce lub wystarczająco przetworzone

1. Do celów stosowania postanowień artykułu 2 produkty nieuzyskane całkowicie są uważane za poddane wystarczającej obróbce lub wystarczająco przetworzone, jeżeli spełniają warunki określone w wykazie dodatku II.

Warunki określone powyżej wskazują w odniesieniu do wszystkich produktów objętych niniejszym Układem, rodzaj przetworzenia lub obróbki, który musi być wykonany na materiałach niepochodzących, wykorzystywanych przy wytwarzaniu oraz są stosowane wyłącznie odnośnie do takich materiałów.

A zatem jeśli produkt, który nabył status produktu pochodzącego przez spełnienie reguł określonych w dodatku II, jest użyty do wytwarzania innego produktu, to warunki odnoszące się do produktu, do którego wytworzenia został użyty, nie odnoszą się do niego i nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, których użyto w procesie jego produkcji.

2. Bez względu na ustęp 1, produkty, które nie zostały w pełni uzyskane i wymienione w dodatku IIa), uważane są za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzone, jeżeli warunki określone w wykazie w dodatku IIa) są spełnione. Postanowienia niniejszego ustępu stosuje się przez trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

3. Bez względu na postanowienia ustępu 1, materiały niepochodzące, które zgodnie z warunkami wymienionymi w dodatku II lub dodatku IIa), nie powinny być użyte do wytworzenia produktu, mogą zostać użyte, pod warunkiem że:

a) ich łączna wartość nie przekracza 10 % ceny ex-works produktu;

b) żaden z udziałów procentowych, określonych w dodatku II lub dodatku IIa) jako maksymalna wartość materiałów niepochodzących, nie został przekroczony przy stosowaniu tego ustępu.

Bez uszczerbku dla not 5 i 6 dodatku I, niniejszego ustępu nie stosuje się do produktów objętych działami 50-63 Zharmonizowanego Systemu.

4. Ustępy 1, 2 i 3 stosuje się z wyjątkiem określonym w artykule 6.

Artykuł  6

Niewystarczające obróbki i przetworzenia

1. Niezależnie od postanowień ustępu 2, następujące operacje uważa się za niewystarczającą obróbkę lub przetwarzanie dla nadania produktom statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy wymogi artykułu 5 zostały spełnione:

a) operacje konserwacyjne w celu zapewnienia, że produkty pozostaną w dobrym stanie w trakcie transportu i przechowywania;

b) otwieranie i montaż opakowań;

c) mycie, czyszczenie i usuwanie kurzu, tlenku, oleju, farby lub innych warstw pokrywających;

d) prasowanie lub maglowanie wyrobów włókienniczych;

e) proste operacje malowania i polerowania;

f) łuskanie, częściowe lub całkowite wybielanie, polerowanie i glazurowanie zbóż i ryżu;

g) operacje zabarwiania cukru lub formowania kostek cukru;

h) obieranie, pestkowanie i łuskanie owoców, orzechów i warzyw;

i) ostrzenie, proste mielenie lub proste krojenie;

j) odsianie, przeglądanie, sortowanie, klasyfikowanie, ocenianie, dopasowywanie (włączając tworzenie zestawów artykułów);

k) zwykłe umieszczanie w butelkach, kolbach, workach, skrzynkach, pudełkach, umocowywanie na kartach lub planszach itp. oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem;

l) przymocowywanie znaków, metek, logo i innych podobnych znaków odróżniających na produktach lub ich opakowaniach;

m) proste mieszanie produktów bez względu na to, czy są to produkty tego samego czy innego rodzaju;

n) proste łączenie części artykułów, aby stanowiły kompletne artykuły, lub rozmontowywanie produktów na części;

o) operacje, których jedynym celem jest ułatwienie załadunku;

p) połączenie dwóch lub więcej operacji wymienionych w literach a)-o);

q) ubój zwierząt.

2. Wszystkie takie czynności wykonane we Wspólnocie albo w Chile w odniesieniu do danego produktu będą rozważane łącznie przy określaniu, czy przetworzenie lub obróbka, jakiej został poddany dany produkt, są uważane za niewystarczające w rozumieniu ustępu 1.

Artykuł  7

Jednostka kwalifikacyjna

1. Jednostką kwalifikacyjną w celu stosowania postanowień niniejszego załącznika jest poszczególny produkt, który jest uważany za jednostkę podstawową przy określaniu klasyfikacji stosującej nomenklaturę Zharmonizowanego Systemu.

A zatem:

a) jeżeli produkt składający się z grupy lub zestawu artykułów klasyfikowany jest z zastosowaniem Systemu Zharmonizowanego w jednej pozycji, to jednostkę kwalifikacyjną stanowi całość;

b) gdy przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Zharmonizowanego Systemu, to każdy produkt musi być traktowany indywidualnie do celów stosowania postanowień niniejszego załącznika.

2. Jeżeli przy stosowaniu reguły ogólnej 5 Systemu Zharmonizowanego opakowania klasyfikowane są wraz z produktem, który zawierają, to do celów określania pochodzenia należy traktować je jako całość z tym produktem. Wszelkie inne opakowania zbiorcze nie są włączone do celów określania pochodzenia.

Artykuł  8

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia przesłane wraz z urządzeniem, maszyną, aparatem lub pojazdem:

– będące częścią normalnego sprzętu i zawarte w jego cenie, lub

– na które wystawione są oddzielne faktury,

uważane są jako jedno urządzenie, maszyna, aparat lub pojazd, o których mowa.

Artykuł  9

Zestawy

Zestawy w rozumieniu reguły ogólnej 3 Systemu Zharmonizowanego uważane są za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy zestawu są artykułami pochodzącymi. Jednakże gdy komplet składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, to będzie on jako całość uważany za pochodzący, pod warunkiem że wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex-works kompletu.

Artykuł  10

Elementy neutralne

Aby ustalić, czy produkt jest pochodzący, nie jest konieczne ustalenie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte w procesie produkcji:

a) energia i paliwo;

b) fabryka i wyposażenie;

c) maszyny i narzędzia;

d) towary, które nie wchodzą i które nie są planowane do wejścia w końcowy skład produktu.

TYTUŁ  III

WYMOGI TERYTORIALNE

Artykuł  11

Zasada terytorialności

1. Warunki określone w tytule II, dotyczące nabywania statusu pochodzenia, muszą być bez przerwy spełniane we Wspólnocie lub w Chile.

2. Jeśli towary pochodzące, wywożone ze Wspólnoty lub Chile do innego kraju, są zwracane, muszą być uznane za niepochodzące, chyba że można wykazać władzom celnym, że:

a) towary zwrócone są tymi samymi towarami, które zostały wywiezione; oraz

b) nie podlegały one żadnym operacjom wykraczającym poza czynności konieczne do utrzymania w dobrym stanie, gdy znajdowały się w tamtym kraju lub gdy były przedmiotem wywozu.

Artykuł  12

Transport bezpośredni

1. Preferencyjne traktowanie przewidziane w Układzie dotyczy wyłącznie produktów spełniających wymagania niniejszego załącznika, które są transportowane bezpośrednio między Unią Europejską a Chile. Produkty mogą jednak być transportowane przez inne terytoria, gdzie mogą być przeładowywane lub czasowo składowane, pod warunkiem że pozostają pod nadzorem organów celnych w państwie tranzytu lub składowania i że nie są poddawane innym czynnościom niż dodawanie lub przymocowywanie znaków, etykiet lub pieczęci; wyładunek; ponowny załadunek; podział przesyłek lub wszelkie czynności mające na celu zachowanie ich w dobrym stanie.

2. Wymogi ust. 1 uznaje się za spełnione, chyba że organy celne mają powody, by przyjąć przeciwne domniemanie. W takich przypadkach organy celne mogą zażądać od importera udokumentowania zgodności, którą należy udowodnić za pomocą wszelkich odpowiednich środków, włącznie z umownymi dokumentami przewozowymi w rodzaju listu przewozowego, albo też dowodami faktycznymi lub materialnymi, jak oznakowanie lub numeracja opakowań lub jakiekolwiek inne dowody związane z samymi towarami.

Artykuł  13

Wystawy

1. Produkty pochodzące, wysłane na wystawę w innym państwie niż Państwa Członkowskie Wspólnoty lub Chile i sprzedane po wystawie w celu przywiezienia do Wspólnoty lub do Chile, korzystają przy ich przywozie z postanowień niniejszego Układu, pod warunkiem wykazania przed organami celnymi, że:

a) wysyłający przesłał te produkty ze Wspólnoty lub Chile do kraju, w którym organizowana jest wystawa, i je tam wystawił;

b) produkty zostały sprzedane lub rozdysponowane w inny sposób przez wysyłającego osobie we Wspólnocie bądź w Chile;

c) produkty zostały wyekspediowane podczas wystawy lub niezwłocznie po niej w stanie, w którym zostały wysłane na wystawę;

d) produkty nie były od momentu ich wysyłki na wystawę używane do celów innych niż prezentacja na wystawie; oraz

e) produkty pozostawały w czasie wystawy pod kontrolą celną.

2. Dowód pochodzenia musi być wystawiony lub sporządzony zgodnie z postanowieniami tytułu V i przedstawiony organom celnym kraju przywozu w normalnym trybie. Musi być w nim podana nazwa i adres wystawy. Gdy jest to konieczne, może być wymagana dodatkowa dokumentacja potwierdzająca warunki na podstawie, których produkty były wystawione.

3. Ustęp 1 stosuje się do wszelkich handlowych, przemysłowych, rolnych czy rzemieślniczych wystaw, targów lub podobnych publicznych pokazów, które nie są zorganizowane do celów prywatnych w sklepach czy lokalach, w których prowadzona jest działalność gospodarcza z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych.

TYTUŁ  IV

ZWROT LUB ZWOLNIENIE

Artykuł  14

Zakaz zwrotu lub zwolnienia od cła

1. Wobec materiałów niepochodzących, użytych do wytworzenia produktów pochodzących ze Wspólnoty lub z Chile, dla których dowód pochodzenia jest sporządzony lub wystawiony zgodnie z postanowieniami tytułu V, nie stosuje się zwrotu lub zwolnienia od należności celnych we Wspólnocie lub w Chile, niezależnie od ich rodzaju.

2. Zakaz w ustępie 1 stosuje się do każdego rodzaju ustaleń dotyczących refundacji, umorzeń lub zwolnienia w całości lub w części od należności celnych lub opłat o równoważnych skutkach, stosowanych we Wspólnocie lub w Chile surowców wykorzystywanych w produkcji, dla których taka refundacja, umorzenie czy zwolnienie stosuje się, w sposób bezpośredni lub pośredni, kiedy produkty uzyskane z wymienionych materiałów są wywożone, ale nie gdy pozostają na użytek krajowy.

3. Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany w każdym momencie do przedłożenia, na wniosek organów celnych, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających, że nie uzyskał żadnego zwrotu w odniesieniu do materiałów niepochodzących wykorzystanych przy wytworzeniu danych produktów oraz że faktycznie uregulował wszystkie cła lub inne opłaty o równoważnym skutku stosowane w odniesieniu do takich materiałów.

4. Postanowienia ustępów 1-3 stosuje się do opakowań w rozumieniu artykułu 7 ustęp 2, akcesoriów, części zapasowych i narzędzi w rozumieniu artykułu 8 oraz produktów w zestawie w rozumieniu artykułu 9, gdy takie przedmioty są niepochodzące.

5. Postanowienia ustępów 1-4 stosuje się wyłącznie do materiałów, które są z rodzaju, do którego stosuje się Układ. Ponadto nie wykluczają one stosowania systemu refundacji wywozowych w odniesieniu do produktów rolnych, stosowanych przy wywozie zgodnie z postanowieniami Układu.

6. Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się, począwszy od dnia 1 stycznia 2007 roku.

TYTUŁ  V

DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł  15

Wymogi ogólne

1. Produkty pochodzące ze Wspólnoty przy przywozie do Chile oraz produkty pochodzące z Chile przy przywozie do Wspólnoty korzystają z postanowień niniejszego Układu po przedstawieniu:

a) świadectwa przewozowego EUR.1, wzór którego jest zamieszczony w dodatku III;

lub

b) w przypadkach określonych w artykule 20 ustęp 1 deklaracji, zwanej dalej "deklaracją na fakturze", sporządzonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym opisującym dane produkty w sposób wystarczająco szczegółowy, aby można je było zidentyfikować. Tekst tej deklaracji jest zamieszczony w dodatku IV.

2. Bez względu na ustęp 1, produkty pochodzące w rozumieniu niniejszego załącznika, w przypadkach wyszczególnionych w artykule 25, korzystają z postanowień niniejszego Układu bez konieczności przedkładania jakiegokolwiek z dokumentów określonych powyżej.

Artykuł  16

Procedura wystawiania świadectwa przewozowego EUR.1

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiają władze celne lub właściwe władze rządowe kraju wywozu na pisemny jego wniosek lub odpowiedzialność eksportera na wniosek upoważnionego przez niego przedstawiciela.

2. Procedura wypełniania świadectwa przewozowego EUR.1 i formularza zgłoszeniowego wymieniona jest w dodatku III.

3. Eksporter występujący z wnioskiem o wydanie świadectwa przewozowego EUR.1 jest zobowiązany do przedłożenia w każdym czasie na żądanie organów celnych kraju wywozu, w którym wystawione zostało świadectwo przewozowe EUR.1, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów, a także do wypełnienia pozostałych wymogów niniejszego załącznika.

4. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez organy celne lub właściwe władze rządowe Państwa Członkowskiego WE lub Chile, jeżeli dane produkty mogą być uważane jako produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Chile i jeżeli spełniają pozostałe wymagania niniejszego załącznika.

5. Władze celne lub właściwe władze rządowe wystawiające świadectwo podejmują wszelkie kroki konieczne do zweryfikowania statusu pochodzenia produktów i wypełnienia innych wymogów niniejszego załącznika. W tym celu mają prawo domagać się wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. Organy celne wystawiające świadectwo lub właściwe władze rządowe zapewniają także, by formularze określone w ustępie 2 zostały należycie wypełnione. W szczególności sprawdzają, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w taki sposób, żeby wykluczyć jakąkolwiek możliwość wprowadzania fałszywych informacji.

6. Data wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 jest wskazana w polu 11 świadectwa.

7. Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiają organy celne lub właściwe władze rządowe i udostępniają eksporterowi, wtedy gdy tylko rzeczywisty wywóz został dokonany lub zagwarantowany.

Artykuł  17

Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawiane z mocą wsteczną

1. Bez względu na postanowienia artykułu 16 ustęp 7, świadectwo przewozowe EUR.1 może być wyjątkowo wystawione po wywozie produktów, do których się odnosi, jeśli:

a) nie zostało ono wystawione w momencie dokonywania wywozu z powodu pomyłki lub niezamierzonych pominięć lub zajścia specjalnych okoliczności;

lub

b) organy celne lub właściwe władze rządowe zostały w sposób wystarczający zapewnione, że świadectwo przewozowe EUR.1 zostało wystawione, ale nie zostało przyjęte przy przywozie z powodów technicznych.

2. W celu wykonania ustępu 1 eksporter musi we wniosku podać miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR.1, oraz podać powody złożenia wniosku.

3. Organy celne lub właściwe władze rządowe mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 retrospektywnie tylko po sprawdzeniu, że informacje podane we wniosku wysyłającego są zgodne z informacjami posiadanymi przez władze.

4. 7  Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawiane z mocą wsteczną muszą być potwierdzone jedną z następujących formuł:

BG "ManAHEH BnOCnEHCTBME"

ES "EXPEDIDO A POSTERIORI"

CS "VYSTAVENO DODATEČNE"

DA "UDSTEDT EFTERFØLGENDE"

DE "NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT"

ET "TAGANTJÄRELE VÄLJA ANTUD"

EL "EKAO0EN EK TON YITEPQN"

EN "ISSUED RETROSPECTIVELY"

FR "DÉLIVRÉ A POSTERIORI"

IT "RILASCIATO A POSTERIORI"

LV "IZSNIEGTS RETROSPEKTĪVI"

LT "RETROSPEKTYVUSIS IŠDAVIMAS"

HU "KIADVAVISSZAMENŐLEGES HATÁLLYAL"

MT "MAHRUG RETROSPETTIVAMENT"

NL "AFGEGEVEN A POSTERIORI"

PL "WYSTAWIONE RETROSPEKTYWNIE"

PT "EMITIDO A POSTERIORI"

RO "EMIS A POSTERIORI"

SK "VYDANÉ DODATOČNE"

SL "IZDANO NAKNADNO"

FI "ANNETTUJÄLKIKÄTEEN"

SV "UTFÄRDAT I EFTERHAND".

5. Potwierdzenie określone w ustępie 4 umieszcza się w rubryce "Uwagi" świadectwa przewozowego EUR.1.

Artykuł  18

Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1

1. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1 eksporter, podając uzasadnienie wniosku, może złożyć do organów celnych, które wydały świadectwo lub do właściwych władz rządowych, wniosek o sporządzenie duplikatu świadectwa w oparciu o dokumenty wywozowe znajdujące się w posiadaniu organów celnych.

2. 8  Duplikat wystawiony w ten sposób musi być potwierdzony jednym z następujących wyrazów:

BG "nraiMKAT"

ES "DUPLICADO"

CS "DUPLIKÁT"

DA "DUPLIKAT"

DE "DUPLIKAT"

ET "DUPLIKAAT"

EL "ANTirPAOO"

EN "DUPLICATE"

FR "DUPLICATA"

IT "DUPLICATO"

LV "DUBLIKĀTS"

LT "DUBLIKATAS"

HU "MÁSODLAT"

MT "DUPLIKAT"

NL "DUPLICAAT"

PL "DUPLIKAT"

PT "SEGUNDAVIA"

RO "DUPLICAT"

SK "DUPLIKÁT"

SL "DVOJNIK"

FI "KAKSOISKAPPALE"

SV "DUPLIKAT".

3. Potwierdzenie określone w ustępie 2 umieszcza się w rubryce "Uwagi" duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1.

4. Duplikat, który musi być opatrzony datą wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR.1, jest ważny od tej daty.

Artykuł  19

Wystawienie świadectw przewozowych EUR.1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub wystawionego uprzednio

Gdy pochodzące produkty są umieszczane pod kontrolą urzędu celnego we Wspólnocie lub Chile, powinna istnieć możliwość zastąpienia oryginalnego dowodu pochodzenia jednym lub kilkoma świadectwami przewozowymi EUR.1 w celu wysłania wszystkich lub części takich produktów do innego miejsca we Wspólnocie lub w Chile. Zastępcze świadectwa przewozowe EUR.1 wystawia urząd celny pierwszego wjazdu do Wspólnoty lub do Chile, pod którego kontrolą znajdują się produkty.

Artykuł  20

Warunki sporządzenia deklaracji na fakturze

1. Deklaracja na fakturze, określona w artykule 15 ustęp 1 litera b), może zostać sporządzona:

a) przez upoważnionego eksportera w rozumieniu artykułu 21;

lub

b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednej lub większej liczby opakowań zawierających produkty pochodzące, których całkowita wartość nie przekracza 6.000 EUR.

2. Deklaracja na fakturze może być sporządzona, jeżeli dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub Chile oraz jeżeli spełniają pozostałe wymagania niniejszego załącznika.

3. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze jest zobowiązany do przedłożenia w każdym czasie, na żądanie organów celnych kraju wywozu, wszelkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status danych produktów, a także spełnienie pozostałych wymogów niniejszego załącznika.

4. Deklaracja na fakturze sporządzana jest przez eksportera przez wpisanie na maszynie, opieczętowanie lub wydrukowanie na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym, deklaracji, której tekst podany jest w dodatku IV. Szczególne wymagania dotyczące sporządzania deklaracji na fakturze wymienione są w dodatku IV.

5. Deklaracje na fakturze powinny posiadać oryginalny, własnoręczny podpis eksportera. Jednakże od upoważnionego eksportera w rozumieniu artykułu 21 nie wymaga się podpisu na takiej deklaracji, pod warunkiem że dostarczy on władzom celnym kraju wywozu pisemne zobowiązanie, że przyjmuje pełną odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, która identyfikuje go tak, jakby była podpisana przez niego własnoręcznie.

6. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona przez eksportera, gdy produkty, do których się odnosi, są wysyłane, lub po ich wysłaniu, pod warunkiem że jest przedstawiona w kraju przywozu nie później niż dwa lata po dokonaniu przywozu produktów, do których się odnosi.

Artykuł  21

Upoważniony eksporter

1. Organy celne lub właściwe władze rządowe kraju wywozu mogą upoważnić eksportera, dalej zwanego "upoważnionym eksporterem", który dokonuje częstych wysyłek produktów na mocy niniejszego Układu, aby sporządzał deklaracje na fakturze niezależnie od wartości danych produktów. Eksporter ubiegający się o takie zezwolenie musi udzielić organom celnym lub właściwym władzom rządowym wszelkich gwarancji niezbędnych do zweryfikowania pochodzenia produktów, jak również spełnić pozostałe wymagania niniejszego załącznika.

2. Organy celne lub właściwe władze rządowe mogą uzależnić przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia wszelkich warunków, jakie uznają za właściwe.

3. Organy celne lub właściwe władze rządowe przyznają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który powinien znajdować się w deklaracji na fakturze.

4. Używanie upoważnienia przez upoważnionego eksportera podlega kontroli władz celnych lub właściwych władz rządowych.

5. Władze celne lub właściwe władze rządowe mogą wycofać upoważnienie w dowolnym momencie. Czynią tak one, gdy upoważniony eksporter przestaje udzielać gwarancji określonych w ustępie 1, nie spełnia warunków określonych w ustępie 2 lub w jakikolwiek inny sposób niewłaściwie korzysta z zezwolenia.

Artykuł  22

Termin ważności dowodu pochodzenia

1. Dowód pochodzenia, określony w artykule 15 ustęp 1, jest ważny przez cztery miesiące od daty wystawienia w kraju wywozu i musi być przedłożony w wymienionym okresie organom celnym kraju przywozu.

2. Dowody pochodzenia, które są przedstawiane organom celnym kraju przywozu po końcowej dacie ich przedłożenia, określonej w ustępie 1, mogą być przyjęte do celów stosowania preferencyjnego traktowania, w przypadku gdy nieprzedłożenie dokumentów przed ustaloną datą końcową jest spowodowane wyjątkowymi okolicznościami.

3. W innych przypadkach przedłożenia dowodów z opóźnieniem organy celne kraju przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia wtedy, gdy produkty zostały im przedłożone przed upływem wspomnianej daty końcowej.

4. Zgodnie z wewnętrznym prawodawstwem kraju przywozu, preferencyjne traktowanie może również zostać przyznane, jeżeli zastosowanie ma zwrot należności, w ciągu co najmniej dwóch lat od daty przyjęcia zgłoszenia przywozowego, w przypadku gdy przedstawiony zostanie dowód pochodzenia wskazujący, że towary przywożone kwalifikowały się w tym czasie do preferencyjnego traktowania taryfowego.

Artykuł  23

Przedkładanie dowodu pochodzenia

1. Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym kraju przywozu zgodnie z procedurami stosowanymi w tym kraju. Wymienione władze mogą zażądać tłumaczenia dowodu pochodzenia, które może być sporządzone przez importera. Mogą one także żądać, żeby do przywozowej deklaracji celnej było załączone oświadczenie importera, iż produkty spełniają warunki wymagane dla stosowania Układu.

2. Wymogi wymienione w ustępie 1, odnoszące się do tłumaczenia i oświadczenia importera, nie są systematyczne i są nakładane w celu objaśnienia przedstawionych informacji lub zapewnienia, że importer potwierdza pełną odpowiedzialność za zadeklarowane pochodzenie.

Artykuł  24

Przywóz przesyłek partiami

W przypadku gdy na żądanie importera i na warunkach ustanowionych przez organy celne kraju przywozu produkty w stanie rozmontowanym lub niezmontowanym w rozumieniu ogólnej zasady 2 litera a) Zharmonizowanego Systemu, objęte sekcjami XVI i XVII lub pozycjami 7308 i 9406 Zharmonizowanego Systemu, są przywożone partiami, jeden dowód pochodzenia dla takich produktów jest przedstawiany organom celnym w momencie dokonywania przywozu pierwszej partii.

Artykuł  25

Zwolnienia z dowodów pochodzenia

1. Produkty wysłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub stanowiące część osobistego bagażu podróżnych przyjmuje się za produkty pochodzące bez wymogu przedstawienia dowodu pochodzenia, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych i zostały zgłoszone jako spełniające wymogi niniejszego załącznika oraz w przypadku gdy nie ma wątpliwości co do wiarygodności takiego oświadczenia. W przypadku przesyłek pocztowych taka deklaracja może zostać sporządzona na zgłoszeniu celnym CN22/CN23 lub na innych zaświadczeniach ustanowionych przez Powszechną Unię Pocztową lub też na załączonej do tego dokumentu kartce papieru.

2. Przywóz, który jest okazjonalny i dotyczy wyłącznie z produktów do osobistego użytku ich odbiorców albo podróżnych lub ich rodzin, nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeśli rodzaj i ilość produktów nie wskazuje na przeznaczenie handlowe.

3. Ponadto całkowita wartość tych produktów nie przekracza 500 EUR w przypadku produktów wysyłanych od osób prywatnych do osób prywatnych lub 1.200 EUR w przypadku produktów stanowiących część bagażu osobistego podróżnych.

Artykuł  26

Dokumenty uzupełniające

Dokumenty określone w artykule 16 ustęp 3 i artykule 20 ustęp 3, wykorzystane do celów potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją na fakturze mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub Chile i spełniające pozostałe wymagania niniejszego załącznika, mogą się składać między innymi z następujących dokumentów:

a) bezpośredni dowód obróbki przeprowadzonej przez eksportera lub dostawcę w celu uzyskania danych towarów, znajdujący się na przykład w jego rachunkach lub wewnętrznej księgowości;

b) dokumenty potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Chile, jeśli dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym;

c) dokumenty potwierdzające przerób lub obróbkę materiałów na obszarze Wspólnoty lub w Chile, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Chile, jeśli dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym;

d) świadectwa przewozowe EUR.1 lub deklaracje na fakturze potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub Chile zgodnie z niniejszym załącznikiem.

Artykuł  27

Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających

1. Eksporter starający się o wydanie świadectwa przewozowego EUR.1 przechowuje dokumenty wymienione w artykule16 ustęp 3 co najmniej przez trzy lata.

2. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze przechowuje kopię tej deklaracji na fakturze co najmniej przez trzy lata, łącznie z dokumentami, do których odnosi się artykuł 20 ustęp 3.

3. Organy celne kraju wywozu, wystawiające świadectwo przewozowe EUR.1, przechowują druk wniosku, wymieniony w artykule 16 ustęp 2, co najmniej przez trzy lata.

4. Organy celne Wspólnoty przechowują co najmniej przez trzy lata świadectwa przewozowe EUR.1 i deklaracje na fakturze im przedłożone. Organy celne Chile muszą mieć do dyspozycji przez pięć lat świadectwa przewozowe EUR.1 oraz deklaracje na fakturze, przedstawione im w chwili przywozu.

Artykuł  28

Niezgodności i pomyłki formalne

1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia a oświadczeniami podanymi w dokumentach, przedłożonych urzędowi celnemu w celu dopełnienia formalności wymaganych przy przywozie produktów, nie unieważniają ipso facto dowodu pochodzenia, jeśli zostało w pełni dowiedzione, że dokument ten rzeczywiście odpowiada przedłożonym produktom.

2. Oczywiste pomyłki formalne, takie jak błędy literowe na dowodzie pochodzenia, nie powinny powodować odrzucenia dokumentu, jeśli błędy te nie wzbudzają wątpliwości co do poprawności oświadczeń złożonych w dokumencie.

Artykuł  29

Kwoty wyrażone w euro

1. W celu zastosowania postanowień artykułu 20 ustęp 1 litera b) i artykułu 25 ustęp 3, w przypadkach gdy produkty są fakturowane w walucie innej niż euro, kwoty w walutach krajowych Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Chile równe sumom wyrażonym w euro są ustalane corocznie przez każdy z krajów, których to dotyczy.

2. Przesyłka podlega postanowieniom artykułu 20 ustęp 1 litera b) lub artykułu 25 ustęp 3 przez odniesienie do waluty, w której faktura została sporządzona, zgodnie z kwotą ustaloną w kraju, którego to dotyczy.

3. Kwoty wyrażone w dowolnej walucie krajowej są równoważne w tej walucie narodowej kwotom wyrażonym w euro pierwszego dnia roboczego w październiku. Kwoty są przekazywane do Komisji Wspólnot Europejskich do dnia 15 października i stosuje się od dnia 1 stycznia następnego roku. Komisja Wspólnot Europejskich notyfikuje wszystkie zainteresowane kraje o odnośnych kwotach.

4. Kraj może zaokrąglić w dół lub w górę kwoty wynikające z przeliczenia na jego walutę krajową kwot wyrażonych w euro. Zaokrąglone kwoty nie mogą różnić się od kwot wynikających z przeliczenia o więcej niż 5 procent. Kraj może utrzymać bez zmian ekwiwalent w jego walucie krajowej kwoty wyrażonej w euro, jeżeli w momencie waloryzacji rocznej, przewidzianej w ustępie 3, przeliczenie tej kwoty przed zaokrągleniem powoduje wzrost o mniej niż 15 procent odpowiednika w walucie krajowej. Odpowiednik w walucie krajowej może zostać zatrzymany bez zmian, jeżeli przeliczenie powodowałoby spadek wartości odpowiednika.

5. Kwoty wyrażone w euro zostaną przejrzane przez Komitet Stowarzyszenia na wniosek Wspólnoty lub Chile. W trakcie dokonywania przeglądu Komitet Stowarzyszenia rozważa celowość zachowania skutków ograniczeń, o których mowa, na rzeczywistych warunkach. W tym celu może on zadecydować o zmianie kwot wyrażonych w euro.

TYTUŁ  VI

POSTANOWIENIA O WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ

Artykuł  30

Wzajemna pomoc

1. Organy celne lub właściwe władze rządowe w Państwach Członkowskich WE i Chile dostarczą sobie nawzajem za pośrednictwem Komisji Wspólnot Europejskich wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych do wystawiania świadectw przewozowych EUR.1, a także adresy organów celnych lub właściwych władz rządowych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw i deklaracji na fakturze.

2. W celu zapewnienia właściwej realizacji niniejszego załącznika Wspólnota i Chile będą udzielać sobie nawzajem pomocy, za pośrednictwem właściwych organów celnych, w zakresie weryfikacji autentyczności świadectw przewozowych EUR.1 lub deklaracji na fakturze oraz poprawności informacji zawartych w tych dokumentach.

Artykuł  31

Weryfikacja dowodów pochodzenia

1. Dodatkowa weryfikacja dowodów pochodzenia jest przeprowadzona wyrywkowo lub za każdym razem, kiedy władze celne kraju przywozu mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności takich dokumentów, statusu pochodzenia sprawdzanych produktów lub spełnienia innych wymogów niniejszego załącznika.

2. W celu wykonania postanowień ustępu 1 organy celne kraju przywozu zwracają świadectwo przewozowe EUR.1 i fakturę, jeżeli została złożona, deklarację na fakturze lub kopię tych dokumentów do organów celnych lub właściwych władz rządowych kraju wywozu, podając w razie potrzeby powody składania takiego zapytania. Wszelkie otrzymane dokumenty i informacje zawierające sugestię, że informacja podana w dowodzie pochodzenia jest nieprawdziwa przekazuje się wraz z wnioskiem o weryfikację.

3. Weryfikacje przeprowadzają władze celne lub właściwe władze rządowe kraju wywozu. W tym celu mają prawo domagać się wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie.

4. Jeśli organy celne kraju przywozu zdecydują się zawiesić preferencyjne traktowanie wobec sprawdzanych produktów w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji, zaproponują one przyjmującemu zwolnienie produktów, stosując wobec nich wszelkie środki zapobiegawcze uznane za konieczne.

5. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację będą niezwłocznie informowane o wynikach takiej weryfikacji. Wyniki takie muszą wyraźnie wskazywać, czy dokumenty są autentyczne oraz czy dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub Chile i spełniają pozostałe wymagania niniejszego załącznika.

6. Jeśli w przypadkach uzasadnionej wątpliwości brak jest odpowiedzi w ciągu dziesięciu miesięcy od dnia złożenia wniosku o weryfikację lub jeśli odpowiedź nie zawiera wystarczających informacji do ustalenia autentyczności weryfikowanych dokumentów lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organ celne wnioskujące o weryfikację odmówią uprawnienia do preferencji, jeśli nie zaistnieją wyjątkowe okoliczności.

Artykuł  32

Rozstrzyganie sporów

W przypadku pojawienia się sporu dotyczącego procedur weryfikacji określonych w artykule 31, który nie może być rozstrzygnięty między organami celnymi wnioskującymi o weryfikację a organami celnymi lub właściwymi władzami rządowymi odpowiedzialnymi za przeprowadzenie takiej weryfikacji lub w przypadku gdy wyniknie kwestia dotycząca interpretacji niniejszego załącznika, spór taki jest przedkładany Wspólnemu Komitetowi do spraw Współpracy Celnej i Zasad Pochodzenia.

We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów między importerem a władzami celnymi kraju przywozu podlega ustawodawstwu wspomnianego kraju.

Artykuł  33

Kary

Kary mogą być nakładane zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym za naruszenie postanowień niniejszego załącznika. Kary nakłada się na każdą osobę, która w celu otrzymania preferencyjnego traktowania produktów sporządza bądź powoduje sporządzenie dokumentu zawierającego prawdziwe informacje.

Artykuł  34

Poufność

Zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym, mającym zastosowanie, każda ze Stron traktuje jako poufne informacje przedstawione jej zgodnie z postanowieniami niniejszego załącznika przez osobę lub władzę drugiej Strony, jeżeli informacje te są oznaczone przez tę Stronę jako poufne. W związku z tym dostępu do wspomnianych informacji można odmówić w przypadku gdy ujawnienie podważałoby ochronę interesów handlowych osoby, która przekazała informacje.

Artykuł  35

Strefy wolnocłowe

1. Wspólnota i Chile podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że będące przedmiotem obrotu handlowego produkty objęte dowodem pochodzenia, których transport miał miejsce z wykorzystaniem strefy wolnocłowej znajdującej się na ich terytorium, nie zostały zastąpione innymi towarami i nie były poddawane innym czynnościom niż normalne czynności mające na celu zapobieganie ich zepsuciu.

2. W drodze zwolnienia od postanowień zawartych w ustępie 1, gdy produkty pochodzące ze Wspólnoty lub Chile są przywożone do strefy wolnocłowej na podstawie dowodu pochodzenia i poddawane obróbce lub przetworzeniu, dane władze wystawiają nowe świadectwo przewozowe EUR.1 na wniosek eksportera, jeżeli taka obróbka lub przetworzenie jest zgodna z postanowieniami niniejszego załącznika.

TYTUŁ  VII

CEUTA I MELILLA

Artykuł  36

Stosowanie niniejszego załącznika

1. Termin "Wspólnota" użyty w artykule 2 nie odnosi się do Ceuty i Melillii.

2. Produkty pochodzące z Chile w przywozie do Ceuty lub Melillii korzystają pod wszystkimi względami z takiego samego systemu celnego, jaki jest stosowany do produktów pochodzących z obszaru celnego Wspólnoty na podstawie protokołu 2 do Aktu przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej do Wspólnot Europejskich. Chile przyznaje w odniesieniu do przywozu produktów objętych Układem i pochodzących z Ceuty i Melilli taki sam status celny, jaki został przyznany produktom przywożonym i pochodzącym ze Wspólnoty.

3. W celu wykonania ustępu 2 w odniesieniu do produktów pochodzących z Ceuty i Mellili niniejszy załącznik stosuje się na zasadzie mutatis mutandis, z zastrzeżeniem specjalnych warunków określonych w artykule 37.

Artykuł  37

Warunki specjalne

1. Pod warunkiem że produkty zostały przewiezione bezpośrednio, zgodnie z postanowieniami artykułu 12, następujące produkty będą uważane za:

1) pochodzące z Ceuty i Melillii:

a) produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melillii;

b) produkty uzyskane w Ceucie i Melillii, do wytworzenia których użyto produktów innych niż wymienione w literze a), pod warunkiem że:

i) wspomniane produkty poddane zostały wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 5; lub że

ii) produkty te pochodzą z Chile lub ze Wspólnoty w rozumieniu niniejszego załącznika, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie określone w artykule 6;

2) produkty pochodzące z Chile w odniesieniu do:

a) produktów całkowicie uzyskanych w Chile;

b) produktów uzyskanych w Chile, do wytworzenia których użyto produktów innych niż wymienione w literze a), pod warunkiem że:

i) wspomniane produkty poddane zostały wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 5; lub że

ii) produkty te pochodzą z Ceuty i Melilli lub ze Wspólnoty w rozumieniu niniejszego załącznika, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie określone w artykule 6.

2. Ceutę i Melillię uznaje się za jedno terytorium.

3. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel umieszcza słowa "Chile" oraz "Ceuta i Melillia" w polu 2 świadectw przewozowych EUR.1 lub na deklaracjach na fakturze. Ponadto w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli zaznacza się to w rubryce 4 świadectw przewozowych EUR.1 lub na deklaracjach na fakturze.

4. Hiszpańskie władze celne są odpowiedzialne za stosowanie niniejszego załącznika w Ceucie i Melillii.

TYTUŁ  VIII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  38

Zmiany do niniejszego załącznika

O zmianach do niniejszego załącznika może decydować Komitet Stowarzyszenia.

Artykuł  39

Noty wyjaśniające

Strony zgadzają się na "Noty wyjaśniające" dotyczące wykładni, stosowania i administracji niniejszego załącznika w ramach Komitetu Specjalnego do spraw Współpracy Celnej i Reguł Pochodzenia.

Artykuł  40

Postanowienia przejściowe dotyczące towarów w tranzycie lub składowaniu

Postanowienia Układu mogą być stosowane do towarów, które są zgodne z postanowieniami niniejszego załącznika i w dniu wejścia Układu w życie znajdują się albo w tranzycie, albo we Wspólnocie lub Chile w czasowym składowaniu w magazynach celnych lub w strefach wolnocłowych, z zastrzeżeniem przedłożenia organom celnym kraju przywozu w ciągu czterech miesięcy od tej daty świadectwa EUR.1, z adnotacją wystawienia z mocą wsteczną przez organy celne lub właściwe władze rządowe kraju wywozu wraz z dokumentami stwierdzającymi, że towary te były transportowane bezpośrednio, zgodnie z artykułem 12.

______

⁽¹⁾ Jeżeli przekazanie suwerennych praw między Stronami, zgodnie z zasadami międzynarodowymi, jest przedmiotem negocjacji, niniejsze postanowienie nie będzie miało zastosowania do produktów rybołówstwa morskiego i innych produktów morza uzyskanych przez statki rybackie Wspólnoty w Wyłącznej strefie ekonomicznej Chile lub do produktów rybołówstwa morskiego i innych produktów morza uzyskanych przez statki rybackie Chile w Wyłącznej strefie ekonomicznej Państw Członkowskich Wspólnoty.

DODATEK  I

UWAGI WPROWADZAJĄCE DO WYKAZU W DODATKU II I DODATKU IIA)

Uwaga 1:

Wykaz ustala dla wszystkich produktów warunki wymagane do tego, aby produkty te mogły zostać uznane za poddane, w rozumieniu artykułu 5 niniejszego załącznika, wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

Uwaga 2:

2.1. Pierwsze dwie kolumny w wykazie opisują uzyskany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub numer działu używany w Zharmonizowanym Systemie, a druga kolumna podaje stosowany w tym systemie opis towarów dla tej pozycji lub działu. Dla każdego zapisu w pierwszych dwóch kolumnach podana jest reguła wymieniona w kolumnie 3 lub 4. Jeżeli w pewnych wypadkach zapis w pierwszej kolumnie poprzedzony jest oznaczeniem "ex", oznacza to, że regułę podaną w kolumnie 3 lub 4 stosuje się tylko do części pozycji opisanej w kolumnie 2.

2.2. Jeżeli w kolumnie 1 znajduje się większa liczba pozycji lub też podany jest tam numer działu i w związku z tym produkty z kolumny 2 opisane są tam w sposób ogólny, odpowiednią regułę wymienioną w kolumnie 3 lub 4 stosuje się do wszystkich produktów, które w ramach Systemu Zharmonizowanego klasyfikowane są pod różnymi pozycjami danego działu lub pod podanymi tam pozycjami.

2.3. Jeżeli w wykazie podane są różne reguły stosowane do różnych produktów z tej samej pozycji, to w każdym tiret zawarty jest opis odnoszący się do części pozycji będącej przedmiotem odpowiedniej reguły z kolumny 3 lub 4.

2.4. W przypadku gdy wpisowi w pierwszych dwóch kolumnach odpowiada reguła wymieniona zarówno w kolumnie 3, jak i 4, eksporter może wybrać alternatywnie zastosowanie albo reguły określonej w kolumnie 3 lub reguły określonej w kolumnie 4. Jeśli żadna reguła pochodzenia nie jest podana w kolumnie 4, stosuje się regułę określoną w kolumnie 3.

Uwaga 3:

3.1. Postanowienia artykułu 5 niniejszego załącznika, dotyczące produktów, które uzyskały status pochodzenia i zostały następnie użyte do wytworzenia innych produktów, stosuje się bez względu na to, czy uzyskały one ten status w fabryce, gdzie produkty te zostały użyte, czy też w innej fabryce we Wspólnocie lub w Chile.

Przykład:

Silnik z pozycji 8407, dla którego reguła stanowi, że wartość materiałów niepochodzących, które mogą wchodzić w jego skład, nie może przekraczać 40 % ceny ex-works produktu, wytwarzany jest z "innej stali stopowej z grubsza ukształtowanej przez kucie" z pozycji ex 7224.

Jeżeli ta odkuwka została wykonana we Wspólnocie z niepochodzącej wlewki, to odkuwka nabyła już status pochodzenia w oparciu o regułę dotyczącą pozycji ex 7224 w wykazie. Może ona potem być zaliczona jako pochodząca przy obliczaniu wartości silnika niezależnie od tego, czy został on wyprodukowany w tej samej fabryce czy też w innej fabryce we Wspólnocie. Wartość niepochodzącej wlewki nie jest więc uwzględniana przy sumowaniu wartości wykorzystanych materiałów niepochodzących.

3.2. Reguła podana w wykazie określa minimalny stopień obróbki lub przetworzenia, którego należy dokonać, a przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia również nadaje status pochodzenia; odwrotnie, przeprowadzenie mniejszego zakresu obróbki lub przetworzenia nie nadaje statusu pochodzenia. A więc jeżeli reguła stanowi, że materiały niepochodzące będące na określonym etapie przetworzenia mogą zostać użyte, wykorzystanie tego rodzaju materiałów, będących na mniej zaawansowanym etapie przetworzenia, jest również dopuszczalne, podczas gdy nie jest dopuszczalne użycie takich materiałów znajdujących się na bardziej zaawansowanym etapie przetworzenia.

3.3. Bez uszczerbku dla uwagi 3.2, jeżeli reguła stosuje wyrażenie "Produkcja z materiałów z dowolnej pozycji", wówczas materiały z dowolnej pozycji (nawet materiały o tym samym wyszczególnieniu i pozycji, co produkt) mogą być wykorzystywane, jednakże wyłącznie pod warunkiem szczególnych ograniczeń, które również mogą być zawarte w regule.

Jednakże wyrażenie "Produkcja z materiałów z dowolnej pozycji, włączając inne materiały z pozycji ......" lub "Produkcja z materiałów z dowolnej pozycji, włączając inne materiały z pozycji tej samej, co produkt" oznacza, że materiały z dowolnych pozycji mogą być wykorzystywane poza tymi o tym samym wyszczególnieniu co produkt wymieniony w kolumnie 2 wykazu.

3.4. Jeżeli podana w wykazie reguła określa, że produkt może zostać wytworzony z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że można użyć jednego lub większej liczby tych materiałów. Nie wymaga to, by wszystkie były użyte.

Przykład:

Reguła stosowana do tkanin z pozycji 5208-5212 określa, że mogą być użyte włókna naturalne i że, między innymi, można wykorzystywać materiały chemiczne. Reguła ta nie oznacza, że włókna naturalne i materiały chemiczne muszą być jednocześnie używane; można wykorzystać jeden lub drugi rodzaj tych materiałów lub też obydwa.

3.5. W przypadku gdy reguła na wykazie określa, że produkt musi być wytwarzany z konkretnego materiału, warunek ten oczywiście nie wyklucza stosowania innych materiałów, które z uwagi na właściwe im cechy nie mogą spełnić tej reguły. (Patrz również: uwaga 6.2 poniżej, odnosząca się do wyrobów włókienniczych).

Przykład:

Reguła dotycząca przetworów spożywczych z pozycji 1904, która wyraźnie wyklucza użycie zbóż i ich pochodnych, nie zabrania w oczywisty sposób wykorzystania soli mineralnych, materiałów chemicznych lub innych dodatków, które nie są produkowane ze zbóż.

Jednakże reguły tej nie stosuje się do produktów, które, chociaż nie mogą być wytwarzane z materiałów wymienionych w wykazie, to mogą być wytwarzane z tego samego rodzaju materiałów znajdujących się na wcześniejszym etapie przetworzenia.

Przykład:

W przypadku artykułu odzieżowego z ex działu 62, wykonanego z materiałów nietkanych, jeżeli dla tej klasy wyrobów dozwolone jest używanie tylko niepochodzącej przędzy, nie jest możliwe użycie jako materiału wyjściowego tkaniny, nawet jeżeli tkaniny ze względu na swoją naturę nie mogą być wykonane z przędzy. W takich wypadkach materiał wyjściowy występowałby na ogół na etapie przed zastosowaniem przędzy, to jest na etapie włókna.

3.6. Jeżeli przedstawiona w wykazie reguła przewiduje dwie maksymalne wartości procentowe materiałów niepochodzących, które mogą zostać wykorzystane, wartości tych nie można sumować. Wynika z tego, że maksymalna wartość wszystkich wykorzystanych materiałów niepochodzących nie może nigdy przekroczyć wyższego udziału procentowego. W związku z tym poszczególne udziały procentowe, które mają zastosowanie do poszczególnych materiałów, nie mogą być przekraczane.

Uwaga 4:

4.1. Określenie "włókna naturalne" stosowane jest w wykazie w odniesieniu do włókien innych niż sztuczne lub syntetyczne. Ograniczone jest ono do etapów przed przędzeniem, włączając odpady, oraz, chyba że ustalono inaczej, obejmuje włókna, które zostały poddane gręplowaniu, czesaniu lub innym formom obróbki poza przędzeniem.

4.2. Określenie "włókna naturalne" obejmuje włosie końskie z pozycji 0503, jedwab z pozycji 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą z pozycji 5101-5105, włókna bawełniane z pozycji 5201-5203 oraz pozostałe włókna roślinne z pozycji 5301-5305.

4.3. Użyte w wykazie określenia "pulpa włókiennicza", "materiały chemiczne" i "materiały przeznaczone do produkcji papieru" opisują materiały nieklasyfikowane w działach 50-63, które mogą być wykorzystywane do wytwarzania włókien lub przędzy sztucznej, syntetycznej bądź włókien lub przędzy papierowej.

4.4. Określenie "cięte włókna chemiczne" jest używane w wykazie w odniesieniu do kabli syntetycznych lub sztucznych, włókien ciętych lub odpadów objętych pozycjami 5501-5507.

Uwaga 5:

5.1. W przypadku produktów klasyfikowanych w pozycjach taryfowych w wykazie, które mają odniesienie do niniejszej uwagi, warunków ustalonych w kolumnie 3 tego wykazu nie stosuje się do żadnych materiałów włókienniczych, użytych do ich wytworzenia, które stanowią razem 10 % lub mniej całkowitej masy wszystkich wykorzystanych podstawowych surowców włókienniczych (patrz również: uwagi 5.3 i 5.4).

5.2. Jednakże tolerancja określona w uwadze 5.1 może być stosowana wyłącznie do produktów mieszanych, które zostały uzyskane z dwóch lub więcej podstawowych materiałów włókienniczych.

Podstawowymi materiałami włókienniczymi są:

– jedwab,

– wełna,

– gruba sierść zwierzęca,

– cienka sierść zwierzęca,

– włosie końskie,

– bawełna,

– materiały służące do produkcji papieru i papier,

– len,

– konopie,

– juta i inne tekstylne włókna łykowe,

– sizal i inne włókna przędne z gatunku "Agava",

– włókno kokosowe, manila, ramia i inne roślinne włókna przędne,

– syntetyczne włókna ciągłe,

– sztuczne włókna ciągłe,

– włókna przewodzące prąd,

– syntetyczne włókna cięte z polipropylenu,

– syntetyczne włókna cięte z poliestru,

– syntetyczne włókna cięte z poliamidu,

– syntetyczne włókna cięte z poliakrylonitrylu,

– syntetyczne włókna cięte z poliimidu,

– syntetyczne włókna cięte z politetrafluoroetylenu,

– syntetyczne włókna cięte z polifenylenu sulfonowego,

– syntetyczne włókna cięte z polichlorku winylu,

– pozostałe syntetyczne włókna cięte,

– sztuczne włókna cięte z wiskozy,

– pozostałe sztuczne włókna cięte,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z polieteru, nawet skręconego,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z poliestru, nawet skręconego,

– produkty objęte pozycją 5605 (przędza metalizowana) zawierające pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego proszkiem aluminiowym lub nie, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczone i przyklejone przy pomocy przezroczystego lub kolorowego spoiwa między dwie warstewki tworzywa sztucznego,

– pozostałe produkty z pozycji 5605.

Przykład:

Przędza objęta pozycją 5205, wykonana z włókien bawełnianych objętych pozycją 5203 i z syntetycznych włókien ciętych z pozycji 5506, jest przędzą mieszaną. Właśnie dlatego niepochodzące włókna cięte syntetyczne, które nie spełniają reguł pochodzenia (co wymaga wytworzenia z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej), mogą być wykorzystane do 10 % masy przędzy.

Przykład:

Wełniana tkanina objęta pozycją 5112, wykonana z przędzy wełnianej z pozycji 5107 i z syntetycznej przędzy z włókien ciętych z pozycji 5509, jest tkaniną mieszaną. Właśnie dlatego przędza syntetyczna, która nie odpowiada regułom pochodzenia (co wymaga wytworzenia z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej) lub przędza wełniana, która nie spełnia reguł pochodzenia (co wymaga wytworzenia z włókien naturalnych, niegręplowanych lub nieczesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia) lub kombinacja tych dwóch może być użyta, pod warunkiem że ich całkowita masa nie przekracza 10 % masy tkaniny.

Przykład:

Tkanina włókiennicza pluszowa z pozycji 5802, wykonana z przędzy bawełnianej z pozycji 5205 i tkaniny bawełnianej z pozycji 5210, jest produktem mieszanym tylko wtedy, gdy sama tkanina bawełniana jest tkaniną mieszaną sporządzoną z przędzy objętej dwiema oddzielnymi pozycjami lub jeżeli użyte przędze bawełniane same są mieszaninami.

Przykład:

Jeżeli dana tkanina włókiennicza pluszowa została wykonana z bawełnianej przędzy objętej pozycją 5205 i z syntetycznej tkaniny z pozycji 5407, to oczywiście użyte przędze są dwoma odrębnymi podstawowymi materiałami tekstylnymi i zgodnie z tym pluszowa tkanina włókiennicza jest produktem mieszanym.

5.3. W przypadku produktów zawierających "przędzę z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru, nawet skręconego" tolerancja dla przędzy wynosi 20 %.

5.4. W przypadku produktów zawierających "pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego lub niepowlekanego proszkiem aluminiowym o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczonego i przyklejonego między dwie warstewki tworzywa sztucznego" tolerancja w odniesieniu do pasma wynosi 30 %.

Uwaga 6:

6.1. W przypadku produktów włókienniczych oznaczonych w wykazie odnośnikiem do niniejszej uwagi materiały włókiennicze z wyjątkiem podszewek i płótna krawieckiego, które nie spełniają reguły podanej w wykazie w kolumnie 3 dotyczącej omawianych produktów konfekcjonowanych, mogą być użyte, pod warunkiem że są klasyfikowane w innej pozycji niż pozycja dotycząca produktu oraz że ich wartość nie przekroczy 8 % ceny ex-works produktu.

6.2. Nie naruszając uwagi 6.3, materiały, które nie są klasyfikowane w działach 50-63, mogą być swobodnie użyte do wytwarzania produktów włókienniczych, które zawierają lub też nie zawierają wyrobów włókienniczych.

Przykład:

Jeżeli reguła podana w wykazie mówi, że dla określonego wyrobu włókienniczego takiego jak spodnie musi być używana przędza, nie ogranicza to stosowania elementów metalowych takich jak guziki, ponieważ nie mogą one zostać zaklasyfikowane w działach 50-63. Z tej samej przyczyny nie ogranicza to stosowania suwaków, bez względu na to, czy zawierają one element włókienniczy.

6.3. Gdy stosuje się normę procentową, wartość materiałów, które nie są sklasyfikowane w działach 50-63, musi być brana pod uwagę przy obliczaniu wartości włączonych materiałów niepochodzących.

Uwaga 7:

7.1. Do celów pozycji ex 2707, 2713-2715, ex 2901,ex 2902 i ex 3403 "procesy specyficzne" są następujące:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania (1);

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces, w skład którego wchodzą wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwienie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, ziemiami aktywowanymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilacja;

i) izomeryzacja.

7.2. Do celów pozycji 2710, 2711 i 2712 "procesami specyficznymi" są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania⁽¹⁾;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces, w skład którego wchodzą wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwienie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, ziemiami aktywowanymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilacja;

ij) izomeryzacja;

k) odsiarczanie z wykorzystaniem wodoru, wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich z pozycji ex 2710, prowadzące do redukcji co najmniej 85 % zawartości siarki w przetworzonych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T);

l) odparafinowywanie z zastosowaniem innego procesu niż filtrowanie, wyłącznie w odniesieniu do produktów z pozycji 2710;

m) tylko względem olejów ciężkich z pozycji ex 2710, traktowanie wodorem przy ciśnieniu większym niż 20 barów i temperaturze większej niż 250 °C przy użyciu katalizatora, innego niż dla efektu odsiarczania, gdy wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej. Dalsze traktowanie wodorem olejów smarujących objętych pozycją ex 2710 (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwianie), szczególnie w celu ulepszenia koloru lub stabilności, nie będzie jednak uważane za operację specyficzną;

n) destylacja atmosferyczna, wyłącznie w odniesieniu do olejów opałowych z pozycji ex 2710, pod warunkiem że mniej niż 30 % objętości tych produktów zostanie oddestylowane, łącznie ze stratami, przy 300 °C, z zastosowaniem metody ASTM D 86;

o) poddawanie działaniu wysokiej częstotliwości elektrycznych wyładowań snopiastych, wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich innych niż oleje gazowe i oleje napędowe do silników z pozycji ex 2710;

p) w kwestii produktów surowych (innych niż wazelina, ozokeryt, wosk montanowy lub wosk torfowy, parafina zawierająca mniej niż 0,75 % ropy w wadze), wyłącznie z pozycji ex 2712, usuwanie ropy przez krystalizację frakcyjną.

7.3. Do celów pozycji ex 2707, 2713-2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403 proste operacje, takie jak czyszczenie, dekantacja, odsalanie, oddzielanie od wody, filtrowanie, barwienie, znakowanie, uzyskiwanie danej zawartości siarki poprzez wymieszanie produktów o różnej zawartości siarki, wszelkiego rodzaju kombinacje tych lub podobnych operacji nie nadają pochodzenia.

7.4. Redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania oznacza destylację (inną niż topping) w procesie ciągłym lub partiami, stosowanym w instalacjach przemysłowych wykorzystujących destylaty z podpozycji 2710 11-2710 99, 2711 11, 2711 12-2711 19, 2711 21 i 2711 29 (inne niż propan o czystości 99 % lub więcej) w celu otrzymania:

1) izolowanych węglowodorów o wysokiej czystości (90 % lub więcej w przypadku olefin oraz 95 % lub więcej w przypadku węglowodorów), mieszanek izomerów, mających ten sam skład organiczny, uznawanych za węglowodory izolowane;

wyłącznie procesy, poprzez które co najmniej trzy różne produkty są uzyskiwane, są dopuszczalne, ale ograniczenia tego nie stosuje się w żadnym przypadku, kiedy proces polega na oddzieleniu izomerów. O ile dotyczy to ksylenów, etylbenzen włączony jest w izomery ksylenu;

2) produktów z podpozycji 2707 10-2707 30, 2707 50 i 2710 11-2710 99:

a) bez nakładania się ostatniej temperatury wrzenia jednej frakcji i początkowej temperatury wrzenia późniejszych frakcji oraz różnicy nie większej niż 60 °C między temperaturami, w której 5 % i 90 % objętości (włączając straty) ulega destylacji zgodnie z metodą ASTM D 86-67 (ponownie zatwierdzoną w 1972 roku);

b) z nakładaniem się ostatniej temperatury wrzenia jednej frakcji i początkowej temperatury wrzenia późniejszych frakcji i różnicą nie większą niż 30 °C między temperaturami, w których 5 % i 90 % objętości (włączając straty) ulega destylacji zgodnie z metodą ASTM D 86-67 (ponownie zatwierdzoną w 1972 roku).

______

⁽¹⁾ Patrz: uwaga wprowadzająca 7.4.

DODATEK  II

WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA, KTÓRYCH PRZEPROWADZENIA WYMAGA SIĘ WOBEC MATERIAŁÓW NIEPOCHODZĄCYCH, ABY PRODUKTY Z NICH WYTWORZONE MOGŁY UZYSKAĆ STATUS POCHODZENIA

grafika

grafika

DODATEK  IIa

)

WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA, KTÓRYCH PRZEPROWADZENIA WYMAGA SIĘ WOBEC MATERIAŁÓW NIEPOCHODZĄCYCH, ABY PRODUKTY Z NICH WYTWORZONE MOGŁY UZYSKAĆ STATUS POCHODZENIA

Pozycja HS	Wyszczególnienie	Obróbka lub przetworzenie wykonane na materiałach niepochodzących nadające produktom status pochodzenia
(1)	(2)	(3) lub (4)
5509 oraz 5511	Przędza (inna niż nici do szycia) z syntetycznych włókien ciętych, nieprzeznaczona do sprzedaży detalicznej; przędza (inna niż nici do szycia) z włókien ciętych, przeznaczona do sprzedaży detalicznej	Wytwarzanie z(1): - jedwabiu surowego, odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego lub inaczej przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych niezgrzeblonych, nieczesanych ani w żaden inny sposób nieprzygotowanych do przędzenia, - włókien chemicznych odcinkowych niegręplowanych, nieuczesanych ani nieprzygotowanych w żaden inny sposób do przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub - materiałów papierniczych
ex 5807	Etykietki, odznaki i podobne wyroby z materiałów włókienniczych, niehaftowane, w sztukach, taśmach lub wykrojone według kształtu lub rozmiaru, niehaftowane	Wytwarzanie z(1): - przędzy, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub - papieru lub Drukowanie połączone przynajmniej z dwoma operacjami przygotowującymi lub wykańczającymi (takimi jak czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, utrwalanie, dekatyzacja, impregnacja, poprawianie struktury i węzełkowanie), gdy wartość użytej niezadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5 % ceny ex-works produktu
6503	Kapelusze i inne nakrycia głowy z filcu, wykonane z korpusów, stożków lub płatów do kapeluszy z pozycji 6501, nawet z podszyciem i przybraniem	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich wykorzystanych surowców nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 8712	- Rowery bez łożysk kulkowych - Pozostałe - - Rowery	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich wykorzystanych surowców nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
(1) W odniesieniu do specjalnych warunków, dotyczących produktów wytworzonych z mieszanki materiałów włókienniczych, patrz: uwaga wprowadzająca 5.

DODATEK  III

  ⁹

WZÓR ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1 I WNIOSKU O WYDANIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1

Instrukcje drukowania

1. Każdy formularz ma wymiary 210 × 297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Stosowany papier musi być papierem koloru białego, nadającym się do pisania, niezawierającym masy ściernej i o minimalnej wadze 25 g/m². Ma on wydrukowany w tle zielony wzór giloszujący, powodujący, że każde sfałszowanie metodą mechaniczną lub chemiczną stanie się widoczne.

2. Władze celne lub właściwe władze rządowe Państw Członkowskich Wspólnoty i Chile mogą zastrzec sobie prawo drukowania formularzy we własnym zakresie lub mogą zlecić ich druk upoważnionym drukarniom. W tym ostatnim przypadku każde świadectwo musi zawierać informację o takim upoważnieniu. Każde świadectwo nosi nazwę i adres drukarni lub znak, za pomocą którego drukarnia może być zidentyfikowana. Musi ono mieć również numer seryjny, drukowany lub nie, za pomocą którego może być zidentyfikowane.

Procedura wypełniania

Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia zarówno świadectwo przewozowe EUR.1, jak i formularz wniosku o wydanie świadectwa. Oba formularze należy wypełnić w jednym z języków, w których sporządzono niniejszy Układ, oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego kraju wywozu. Jeśli sporządzane są odręcznie, wypełnia się je atramentem drukowanymi literami. Opis produktów musi być podany w polu do tego przeznaczonym, bez pozostawienia żadnych wolnych wierszy. W przypadku gdy pole nie jest wypełnione całkowicie, należy nakreślić linię poziomą poniżej ostatniej linijki opisu, przekreślając tym samym puste miejsce.

ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE

grafika

WNIOSEK O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO

grafika

OŚWIADCZENIE EKSPORTERA

grafika

DODATEK  IV

  ¹⁰

DEKLARACJA NA FAKTURZE

Szczególne wymagania dotyczące sporządzania deklaracji na fakturze

Deklarację na fakturze, której treść podana jest poniżej, sporządza się w jednej z podanych wersji językowych oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego kraju wywozu. Jeśli deklaracja jest sporządzana odręcznie, powinna być napisana atramentem i drukowanymi literami. Deklaracja na fakturze musi zostać sporządzona zgodnie ze wskazówkami podanymi w przypisach. Jednakże przypisy nie muszą być zamieszczone.

Wersja bułgarska

Износителят на продуктите, обхванати от настоящия документ (разрешение № … от митница или от друг компетентен държавен орган⁽¹⁾) декларира, че освен когато ясно е отбелязано друго, тези продукти са с …⁽²⁾ преференциален произход.

Wersja hiszpańska

El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera o de la autoridad gubernamental competente n^o ...⁽¹⁾) declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial ...⁽²⁾.

Wersja czeska

Vývozce výrobků uvedených v tomto dokumentu (číslo povolení celního nebo příslušného vládního orgánu ...⁽¹⁾) prohlašuje, že kromě zřetelně označených mají tyto výrobky preferenční původ v ...⁽²⁾.

Wersja duńska

Eksportøren af varer, der er omfattet af nærværende dokument (toldmyndighedernes eller den kompetente offentlige myndigheds tilladelse nr. ...⁽¹⁾), erklærer, at varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har præferenceoprindelse i ...⁽²⁾.

Wersja niemiecka

Der Ausführer (ermächtigter Ausführer; Bewilligung der Zollbehörde oder der zuständigen Regierungsbehörde Nr. ...⁽¹⁾) der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, dass diese Waren, soweit nichts anderes angegeben, präferenzbegünstigte Ursprungswaren ...⁽²⁾ sind.

Wersja estońska

Käesoleva dokumendiga hõlmatud toodete eksportija (tolliameti või pädeva valitsusasutuse luba nr. ...⁽¹⁾) deklareerib, et need tooted on ...⁽²⁾ sooduspäritoluga, välja arvatud juhul, kui on selgelt näidatud teisiti.

Wersja grecka

Ο εξαγωγέας των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν έγγραφο [άδεια τελωνείου ή της αρμόδιας αρχής, υπ' αριθ. …⁽¹⁾] δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώνεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμησιακής καταγωγής …⁽²⁾.

Wersja angielska

The exporter of the products covered by this document (customs or competent governmental authorisation No ...⁽¹⁾) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of ... preferential origin⁽²⁾.

Wersja francuska

L'exportateur des produits couverts par le présent document [autorisation douanière ou de l'autorité gouvernementale compétente no ...⁽¹⁾] déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle ...⁽²⁾.

Wersja włoska

L'esportatore delle merci contemplate nel presente documento [autorizzazione doganale o dellautorità governativa competente n. ...⁽¹⁾] dichiara che, salvo espressa indicazione contraria, le merci sono di origine preferenziale ...⁽²⁾.

Wersja łotewska

Eksportētājs produktiem, kuri ietverti śajā dokumentā (muitas vai kompetentu valsts iestażu pilnvara Nr. ...⁽¹⁾), deklarē, ka, izņemot tur, kur ir citādi skaidri noteikts, śiem produktiem ir priekśrocbu izcelsme no ...⁽²⁾.

Wersja litewska

Śiame dokumente iśvardytų prekių eksportuotojas (muitinės arba kompetentingos vyriausybinės institucijos liudijimo Nr. ...⁽¹⁾) deklaruoja, kad, jeigu kitaip nenurodyta, tai yra ...⁽²⁾ preferencinės kilmės prekės.

Wersja węgierska

A jelen okmányban szerepló áruk exportóre (vámfelhatalmazási szám: ...⁽¹⁾ vagy az illetékes kormányzati szerv által kiadott engedély száma: ...) kijelentem, hogy eltéró jelzés hiányában az áruk preferenciális ... származásúak⁽²⁾.

Wersja maltańska

L-esportatur tal-prodotti koperti b'dan id-dokument (awtorizzazzjoni kompetenti tal-gvern jew tad-dwana nru. ...⁽¹⁾) jiddikjara li, ħlief fejn indikat b'mod ċar mod ieħor, dawn il-prodotti huma ta' oriġini preferenzjali ...⁽²⁾.

Wersja niderlandzka

De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning of vergunning van de competente overheidsinstantie nr. ...⁽¹⁾) verklaart dat, behoudens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiële ... oorsprong zijn⁽²⁾.

Wersja polska

Eksporter produktów objętych tym dokumentem (upoważnienie władz celnych lub upoważnienie właściwych władz nr ...⁽¹⁾) deklaruje, że z wyjątkiem, gdzie jest to wyraźnie określone, produkty te mają ...⁽²⁾ preferencyjne pochodzenie.

Wersja portugalska

O abaixo assinado, exportador dos produtos cobertos pelo presente documento (autorização aduaneira ou da autoridade governamental competente n^o ...⁽¹⁾) declara que, salvo expressamente indicado em contrário, estes produtos são de origem preferencial ...⁽²⁾.

Wersja rumuńska

Exportatorul produselor care fac obiectul acestui document [autorizaţia vamală sau a autorităţii guvernamentale competente nr. ...⁽¹⁾] declară că, exceptând cazul în care în mod expres este indicat altfel, aceste produse sunt de origine preferenţială ...⁽²⁾.

Wersja słowacka

V vyozca výrobkov uvedených v tomto dokumente [číslo povolenia colnej správy alebo príslušného vládneho poolenia ...⁽¹⁾] vyhlasuje, že okrem zreteľne označených, majú tieto výrobky preferenčný pôvod v ...⁽²⁾.

Wersja słoweńska

Izvoznik blaga, zajetega s tem dokumentom, (pooblastilo carinskih ali pristojnih državnih organov št. ...⁽¹⁾) izjavlja, da, razen če ni drugače jasno navedeno, ima to blago preferencialno ...⁽²⁾ poreklo.

Wersja fińska

Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin tai toimivaltaisen julkisen viranomaisen lupa nro ...⁽¹⁾) ilmoittaa, että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty etuuskohteluun oikeutettuja ... alkuperätuotteita⁽²⁾.

Wersja szwedzka

Exportören av de varor som omfattas av detta dokument (tullmyndighetens tillstånd eller behörig statlig myndighet nr ...⁽¹⁾) försäkrar att dessa varor, om inte annat tydligt markerats, har förmånsberättigande ... ursprung⁽²⁾.

 ..................................................................(³)

 (Miejsce i data)

 ...................................................................(⁴)

 (Podpis eksportera; dodatkowo czytelnie imię

 i nazwisko osoby podpisującej deklarację)"

______

⁽¹⁾ Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 21 niniejszego załącznika, numer upoważnienia tego eksportera musi być umieszczony w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.

⁽²⁾ Pochodzenie produktów, które należy wskazać. Jeżeli deklaracja na fakturze odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 niniejszego załącznika, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, w którym sporządzana jest deklaracja, poprzez wpisanie symbolu "CM".

⁽³⁾ Te oznaczenia mogą być pominięte, jeśli informacja na ten temat jest umieszczona na dokumencie.

⁽⁴⁾ Patrz: art. 20 ust. 5 niniejszego załącznika. Jeżeli podpis eksportera nie jest wymagany, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu powoduje również zwolnienie z obowiązku podania nazwiska podpisującego.

ZAŁĄCZNIK  IV

(Określony w artykule 89 ustęp 2 Układu o Stowarzyszeniu)

UMOWA W SPRAWIE ŚRODKÓW SANITARNYCH I FITOSANITARNYCH STOSOWANYCH W HANDLU ZWIERZĘTAMI I PRODUKTAMI ZWIERZĘCYMI, ROŚLINAMI, PRODUKTAMI ROŚLINNYMI I INNYMI TOWARAMI ORAZ DOBROSTANU ZWIERZĄT

STRONY, określone w artykule 197 Układu o Stowarzyszeniu,

PRAGNĄC ułatwić handel między Wspólnotą a Chile zwierzętami i produktami zwierzęcymi, roślinami, produktami roślinnymi i innymi towarami, jednocześnie zabezpieczając zdrowie publiczne oraz zdrowie zwierząt i roślin,

ZWAŻYWSZY, że wykonanie niniejszej Umowy odbędzie się zgodnie z procedurami wewnętrznymi i procesami legislacyjnymi Stron,

ZWAŻYWSZY, że uznanie równoważności będzie stopniowe i postępujące oraz powinno ono mieć zastosowanie do sektorów priorytetowych,

ZWAŻYWSZY, że jednym z celów części IV tytuł I Układu o Stowarzyszeniu jest stopniowa i wzajemna liberalizacja handlu towarami, zgodnie z GATT 1994,

POTWIERDZAJĄC PONOWNIE ich prawa i obowiązki na podstawie Porozumienia WTO i załączników do niego, w szczególności Porozumienia SPS,

PRAGNĄC zapewnić pełną przejrzystość w kwestii środków sanitarnych i fitosanitarnych, mających zastosowanie do handlu, osiągnąć wspólne zrozumienie Porozumienia WTO SPS oraz wdrożyć jego zasady i postanowienia,

ZDECYDOWANI na przyjęcie pełnej odpowiedzialności za ryzyko związane z rozprzestrzenianiem infekcji zwierzęcych, chorób i szkodników oraz za środki wprowadzone w celu kontrolowania i niszczenia takich infekcji, chorób i szkodników, w celu ochrony zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt i roślin, jednocześnie unikając zbędnych zakłóceń w handlu,

BIORĄC POD UWAGĘ wagę dobrostan zwierząt, w celu rozwijania norm dotyczących dobrostanu zwierząt oraz biorąc pod uwagę ich związek zagadnieniami weterynaryjnymi, właściwym jest włączenie tej kwestii do niniejszej Umowy oraz zbadanie norm dotyczących dobrostanu zwierząt, uwzględniając rozwój we właściwych Międzynarodowych Organizacjach Normalizacyjnych,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Cel

1. Celem niniejszej Umowy jest ułatwienie handlu zwierzętami i produktami zwierzęcymi, roślinami, produktami roślinnymi i innymi towarami między Stronami, jednocześnie zabezpieczając zdrowie publiczne, zdrowie zwierząt i roślin, poprzez:

a) zapewnienie pełnej przejrzystości w kwestii środków sanitarnych i fitosanitarnych mających zastosowanie w handlu;

b) ustanowienie mechanizmu uznawania równoważności takich środków utrzymywanych przez Stronę, zgodnie z ochroną zdrowia publicznego, zdrowia roślin i zwierząt;

c) uznanie stanu zdrowia Stron i zastosowanie zasady regionalizacji;

d) dalsze wykonywanie zasad Porozumienia WTO SPS;

e) ustanowienie mechanizmów i procedur ułatwiania handlu; oraz

f) poprawę komunikacji i współpracy między Stronami w sprawie środków sanitarnych i fitosanitarnych.

2. Ponadto niniejsza Umowa ma na celu osiągnięcie wspólnego zrozumienia między Stronami, dotyczącego norm związanych z dobrostanem zwierząt.

Artykuł  2

Zobowiązania wielostronne

Strony potwierdzają swoje prawa i obowiązki na podstawie Porozumienia WTO oraz, w szczególności, Porozumienia WTO SPS. Te prawa i obowiązki podkreślają działania Stron na podstawie niniejszej Umowy.

Artykuł  3

Zakres

1. Niniejsza Umowa stosuje się do następujących środków, w stopniu, w jakim wpływają one na handel między Stronami:

a) środki sanitarne stosowane przez każdą ze Stron w odniesieniu do zwierząt i produktów zwierzęcych, wymienionych w dodatku I.A; oraz

b) środki fitosanitarne, stosowane przez każdą z Stron w odniesieniu do roślin i produktów roślinnych i innych towarów, wymienionych w dodatku I.B.

2. Ponadto niniejsza Umowa ma zastosowanie do rozwoju norm dotyczących dobrostanu zwierząt, wymienionych w dodatku I.C.

3. Bez uszczerbku dla ustępu 4, niniejsza Umowa początkowo nie stosuje się do spraw wymienionych w dodatku I.D.

4. Komitet wymieniony w artykule 16 może zmienić niniejszą Umowę na podstawie decyzji, w celu rozszerzenia zakresu innych środków sanitarnych i fitosanitarnych mających wpływ na handel między Stronami.

5. Komitet wymieniony w artykule 16 może zmienić niniejszą Umowę na podstawie decyzji, w celu rozszerzenia zakresu innych norm dotyczących dobrostanu zwierząt.

Artykuł  4

Definicje

Do celów niniejszej Umowy stosuje się następujące definicje:

a) określenie "zwierzęta i produkty zwierzęce" oznacza żywe zwierzęta, włączając żywe ryby i małże, nasienie, komórki jajowe, zarodki i jaja do inkubacji oraz produkty pochodzenia zwierzęcego, włączając produkty rybne, określone w Międzynarodowym Kodeksie w sprawie zdrowia zwierząt oraz w Międzynarodowym Kodeksie w sprawie zdrowia środowiska wodnego, wydanych przez "Office International des Epizooties" ("OIE");

b) określenie "rośliny" oznacza żywe rośliny i żywe ich części, włączając nasiona, wymienione w dodatku I.B. Żywe części roślin uznawane są za obejmujące:

i) owoce, w sensie botanicznym, inne niż głęboko zamrożone;

ii) warzywa, inne niż głęboko zamrożone;

iii) bulwy, bulwocebulki, cebulki, kłącza;

iv) kwiaty cięte;

v) gałęzie z liśćmi;

vi) drzewa cięte, zachowujące ulistnienie; oraz

vii) roślinne hodowle tkankowe;

c) określenie "produkty roślinne" oznacza produkty pochodzenia roślinnego, nieprzetworzone lub po prostej przeróbce, o ile nie są one roślinami, wymienionymi w dodatku I.B.;

d) określenie "nasiona" oznacza nasiona w sensie botanicznym, przeznaczone do sadzenia roślin;

e) określenie "inne towary" oznacza opakowanie zbiorcze, dostarczanie, kontener, stosowane maszyny rolnicze, gleby, podłoża uprawne i wszelkie inne organizmy, przedmioty lub materiały, mogące gromadzić lub rozprzestrzeniać szkodniki, wymienione w dodatku I.B.;

f) określenie "szkodniki" oznacza wszelkie gatunki, szczepy lub biotypy roślin, zwierząt lub czynników patogennych, szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych;

g) określenie "choroba zwierzęca" oznacza kliniczne lub patologiczne objawy infekcji u zwierząt;

h) określenie "choroba ryb" oznacza kliniczną lub niekliniczną infekcję z jednym lub więcej czynników etiologicznych chorób, wpływających na zwierzęta żyjące w środowisku wodnym;

i) określenie "infekcja u zwierząt" oznacza sytuację, w której zwierzęta przenoszą czynnik zakaźny, z lub bez obecności klinicznych lub patologicznych objawów infekcji;

j) określenie "środki sanitarne lub fitosanitarne" oznacza środki określone w ustępie 1 załącznika A do Porozumienia WTO SPS, objęte zakresem niniejszej Umowy;

k) określenie "normy dotyczące dobrostanu zwierząt" oznacza normy dotyczące ochrony zwierząt wprowadzone i stosowane przez Strony oraz, jeśli właściwe, zgodnie z normami OIE oraz w zakresie niniejszej Umowy;

l) określenie "właściwy poziom ochrony sanitarnej i fitosanitarnej" oznacza właściwy poziom ochrony sanitarnej i fitosanitarnej, określony w ustępie 5 załącznika A do Porozumienia WTO SPS;

m) określenie "region" oznacza:

i) jeżeli chodzi o zdrowie zwierząt, strefy lub regiony określone w Kodeksie zdrowia zwierząt OIE oraz dla akwakultury, określonej Międzynarodowym Kodeksie w sprawie zdrowia zwierząt w środowisku wodnym OIE, w rozumieniu specyfiki terytorium Wspólnoty, uznając Wspólnotę jako podmiot;

ii) jeżeli chodzi o zdrowie roślin, obszar określony w Międzynarodowych Normach dotyczących środków fitosanitarnych FAO "Glosariusz terminów fitosanitarnych", to jest w oficjalnie określonej części lub wszystkich częściach każdej ze Stron, której status uznany jest zgodnie z artykułem 6 ustęp 6 litera a), w kwestii rozprzestrzeniania się wymienionych szkodników;

n) określenie "regionalizacja" oznacza pojęcie regionalizacji, określone w artykule 6 Porozumienia WTO SPS;

o) określenie "przesyłka" oznacza ilość produktów tego samego typu, objętych tym samym świadectwem lub dokumentem, dostarczoną tymi samymi środkami transportu, wysłaną przez jednego adresata i pochodzącą z tego samego kraju wywozu lub części tego kraju. Przesyłka może składać się z jednej lub więcej partii;

p) określenie "równoważność do celów handlowych" (zwana dalej równoważnością) oznacza stan, w którym środki zastosowane przez Stronę wywozu, bez względu na to, czy są one inne od środków stosowanych przez Stronę przywozu, obiektywnie zapewniają właściwy poziom bezpieczeństwa lub możliwy do zaakceptowania poziom ryzyka Strony przywozu;

q) określenie "sektor" oznacza strukturę produkcji i handlu dla produktu lub kategorii produktów Strony;

r) określenie "podsektor" oznacza wyraźnie określoną i kontrolowaną część sektora;

s) określenie "towary" oznacza zwierzęta lub rośliny lub ich kategorie, lub też konkretne produkty, włączając inne towary, określone w literach a), b), c) i d);

t) określenie "szczególne zezwolenie na przywóz" oznacza formalne wcześniejsze zezwolenie właściwych organów Strony przywozu, skierowane do indywidualnego importera, jako warunek przywozu jednej lub wielu przesyłek towaru ze Strony wywozu, w zakresie niniejszej Umowy;

u) określenie "środki" obejmuje wszelkie prawo, regulacje, procedury, wymogi lub praktyki;

v) określenie "dni robocze" oznacza dni robocze, w trakcie których władze muszą podjąć wymagane działania;

w) określenie "Umowa" oznacza całość tekstu niniejszej Umowy i wszystkich jego dodatków; oraz

x) określenie "Układ o Stowarzyszeniu" oznacza Układ ustanawiający Stowarzyszenie między Stronami, do którego Umowa jest załączona.

Artykuł  5

Właściwe władze

1. Właściwe władze Stron są władzami właściwymi do wykonania środków określonych w niniejszej Umowie, jak przewiduje dodatek II.

2. Zgodnie z artykułem 12 Strony informują się wzajemnie o wszelkich znaczących zmianach struktury, organizacji i podziału kompetencji ich właściwych władz.

Artykuł  6

Uznanie w celach handlowych zdrowia zwierząt i obecności szkodników oraz warunków regionalnych

A. Uznanie statusu dla chorób zwierząt, infekcji u zwierząt lub szkodników

1. Jeżeli chodzi o choroby i infekcje u zwierząt (włączając nosówkę), następujące postanowienia mają zastosowanie:

a) Strona przywozu uznaje do celów handlowych stan zdrowia zwierząt Strony wywozu lub jej regionów, stwierdzony przez Stronę wywozu zgodnie z dodatkiem IV.A, odnoszącym się do chorób zwierząt określonych w dodatku III.A.

b) Jeżeli Strona uzna, że ma na swoim terytorium lub w regionie szczególny stan odnoszący się do konkretnej choroby zwierzęcej, innej niż choroby określone w dodatku III.A., może ona zażądać uznania tego stanu zgodnie z kryteriami określonymi w dodatku IV.C. Strona przywozu może zażądać gwarancji wobec przywozu żywych zwierząt i produktów zwierzęcych, które są właściwe do uzgodnionego statusu Stron.

c) Status terytoriów lub regionów lub status w sektorze lub podsektorze Stron, związany z rozpowszechnianiem lub zasięgiem chorób zwierząt innych niż choroby wymienione w dodatku III.A lub infekcje u zwierząt i/lub ryzyko z nimi związane, jeżeli właściwe, określone przez międzynarodowe organizacje ustanawiające normy, uznane przez Porozumienie WTO SPS, jest uznawany przez Strony jako podstawa handlu między nimi. Strona przywozu może zażądać gwarancji wobec przywozu żywych zwierząt i produktów zwierzęcych, które odpowiadają określonemu statusowi, zgodnie zaleceniami organizacji ustanawiających normy, jeżeli właściwe.

d) Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 8 i 14 oraz jeżeli Strona przywozu nie wniesie wyraźnego sprzeciwu i nie zażąda informacji lub konsultacji i/lub weryfikacji uzupełniających lub dodatkowych, każda ze Stron podejmuje natychmiastowo niezbędne środki legislacyjne i administracyjne w celu umożliwienia handlu na podstawie postanowień liter a), b) i c).

2. W zakresie szkodników stosuje się, co następuje:

a) Strony uznają w celach handlowych ich stan związany z obecnością szkodników, jeżeli chodzi o szkodniki określone w dodatku III.B.

b) Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 8 i 14 oraz jeżeli Strona przywozu nie wniesie wyraźnego sprzeciwu i nie zażąda informacji lub konsultacji i/lub weryfikacji uzupełniających lub dodatkowych, każda ze Stron podejmuje w trybie natychmiastowym środki legislacyjne i środki administracyjne w celu umożliwienia handlu na podstawie postanowień litery a).

B. Uznanie regionalizacji

3. Strony uznają koncepcję regionalizacji, którą zgadzają się stosować w handlu między nimi.

4. Strony zgadzają się, że decyzje dotyczące regionalizacji w sprawie chorób zwierząt i ryb, wymienionych w załączniku III.A, oraz w sprawie szkodników, wymienionych w załączniku III.B, muszą być podejmowane zgodnie z postanowieniami załącznika IV.A oraz załącznika IV.B, odpowiednio.

5. a) Jeżeli chodzi o choroby zwierząt i zgodnie z postanowieniami artykułu 13 Strona wywozu, mająca na celu uznanie decyzji w sprawie regionalizacji przez Stronę przywozu, notyfikuje swoje środki wraz z pełnym wyjaśnieniem i danymi uzupełniającymi dotyczącymi ustaleń i decyzji. Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 14 oraz jeżeli Strona przywozu nie wniesie wyraźnego sprzeciwu i nie zażąda dodatkowych informacji i konsultacji i/lub weryfikacji w ciągu 15 dni roboczych, następujących po otrzymaniu notyfikacji, decyzje dotyczące regionalizacji notyfikowane w ten sposób rozumiane są jako przyjęte.

b) Konsultacje określone w literze a) odbywają się zgodnie z artykułem 13 ustęp 3. Strona przywozu dokonuje oceny dodatkowych informacji w ciągu 15 dni roboczych następujących po otrzymaniu dodatkowych informacji. Weryfikacja określona w literze a) przeprowadzana jest zgodnie z artykułem 10 i w ciągu 25 dni roboczych po otrzymaniu wniosku o weryfikację.

6. a) W kwestii szkodników, każda ze Stron zapewnia, że w handlu roślinami, produktami roślinnymi i innymi towarami bierze się pod uwagę status związany z obecnością szkodników w regionie, uznany przez drugą Stronę. Strona mająca na celu uznanie decyzji w sprawie regionalizacji przez drugą Stronę notyfikuje podjęte środki wraz z pełnym wyjaśnieniem i danymi uzupełniającymi jej uzgodnienia i decyzje, na podstawie odpowiednich norm międzynarodowych FAO dotyczących środków fitosanitarnych, włączając nr 4 "Wymogi dotyczące ustanowienia obszarów wolnych od szkodników", nr 8 "Określenie statusu obecności szkodników na obszarze" oraz inne normy międzynarodowe dotyczące środków fitosanitarnych, które Strony uznają za właściwe. Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 14 oraz jeżeli Strona nie wniesie wyraźnego sprzeciwu i nie zażąda dodatkowych informacji lub konsultacji i/lub weryfikacji w ciągu trzech miesięcy, następujących po notyfikacji, decyzje dotyczące regionalizacji notyfikowane w ten sposób rozumiane są jako przyjęte.

b) Konsultacje określone w literze a) odbywają się zgodnie z artykułem 13 ustęp 3. Strona przywozu dokonuje oceny dodatkowych informacji w ciągu trzech miesięcy, następujących po otrzymaniu dodatkowych informacji. Weryfikacja określona w literze a) przeprowadzana jest zgodnie z artykułem 10 i w ciągu 12 miesięcy następujących po otrzymaniu wniosku o weryfikację, biorąc pod uwagę biologię szkodników i upraw, których to dotyczy.

7. Po zakończeniu procedur, określonych w ustępach 4, 5 i 6 oraz bez uszczerbku dla postanowień artykułu 14, każda ze Stron podejmuje w trybie natychmiastowym niezbędne środki legislacyjne i administracyjne w celu umożliwienia handlu na tej podstawie.

Artykuł  7

Określenie równoważności

1. Równoważność może zostać uznana w związku z środkami indywidualnymi lub grupami środków i/lub z systemami mającymi zastosowanie do sektora lub podsektora.

2. Przy określaniu równoważności Strony postępują zgodnie z procesem konsultacji określonym w ustępie 3. Proces ten obejmuje obiektywne wykazanie równoważności przez Stronę wywozu oraz obiektywną tego ocenę przez Stronę przywozu, w celu ewentualnego uznania równoważności przez Stronę przywozu.

3. Na wniosek Strony wywozu, dotyczący środka lub środków, wpływających na jeden lub więcej sektorów lub podsektorów, Strony, w ciągu trzech miesięcy po otrzymaniu przez Stronę przywozu takiego wniosku, wszczynają proces konsultacji obejmujący kroki wymienione w dodatku VI. Jednakże w przypadku wielokrotnych wniosków Strony wywozu, Strony, na wniosek Strony przywozu, zgadzają się w ramach Komitetu, określonego w artykule 16, w sprawie harmonogramu, według którego wszczynają one proces określony w niniejszym ustępie.

4. Jeżeli Strony wspólnie nie postanowiły inaczej, Strona przywozu finalizuje ocenę równoważności w ciągu 180 dni po otrzymaniu od Strony wywozu przedstawienia równoważności, z wyjątkiem upraw sezonowych, jeżeli opóźnienie dokonania oceny uzasadnione jest tym, że pozwala to na weryfikację środków fitosanitarnych w trakcie odpowiedniego etapu wzrostu upraw.

Priorytetowe sektory i podsektory każdej ze Stron, dla których proces ten może być wszczęty, określone są, gdzie stosowne, w kolejności określonej w dodatku V.A. Komitet określony w artykule 16 może zmienić, na podstawie decyzji, niniejszą listę, włączając jej określoną kolejność według pierwszeństwa.

5. Strona przywozu może wycofać lub zawiesić równoważność na podstawie wszelkich zmian środków przez jedną ze Stron, wpływających na równoważność, pod warunkiem że postępowanie odbywa się zgodnie z następującymi procedurami:

a) zgodnie z postanowieniami artykułu 12 Strona wywozu informuje Stronę przywozu o wszelkich propozycjach zmian środków, dla których równoważność środków jest uznana, oraz o możliwych skutkach proponowanych środków dotyczących równoważności, które zostały uznane. W ciągu 30 dni roboczych od otrzymania tej informacji Strona przywozu informuje Stronę wywozu, czy równoważność będzie nadal uznawana na podstawie proponowanych środków;

b) zgodnie z postanowieniami artykułu 12 Strona przywozu informuje Stronę wywozu o wszelkich propozycjach zmian środków, na których oparte jest uznanie równoważności, oraz o możliwych skutkach proponowanych środków na równoważność, która została uznana. Jeżeli Strona przywozu nie uznaje nadal równoważności, Strony mogą zgodzić się na warunki dotyczące ponownego wszczęcia procesu określonego w ustępie 3 na podstawie proponowanych środków.

6. Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 14, Strona przywozu nie może wycofać ani zawiesić równoważności, zanim nowe środki którejkolwiek ze Stron nie wejdą w życie.

7. Uznanie, wycofanie lub zawieszenie równoważności zależne jest wyłącznie od Strony przywozu, działającej zgodnie z ramami legislacyjnymi i administracyjnymi, włączając te dotyczące roślin, produktów roślinnych i innych towarów, zgodnie z właściwymi materiałami na podstawie Norm Międzynarodowych dotyczących środków fitosanitarnych FAO nr 13 "Wytyczne dotyczące notyfikacji w sprawie niespełniania warunków i działań w sytuacjach nadzwyczajnych" oraz innych norm międzynarodowych dotyczących środków fitosanitarnych, jeżeli właściwe. Strona ta dostarcza Stronie wywozu w formie pisemnej pełne wyjaśnienie i dane uzupełniające, wykorzystywane do uzasadnień i decyzji, objętych niniejszym artykułem. W przypadku nieuznania, wycofania lub zawieszenia równoważności Strona przywozu wskazuje Stronie wywozu wymagane warunki, na których proces określony w ustępie 3 może zostać ponownie wszczęty. Jeżeli to konieczne, Strona przywozu może zapewnić pomoc techniczną Stronie wywozu, zgodnie z postanowieniami artykułu 24 Układu o Stowarzyszeniu.

Artykuł  8

Przejrzystość i warunki handlu

1. Dla towarów określonych w dodatkach I.A i I.B Strony zgadzają się stosować ogólne warunki przywozu. Bez uszczerbku dla decyzji podjętych zgodnie z artykułem 6, warunki przywozu Strony przywozu stosowane są na całym terytorium Strony wywozu. W momencie wejścia w życie niniejszego Układu i zgodnie z postanowieniami artykułu 12 Strona przywozu informuje Stronę wywozu o wymogach sanitarnych i fitosanitarnych dotyczących przywozu towarów, określonych w dodatkach I.A i I.B. Informacje te obejmują, jeżeli właściwe, wzory oficjalnych świadectw i atestacji, określone przez Stronę przywozu.

2. a) W sprawie notyfikacji Stron o zmianach lub proponowanych zmianach warunków określonych w ustępie 1, powinny one być zgodne z postanowieniami Porozumienia SPS i późniejszych decyzji, w kwestii notyfikacji środków. Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 14, Strona przywozu bierze pod uwagę czas transportu między Stronami w celu ustanowienia daty wejścia w życie zmienionych warunków określonych w ustępie 1.

b) Jeżeli Strona przywozu nie spełni wymogów notyfikacji, nadal akceptuje ona świadectwa lub atestacje, gwarantujące poprzednio warunki, do 30 dni po wejściu w życie zmienionych warunków przywozu.

3. a) W ciągu 90 dni po uznaniu równoważności Strony podejmują niezbędne środki legislacyjne i administracyjne w celu wdrożenia uznawania równoważności w celu umożliwienia na podstawie handlu między Stronami towarami, określonymi w dodatkach I.A i I.B w sektorach i podsektorach, dla których odpowiednie środki sanitarne i fitosanitarne Strony wywozu są uznawane jako równoważne przez Stronę przywozu. Dla tych towarów wzór oficjalnego świadectwa lub oficjalnego dokumentu, wymaganego przez Stronę przywo- zu, może wówczas zostać zastąpiony świadectwem sporządzonym zgodnie z dodatkiem IX.B.

b) Dla towarów w sektorach lub podsektorach, dla których jeden lub niektóre, ale nie wszystkie środki są uznawane jako równoważne, handel jest prowadzony nadal na podstawie zgodności z warunkami określonymi w ustępie 1. Na wniosek Strony wywozu postanowienia ustępu 5 mają zastosowanie.

4. Dla towarów określonych w dodatkach I.A. i I.B. przywóz nie podlega szczególnym zezwoleniom na przywóz.

5. W sprawie warunków wpływających na handel towarami, określonych w ustępie 1, na wniosek Strony wywozu Strony podejmują konsultacje zgodnie z postanowieniami artykułu 16 w celu uzgodnienia w sprawie alternatywnych lub dodatkowych warunków przywozu Strony przywozu. Takie alternatywne lub dodatkowe warunki przywozu mogą w stosownych przypadkach być oparte na środkach Strony wywozu, uznanych za równoważne przez Stronę przywozu. W przypadku dokonania uzgodnień Strona przywozu podejmuje niezbędne środki legislacyjne i/lub administracyjne w celu umożliwienia przywozu na tej podstawie, w ciągu 90 dni.

6. a) Przy przywozie produktów zwierzęcych określonych w dodatku I.A, na wniosek Strony wywozu uzupełniony o właściwe gwarancje Strona przywozu tymczasowo zatwierdza spółki przetwarzające, określone w ustępie 2 dodatku V.B, które mieszczą się na terytorium Strony wywozu, bez wcześniejszych inspekcji poszczególnych spółek. Takie zatwierdzenie jest zgodne z warunkami i postanowieniami, wymienionymi w dodatku V.B. Jeżeli żadne dodatkowe informacje nie są wymagane, Strona przywozu podejmuje niezbędne środki legislacyjne i/lub administracyjne w celu umożliwienia przywozu na tej podstawie w ciągu 30 dni roboczych po otrzymaniu przez Stronę przywozu wniosku i gwarancji.

Początkowy wykaz spółek zostaje zatwierdzony zgodnie z postanowieniami dodatku V.B.

b) Przy przywozie produktów zwierzęcych określonych w ustępie 3 litera a) Strona wywozu informuje Stronę przywozu o wykazie spółek, spełniających wymogi Strony wywozu.

7. Na wniosek Strony druga Strona dostarcza pełnych wyjaśnień i danych uzupełniających w celu opisów i decyzji objętych niniejszym artykułem.

Artykuł  9

Procedury certyfikacji

1. Do celów procedur certyfikacji Strony stosują się do zasad i kryteriów, wymienionych w dodatku IX.A.

2. Certyfikaty lub oficjalne dokumenty, określone w artykule 8 ustępy 1 i 3, wydawane są zgodnie z dodatkiem IX.C.

3. Komitet określony w artykule 16 może zgodzić się w sprawie zasad, jakie mają być stosowane w przypadku certyfikacji elektronicznej, wycofania lub wymiany świadectw.

Artykuł  10

Weryfikacja

1. W celu zachowania poufności przy skutecznym wprowadzeniu w życie postanowień niniejszej Umowy każda ze Stron, w zakresie niniejszej Umowy, ma prawo:

a) do prowadzenia, zgodnie z wytycznymi dodatku VII, weryfikacji całości lub części programu kontroli władz drugiej Strony. Wydatki związane z taką weryfikacją ponosi Strona przeprowadzająca weryfikację;

b) począwszy od daty ustalonej przez Strony, do otrzymywania na wniosek od drugiej Strony całości lub części programu kontroli drugiej Strony oraz sprawozdania dotyczącego wyników kontroli przeprowadzonych na podstawie tego programu;

c) żądać, aby w sprawie badań laboratoryjnych, związanych z towarami wymienionymi w dodatku I.A, na wniosek jednej ze Stron druga Strona uczestniczyła w okresowych programach porównawczych dotyczących szczególnych kontroli organizowanych przez laboratorium referencyjne Strony składającej wniosek. Udział ten ponoszą obie Strony.

2. Każda ze Stron może dzielić się wynikami i wnioskami z weryfikacji z państwami trzecimi oraz udostępniać je publicznie.

3. Komitet określony w artykule 16 może zmieniać, na podstawie decyzji, dodatek VII, uwzględniając należycie pracę wykonaną przez organizacje międzynarodowe.

4. Wyniki weryfikacji mogą przyczynić się do środków Stron lub jednej ze Stron, określonych w artykułach 6, 7, 8 i 11.

Artykuł  11

Kontrole przywozu i opłaty za inspekcje

1. Strony zgadzają się, że kontrole przywozu przez Stronę przywozu przesyłek ze Strony wywozu respektują zasady określone w dodatku VIII.A. Wyniki tych kontroli mogą przyczynić się do procesu weryfikacji, określonego w artykule 10.

2. Częstotliwość fizycznych kontroli przywozu, stosowanych przez każdą ze Stron, określona jest w dodatku VIII.B. Strona może zmienić tę częstotliwość zgodnie ze swoimi kompetencjami oraz zgodnie z jej prawodawstwem wewnętrznym, w wyniku postępu dokonanego zgodnie z artykułami 7 i 8, lub w wyniku weryfikacji, konsultacji lub innych środków, przewidzianych w niniejszej Umowie. Komitet określony w artykule 16 zmienia odpowiednio na podstawie decyzji dodatek VIII.B.

3. Opłaty za inspekcje mogą obejmować wyłącznie poniesione koszty przez właściwe władze za wykonanie kontroli przywozu. Powinny one odpowiadać opłatom pobieranym za inspekcje podobnych produktów krajowych.

4. Strona przywozu informuje o wszelkich zmianach, włączając powody tych zmian dotyczących środków wpływających na opłaty za kontrole przywozu, oraz o wszelkich znaczących zmianach w administracyjnym prowadzeniu takich kontroli.

5. Dla towarów określonych w artykule 8 ustęp 3 litera a) Strony mogą zgodzić się na wzajemne zmniejszenie częstotliwości fizycznych kontroli przywozu.

6. Począwszy od daty ustalonej przez Komitet określony w artykule 16, Strony mogą zgodzić się w sprawie warunków zatwierdzenia wzajemnych kontroli, określonych w artykule10 litera b), w celu dostosowania częstotliwości kontroli przywozu lub zastąpienia kontroli przywozu. Warunki te zawarte są w dodatku VII na podstawie decyzji Komitetu określonej w artykule 16. Począwszy od tej daty, Strony mogą wzajemnie zatwierdzać swoje kontrole niektórych towarów oraz, co za tym idzie, zmniejszyć lub zastąpić kontrole przywozu tych towarów.

Artykuł  12

Wymiana informacji

1. Strony wymieniają informacje, związane z wykonaniem niniejszej Umowy, w sposób systematyczny, jak również informacje związane z rozwijaniem norm, zapewnianiem zabezpieczeń, budowaniem wzajemnego zaufania i prezentowaniem efektywności kontrolowanych programów. Gdzie stosowne, taka wymiana informacji obejmuje wymianę urzędników.

2. Strony wymieniają również informacje na inne odnośne tematy, włączając:

a) znaczące wydarzenia dotyczące towarów, objętych niniejszą Umową, włączając wymianę informacji przewidzianą w artykułach 7 i 8;

b) wyniki procedur weryfikacji przewidzianych w artykule 10;

c) wyniki kontroli przywozu przewidziane w artykule 11 w przypadku odrzuconych lub niespełniających wymogów przesyłek zwierząt i produktów zwierzęcych;

d) opinie naukowe związane z niniejszą Umową i wydane zgodnie z odpowiedzialnością Strony;

e) postęp w rozwijaniu norm dotyczących dobrostanu zwierząt; oraz

f) szybkie powiadamianie związane z handlem w zakresie niniejszej Umowy.

3. Strony zapewniają dostarczanie prac naukowych lub danych na odnośnym forum naukowym w celu uzasadnienia wszelkich poglądów lub roszczeń, związanych z kwestiami wynikającymi z niniejszej Umowy. Informacje te oceniane są przez odpowiednie forum naukowe w odpowiednim czasie, a wyniki badań zostają udostępnione obu Stronom.

4. Jeżeli informacje określone w niniejszym artykule zostały udostępnione poprzez notyfikację WTO, zgodnie z odnośnymi zasadami, lub jeżeli zostały one udostępnione za pośrednictwem oficjalnej, publicznie dostępnej i bezpłatnej strony internetowej Stron, której adres podany jest w dodatku XI.B, wymianę informacji uważa się za zrealizowaną.

Ponadto dla szkodników, stanowiących znane i bezpośrednie zagrożenie dla drugiej Strony, bezpośrednie zawiadomienie musi zostać przesłane odpowiedniej Stronie pocztą lub pocztą elektroniczną. Jednocześnie należy przestrzegać wytycznych zawartych w Międzynarodowych normach w sprawie środków fitosanitarnych FAO nr 17 "Sprawozdania dotyczące obecności szkodników".

5. Punkty kontaktowe dla wymiany informacji określonych w niniejszym artykule wymienione są w dodatku XI.A. Informacje przesyłane są pocztą, faksem lub pocztą elektroniczną. Informacje przesyłane pocztą elektroniczną podpisywane są elektronicznie i przesyłane są wyłącznie między punktami kontaktowymi.

Artykuł  13

Notyfikacja i konsultacja

1. Każda Strona notyfikuje drugą Stronę w formie pisemnej w ciągu dwóch dni roboczych o wszelkim poważnym lub znaczącym ryzyku dla zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt lub roślin, włączając nagłe przypadki lub sytuacje związane z kontrolą żywności, w przypadku gdy istnieje wyraźnie określone ryzyko poważnych skutków zdrowotnych, związanych ze spożyciem produktów zwierzęcych lub roślinnych, w szczególności dotyczące:

a) środków wpływających na decyzje dotyczące regionalizacji, określone w artykule 6;

b) obecności lub rozwoju chorób zwierząt lub szkodników, wymienionych w dodatku III.A i III.B;

c) wyników badań o znaczeniu epidemiologicznym lub ważnego związanego z tym ryzyka, odnoszącego się do chorób zwierząt i szkodników, które nie są zawarte w dodatku III.A i III.B lub które są nowymi chorobami zwierząt lub szkodnikami; oraz

d) wszelkich dodatkowych środków poza podstawowymi wymogami ich odpowiednich środków, podjętych w celu kontrolowania lub eliminowania chorób zwierząt lub szkodników lub w celu ochrony zdrowia publicznego, oraz wszelkich zmian w polityce dotyczącej profilaktyki, włączając politykę dotyczącą szczepień.

2. a) Notyfikacji dokonuje się do punktów kontaktowych wymienionych w dodatku XI.A.

b) Notyfikacja w formie pisemnej oznacza notyfikację przesłaną pocztą, faksem lub pocztą elektroniczną. Notyfikacje przesłane pocztą elektroniczną podpisywane są elektronicznie i przesyłane są wyłącznie między punktami kontaktowymi.

3. W przypadku gdy Strona ma poważne obawy, dotyczące ryzyka dla zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt lub roślin, na odpowiedni wniosek organizowane są konsultacje, dotyczące tej sytuacji, w najszybszym możliwym terminie oraz w każdym przypadku w ciągu 13 dni roboczych. Każda ze Stron podejmuje wysiłki w takich sytuacjach w celu zapewnienia wszelkich koniecznych informacji do uniknięcia zakłóceń w handlu oraz w celu osiągnięcia rozwiązania akceptowanego przez wszystkie Strony zgodnie z ochroną zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt i roślin.

4. Na wniosek Strony konsultacje dotyczące dobrostanu zwierząt odbywają się w najszybszym możliwym terminie oraz, w każdym przypadku, w ciągu 20 dni roboczych. Każda ze Stron podejmuje w takich sytuacjach wysiłki w celu dostarczenia żądanych informacji.

5. Na wniosek Strony konsultacje określone w ustępach 3 i 4 organizowane są w formie video lub audio konferencji. Stroną składająca wniosek o konsultacje zapewnia przygotowanie protokołów z konsultacji, który zostaje formalnie zatwierdzony przez Strony. Do celów tego zatwierdzenia postanowienia artykułu 12 ustęp 5 mają zastosowanie.

Artykuł  14

Klauzula ochronna

1. Jeżeli Strona wywozu podejmuje środki o zasięgu krajowym w celu kontroli wszelkich przyczyn stanowiących poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, Strona wywozu, bez uszczerbku dla postanowień ustępu 2, podejmuje równoważne środki w celu zapobiegania wprowadzeniu zagrożenia na terytorium Strony przywozu.

2. Strona przywozu może, biorąc pod uwagę poważne kwestie związane ze zdrowiem publicznym, zdrowiem zwierząt lub roślin, podjąć środki przejściowe, konieczne w celu ochrony zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt i roślin. W kwestii przesyłek przewożonych między Stronami Strona przywozu rozważa najbardziej odpowiednie i proporcjonalne rozwiązanie w celu uniknięcia zbędnych zakłóceń w handlu.

3. Strona podejmująca środki notyfikuje o tym drugą Stronę w ciągu jednego dnia roboczego od decyzji o ich wykonaniu. Na wniosek którejkolwiek ze Stron oraz zgodnie z postanowieniami artykułu 13 ustęp 3 Strony organizują konsultacje, dotyczące sytuacji, w ciągu 12 dni roboczych od dnia notyfikacji. Strony biorą należycie pod uwagę wszelkie informacje dostarczone poprzez takie konsultacje oraz podejmują wszelkie wysiłki w celu uniknięcia zbędnych zakłóceń w handlu, uwzględniając, gdzie stosowne, skutki postanowień artykułu 13 ustęp 3.

Artykuł  15

Kwestie związane z kwotami pozostającymi do spłaty

Zasady niniejszej Umowy mają zastosowanie do spraw związanych z kwotami pozostającymi do spłaty, objętymi jego zakresem, wymienionymi w dodatku X. Komitet określony w artykułu 16 może zmienić na podstawie decyzji dodatek X oraz, jeżeli właściwe, inne dodatki, w celu uwzględnienia dokonanych postępów oraz nowych określonych kwestii.

Artykuł  16

Wspólny Komitet Zarządzający

1. Wspólny Komitet Zarządzający, dalej zwany Komitetem, ustanowiony w artykule 89 ustęp 3 Układu o Stowarzyszeniu, zbiera się w ciągu pierwszego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy oraz na wniosek jednej ze Stron, nie przekraczając jednakże z zasady częstotliwości jednego spotkania w roku. Jeżeli tak uzgodnią Strony, spotkanie Komitetu może być zorganizowane w formie wideo- lub audiokonferencji. Komitet może również poruszać kwestie nieomawiane w trakcie sesji w formie korespondencyjnej.

2. Komitet posiada następujące funkcje:

a) monitorowanie wykonania niniejszej Umowy oraz rozważanie wszelkich kwestii odnoszących się do niniejszej Umowy oraz badanie wszelkich kwestii, które mogą wyniknąć w związku z jego wykonaniem;

b) dokonywanie przegladu dodatków do niniejszej Umowy, w świetle postępu dokonanego na podstawie konsultacji i procedur określonych w niniejszej Umowie;

c) w świetle przeglądów, określonych w literze b) lub zgodnie z niniejszą Umową, dokonywanie zmian na podstawie decyzji dodatków I i XII; oraz

d) w świetle przeglądów przewidzianych w literze b) formułowanie zaleceń dotyczących zmian niniejszej Umowy.

3. Strony zgadzają się ustanowić techniczne grupy robocze, w stosownych przypadkach, składające się z przedstawicieli Stron w randze ekspertów, które określają i poruszają kwestie techniczne i naukowe wynikające z zastosowania niniejszej Umowy. Jeżeli wymagana jest dodatkowa ekspertyza, Strony mogą ustanowić grupy ad hoc, włącznie z grupami naukowymi. Członkostwo w grupach ad hoc nie jest ograniczone do przedstawicieli Stron.

4. Komitet składa sprawozdania do Rady Stowarzyszenia, ustanowionej na mocy artykułu 3 Układu o Stowarzyszeniu.

5. Komitet przyjmuje w trakcie pierwszego posiedzenia procedury pracy.

Artykuł  17

Ułatwienie komunikacji

Bez uszczerbku dla postanowień artykułów 12, 13, 14 i 16, Komitet określony w artykule 16 może wyrazić zgodę na uzgodnienia w celu ułatwienia korespondencji, wymiany informacji oraz związanych z tym dokumentów i procedur oraz funkcjonowania Komitetu.

Artykuł  18

Terytorialny zakres stosowania

Niniejszą Umowę stosuje się, z jednej strony, w kwestii zwierząt i produktów zwierzęcych oraz roślin i produktów roślinnych i innych towarów, do terytoriów Państw Członkowskich Wspólnoty oraz, z drugiej strony, do terytorium Republiki Chile, jak ustanowiono w dodatku XII.

DODATEK  I

  ¹¹

OBEJMOWANIE

Dodatek IA

ZWIERZĘTA I PRODUKTY ZWIERZĘCE

1. GŁÓWNE KATEGORIE ZWIERZĄT ŻYWYCH

I. Zwierzęta z rodziny koniowatych⁽¹⁾

II. Bydło (włączając Bubalus bubalis oraz Bizon)

III. Owce i kozy

IV. Świnie

V. Drób⁽²⁾

VI. Ryby żywe

VII. Skorupiaki

VIII. Mięczaki

IX. Jaja i gamety żywych ryb

X. Jaja wylęgowe

XI. Nasienie - komórki jajowe - zarodki

XII. Inne ssaki

XIII. Inne ptaki

XIV. Gady

XV. Płazy

XVI. Inne kręgowce

XVII. Pszczoły

2. PRODUKTY POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO

Główne kategorie produktów

I. Świeże mięso gatunków krajowych⁽³⁾ i dziczyzny⁽⁴⁾, włączając podroby i krew, przeznaczone do spożycia przez ludzi

II. Produkty mięsne przygotowane z mięsa, zgodnie z określeniem w punkcie I, i inne produkty pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do spożycia przez ludzi (mięso filetowane, wyroby mięsne, jelita)

III. Mleko i mleko w proszku przeznaczone i nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi

IV. Przetwory mleczne przeznaczone i nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi (włączając siarę)

V. Produkty rybołówstwa spożywane przez ludzi, włączając małże i skorupiaki

VI. Jaja przeznaczone do spożycia przez ludzi, produkty jajeczne

VII. Produkty wytworzone przez pszczoły

VIII. Węże i żabie udka przeznaczone do spożycia przez ludzi

IX. Skóry zwierząt kopytnych, wełna, włosie, kolce, pióra, pierze lub części piór, zdobycze łowieckie

X. Kości, rogi, kopyta i ich produkty uboczne, inne niż mięso

XI. Żelatyna przeznaczona do spożycia przez ludzi, surowiec do produkcji żelatyny przeznaczonej do spożycia przez ludzi

XII. Przetworzone białko zwierzęce (mięso i skwarki), słonina i wytopione tłuszcze, włączając tłuszcze rybne i olej z ryb

XIII. Krew i produkty krwiopochodne zwierząt kopytnych i drobiu (włączając surowicę zwierząt z rodziny koniowatych), płyn amniotyczny do stosowania w przemyśle farmaceutycznym lub do stosowania w celach technicznych, innych niż w paszach dla zwierząt

XIV. Czynniki patogenne

XV. Inne odpady zwierzęce: surowce o niskim ryzyku stosowane w przemyśle farmaceutycznym lub do stosowania w celach technicznych lub w paszach dla zwierząt (włączając pokarm dla zwierząt domowych)

XVI. Pokarm dla zwierząt domowych

XVII. Przetworzony i nieprzetworzony obornik

Dodatek IB

– Rośliny i produkty roślinne będące potencjalnymi nosicielami szkodników

– Opakowanie zbiorcze, przesyłki, pojemniki, gleba i podłoża uprawowe oraz wszelkie inne organizmy, przedmioty lub materiały, które mogą gromadzić lub rozprzestrzeniać szkodniki

Dodatek IC

NORMY DOTYCZĄCE DOBROSTANU ZWIERZĄT

Normy dotyczące:

– ogłuszania i uboju zwierząt,

– transportu zwierząt drogą lądową i morską.

Dodatek ID

Sprawy, do których niniejsza Umowa początkowo nie ma zastosowania

Środki sanitarne związane z:

1. Dodatkami do żywności (wszystkie dodatki do żywności i barwniki)

2. Pomocami przetwórczymi

3. Środkami smakowymi

4. Napromieniowaniem (jonizacją)

5. Chemikaliami pochodzącymi z wydostawania się substancji z opakowań

6. Etykietowaniem środków spożywczych

7. Etykietowaniem dotyczącym wartości odżywczych

8. Dodatkami paszowymi

9. Paszami dla zwierząt

10. Paszami leczniczymi i premiksami

11. Organizmami genetycznie zmodyfikowanymi (GMO's)

______

⁽¹⁾ Zwierzęta z rodziny koniowatych (włączając zebry) lub gatunki osłowate lub potomstwo z krzyżówek tych gatunków.

⁽²⁾ Kurczęta, indyki, perliczki, kaczki, gęsi.

⁽³⁾ Bydło, trzoda chlewna, koniowate, kozy, owce, drób.

⁽⁴⁾ Dziczyzna hodowlana, dzika zwierzyna z kategorii zajęczych, zwierząt kopytnych, dziczyzny pierzastej, inne ssaki.

⁽⁵⁾ Komitet określony w artykule 16 przyjmuje plan pracy w ciągu jednego roku od wejścia w życie niniejszej Umowy, w sprawie rozwoju innych norm dotyczących dobrostanu zwierząt, które mają znaczenie dla Stron.

DODATEK  II

WŁAŚCIWE ORGANY

A. Właściwe organy Wspólnoty

Działania kontrolne podzielone są między służby krajowe Państw Członkowskich i Komisję Europejską. W tej kwestii mają zastosowanie:

– Jeśli chodzi o wywóz do Chile, Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za kontrolę okoliczności i wymogów produkcji, włączając ustawowe inspekcje i wydawanie zaświadczeń zdrowotnych (lub dotyczących dobrostanu zwierząt) potwierdzających uzgodnione normy i wymogi.

– Jeżeli chodzi o przywóz z Chile, Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za kontrolę zgodności przywozu z warunkami przywozu Wspólnoty.

– Komisja Europejska jest odpowiedzialna za całokształt koordynacji, inspekcji/audytów systemów kontroli i niezbędne działania legislacyjne w celu zapewnienia jednolitego stosowania norm i wymogów w ramach Europejskiego Rynku Wewnętrznego.

B. Właściwe organy Chile

Ministerstwo Rolnictwa, poprzez "Servicio Agríla y Ganadero", jest właściwym organem do administrowania wszystkimi wymogami, związanymi z:

– środkami sanitarnymi (zdrowie zwierząt) i fitosanitarnymi (zdrowie roślin), stosowanymi do przywozu i wywozu zwierząt, roślin i ich produktów;

– środkami sanitarnymi i fitosanitarnymi, wydanymi w celu zmniejszenia ryzyka wprowadzenia chorób zwierząt, szkodników roślin oraz w celu kontrolowania ich zniszczenia lub rozprzestrzeniania się; oraz

– wydawaniem sanitarnych i fitosanitarnych certyfikatów eksportowych na produkty zwierzęce i roślinne.

Ministerstwo Zdrowia jest właściwą władzą do kontroli sanitarnej żywności, pochodzącej z produkcji krajowej lub z wywozu, przeznaczonej do spożycia przez ludzi, oraz do wydawania certyfikatów sanitarnych na przetworzone produkty żywnościowe przeznaczone na wywóz, z wyjątkiem produktów hydrobiologicznych.

"Servicio Nacional de Pesca", zależne od Ministerstwa Gospodarki, jest właściwą władzą do kontroli jakości sanitarnej owoców morza przeznaczonych na wywóz oraz do wydawania odpowiadających oficjalnych świadectw. Jest ono również odpowiedzialne za ochronę stanu zdrowia zwierząt wodnych, wydawanie świadectw sanitarnych zwierząt wodnych przeznaczonych na wywóz oraz za kontrolę przywozu zwierząt wodnych, przynęty i pokarmu, stosowanych w akwakulturze.

DODATEK  III

  ¹²

Wykaz chorób i szkodników podlegających notyfikacji, dla których swoboda regionalna może zostać uznana

Dodatek III A

CHOROBY ZWIERZĄT I RYB PODLEGAJĄCE ZGŁASZANIU, DLA KTÓRYCH STATUS STRON ZOSTAŁ UZNANY ORAZ DLA KTÓRYCH MOGĄ ZOSTAĆ PODJĘTE DECYZJE W SPRAWIE REGIONALIZACJI

Choroby	Podstawa prawna Wspólnoty	Podstawa prawna Republiki Chile
		Ogólna	Szczegółowa
Pryszczyca	Directivas 2003/85/CE, 64/432/ CEE, 82/894/CEE, 2002/99/CE y 2004/68/CE, Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto no 644/51 del Ministerio de Agricultura 4) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 5) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura no 46/78 6) Decreto no 142/84, del Ministerio de Agricultura 7) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 9) Ley no 18617/87 del Ministerio de Agricultura 10) Ley 18755/89 modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 12) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 13) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 14) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 15) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1091/03, 1191/01, 1446/95, 1447/95, 1483/92, 1487/92, 1720/95, 1725/90, 1995/97, 2212/04, 23/00, 2337/ 03, 2374/97, 2375/97, 2379/97, 24/00, 2404/96, 2405/96, 25/00, 27/00, 2732/94, 2734/94, 2738/ 99, 2935/98, 2988/95, 316/92, 317/03, 3251/94, 3397/98, 35/ 01, 431/98, 487/00, 580/02, 624/ 99, 685/94, 833/02, 887/03, 937/ 95 y 938/91
Choroba pęcherzykowa świń	Directivas 92/119/CEE, 64/432/ CEE, 82/894/CEE, 2002/99/CE y 2004/68/CE Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1598/91, 2337/03, 2375/97, 2379/97, 24/00, 25/00, 317/03, 3397/98, 431/98 y 685/ 94
Pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej	Directivas 92/119/CEE, 82/894/ CEE, 2002/99/CE y 2004/68/CE Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1091/03, 1447/95, 1486/92, 1487/92, 1676/03, 1720/95, 1808/90, 1995/97, 2337/03, 2374/97, 2375/97, 2404/96, 2405/96, 2733/94, 2738/99, 2854/95, 2935/98, 317/03, 3274/94, 3393/96, 487/ 00, 580/02, 685/94 y 937/95
Afrykański pomór koni	Directivas 90/426/CEE, 92/35/ CEE y 82/894/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura no 644/37 4) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 5) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 6) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 7) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 12) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1357/94, 1357/94, 1486/92, 1598/91, 1676/03, 1806/90, 1808/90, 2337/03, 2375/97, 2496/94, 2733/94, 2854/95, 3274/94, 3393/96 y 431/98
Afrykański pomór świń	Directivas 64/432/CEE, 82/894/ CEE, 2002/60/CE, 2002/99/CE y 2004/68/CE Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 225/78 del Ministerio de Agricultura 5) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 6) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 7) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 12) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1598/91, 2337/03, 2375/97, 2379/97, 24/00, 25/00, 27/00, 317/03, 3397/98, 431/98 y 685/94
Choroba niebieskiego języka	Directivas 82/894/CEE, 2004/ 68/CE y 2000/75/CE Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1091/03, 1446/95, 1447/95, 1483/92, 1487/92, 1995/97, 2212/04, 2337/03, 2374/97, 2404/96, 2405/96, 2738/99, 2935/98, 35/01, 487/ 00, 580/02, 624/99 y 937/95
Wysoce zjadliwa grypa ptaków	Directivas 92/40/CEE, 90/539/ CEE, 82/894/CEE, 2002/99/CE y 2005/94/CE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1357/94, 1597/97, 1598/91, 2313/03, 2337/03, 2375/97, 2809/96, 32/04, 3356/ 03, 3601/96, 431/98.685/93, 535/03, 16/04, 4277/04, 6384/ 05, 6068/05, 872/06, 1846/06 y 2168/06
Rzekomy pomór drobiu (NCD)	Directivas 92/66/CEE, 90/539/ CEE, 82/894/CEE y 2002/99/CE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1357/94, 1597/97, 1598/91, 2313/03, 2337/03, 2375/97, 2809/96, 32/04, 3356/ 03, 3601/96, 431/98 y 685/93
Pomór małych przeżuwaczy	Directivas 92/119/CEE, 82/894/ CEE y 2002/99/CE Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1357/94, 1446/95, 1483/92, 1725/90, 1995/97, 2212/04, 2337/03, 2375/97, 2734/94, 3251/94, 35/01 y 487/ 00
Księgosusz	Directivas 92/119/CEE, 64/432/ CEE, 82/894/CEE, 2004/68/CE y 2002/99/CE Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1091/03, 1191/01, 1357/94, 1446/95, 1447/95, 1483/92, 1487/92, 1598/91, 1720/95, 1725/90, 1995/97, 2212/04, 2337/03, 2374/97, 2375/97, 2379/97, 24/00, 2404/ 96, 2405/96, 25/00, 27/00, 2732/ 94, 2734/94, 2738/99, 2935/98, 2988/95, 316/92, 3251/94, 3397/ 98, 35/01, 431/98, 487/00, 580/ 02, 624/99, 685/94, 833/02, 887/ 03 y 937/95
Klasyczny pomór świń	Directivas 80/217/CEE, 82/894/ CEE, 64/432/CEE, 2001/89/CE 2004/68/CE y 2002/99/CE Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1598/91, 2337/03, 2375/97, 2379/97, 24/00, 25/00, 27/00, 317/03, 3397/98, 431/98 y 685/94
Zaraza płucna bydła	Directivas 64/432/CEE, 82/894/ CEE y 2004/68/CE Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1091/03, 1357/94, 1447/95, 1487/92, 1598/91, 1720/95, 2212/04, 2337/03, 2374/97, 2375/97, 2404/96, 2405/96, 2738/99, 2935/98, 431/98, 580/02, 624/99, 833/02, 887/03 y 937/95
Ospa owiec i kóz	Directivas 92/119/CEE, 82/894/ CEE y 2004/68/CE Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/200	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1446/95, 1483/92, 1995/97, 2212/04, 2337/03, 2375/97, 2734/94, 3251/94, 35/ 01 y 487/00
Gorączka doliny Rift	Directivas 92/119/CEE, 82/894/ CEE y 2004/68/CE Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1091/03, 1357/94, 1446/95, 1483/92, 1487/92, 1598/91, 1720/95, 1995/97, 2337/03, 2374/97, 2375/97, 2404/96, 2405/96, 2738/99, 2935/98, 316/92, 431/98, 487/ 00, 580/02, 624/99 y 937/95
Choroba guzowatej skóry bydła	Directivas 92/119/CEE, 82/894/ CEE y 2004/68/CE Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1091/03, 1447/95, 1483/92, 1487/92, 1720/95, 2337/03, 2374/97, 2375/97, 2404/96, 2405/96, 2732/94, 2738/99, 2935/98, 580/02, 624/ 99 y 937/95
Wenezuelskie wirusowe zapalenie mózgu i rdzenia koni	Directivas 90/426/CEE y 82/ 894/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura no 644/37 4) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 5) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 6) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 7) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 12) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1486/92, 1676/03, 1808/90, 2496/94, 2733/94, 2854/95, 3274/94 y 3393/96
Nosacizna	Directivas 90/426/CEE y 82/ 894/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola Ganadero nos 1357/94, 1486/92, 1598/91, 1676/03, 1806/90, 1808/90, 2496/94, 2733/94, 2854/95, 3393/96 y 431/98
Zaraza stadnicza	Directivas 90/426/CEE y 82/ 894/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1486/92, 1676/03, 1808/90, 2496/94, 2854/95 y 3393/96
Enterowirusowe zapalenie mózgu i rdzenia świń	Directiva 82/894/CEE Decisión 79/542/CEE	1) Decreto Ley no 176/24 2) Decreto Supremo del Ministerio de Agricultura, Industria y Colonización no 318/25 3) Decreto con Fuerza de Ley Reglamento Reforma Agraria del Ministerio de Hacienda no 16/63 4) Decreto no 73/85 del Ministerio de Agricultura 5) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1143/85, modificada por la no 1762/97 6) Ley 18755/89, modificada por la Ley 19263/94, ambas del Ministerio de Agricultura 7) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1254/91 8) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 1698/91 9) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 2153/97 10) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero, SAG, no 3138/99 11) Resolución del Servicio Agrícola y Ganadero no 1150/2000	Resoluciones del Servicio Agrícola y Ganadero nos 1598/91, 2379/97, 24/00, 25/00, 317/03, 3397/98, 431/98 y 685/94
Zakaźna martwica układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (IHN)	Directivas 91/67/CEE, 82/894/ CEE y 93/53/CEE	1) Decreto Supremo del Ministerio de Economía no 319/01 2) Decreto Supremo del Ministerio de Economía no 626/01	Resoluciones del Servicio Nacional de Pesca nos 61/03,729/03 y 392/04.
Wirusowa posocznica krwotoczna (VHS)	Directivas 91/67/CEE, 82/894/ CEE y 93/53/CEE	1) Decreto Supremo del Ministerio de Economía no 319/01 2) Decreto Supremo del Ministerio de Economía no 626/01	Resoluciones del Servicio Nacional de Pesca nos 61/03,729/03 y 392/04.
Zakaźna anemia łososia (ISA)	Directivas 91/67/CEE, 92/894/ CEE y 93/53/CEE	1) Decreto Supremo del Ministerio de Economía no 319/01 2) Decreto Supremo del Ministerio de Economía no 626/01	Resoluciones del Servicio Nacional de Pesca nos 61/03,729/03 y 392/04.
Bonamia ostreae	Directivas 91/67/CEE, 95/70/CE y 82/894/CEE	1) Decreto Supremo del Ministerio de Economía no 319/01 2) Decreto Supremo del Ministerio de Economía no 626/01	Resolución del Servicio Nacional de Pesca no 1809/03.
Morteilla refringens	Directivas 91/67/CEE, 95/70/CE y 82/894/CEE	1) Decreto Supremo del Ministerio de Economía no 319/01 2) Decreto Supremo del Ministerio de Economía no 626/01	Resolución del Servicio Nacional de Pesca no 1809/03.

Dodatek III B

SZKODNIKI PODLEGAJĄCE ZGŁASZANIU, DLA KTÓRYCH STATUS STRON ZOSTAŁ UZNANY ORAZ DLA KTÓRYCH MOGĄ ZOSTAĆ PODJĘTE DECYZJE W SPRAWIE REGIONALIZACJI

Sytuacja w Chile:

1. Szkodniki, których występowania nie stwierdzono w żadnej części terytorium Chile, zgodnie z wykazem zawartym w art. 20 rezolucji Servicio Agrícola y Ganadero nr 3080 z późniejszymi zmianami, ustanawiającej kryteria dla regionalizacji na terytorium Chile w związku ze szkodnikami kwarantannowymi (Resolución No 3080 establece criterios de regionalización en relación a las plagas cuarentenarias para el territorio de Chile).

2. Szkodniki, których występowanie stwierdzono na terytorium Chile i które są objęte urzędową kontrolą, zgodnie z wykazem zawartym w art. 21 rezolucji nr 3080 z późniejszymi zmianami.

3. Szkodniki, których występowanie stwierdzono na terytorium Chile, które objęte są urzędową kontrolą oraz dla których ustanowione zostały obszary wolne od szkodników, zgodnie z wykazem zawartym w art. 6 i 7 rezolucji nr 3080 z późniejszymi zmianami.

Sytuacja we Wspólnocie:

1. Szkodniki, których występowania nie stwierdzono w żadnej części Wspólnoty, mające znaczenie dla całej Wspólnoty lub dla jej części, wymienione w sekcji I części A załącznika I oraz sekcji I części A załącznika II do dyrektywy Rady 2000/29/WE z w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie, z późniejszymi zmianami.

2. Szkodniki, których występowanie stwierdzono we Wspólnocie, mające znaczenie dla całej Wspólnoty, wymienione w sekcji II części A załącznika I oraz sekcji II części A załącznika II do dyrektywy 2000/29/WE z późniejszymi zmianami.

3. Szkodniki, których występowanie stwierdzono we Wspólnocie, dla których ustanowione zostały obszary wolne od szkodników, wymienione w części B załącznika I oraz części B załącznika II do dyrektywy 2000/29/WE z późniejszymi zmianami.

DODATEK  IV

REGIONALIZACJA I PODZIAŁ NA STREFY

A. Choroby zwierząt i ryb

1. Choroby zwierząt

Podstawowym elementem uznawania statusu chorobowego zwierząt Strony lub jej regionu jest Międzynarodowy Kodeks Zdrowia Zwierząt OIE:

"Uznawanie swobodnego statusu chorób/infekcji kraju lub strefy oraz systemy nadzoru epidemiologicznego".

Podstawą decyzji regionalnych dla chorób zwierząt jest Międzynarodowy Kodeks Zdrowia Zwierząt OIE: "Podział na strefy i regionalizacja".

2. Choroby akwakultury

Podstawą decyzji regionalnych dla chorób akwakultury jest Międzynarodowy Kodeks Zdrowia Środowiska Wodnego OIE.

B. Szkodniki

Kryteria ustanawiania regionu wolnego od niektórych szkodników są zgodne z postanowieniami:

– Międzynarodowych norm dla środków fitosanitarnych FAO nr 4 w sprawie "Wymogów dotyczących ustanawiania obszarów wolnych od szkodników" oraz odnośnych definicji Międzynarodowych norm dla środków fitosanitarnych FAO nr 5 w sprawie "Glosariusza terminów fitisanitarnych"; lub

– artykułu 2 ustęp 1 litera h) dyrektywy Rady 2000/29/WE.

C. Kryteria uznawania szczególnego statusu chorób zwierząt na terytorium lub w regionie Strony

1. W przypadku gdy Strona przywozu uzna, że jej terytorium lub jego część jest wolna od choroby zwierząt innej niż te wymienione w dodatku III A, przedstawia ona Stronie wywozu właściwe dokumenty uzupełniające, określające w szczególności następujące kryteria:

– charakter choroby oraz historię jej występowania na swoim terytorium,

– wyniki testów nadzoru, oparte na badaniach serologicznych, mikrobiologicznych, patologicznych lub epidemiologicznych oraz na fakcie, że zgłoszenie choroby właściwym organom jest obowiązkowe, zgodnie z przepisami prawa,

– okres, w którym przeprowadzano kontrole,

– jeśli dotyczy, okres czasu, w którym zakazano szczepień przeciwko tej chorobie oraz obszar geograficzny objęty zakazem,

– uzgodnienia dotyczące sprawdzenia braku występowania choroby.

2. Dodatkowe gwarancje, ogólne lub szczegółowe, jakie mogą być wymagane przez Stronę przywozu, nie mogą przekraczać tych, które Strona przywozu wykonuje na szczeblu krajowym.

3. Strony notyfikują się wzajemnie o wszelkich zmianach kryteriów, określonych w ustępie 1, które odnoszą się do choroby. Dodatkowe gwarancje, określone zgodnie z ustępem 2, mogą w świetle takiej notyfikacji zostać zmienione lub wycofane przez Komitet określony w artykule 16 niniejszej Umowy.

DODATEK  V

SEKTORY LUB PODSEKTORY PRIORYTETOWE, DLA KTÓRYCH RÓWNOWAŻNOŚĆ MOŻE BYĆ UZNANA, ORAZ WARUNKI I POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE TYMCZASOWEGO ZATWIERDZANIA PRZEDSIĘBIORSTW

A. Sektory lub podsektory priorytetowe w kolejności zgodnej ze stopniem pierwszeństwa, dla których równoważność może zostać uznana

Wykaz priorytetów określony w artykule 7 ustęp 4, uzupełniany przez Komitet określony w artykule 16.

B. Warunki i postanowienia dotyczące tymczasowego zatwierdzania przedsiębiorstw

1. Tymczasowe zatwierdzanie przedsiębiorstw oznacza, że Strona przywozu do celów przywozu zatwierdza tymczasowo przedsiębiorstwa Strony wywozu na podstawie właściwych gwarancji, zapewnionych przez tę Stronę, bez przeprowadzania wcześniejszej inspekcji przez Stronę przywozu poszczególnych przedsiębiorstw zgodnie z postanowieniami ustępu 4. Na podstawie tej samej procedury oraz na takich samych zasadach Strony modyfikują lub uzupełniają wykaz określony w ustępie 2 w celu wzięcia pod uwagę nowych wniosków i otrzymanych gwarancji. Wyłącznie w kwestii początkowego wykazu weryfikacja może stanowić część procedury zgodnie z postanowieniami ustępu 4 litera d).

Tymczasowe zatwierdzenie początkowo ograniczone jest do następujących kategorii przedsiębiorstw:

2. Tymczasowe zatwierdzenie początkowo ograniczone jest do następujących kategorii przedsiębiorstw:

Ubojnie produkujące świeże mięso gatunków krajowych (dodatek IA.2.I)

Wszystkie przedsiębiorstwa poza ubojniami produkującymi świeże mięso z gatunków krajowych

Wszystkie przedsiębiorstwa produkujące świeże mięso z dziczyzny i z dziczyzny hodowlanej

Wszystkie przedsiębiorstwa produkujące mięso drobiowe

Wszystkie przedsiębiorstwa produkujące produkty mięsne wszystkich gatunków

Wszystkie przedsiębiorstwa produkujące inne produkty pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do spożycia przez ludzi (np. jelita, wyroby mięsne, mięso mielone)

Wszystkie przedsiębiorstwa produkujące mleko i produkty mleczne spożywane przez ludzi

Przedsiębiorstwa przetwórcze oraz statki przetwórnie produkujące produkty rybołówstwa spożywane przez ludzi, włączając małże i skorupiaki

Przedsiębiorstwa przetwórcze produkujące mączkę rybną i olej z ryb

Przedsiębiorstwa przetwórcze produkujące żelatynę

Wszystkie przedsiębiorstwa produkujące jaja i produkty jajeczne

3. Strona przywozu opracowuje wykazy tymczasowo zatwierdzonych przedsiębiorstw oraz udostępnia te wykazy publicznie.

4. Warunki i procedury tymczasowego zatwierdzania:

a) Jeżeli przywóz danego produktu zwierzęcego ze Strony wywozu został zatwierdzony przez Stronę przywozu oraz odpowiednie warunki przywozu i wymogi w zakresie certyfikacji dla danych produktów zostały ustanowione.

b) Jeżeli właściwe organy Strony wywozu dostarczyły Stronie przywozu zadowalających gwarancji, że przedsiębiorstwa zamieszczone w wykazie lub w wykazach spełniają odpowiednie wymagania zdrowotne Strony przywozu oraz oficjalnie zatwierdziły przedsiębiorstwa zamieszczone w wykazie do wywozu do Strony przywozu.

c) Właściwe organy Strony wywozu muszą mieć faktyczne uprawnienia dotyczące zawieszenia działalności związanej z wywozem do Strony przywozu z przedsiębiorstwa, za które organy zapewniają gwarancje, w przypadku niezgodności z wymienionymi gwarancjami.

d) Weryfikacja, zgodnie z postanowieniami artykułu 10 Umowy, prowadzona przez Stronę przywozu może być częścią procedury tymczasowego zatwierdzenia. Weryfikacja ta dotyczy struktury i organizacji właściwych władz odpowiedzialnych za zatwierdzenie przedsiębiorstw, jak również uprawnień dostępnych tym właściwym organom oraz gwarancji, jakie mogą one zapewnić w kwestii wykonania zasad Strony przywozu. Kontrole te mogą obejmować inspekcje na miejscu pewnej reprezentacyjnej liczby przedsiębiorstw, zamieszczonych w wykazie lub wykazach dostarczonych przez Stronę wywozu.

Uwzględniając szczególny charakter podziału kompetencji we Wspólnocie, weryfikacje te we Wspólnocie mogą dotyczyć poszczególnych Państw Członkowskich.

e) W oparciu o wyniki weryfikacji, określone w literze d), Strona przywozu może zmienić istniejący wykaz przedsiębiorstw.

DODATEK  VI

PROCES OKREŚLANIA RÓWNOWAŻNOŚCI

1. Zasady

a) Równoważność może być ustalana dla środka indywidualnego i/lub dla grup środków i/lub systemów związanych z danym towarem lub kategoriami towarów.

b) Rozważanie równoważności przez Stronę przywozu wniosku Strony wywozu o uznanie jej środków w kwestii konkretnego towaru nie jest powodem zakłóceń handlu ani zawieszenia trwającego przywozu danego towaru ze Strony wywozu.

c) Określenie równoważności środków jest procesem angażującym obie Strony, Stronę przywozu i Stronę wywozu. Proces ten polega na obiektywnym wykazaniu równoważności poszczególnych środków przez Stronę wywozu oraz na obiektywnej ocenie w celu ewentualnego uznania równoważności przez Stronę przywozu.

d) Ostateczne uznanie równoważności odnośnych środków Strony wywozu jest wyłączną odpowiedzialnością Strony przywozu.

2. Warunki wstępne

a) Strona wywozu może wszcząć proces określania równoważności, wyłącznie gdy Strona przywozu uznała Stronę wywozu przy przywozie towaru, na który wszczęto starania o równoważność w uzgodnionych wykazach krajowych. Umieszczanie w wykazie zależny od statusu zdrowotnego i statusu dotyczącego szkodników, prawodawstwa oraz skuteczności systemu inspekcji i kontroli związanego z towarem w Stronie wywozu. W tym celu prawodawstwo w sektorze, którego to dotyczy, jest uwzględniane, jak również struktura właściwych władz Strony wywozu, jej łańcuch decyzyjny, jej władze, procedury i środki operacyjne oraz realizacja obowiązków właściwych organów w kwestii inspekcji i kontroli, włączając poziom stosowania związany z towarem oraz prawidłowość i czas przekazywania informacji Strony przywozu w przypadku zidentyfikowania zagrożeń. Uznanie to może być uzupełnione dokumentacją, weryfikacją i wcześniejszymi dokumentami.

b) Strony wszczynają proces ustalania równoważności w oparciu o priorytety ustanowione w dodatku V.A.

c) Strona wywozu może wszcząć proces wyłącznie, gdy żadne środki ochronne nałożone przez Stronę przywozu nie mają zastosowania do Strony wywozu, jeśli chodzi o towary.

3. Proces

a) Strona wywozu wszczyna proces poprzez złożenie do Strony przywozu wniosku o uznanie równoważności środka indywidualnego i/lub grup środków i/lub systemów dla towarów lub kategorii towarów w sektorze lub podsektorze.

b) W stosownych przypadkach wniosek ten obejmuje również wniosek i wymagane dokumenty o zatwierdzenie przez Stronę przywozu na podstawie równoważności dowolnego programu lub planu Strony wywozu, wymaganego przez Stronę przywozu, jako warunek zezwolenia na przywóz tych towarów (np. plan w zakresie kontroli pozostałości substancji chemicznych).

c) Z tym wnioskiem Strona wywozu:

i) wyjaśnia znaczenie handlu tym towarem;

ii) określa środek indywidualny lub środki indywidualne, do których może się zastosować, spośród wszystkich środków wymienionych w warunkach przywozu Strony przywozu, mających zastosowanie do tego towaru;

iii) określa środek indywidualny lub środki indywidualne, co do których stara się o równoważność, spośród wszystkich środków wymienionych w warunkach przewozu Strony przywozu, mających zastosowanie do tego towaru.

d) W odpowiedzi na ten wniosek Strona przywozu wyjaśnia całkowite i poszczególne cele i ich uzasadnienie, leżące u podstaw jej środków, włączając określenie ryzyka.

e) Z tym wyjaśnieniem Strona przywozu informuje Stronę wywozu w sprawie zależności jej środków krajowych z warunkami przywozu tego towaru.

f) Strona wywozu obiektywnie wykazuje Stronie przywozu, że środki, jakie określiła, są równoważne warunkom przywozu tego towaru.

g) Strona przywozu ocenia obiektywnie wykazanie równoważności przez Stronę wywozu.

h) Strona przywozu decyduje, czy równoważność zastała osiągnięta czy nie.

i) Strona przywozu zapewnia Stronie wywozu wszelkie wyjaśnienia i dane uzupełniające, dotyczące jej uzasadnień i decyzji, jeżeli wymaga tego Strona wywozu.

4. Wykazanie równoważności środków przez Stronę wywozu i ich ocena przez Stronę przywozu

a) Strona wywozu obiektywnie wykazuje równoważność dla każdego określonego środka Strony wywozu w jej warunkach przywozu. W stosownych przypadkach równoważność zostaje obiektywnie wykazana dla każdego planu lub programu, wymaganego przez Stronę przywozu, jako warunek zezwolenia na przywóz (np. plany w zakresie kontroli pozostałości substancji chemicznych itp.).

b) Obiektywne wykazanie i ocena w tym kontekście powinny być oparte, o ile to możliwe, na:

– standardach uznanych międzynarodowo, i/lub

– standardach opartych na właściwych dowodach naukowych, i/lub

– ocenie ryzyka, i/lub

– obiektywnych doświadczenia udokumentowanych wcześniej, oraz

– statusie prawnym lub poziomie statusu administracyjnego środków, oraz

– poziomie wdrożenia i stosowania, w szczególności na podstawie:

– odpowiednich wyników programów kontroli i monitoringu,

– wyników inspekcji Strony wywozu,

– wyników analizy przy użyciu uznanych metod analizy,

– wyników weryfikacji i kontroli przywozu przez Stronę przywozu,

– postępowania właściwych władz Strony wywozu oraz,

– wcześniejszych doświadczeń.

5. Decyzja Strony przywozu

W przypadku gdy Strona przywozu odchodzi do negatywnego wniosku, dostarcza ona Stronie wywozu wszelkich wyjaśnień.

DODATEK  VII

WYTYCZNE DOTYCZĄCE PRZEPROWADZANIA WERYFIKACJI

Weryfikacje mogą być przeprowadzane na podstawie audytów i/lub kontroli na miejscu.

Do celów niniejszego dodatku:

a) określenie "przedmiot audytu" oznacza Stronę będącą przedmiotem weryfikacji;

b) określenie "rewident" oznacza Stronę, która przeprowadza weryfikację.

1. Zasady ogólne weryfikacji

1.1. Weryfikacje powinny być przeprowadzane we współpracy między "rewidentem" a "przedmiotem audytu", zgodnie z postanowieniami wymienionymi w niniejszym dodatku.

1.2. Weryfikacje mają na celu sprawdzenie skuteczności kontroli przedmiotu audytu, a nie odrzucenie poszczególnych zwierząt, grup zwierząt, przedsiębiorstw wywożących żywność lub poszczególnych partii roślin lub produktów roślinnych zwierząt, roślin lub ludzi, przedmiot audytu podejmuje natychmiastowe działania korygujące. Proces może obejmować analizę odnośnych przepisów, metody wykonania, oceny wyników końcowych, poziomu zgodności i późniejszych działań korygujących.

1.3. Częstotliwość weryfikacji powinna być oparta na stopniu realizacji. Niski poziom stopnia realizacji powinien skutkować zwiększeniem częstotliwości weryfikacji; niezadowalający poziom realizacji musi zostać skorygowany przez przedmiot audytu, tak, aby spełnić oczekiwania rewidenta.

1.4. Weryfikacje i decyzje na nich oparte są realizowane w sposób przejrzysty i spójny.

2. Zasady odnoszące się do rewidenta

Rewidenci powinni przygotować plan, najlepiej zgodny z uznanymi międzynarodowymi standardami, obejmujący następujące punkty:

2.1. przedmiot, stopień wnikliwości i zakres weryfikacji;

2.2. datę i miejsce weryfikacji, wraz z harmonogramem, obejmującym również kwestię sprawozdania końcowego;

2.3. język lub języki, w których prowadzona będzie weryfikacja i sporządzane sprawozdanie;

2.4. tożsamość rewidentów, włączając, w przypadku prowadzenia weryfikacji przez zespoły, osoby prowadzącej zespół. Specjalistyczne umiejętności zawodowe mogą być wymagane w celu prowadzenia specjalistycznych weryfikacji programów i systemów;

2.5. harmonogram spotkań z urzędnikami i wizyt w przedsiębiorstwach lub instytucjach, jeżeli właściwe. Dane dotyczące odwiedzanych przedsiębiorstw i instytucji nie muszą być podane z wyprzedzeniem;

2.6. na podstawie postanowień dotyczących swobody przekazywania informacji poszanowanie tajemnicy handlowej jest respektowane przez rewidenta. Należy unikać konfliktów interesów;

2.7. poszanowanie zasad rządzących ochroną zdrowia i bezpieczeństwa pracowników oraz prawami operatora. Plan ten powinien podlegać rewizji z wyprzedzeniem przez przedstawicieli przedmiotu rewizji.

3. Zasady odnoszące się do przedmiotu rewizji

Następujące zasady mają zastosowanie do działań podejmowanych przez przedmiot audytu, w celu ułatwienia weryfikacji:

3.1. Przedmiot audytu musi w pełni współpracować z rewidentem oraz powinien wyznaczyć osoby odpowiedzialne za realizację tego zadania. Współpraca może obejmować na przykład:

- dostęp do wszystkich odnośnych przepisów i norm,

- dostęp do programów zgodności i właściwych zapisów i dokumentów,

- dostęp do sprawozdań dotyczących audytu i inspekcji,

- dokumentację dotyczącą działań korygujących i sankcji,

- ułatwianie dostępu do przedsiębiorstw.

3.2. Przedmiot audytu musi dysponować udokumentowanym programem w celu wykazania rewidentowi, że postępuje zgodnie z normami na spójnej i jednolitej podstawie.

4. Procedury

4.1. Posiedzenie otwierające

Posiedzenie otwierające organizowane jest między przedstawicielami Stron. W trakcie tego posiedzenia rewident jest odpowiedzialny za dokonanie przeglądu planu weryfikacji i potwierdzenie, że odpowiednie środki, dokumenty i wszelkie inne konieczne elementy są dostępne w celu przeprowadzenia weryfikacji.

4.2. Przegląd dokumentów

Przegląd dokumentów może polegać na rewizji dokumentów i akt, określonych w podpunkcie 3.1, struktury i uprawnień przedmiotu audytu oraz wszelkich odnośnych zmianach w systemach inspekcji od momentu wejścia w życie niniejszej Umowy lub od momentu poprzedniej weryfikacji, z naciskiem na wdrożenie elementów systemu inspekcji i certyfikacji na zwierzęta, produkty zwierzęce, rośliny lub produkty roślinne, których to dotyczy. Może to obejmować badanie odpowiednich akt i dokumentów dotyczących inspekcji i certyfikacji.

4.3. Kontrole na miejscu

4.3.1. Decyzja obejmująca to działanie powinna być oparta na ocenie ryzyka, biorąc pod uwagę czynniki, takie jak dane zwierzęta, produkty zwierzęce, rośliny lub produkty roślinne, historia zgodności z wymogami określonymi przez sektor przemysłowy lub kraj wywozu, ilość produktu produkowanego i przywożonego lub wywożonego, zmiany w infrastrukturze i krajowych systemach inspekcji i certyfikacji.

4.3.2. Kontrole na miejscu mogą obejmować wizyty w przedsiębiorstwach produkcyjnych, miejscach obróbki i przechowywania żywności oraz w laboratoriach w celu sprawdzenia zgodności z informacjami zawartymi w dokumentacji określonej w podpunkcie 4.2.

4.4. Czynności po przeprowadzeniu weryfikacji

W przypadku gdy czynności po przeprowadzeniu weryfikacji są prowadzone w celu zweryfikowania w celu uzupełnienia braków, wystarczającym może być zbadanie wyłącznie tych punktów, co do których uznano, że wymagają uzupełnienia.

5. Dokumenty robocze

Formularze do sporządzania sprawozdań i wniosków z audytu powinny być standardowe w najwyższym możliwym stopniu, w celu ujednolicenia weryfikacji oraz sprawienia, aby były one przejrzyste i skuteczne. Dokumenty robocze mogą obejmować wszelkie wykazy elementów, podlegających ocenie. Wykazy te mogą obejmować:

- ustawodawstwo,

- strukturę i funkcjonowanie służb zajmujących się inspekcjami i certyfikacją,

- szczegóły dotyczące przedsiębiorstw i procedur roboczych - statystyki zdrowotne, plany pobierania próbek i wyniki,

- działania i procedury związane ze zgodnością,

- procedury składania sprawozdań i zażaleń, oraz

- programy kształcenia.

6. Posiedzenie zamykające

Posiedzenie zamykające organizowane jest między przedstawicielami Stron, włączając, gdzie stosowne, urzędników odpowiedzialnych za krajowe programy inspekcji i certyfikacji. W trakcie tego posiedzenia rewident przedstawia wyniki weryfikacji. Informacje przedstawiane są w jasny i precyzyjny sposób, tak aby wnioski z audytu były wyraźnie zrozumiałe. Plan działań dotyczący uzupełnienia wszelkich zidentyfikowanych braków sporządzany jest przez przedmiot audytu, najlepiej wraz z docelowymi terminami zakończenia.

7. Sprawozdanie

Projekt sprawozdania z weryfikacji przekazywany jest przedmiotowi weryfikacji w ciągu 20 dni roboczych. Przedmiot audytu ma 25 dni roboczych na przygotowanie uwag do projektu sprawozdania. Uwagi zgłoszone przez przedmiot audytu są załączone oraz, gdzie stosowne, włączone do sprawozdania końcowego. Jednakże w przypadku gdy w trakcie weryfikacji wykryto znaczne ryzyko dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt lub roślin, przedmiot audytu zostaje poinformowany o tym najszybciej, jak to możliwe oraz w każdym przypadku w ciągi 10 dni roboczych, następujących po zakończeniu weryfikacji.

DODATEK  VIII

OPŁATY ZA KONTROLE I INSPEKCJE PRZYWOZU

A. Zasady kontroli przywozu

Kontrole przywozu polegają na kontroli dokumentów, kontroli tożsamości i kontroli fizycznej.

W kwestii zwierząt i produktów zwierzęcych, kontrole bezpośrednie i ich częstotliwość oparte są na ryzyku związanym z przywozem.

Przy przeprowadzaniu kontroli do celów zdrowia roślin Strona przywozu zapewnia, że rośliny, produkty roślinne i inne towary oraz ich opakowania zbiorcze są przedmiotem starannej, oficjalnej inspekcji, w całości lub przy pomocy próby reprezentatywnej oraz że, jeżeli to konieczne, pojazdy przewożące je zostają poddane starannej, oficjalnej inspekcji, w celu upewnienia się, w stopniu, w jakim można to ustalić, że nie są one zakażone przez szkodniki.

W przypadku gdy kontrole ujawnią brak zgodności z odnośnymi standardami i/lub wymogami, Strona przywozu podejmuje środki urzędowe proporcjonalne do ewentualnego ryzyka. W każdym przypadku, gdy to możliwe, importer lub jego przedstawiciel ma dostęp do przesyłki oraz możliwość przyczynienia się poprzez wszelkie istotne informacje do udzielenia pomocy Stronie przywozu w podjęciu ostatecznej decyzji dotyczącej przesyłki. Decyzja ta jest adekwatna do ryzyka.

B. Częstotliwość kontroli bezpośrednich

grafika

DODATEK  IX

CERTYFIKACJA

A. Zasady certyfikacji

Rośliny i produkty roślinne oraz inne towary:

W kwestii certyfikacji roślin, produktów roślinnych i innych towarów właściwe władze stosują zasady ustanowione w Międzynarodowych standardach dla środków fitosanitarnych FAO nr 7 "System Certyfikacji Wywozu" oraz nr 12 "Wytyczne dotyczące świadectw fitosanitarnych".

Zwierzęta i produkty zwierzęce:

1. Właściwe organy Stron zapewniają, że urzędnicy wydający świadectwa mają wystarczającą wiedzę w zakresie ustawodawstwa weterynaryjnego, jeśli chodzi o zwierzęta lub produkty zwierzęce, na które należy wystawić świadectwo, oraz, ogólnie rzecz biorąc, są zorientowani w kwestii zasad, jakie należy stosować w celu sporządzania i wydawania świadectw oraz, jeżeli to konieczne, w kwestii charakteru i zakresu dochodzenia, kontroli lub badań, które powinny zostać przeprowadzone przed wydaniem zaświadczenia.

2. Urzędnicy wydający zaświadczenia nie mogą potwierdzać danych, o których nie mają informacji lub których prawdziwości nie mogą zapewnić.

3. Urzędnicy wydający świadectwa nie mogą podpisywać pustych lub niekompletnych świadectw lub świadectw odnoszących się do zwierząt lub produktów zwierzęcych, których nie poddali inspekcji lub które umknęły ich kontroli. W przypadku gdy świadectwo jest podpisane na podstawie innego świadectwa lub atestacji, urzędnik wydający świadectwo musi posiadać ten dokument przed podpisaniem świadectwa.

4. Urzędnik wydający świadectwo może poświadczyć dane, które zostały:

a) stwierdzone na podstawie ustępów 1-3 przez inną osobę do tego upoważnioną przez właściwe organy i działającą pod kontrolą tego organu, pod warunkiem że organ wydający świadectwo może zweryfikować dokładność danych; lub

b) uzyskane w ramach programów monitorujących przez odniesienie do oficjalnie uznanych systemów zapewniania jakości lub poprzez system nadzoru epidemiologicznego, jeżeli jest on zatwierdzony na podstawie ustawodawstwa weterynaryjnego.

5. Właściwe władze podejmują wszelkie konieczne kroki w celu zapewnienia integralności certyfikacji. W szczególności zapewniają one, że urzędnicy wydający świadectwa wyznaczeni przez nie:

a) posiadają status, który zapewnia ich bezstronność, i nie mają bezpośredniego interesu komercyjnego związanego ze zwierzętami lub produktami, których dotyczą wydawane świadectwa lub z gospodarstwami lub przedsiębiorstwami, z których pochodzą; oraz

b) są w pełni świadomi znaczenia treści każdego świadectwa, które podpisują.

6. Świadectwa sporządzane są w celu zapewnienia powiązania między świadectwem a przesyłką, co najmniej w języku zrozumiałym dla urzędników wydających świadectwa i co najmniej w jednym z języków urzędowych Strony przywozu, wymienionych w załączniku IX.C.

7. Każdy właściwy organ jest w stanie powiązać świadectwa z odnośnym oficerem wydającym świadectwa oraz zapewnić, że kopie wszystkich wydanych certyfikatów dostępne są przez okres przez nią ustalony.

8. Każda ze Stron wprowadza takie kontrole i posiada takie środki kontroli, jakie są konieczne do zapobiegania wydawaniu fałszywych lub mylących świadectw lub nieuczciwemu wystawianiu lub korzystaniu ze świadectw przeznaczonych do wydawania do celów ustawodawstwa weterynaryjnego.

9. Bez uszczerbku dla wszelkich procedur prawnych lub kar, właściwe organy przeprowadzają dochodzenia lub kontrole oraz podejmują właściwe środki w celu ukarania wszystkich przypadków związanych z fałszywymi lub mylącymi świadectwami, z którymi się spotykają. Środki te mogą obejmować czasowe zawieszenie w obowiązkach urzędników wydających świadectwa do czasu zakończenia dochodzenia. W szczególności:

a) jeżeli zostaje stwierdzone w trakcie kontroli, że urzędnik wydający świadectwa świadomie wydał fałszywe świadectwo, właściwe organy podejmują wszelkie konieczne działania w celu zapewnienia, w stopniu, w jakim jest to możliwe, że osoba, której to dotyczy, nie może ponownie popełnić tego wykroczenia;

b) jeżeli zostaje stwierdzone w trakcie kontroli, że osoba lub przedsiębiorstwo wykorzystali świadectwo w nieuczciwy sposób lub wprowadzili do niego zmiany, właściwe władze podejmują wszelkie konieczne środki w celu zapewnienia, w stopniu, w jakim jest to możliwe, że taka osoba lub przedsiębiorstwo nie może ponownie popełnić tego wykroczenia. Środki te obejmują odmowę po wydaniu oficjalnego świadectwa danej osobie lub przedsiębiorstwu.

B. Świadectwo określone w artykule 8 ustęp 3

Atestacja zdrowotna w świadectwie odzwierciedla status równoważności danego towaru. Atestacja zdrowotna oznacza zgodność ze standardami produkcji Strony wywozu, uznane za równoważne przez Stronę przywozu.

C. Języki urzędowe świadectw

Przywóz do Wspólnoty

Rośliny, produkty roślinne i inne produkty:

Świadectwo musi być sporządzone w co najmniej jednym spośród języków urzędowych Wspólnoty oraz najlepiej w jednym z języków urzędowych Państwa Członkowskiego miejsca przeznaczenia.

Zwierzęta i produkty zwierzęce:

Świadectwo zdrowia musi być sporządzone co najmniej w jednym z urzędowych języków docelowego Państwa Członkowskiego i w jednym z urzędowych języków Państwa Członkowskiego, gdzie odbywa się kontrola przywozu zgodnie z artykułem 11.

Przywóz do Chile

Świadectwo zdrowia musi być sporządzone w języku hiszpańskim lub w innym języku, w którym to przypadku należy zapewnić tłumaczenie na język hiszpański.

DODATEK  X

KWESTIE ZWIĄZANE Z KWOTĄ POZOSTAJĄCĄ DO SPŁATY

Do rozważenia przez Komitet określony w artykule 16 do zrealizowania.

DODATEK  XI

  ¹³

PUNKTY KONTAKTOWE I STRONY INTERNETOWE

A. Punkty kontaktowe

Dla Chile:

Departamento Acceso a Mercados

Dirección General de Relaciones Económicas Internacionales (DIRECON)

Ministerio de Relaciones Exteriores

Teatinos 180, piso 11

Santiago

Chile

Tel.: [phone]

Faks: (56-2) 696 06 39

Inne ważne kontakty:

Departamento Europa, África, y Medio Oriente

Dirección General de Relaciones Económicas Internacionales (DIRECON)

Ministerio de Relaciones Exteriores

Teatinos 180, piso 12

Santiago

Chile

Tel.: [phone]

Faks: (56-2) 565 93 40

Jefe División de Protección Pecuaria

Servicio Agrícola y Ganadero (SAG)

Ministerio de Agricultura

Av. Bulnes 140, piso 7

Santiago

Chile

Tel.: [phone]

Faks: (56-2) 345 14 03

Jefe División de Protección Agrícola

Servicio Agrícola y Ganadero (SAG)

Ministerio de Agricultura

Av. Bulnes 140, piso 3

Santiago

Chile

Tel.: [phone]

Faks: (56-2) 345 12 03

Jefe División Asuntos Internacionales

Servicio Agrícola y Ganadero (SAG)

Ministerio de Agricultura

Av. Bulnes 140, piso 5

Santiago

Chile

Tel.: [phone]

Faks: (56-2) 345 15 78

Jefe Departamento Sanidad Pesquera

Servicio Nacional de Pesca (SERNAPESCA)

Ministerio de Economía

Victoria 2832

Valparaíso

Chile

Tel.: [phone]

Faks: (56-32) 81 92 00

Jefe División de Políticas Públicas Saludables y Promoción

Ministerio de Salud

Mac Iver 459, piso 8

Santiago

Chile

Tel.: [phone]

Faks: (56-2) 664 90 55

Dla Wspólnoty:

El Director

DG SANCO Dirección D

Salud y Bienestar de los Animales

Comisión Europea

Dirección postal: Rue de la Loi 200

B-1049 Bruselas

Despacho: Rue Froissart 101

B-1040 Bruselas

Bélgica

Tel.: [phone]

Faks: (32-2) 296 42 86

Inne ważne kontakty:

El Director

DG SANCO Dirección E

Seguridad Alimentaria

Comisión Europea

Dirección postal: Rue de la Loi 200

B-1049 Bruselas

Despacho: Rue Belliard 232

B-1040 Bruselas

Bélgica

Tel.: [phone]

Faks: (32-2) 295 02 85

El Director

DG SANCO Dirección F

Oficina Alimentaria y Veterinaria

Grange Dunsany

Co Meath

Irlanda

Tel.: [phone]

Faks: (353-46) 618 97

B. Punkty kontaktowe dla poczty elektronicznej

Dla Chile:

[e-mail]

Dla Wspólnoty:

[e-mail]

C. Nieodpłatne strony internetowe

Dla Chile:

http://www.direcon.cl

http://www.sag.gob.clhttp://www.sernapesca.cl

http://ministeriodesalud.cl

Dla Wspólnoty:

http://ec.europa.eu/dgs/health_consumer/foodsafety.htmDODATEK XII

TERYTORIALNY ZAKRES STOSOWANIA

Dla Wspólnoty

Terytoria Państw Członkowskich Wspólnoty określone w załączniku 1 do dyrektywy Rady 97/78/WE oraz w odniesieniu do roślin, produktów roślinnych i innych towarów w artykule 1 dyrektywy Rady 2000/29/WE.

Dla Chile

Zgodnie z postanowieniami artykułu 204 Układu o Stowarzyszeniu.

ZAŁĄCZNIK  V

UMOWA W SPRAWIE HANDLU WINEM

(Określona w artykule 90 Układu o Stowarzyszeniu)

Artykuł  1

Cele

Strony, na zasadzie niedyskryminacji i wzajemności, ułatwiają i wspierają handel winami produkowanymi w Chile i Wspólnocie, na warunkach przewidzianych w niniejszej Umowie.

Artykuł  2

Zakres i obejmowanie

Niniejsza Umowa ma zastosowanie do win objętych pozycją 22.04 Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów ("HS"), które produkowane są zgodnie ze stosowanym prawodawstwem, regulującym produkcję konkretnego rodzaju wina w ramach Strony.

Artykuł  3

Definicje

Do celów niniejszej Umowy, jeżeli nie przewidziano inaczej:

a) "pochodzące", jeżeli stosowane jest w odniesieniu do nazwy Strony, wymaga, aby wino produkowane było całkowicie na terytorium Strony zainteresowanej, wyłącznie z winogron całkowicie zebranych na terytorium tej Strony;

b) "oznaczenie geograficzne" oznacza wskazanie wymienione w artykule 22 ustęp 1 Porozumienia TRIPs WTO, które jest chronione przepisami ustawowymi i wykonawczymi Strony do określania wina pochodzącego z regionu lub miejsca na terytorium Strony;

c) "tradycyjne nazewnictwo" oznacza nazwę tradycyjnie stosowaną w szczególności w odniesieniu do metod produkcji lub starzenia się lub do jakości, koloru, rodzaju miejsca lub szczególnego wydarzenia związanego z historią danego produktu, która jest uznana przez przepisy ustawowe i wykonawcze Strony do opisu i przedstawiania produktu pochodzącego z tej Strony;

d) "uzupełniający opis jakości" oznacza terminy określane jako uzupełniające opisy jakości w prawodawstwie Chile;

e) "homonimiczne" oznacza takie samo oznaczenie geograficzne lub oznaczenie tak podobne, iż może to powodować niejasność w oznaczaniu różnych miejsc, procedur lub rzeczy;

f) "opis" oznacza wyrazy używane do opisu win na etykiecie lub w dokumentach towarzyszących transportowi win, w dokumentach handlowych, w szczególności na fakturach i w specyfikacjach wysyłkowych, a także w reklamie, podobne znaczenie ma wyraz "opisywać";

g) "etykietowanie" oznacza wszystkie rodzaje opisów i innych odniesień, znaki, wzory, oznaczenia geograficzne lub znaki towarowe, które odróżniają wina i znajdują się na zbiornikach, w tym na urządzeniu do korkowania lub przywieszce przymocowanej do zbiornika oraz otoczce pokrywającej szyjkę butelek;

h) "Państwo Członkowskie" oznacza Państwo Członkowskie Wspólnoty;

i) "prezentacja" oznacza wyrazy lub znaki umieszczane na pojemnikach włącznie z zamknięciem, na etykietach i opakowaniach;

j) "opakowanie" oznacza ochronne opakowania jednostkowe, takie jak papier, słoma wszelkiego rodzaju, kartony i skrzynki używane w transporcie jednego lub wielu pojemników lub do prezentacji wyrobów w celu sprzedaży konsumentowi końcowemu;

k) "produkowane" oznacza cały proces produkcji wina;

l) "proces produkcji wina" oznacza proces przetwarzania moszczu, przy użyciu drożdży, do czasu, kiedy nie pojawią się pozostałości cukru lub kiedy wymagana ilość cukru, zgodnie z charakterem produktu docelowego, zostanie uzyskana;

m) "gatunki winorośli" oznacza gatunki roślin winorośli właściwej, bez uszczerbku dla wszelkich przepisów, jakie Strona może mieć w odniesieniu do wykorzystywania różnych gatunków winorośli w winie produkowanym na terytorium tej Strony;

n) "identyfikacja", jeżeli stosowane jest w odniesieniu do oznaczenia geograficznego, oznacza stosowanie oznaczenia geograficznego do celów opisu lub prezentacji wina;

o) "wino" oznacza wyłącznie napój powstały z pełnej lub częściowej fermentacji świeżych winogron gatunków winorośli, określonych w niniejszej Umowie, sprasowanych lub nie, lub moszczu z nich;

p) "Umowa" oznacza niniejszą Umowę i dodatki do niej;

q) "Układ o Stowarzyszeniu" oznacza Układ ustanawiający Stowarzyszenie między Stronami, do którego niniejsza Umowa jest załączona; oraz

r) "Komitet Stowarzyszenia" oznacza Komitet określony w artykule 193 Układu o Stowarzyszeniu.

Artykuł  4

Ogólne zasady dotyczące przywozu i obrotu

1. Jeżeli w niniejszej Umowie nie przewidziano inaczej, handel i obrót winem jest prowadzony zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi Strony zainteresowanej.

2. Niniejsza Umowa jest bez uszczerbku dla zasad mających zastosowanie w każdej ze Stron dotyczących podatków lub innych odnośnych środków kontroli.

TYTUŁ  I

Wzajemna ochrona oznaczeń geograficznych i nazw win

Artykuł  5

Ochrona oznaczeń geograficznych

1. Strony podejmują wszelkie konieczne działania, zgodnie z niniejszą Umową, w celu zapewnienia wzajemnej ochrony nazw określonych w artykule 6 oraz stosowanych do określania i prezentacji wina, które w rozumieniu artykułu 3 pochodzi z terytorium Stron. W tym celu każda ze Stron korzysta z właściwych środków prawnych określonych w artykule 23 Porozumienia TRIPS WTO w celu zapewnienia skutecznej ochrony i zapobiegania wykorzystywaniu oznaczeń geograficznych do oznaczania wina nieobjętego wskazaniami lub opisami, o których mowa.

2. 14  Nazwy określone w art. 6 są zarezerwowane wyłącznie dla produktów pochodzących z terytorium Strony, do której mają one zastosowanie.

3. Ochrona określona w ustępach 1 i 2 zapewnia w szczególności wyłączenie wszelkiego wykorzystywania nazw, określonych w artykule 6, dla win, które nie pochodzą z danego obszaru geograficznego, nawet jeżeli:

a) faktyczne pochodzenie produktu jest podane;

b) dana nazwa jest stosowana jako tłumaczenie;

c) oznaczeniom towarzyszą wyrazy takie, jak "rodzaj", "typ", "styl", "imitacja", "metoda" lub podobne.

4. W przypadku jednobrzmiących oznaczeń geograficznych:

a) w przypadku gdy dwa oznaczenia geograficzne, chronione na podstawie niniejszej Umowy, są jednobrzmiące, ochrona zostaje przyznana im obu; konsument nie może być wprowadzany w błąd, jeżeli chodzi o faktyczne pochodzenie wina;

b) w przypadku gdy oznaczenie geograficzne, chronione na podstawie niniejszej Umowy, jest jednobrzmiące z nazwą obszaru geograficznego poza terytorium Stron, ta ostatnia nazwa może być stosowana do opisu i prezentacji wina z obszaru geograficznego, do którego nazwa się odnosi, pod warunkiem że jest ona tradycyjnie i konsekwentnie stosowana, jej używanie do tego celu jest uregulowane przez kraj pochodzenia i konsumenci nie są wprowadzani w błąd, sądząc, że wino pochodzi z terytorium Strony zainteresowanej.

5. Strony mogą, w miarę potrzeby, ustanowić praktyczne warunki stosowania w celu rozróżnienia między jednobrzmiącymi oznaczeniami geograficznymi określonymi w ustępie 4, mając na uwadze potrzebę traktowania zainteresowanych producentów w sposób równorzędny oraz w celu zapewnienia, że konsumenci nie są wprowadzani w błąd.

6. Postanowienia niniejszego artykułu w żaden sposób nie naruszają prawa jakiejkolwiek osoby do stosowania w handlu swojego nazwiska lub nazwiska swoich przodków w celach handlowych, za wyjątkiem przypadku gdy takie nazwisko jest stosowane w sposób wprowadzający w błąd konsumentów. Następnie, artykuł 7 ustęp 1 nie ma zastosowania do nazwisk, które są zarejestrowanymi znakami handlowymi w momencie wejścia w życie niniejszej Umowy.

7. W przypadku gdy Strona, w kontekście negocjacji z państwem trzecim, proponuje ochronę oznaczenia geograficznego dla wina tego państwa trzeciego, a nazwa ta jest jednobrzmiąca z oznaczeniem geograficznym drugiej Strony, ta ostatnia jest o tym informowana i otrzymuje możliwość wyrażenia uwag na ten temat, zanim nazwa zacznie być chroniona.

Artykuł  6

Oznaczenia geograficzne

Następujące nazwy to nazwy określone w artykule 5:

a) w odniesieniu do win pochodzących ze Wspólnoty:

i) odniesienia do Państwa Członkowskiego, z którego pochodzi wino;

ii) oznaczenia geograficzne wymienione w dodatku I;

b) w odniesieniu do win pochodzących z Chile:

i) oznaczenia odnoszące się do Chile;

ii) oznaczenia geograficzne wymienione w dodatku II.

Artykuł  7

Oznaczenia geograficzne i znaki towarowe

1. Rejestracja znaku towarowego dla wina w rozumieniu artykułu 3, który jest identyczny, podobny lub zawiera oznaczenie geograficzne, chronione na mocy artykułu 5, zostaje odrzucona.

2. 15  Na podstawie rejestru znaków towarowych Chile, ustanowionego dnia 10 czerwca 2002 roku, znaki towarowe wymienione w dodatku VI.A zostają anulowane w ciągu 12 lat na rynku wewnętrznym i w ciągu 5 lat w przypadku wywozu od daty wejścia w życie niniejszej Umowy.

2a. 16  Na podstawie rejestru znaków towarowych Chile, ustanowionego dnia 10 czerwca 2002 roku, znaki towarowe wymienione w dodatku VI.B mogą być stosowane pod warunkami określonymi w niniejszym dodatku, wyłącznie na rynku wewnętrznym oraz zostają anulowane w ciągu 12 lat od daty wejścia w życie niniejszej Umowy.

3. Znaki towarowe, wymienione w dodatku VI, dla win, które zostały wywiezione średnio w ilości mniejszej niż 1.000 kartonów 9-litrowych, w trakcie okresu 1999-2001 zostają zniesione w momencie wejścia w życie niniejszej Umowy.

Artykuł  8

Ochrona tradycyjnego nazewnictwa lub uzupełniających opisów jakości

1. Strony podejmują wszelkie konieczne kroku zgodnie z niniejszą Umową w celu zapewnienia wzajemnej ochrony tradycyjnego nazewnictwa lub uzupełniających opisów jakości, określonych w artykule 9 i stosowanych do opisu i prezentacji win, które w rozumieniu artykułu 3 pochodzą z terytorium Stron. W tym celu każda ze Stron korzysta z właściwych środków prawnych w celu zapewnienia skutecznej ochrony i zapobiegania wykorzystywania tradycyjnego nazewnictwa lub uzupełniających opisów jakości do opisu win nieobjętych wskazaniami lub opisami, o których mowa.

2. Tradycyjne nazewnictwo i uzupełniające opisy jakości, określone w artykule 9, zarezerwowane są wyłącznie dla produktów pochodzących z terytorium Strony, do której mają one zastosowanie oraz mogą być stosowane wyłącznie na warunkach określonych w przepisach ustawowych i wykonawczych tej Strony, z zastrzeżeniem ustępów 3, 4 i 5.

3. Ochrona tradycyjnego nazewnictwa lub uzupełniających opisów jakości ma zastosowanie wyłącznie do języka lub języków, w jakich wymienione są one w dodatku III lub IV.

4. Ochrona wszystkich tradycyjnych nazw lub uzupełniających opisów jakości ma zastosowanie wyłącznie do ich stosowania w celu opisu i prezentacji kategorii win, dla których są one wymienione w dodatku III lub IV.

5. W przypadku jednobrzmiącego tradycyjnego nazewnictwa lub uzupełniających opisów jakości:

a) jeżeli tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości, chronione na podstawie niniejszego artykułu są jednobrzmiące, ochrona zostaje przyznana im obu, pod warunkiem że konsument nie jest wprowadzany w błąd, jeżeli chodzi o faktyczne pochodzenie wina;

b) 17  jeżeli tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości wymienione w dodatku III lub IV są jednobrzmiące z nazwami win pochodzących spoza terytorium Stron, ta ostatnia nazwa może być stosowana w celu opisu i prezentacji win wyłącznie jeżeli takie stosowanie jest uznane przez wewnętrzne prawodawstwo kraju pochodzenia i nie stanowi nieuczciwej konkurencji oraz jeżeli konsumenci nie są wprowadzani w błąd, co do pochodzenia, charakteru lub jakości wina;

c) 18  (skreślona).

6. Strony mogą, w miarę potrzeby, ustanawiać praktyczne warunki stosowania w celu rozróżnienia między jednobrzmiącymi tradycyjnymi nazwami lub uzupełniającymi opisami jakości, określonymi w ustępie 5, mając na uwadze potrzebę traktowania zainteresowanych producentów w sposób równoważny oraz zapewnienia, że konsumenci nie są wprowadzani w błąd.

Artykuł  9

Tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości

Następujące tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości są chronione do celów artykułu 8:

a) 19  w odniesieniu do win pochodzących ze Wspólnoty, nazwy wymienione w dodatku III,

b) 20  w odniesieniu do win pochodzących z Chile, nazwy wymienione w dodatku IV.

Artykuł  10

Tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości oraz znaki towarowe

1. 21  Rejestracja znaku towarowego dla win na terytorium Strony, który jest identyczny, podobny lub zawiera tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości drugiej Strony, wymienione w dodatku III lub IV, podlega odrzuceniu, o ile rejestracja ta dotyczy stosowania tradycyjnego nazewnictwa lub uzupełniających opisów jakości w celu opisu lub prezentacji kategorii win, dla których tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości wymienione są w dodatku III lub IV.

2. 22  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, odrzucenie rejestracji znaku towarowego dla win na terytorium Strony, który jest identyczny, podobny lub zawiera tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości tej Strony, wymienione w dodatku III lub IV, nie jest obowiązkowe, o ile rejestracja ta dotyczy zastosowania tradycyjnego nazewnictwa lub uzupełniających opisów jakości w celu opisu lub prezentacji kategorii win, dla których tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości wymienione są w dodatku III lub IV.

3. 23  (skreślony).

4. Na podstawie rejestru znaków towarowych Chile, ustanowionego dnia 10 czerwca 2002 roku, znaki towarowe wymienione w dodatku VII zostają anulowane w dniu wejścia w życie niniejszej Umowy.

5. W sprawie handlu winem między Stronami wino pochodzące z Chile może być opisywane lub prezentowane z następującymi elementami we Wspólnocie, bez względu na to, czy warunki stosowania go są uregulowane w Chile:

a) nazwisko/nazwiska lub nazwa/nazwy, tytuł/tytuły i adres/adresy osoby lub osób prawnych lub fizycznych, które uczestniczą w obrocie;

b) rodzaj produktu;

c) szczególny kolor;

d) rok winiarski;

e) nazwa jednej lub więcej odmian winorośli;

f) oznaczenia dotyczące sposobów otrzymania produktu lub metod zastosowanych w celu wytworzenia produktu;

g) nazwa winnicy;

h) określenie oznaczające, że wino zostało zabutelkowane w miejscu produkcji lub przez grupę winnic lub w winnicy mieszczącej się w regionie produkcji lub w regionie produkcji. Artykuł 4 ustęp 1 stosuje się w innym przypadku wobec tych elementów.

Dla win pochodzących ze Strony wszelkie nazwy niewymienione w dodatkach I, II, III i IV mogą być swobodnie stosowane w celu opisu i prezentacji win, bez potrzeby wprowadzania regulacji na rynku wewnętrznym tej Strony, będących przedmiotem prawodawstwa mającego zastosowanie w tej Stronie, ani w wywozie oraz na rynku wewnętrznym państw trzecich, podlegających prawodawstwu mającemu zastosowanie w tym państwie trzecim.

Artykuł  11

Chronione znaki towarowe

1. 24  Strony nie mają informacji, na podstawie rejestru znaków towarowych Chile, ustanowionego dnia 10 czerwca 2002 roku, o istnieniu żadnych znakach towarowych innych niż te określone w artykule 7 ustępy 2 i 2a oraz w artykule 10 ustęp 4, które są identyczne, podobne lub zawierają oznaczenia geograficzne lub tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości, określone w artykułach 6 i 10, odpowiednio.

2. 25  Na podstawie ustępu 1, żadna ze Stron nie odmawia prawa do stosowania znaku znajdującego się w rejestrze znaków towarowych Chile w dniu 10 czerwca 2002 roku, innego niż znaki określone w artykule 7 ustępy 2 i 2a oraz w artykule 10 ustęp 4, na podstawie faktu, że taki znak towarowy jest identyczny, podobny lub zawiera oznaczenie geograficzne wymienione w dodatku I lub II lub tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości wymienione w dodatku III lub IV.

3. Posiadacze znaków towarowych innych niż te wymienione w artykule 7 ustęp 2 i artykule 10 ustęp 4, które są zarejestrowane wyłącznie w jednej ze Stron, mogą złożyć wniosek w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszej Umowy o rejestrację takich znaków towarowych w drugiej Stronie. W takim przypadku Strona ta nie odrzuca takiego wniosku na podstawie faktu, że dany znak towarowy jest identyczny, podobny lub zawiera oznaczenie geograficzne zawarte w dodatku I lub II lub tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości zawarte w dodatku III lub IV.

4. Znaki towarowe, które są identyczne, podobne lub zawierają oznaczenia geograficzne lub tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości określone w artykułach 7 i 10, nie mogą być stosowane przeciwko używaniu oznaczeń geograficznych lub tradycyjnego nazewnictwa lub uzupełniających opisów jakości używanych do opisu lub prezentacji win, które są uprawnione do tych oznaczeń geograficznych lub tradycyjnego nazewnictwa lub uzupełniających opisów jakości.

Artykuł  12

Wywóz win

Strony podejmują wszelkie działania konieczne w celu zapewnienia, że w przypadku gdy wina pochodzące ze Strony są wywożone i sprzedawane poza terytorium tej Strony, chronione nazwy, określone w artykule 6, oraz tradycyjne nazewnictwo lub uzupełniające opisy jakości tej Strony, określone w artykule 9, nie są stosowane w celu opisu i prezentacji produktów, które pochodzą z drugiej Strony.

Artykuł  13

Etykietowanie

Żadna ze Stron nie dopuszcza etykietowania produktu pochodzącego z drugiej Strony, jeżeli produkt ten powstał w wyniku mieszania win pochodzących z drugiej Strony i win pochodzących z tej Strony lub z państwa trzeciego.

Artykuł  14

Rozszerzenie ochrony

W zakresie, na jaki pozwala odpowiednie ustawodawstwo każdej ze Stron, korzyść z ochrony, jaką daje niniejsza Umowa, rozciąga się na osoby fizyczne i prawne, przedsiębiorstwa i federacje, stowarzyszenia i organizacje producentów, podmioty gospodarcze lub konsumentów, których siedziby główne znajdują się na terytorium drugiej Strony.

Artykuł  15

Oznaczenia geograficzne nieobjęte ochroną w ich kraju pochodzenia

Żadne postanowienia niniejszej Umowy nie są wiążące dla Strony, jeżeli chodzi o ochronę oznaczenia geograficznego drugiej Strony, które nie jest chronione w jego kraju pochodzenia.

Artykuł  16

Stosowanie

1. Jeżeli odpowiedni właściwy organ wyznaczony zgodnie z artykułem 27 uzna, że opis lub prezentacja win, w szczególności na etykietach lub w dokumentach urzędowych lub handlowych, łamie niniejszą Umowę, Strony stosują niezbędne środki administracyjne i/lub wszczynają postępowanie sądowe właściwe do zwalczania nieuczciwej konkurencji lub zapobiegające w każdy sposób niewłaściwemu stosowaniu nazwy chronionej określonej w artykule 6 lub 9.

2. Środki i postępowanie określone w ustępie 1 są podejmowane w szczególności w następujących przypadkach:

a) jeżeli tłumaczenie opisów, przewidziane przez prawodawstwo jednej ze Stron, na język lub języki drugiej Strony skutkuje pojawieniem się słowa, które może wprowadzać w błąd w odniesieniu do pochodzenia, rodzaju lub jakości wina w ten sposób opisanego lub prezentowanego;

b) gdy opisy, znaki towarowe, nazwy handlowe, napisy lub ilustracje, które w sposób bezpośredni lub pośredni podają fałszywe lub wprowadzające w błąd informacje co do miejsca wytworzenia, pochodzenia, rodzaju, odmiany winorośli lub istotnych właściwości wina, znajdują się na zbiornikach lub opakowaniach, w reklamie czy też w dokumentach urzędowych lub handlowych dotyczących win, których nazwy są chronione na mocy niniejszej Umowy;

c) w przypadku gdy jako opakowania używa się pojemników, które wprowadzają w błąd co do pochodzenia win.

3. Stosowanie ustępów 1 i 2 nie utrudnia władzom i organom, określonym w artykule 27, podejmowania właściwych działań na terytorium Stron, włączając ich sądy.

TYTUŁ  II

PRAKTYKI I PROCESY ENOLOGICZNE ORAZ SPECYFIKACJE PRODUKTU

Artykuł  17

Uznanie praktyk enologicznych

1. Wspólnota dopuszcza przywóz i obrót do bezpośredniego spożycia przez ludzi wszystkich win pochodzących z Chile, które produkowane są zgodnie z jedną lub wieloma praktykami lub procesami enologicznymi oraz specyfikacjami produktu, określonymi w ustępie 1 dodatku V i dodatku VIII (Protokół).

2. Chile dopuszca przywóz i obrót do bezpośredniego spożycia przez ludzi wszystkich win pochodzących ze Wspólnoty, które są produkowane zgodnie z jedną lub wieloma praktykami lub procesami enologicznymi i specyfikacjami produktu, określonymi w ustępie 2 dodatku V oraz w dodatku VIII (Protokół).

Artykuł  18

Nowe praktyki enologiczne

1. Każda ze Stron podejmuje wysiłki w celu poinformowania drugiej Strony, na podstawie procedur określonych w artykule 29, przy najwcześniejszej pojawiającej się okazji, o zmianach, które mogłyby prowadzić, w związku z winem produkowanym w tej Stronie, do dopuszczenia praktyki lub procesu enologicz- nego niewymienionego dla tej Strony w dodatku V, w celu wyrażenia zgody na wspólne traktowanie.

2. Strona notyfikuje drugą Stronę w przypadku gdy w związku z winem produkowanym na terytorium tej Strony dopuściła ona praktykę lub proces enologiczny niewymieniony dla tej Strony w dodatku V.

3. Notyfikacja określa:

a) opis praktyki lub procesu enologicznego niewymienionego w dodatku V; oraz

b) dokumentację techniczną uzasadniającą praktykę lub proces enologiczny, w szczególności w odniesieniu do wymogów określonych w artykule 19.

4. W trakcie okresu 12 miesięcy, rozpoczynającego się w miesiąc po notyfikacji określonej w ustępie 2 oraz z zastrzeżeniem artykułu 20 ustęp 3 i artykułu 21 ustęp 2 litera b), druga Strona dopuszcza tymczasowo przywóz i obrót win pochodzących ze Strony notyfikującej, które są produkowane zgodnie z danymi praktykami lub procesami enologicznymi.

Artykuł  19

Normy jakościowe

Praktyki i procesy enologiczne, inne niż wymienione w dodatku V w momencie wejścia w życie niniejszej Umowy, stosowane w produkcji wina, spełniają następujące wymogi:

a) ochrona zdrowia ludzi, która oparta jest na zasadach naukowych i nie jest utrzymywana bez wystarczających dowodów naukowych;

b) ochrona konsumenta przed nieuczciwymi praktykami; oraz

c) poszanowanie dobrej praktyki enologicznej, w szczególności aby proces produkcji wina, procedury i techniki dopuszczone przez przepisy ustawowe i wykonawcze każdej ze Stron nie wiązały się z niedopuszczalnymi zmianami składu produktu oraz zapewniały zachowanie naturalnych i podstawowych cech wina, przy ulepszaniu jego jakości.

Artykuł  20

Zabezpieczenia

1. W okresie dwunastu miesięcy od dnia notyfikacji przez Stronę, określonej w artykule 18 ustęp 2, druga Strona może sprzeciwić się przyjęciu notyfikowanej praktyki lub procesu enologicznego na podstawie faktu, że nie spełniają one jednego lub więcej wymogów określonych w artykule 19. Może ona odwołać się do postępowania arbitrażowego określonego w artykule 23.

2. Arbitrzy określeni w artykule 23 decydują, czy notyfikowana praktyka lub proces enologiczny spełnia wymogi określone w artykule 19.

3. Strony zapewniają, że określenie, czy notyfikowana praktyka lub proces enologiczny spełnia wymogi określone w artykule 19, zostaje przyjęte w celu lub z konsekwencją nietworzenia zbędnych przeszkód w handlu winem.

4. Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 21 ustęp 2 litera a), tymczasowe zezwolenie na przywóz i obrót winami pochodzącymi ze Strony notyfikującej, wyprodukowanymi zgodnie z daną praktyką lub procesem enologicznym, obowiązują nadal do czasu określenia wymogów określonych w ustępie 2.

Artykuł  21

Zmiana dodatku V

1. Strony zmieniają odpowiedni ustęp dodatku V w celu dodania praktyki lub procesu enologicznego przez końcem okresu określonego w artykule 18 ustęp 4.

2. W drodze odstępstwa od ustępu 1, w przypadku gdy Strona powołuje się na zabezpieczenia przewidziane w artykule 20, wówczas:

a) jeżeli arbitrzy ustalają, że notyfikowana praktyka lub proces enologiczny spełniają wymogi określone w artykule 19, Strony zmieniają odpowiedni ustęp dodatku V w celu dodania praktyki lub procesu enologicznego w ciągu trzech miesięcy od daty takiego ustalenia. Tymczasowe zezwolenie na przywóz i obrót winami pochodzącymi ze Strony notyfikujacej, które są produkowane zgodnie z daną praktyką lub procesem enologicznym, obowiązuje nadal do czasu, gdy zmiana zostanie wprowadzona;

b) jeżeli jednakże arbitrzy ustalają, że dopuszczona lub zmieniona praktyka lub proces enologiczny nie spełniają wymogów określonych w artykule 19, wówczas tymczasowe zezwolenie na przywóz i obrót winami pochodzącymi ze Strony notyfikującej, które są produkowane zgodnie z danymi praktykami i procesami enologicznymi określonymi w artykule 18 ustęp 4, przestaje obowiązywać po 14 dniach od terminu takiego ustalenia. Zaprzestanie to nie ma wpływu na trwające stosowanie artykułu 17 ustępy 1 i 2 w odniesieniu do wina przywożonego do Stron przed terminem podjęcia takiego ustalenia.

Artykuł  22

Zmiana praktyk i procesów enologicznych

Artykuły 18-21 stosuje się również w przypadku gdy Strona dopuszcza zmianę praktyk i procesów enologicznych wymienionych w odpowiednim ustępie dodatku V.

Artykuł  23

Postępowanie arbitrażowe w sprawie praktyk i procesów enologicznych

1. Wszelkie spory dotyczące wykładni i stosowania niniejszego tytułu rozstrzygane są zgodnie z postanowieniami tytułu VIII Układu o Stowarzyszeniu, chyba że niniejszy artykuł przewiduje inaczej.

2. Komitet Stowarzyszenia nie później niż sześć miesięcy po wejściu w życie niniejszej Umowy ustanawia listę co najmniej 15 osób, które chcą i mogą pełnić funkcję arbitrów enologicznych, z których co trzeci nie może być obywatelem żadnej ze Stron oraz może być określony jako przewodniczący zespołu arbitrażowego. Komitet Stowarzyszenia zapewnia, że lista zawierać będzie zawsze 15 osób w każdym momencie. Osoby wybrane do pełnienia funkcji przewodniczącego zespołu arbitrażowego mają specjalistyczną wiedzę lub doświadczenie w dziedzinie prawa, handlu międzynarodowego lub w rozstrzyganiu sporów wynikających z porozumień o handlu międzynarodowym. Dziesięć spośród tych osób posiada doświadczenie i wiedzę z zakresu praktyk enologicznych, jest niezależnych, działają one we własnym imieniu oraz nie są zrzeszone ani nie przyjmują poleceń od żadnej ze Stron lub organizacji oraz stosują się do kodeksu postępowania wymienionego w załączniku XVI Układu o Stowarzyszeniu. Lista ta może być zmieniana co trzy lata.

3. W ciągu trzech dni od złożenia wniosku o enologiczne postępowanie arbitrażowe na mocy artykułu 20 ustęp 1, trzej arbitrzy zostają wybrani w drodze losowania przez przewodniczącego Komitetu Stowarzyszenia z listy określonej w ustępie 2, jeden spośród osób zaproponowanych Komitetowi Stowarzyszenia przez Stronę składającą wniosek, jeden spośród osób zaproponowanych Komitetowi Stowarzyszenia przez drugą Stronę oraz przewodniczący spośród osób określonych w tym celu na mocy ustępu 2.

4. Zakres uprawnień enologicznego zespołu arbitrażowego określa, czy nowe praktyki enologiczne, określone we wniosku złożonym na mocy artykułu 20 ustęp 2, spełniają wymogi określone w artykule 19.

5. Orzeczenie zespołu arbitrażowego wydawane jest nie później niż trzy miesiące od daty złożenia wniosku na mocy artykułu 20 ustęp 1. Orzeczenie ma charakter ostateczny i jest udostępniane publicznie.

TYTUŁ  III

WYMOGI DOTYCZĄCE CERTYFIKACJI PRZYWOZOWEJ

Artykuł  24

Dokumenty certyfikacyjne oraz sprawozdanie z analizy

1. Każda ze Stron zezwala na przywóz win zgodnie z zasadami regulującymi dokumenty certyfikacyjne i sprawozdaniami z analizy, przewidzianymi w dodatku VIII (Protokół).

2. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 25, każda ze Stron zgadza się nie poddawać przywozu wina pochodzącego z drugiej Strony bardziej restrykcyjnym wymogom w zakresie certyfikacji przywozowej niż te wynikające z niniejszej Umowy.

Artykuł  25

Postanowienia dotyczące bezpieczeństwa

1. Strony zachowują prawo do wprowadzenia czasowych dodatkowych wymogów w zakresie certyfikatów przywozowych w odpowiedzi na uzasadnione zagrożenie porządku publicznego, dotyczące zdrowia lub ochrony konsumentów, lub w celu przeciwdziałania oszustwom. W takim przypadku druga ze Stron jest odpowiednio powiadamiana z wyprzedzeniem czasowym pozwalającym na spełnienie owych dodatkowych wymogów.

2. Strony uzgadniają, aby stosowanie takich wymogów nie wykraczało poza okres czasu niezbędny na zareagowanie na określone zagrożenie interesu publicznego, w odpowiedzi na które zostały wprowadzone.

TYTUŁ  IV

ŚRODKI SANITARNE I FITOSANITARNE

Artykuł  26

Środki sanitarne i fitosanitarne

1. Postanowienia niniejszej Umowy są bez uszczerbku dla prawa Stron do stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych, niezbędnych do ochrony zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, pod warunkiem że środki te są zgodne z postanowieniami Porozumienia WTO SPS oraz Porozumienia w sprawie środków fitosanitarnych stosowanych w handlu zwierzętami i produktami zwierzęcymi, roślinami i produktami roślinnymi oraz innymi towarami i dobrostanem zwierząt, wymienionym w załączniku IV do Układu o Stowarzyszeniu.

2. Bez uszczerbku dla ustępu 1, każda ze Stron podejmuje wysiłki w celu poinformowania drugiej Strony, na podstawie procedur określonych w artykule 29, przy najwcześniej pojawiającej się okazji, o zmianach, które mogłyby prowadzić w odniesieniu do wina sprzedawanego na terytorium tej Strony do przyjęcia takich środków, w szczególności tych dotyczących ustanawiania konkretnych limitów dotyczących substancji zanieczyszczających i pozostałości w celu wyrażenia zgody na przyjęcie wspólnego stanowiska.

TYTUŁ  V

WZAJEMNA POMOC ORGANÓW WYKONAWCZYCH

Artykuł  27

Organy przestrzegania prawa

1. Każda ze Stron wyznacza organy odpowiedzialne za wprowadzenie niniejszej Umowy w życie. W przypadku gdy Strona wyznacza więcej niż jeden właściwy organ, zapewnia ona koordynację prac tych organów. W tym celu ustanawiany jest jeden organ łącznikowy.

2. Strony wymienią miedzy sobą informacje o nazwach i adresach organów i władz określonych w ustępie 1 w ciągu dwóch miesięcy po wejściu niniejszej Umowy w życie. Powinna istnieć ścisła i bezpośrednia współpraca między takimi organami.

3. Organy i władze określone w ustępie 1 dążą do znalezienia sposobów na ulepszenie wzajemnej pomocy przy wykonywaniu niniejszej Umowy oraz przy zwalczaniu nieuczciwych praktyk, zgodnie z odnośnym prawodawstwem Strony.

Artykuł  28

Działania ukierunkowane na przestrzeganie prawa

1. W przypadku gdy jeden z organów lub władz wyznaczonych zgodnie z artykułem 27 ma powody by przypuszczać, że:

a) ma lub miało miejsce niezastosowanie się do niniejszej Umowy lub do postanowień ustanowionych w ustawowych i wykonawczych Strony, jeśli chodzi o wino, które jest lub było przedmiotem handlu między Stronami; oraz

b) to niezastosowanie się ma szczególne znaczenie dla interesów drugiej Strony i mogłoby powodować przyjęcie środków administracyjnych lub wszczęcie procedury sądowej,

niezwłocznie powiadamia odpowiednie organy i organ łącznikowy drugiej ze Stron.

2. Informacjom, które należy dostarczyć zgodnie z ustępem 1, powinny towarzyszyć dokumenty urzędowe, handlowe lub inne właściwe dokumenty; należy również wskazać rodzaj środków administracyjnych lub postępowania sądowego, które mogłyby w razie konieczności zostać podjęte. Informacja taka zawiera w szczególności następujące dane dotyczące danego wina:

a) producent oraz osoba prawna lub fizyczna, która uprawniona jest do dysponowania winem;

b) skład i właściwości organoleptyczne wina;

c) opis i prezentacja wina; oraz

d) szczegóły braku zgodności z dotyczącymi produkcji i obrotu.

TYTUŁ  VI

ZARZĄDZANIE UMOWĄ

Artykuł  29

Zadania Stron

1. Strony utrzymują kontakty bezpośrednio lub przez Wspólny Komitet, ustanowiony na podstawie artykułu 30, we wszystkich kwestiach związanych z wprowadzeniem w życie niniejszej Umowy oraz jej funkcjonowaniem.

2. Strony w szczególności:

a) zmieniają dodatki w celu wzięcia pod uwagę wszelkich zmian ustawowych i wykonawczych Stron;

b) wspólnie ustalają praktyczne warunki określone w artykule 5 ustęp 5 oraz artykule 8 ustęp 6;

c) zmieniają dodatek I lub VIII zgodnie z postanowieniami ustanowionymi w tytule II;

d) ustalają w dodatku VIII (Protokół) szczególne zmienne elementy, określone w artykule 17;

e) zmieniają dodatek VIII (Protokół) w celu ustalenia wymogów dotyczących składu i innych wymogów, określonych w artykule 17;

f) powiadamiają się wzajemnie o zamiarze podjęcia decyzji w sprawie nowych regulacji lub zmiany istniejących regulacji związanych z sektorem wina, takich jak dotyczące zdrowia i ochrony konsumentów, wraz z ich wpływem na sektor wina; oraz

g) powiadamiają się wzajemnie o decyzjach legislacyjnych, administracyjnych i sądowych dotyczących wykonania niniejszej Umowy i informują się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie tych decyzji.

Artykuł  30

Wspólny Komitet

1. Niniejszym ustanawia się Wspólny Komitet, składający się z przedstawicieli Stron. Komitet zbiera się na wniosek Strony i zgodnie z wymogami wykonania niniejszej Umowy. Komitet zbiera się przemiennie we Wspólnocie i w Chile, zwoływany w czasie i w miejscu wzajemnie uzgodnionym przez Strony.

2. Wspólny Komitet przestrzega prawidłowego funkcjonowania niniejszej Umowy i bada wszelkie kwestie, które mogą wyniknąć w trakcie jej wykonania.

3. 26  W szczególności Wspólny Komitet może formułować zalecenia dla wsparcia celów niniejszej Umowy. Działa on zgodnie z regulaminem wewnętrznym specjalnych komitetów.

4. Komitet ułatwia kontakty i wymianę informacji w celu optymalizacji funkcjonowania niniejszej Umowy.

5. Komitet wysuwa propozycje w sprawie zagadnień będących przedmiotem wspólnego zainteresowania obu Stron w sektorze winiarskim.

TYTUŁ  VII

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  31

Tranzyt - małe ilości

Tytułów I, II i III nie stosuje się do win:

a) które są w tranzycie przez terytorium Strony, lub

b) które pochodzą ze Strony i są przesyłane w małych ilościach między Stronami na warunkach odpowiadających procedurom przewidzianym w dodatku VIII (Protokół).

Artykuł  32

Procedura konsultacyjna

1. Jeżeli jedna ze Stron uważa, że druga ze Stron nie wypełniła zobowiązania wypływającego z niniejszej Umowy, przesyła drugiej ze Stron pisemne zawiadomienie o takim fakcie. Zawiadomienie takie może zawierać wniosek do Strony, do której zostało wysłane, o przystąpienie do konsultacji w określonym terminie.

2. Strona, która żąda konsultacji, przedstawia drugiej Stronie wszelkie informacje niezbędne do szczegółowego zbadania danej sprawy.

3. W przypadkach, w których jakakolwiek zwłoka mogłaby stanowić zagrożenie dla życia ludzkiego lub osłabić skuteczność środków zwalczania oszustw, mogą zostać zastosowane właściwe tymczasowe środki ochronne, bez wcześniejszych konsultacji, pod warunkiem że takie konsultacje odbędą się jak najszybciej po zastosowaniu tych środków.

4. Jeżeli po konsultacjach przewidzianych w ustępie 1 i 3 Strony nie osiągną porozumienia:

a) Strona, która wystąpiła z wnioskiem o konsultacje lub podjęła środki określone w ustępie 3, może podjąć właściwe środki ochronne umożliwiające właściwe zastosowanie niniejszej Umowy;

b) każda ze Stron ma prawo wszcząć procedurę rozstrzygania sporu określoną w artykule 33.

Artykuł  33

Rozstrzyganie sporów

1. Wszelkie spory związane z wykonaniem lub wykładnią niniejszej Umowy, inne niż spory rozstrzygane na mocy tytułu II, zgodnie z artykułem 23, rozstrzygane są poprzez odwołanie się do mechanizmu rozstrzygania sporów określonego w części IV Układu o Stowarzyszeniu.

2. W drodze odstępstwa od postanowień artykułu 184 Układu o Stowarzyszeniu, w przypadku gdy Strony odbyły konsultacje na mocy artykułu 23, Strona składająca skargę może przystąpić bezpośrednio do ustanowienia zespołu arbitrażowego.

Artykuł  34

Obrót zapasami istniejącymi wcześniej

1. Wina, które w momencie wejścia w życie niniejszej Umowy lub przed jej wejściem w życie zostały wyprodukowane, opisane i zaprezentowane zgodnie z wewnętrznymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi danej Strony, ale w sposób zabroniony przez niniejszą Umowę, mogą być wprowadzane do obrotu pod następującymi warunkami:

a) w przypadku gdy wino zostało wyprodukowane przy zastosowaniu jednej lub kilku praktyk lub procesów enologicznych, niewymienionych w dodatku V lub VIII (Protokół), wina mogą być wprowadzone na rynek do wyczerpania zapasów;

b) w przypadku gdy produkty są opisane i posiadają etykiety stosujące oznaczenia geograficzne chronione niniejszą Umową, mogą pozostawać w obrocie:

i) u hurtowników lub producentów, przez okres trzech lat;

ii) u podmiotów zajmujących się handlem detalicznym, do wyczerpania zapasów.

2. Wina wyprodukowane, opisane i zaprezentowane zgodnie z niniejszą Umową w chwili ich wprowadzenia do obrotu, a których opis lub prezentacja przestaje być zgodna z niniejszą Umową wskutek zmian w niej wprowadzonych, mogą pozostać w obrocie do wyczerpania zapasów, o ile Strony nie uzgodnią inaczej.

Artykuł  35

Dodatki

Dodatki do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część.

DODATEK  I

  ²⁷

(określony w art. 6)

Oznaczenia geograficzne win pochodzących ze Wspólnoty

grafika

DODATEK  II

  ²⁸

(określony w art. 6)

Oznaczenia geograficzne win pochodzących z Chile

grafika

DODATEK  III

  ²⁹

(określony w art. 9)

Wykaz tradycyjnych oznaczeń Wspólnoty

grafika

DODATEK  IV

  ³⁰

(określony w art. 10)

UZUPEŁNIAJĄCE OPISY JAKOŚCI CHILE

grafika

DODATEK  V

(Określony w artykule 17)

PRAKTYKI I PROCESY ENOLOGICZNE I SPECYFIKACJE PRODUKTU

1. Wykaz praktyk i procesów enologicznych dozwolonych dla win pochodzących z Chile, z następującymi ograniczeniami lub, w przypadku ich braku, na warunkach określonych przez zasady Chile:

1) mieszanie moszczu i win między sobą, pod warunkiem że nie obejmuje to produktów przywożonych lub produktów produkowanych z winogron deserowych;

2) koncentracja moszczu;

3) Stosowanie kwasu winowego L(+), kwasu jabłkowego DL, kwasu mlecznego i kwasu cytrynowego, mających na celu regulację kwasowości;

4) Stosowanie w celu odkwaszenia:

– neutralnego winianu potasu,

– winianu wapnia,

– węglanu wapnia,

– wodorowęglanu potasu,

– jednorodnego preparatu w stanie rozpylonym, składającego się w równych częściach z kwasu winowego oraz węglanu wapniowego;

5) procesy termiczne;

6) dodawanie biwinianu potasu w celu przyspieszenia procesu tworzenia winianu;

7) elektrodializa w celu zapewnienia równowagi winianu w winie;

8) odwirowywanie i filtracja oraz zmiana pozycji;

9) odwrotna osmoza wyłącznie w celu zwiększenia zawartości alkoholu w moszczu wina lub w winie;

10) napowietrzanie lub dodawanie tlenu;

11) stosowanie ditlenku węgla, argonu i/lub nitrogenu w celu wytworzenia obojętnej atmosfery;

12) stosowanie ditlenku siarki, disiarczanu potasu lub metasiarczanu potasu;

13) stosowanie drożdży do winifikacji;

14) stosowanie preparatów ściany komórkowej drożdży w maksymalnej dawce 40 g/hl;

15) stosowanie dodatkowych elementów wspomagających w celu sprzyjania rozwojowi drożdży:

– dodawanie ortofosforanu (V) diamonu w maksymalnej dawce 0,96 g/l,

– dodawanie siarczku amonu w maksymalnej dawce 0,96 g/l,

– dodawanie wodorochlorku tiaminy lub witaminy B1 w maksymalnych dawkach 0,6 mg/l;

16) stosowanie węgla aktywnego do zabarwianych win białych;

17) klarowanie przy użyciu jednej lub kilku z następujących substancji do użytku winiarskiego:

– żelatyna spożywcza,

– żelatyna rybna,

– kazeina,

– albumina jaja i albumina mleka,

– glina bentonitowa,

– glinka kaolinowa,

– ditlenek krzemu w postaci żelu lub zawiesiny koloidalnej,

– tanina,

– enzym pektynolityczny,

– betaglikoza;

18) dodawanie ditlenku węgla w maksymalnej dawce 1,5 g/l;

19) dodawanie kwasu sorbinowego lub sorbinianu potasu w maksymalnej dawce 200 mg/l, wyrażonego jako kwas sorbinowy;

20) stosowanie kwasu askorbinowego lub izoaskorbinowego w takiej dawce, aby nie przekraczała ona całkowitego limitu 150 mg/l;

21) stosowanie taniny;

22) obróbka poprzez zastosowanie siarczanu miedzi w maksymalnej dawce 1 mg/l;

23) stosowanie poliwinylopolipirolidonu w maksymalnej dawce 80 g/hl;

24) stosowanie fitynianu wapnia w maksymalnej dawce 8 g/hl;

25) stosowanie żelazocyjanku potasu, pod warunkiem że produkt ostateczny nie zawiera tej soli i obróbka prowadzona jest pod kontrolą enologa rolniczego lub enologa;

26) sodawanie kwasu metawinowego w maksymalnej dawce 100 mg/l;

27) stosowanie gumy arabskiej w maksymalnej dawce 0,3 g/l;

28) stosowanie bakterii kwasu mlekowego;

29) stosowanie uzupełniających elementów pomocniczych w celu tworzenia bakterii kwasu mlekowego;

30) stosowanie lizozymu w maksymalnej dawce 500 mg/l;

31) stosowanie karbamidu;

32) stosowanie drewna, wyłącznie w postaci desek, kawałków i wiór, w fermentacji i dojrzewaniu wina;

33) dodawanie moszczu winnego, koncentratu moszczu winogron lub koncentratu moszczu winogron rektyfikowanego w celu słodzenia wina.

2. Wykaz praktyk i procesów enologicznych dopuszczonych dla win pochodzących ze Wspólnoty, z następującymi ograniczeniami lub, w przypadku ich braku, na warunkach określonych w reguły wspólnotowe:

1) napowietrzanie lub musowanie przy użyciu argonu, azotu lub tlenu;

2) obróbka cieplna;

3) stosowanie w winach wytrawnych świeżych osadów, które są mocne i nierozcieńczone i zawierają drożdże, powstałe z ostatniej winifikacji wina wytrawnego;

4) odwirowywanie oraz filtracja, z użyciem lub bez użycia obojętnego czynnika filtrującego, pod warunkiem że w produktach poddanych takiej obróbce nie pozostaną resztki czynnika filtrującego;

5) stosowanie drożdży do produkcji wina;

6) stosowanie preparatów ściany komórkowej drożdży;

7) stosowanie poliwinylopolipirolidonu;

8) stosowanie bakterii kwasu mlekowego w zawiesinie winnej;

9) dodanie jednej lub kilku następujących substancji wspomagających wzrost drożdży:

i) dodanie:

– ortofosforanu (V) diamonu lub siarczan (VI) amonu,

– siarczku amonu lub wodorosiarczan (IV) amonu;

ii) dodanie chlorowodorku tiaminy;

10) stosowanie ditlenku węgla, argonu lub azotu, oddzielnie lub razem, wyłącznie w celu stworzenia obojętnej atmosfery i obróbki produktu osłanianego od powietrza;

11) dodanie ditlenku węgla;

12) użycie ditlenku siarki, wodorosiarczynu potasu lub metasiarczynu potasu, które mogą być również nazywane disiarczynem potasu lub pirosiarczynem potasu;

13) użycie kwasu sorbowego lub sorbinianu potasu;

14) dodanie kwasu L-askorbinowego;

15) dodanie kwasu cytrynowego do celów stabilizacji wina, pod warunkiem że końcowa zawartość w winie po obróbce nie przekracza 1 grama na litr;

16) użycie kwasu winowego do celów zakwaszenia, pod warunkiem że wstępny poziom kwasowości wina nie zostanie zwiększony o więcej niż 2,5 g/l wyrażone jako kwas winowy;

17) użycie jednej lub kilku z następujących substancji w celu odkwaszenia:

– neutralny winian potasu,

– wodorowęglan potasu,

– węglan wapnia, który może zawierać małe ilości podwójnej soli wapniowej kwasu L(+) winowego i kwasu L(-) jabłkowego,

– homogeniczny preparat kwasu winowego i węglanu wapnia w równych proporcjach i drobno sproszkowany,

– winian wapnia lub kwas winowy;

18) klarowanie przy użyciu jednej lub kilku z następujących substancji do użytku winiarskiego:

– żelatyna spożywcza,

– glina bentonitowa,

– karuk,

– kazeina i kazeinian potasowy,

– albumina jaja, albumina mleka,

– glinka kaolinowa,

– enzym pektynolityczny,

– ditlenek krzemu w postaci żelu lub zawiesiny koloidalnej,

– tanina,

– enzymatyczne preparaty betaglukanazy,

19) dodanie taniny;

20) obróbka węglem drzewnym do celów enologicznych (węgiel aktywny) białego moszczu lub białych win;

21) obróbka:

– dla win białych i win różowych, przy użyciu heksacyjanożelazianu potasu,

– dla win czerwonych, przy użyciu heksacyjanożelazianu potasu lub fitynianu wapnia, pod warunkiem że wino po takiej obróbce zawiera pozostałość żelaza;

22) dodanie kwasu metawinowego;

23) użycie gumy arabskiej po zakończeniu procesu fermentacji;

24) użycie kwasu DL-winowego, zwanego również kwasem gronowym, lub neutralnej soli potasowej dla wytrącenia nadmiaru wapnia

25) użycie do produkcji wina musującego uzyskanego poprzez fermentację w butelce i przy użyciu osadów oddzielonych przez odlewanie:

– aligianu wapnia, lub

– aligianu potasu;

26) użycie siarczanu miedzi;

27) dodanie biwinianu potasu lub winianu wapnia w celu wspomagania opadania osadów;

28) dodanie karmelu w celu wzmocnienia koloru win likierowych;

29) użycie siarczanu wapnia do produkcji niektórych win likierowych gatunkowych, produkowanych w określonych regionach;

30) użycie żywicy sosny Aleppo do produkcji wina stołowego "retsina", wyłącznie w Grecji i na warunkach określonych w reguły wspólnotowe;

31) dodanie lizozymu;

32) elektrodializa w celu zapewnienia równowagi kwasu winowego w winie;

33) stosowanie karbamidu w celu obniżenia zawartości mocznika w winie;

34) dodanie, na warunkach ustanowionych w przepisach wspólnotowych, moszczu gronowego lub rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego w celu słodzenia wina;

35) częściowa koncentracja poprzez procesy fizyczne, włączając odwrotną osmozę, w celu zwiększenia naturalnej zawartości alkoholu w moszczu winnym lub w winie;

36) dodanie, na warunkach ustanowionych w przepisach wspólnotowych, sacharozy, zagęszczonego moszczu gronowego lub rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego w celu wzmocnienia naturalnej mocy alkoholowej winogron, moszczu gronowego lub wina;

37) dodanie wina lub destylatu z suszonych winogron lub alkoholu obojętny o pochodzeniu wina do produkcji win likierowych.

DODATEK  VI

  ³¹

ZNAKI TOWAROWE OKREśLONE W ART. 7

A. Wykaz znaków towarowych określonych w art. 7 ust. 2

Algarves

Alsacia

Asti

Baden

Borgoño

Burdeos

Carmen Margaux

Carmen Rhin

Cava del Reyno

Cava Vergara

Cavanegra

Champagne Grandier

Champaña Rabat

Champagne Rabat

Champaña Grandier

Champaña Valdivieso

Champenoise Grandier

Champenoise Rabat

Errazuriz Panquehue Corton

Nueva Extremadura

Jerez R. Rabat

La Rioja

Moselle

Oro del Rhin

Portofino

Porto Franco

Provence

R Oporto Rabat

Ribeiro

Savoia Marchetti

Toro

Uvita de Plata Borgoña

Viña Carmen Margaux

Viña Manquehue Jerez

Viña Manquehue Oporto

Viña San Pedro Gran Vino Burdeos

B. Wykaz znaków towarowych określonych w art. 7 ust. 2a (*)

Champagne Monterrey

Champagne Conde del Maule

Champagne L'Heritage

Champagne Subercaseaux

Champagne Santa Emiliana

Champagne Cima

Champagne Santa Carolina

Champagne Planella

Champagne Ambassador, Rosé Ambassador

Champagne Merlot Valdivieso

Champagne Undurraga

Champagne Supreme

Champagne Santa Adela

Champagne Tocornal

Champagne Tarapacá

Champagne, Champenoise Viña Mar

Jerez Casino

Jerez Montalbán La Fortuna

Jerez Zalamero

Chablis Santa Blanca

Chablis Macaya

Pommard Macaya

Pommard Canepa

Pommard Viña el Arrayan

Oporto Casino

Oporto Traverso

Oporto Diamante Centenario

Esencia

______

^(*) Ilość win, napojów spirytusowych i napojów aromatyzowanych, określonych w wykazach B Umowy w sprawie handlu winem oraz Umowy w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi załączonymi do Układu o stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, nie przekracza ogółem 22 000 hl rocznie.

DODATEK  VII

ZNAKI TOWAROWE OKREŚLONE W ARTYKULE 10 USTĘP 4

PASOFINO

DODATEK  VIII

PROTOKÓŁ

STRONY NINIEJSZYM UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

I. Na podstawie artykułu 17 niniejszej Umowy Strony zgadzają się, bez uszczerbku dla bardziej restrykcyjnego prawodawstwa wewnętrznego, zezwolić na przywóz wina o następujących parametrach: Stężenie alkoholu:

a) nie mniej niż 8,5 % i nie więcej niż 11,5 % faktycznej zawartości alkoholu w objętości dla niektórych win Wspólnoty, określonych oznaczeniem geograficznym, włączając wina o kontrolowanej jakości posiadające geograficzne oznaczenie miejsca pochodzenia, z wyjątkiem niektórych win gatunkowych mających wysoki poziom pozostałości cukru, mimo że nie zostały poddane wzbogacaniu, dla których całkowita zawartość alkoholu może być nie mniejsza niż 6 %;

b) nie mniej niż 11,5 % i nie więcej niż 20 % faktycznej zawartości alkoholu w objętości, z wyjątkiem niektórych win mających wysoki poziom pozostałości cukru, mimo że nie zostały one poddane wzbogacaniu, dla których całkowita zawartość alkoholu może przekraczać limit 20 %.

II. W zastosowaniu definicji "gatunków winorośli" określonej w artykule 3 litera m) niniejszej Umowy Strony zgadzają się, że do celów przywozu i obrotu winami Wspólnoty w Chile gatunki winorośli, używane do produkcji win oznaczonych oznaczeniem geograficznym, będą obejmowały wszystkie gatunki winorośli sklasyfikowane przez Państwa Członkowskie, należące do gatunków winorośli właściwej lub pochodzące ze skrzyżowania między tymi gatunkami a innymi gatunkami Vitis. Strony zgadzają się zakazać przywozu i obrotu winem uzyskanym z następujących gatunków:

– Clinton,

– Herbemont,

– Isabelle,

– Jacquez,

– Noah,

– Othello.

III. W zastosowaniu niniejszej Umowy Strony postanawiają, że metody analizy uznane jako metody referencyjne przez Międzynarodowe Biuro Winorośli i Wina (OIV) i opublikowane przez to Biuro lub, w przypadku gdy właściwa metoda nie została opublikowana, metoda analizy zgodna z normami zalecanymi przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), mają zastosowanie jako metody referencyjne w zakresie określenia składu analitycznego alkoholu w kontekście działań kontrolnych.

IV. Na podstawie artykułu 31 litera b) niniejszej Umowy za małe ilości uznaje się:

1. Wina w zbiornikach opatrzonych etykietą, nie większych niż pięciolitrowe, z zamknięciem, które nie podlega powtórnemu wykorzystaniu, gdzie całkowita transportowana ilość, w przesyłkach oddzielnych, lub nie, nie przekracza stu litrów.

2. a) Ilości wina nieprzekraczające 30 litrów na podróżnego, znajdujących się w bagażu osobistym podróżnych;

b) ilości wina stanowiące część przesyłki między dwoma osobami prywatnymi w ilości nieprzekraczającej 30 litrów;

c) ilości wina stanowiące część dobytku przewożonego w ramach przeprowadzki osoby prywatnej;

d) ilości nieprzekraczające 1 hektolitra do celów eksperymentów naukowych lub technicznych;

e) ilości przywożone dla przedstawicielstw dyplomatycznych, konsularnych lub podobnych jednostek, przywożone jako część limitu bezcłowego; oraz

f) ilości znajdujące się na pokładzie międzynarodowych środków transportu jako zapasy konsumpcyjne.

Przypadek wyłączenia, określony w ustępie 1, nie może być łączony z jednym ani więcej przypadkami wyłączeń określonymi w ustępie 2.

V. Strony zgadzają się dopuścić określenia, które opisują metody produkcji przyjazne środowisku na etykietach win, jeżeli określenia te są uregulowane przepisami kraju pochodzenia.

VI. Zgodnie z artykułem 24 niniejszej Umowy następujące postanowienie mają zastosowanie:

1. Zgodność z postanowieniami na mocy artykułu 4 może zostać zapewniona poprzez prezentację właściwym organom Strony przywozu:

a) świadectwa od oficjalnej instytucji lub instytucji oficjalnie uznanej przez kraj pochodzenia;

b) jeżeli wino przeznaczone jest do bezpośredniego spożycia przez ludzi, sprawozdania z analizy, przeprowadzonej przez laboratorium oficjalnie uznane przez kraj pochodzenia; sprawozdanie z analizy zawiera następujące informacje:

– całkowitą zawartość alkoholu,

– faktyczną zawartość alkoholu,

– całkowity suchy wyciąg,

– kwasowość ogólną wyrażoną jako kwas winowy,

– kwasowość lotną, wyrażona jako kwas octowy,

– kwas cytrynowy,

– kwasowość pozostałości,

– całkowity ditlenek siarki.

2. Strony zgadzają się w sprawie postanowień szczególnych dla tych zasad, w szczególności stosowanych dokumentów i informacji, jakie należy przekazać.

VII. Chile zezwala, aby wino pochodzące ze Wspólnoty i wywożone hurtowo do Chile było butelkowane w Chile w butelki o objętości większej niż 1,5 litra.

ZAŁĄCZNIK  VI

UMOWA W SPRAWIE HANDLU NAPOJAMI SPIRYTUSOWYMI I NAPOJAMI AROMATYZOWANYMI

(Określona w artykule 90 Układu o Stowarzyszeniu)

Artykuł  1

Cele

Strony, na zasadzie niedyskryminacji i wzajemności, ułatwiają i wspierają handel wyrobami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi produkowanymi w Chile i we Wspólnocie, na warunkach przewidzianych w niniejszej Umowie.

Artykuł  2

Zakres i obejmowanie

Niniejsza Umowa ma zastosowanie do napojów spirytusowych objętych pozycją 22.08 i napojów aromatyzowanych objętych pozycją 22.05 Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów ("HS"), które są produkowane zgodnie z mającym zastosowanie prawodawstwem, regulującym produkcję konkretnego rodzaju napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych na terytorium strony.

Artykuł  3

Definicje

Do celów niniejszej Umowy, jeżeli nie przewidziano inaczej:

a) "pochodzące": jeżeli stosowane jest w odniesieniu do nazwy Strony, stanowi wymóg, aby napój spirytusowy lub napój aromatyzowany był produkowany całkowicie na terytorium Strony;

b) "homonimiczne": oznacza takie samo oznaczenie geograficzne lub oznaczenie tak podobne, iż może powodować niejasność w oznaczaniu różnych miejsc, procedur lub rzeczy;

c) "opis": oznacza słowa stosowane do opisu napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych na etykietach lub dokumentach towarzyszących transportowi napojów spirytusowych i napojów aromatyzowanych, w dokumentach handlowych, w szczególności na fakturach i specyfikacjach wysyłkowych, w materiałach reklamowych, a słowo "opisywać" ma podobne znaczenie;

d) "etykietowanie": oznacza wszystkie rodzaje opisów i innych odniesień, znaki, wzory, oznaczenia geograficzne lub znaki towarowe, które odróżniają wyroby spirytusowe i znajdują się na zbiornikach, w tym na urządzeniu do korkowania lub przywieszce przymocowanej do zbiornika oraz na otoczce pokrywającej szyjkę butelek;

e) "Państwo Członkowskie": oznacza Państwo Członkowskie Wspólnoty;

f) "prezentacja": oznacza słowa lub znaki używane na pojemnikach, włączając ich zamknięcia, etykiety i opakowania zbiorcze;

g) "opakowanie": oznacza opakowania ochronne, takie jak papier, słoma wszelkiego rodzaju, kartony i pudełka, używane do transportu jednego lub więcej pojemników lub do sprzedaży konsumentowi końcowemu;

h) "wyprodukowany": oznacza cały proces wytwarzania napojów alkoholowych i napojów aromatyzowanych;

i) "identyfikacja": jeżeli jest ono stosowane w odniesieniu do chronionych oznaczeń, oznacza wykorzystywanie chronionych oznaczeń do celów opisu lub prezentacji napojów alkoholowych lub napojów aromatyzowanych;

j) "Umowa": oznacza niniejszą Umowę i jej dodatki;

k) "Układ o Stowarzyszeniu": oznacza Układ ustanawiający Stowarzyszenie między Stronami, do którego załączona jest niniejsza Umowa;

l) "Komitet Stowarzyszenia": oznacza Komitet określony w artykule 193 Układu o Stowarzyszeniu.

Artykuł  4

Ogólne zasady dotyczące przywozu i obrotu

1. Jeżeli nie przewidziano inaczej w niniejszej Umowie, handel i obrót napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi jest prowadzony zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi Strony zainteresowanej.

2. Niniejsza Umowa jest bez uszczerbku dla zasad mających zastosowanie w Chile i zasad mających zastosowanie we Wspólnocie, dotyczących podatków i innych odnośnych środków kontroli.

TYTUŁ  I

WZAJEMNA OCHRONA CHRONIONYCH OZNACZEŃ NAPOJÓW SPIRYTUSOWYCH I NAPOJÓW AROMATYZOWANYCH

Artykuł  5

Ochrona chronionych oznaczeń

1. Strony podejmują wszelkie niezbędne kroki zgodnie z niniejszą Umową w celu zapewnienia wzajemnej ochrony wyłącznie dla nazw określonych w artykule 6 i stosowanych do opisu i prezentacji napojów spirytusowych i napojów aromatyzowanych, które, w rozumieniu artykułu 3, pochodzą z terytorium Stron.

W tym celu każda ze Stron wykorzystuje właściwe środki prawne określone w artykule 23 TRIPS WTO w celu zapewnienia skutecznej ochrony i zapobiegania stosowania chronionych oznaczeń do opisu napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych, nieobjętych danymi oznaczeniami lub opisami.

2. 32  Nazwy określone w artykule 6 są zarezerwowane wyłącznie dla produktów pochodzących z terytorium Strony, do której mają one zastosowanie.

3. Ochrona określona w ustępach 1 i 2 przewiduje w szczególności wyłączenie wszelkiego stosowania nazw określonych w artykule 6 dla napojów spirytusowych i napojów aromatyzowanych, które nie pochodzą z danego obszaru geograficznego, nawet jeżeli:

i) faktyczne pochodzenie produktu jest podane;

ii) dana nazwa jest stosowana jako tłumaczenie; oraz

iii) nazwie towarzyszą wyrażenia takie jak "rodzaj", "typ", "styl", "imitacja", "metoda" lub podobne.

4. W przypadku jednobrzmiących oznaczeń geograficznych:

a) jeżeli dwa chronione oznaczenia na podstawie niniejszej Umowy są jednobrzmiące, ochrona zostaje przyznana im obu; konsument nie może być wprowadzany w błąd co do faktycznego pochodzenia napojów spirytusowych i napojów aromatyzowanych;

b) jeżeli takie oznaczenia chronione na mocy niniejszej Umowy i nazwa obszaru geograficznego leżącego poza terytorium Stron są homonimiczne, nazwa ta może być stosowana w opisie i prezentacji wyrobów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych produkowanych na danym obszarze geograficznym, do którego się odnosi, pod warunkiem że nazwa ta jest stosowana w sposób tradycyjny i stały, a jej stosowanie w tym celu jest regulowane przez kraj pochodzenia, zaś konsumenci nie są wprowadzani w błąd uznając, iż napój spirytusowy lub napój aromatyzowany pochodzi z terytorium Strony zainteresowanej.

5. Strony mogą w miarę potrzeby ustanawiać praktyczne warunki stosowania w celu rozróżnienia między jednobrzmiącymi oznaczeniami chronionymi określonymi w ustępie 4, mając na uwadze potrzebę traktowania zainteresowanych producentów równorzędnie i zapewniając, że konsumenci nie są wprowadzani w błąd.

6. Postanowienia niniejszego artykułu w żaden sposób nie naruszają prawa jakiejkolwiek osoby do stosowania w handlu swojego nazwiska lub nazwiska swoich przodków w celach handlowych, za wyjątkiem przypadku gdy takie nazwisko jest stosowane w sposób wprowadzający w błąd konsumentów. Następnie, artykuł 7 ustęp 1 nie ma zastosowania do takich nazw, które są zarejestrowanymi znakami towarowymi w momencie wejścia w życie niniejszej Umowy.

7. W przypadku gdy Strona, w kontekście negocjacji z państwem trzecim, proponuje ochronę chronionego oznaczenia napoju spirytusowego lub napoju aromatyzowanego tego państwa trzeciego, a nazwa ta jest jednobrzmiąca z chronionym oznaczeniem drugiej Strony, ta ostatnia jest o tym informowana oraz ma możliwość zgłoszenia uwag w tej kwestii, zanim nazwa zacznie być chroniona.

Artykuł  6

Oznaczenia chronione

Następujące nazwy to nazwy określone w artykule 5:

a) w kwestii napojów spirytusowych i napojów aromatyzowanych pochodzących ze Wspólnoty:

i) odniesienia do Państwa Członkowskiego, z którego pochodzi produkt;

ii) oznaczenia chronione wymienione w dodatku I;

b) w kwestii napojów spirytusowych i napojów aromatyzowanych, pochodzących z Chile:

i) odniesienia do Chile;

ii) oznaczenia chronione wymienione w dodatku I.

Artykuł  7

Chronione oznaczenia i znaki towarowe

1. Rejestracja znaku towarowego napoju spirytusowego lub napoju aromatyzowanego w rozumieniu artykułu 3, który jest identyczny, podobny lub zawiera oznaczenie chronione na mocy artykułu 5, zostaje odrzucona.

2. 33  Na podstawie rejestru znaków towarowych Chile, ustanowionego dnia 10 czerwca 2002 roku, znaki towarowe wymienione w dodatku II A zostają anulowane w ciągu 12 lat na rynku wewnętrznym i w ciągu 5 lat w przypadku wywozu od daty wejścia w życie niniejszej Umowy.

2a. 34  Na podstawie rejestru znaków towarowych Chile, ustanowionego dnia 10 czerwca 2002 roku, znaki towarowe wymienione w dodatku II B mogą być stosowane pod warunkami określonymi w tym dodatku i wyłącznie na rynku wewnętrznym oraz zostają anulowane w ciągu 12 lat od daty wejścia w życie niniejszej Umowy.

3. Znaki towarowe wymienione w dodatku II na napoje spirytusowe i napoje aromatyzowane, które zostały wywiezione średnio w ilościach mniej niż 1.000 kartonów dziewięciolitrowych w okresie 1999-2001, zostają anulowane w momencie wejścia w życie niniejszej Umowy.

Artykuł  8

Chronione znaki towarowe

1. 35  Strony nie mają informacji, na podstawie rejestru znaków towarowych Chile ustanowionego dnia 10 czerwca 2002 roku, o istnieniu żadnych znaków towarowych innych niż te wymienione w artykule 7 ustępy 2 i 2a, które są identyczne, podobne lub zawierają chronione oznaczenia określone w artykule 6.

2. 36  Na podstawie ustępu 1 Strony nie odmawiają prawa do wykorzystywania znaku towarowego zawartego w rejestrze znaków towarowych Chile ustanowionym dnia 10 czerwca 2002 roku innego niż znaki określone w artykule 7 ustępy 2 i 2a na podstawie faktu, że taki znak towarowy jest identyczny, podobny lub zawiera chronione oznaczenie wymienione w dodatku I.

3. Posiadacze znaków towarowych innych niż te określone w artykule 7 ustęp 2, zarejestrowanych na terytorium Strony, które nie są zarejestrowane również na terytorium drugiej Strony, mogą składać wnioski w ciągu dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej Umowy o rejestrację tych znaków towarowych na terytorium drugiej Strony. W takim przypadku Strona ta nie odrzuca takiego wniosku na podstawie faktu, że znak towarowy jest identyczny, podobny lub zawiera chronione oznaczenie wymienione w dodatku I.

4. Znaki towarowe, które są identyczne, podobne lub zawierają chronione oznaczenie określone w artykule 7, nie mogą być wykorzystywane przeciwko użyciu chronionych oznaczeń w celu opisania lub prezentacji tych napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych, które mają prawo stosować te chronione oznaczenia.

Artykuł  9

Pochodzące napoje spirytusowe

Strony podejmują wszystkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że w przypadku gdy napoje spirytusowe i napoje aromatyzowane pochodzące ze Strony są wywożone i wprowadzane do obrotu poza terytorium tej Strony, chronione nazwy Strony, określone w artykule 6, nie są stosowane do opisu i prezentacji produktów pochodzących z drugiej Strony.

Artykuł  10

Rozszerzenie ochrony

W zakresie, na jaki pozwala odpowiednie ustawodawstwo każdej ze Stron, korzyść z ochrony, jaką daje niniejsza Umowa, rozciąga się na osoby fizyczne i prawne, przedsiębiorstwa i federacje, stowarzyszenia i organizacje producentów, podmioty gospodarcze lub konsumentów, których siedziby główne znajdują się na terytorium drugiej ze Stron.

Artykuł  11

Chronione oznaczenia niechronione w ich kraju pochodzenia

Postanowienia niniejszej Umowy wiążą Stronę w kwestii ochrony chronionych oznaczeń drugiej Strony, które nie są chronione w ich kraju pochodzenia.

Artykuł  12

Stosowanie

1. Jeżeli odpowiedni właściwy organ wyznaczony zgodnie z artykułem 14 uzna, że opis lub prezentacja wyrobów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych, w szczególności na etykietach lub w dokumentach urzędowych lub handlowych, łamie niniejszą Umowę, Strony stosują niezbędne środki administracyjne i/lub wszczynają postępowanie sądowe właściwe do zwalczania nieuczciwej konkurencji lub zapobiegające w każdy sposób niewłaściwemu stosowaniu nazwy chronionej wymienionej w artykule 6.

2. Środki i postępowanie określone w ustępie 1 są podejmowane w szczególności w następujących przypadkach:

a) w przypadku gdy w rezultacie tłumaczenia opisów przewidzianych przez prawodawstwo Wspólnoty lub ustawodawstwo Chile na język lub języki drugiej ze Stron pojawia się wyraz, który wprowadza w błąd co do pochodzenia, rodzaju lub jakości wyrobów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych przy jego użyciu opisywanych lub prezentowanych;

b) w przypadku gdy opisy, znaki towarowe, nazwy, napisy lub ilustracje, które bezpośrednio lub pośrednio udzielają informacji fałszywych lub wprowadzających w błąd co do miejsca wysyłki, pochodzenia, charakteru, gatunku winorośli lub cech materiałowych wyrobów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych pojawiają się na pojemnikach lub opakowaniu, w reklamie lub w dokumentach urzędowych lub handlowych, dotyczących wyrobów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych, których nazwy są chronione na mocy niniejszej Umowy;

c) w przypadku gdy jako opakowania używa się pojemników, które wprowadzają w błąd co do pochodzenia wyrobów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych.

3. Stosowanie ustępów 1 i 2 nie utrudnia władzom i organom określonym w artykule 14 podejmowania właściwych działań na terytorium Stron, włączając ich sądy.

TYTUŁ  II

ŚRODKI SANITARNE I FITOSANITARNE

Artykuł  13

Środki sanitarne i fitosanitarne

1. Postanowienia niniejszej Umowy pozostają bez uszczerbku dla prawa Stron do podejmowania wszelkich środków sanitarnych i fitosanitarnych, koniecznych do ochrony zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, pod warunkiem że środki te nie są niezgodne z postanowieniami Porozumienia WTO SPS oraz Porozumienia w sprawie środków sanitarnych i fitosanitarnych stosowanych w handlu zwierzętami i produktami zwierzęcymi, roślinami i produktami roślinnymi i innymi towarami i dobrostanem zwierząt, wymienionym w załączniku IV do Układu o Stowarzyszeniu.

2. Bez uszczerbku dla ustępu 1, każda ze Stron podejmuje wysiłki w celu informowania drugiej Strony, na podstawie procedur określonych w artykule 19 oraz przy najwcześniej pojawiającej się okazji o zmianach, które mogłyby prowadzić, w odniesieniu do napojów spirytusowych i napojów aromatyzowanych, wprowadzonych do obrotu na terytorium tej Strony, do przyjęcia takich środków, w szczególności tych dotyczących ustanowienia szczególnych limitów odnoszących się do substancji zanieczyszczających i pozostałości w celu uzgodnienia wspólnego stanowiska.

TYTUŁ  III

WZAJEMNA POMOC ORGANÓW KONTROLNYCH

Artykuł  14

Władze odpowiedzialne za stosowanie

1. Każda ze Stron wyznacza organy odpowiedzialne za wykonanie niniejszej Umowy. W przypadku gdy Strona wyznacza więcej niż jeden właściwy organ, zapewnia ona koordynację prac tych organów. W tym celu ustanawiany jest jeden organ łącznikowy.

2. Strony wymieniają miedzy sobą informacje o nazwach i adresach organów oraz władz określonych w ustępie 1 nie później niż dwa miesiące po wejściu niniejszej Umowy w życie. Powinna istnieć ścisła i bezpośrednia współpraca między takimi organami.

3. Organy i władze określone w ustępie 1 poszukują sposobów poprawienia wzajemnej pomocy w wykonaniu niniejszej Umowy i w zwalczaniu nieuczciwych praktyk, zgodnie z odpowiednim prawodawstwem Stron.

Artykuł  15

Działania ukierunkowane na stosowanie

1. W przypadku gdy jeden z organów lub władz wyznaczonych zgodnie z artykułem 14 ma powody by przypuszczać, że:

a) zaistniało niezastosowanie się do niniejszej Umowy lub do postanowień ustanowionych w przepisach ustawowych i wykonawczych Strony w kwestii napojów spirytusowych i napojów aromatyzowanych, będących przedmiotem handlu między Stronami; oraz

b) to niezastosowanie się ma istotne znaczenie dla interesów drugiej Strony i mogłoby spowodować przyjęcie środków administracyjnych lub wszczęcie procedury sądowej,

niezwłocznie powiadamia odpowiednie organy i organ łącznikowy drugiej ze Stron.

2. Informacjom, które należy dostarczyć zgodnie z ustępem 1, powinny towarzyszyć dokumenty urzędowe, handlowe lub inne właściwe dokumenty; należy również wskazać rodzaj środków administracyjnych lub postępowania sądowego, które mogłyby w razie konieczności zostać podjęte. Informacja zawiera w szczególności następujące dane, dotyczące określonych napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych:

a) producent lub osoba fizyczna lub prawna, uprawniona do dysponowania napojami spirytusowymi lub napojami aromatyzowanymi;

b) skład i cechy organoleptyczne napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych;

c) opis i prezentacja napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych; oraz

d) szczegóły braku zgodności z przepisami dotyczącymi produkcji i obrotu.

TYTUŁ  IV

ZARZĄDZANIE UMOWĄ

Artykuł  16

Zadania Stron

1. Strony utrzymują kontakty bezpośrednio lub przez Wspólny Komitet ustanowiony na podstawie artykułu 17, we wszystkich kwestiach związanych z wprowadzeniem w życie niniejszej Umowy oraz jej funkcjonowaniem.

2. Strony w szczególności:

a) zmieniają dodatki w celu wzięcia pod uwagę wszelkich zmian przepisów ustawowych i wykonawczych Stron;

b) wspólnie ustalają praktyczne warunki określone w artykule 5 ustęp 6;

c) informują się wzajemnie o zamiarze podejmowania decyzji dotyczących nowych regulacji lub zmian istniejących regulacji, odnoszących się do sektora napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych, takich jak zdrowie i ochrona konsumentów, wraz z ich wpływem na sektor napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych; oraz

d) powiadamiają się wzajemnie o orzecznictwie sądowym dotyczącym stosowania niniejszej Umowy i informują się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie tego orzecznictwa.

Artykuł  17

Wspólny Komitet

1. Niniejszym ustanawia się Wspólny Komitet składający się z przedstawicieli Stron. Komitet zbiera się na wniosek Strony oraz zgodnie z wymogami wykonania niniejszej Umowy przemiennie we Wspólnocie i w Chile, zwołany w czasie i miejscu wspólnie uzgodnionym przez Strony.

2. Wspólny Komitet przestrzega prawidłowego funkcjonowania niniejszej Umowy i bada wszelkie kwestie, które mogą wyniknąć w trakcie jego wykonania.

3. 37  W szczególności Wspólny Komitet może formułować zalecenia dla wsparcia celów niniejszej Umowy. Działa on zgodnie z regulaminem wewnętrznym specjalnych komitetów.

4. Wspólny Komitet ułatwia kontakty i wymianę informacji w celu optymalizacji funkcjonowania niniejszej Umowy.

5. Wspólny Komitet wysuwa propozycje w sprawie zagadnień będących przedmiotem wspólnego zainteresowania obu Stron w sektorze napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych.

TYTUŁ  V

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  18

Tranzyt - małe ilości

Tytułu I i II nie stosuje się do napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych:

a) będących przedmiotem tranzytu przez terytorium Strony; lub

b) pochodzących ze Strony i wysyłanych w małych ilościach między Stronami na warunkach odpowiadającym procedurom przewidzianym w dodatku III (Protokół).

Artykuł  19

Procedura konsultacyjna

1. Jeżeli jedna ze Stron uważa, że druga ze Stron nie wypełniła zobowiązania wypływającego z niniejszej Umowy, przesyła drugiej ze Stron pisemne zawiadomienie o takim fakcie. Zawiadomienie takie może zawierać wniosek do Strony, do której zostało wysłane, o przystąpienie do konsultacji w określonym terminie.

2. Strona, która żąda konsultacji, przedstawia drugiej Stronie wszelkie informacje niezbędne do szczegółowego zbadania danej sprawy.

3. W przypadkach, w których jakakolwiek zwłoka mogłaby stanowić zagrożenie dla życia ludzkiego lub osłabić skuteczność środków zwalczania oszustw, mogą zostać zastosowane właściwe tymczasowe środki ochronne, bez wcześniejszych konsultacji, pod warunkiem że takie konsultacje odbędą się jak najszybciej po zastosowaniu tych środków.

4. Jeżeli po konsultacjach przewidzianych w ustępach 1 i 3 Strony nie osiągną porozumienia:

a) strona, która wystąpiła z wnioskiem o konsultacje lub podjęła środki określone w ustępie 3, może podjąć właściwe środki ochronne umożliwiające właściwe zastosowanie niniejszej Umowy;

b) każda ze Stron ma prawo wszcząć procedurę rozstrzygania sporu określoną w artykule 20.

Artykuł  20

Rozstrzyganie sporów

1. Wszelkie spory odnoszące się do wykonania lub wykładni niniejszej Umowy rozstrzygane są poprzez odwołanie się do mechanizmu rozstrzygania sporów określonego w części IV Układu o Stowarzyszeniu.

2. W drodze odstępstwa od postanowień artykułu 184 Układu o Stowarzyszeniu, w przypadku gdy Strony odbyły konsultacje na mocy artykułu 19, Strona składająca wniosek może przystąpić bezpośrednio do zażądania utworzenia zespołu arbitrażowego.

Artykuł  21

Obrót zapasami istniejącymi wcześniej

1. Napoje spirytusowe i napoje aromatyzowane, które w momencie wejścia w życie niniejszej Umowy lub przed jej wejściem w życie zostały wyprodukowane, opisane i zaprezentowane zgodnie z wewnętrznymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi danej Strony, ale w sposób zabroniony przez niniejszą Umowę, mogą być wprowadzane do obrotu pod następującymi warunkami:

W przypadku gdy produkty są opisane i posiadają etykiety stosujące oznaczenia geograficzne chronione niniejszą Umową, mogą pozostać w obrocie:

a) u hurtowników lub producentów, przez okres trzech lat;

b) przez podmioty zajmujące się handlem detalicznym, do wyczerpania zapasów.

2. Napoje spirytusowe i napoje aromatyzowane wyprodukowane, opisane i zaprezentowane zgodnie z niniejszą Umową w chwili ich wprowadzenia do obrotu, a których opis lub prezentacja przestaje być zgodna z niniejszą Umową wskutek zmian w niej wprowadzonych, mogą pozostać w obrocie do wyczerpania zapasów, o ile Strony nie uzgodnią inaczej.

Artykuł  22

Dodatki

Dodatki do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część.

DODATEK  I

  ³⁸

(o którym mowa w art. 6)

CHRONIONE NAZWY NAPOJÓW SPIRYTUSOWYCH ORAZ NAPOJÓW AROMATYZOWANYCH

A. Wykaz chronionych oznaczeń dla napojów spirytusowych pochodzących ze Wspólnoty

B. Wykaz chronionych oznaczeń dla napojów spirytusowych pochodzących z Chile

C. Wykaz chronionych oznaczeń dla napojów aromatyzowanych pochodzących ze Wspólnoty

D. Wykaz chronionych oznaczeń dla napojów aromatyzowanych pochodzących z Chile

A. Lista chronionych nazw napojów spirytusowych pochodzących ze Wspólnoty

1. Rum

Rhum de la Martinique/Rhum de la Martinique traditionnel

Rhum de la Guadeloupe/Rhum de la Guadeloupe traditionnel

Rhum de la Réunion/Rhum de la Réunion traditionnel

Rhum de la Guyane/Rhum de la Guyane traditionnel

Ron de Málaga

Ron de Granada

Rum da Madeira

2. a) Whisky

Scotch Whisky

Irish Whisky

Whisky español

(Powyższe nazwy mogą być uzupełnione słowami "Malt" lub "Grain")

2. b) Whiskey

Irish Whiskey

Uisce Beatha Eireannach/Irish Whiskey

(Powyższe nazwy mogą być uzupełnione słowami "Pot Still")

3. Napoje spirytusowe z ziarna

Eau-de-vie de seigle de marque nationale luxembourgeoise

Korn

Kornbrand

4. Okowita z wina gronowego

Eau-de-vie de Cognac

Eau-de-vie des Charentes

Cognac

(Nazwa "Cognac" może być uzupełniona następującymi słowami:

– Fine

– Grande Fine Champagne

– Grande Champagne

– Petite Champagne

– Petite Fine Champagne

– Fine Champagne

– Borderies

– Fins Bois

– Bons Bois)

Fine Bordeaux

Armagnac

Bas Armagnac

Haut Armagnac

Ténarèse

Eau-de-vie de vin de la Marne

Eau-de-vie de vin originaire d'Aquitaine

Eau-de-vie de vin de Bourgogne

Eau-de-vie de vin originaire du Centre-Est

Eau-de-vie de vin originaire de Franche-Comté

Eau-de-vie de vin originaire du Bugey

Eau-de-vie de vin de Savoie

Eau-de-vie de vin originaire des Coteaux de la Loire

Eau-de-vie de vin des Côtes-du-Rhône

Eau-de-vie de vin originaire de Provence

Eau-de-vie de Faugères/Faugères

Eau-de-vie de vin originaire du Languedoc

Aguardente do Minho

Aguardente do Douro

Aguardente da Beira Interior

Aguardente da Bairrada

Aguardente do Oeste

Aguardente do Ribatejo

Aguardente do Alentejo

Aguardente do Algarve

Aguardente de Vinho da Região dos Vinhos Verdes

Aguardente da Região dos Vinhos Verdes Alvarinho

Lourinhã

5. Brandy

Brandy de Jerez

Brandy del Penedés

Brandy italiano

Brandy Αττικής /Brandy z Attica

Brandy Πελλοπονήσου/Brandy z Peloponezu

Brandy Κεντρικής Ελλάδας/Brandy ze środkowej Grecji

Deutscher Weinbrand

Wachauer Weinbrand

Weinbrand Dürnstein

Karpatské brandy špeciál

6. Okowita z wytłoków z winogron

Eau-de-vie de marc de Champagne ou

Marc de Champagne

Eau-de-vie de marc originaire d'Aquitaine

Eau-de-vie de marc de Bourgogne

Eau-de-vie de marc originaire du Centre Est

Eau-de-vie de marc originaire de Franche Comté

Eau-de-vie de marc originaire de Bugey

Eau-de-vie de marc originaire de Savoie

Marc de Bourgogne

Marc de Savoie

Marc d'Auvergne

Eau-de-vie de marc originaire des Coteaux de la Loire

Eau-de-vie de marc des Côtes-du-Rhône

Eau-de-vie de marc originaire de Provence

Eau-de-vie de marc originaire du Languedoc

Marc d'Alsace Gewürztraminer

Marc de Lorraine

Bagaceira do Minho

Bagaceira do Douro

Bagaceira da Beira Interior

Bagaceira da Bairrada

Bagaceira do Oeste

Bagaceira do Ribatejo

Bagaceira do Alentejo

Bagaceira do Algarve

Aguardente Bagaceira da Região dos Vinhos Verdes

Bagaceira da Região dos Vinhos Verdes Alvarinho

Orujo gallego

Grappa

Grappa di Barolo

Grappa piemontese/Grappa del Piemonte

Grappa lombarda/Grappa di Lombardia

Grappa trentina/Grappa del Trentino

Grappa friulana/Grappa del Friuli

Grappa veneta/Grappa del Veneto

Südtiroler Grappa/Grappa dell'Alto Adige

Τσικουδιά Κρήτης/Tsikoudia z Krety

Τσίπουρο Μακεδονίας/Tsipouro z Macedonii

Τσίπουρο Θεσσαλίας/Tsipouro z Thesssaly

Τσίπουρο Τυρνάβου/Tsipouro z Tyrnavos

Eau-de-vie de marc de marque nationale luxembourgeoise

Ζιβανία/Zivania

Pálinka

7. Okowita owocowa

Schwarzwälder Kirschwasser

Schwarzwälder Himbeergeist

Schwarzwälder Mirabellenwasser

Schwarzwälder Williamsbirne

Schwarzwälder Zwetschgenwasser

Fränkisches Zwetschgenwasser

Fränkisches Kirschwasser

Fränkischer Obstler

Mirabelle de Lorraine

Kirsch d'Alsace

Quetsch d'Alsace

Framboise d'Alsace

Mirabelle d'Alsace

Kirsch de Fougerolles

Südtiroler Williams/Williams dell'Alto Adige

Südtiroler Aprikot/Südtiroler

Marille/Aprikot dell'Alto Adige/Marille dell'Alto Adige

Südtiroler Kirsch/Kirsch dell'Alto Adige

Südtiroler Zwetschgeler/Zwetschgeler dell'Alto Adige

Südtiroler Obstler/Obstler dell'Alto Adige

Südtiroler Gravensteiner/Gravensteiner dell'Alto Adige

Südtiroler Golden Delicious/Golden Delicious dell'Alto Adige

Williams friulano/Williams del Friuli

Sliwovitz del Veneto

Sliwovitz del Friuli-Venezia Giulia

Sliwovitz del Trentino-Alto Adige

Distillato di mele trentino/Distillato di mele del Trentino

Williams trentino/Williams del Trentino

Sliwovitz trentino/Sliwovitz del Trentino

Aprikot trentino/Aprikot del Trentino

Medronheira do Algarve

Medronheira do Buçaco

Kirsch Friulano/Kirschwasser Friulano

Kirsch Trentino/Kirschwasser Trentino

Kirsch Veneto/Kirschwasser Veneto

Aguardente de pêra da Lousã

Eau-de-vie de marque nationale luxembourgeoise

Eau-de-vie de poires de marque nationale luxembourgeoise

Eau-de-vie de kirsch de marque nationale luxembourgeoise

Eau-de-vie de quetsch de marque nationale luxembourgeoise

Eau-de-vie de mirabelle de marque nationale luxembourgeoise

Eau-de-vie de prunelles de marque nationale luxembourgeoise

Wachauer Marillenbrand

Bošácka Slivovica

Szatmári Szilvapálinka

Kecskeméti Barackpálinka

Békési Szilvapálinka

Szabolcsi Almapálinka

Slivovice

Pálinka

8. Okowity z cydru i gruszecznika

Calvados

Calvados du Pays d'Auge

Eau-de-vie de cidre de Bretagne

Eau-de-vie de poiré de Bretagne

Eau-de-vie de cidre de Normandie

Eau-de-vie de poiré de Normandie

Eau-de-vie de cidre du Maine

Aguardiente de sidra de Asturias

Eau-de-vie de poiré du Maine

9. Alkohol z goryczki

Bayerischer Gebirgsenzian

Südtiroler Enzian/Genzians dell'Alto Adige

Genziana trentina/Genziana del Trentino

10. Owocowe napoje spirytusowe

Pacharán

Pacharán navarro

11. Napoje spirytusowe aromatyzowane jałowcem

Ostfriesischer Korngenever

Genièvre Flandres Artois

Hasseltse jenever

Balegemse jenever

Péket de Wallonie

Steinhäger

Plymouth Gin

Gin de Mahón

Vilniaus Džinas

Spišská Borovička

Slovenská Borovička Juniperus

Slovenská Borovička

Inovecká Borovička

Liptovská Borovička

12. Napoje spirytusowe aromatyzowane kminkiem

Dansk Akvavit/Dansk Aquavit

Svensk Aquavit/Svensk Akvavit/Swedish Aquavit

13. Napoje spirytusowe aromatyzowane anyżkiem

Anís español

Évora anisada

Cazalla

Chinchón

Ojén

Rute

Oύζο/Ouzo

14. Likiery

Berliner Kümmel

Hamburger Kümmel

Münchener Kümmel

Chiemseer Klosterlikör

Bayerischer Kräuterlikör

Cassis de Dijon

Cassis de Beaufort

Irish Cream

Palo de Mallorca

Ginjinha portuguesa

Licor de Singeverga

Benediktbeurer Klosterlikör

Ettaler Klosterlikör

Ratafia de Champagne

Ratafia catalana

Anis português

Finnish berry/Finnish fruit liqueur

Grossglockner Alpenbitter

Mariazeller Magenlikör

Mariazeller Jagasaftl

Puchheimer Bitter

Puchheimer Schlossgeist

Steinfelder Magenbitter

Wachauer Marillenlikör

Jägertee/Jagertee/Jagatee

Allažu Kimelis

Čepkelių

Demänovka Bylinný Likér

Polish Cherry

Karlovarská Hořká

15. Napoje spirytusowe

Pommeau de Bretagne

Pommeau du Maine

Pommeau de Normandie

Svensk Punsch/Swedish Punch

Slivovice

16. Wódki

Svensk Vodka/Swedish Vodka

Suomalainen Vodka/Finsk Vodka/Vodka of Finland

Polska wódka/Polish Vodka

Laugarício Vodka

Originali Lietuviška degtiné

Wódka ziołowa z Niziny Północnopodlaskiej aromatyzowana ekstraktem z trawy żubrowej/Herbal Vodka from the North Podlasie Lowland aromatised with an extract of bison grass

Latvijas Dzidrais

Rīgas Degvīns

LB Degvīns

LB Vodka

17. Napoje spirytusowe gorzkie

Rīgas melnais Balzāms/Riga Black Balsam

Demänovka bylinná horká

B. Wykaz chronionych oznaczeń dla napojów spirytusowych pochodzących z Chile

Pisco

Aguardiente chileno

Brandy chileno

Whisky chileno

Gin chileno

Vodka chileno

Ron chileno

Guindado chileno

Anís chileno

C. Wykaz chronionych oznaczeń dla napojów aromatyzowanych pochodzących ze Wspólnoty

Nürnberger Glühwein

Thüringer Glühwein

Vermouth de Chambéry

Vermouth di Torino

D. Wykaz chronionych oznaczeń dla napojów aromatyzowanych pochodzących z Chile

Vermouth chileno

DODATEK  II

  ³⁹

ZNAKI TOWAROWE OKREŚLONE W ART. 7

A. Wykaz znaków towarowych określonych w art. 7 ust. 2

Cognac Juanico

Coña Col

Gran Coñac

Grappa San Remo

B. Wykaz znaków towarowych określonych w art. 7 ust. 2a^(*)

Coñac Mabille

Coñac Basin - Pasquier

Coñac Casino, Camar

Coñac Mendoza

Coñac Cepa de Oro Traverso

Coñac Black Mont

Coñac Lomas de Bellavista

Gran Coñac Rucalban

Coñac Jormus

Coñac el Lagar de los Lagos

Coñac Tres Pinos

Coñac Riobar

Coñac Mirador

Coñac Tres Aguilas, Fray Francisco

Coñac Subercaseaux, 96, Blanc 96

Coñac el Gaitero

Coñac 103, Tres Palos Cruzados

Coñac Quinta Normal

Coñac Mónaco

Coñac Ponce de León

Coñac Adasme

Coñac Monte Grande

Coñac Casa Dieguez, Saint Pierre du Roi

Coñac D' Cuza

Coñac Trianero

Calvados Quinta Normal

Armagnac Quinta Normal

Grapa Mabille

Grapa Casino

Grapa Ivren

Grapa Lomas de Bellavista

Grapa Rucalban

Grapa Valle del Sur

Grapa Tres Pinos

Grapa Riobar

Grapa el Gaitero

Grapa Sol Andino, Uvita

Grapa Monte Grande

______

^(*) Ilość win, napojów spirytusowych i napojów aromatyzowanych, określonych w wykazach B Umowy w sprawie handlu winem oraz Umowy w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi załączonymi do Układu o Stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską a Republiką Chile, nie przekracza ogółem 22 000 hl rocznie.

DODATEK  III

PROTOKÓł

Na podstawie artykułu 18 litera b) niniejszej Umowy za małe ilości uznaje się:

1. Napoje spirytusowe lub napoje aromatyzowane w zbiornikach opatrzonych etykietą, o pojemności nieprzekraczającej 5 litrów, z zamknięciem, które nie pozwala na ponowne zamknięcie, gdzie całkowita ilość transportowana, składająca się lub nie z oddzielnych partii towaru, nie przekracza 100 litrów.

2. a) Ilości napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych nieprzekraczające 30 litrów na jedną osobę podróżującą, zawarte w bagażu podróżnym;

b) ilości napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych stanowiące część przesyłki między dwoma osobami prywatnymi w ilości nieprzekraczającej 30 litrów;

c) ilości napojów spirytusowych lub napojów aromatyzowanych stanowiące część dobytku przewożonego w ramach przeprowadzki osoby prywatnej;

d) ilości nieprzekraczjące jednego hektolitra do celów eksperymentów naukowych lub technicznych;

e) ilości przywożone dla przedstawicielstw dyplomatycznych, konsularnych lub podobnych jednostek, przywożone jako część limitu bezcłowego;

f) ilości znajdujące się na pokładzie międzynarodowych środków transportu jako zapasy konsumpcyjne.

Przypadek wyłączenia określony w ustępie 1 nie może być łączony z jednym ani więcej przypadkami wyłączeń określonymi w ustępie 2.

ZAŁĄCZNIK  VII

  ⁴⁰

HARMONOGRAM ZOBOWIĄZAŃ SZCZEGÓLNYCH DOTYCZĄCYCH USŁUG

grafika

CZĘŚĆ  B

HARMONOGRAM CHILE

grafika

ZAŁĄCZNIK  VIII

  ⁴¹

HARMONOGRAM ZOBOWIĄZAŃ SZCZEGÓLNYCH DOTYCZĄCYCH USŁUG FINANSOWYCH

grafika

HARMONOGRAM ZOBOWIĄZAŃ SZCZEGÓLNYCH DOTYCZĄCYCH USŁUG FINANSOWYCH

CZĘŚĆ  B

HARMONOGRAM CHILE

(Niniejszy tekst jest autentyczny jedynie w języku hiszpańskim)

Uwaga wstępna: Chile może uzupełniać klasyfikację usług finansowych zawartą w niniejszym harmonogramie na podstawie Centralnej Klasyfikacji Produktów (CPC) lub innej klasyfikacji, uznanej za właściwą dla chilijskiego sektora finansowego oraz ponownie sklasyfikować usługi sklasyfikowane wcześniej na podstawie nowej wersji CPC lub innej właściwej klasyfikacji.

grafika

ZAŁĄCZNIK  IX

  ⁴²

ORGANY ODPOWIEDZIALNE ZA USŁUGI FINANSOWE

grafika

ZAŁĄCZNIK  X

  ⁴³

HARMONOGRAMY ZOBOWIĄZAŃ SZCZEGÓLNYCH DOTYCZĄCYCH ZAKŁADANIA PRZEDSIĘBIORSTW

grafika

CZĘŚĆ  B

HARMONOGRAM CHILE

grafika

DODATEK 

PROTOKÓŁ W SPRAWIE PRZEDSIĘBIORSTW POŁOWOWYCH

1. Własność i kontrola

Chile upoważnia osoby prawne i fizyczne Wspólnoty określone w artykule 131 do posiadania udziałów większościowych kapitału akcyjnego oraz do kontrolowania zarządzania nowymi lub istniejącymi przedsiębiorstwami połowowymi w Chile, pod warunkiem że osoby fizyczne lub prawne pochodzące z Chile są jednakowo uprawnione do posiadania większościowych udziałów kapitału akcyjnego oraz do kontrolowania zarządzania nowymi i istniejącymi przedsiębiorstwami połowowymi w Państwie Członkowskim pochodzenia danej osoby prawnej lub fizycznej Wspólnoty.

Państwo Członkowskie Wspólnoty może upoważnić osoby fizyczne lub prawne Chile do posiadania większościowych udziałów kapitału akcyjnego oraz do kontrolowania zarządzania nowymi lub istniejącymi przedsiębiorstwami połowowymi na jego terytorium, pod warunkiem że prawodawstwo tego Państwa Członkowskiego to dopuszcza.

2. Rejestracja i funkcjonowanie statków rybackich

Podmioty prawne ustanowione w Chile, posiadające udział większościowy w posiadanym kapitale akcyjnym, których zarządzanie kontrolowane jest przez osoby fizyczne lub prawne Wspólnoty, uprawnione są do zwracania się z wnioskiem o zarejestrowanie i funkcjonowanie statku rybackiego na takich samych zasadach, jakie mają zastosowanie do podmiotów prawnych posiadających udział większościowy w posiadanym kapitale akcyjnym, których zarządzanie kontrolowane jest przez osoby fizyczne i prawne pochodzące z Chile, pod warunkiem że podmioty ustanowione w Państwie Członkowskim pochodzenia danych osób prawnych i fizycznych Wspólnoty, posiadających udział większościowy w posiadanym kapitale akcyjnym, których zarządzanie kontrolowane jest przez osoby fizyczne lub prawne pochodzące z Chile, są jednakowo uprawnione do zwracania się z wnioskiem o zarejestrowanie i funkcjonowanie statku rybackiego w tym samym Państwie Członkowskim.

3. Zezwolenia na połowy

Osoby prawne ustanowione w jednej ze Stron, posiadające większościowy udział w posiadanym kapitale akcyjnym, których zarządzanie kontrolowane jest przez osobę fizyczną lub prawna drugiej Strony, która zarejestrowała statek rybacki, są uprawnione do zwracania się z wnioskiem i uzyskanie pozwolenia na połowy przemysłowe, włączając wszelkie dostępne dodatkowe, szczególne pozwolenia na połowy oraz ich odpowiednie kwoty, na tych samych warunkach, jakie mają zastosowanie do innych osób prawnych ustanowionych w tej samej Stronie, posiadające udział większościowy w posiadanym kapitale akcyjnym przez osoby fizyczne lub prawne pochodzące z tego kraju. Takie osoby prawne muszą stosować się do postanowień zachowania i środków zarządzania regulujących działalność połowową Strony, w której są one ustanowione.

4. Transfer zezwoleń i statków

Zgodnie z prawem Chile nowe i istniejące przedsiębiorstwa połowowe, posiadające udział większościowy posiadanego kapitału lub kontrolowane przez osoby fizyczne lub prawne Wspólnoty, są uprawnione do otrzymywania, poprzez transfery, zezwoleń na połowy i statki, na takich samych zasadach, z jakich korzystają nowe lub istniejące przedsiębiorstwa połowowe posiadające udział większościowy posiadanego kapitału lub kontrolowane przez osoby fizyczne lub prawne Chile, pod warunkiem że zgodnie z prawem stosowanym w Państwie Członkowskim pochodzenia danej osoby fizycznej lub prawnej Wspólnoty nowe lub istniejące przedsiębiorstwa połowowe, posiadające udział większościowy w posiadanym kapitale akcyjnym lub kontrolowane przez osoby fizyczne lub prawne pochodzące z Chile, są uprawnione do otrzymywania, poprzez transfer, zezwoleń i statków na tych samych warunkach, z których korzystają nowe lub istniejące przedsiębiorstwa połowowe posiadające udział większościowy w posiadanym kapitale akcyjnym posiadanym przez osoby fizyczne lub prawne Wspólnoty.

5. Potwierdzenie warunków wzajemności

Bez uszczerbku dla postanowień niniejszej Umowy, dotyczących rozstrzygania sporów, na wniosek którejś ze Stron, Strony organizują konsultacje, udostępniają publicznie i wymieniają istotne informacje w ramach Komitetu Stowarzyszenia, w celu zweryfikowania i potwierdzenia, że warunki wzajemności, określone w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego Protokołu, są spełniane.

W następstwie konsultacji Strony podejmują wspólnie decyzję dotyczącą stopnia spełniania warunków wzajemności. Podejmują one w związku z tym działania i przedstawiają sprawozdanie do Komitetu Stowarzyszenia najpóźniej w trakcie okresu 45 dni.

6. Strony zgadzają się, że postanowienia tytułu III, rozdział III mają zastosowanie z zastrzeżeniem postanowień niniejszego Protokołu.

ZAŁĄCZNIK  XI

  ⁴⁴

(Określony w artykule 137 Układu o Stowarzyszeniu)

POSTANOWIENIA WSPÓLNOTY DOTYCZĄCE ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH

DODATEK  1

  ⁴⁵

PODMIOTY NA SZCZEBLU CENTRALNYM

grafika

DODATEK  2

  ⁴⁶

PODMIOTY SZCZEBLA PODCENTRALNEGO I PODMIOTY PRAWA PUBLICZNEGO

Podmioty zamawiające zgodnie z postanowieniami niniejszego tytułu

TOWARY

Progi SDR 200.000

USŁUGI

określone w dodatku 4

Progi SDR 200.000

ROBOTY BUDOWLANE

określone w dodatku 5

Progi SDR 5.000.000

Wykaz podmiotów:

1. Instytucje zamawiające regionalnych i lokalnych władz publicznych

2. Podmioty prawa publicznego określone w dyrektywie 93/37

– "Podmiotem prawa publicznego" jest każdy podmiot:

– ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym, niemających charakteru przemysłowego ani handlowego, oraz

– posiadający osobowość prawną, oraz

– finansowany w przeważającej części przez organy państwowe, władze regionalne lub lokalne lub inne podmioty prawa publicznego; albo taki, którego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów; albo taki, w którym ponad połowę składu organu kierowniczego, zarządzającego lub nadzorczego stanowią osoby mianowane przez organy państwowe, władze regionalne lub lokalne lub inne podmioty prawa publicznego.

Wykazy organów i kategorii podmiotów prawa publicznego, które spełniają kryteria, o których mowa, wymienione są w załączniku I do dyrektywy 93/37. Wykazy te mają wyłącznie charakter wskazujący (patrz: Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 199 z 9.8.1993, str. 56 oraz C 241 z 29.8.1994, str. 228).

Wykaz organów i kategorii podmiotów prawa publicznego

I. BELGIA

Organy

– Archives générales du Royaume et Archives de l'État dans les Provinces - Algemeen Rijksarchief en Rijksarchief in de Provinciën,

– Conseil autonome de l'enseignement communautaire - Autonome Raad van het Gemeenschapsonderwijs,

– Radio et télévision belges, émissions néerlandaises - Belgische Radio en Televisie, Nederlandse uitzendingen,

– Belgisches Rundfunk- und Fernsehzentrum der Deutschsprachigen Gemeinschaft (Centre de radio et télévision belge de la Communauté de langue allemande - Centrum voor Belgische Radio en Televisie voor de Duitstalige Gemeenschap),

– Bibliothèque royale Albert Ier - Koninklijke Bibliotheek Albert I,

– Caisse auxiliaire de paiement des allocations de chômage - Hulpkas voor Werkloosheidsuitkeringen,

– Caisse auxiliaire d'assurance maladie-invalidité - Hulpkas voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekeringen,

– Caisse nationale des pensions de retraite et de survie - Rijkskas voor Rust- en Overlevingspensioenen,

– Caisse de secours et de prévoyance en faveur des marins naviguant sous pavillon belge - Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden onder Belgische Vlag,

– Caisse nationale des calamités - Nationale Kas voor de Rampenschade,

– Caisse spéciale de compensation pour allocations familiales en faveur des travailleurs de l'industrie diamantaire - Bijzondere Verrekenkas voor Gezinsvergoedingen ten bate van de Arbeiders der Diamantnijverheid,

– Caisse spéciale de compensation pour allocations familiales en faveur des travailleurs de l'industrie du bois - Bijzondere Verrekenkas voor Gezinsvergoedingen ten bate van Arbeiders in de Houtnijverheid,

– Caisse spéciale de compensation pour allocations familiales en faveur des travailleurs occupés dans les entreprises de batellerie - Bijzondere Verrekenkas voor Gezinsvergoedingen ten bate van Arbeiders der Ondernemingen voor Binnenscheepvaart,

– Caisse spéciale de compensation pour allocations familiales en faveur des travailleurs occupés dans les entreprises de chargement, déchargement et manutention de marchandises dans les ports débarcadères, entrepôts et stations (appelée habituellement "Caisse spéciale de compensation pour allocations familiales des régiones maritimes") - Bijzondere Verrekenkas voor Gezinsvergoedingen ten bate van de Arbeiders gebezigd door Ladings- en Lossingsondernemingen en door de Stuwadoors in de Havens, Losplaatsen, Stapelplaatsen en Stations (gewoonlijk genoemd: Bijzondere Compensatiekas voor kindertoeslagen van de zeevaartgewesten),

– Centre informatique pour la Région bruxelloise - Centrum voor Informatica voor het Brusselse Gewest,

– Commissariat général de la Communauté flamande pour la coopération internationale - Commissariaat-generaal voor Internationale Samenwerking van de Vlaamse Gemeenschap,

– Commissariat général pour les relations internationales de la Communauté française de Belgique - Commissariaat-generaal bij de Internationale Betrekkingen van de Franse Gemeenschap van België,

– Conseil central de l'économie - Centrale Raad voor het Bedrijfsleven,

– Conseil économique et social de la Région wallonne - Sociaal-economische Raad van het Waals Gewest,

– Conseil national du travail - Nationale Arbeidsraad,

– Conseil supérieur des classes moyennes - Hoge Raad voor de Middenstand,

– Office pour les travaux d'infrastructure de l'enseignement subsidié - Dienst voor Infrastructuurwerken van het Gesubsidieerd Onderwijs,

– Fondation royale - Koninklijke Schenking,

– Fonds communautaire de garantie des bâtiments scolaires - Gemeenschappelijk Waarborgfonds voor Schoolgebouwen,

– Fonds d'aide médicale urgente - Fonds voor Dringende Geneeskundige Hulp,

– Fonds des accidents du travail - Fonds voor Arbeitsongevallen,

– Fonds des maladies professionnelles - Fonds voor Beroepsziekten,

– Fonds des routes - Wegenfonds,

– Fonds d'indemnisation des travailleurs licenciés en cas de fermeture d'entreprises - Fonds tot Vergoeding van de in geval van Sluiting van Ondernemingen Ontslagen Werknemers,

– Fonds national de garantie pour la réparation des dégâts houillers - Nationaal Waarborgfonds inzake Kolenmijnschade,

– Fonds national de retraite des ouvriers mineurs - Nationaal Pensioenfonds voor Mijnwerkers,

– Fonds pour le financement des prêts à des États étrangers - Fonds voor Financiering van de Leningen aan Vreemde Staten,

– Fonds pour la rémunération des mousses enrôlés à bord des bâtiments de pêche - Fonds voor Scheepsjongens aan Boord van Vissersvaartuigen,

– Fonds wallon d'avances pour la réparation des dommages provoqués par des pompages et des prises d'eau souterraine - Waals Fonds van Voorschotten voor het Herstel van de Schade veroorzaakt door Grondwaterzuiveringen en Afpompingen,

– Institut d'aéronomie spatiale - Instituut voor Ruimte-aëronomie,

– Institut belge de normalisation - Belgisch Instituut voor Normalisatie,

– Institut bruxellois de l'environnement - Brussels Instituut voor Milieubeheer,

– Institut d'expertise vétérinaire - Instituut voor Veterinaire Keuring,

– Institut économique et social des classes moyennes - Economisch en Sociaal Instituut voor de Middenstand,

– Institut d'hygiène et d'épidémiologie - Instituut voor Hygiëne en Epidemiologie,

– Institut francophone pour la formation permanente des classes moyennes - Franstalig Instituut voor Permanente Vorming voor de Middenstand,

– Institut géographique national - Nationaal Geografisch Instituut,

– Institut géotechnique de l'État - Rijksinstituut voor Grondmechanica,

– Institut national d'assurance maladie-invalidité - Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering,

– Institut national d'assurances sociales pour travailleurs indépendants - Rijksinstituut voor de Sociale Verzekeringen der Zelfstandigen,

– Institut national des industries extractives - Nationaal Instituut voor de Extractiebedrijven,

– Institut national des invalides de guerre, anciens combattants et victimes de guerre - Nationaal Instituut voor Oorlogsinvaliden, Oudstrijders en Oorlogsslachtoffers,

– Institut pour l'amélioration des conditions de travail - Instituut voor Verbetering van de Arbeidsvoorwaarden,

– Institut pour l'encouragement de la recherche scientifique dans l'industrie et l'agriculture - Instituut tot Aanmoediging van het Wetenschappelijk Onderzoek in Nijverheid en Landbouw,

– Institut royal belge des sciences naturelles - Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen,

– Institut royal belge du patrimoine artistique - Koninklijk Belgisch Instituut voor het Kunstpatrimonium,

– Institut royal de météorologie - Koninklijk Meteorologisch Instituut,

– Enfance et famille - Kind en Gezin,

– Compagnie des installations maritimes de Bruges - Maatschappij der Brugse Zeevaartinrichtingen,

– Mémorial national du fort de Breendonck - Nationaal Gedenkteken van het Fort van Breendonck,

– Musée royal de l'Afrique centrale - Koninklijk Museum voor Midden-Afrika,

– Musées royaux d'art et d'histoire - Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis,

– Musées royaux des beaux-arts de Belgique - Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België,

– Observatoire royal de Belgique - Koninklijke Sterrenwacht van België,

– Office belge de l'économie et de l'agriculture - Belgische Dienst voor Bedrijfsleven en Landbouw,

– Office belge du commerce extérieur - Belgische Dienst voor Buitenlandse Handel,

– Office central d'action sociale et culturelle au profit des membres de la communauté militaire - Centrale Dienst voor Sociale en Culturele Actie ten behoeve van de Leden van de Militaire Gemeenschap,

– Office de la naissance et de l'enfance - Dienst voor Borelingen en Kinderen,

– Office de la navigation - Dienst voor de Scheepvaart,

– Office de promotion du tourisme de la Communauté française - Dienst voor de Promotie van het Toerisme van de Franse Gemeenschap,

– Office de renseignements et d'aide aux familles des militaires - Hulp- en Informatiebureau voor Gezinnen van Militairen,

– Office de sécurité sociale d'outre-mer - Dienst voor Overzeese Sociale Zekerheid,

– Office national d'allocations familiales pour travailleurs salariés - Rijksdienst voor Kinderbijslag voor Werknemers,

– Office national de l'emploi - Rijksdienst voor de Arbeidsvoorziening,

– Office national des débouchés agricoles et horticoles - Nationale Dienst voor Afzet van Land - en Tuinbouwprodukten,

– Office national de sécurité sociale - Rijksdienst voor Sociale Zekerheid,

– Office national de sécurité sociale des administrations provinciales et locales - Rijksdienst voor Sociale Zekerheid van de Provinciale en Plaatselijke Overheidsdiensten,

– Office national des pensions - Rijksdienst voor Pensioenen,

– Office national des vacances annuelles - Rijksdienst voor de Jaarlijkse Vakantie,

– Office national du lait - Nationale Zuiveldienst,

– Office régional bruxellois de l'emploi - Brusselse Gewestelijke Dienst voor Arbeidsbemiddeling,

– Office régional et communautaire de l'emploi et de la formation - Gewestelijke en Gemeenschappelijke Dienst voor Arbeidsvoorziening en Vorming,

– Office régulateur de la navigation intérieure - Dienst voor Regeling der Binnenvaart,

– Société publique des déchets pour la Région flamande - Openbare Afvalstoffenmaatschappij voor het Vlaams Gewest,

– Orchestre national de Belgique - Nationaal Orkest van België,

– Organisme national des déchets radioactifs et des matières fissiles - Nationale Instelling voor Radioactief Afval en -Splijtstoffen,

– Palais des beaux-arts - Paleis voor Schone Kunsten,

– Pool des marins de la marine marchande - Pool van de Zeelieden ter Koopvaardij,

– Port autonome de Charleroi - Autonome Haven van Charleroi,

– Port autonome de Liège - Autonome Haven van Luik,

– Port autonome de Namur - Autonome Haven van Namen,

– Radio et télévision belges de la Communauté française - Belgische Radio en Televisie van de Franse Gemeenschap,

– Régie des bâtiments - Regie der Gebouwen,

– Régie des voies aériennes - Regie der Luchtwegen,

– Régie des postes - Regie der Posterijen,

– Régie des télégraphes et des téléphones - Regie van Telegraaf en Telefoon,

– Conseil économique et social pour la Flandre - Sociaal-economische Raad voor Vlaanderen,

– Société anonyme du canal et des installations maritimes de Bruxelles - Naamloze Vennootschap Zeekanaal en-Haveninrichtingen van Brussel,

– Société du logement de la Région bruxelloise et sociétés agréées - Brusselse Gewestelijke Huisvestingsmaatschappij en erkende maatschappijen,

– Société nationale terrienne - Nationale Landmaatschappij,

– Théâtre royal de la Monnaie - De Koninklijke Muntschouwburg,

– Universités relevant de la Communauté flamande - Universiteiten afhangende van de Vlaamse Gemeenschap,

– Universités relevant de la Communauté française - Universiteiten afhangende van de Franse Gemeenschap,

– Office flamand de l'emploi et de la formation professionnelle - Vlaamse Dienst voor Arbeidsvoorziening en Beroepsopleiding,

– Fonds flamand de construction d'institutions hospitaličres et médico-sociales - Vlaams Fonds voor de Bouw van Ziekenhuizen en Medisch-Sociale Instellingen,

– Société flamande du logement et sociétés agréées - Vlaamse Huisvestingsmaatschappij en erkende maatschappijen,

– Société régionale wallonne du logement et sociétés agréées - Waalse Gewestelijke Maatschappij voor de Huisvesting en erkende maatschappijen,

– Société flamande d'épuration des eaux - Vlaamse Maatschappij voor Waterzuivering,

– Fonds flamand du logement des familles nombreuses - Vlaams Woningfonds van de Grote Gezinnen.

Kategorie

– les centres publics d'aide sociale,

– les fabriques d'église (rady kościelne).

II. DANIA

Organy

– Københavns Havn,

– Danmarks Radio,

– TV 2/Danmark,

– TV2 Reklame A/S,

– Danmarks Nationalbank,

– A/S Storebæltsforbindelsen,

– A/S Øresundsforbindelsen (alene tilslutningsanlæg i Danmark),

– Københavns Lufthavn A/S,

– Byfornyelsesselskabet København,

– Tele Danmark A/S with subsidiaries:

– Fyns Telefon A/S,

– Jydsk Telefon Aktieselskab A/S,

– Kjøbenhavns Telefon Aktieselskab,

– Tele Sønderjylland A/S,

– Telecom A/S,

– Tele Danmark Mobil A/S.

Kategorie

– De kommunale havne (porty miejskie),

– Andre Forvaltningssubjekter (inne publiczne organy administracji)

III. NIEMCY

1. Osoby prawne działające zgodnie z prawem publicznym

Władze, przedsiębiorstwa i fundacje działające zgodnie z ustawą i utworzone zwłaszcza przez władze federalne, stanowe lub lokalne w następujących sektorach:

1.1. Władze

– Wissenschaftliche Hochschulen und verfaßte Studentenschaften (uniwersytety i organizacje studenckie),

– berufsständische Vereinigungen (Rechtsanwalts-, Notar-, Steuerberater-, Wirtschaftsprüfer-, Architekten-, Ärzte- und Apothekerkammern) (organizacje zawodowe reprezentujące prawników, notariuszy, doradców podatkowych, księgowych, architektów, lekarzy i farmaceutów,),

– Wirtschaftsvereinigungen (Landwirtschafts-, Handwerks-, Industrie- und Handelskammern, Handwerksinnungen, Handwerkerschaften) (stowarzyszenia handlowe: stowarzyszenia rolnicze i rzemieślnicze, izby przemysłowe i handowe, cechy rzemieślników, staworzyszenia handlowców),

– Sozialversicherungen (Krankenkassen, Unfall- und Rentenversicherungsträger) (instytucje zabezpieczenia społecznego: fundusze ubezpieczeń zdrowotnych, wypadkowych i rentowych),

– kassenärztliche Vereinigungen (zrzeszenie zespołów lekarskich),

– Genossenschaften und Verbände (spółdzielnie i inne stowarzyszenia).

1.2. Przedsiębiorstwa i fundacje

Przedsiębiorstwa nieprzemysłowe i niehandlowe podlegające kontroli państwa i działające w ogólnym interesie, w szczególności w następujących dziedzinach:

– Rechtsfähige Bundesanstalten (instytucje federalne posiadające osobowość prawną),

– Versorgungsanstalten und Studentenwerke (organizacje emerytalne i zrzeszenia studentów),

– Kultur-, Wohlfahrts- und Hilfsstiftungen (fundacje kultury, zabezpieczenia i pomocy społecznej).

2. Osoby prawne działające zgodnie z prawem prywatnym

Przedsiębiorstwa nieprzemysłowe i niehandlowe podlegające kontroli państwa i działające w ogólnym interesie (łącznie z "kommunale Versorgungsunternehmen" - przedsiębiorstwa użyteczności publicznej), zwłaszcza w następujących dziedzinach:

– Gesundheitswesen (Krankenhäuser, Kurmittelbetriebe, medizinische Forschungseinrichtungen, Untersuchungs- und Tierkörperbeseitigungsanstalten) (zdrowie: szpitale, uzdrowiska, medyczne instytuty badawcze, zakłady przeprowadzające testy oraz utylizację tuszy),

– Kultur (öffentliche Bühnen, Orchester, Museen, Bibliotheken, Archive, zoologische und botanische Gärten) (kultura: teatry publiczne, orkiestry, muzea, biblioteki, archiwa, ogrody zoologiczne i botaniczne),

– Soziales (Kindergärten, Kindertagesheime, Erholungseinrichtungen, Kinder- und Jugendheime, Freizeiteinrichtungen, Gemeinschafts- und Bürgerhäuser, Frauenhäuser, Altersheime, Obdachlosenunterkünfte) (opieka społeczna: żłobki, przedszkola, place zabaw dla dzieci, domy wypoczynkowe, domy dziecka, internaty dla młodzieży, ośrodki rekreacji, ośrodki środowiskowe i obywatelskie, domy dla maltretowanych żon, domy starców, kwatery dla bezdomnych),

– Sport (Schwimmbäder, Sportanlagen und -einrichtungen) (sport: baseny kąpielowe, urządzenia sportowe),

– Sicherheit (Feuerwehren, Rettungsdienste) (bezpieczeństwo: straż pożarna, inne służby ratownicze),

– Bildung (Umschulungs-, Aus-, Fort- und Weiterbildungseinrichtungen, Volkshochschulen) (edukacja: szkolenie, instytucje dokształcające, szkolenie wieczorowe dla dorosłych),

– Wissenschaft, Forschung und Entwicklung (Großforschungseinrichtungen, wissenschaftliche Gesellschaften und Vereine, Wissenschaftsförderung) (nauka, badania i rozwój: instytuty badawcze o dużej skali, stowarzyszenia naukowe, instytucje popularyzacji wiedzy),

– Entsorgung (Strassenreinigung, Abfall- und Abwasserbeseitigung) (usługi zagospodarowania odpadów i śmieci: czyszczenie ulic i utylizacja ścieków i odpadów),

– Bauwesen und Wohnungswirtschaft (Stadtplanung, Stadtentwicklung, Wohnungsunternehmen, Wohnraumvermittlung) (budownictwo, inżynieria lądowa i wodna i mieszkalnictwo: planowanie przestrzenne miast, urbanizacja, przedsiębiorstwa budownictwa mieszkaniowego, usługi agencji nieruchomości),

– Wirtschaft (Wirtschaftsfoerderungsgesellschaften) (gospodarka: organizacje popierania rozwoju gospodarczego),

– Friedhofs- und Bestattungswesen (cmentarze i usługi pogrzebowe),

– Zusammenarbeit mit den Entwicklungsländern (Finanzierung, technische Zusammenarbeit, Entwicklungshilfe, Ausbildung) (współpraca z krajami rozwijającymi się: finansowanie, współpraca techniczna, pomoc rozwojowa, szkolenie).

IV. GRECJA

Kategorie

Pozostałe osoby prawne działające zgodnie z prawem publicznym, których zamówienia publiczne na roboty budowlane podlegają kontroli państwa.

V. HISZPANIA

Kategorie

– Entidades Gestoras y Servicios Comunes de la Seguridad Social (jednostki administracyjne i usługi ogólne w zakresie opieki zdrowotnej i socjalnej)

– Organismos Autónomos de la Administración del Estado (niezależne organizacje administracji krajowej)

– Organismos Autónomos de las Comunidades Autónomas (niezależne organizacje gmin autonomicznych)

– Organismos Autónomos de las Entidades Locales (niezależne organy władz lokalnych)

– Otras entidades sometidas a la legislación de contratos del Estado español (pozostałe instytucje działające zgodnie z hiszpańskim ustawodawstwem w zakresie zaopatrzenia).

VI. FRANCJA

Organy

1. Krajowe instytucje publiczne:

1.1. O charakterze naukowym, kulturalnym i zawodowym:

– Collège de France,

– Conservatoire national des arts et métiers,

– Observatoire de Paris.

1.2. Naukowe i techniczne:

– Centre national de la recherche scientifique (CNRS),

– Institut national de la recherche agronomique,

– Institut national de la santé et de la recherche médicale,

– Institut français de recherche scientifique pour le développement en coopération (ORSTOM).

1.3. O charakterze administracyjnym:

– Agence nationale pour l'emploi,

– Caisse nationale des allocations familiales,

– Caisse nationale d'assurance maladie des travailleurs salariés,

– Caisse nationale d'assurance vieillesse des travailleurs salariés,

– Office national des anciens combattants et victimes de la guerre,

– Agences financières de bassins.

Kategorie

1. Krajowe instytucje publiczne:

– universités (uniwersytety),

– écoles normales d'instituteurs (szkoły nauczycielskie)

2. Instytucje administracji publicznej na poziomie regionalnym, departamentalnym i lokalnym:

– collèges (szkoły średnie),

– lycées (licea),

– établissements publics hospitaliers (szpitale publiczne),

– offices publics d'habitations à loyer modéré (OPHLM) (urzędy publiczne ds. taniego budownictwa).

3. Ugrupowania władz terytorialnych:

– syndicats de communes (stowarzyszenia i władze lokalne),

– districts (okręgi),

– communautés urbaines (urzędy miast),

– institutions interdépartementales et interrégionales (instytucje wspólne dla więcej niż jednego Département oraz instytucje międzyregionalne).

VII. IRLANDIA

Organizacje

– Shannon Free Airport Development Company Ltd,

– Local Government Computer Services Board,

– Local Government Staff Negotiations Board,

– Córas Tráchtála (Irish Export Board),

– Industrial Development Authority,

– Irish Goods Council (Promotion of Irish Goods),

– Córas Beostoic agus Feola (CBF) (Irish Meat Board),

– Bord Fáilte Éireann (Irish Tourism Board),

– Údarás na Gaeltachta (Development Authority for Gaeltacht Regions),

– An Bord Pleanála (Irish Planning Board).

Kategorie

– Third level Educational Bodies of a Public Character,

– National Training, Cultural or Research Agencies,

– Hospital Boards of a Public Character,

– National Health & Social Agencies of a Public Character,

– Central & Regional Fishery Boards.

VIII. WŁOCHY

Organizacje

– Agenzia per la promozione dello sviluppo nel Mezzogiorno.

Kategorie

– Enti portuali e aeroportuali (władze portów żeglugowych i lotniczych),

– Consorzi per le opere idrauliche (konsorcja inżynierii wodnej),

– Le università statali, gli istituti universitari statali, i consorzi per i lavori interessanti le università (uniwersytety państwowe, instytuty przy uniwersytetach państwowych, konsorcja działające na rzecz rozwoju działalności uniwersyteckiej),

– Gli istituti superiori scientifici e culturali, gli osservatori astronomici, astrofisici, geofisici o vulcanologici (wyższe instytuty naukowe i kulturalne, obserwatoria astronomiczne, astrofizyczne, geofizyczne lub wulkanologiczne),

– Enti di ricerca e sperimentazione (organizacje prowadzące badania i prace doświadczalne),

– Le istituzioni pubbliche di assistenza e di beneficenza (instytucje opieki społecznej i organizacje dobroczynne),

– Enti che gestiscono forme obbligatorie di previdenza e di assistenza (agencje zarządzające systemami obowiązkowych zabezpieczeń społecznych i opieki społecznej),

– Consorzi di bonifica (konsorcja rekultywacji terenu),

– Enti di sviluppo o di irrigazione (agencje ds. rozwoju i nawadniania),

– Consorzi per le aree industriali (branżowe stowarzyszenia przemysłowe),

– Comunità montane (ugrupowania samorządowe gmin miejskich zlokalizowanych na terenach górzystych),

– Enti preposti a servizi di pubblico interesse (organizacje świadczące usługi w interesie publicznym),

– Enti pubblici preposti ad attivitŕ di spettacolo, sportive, turistiche e del tempo libero (instytucje publiczne zajmujące się rozrywką, spotrem, turystyką i organizacją czasu wolnego),

– Enti culturali e di promozione artistica (organizacje wspierające kulturę i działalność artystyczną).

IX. LUKSEMBURG

Kategorie

– Les établissements publics de l'État placés sous la surveillance d'un membre du gouvernement (instytucje publiczne Państwa, pod nadzorem członka Rządu),

– Les établissements publics placés sous la surveillance des communes (instytucje publiczne pod nadzorem gmin),

– Les syndicats de communes créés en vertu de la loi du 14 février 1900 telle qu'elle a été modifiée par la suite (stowarzyszenia gmin, powstałe na podstawie ustawy z dnia 14 lutego 1900 r. oraz jej późniejszych zmian).

X. NIDERLANDY

Organy

– De Nederlandse Centrale Organisatie voor Toegepast Natuurwetenschappelijk Onderzoek (TNO) en de daaronder ressorterende organisaties.

Kategorie

– De waterschappen (zarządzanie robotami budowlanymi w zakresie inżynierii wodnej),

– De instellingen van wetenschappelijk onderwijs vermeld in artikel 8 van de Wet op het Wetenschappelijk Onderwijs (1985), de academische ziekenhuizen (instytucje kształcenia naukowego, wymienione w artykule 8 ustawy o Kształceniu (1985)) wet op het Wetenschappelijk Onderwijs (1985) (kształcenie szpitalne).

XI. PORTUGALIA

Kategorie

– Estabelecimentos públicos de ensino investigaçäo científica e saúde (publiczne instytucje oświatowe, naukowo-badawcze oraz zdrowotne),

– Institutos públicos sem carácter comercial ou industrial (instytucje publiczne inne niż o charakterze handlowym lub przemysłowym),

– Fundaçòes públicas (fundacje publiczne),

– Administraçòes gerais e juntas autonómas (organy administracji ogólnej oraz niezależne rady).

XII. ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Organy

– Central Blood Laboratories Authority,

– Design Council,

– Health and Safety Executive,

– National Research Development Corporation,

– Public Health Laboratory Services Board,

– Advisory, Conciliation and Arbitration Service,

– Commission for the New Towns,

– Development Board For Rural Wales,

– English Industrial Estates Corporation,

– National Rivers Authority,

– Northern Ireland Housing Executive,

– Scottish Enterprise,

– Scottish Homes,

– Welsh Development Agency.

Kategorie

– Universities and polytechnics, maintained schools and colleges (uniwersytety i uczelnie politechniczne, dotowane szkoły i kolegia)

– National Museums and Galleries (muzea i galerie narodowe)

– Research Councils (Rady ds. Badań)

– Fire Authorities (władze pożarnicze)

– National Health Service Authorities (krajowe organy usług medycznych)

– Police Authorities (organy policyjne)

– New Town Development Corporations (korporacje rozwoju nowych miast)

– Urban Development Corporations (korporacje rozwoju miast)

XIII. AUSTRIA

Wszelkie organizacje podlegające nadzorowi budżetowemu przez "Rechnunghof" (organ kontrolny) niemające charakteru przemysłowego ani handlowego.

XIV. FINLANDIA

Podmioty lub przedsiębiorstwa publiczne lub pod kontrolą publiczną niemające charakteru przemysłowego ani handlowego.

XV. SZWECJA

Wszelkie niehandlowe organizacje, których zamówienia są przedmiotem nadzoru Narodowego Biura Kontroli.

Poza podmiotami, wymienionymi w załączniku I do dyrektywy 93/37/EWG, następujące podmioty uważane są za podmioty prawa publicznego w rozumieniu tej dyrektywy:

Austria: "Austrian State Printing Office"

Dania: "Copenhagen Hospital Corporation" ("Hovedstandens Sygehusfaellesskab")

Irlandia: "Forbas"; "Forbairt"

Luksemburg: "L'entreprise des Postes et Télécomunications (wyłącznie działalność pocztowa)"

Portugalia: "INGA (National Agricultural Intervention and Guarantee Institute/Instituto Nacional de Intervençăo e Garantia Agrícola)"

"Institute for the Consumer/Instituto do Consumidor"

"Institute for Meteorology/Instituto de Meteorologia"

"Institute for Natural Conservation/Instituto da Conservação da Natureza"

"Water Institute/Instituto da Água"

"ICEP/Instituto de Comércio Externo de Portugal"

"Portuguese Blood Institute/Instituto do Sangue"

Zjednoczone Królestwo: "Ordnance Survey"

XVI. REPUBLIKA CZESKA:

– Fond národního majetku (National Property Fund)

– Pozemkový fond (Land Fund)

– and other state funds

– Česká národní banka (Czech National Bank)

– Česká televize (Czech Television)

– Český rozhlas (Czech Radio)

– Rada pro rozhlasové a televizní vysílání (The Council for Radio and Television Broadcasting)

– Česká konsolidační agentura (Czech Consolidation Agency)

– Health insurance agencies

– Universities

– and other legal entities established by a special Act which for their operation and in compliance with budget regulations use money from the state budget, state funds, contributions of international institutions, district authority budget, or budgets of self-governing territorial divisions.

XVII. ESTONIA:

Bodies:

– Eesti Kunstiakadeemia (Estonian Academy of Arts)

– Eesti Liikluskindlustuse Fond (Estonian Traffic Insurance Foundation)

– Eesti Muusikaakadeemia (Estonian Academy of Music)

– Eesti Põllumajandusülikool (Estonian Agricultural University)

– Eesti Raadio (Estonian Radio)

– Eesti Teaduste Akadeemia (Estonian Academy of Sciences)

– Eesti Televisioon (Estonian Television)

– Hoiuste Tagamise Fond (Deposit Guarantee Fund)

– Hüvitusfond (Compensation Fund)

– Kaitseliidu Peastaap (The Defence League Headquarters)

– Keemilise ja Bioloogilise Füüsika Instituut (National Institute of Chemical Physics and Biophysics)

– Keskhaigekassa (Central Health Insurance Fund)

– Kultuurkapital (Cultural Endowment of Estonia)

– Notarite Koda (The Chamber of Notaries)

– Rahvusooper Estonia (Estonian National Opera)

– Rahvusraamatukogu (National Library of Estonia)

– Tallinna Pedagoogikaülikool (Tallinn Pedagogical University)

– Tallinna Tehnikaülikool (Tallinn Technical University)

– Tartu Ülikool (University of Tartu)

Categories:

– Other legal persons governed by public law whose public works contracts are subject to State control

XVIII. CYPRUS:

– Αρχή Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού Κύπρου (Human Resource Development Authority)

– Αρχή Κρατικών Εκθέσεων (Cyprus State Fair Authority)

– Επιτροπή Σιτηρών Κύπρου (Cyprus Grain Commission)

– Επιστημονικό Τεχνικό Επιμελητήριο Κύπρου (Scientific and Technical Chamber of Cyprus)

– Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου (National Theatre of Cyprus)

– Κυπριακός Οργανισμός Αθλητισμού (Cyprus Sports Organisation)

– Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού (Cyprus Tourism Organization)

– Κυπριακός Οργανισμός Αναπτύξεως Γης (Cyprus Land Development Corporation)

– Οργανισμός Γεωργικής Ασφαλίσεως (Agricultural Insurance Organisation)

– Οργανισμός Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας (Cyprus Milk Industry Organisation)

– Οργανισμός Νεολαίας Κύπρου (Youth Board of Cyprus)

– Οργανισμός Χρηματοδοτήσεως Στέγης (Housing Finance Corporation)

– Συμβούλια Αποχετεύσεων (Sewerage Boards)

– Συμβούλια Σφαγείων (Slaughterhouse Boards)

– Σχολικές Εφορίες (School Boards)

– Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου (Cyprus Stock Exchange)

– Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου (Cyprus Securities and Exchange Commission)

– Πανεπιστήμιο Κύπρου (University of Cyprus)

– Κεντρικός Φορέας Ισότιμης Κατανομής Βαρών (Central Agency for Equal Distribution of Burdens)

– Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου - Cyprus Radio-Television Authority

XIX. LATVIA:

Categories:

– Bezpeļņas organizācijas, kuras nodibinājusi valsts vai pašvaldība un kuras tiek finansētas no valsts vai pašvaldības budžeta (Non-profit-making organisations established by the State or a local government and which the State budget or a local government budget finances)

– Specializētie bērnu sociālās aprūpes centri (Specialised social care centres for children)

– Specializētie valsts sociālās aprūpes pansionāti (Specialised State social care homes for old people)

– Specializētie valsts sociālās aprūpes un rehabilitācijas centri (Specialised State social care and rehabilitation centres)

– Valsts bibliotēkas (State libraries)

– Valsts muzeji (State museums)

– Valsts teātri (State theatres)

– Valsts un pašvaldību aģentūras (State and local government agencies)

– Valsts un pašvaldību pirmsskolas izglītības iestādes, kuras reģistrētas Izglītības un zinātnes ministrijas izglītības iestāžu reģistrā (State and local government pre-school education institutions registered in the Register of Education Institutions at the Ministry of Education and Science)

– Valsts un pašvaldību interešu izglītības iestādes, kuras reģistrētas Izglītības un zinātnes ministrijas izglītības iestāžu reģistrā (State and local government institutions of hobby/interest education registered in the Register of Education Institutions at the Ministry of Education and Science)

– Valsts un pašvaldību profesionālās ievirzes izglītības iestādes, kuras reģistrētas Izglītības un zinātnes ministrijas izglītības iestāžu reģistrā (State and local government vocational education institutions registered in the Register of Education Institutions at the Ministry of Education and Science)

– Valsts un pašvaldību vispārējās izglītības iestādes, kuras reģistrētas Izglītības un zinātnes ministrijas izglītības iestāžu reģistrā (State and local government general education institutions registered in the Register of Education Institutions at the Ministry of Education and Science)

– Valsts un pašvaldību pamata un vidējās profesionālās izglītības iestādes un koledžas, kuras reģistrētas Izglītības un zinātnes ministrijas izglītības iestāžu reģistrā (State and local government basic and secondary vocational education institutions and colleges (first level higher professional education institutions) registered in the Register of Education Institutions at the Ministry of Education and Science)

– Valsts un pašvaldību augstākās izglītības iestādes, kuras reģistrētas Izglītības un zinātnes ministrijas izglītības iestāžu reģistrā (State and local government higher education institutions registered in the Register of Education Institutions at the Ministry of Education and Science)

– Valsts zinātniskās institūcijas (State scientific reasearch entities)

– Valsts veselības aprūpes iestādes (State health care establishments)

– Citi publisko tiesību subjekti, kuru darbība nav saistīta ar komercdarbību (Other bodies governed by public law not having a commercial character)

XX. LITHUANIA:

All bodies not having an industrial or commercial character whose procurement is subject to supervision by the Public Procurement Office under the Government of the Republic of Lithuania

XXI. HUNGARY:

Bodies:

– a megyei, illetőleg a regionális fejlesztési tanács (county and regional development council), az elkülönített állami pénzalap kezelője (managing bodies of the separate state fund), a társadalombiztosítás igazgatási szerve (social security administration body)

– a köztestület (public-law corporation) és a köztestületi költségvetési szerv (budgetary organ of a public-law corporation), valamint a közalapítvány (public foundation)

– a Magyar Távirati Iroda Részvénytársaság (Hungarian News Agency Plc.), a közszolgálati műsorszolgáltatók (public service broadcasters), valamint azok a köz-műsorszolgáltatók, amelyek működését többségében közpénzből finanszírozzák (public broadcasters financed mainly from the public budget)

– az Állami Privatizációs és Vagyonkezelő Részvénytársaság (Hungarian Privatization and State Holding Company)

– a Magyar Fejlesztési Bank Részvénytársaság (Hungarian Development Bank Plc.), az a gazdálkodó szervezet, melyben a Magyar Fejlesztési Bank Részvénytársaság ellenőrző részesedéssel rendelkezik (business organisations on which the Hungarian Development Bank Plc. exercises a dominant influence).

Categories:

– egyes központi és önkormányzati költségvetési szervek (certain budgetary organs)

– alapítvány (foundation), társadalmi szervezet (civil society organisations), közhasznú társaság (public benefit company), biztosító egyesület (insurance association), víziközmű-társulat (public utility water works association)

– business organisations established for the purpose of meeting needs in the general interest and controlled by public entities or financed mainly from the public budget.

XXII. MALTA:

1. Kunsill Malti għall-Iżvilupp Ekonomiku u Soċjali (Malta Council for Economic and Social Development)

2. Awtorità tax-Xandir (Broadcasting Authority)

3. MITTS Ltd. (Malta Information Technology and Training Services Ltd.)

4. Awtorità għas-Saħħa u s-Sigurta' fuq il-Post tax-Xogħol (Occupational Health and Safety Authority)

5. Awtorità tad-Djar (Housing Authority)

6. Korporazzjoni għax-Xogħol u t-Taħrig (Employment and Training Corporation)

7. Fondazzjoni għas-Servizzi għall-Ħarsien Soċjali (Foundation for Social Welfare Services)

8. Sedqa

9. Appoġġ

10. Kummissjoni Nazzjonali Persuni b'Diżabilita"(National Commission for Persons with Disability)

11. Bord tal-Koperattivi (Cooperatives Board)

12. Fondazzjoni għaċ-Ċentru tal-Kreativita" (Foundation for the Centre of Creativity)

13. Orkestra Nazzjonali (National Orchestra)

14. Kunsill Malti għax-Xjenza u Teknoloġija (Malta Council for Science and Technology)

15. Teatru Manoel (Manoel Theatre)

16. Dar il-Mediterran għall-Konferenzi (Mediterranean Conference Centre)

17. Bank Ċentrali ta' Malta (Central Bank of Malta)

18. Awtorità għas-Servizzi Finanzjarji ta' Malta (Malta Financial Services Authority)

19. Borża ta' Malta (Malta Stock Exchange)

20. Awtorità dwar il-Lotteriji u l-Logħob (Lotteries and Gaming Authority)

21. Awtorità ta' Malta dwar ir-Riżorsi (Malta Resources Authority)

22. Kunsill Konsultattiv dwar l-Industrija tal-Bini (Building Industry Consultative Council)

23. Istitut għall-Istudju tat-Turiżmu (Institute of Tourism Studies)

24. Awtorità tat-Turiżmu ta' Malta (Malta Tourism Authority)

25. Awtorità ta' Malta dwar il-Komunikazzjoni (Malta Communications Authority)

26. Korporazzjoni Maltija għall-Iżvilupp (Malta Development Corporation)

27. Istitut għall-Promozzjoni ta' l-Intrapriżi Żgħar (IPSE Ltd)

28. Awtorità ta' Malta dwar l-Istandards (Malta Standards Authority)

29. Awtorità ta' Malta ta' l-Istatistika (Malta Statistics Authority)

30. Laboratorju Nazzjonali ta' Malta (Malta National Laboratory)

31. Metco Ltd

32. MGI/Mimcol

33. Maltapost plc

34. Gozo Channel Co Ltd

35. Awtorità ta' Malta dwar l-Ambjent u l-Ippjanar (Malta Environment and Planning Authority)

36. Fondazzjoni għas-Servizzi Mediċi (Foundation for Medical Services)

37. Sptar Zammit Clapp (Zammit Clapp Hospital)

38. Ċentru Malti għall-Arbitraġġ (Malta Arbitration Centre)

39. Kunsilli Lokali (Local Councils)

XXIII. POLAND:

1. Uniwersytety i szkoły wyższe, wyższe szkoły pedagogiczne, ekonomiczne, rolnicze, artystyczne, teologiczne itp. (Universities and academic schools, pedagogical, economics, agricultural, artistic, theological academic schools etc.)

– Uniwersytet w Białymstoku (University of Białystok)

– Uniwersytet Gdański (University of Gdańsk)

– Uniwersytet Śląski (University of Silesia in Katowice

– Uniwersytet Jagielloński w Krakowie (Jagiellonian University in Cracow)

– Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego (The Cardinal Stefan Wyszyński University in Warsaw)

– Katolicki Uniwersytet Lubelski (The Catholic University of Lublin)

– Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej (The Maria-Curie Skłodowska University in Lublin)

– Uniwersytet Łódzki (University of Łódź)

– Uniwersytet Opolski (University of Opole)

– Uniwersytet im. Adama Mickiewicza (The Adam Mickiewicz University in Poznań)

– Uniwersytet Mikołaja Kopernika (The Nicholas Copernicus University in Toruń)

– Uniwersytet Szczeciński (University of Szczecin)

– Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie (University of Warmia and Mazury in Olsztyn)

– Uniwersytet Warszawski (University of Warsaw)

– Uniwersytet Wrocławski (University of Wrocław)

– Uniwersytet Zielonogórski (University of Zielona Góra)

– Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej (Academy of Humanities and Technics in Bielsko Biała)

– Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica w Krakowie (The Stanisław Staszic University of Mining and Metallurgy)

– Politechnika Białostocka (Technical University of Białystok)

– Politechnika Częstochowska (Technical University of Częstochowa)

– Politechnika Gdańska (Technical University of Gdańsk)

– Politechnika Koszalińska (Technical University of Koszalin)

– Politechnika Krakowska (Technical University of Cracow)

– Politechnika Lubelska (Technical University of Lublin)

– Politechnika Łódzka (Technical University of Łódź)

– Politechnika Opolska (Technical University of Opole)

– Politechnika Poznańska (Technical University of Poznań)

– Politechnika Radomska im. Kazimierza Pułaskiego (The Kazimierz Pułaski Technical University in Radom)

– Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza (The Ignacy Łukasiewicz Technical University in Rzeszów)

– Politechnika Szczecińska (Technical University of Szczecin)

– Politechnika Śląska (Technical University of Silesia in Gliwice)

– Politechnika Świętokrzyska (Technical University of Świętokrzyskie in Kielce)

– Politechnika Warszawska (Technical University of Warsaw)

– Politechnika Wrocławska (Technical University of Wroclaw)

– Akademia Morska w Gdyni (Gdynia Maritime University)

– Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie (Maritime University Szczecin)

– Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach (The Karol Adamiecki University of Economics in Katowice)

– Akademia Ekonomiczna w Krakowie (University of Economics in Kraków)

– Akademia Ekonomiczna w Poznaniu (University of Economics in Poznań)

– Szkoła Główna Handlowa (Warsaw School of Economics)

– Akademia Ekonomiczna im. Oskara Langego we Wrocławiu (The Oscar Lange University of Economics in Wrocław)

– Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego (The Kazimierz Wielki University of Economics in Bydgoszcz)

– Akademia Pedagogiczna im. KEN w Krakowie (Pedagogical University in Cracow)

– Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej (The Maria Grzegorzewska University of Special Pedagogy in Warsaw)

– Akademia Podlaska w Siedlcach (Podlaska Academy in Siedlce)

– Akademia Świętokrzyska im. Jana Kochanowskiego w Kielcach (The Jan Kochanowski Swiętokrzyska Academy in Kielce)

– Pomorska Akademia Pedagogiczna w Słupsku (Pomeranian Pedagogical Academy in Slupsk)

– Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna "Ignatianum" w Krakowie (School of Philosophy and Pedagogy "Ignatianum" in Cracow)

– Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Tadeusza Kotarbińskiego w Zielonej Górze (The Tadeusz Kotarbiński Pedagogy School in Zielona Góra)

– Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie (Pedagogy School in Częstochowa)

– Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Rzeszowie (Pedagogy School in Rzeszów)

– Akademia Techniczno-Rolnicza im. J. J. Śniadeckich w Bydgoszczy (The J.J. Śniadeckich Technical and Agricultural Academy in Bydgoszcz)

– Akademia Rolnicza im. Hugona Kołłątaja w Krakowie (The Hugo Kołłątaj Agricultural University in Cracow)

– Akademia Rolnicza w Lublinie (Agricultural University of Lublin)

– Akademia Rolnicza im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu (The August Cieszkowski Agricultural University in Poznań)

– Akademia Rolnicza w Szczecinie (Agricultural University of Szczecin)

– Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (Warsaw Agricultural University)

– Akademia Rolnicza we Wrocławiu (Agricultural University of Wrocław)

– Akademia Medyczna w Białymstoku (Medical Academy of Białystok)

– Akademia Medyczna im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy (The Ludwik Rydygier Medical Academy in Bydgoszcz)

– Akademia Medyczna w Gdańsku (Medical Academy of Gdańsk)

– Śląska Akademia Medyczna w Katowicach (Medical Academy of Silesia in Katowice)

– Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (The Collegium Medicum Jagiellonian University in Cracow)

– Akademia Medyczna w Lublinie (Medical Academy of Lublin)

– Akademia Medyczna w Łodzi (Medical Academy of Łódź)

– Akademia Medyczna im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu (The Karol Marcinkowski Medical Academy in Poznań)

– Pomorska Akademia Medyczna w Szczecinie (Pomeranian Academy of Medicine in Szczecin)

– Akademia Medyczna w Warszawie (Medical Academy of Warsaw)

– Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we Wrocławiu (The Piastów Sląskich Medical Academy in Wroclaw)

– Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego (Medical Centre for Post-graduate Training)

– Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie (Christian Theological Academy in Warsaw)

– Papieski Wydział Teologiczny w Poznaniu (Pope's Theological Department in Poznań)

– Papieski Fakultet Teologiczny we Wrocławiu (Pope's Theological Faculty in Wrocław)

– Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie (Pope's Theological Department in Warsaw)

– Akademia Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni (Naval University of Gdynia named for Westerplatte's Heroes)

– Akademia Obrony Narodowej (National Defence Academy)

– Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie (The Jarosław Dąbrowski Technical Military Academy in Warsaw)

– Wojskowa Akademia Medyczna im. Gen. Dyw. Bolesława Szareckiego w Łodzi (The gen. Bolesław Szarecki Medical Military Academy in Łódź)

– Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu (The Tadeusz Kościuszko Military Academy in Wrocław)

– Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Obrony Przeciwlotniczej im. Romualda Traugutta (The Romuald Traugutt Anti-Aircraft Forces Academy)

– Wyższa Szkoła Oficerska im. gen. Józefa Bema w Toruniu (The gen. J. Bem Military Academy in Toruń)

– Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych w Dęblinie (Air Forces Military Academy in Dęblin)

– Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie (Police High School in Szczytno)

– Szkoła Główna Służby Pożarniczej w Warszawie (The Main School of Fire Service in Warsaw)

– Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy (The Feliks Nowowiejski Academy of Music in Bydgoszcz)

– Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku (The Stanisław Moniuszko Academy of Music in Gdańsk)

– Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach (The Karol Szymanowski Academy of Music in Katowice)

– Akademia Muzyczna w Krakowie (Academy of Music in Cracow)

– Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi (The Grażyna i Kiejstut Bacewicz Academy of Music in Łódź)

– Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu (The Ignacy Jan Paderewski Academy of Music in Poznań)

– Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie (The Fryderyk Chopin Academy of Music in Warsaw)

– Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu (The Karol Lipiński Academy of Music in Wrocław)

– Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku (The Academy of Fine Arts in Gdańsk)

– Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach (The Academy of Fine Arts in -Katowice) Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie (The Jan Matejko Academy of Fine Arts in Cracow)

– Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi (The Władysław Strzemiński Academy of Fine Arts in Łódź)

– Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu (The Academy of Fine Arts in Poznań)

– Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie (The Academy of Fine Arts in Warsaw)

– Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu (The Academy of Fine Arts in Wrocław)

– Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie (The Ludwik Solski State Higher Theatre School in Cracow)

– Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi (The Leon Schiller State Higher Film, Television and Theatre School in Łódź)

– Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (The Aleksander Zelwerowicz Academy of Theatre in Warsaw)

– Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku (The Jędrzej Śniadecki Academy of Physical Education and Sport in Gdańsk)

– Akademia Wychowania Fizycznego w Katowicach (Academy of Physical Education in Katowice)

– Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie (The Bronisław Czech Academy of Physical Education in Cracow)

– Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu (The Eugeniusz Piasecki Academy of Physical Education in Poznań)

– Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie (The Józef Piłsudski Academy of Physical Education in Warsaw)

– Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (Academy of Physical Education in Wroclaw)

2. Państwowe i samorządowe instytucje kultury (national and self- governing cultural institutions)

3. Parki narodowe (national parks)

4. Agencje państwowe działające w formie spółek (national agencies acting in the form of companies)

5. Państwowe Gospodarstwo Leśne "Lasy Państwowe" ("State Forests" National Forest Holding)

6. Podstawowe, gimnazjalne i ponadgimnazjalne szkoły publiczne (public primary and secondary schools)

7. Publiczni nadawcy radiowi i telewizyjni (public radio and TV broadcasters)

– Telewizja Polska S.A. (Polish TV)

– Polskie Radio S.A. (Polish Radio)

8. Publiczne muzea, teatry, biblioteki i inne publiczne placówki kultury itp. (public museums, theatres, libraries, other public cultural institutions etc.)

– Narodowe Centrum Kultury w Warszawie (National Centre for Culture in Warsaw)

– Zachęta - Państwowa Galeria Sztuki w Warszawie (Zachęta - State Gallery of Art in Warsaw)

– Centrum Sztuki Współczesnej - Zamek Ujazdowski w Warszawie (Centre for Contemporary Art - Ujazdowski Castle in Warsaw)

– Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (Centre for Polish Sculpture in Orońsk)

– Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie (International Culture Centre Cracow)

– Centrum Międzynarodowej Współpracy Kulturalnej - Instytut Adama Mickiewicza w Warszawie (Centre for International Cutural Cooperation - Adam Mickiewicz Institute in Warsaw)

– Dom Pracy Twórczej w Wigrach (House for Artistic Works in Wigry)

– Dom Pracy Twórczej w Radziejowicach (House for Artistic Works in Radziejowice)

– Biblioteka Narodowa w Warszawie (National Library in Warsaw)

– Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych (Directorate of the Polish State's Archives)

– Muzeum Narodowe w Krakowie (National Museum in Cracow)

– Muzeum Narodowe w Poznaniu (National Museum in Poznań)

– Muzeum Narodowe w Warszawie (National Museum in Warsaw)

– Zamek Królewski w Warszawie - Pomnik Historii i Kultury Narodowej (Royal Castle in Warsaw - National History and Culture Monument)

– Zamek Królewski na Wawelu Państwowe Zbiory Sztuki w Krakowie (Royal Castle Wawel National Collections of Art in Cracow)

– Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce (Cracow Salt-mine Museum in Wieliczka)

– Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu (State Museum Auschwitz-Birkenau in Oświęcim)

– Państwowe Muzeum na Majdanku w Lublinie (State Museum Majdanek in Lublin)

– Muzeum Stutthof w Sztutowie (Museum Stutthof in Sztutowo)

– Muzeum Zamkowe w Malborku (Castle Museum in Marlbork)

– Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku (Central Maritime Museum)

– Muzeum "Łazienki Królewskie" - Zespół Pałacowo-Ogrodowy w Warszawie (Museum "Łazienki Królewskie" - Palace-garden Complex in Warsaw)

– Muzeum Pałac w Wilanowie (Palace-museum in Wilanów)

– Muzeum Wojska Polskiego (Museum for Polish Armed Forces)

– Teatr Narodowy w Warszawie (National Theatre in Warsaw)

– Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (The Helena Modrzejewska Old Theatre in Cracow)

– Teatr Wielki - Opera Narodowa w Warszawie (Great Theatre - National Opera in Warsaw)

– Filharmonia Narodowa w Warszawie (National Philharmonic Hall in Warsaw)

9. Publiczne placówki naukowe, jednostki badawczo- rozwojowe oraz inne placówki badawcze (public research institutions, research and development institutions and other research institutions)

XXIV. SLOVENIA:

– občine (local communities)

– javni zavodi s področja vzgoje, izobraževanja ter športa (public institutes in the area of child care, education and sport)

– javni zavodi s področja zdravstva (public institutes in the area of health care)

– javni zavodi s področja socialnega varstva (public institutes in the area of social security)

– javni zavodi s področja kulture (public institutes in the area of culture)

– javni zavodi s področja raziskovalne dejavnosti (public institutes in the area of science and research)

– javni zavodi s področja kmetijstva in gozdarstva (public institutes in the area of agriculture and forestry)

– javni zavodi s področja okolja in prostora (public institutes in the area of environment and spatial planning)

– javni zavodi s področja gospodarskih dejavnosti (public institutes in the area of economic activities)

– javni zavodi s področja malega gospodarstva in turizma (public institutes in the area of small enterprises and tourism)

– javni zavodi s področja javnega reda in varnosti (public institutes in the area of public order and security) - agencije (agencies)

– skladi socialnega zavarovanja (social security funds)

– javni skladi na ravni države in na ravni občin (public funds at the level of the central government and local communities)

– Družba za avtoceste v RS (Motorway Company in the Republic of Slovenia)

– Pošta Slovenije (The Post Office of Slovenia)

XXV. SLOVAKIA:

The procuring entity is defined in Article 3 § 1 of Act No. 263/1999 Z. z. on Public Procurement, as amended, as:

1. an organisation financed by the State budget (e.g. ministries, other state administration authorities) or cofinanced by the State budget (e.g. universities, colleges) and by a State goal-specific fund

2. a self-governed region, a municipality, an organisation of a self-governed region or municipality financed or cofinanced by the same

3. a health insurance agency

4. a legal entity established by law as a public institution (e.g. Slovenská televízia, Slovenský rozhlas, Sociálna poisťovňa)

5. National Property Fund of the Slovak Republic

6. Slovak Land Fund

7. association of legal entities which was formed by the procuring entities stated in items (1) to (3).

XXVI. BUŁGARIA:

Organy:

– Икономически и социален съвет (Economic and Social Council)

– Национален осигурителен институт (National Social Security Institute)

– Национална здравноосигурителна каса (National Health Insurance Fund)

– Български червен кръст (Bulgarian Red Cross)

– Българска академия на науките (Bulgarian Academy of Sciences)

– Национален център за аграрни науки (National Centre for Agrarian Science)

– Български институт за стандартизация (Bulgarian Institute for Standardisation)

– Българско национално радио (Bulgarian National Radio)

– Българска национална телевизия (Bulgarian National Television)

Kategorie:

– Държавни предприятия по смисъла на чл. 62, ал. 3 от Търговския закон (обн., ДВ, бр. 48/18.6.1991 г.) (State undertakings within the meaning of Article 62(3) of the Commercial Law (published in State Gazette No 48/18.6.1991)).

– Държавни висши училища, създадени в съответствие с чл. 13 от Закона за висшето образование (обн., ДВ, бр. 112/27.12.1995 г.) (State Universities, established pursuant to Article 13 of the Law on the Higher Education (published in State Gazette No 112/27.12.1995)).

– Културни институти по смисъла на Закона за закрила и развитие на културата (обн., ДВ, бр. 50/1.6.1999 г.) (Cultural institutes within the meaning of the Law on Culture Protection and Development (published in State Gazette No 50/1.6.1999)).

– Държавни или общински лечебни заведения по чл. 3, ал. 1 от Закона за лечебните заведения (обн., ДВ, бр. 62/9.7.1999 г.) (State or municipal medical institutions referred to in Article 3(1) of the Law on Medical Institutions (published in State Gazette No 62/9.7.1999)).

– Лечебни заведения по чл. 5, ал. 1 от Закона за лечебните заведения (обн., ДВ, бр. 62/9.7.1999 г.) (Medical institutions referred to in Article 5(1) of the Law on Medical Institutions (published in State Gazette No 62/9.7.1999)).

– Юридически лица с нестопанска цел за осъществяване на общественополезна дейност по смисъла на Закона за юридическите лица с нестопанска цел (обн., ДВ, бр. 81/6.10.2000 г.), които отговарят на условията по § 1, т. 1 от Закона за обществените поръчки (обн., ДВ, бр. 28/6.4.2004 г.) (Legal persons of a non-commercial character established for the purpose of meeting needs of general interest pursuant to the Law on Legal Persons of a Noncommercial Character (published in State Gazette No 81/6.10.2000), and satisfying the conditions of § 1, item 1 of the Public Procurement Law (published in State Gazette No 28/6.4.2004)).

XXVII. RUMUNIA:

Organy :

– Academia Română (Romanian Academy)

– Biblioteca Naţională (National Library)

– Institutul Cultural Român (Romanian Cultural Institute)

– Institutul European din România (European Institute from Romania)

– Institutul de Memorie Culturală (Institute for Cultural Memory)

– Agenţia Naţională "Socrates" (National Agency 'Socrates')

– Centrul European UNESCO pentru Învăţământul Superior (CEPES) (UNESCO European Center for Higher Education)

– Comisia Naţională a României pentru UNESCO (National Romanian Commission for UNESCO)

– Societatea Română de Radiodifuziune (Romanian Broadcasting Company)

– Societatea Română de Televiziune (Romanian Television Company)

– Societatea Naţională pentru Radiocomunicaţii (National Radiocommunication Company)

– Oficiul Naţional al Cinematografiei (National Cinematography Office)

– Studioul de Creaţie Cinematografică (Studio of Cinematographic Creation)

– Arhiva Naţională de Filme (National Film Archive)

– Oficiul Naţional pentru Documentare şi Expoziţii de Artă (National Office for Documentation and Art Exhibition)

– Corul Naţional de Cameră "Madrigal" (National Chamber Choir Madrigal)

– Inspectoratul muzicilor militare (Institute of Military Music)

– Palatul Naţional al Copiilor (National Children Palace)

– Oficiul Naţional al Burselor de Studii în Străinătate (National Office for Scolarships Abroad)

– Agenţia Socială a Studenţilor (Social Agency of Students)

– Comitetul Olimpic Român (Romanian Olympic Committee)

– Centrul Român pentru Promovarea Cooperării Europene în Domeniul Tineretului (EUROTIN) (Romanian Agency for European Youth Cooperation)

– Centrul de Informare şi Consultanţă pentru Tineret (INFOTIN) (Youth Information and Counselling Center)

– Centrul de Studii şi Cercetări pentru Probleme de Tineret (CSCPT) (Youth Studies and Research Center)

– Centrul de Cercetări pentru Probleme de Sport (CCPS) (Center for Sport Research)

– Societatea Naţională de Cruce Roşie (Romanian National Red Cross Society)

– Consiliul Naţional pentru Combaterea Discriminării (National Council for Combatting Discrimination)

– Secretariatul de Stat pentru Problemele Revoluţionarilor din Decembrie 1989 (State Secretariat for December 1989 Revolutionaries' Problems)

– Secretariatul de Stat pentru Culte (State Secretariat for Cults)

– Agenţia Naţională pentru Locuinţe (National Agency for Housing)

– Casa Naţională de Pensii şi Alte Drepturi de Asigurări Sociale (National House of Pension and Other Social Insurance Rights)

– Casa Naţională de Asigurări de Sănătate (National House of Health Insurance)

– Inspecţia Muncii (Labour Inspection)

– Oficiul Central de Stat pentru Probleme Speciale (Central State Office for Special Problems)

– Inspectoratul General pentru Situaţii de Urgenţă (General Inspectorate for Emergency Situations)

– Agenţia Naţională de Consultanţă Agricolă (National Agency for Agricultural Counselling)

– Agenţia Naţională pentru Ameliorare şi Reproducţie în Zootehnie (National Agency for Improvement and Zootechnic Reproduction)

– Laboratorul Central pentru Carantină Fitosanitară (Central Laboratory of Phytosanitary Quarantine)

– Laboratorul Central pentru Controlul Calităţii Seminţelor (Central Laboratory for Seeds Quality Control)

– Institutul pentru Controlul Produselor Biologice şi Medicamentelor de Uz Veterinar (Institute for the Control of Veterinary Biologicals and Medicines)

– Institutul de Igienă şi Sănătate Publică şi Veterinară (Hygiene Institute of Veterinary Public Health)

– Institutul de Diagnostic şi Sănătate Animală (Institute for Diagnosis and Animal Health)

– Institutul de Stat pentru Testarea şi Înregistrarea Soiurilor (State Institute for Variety Testing and Registration)

– Banca de Resurse Genetice Vegetale (Genetical Vegetal Resources Bank)

– Institutul Diplomatic Roman (Romanian Diplomatic Institute)

– Administraţia Naţională a Rezervelor de Stat (National Administration of State Reserves)

– Agenţia Naţională pentru Dezvoltarea şi Implementarea Programelor de Reconstrucţie a Zonelor Miniere (National Agency for the Development and the Implementation of the Mining Regions Reconstruction Programs)

– Agenţia Naţională pentru Substanţe şi Preparate Chimice Periculoase (National Agency for Dangerous Chemical Substances)

– Agenţia Naţională de Control al Exporturilor Strategice şi al Interzicerii Armelor Chimice (National Agency for the Control of Strategic Exports and Prohibition of Chemical Weapons)

– Agenţia Naţională pentru Supravegherea Radioactivităţii Mediului (National Agency for Environment Radioactivity Surveillance)

– Administraţia Rezervaţiei Biosferei "Delta Dunării" Tulcea (Administration of Natural Biosphere Reservation-'Danube Delta'-Tulcea)

– Regia Naţională a Pădurilor (ROMSILVA) (National Forests Administration)

– Administraţia Naţională Apele Române (Romanian Waters National Administration)

– Administraţia Naţională de Meteorologie (National Administration of Meteorology)

– Comisia Naţională pentru Reciclarea Materialelor (National Commission for Materials Recycling)

– Comisia Naţională pentru Controlul Activităţilor Nucleare (National Commission for Nuclear Activity Control)

– Agenţia Naţională pentru Ştiinţă, Tehnologie şi Inovare (National Agency for Science, Technology and Innovation)

– Agenţia Naţională pentru Comunicaţii şi Informatică (National Agency for Communication and Informatics)

– Inspectoratul General pentru Comunicaţii şi Tehnologia Informaţiei (General Inspectorate for Communication and Information Technology)

– Oficiul pentru Administrare şi Operare al Infrastructurii de Comunicaţii (Office for Administration and Operation of the Data Communication Infrastructure)

– Inspecţia de Stat pentru Controlul Cazanelor, Recipientelor sub Presiune şi Instalaţiilor de Ridicat (State Inspection for the Control of Boilers, Pressure Vessels and Hoisting Equipment)

– Centrul Român pentru Pregătirea şi Perfecţionarea Personalului din Transporturi Navale - CERONAV (Romanian Center for Instruction and Training of Personnel engaged in Naval Transport)

– Inspectoratul Navigaţiei Civile (INC) (Inspectorate for Civil Navigation)

– Societatea de Servicii de Management Feroviar SMF SA (Society for Railway Management Services)

– Societatea de Administrare Active Feroviare SAAF SA (Society for Railway Assets Administration)

– Regia Autonomă Registrul Auto Român (Autonomous Regie - Romanian Auto Register)

– Agenţia Spaţială Română (Romanian Space Agency)

– Şcoala Superioară de Aviaţie Civilă (Superior School of Civil Aviation)

– Aeroclubul României (Romanian Aeroclub)

– Centrul de Pregătire pentru Personalul din Industrie Buşteni (Training Center for the Staff in Industry Busteni)

– Centrul Român de Comerţ Exterior (Romanian Center of Foreign Trade)

– Centrul de Formare şi Management pentru Comerţ Bucureşti (Management and Formation Center for Commerce Bucureşti)

– Agenţia de Cercetare pentru Tehnică şi Tehnologii Militare (Research Agency for Military Technics and Technology)

– Asociaţia Română de Standardizare (ASRO) (Romanian Association of Standardization)

– Asociaţia de Acreditare din România (RENAR) (Romanian Accreditation Association)

– Comisia Naţională de Prognoză (CNP) (National Commission for Prognosis)

– Institutul Naţional de Statistică (INS) (National Institute for Statstics)

– Consiliul Concurenţei (CC) (Competition Council)

– Comisia Naţională a Valorilor Mobiliare (CNVM) (National Commission for Transferable Securities)

– Consiliul Economic şi Social (CES) (Economic and Social Council)

– Oficiul Participaţiilor Statului şi Privatizării în Industrie (Office of State Participation and Privatization in Industry)

– Agenţia Domeniilor Statului (Agency of State Domains)

– Oficiul Naţional al Registrului Comerţului (National Trade Register Office)

– Autoritatea pentru Valorificarea Activelor Statului (AVAS) (Authority for State Assets Recovery)

– Oficiul Naţional de Prevenire şi Combatere a Spălării Banilor (ONPCSB) (National Office for Preventing and Combatting Money Laundering)

– Consiliul Naţional pentru Studierea Arhivelor Securităţii (National Council for Study of the Securitate Archives)

– Avocatul Poporului (People's Attorney)

– Autoritatea Electorală Permanentă (Permanent Electoral Authority)

– Institutul Naţional de Administraţie (INA) (National Institute of Administration)

– Inspectoratul Naţional pentru Evidenţa Persoanelor (National Inspectorate for Persons' Record)

– Oficiul de Stat pentru Invenţii şi Mărci (OSIM) (State Office for Inventions and Trademarks)

– Oficiul Român pentru Drepturile de Autor (ORDA) (Romanian Office for Author Rights)

– Oficiul Naţional pentru Protejarea Patrimoniului (National Office for Patrimony Protection)

– Agenţia Naţională Antidrog (National Antidrug Agency)

– Biroul Român de Metrologie Legală (Romanian Bureau of Legal Metrology)

– Inspecţia de Stat în Construcţii (State Inspection in Construction)

– Compania Naţională de Investiţii (Natonal Company for Investements)

– Compania Naţională de Autostrăzi şi Drumuri Naţionale (Romanian National Company of Motorways and National Roads)

– Agenţia Naţională de Cadastru şi Publicitate Imobiliară (National Agency for Cadastre and Real Estate Advertising)

– Direcţia topografică militară (Department of Military Topography)

– Administratia Naţională a Îmbunătăţirilor Funciare (National Administration of Land Improvements)

– Garda Financiară (Financial Guard)

– Garda Naţională de Mediu (National Guard for Environment)

– Institutul Naţional de Expertize Criminalistice (National Institute for Criminological Expertise)

– Institutul Naţional al Magistraturii (National Institute of Magistracy)

– Institutul Naţional pentru Pregătirea şi Perfecţionarea Magistraţilor (National Institute for Magistrates' Professional Training)

– Institutul Naţional de Criminologie (National Institute of Criminology)

– Centrul de Pregătire şi Perfecţionare a Grefierilor şi a Celuilalt Personal Auxiliar de Specialitate (Training Center for Courtclerks and Other Auxiliary Specialised Personnel)

– Direcţia Generală a Penitenciarelor (General Directorate for Penitentiaries)

– Oficiul Registrului Naţional al Informaţiilor Secrete de Stat (National Register Office of State Secret Information)

– Autoritatea Naţională a Vămilor (National Customs Authority)

– Regia Autonomă "Administraţia Zonei Libere Constanţa-Sud" (Autonomous Regie 'Free Zone Administration Constanţa-Sud')

– Regia Autonomă "Administraţia Zonei Libere Brăila" (Autonomous Regie 'Free Zone Administration Brăila')

– Regia Autonomă "Administraţia Zonei Libere Galaţi" (Autonomous Regie 'Free Zone Administration Galaţi')

– Regia Autonomă "Administraţia Zonei Libere Sulina" (Autonomous Regie 'Free Zone Administration Sulina')

– Regia Autonomă "Administraţia Zonei Libere Giurgiu" (Autonomous Regie 'Free Zone Administration Giurgiu')

– Regia Autonomă "Administraţia Zonei Libere Curtici" (Autonomous Regie 'Free Zone Administration Curtici')

– Banca Naţională a României (National Bank of Romania)

– Regia Autonomă "Monetăria Statului" (Autonomous Regie 'State Mint of Romania')

– Regia Autonomă "Imprimeria Băncii Naţionale" (Autonomous Regie 'Printing House of the National Bank')

– Regia Autonomă "Imprimeria Naţională" (Autonomous Regie 'National Printing House')

– Regia Autonomă "Monitorul Oficial" (Autonomous Regie 'Official Gazette')

– Regia Autonomă "Rasirom" (Autonomous Regie 'Rasirom')

– Regia Autonomă "Unifarm" Bucureşti (Autonomous Regie 'Unifarm' Bucureşti)

– Regia Autonomă "România Film" (Autonomous Regie 'Romania Film')

– Compania Naţională "Loteria Română" (National Company 'Romanian Lottery')

– Compania Naţională "Romtehnica" (National Company 'Romtehnica')

– Compania Naţională "Romarm" (National Company 'Romarm')

– Regia Autonomă "Romavia" (Autonomous Regie 'Romavia')

– Agenţia Naţională de Presă ROMPRES (National News Agency ROMPRES)

– Regia Autonomă "Editura Didactică şi Pedagogică" (Autonomous Regie 'Didactic and Pedagogical Publishing House')

– Regia Autonomă "Administraţia Patrimoniului Protocolului de Stat" (Autonomous Regie 'Administration of State Patrimony and Protocol')

Organy :

– Institute şi centre de cercetare (Research institutes and centers)

– Instituţii de învăţământ de stat (Education state institutes)

– Universităţi de stat (State Universities)

– Muzee (Museums)

– Biblioteci de stat (State Libraries)

– Teatre de stat, opere, operete, filarmonica, centre şi case de cultură (State Theaters, operas, philharmonic orchestras, cultural houses and centers)

– Reviste (Magazines)

– Edituri (Publishing houses)

– Inspectorate şcolare, de cultură, de culte (School, culture and cults inspectorates)

– Complexuri, federaţii şi cluburi sportive (Sport federations and clubs)

– Spitale, sanatorii, policlinici, dispensare, centre medicale, institute medico-legale, staţii ambulanţă (Hospitals, sanatoriums, clinics, medical units, legal-medical institutes, ambulance stations)

– Unităţi de asistenţă socială (Social assistance units)

– Tribunale (Tribunals)

– Judecătorii (Law Courts)

– Curţi de apel (Courts of Appeal)

– Penitenciare (Penitentiaries)

– Parchetele de pe lângă instanţele judecătoreşti (Prosecutor's Offices)

– Unităţi militare (Military units)

– Instanţe militare (Military courts)

– Inspectorate de poliţie (Police Inspectorates)

– Centre de odihnă (Rest Houses).

DODATEK  3

  ⁴⁷

PODMIOTY DZIAŁAJĄCE W SEKTORZE USŁUG PUBLICZYCH

Podmioty zamawiające zgodnie z postanowieniami niniejszego tytułu

TOWARY

Progi SDR 400.000

USŁUGI

określone w dodatku 4

Progi SDR 400.000

ROBOTY BUDOWLANE

określone w dodatku 5

Progi SDR 5.000.000

Wykaz podmiotów:

Podmioty zamawiające w rozumieniu artykułu 2 dyrektywy 93/38/EWG, będące władzami publicznymi lub przedsiębiorstwami publicznymi, które mają jako jedną z działalności, działalność wymienioną poniżej lub dowolne ich kombinacje:

a) zapewnianie portów morskich lub śródlądowych lub innego rodzaju terminali przewoźnikom morskim lub korzystającym z wodnych dróg śródlądowych;

b) zapewnianie usług na lotniskach i innych terminalach przewoźnikom lotniczym;

Organy i przedsiębiorstwa publiczne, wymienione w niniejszym dodatku (podmioty zamawiające w dziedzinie usług na lotniskach oraz podmioty zamawiające w dziedzinie usług w portach morskich lub śródlądowych i innych terminalach) do dyrektywy 93/38/EWG, spełniają kryteria określone powyżej. Wykazy te mają wyłącznie charakter wskazujący (patrz: Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 199 z 9.8.1993, str. 84 oraz C 241 z 29.8.1994, str. 228).

Sekcja  1

Podmioty zamawiające w dziedzinie usług w portach morskich lub śródlądowych i innych terminalach

AUSTRIA

Porty śródlądowe będące w całości lub częściowo własnością Länder i/lub Gemeinden.

BELGIA

– Société anonyme du canal et des installations maritimes de Bruxelles.

– Port autonome de Liège.

– Port autonome de Namur.

– Port autonome de Charleroi.

– Port de la ville de Gand.

– La Compagnie des installations maritimes de Bruges - Maatschappij der Brugse haveninrichtingen.

– Société intercommunale de la rive gauche de l'Escaut - Intercommunale maatschappij van de linker Scheldeoever (Port d'Anvers).

– Port de Nieuwport.

– Port d'Ostende.

DANIA

Porty określone w arykule 1, I-III bekendtgyrelse nr. 604 af 16 december 1985 om hvilke havne der er omfattet af lov om trafikhavne, jf. lov nr. 239 af 12 maj 1976 om trafikhavne.

FINLANDIA

Porty funkcjonujące na mocy Laki kunnallisista satamajärjestyksistä ja liikennemaksuista (955/76).

Kanał Saimaa (Saimaan kanavan hoitokunta).

NIEMCY

– Porty morskie będące własnością w całości lub w części władz terytorialnych (Länder, Kreise, Gemeinden).

– porty śródlądowe podlegające Hafenordnung na mocy Wassergesetze der Länder.

GRECJA

– Οργαυισμός Λψένος Πειραιώς Piraeus port (Organismos Limenos Peiraios) utworzony na mocy ustawy 1559/1950 i ustawą 1630/1951.

– Οργαυισμός Λψένος Θεσαλονίκης Thessaloniki port (Organismos Limenos Thessalonikis) utworzony na mocy dekretu N.A. 2251/1953.

– Inne porty działające na podstawie dekretu prezydenckiego 649/1977 (NA. 649/1977) Εποπτεία, οργάνωσηλειτουργίας διοικητκός έλεγχος λψένων (Epopteia, organosi leitoyrgias dioktitikos elenchos limenon, nadzór, organizacja funkcjonowania i kontrola administracyjna).

HISZPANIA

– Puerto de Huelva utworzony na mocy Decreto de 2 de octubre de 1969, no 2380/69. Puertos y Faros. Otorga Régimen de Estatuto de Autonomía al Puerto de Huelva.

– Puerto de Barcelona utworzony na mocy Decreto de 25 de agosto de 1978, no 2407/78, Puertos y Faros. Otorga al de Barcelona Régimen de Estatuto de Autonomía.

– Puerto de Bilbao utworzony na mocy Decreto de 25 de agosto de 1978, no 2048/78. Puertos y Faros. Otorga al de Bilbao Régimen de Estatuto de Autonomía.

– Puerto de Valencia utworzony na mocy Decreto de 25 de agosto de 1978, no 2409/78. Puertos y Faros. Otorga al de Valencia Régimen de Estatuto de Autonomía.

– Juntas de Puertos działający na mocy Lei 27/68 de 20 de junio de 1968 &; Puertos y Faros. Juntas de Puertos y Estatutos de Autonomía oraz z Decreto de 9 de abril de 1970, no 1350/70. Juntas de Puertos. Reglamento.

– Porty zarządzane przez Comisíon Administrativa de Grupos de Puertos, działające na mocy Ley 27/68 de 20 de junio de 1968, Decreto 1958/78 de 23 de junio de 1978 and Decreto 571/81 de 6 de mayo de 1981.

– Porty wymienione w Real Decreto 989/82 de 14 de mayo de 1982. Puertos. Clasificacíon de los de interés general.

FRANCJA

– Port autonome de Paris utworzony na mocy loi 68/917 du 24 octobre 1968 relative au port autonome de Paris.

– Port autonome de Strasbourg utworzony na mocy convention du 20 mai 1923 entre l'Etat et la ville de Strasbourg relative à la constitution du port rhénan de Strasbourg et à l'exécution de travaux d'extension de ce port, zatwierdzoną przez loi du 26 avril 1924.

– Inne porty rzeczne ustanowione lub zarządzane na podstawie artykułu 6 (navigation intérieure) décret 69-140 du 6 février 1969 relatif aux concessions d'outillage public dans les ports maritimes.

– Ports autonomes funkcjonujące na podstawie artykułu L 111-1 et suivants code des ports maritimes.

– Ports non autonomes funkcjonujące na podstawie artykułu R 121-1 et suivants code des ports maritimes.

– Porty zarządzane przez władze regionalne (départements) lub funkcjonujące w zastosowaniu koncesji przyznanej przez władze regionalne (départements) na podstawie artykułu 6 loi 86-663 du 22 juillet 1983 complétant la loi 83-8 du 7 janvier 1983 relative à la répartition de compétences entre les communes, départements et l'Etat.

IRLANDIA

– Ports funkcjonujące na mocy Harbour Acts 1946 - 1976.

– Port Dun Laoghaire funkcjonujący na mocy State Harbours Act 1924.

– Port Rosslare Harbour funkcjonujący na mocy Finguard and Rosslare Railways and Harbours Act 1899.

WŁOCHY

– Porty państwowe i inne porty zarzązane przez Capitaneria di Porto na mocy Codice della navigazione, Regio Decreto 30 marzo 1942, n. 32.

– Porty autonomiczne (enti portuali) ustanowione przez szczególne ustawy na podstawie artykułu 19 Codice della navigazione, Regio Decreto 30 marzo 1942, n. 327.

LUKSEMBURG

Port de Mertert, ustanowiony i funkcjonujący na mocy loi du 22 juillet 1963 relative à l'aménagement et à l'exploitation d'un port fluvial sur la Moselle.

NIDERLANDY

Havenbedrijven, ustanowiony i funkcjonujący zgodnie z Gemeentewet van 29 juni 1851.

Havenschap Vlissingen, ustanowiony przez wet van 10 september 1970 houdende een gemeenschappelijke regeling tot oprichting van het Havenschap Vlissingen.

Havenschap Terneuzen, ustanowiony przez wet van 8 april 1970 houdende een gemeenschappelijke regeling tot oprichting van het Havenschap Terneuzen.

Havenschap Delfzijl, ustanowiony przez wet van 31 juli 1957 houdende een gemeenschappelijke regeling tot oprichting van het Havenschap Delfzijl.

Industrie- en havenschap Moerdijk, ustanowiony przez gemeenschappelijke regeling tot oprichting van het Industrieen havenschap Moerdijk van 23 oktober 1970, zatwierdzony przez Koninklijke Besluit nr. 23 van 4 maart 1972.

PORTUGALIA

Porto do Lisboa ustanowiony na mocy Decreto Real do 18 de Fevereiro de 1907 I funkcjonujący na podstawie Decreto-Lei no 36976 de 20 de Julho de 1948.

Porto do Douro e Leixőes, ustanowiony na podstawie Decreto-Lei no 36977 de 20 de Julho de 1948.

Porto de Sines, utworzony na mocy Decreto-Lei no 508/77 de 14 de Dezembro de 1977.

Portos de Setúbal, Aveiro, Figueira de Foz, Viana do Castelo, Portimăo e Faro funkcjonujący na mocy Decreto-Lei no 37754 de 18 de Fevereiro de 1950.

SZWECJA

Usługi w portach i terminalach zgodnie z lagen (1983:293) om inrättande, utvidgning och avlysning av allmän farled och allmän hamn, the förordningen (1983:744) om trafiken paa Göta kanal.

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Harbour Authorities w rozumieniu sekcji 57 Harbours Act 1964, świadczące usługi portowe przewoźnikom morskim lub przewoźnikom na wodnych drogach śródlądowych.

REPUBLIKA CZESKA

Zarządzający portami (definicja podmiotów jest określona w artykule 2 sekcja 1c) oraz w artykule 3 Ustawy nr 40/2004 Sb o zamówieniach publicznych).

ESTONIA

Podmioty prowadzące działalność zgodnie z artykułem 5 Ustawy o zamówieniach publicznych (RT I 2001, 40, 224) oraz artykułem 14 Ustawy o konkurencji (RT I 2001, 56 332).

CYPR

Władze Portowe Cypru ustanowione na mocy Ustawy o władzach portowych Cypru z 1973 r. (Η Αρχή Λιμένων Κύπρου, που εγκαθιδρύθηκε από τον περί Αρχής Λιμένων Κύπρου Νόμο του 1973).

ŁOTWA

Władze, które zarządzają portami zgodnie z ustawą "Likums par ostām":

Rīgas brīvostas pārvalde (władze wolnego portu Rīga)

Ventspils brīvostas pārvalde (władze wolnego portu Ventspils)

Liepājas ostas pārvalde (władze portu Liepāja)

Salacgrīvas ostas pārvalde (władze portu Salacgrīva)

Skultes ostas pārvalde (władze portu Skulte)

Lielupes ostas pārvalde (władze portu Lielupe)

Engures ostas pārvalde (władze portu Engure)

Mērsraga ostas pārvalde (władze portu Mērsrags)

Pāvilostas pārvalde (władze portu Pāvilosta)

Rojas ostas pārvalde (władze portu Roja).

LITWA

Valstybės įmonė "Klaipėdos valstybinio jūrų uosto direkcija" (przedsiębiorstwo państwowe "Władze Państwowego Portu Morskiego Klaipėda") prowadzące działalność zgodnie z przepisami Lietuvos Respublikos Klaipėdos valstybinio jūrų uosto įstatymas (Žin., 1996, nr 53-1245).

Valstybės įmonė "Vidaus vandens kelių direkcija" (przedsiębiorstwo państwowe "Administracja Żeglugi Śródlądowej") prowadzące działalność zgodnie z przepisami Lietuvos Respublikos vidaus vandenų transporto kodeksas (Žin., 1996, nr 105-2393).

Pozostałe podmioty prowadzące działalność w obszarze portowej infrastruktury morskiej lub śródlądowej lub innych terminali zgodnie z przepisami Lietuvos espublikos viešųjų pirkimų įstatymas (Žin., 2002, nr 118-5296).

WĘGRY

Porty publiczne zarządzane w pełni lub częściowo przez Państwo zgodnie z Ustawą XLII z 2000 r. o transporcie wodnym (2000. évi XLII. törvény a vízi közlekedésről).

MALTA

L-Awtorita' Marittima ta' Malta (Urząd Morski Malty).

POLSKA

Podmioty zajmujące się zarządzaniem portami morskimi lub śródlądowymi i udostępnianiem ich przewoźnikom morskim i śródlądowym.

SŁOWENIA

Morska pristanišča v državni ali delni lasti države, ko opravljajo gospodarsko javno službo, skladno s Pomorskim zakonikom (Uradni list RS, 26/01). (Porty morskie w pełnym lub częściowym posiadaniu państwa przy prowadzeniu publicznych usług gospodarczych zgodnie z Kodeksem Morskim (Monitor Urzędowy Republiki Słowenii, nr 26).

SŁOWACJA

Podmiot zamawiający jest zdefiniowany w artykule 3 § 2 i § 3 Ustawy nr 263/1999 Z. z. o zamówieniach publicznych, z późniejszymi zmianami, jako podmiot prawny zajmujący się żeglugą śródlądową poprzez utrzymywanie dróg śródlądowych oraz tworzenie i utrzymywanie portów publicznych oraz infrastruktury śródlądowej (Ustawa nr 338/2000 Z. z.- np. Prístav Bratislava, Prístav Komárno, Prístav Štúrovo).

BUŁGARIA

ДП "Пристанищна инфраструктура" (Gouvernement Company 'Ports Infrastructure').

Лицата, които по силата на специални или изключителни права осъществяват експлоатация на цяло или част от пристанище за обществен транспорт с национално значение, посочено в Приложение № 1 към чл.103а на Закона за морските пространства, вътрешните водни пътища и пристанищата на Република България (обн., ДВ, бр.12/11.2.2000 г.) (Entities which on the bases of special or exclusive rights perform exploitation of ports for public transport with national importance or parts thereof, listed in Annex No 1 to Article 103a of the Law on Maritime Space, Inland Waterways and Ports of the Republic of Bulgaria (published in State Gazette No 12/11.2.2000)).

Лицата, които по силата на специални или изключителни права осъществяват експлоатация на цяло или част от пристанище за обществен транспорт с регионално значение, посочено в Приложение № 2 към чл.103а на Закона за морските пространства, вътрешните водни пътища и пристанищата на Република България (обн., ДВ, бр.12/11.2.2000 г.) (Entities which on the bases of special or exclusive rights perform exploitation of ports for public transport with regional importance or parts thereof, listed in Annex No 2 to Article 103a of the Law on Maritime Space, Inland Waterways and Ports of the Republic of Bulgaria (published in State Gazette No 12/11.2.2000)).

RUMUNIA

– Compania Naţională "Administratia Porturilor Maritime" SA Constanţa (National Company Administration of Maritime Ports' SA Constanţa) '

– Compania Naţională "Administraţia Canalelor Navigabile SA" (National Company 'Administration of Maritime Ports' SA Constanţa)

– Compania Natională de Radiocomunicaţii Navale "RADIONAV" SA (National Company of Naval Radiocommunica-tions 'RADIONAV SA)

– Regia Autonomă "Administraţia Fluvială a Dunării de Jos" (Autonomous Regie 'River Administration of Lower Danube')

– Compania Naţională "Administraţia Porturilor Dunării Maritime" (National Company 'Maritime Danube Ports Administration')

– Compania Naţională "Administraţia Porturilor Dunării Fluviale" SA (National Company 'River Danube Ports Administration')

– Agentia Română de Interventii şi Salvare Navală - ARISN (Romanian Agency for Interventions and Naval Rescue -ARISN)

– Porturile: Sulina, Brăila, Zimnicea şi Turnul-Măgurele (Ports: Sulina, Brăila, Zimnicea and Turnul-Măgurele).

Sekcja  2

Podmioty zamawiające w dziedzinie usług na lotniskach

AUSTRIA

Austro Control GmbH

Podmioty określone w artykułach 60-80 Luftfahrtgesetz 1957 (BGBl. 253/57).

BELGIA

Régie des voies aériennes utworzona zgodnie z arrêté-loi du 20 novembre 1946 portant création de la réegie des voies aéeriennes zmieniona arrCetBe royal du 5 octobre 1970 portant refonte du statut de la régle des voies aériennes.

DANIA

Lotniska funkcjonujące na podstawie zezwolenia na mocy § 55, stk. 1, lov om luftfart, jf. lovbekendtgørelse nr. 408 af 11. september 1985.

FINLANDIA

Lotniska zarządzane przez "Ilmailulaitos/Luftfartsverket" na podstawie Ilmailulaki (595/64).

NIEMCY

Lotniska określone w artykule 38 Absatz 2 Luftverkehrszulassungsordnung vom 19 März 1979, ostatnio zmieniony Verordnung vom 21 Juli 1986.

GRECJA

Lotniska funkcjonujące na mocy ustawy 517/1931 ustanawiającej usługi lotnictwa cywilnego Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) (Ypiresia Politikis Aeroporias (YPA))

Lotniska międzynarodowe funkcjonujące na mocy dekretu prezydenckiego 647/981.

HISZPANIA

Lotniska zarządzanie przez Aeropuertos Nacionales funkcjonujące na mocy Real Decreto 278/1982 de 15 de octubre de 1982.

FRANCJA

Aéroports de Paris funkcjonujące na mocy titre V, articles L 251-1 à 252-1 du code de l'aviation civile.

Aéroport de Bâle - Mulhouse, utworzone na mocy convention franco-suisse du 4 juillet 1949.

Lotniska utworzone na mocy artykułu L 270-1, code de l'aviation civile.

Lotniska funkcjonujące w zastosowaniu cahier de charge type d'une concession d'aéroport, décret du 6 mai 1955.

Lotniska funkcjonujące na podstawie convention d'exploitation na podstawie artykułu L/221, code de l'aviation civile.

IRLANDIA

Lotniska w Dublinie, Cork and Shannon zarządzane przez Aer Rianta - Irish Airports.

Lotniska funkcjonujące na podstawie Public use License przyznanej na mocy Air Navigation and Transport Act No 23 1936, Transport Fuel and Power Transfer of Departmental, Administration and Ministerial Functions Order 1959 (SI No 125 of 1959) oraz Air Navigation (Aerodromes and Visual Ground Aids) Order 1970 (SI No 291 of 1970).

WŁOCHY

Lotniska cywilne (aeroporti civili istituiti dallo Stato określone w artykule 692 Codice della navigazione, Regio Decreto 30 marzo 1942, n. 327.

Podmioty świadczące usługi na lotniskach na podstawie koncesji przyznanych na mocy artykułu 694 Codice della navigazione, Regio Decreto 30 marzo 1942, n. 327.

LUKSEMBURG

Aéroport de Findel.

NIDERLANDY

Lotniska funkcjonujące na mocy artykułu 18 oraz Luchtvaartwet z dnia 15 stycznia 1958 roku, zmienionego dnia 7 czerwca 1978 roku.

PORTUGALIA

Lotniska zarządzane przez Aeroportos de Navegação Aérea (ANA), EP na mocy Decreto-Lei no 246/79.

Aeroporto do Funchal and Aeroporto de Porto Santo, zregionalizowane na mocy Decreto-Lei no 284/81.

SZWECJA

Lotniska będące własnością publiczną i prowadzone przez organy publiczne na mocy Lag (1957:297) om luftfart.

Lotniska będące własnością prywatną i prowadzone przez osoby prywatne z pozwoleniem eksploatacji na podstawie tegoż aktu, gdy pozwolenie to odpowiada kryteriom artykułu 2 ustęp 3 dyrektywy.

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Lotniska zarządzane przez British Airports Authority plc.

Lotniska będące spółkami akcyjnymi (plc.) na mocy Airports Act 1986.

REPUBLIKA CZESKA

Zarządzający portami lotniczymi (definicja podmiotów jest określona w artykule 2 sekcja 1c) oraz artykule 3 ustawy nr 40/2004 Sb o zamówieniach publicznych).

ESTONIA

Podmioty prowadzące działalność zgodnie z artykułem 5 Ustawy o zamówieniach publicznych (RT I 2001, 40, 224) oraz artykułem 14 Ustawy o konkurencji (RT I 2001, 56 332).

ŁOTWA

Valsts akciju sabiedrība "Latvijas gaisa satiksme" (Państwowa spółka publiczna z ograniczoną odpowiedzialnością "Latvijas gaisa satiksme").

Valsts akciju sabiedrība "tarptautiskā lidosta 'Rīga'" (Państwowa spółka publiczna z ograniczoną odpowiedzialnością "Międzynarodowy Port Lotniczy 'Rīga'").

LITWA

Porty lotnicze prowadzące działalność zgodnie z przepisami Lietuvos Respublikos aviacijos įstatymas (Žin., 2000, nr 94-2918) oraz Lietuvos Respublikos civilinės aviacijos įstatymas (Žin., 2000, nr 66-1983).

Valstybės įmonė "Oro navigacija" (przedsiębiorstwo państwowe "Oro navigacija") prowadzące działalność zgodnie z przepisami Lietuvos Respublikos aviacijos įstatymas (Žin., 2000, Nr 94-2918) oraz Lietuvos Respublikos civilinės aviacijos įstatymas (Žin., 2000, nr 66-1983).

Pozostałe podmioty prowadzące działalność w obszarze infrastruktury portów lotniczych oraz zgodnie z przepisami Lietuvos Respublikos viešųjų pirkimų įstatymas (Žin., 2002, nr 118-5296).

WĘGRY

Porty lotnicze prowadzące działalność na podstawie zezwolenia zgodnie z Ustawą XCVII z 1995 r. o ruchu lotniczym (1995. évi XCVII. törvény a légiközlekedésről).

Międzynarodowy Port Lotniczy Ferihegy w Budapeszcie zarządzany przez Zarządcę Międzynarodowego Portu Lotniczego Ferihegy w Budapeszcie Sp. z o.o. (Budapest Ferihegy Nemzetközi Repülőtér zarządzany przez Budapest Ferihegy Nemzetközi Repülőtér Üzemeltetési Rt.) na podstawie ustawy XVI z 1991 r. o koncesjach (1991. évi XVI. törvény a koncesszióról), ustawy XCVII z 1995 o ruchu lotniczym (1995. évi XCVII. törvény a légiközlekedésről), dekretu nr 45/2001. (XII. 20.) KöViM Ministra Transportu i Gospodarki Wodnej w sprawie likwidacji Administracji Ruchu Lotniczego i Administracji Portów Lotniczych oraz ustanawiające Węgierską Służbę Nawigacji Lotniczej HungaroControl (45/2001. (XII. 20.) KöViM rendelet a Légiforgalmi és Repülőtéri Igazgatóság megszüntetéséről és a HungaroControl Magyar Légiforgalmi Szolgálat létrehozásáról).

MALTA

L-Ajruport Internazzjonali ta Malta (Międzynarodowy Port Lotniczy Malta).

POLSKA

Przedsiębiorstwo Państwowe "Porty Lotnicze".

SŁOWENIA

Javna civilna letališča, skladno z Zakonom o letalstvu (Uradni list RS, 18/01). Publiczne cywilne porty lotnicze prowadzące działalność zgodnie z Ustawą o Lotnictwie Cywilnym (Monitor Urzędowy Republiki Słowenii, nr 18/01).

SŁOWACJA

Podmiot zamawiający jest zdefiniowany w artykule 3 § 2 i § 3 Ustawy nr 263/1999 Z. z. o zamówieniach publicznych, z późniejszymi zmianami, jako podmiot prawny zajmujący się lotnictwem cywilnym poprzez tworzenie i użytkowanie publicznych portów lotniczych oraz naziemnej infrastruktury lotniczej (ustawa nr 143/1998 Z. z. z późniejszymi zmianami - np. porty lotnicze - Letisko M.R. Štefánika, Letisko Košice - Barca, Letisko Poprad - Tatry, Letisko Sliač, Letisko Piešťany - zarządzane przez Slovenská správa letísk/Administrację Słowackich Portów Lotniczych/oraz prowadzące działalność na podstawie licencji wydanej przez Ministerstwo Transportu, Poczty i Telekomunikacji Republiki Słowackiej zgodnie z § 32 Ustawy nr 143/1998 Z. z. o lotnictwie cywilnym).

BUŁGARIA

– Главна дирекция "Гражданска въздухоплавателна администрация" (General Directorate 'Civil Aviation Administration')

– ДП "Ръководство на въздушното движение" (Government Company 'Air Traffic Services')

– Летищни оператори на граждански летища за обществено ползване, определени от Министерския съвет в съответствие с чл.43, ал.3 на Закона на гражданското въздухоплаване (обн., ДВ, бр.94/1.12.1972 г.) (Airport operators of civil airports for public use determined by the Council of Ministers pursuant to Article 43(3) of the Civil Aviation Law (published in State Gazette No 94/1.12.1972)).

RUMUNIA

– Compania Naţională "Aeroportul Internaţional Henri Coandă Bucureşti" - SA (National Company 'International Airport Henri Coandă Bucharest' - SA)

– Societatea Naţională "Aeroportul Internaţional Bucureşti - Băneasa" - SA (National Company 'International Airport Bucharest - Baneasa' - SA)

– Societatea Naţională "Aeroportul Internaţional Constanţa"- SA (National Company 'International Airport Constanţa' - SA)

– Societatea Naţională "Aeroportul Internaţional Timişoara-Traian Vuia" - SA (National Company 'International Airport Timişoara - Traian Vuia' - SA)

– Regia Autonomă "Administraţia Română a Serviciilor de Trafic Aerian - ROMATSA" (Autonomous Regie 'Romanian Air Traffic Services Administration - ROMATSA')

– Regia Autonomă "Autoritatea Aeronautică Civilă Română" (Autonomous Regie 'Romanian Civil Aviation Authority')

– Aeroporturile aflate în subordinea consiliilor locale (The airports subordinate to Local Councils):

– Regia Autonomă Aeroportul Arad (Autonomous Regie Arad Airport)

– Regia Autonomă Aeroportul Bacău (Autonomous Regie Bacău Airport)

– Regia Autonomă Aeroportul Baia Mare (Autonomous Regie Baia Mare Airport)

– Regia Autonomă Aeroportul Caransebeş (Autonomous Regie Caransebeş Airport)

– Regia Autonomă Aeroportul Cluj-Napoca (Autonomous Regie Cluj - Napoca Airport)

– Regia Autonomă Aeroportul Craiova (Autonomous Regie Craiova Airport)

– Regia Autonomă Aeroportul Iaşi (Autonomous Regie Iaşi Airport)

– Regia Autonomă Aeroportul Oradea (Autonomous Regie Oradea Airport)

– Regia Autonomă Aeroportul Satu-Mare (Autonomous Regie Satu - Mare Airport)

– Regia Autonomă Aeroportul Sibiu (Autonomous Regie Sibiu Airport)

– Regia Autonomă Aeroportul Suceava (Autonomous Regie Suceava Airport)

– Regia Autonomă Aeroportul Târgu Mureş (Autonomous Regie Târgu Mureş Airport)

– Regia Autonomă Aeroportul Tulcea (Autonomous Regie Tulcea Airport).

DODATEK  4

USŁUGI

Z Powszechnego Wykazu Usług następujące usługi są włączone:

Przedmiot	Numer CPC
Usługi konserwacyjne i naprawcze	6112, 6122, 633, 886
Usługi transportu lądowego, w tym usługi samochodów opancerzonych oraz usługi posłańców z wyjątkiem przewozu poczty	712 (z wyjątkiem 71235), 7512, 87304
Usługi przewozu lotniczego pasażerów i towarów z wyjątkiem transportu poczty	73 (z wyjątkiem 7321)
Transport poczty drogą lądową i lotniczą	71235, 7321
Usługi telekomunikacyjne	752(*) (z wyjątkiem 7524, 7525, 7526)
Usługi informatyczne	84
Rachunkowość, rewizja ksiąg i prowadzenie ksiąg	862
Usługi polegające na badaniu rynku i opinii publicznej	864
Usługi konsultacyjne w zakresie zarządzania i związane z nimi usługi	865, 866(**)
Usługi architektoniczne, inżynieryjne i z nimi związane; usługi urbanistyczne, architektury krajobrazowej (planowania przestrzennego), związane z nimi usługi konsultacji naukowych i technicznych; usługi analityczne i techniczne;	867
Usługi związane z reklamą	871
Usługi w zakresie utrzymania, sprzątania i administrowania budynkami	874, 82201-82206
Usługi polegające na publikowaniu i druku - wykonywane na podstawie wynagrodzenia lub umowy	88442
Odprowadzanie ścieków, wywóz śmieci, usługi sanitarne i podobne	94
Uwagi do dodatku 4 (*) Z wyjątkiem usług, których przedmiotem są usługi telefoniczne, teleksowe, usługi radiotelefoniczne telefoniczne usługi przywoławcze lub satelitarne.
(**) Z wyjątkiem usług arbitrażowych lub koncyliacyjnych.

DODATEK  5

USŁUGI BUDOWLANE

Definicja usług budowlanych

Umowa na usługi budowlane to umowa, która ma na celu realizację niezależnie od formy realizacji, robót inżynierskich lub budowalnych, w rozumieniu rozdziału 51 Centralnej Klasyfikacji Produktów.

Wykaz rozdziału 51, CPC

Grupy	Klasa	Podklasa	Tytuł	Odpowiadające ISCI
SEKCJA 5			ROBOTY BUDOWLANE I BUDOWY: TEREN
Rozdział 51			ROBOTY
511			Roboty przygotowawcze do budowy na placy budowy
	5111	51110	Badanie placu budowy	4510
	5112	51120	Rozbiórka	4510
	5113	51130	Przygotowywanie placu budowy i porządkowanie terenu	4510
	5114	51140	Roboty związane z wykopami	4510
	5115	51150	Roboty przygotowujące plac budowy w zakresie wydobycia	4510
	5116	51160	Prace przy wznoszeniu rusztowań	4520
512			Roboty budowalne przy budynkach
	5121	51210	Dla budynków jedno- lub dwurodzinnych	4520
	5122	51220	Dla budynków wielorodzinnych	4520
	5123	51230	Dla magazynów i budynków przemysłowych	4520
	5124	51240	Dla budynków handlowych	4520
	5125	51250	Dla budynków wstanowiących ośrodki kultury	4520
	5126	51260	Dla hoteli, restauracji i tym podobnych budynków	4520
	5127	51270	Dla budynków mieszczących instytucje edukacyjne	4520
	5128	51280	Dla budynków mieszczących placówki zdrowotne	4520
	5129	51290	Dla innych budynków	4520
513			Roboty budowlane dotyczące inżynierii lądowej i wodnej
	5131	51310	Dla autostrad (z wyjątkiem podnoszonych autostrad), ulic, dróg, kolei i pasów startowych lotnisk	4520
	5132	51320	Dla mostów, podnoszonych autostrad, tuneli i podziemi	4520
	5133	51330	Dla dróg wodnych, portów, zapór i innych robót wodnych	4520
	5134	51340	Dla rurociągów na dużą skalę, komunikacji i linii energetycznych (kable)	4520
	5135	51350	Dla lokalnych rurociągów i kabli; roboty dodatkowe	4520
	5136	51360	Dla budownictwa w celach górnictwa i produkcji	4520
	5137		Dla budownictwa w celach sportu i rekreacji
		51371	Dla stadionów i terenów sportowych	4520
		51372	Dla innych obiektów sportowych i rekreacyjnych (np. baseny, korty tenisowe, pola golfowe)	4520
	5139	51390	Dla robót inżynierskich, nie zawarte gdzie indziej	4520
514	5140	51400	Montaż i wznoszenie prefabrykowanych budynków	4520
515			Roboty budowlane do celów szczególnego rodzaju handlu
	5151	51510	Roboty w zakresie podbudowy, włączając przygotowywanie masy	4520
	5152	51520	Wykopywanie studni wodnych	4520
	5153	51530	Zadaszanie i impregnowanie	4520
	5154	51540	Roboty murarskie	4520
	5155	51550	Formowanie stali i wznoszenie (włączając spawanie)	4520
	5156	51560	Roboty murarskie	4520
	5159	51590	Inne roboty budowalne do celow szczególnego typu handlu	4520
516			Roboty instalacyjne
	5161	51610	Roboty w zakresie ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji	4530
	5162	51620	Roboty w zakresie hydrauliki i odprowadzania ścieków	4530
	5163	51630	Roboty budowlane związane z instalacją gazową	4530
	5164		Roboty elektryczne
		51641	Roboty związane z instalacją elektryczną	4530
		51642	Robory związane z alarmem przeciwpożarowym	4530
		51643	Roboty związane z alarmem antywłamaniowym	4530
		51644	Roboty związane z montażem anteny	4530
		51649	Inne roboty elektryczne	4530
	5165	51650	Roboty związane z uszczelnianiem (instalacja elektryczna, woda, ogrzewanie, dźwięk)	4530
	5166	51660	Roboty związane z budowaniem ogrodzeń i dróg	4530
		5169	Inne roboty instalacyjne
		51691	Roboty związane z montażem wind i schodów ruchomych	4530
		51699	Inne roboty instalacyjne, nie zawarte gdzie indziej.	4530
517			Roboty wykończeniowe
	5171	51710	Roboty glazurnicze i instalacja szyb okiennych	4540
	5172	51720	Roboty tynkarskie	4540
	5173	51730	Roboty malarskie	4540
	5174	51740	Roboty związane z układaniem kafli podłogowych i ściennych	4540
	5175	51750	Inne pokrycia podłóg, ścian oraz tapetowanie	4540
	5176	51760	Obróbka drewna i metalu oraz roboty stalarskie	4540
	5177	51770	Roboty związane z wystrojem wnętrz	4540
	5178	51780	Roboty dekoracyjne	4540
	5179	51790	Inne budowlane roboty wykończeniowe	4540
518	5180	51800	Usługi w zakresie wynajmu związanego ze sprzędtem budowlanym lub sprzętem do rozbiórki budynków lub do robót inżynierii lądowej i wodnej, z operatorem	4550

ZAŁĄCZNIK  XI

(Określony w artykule 137 Układu o Stowarzyszeniu)

PRZEPISY CHILE DOTYCZĄCE ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH

DODATEK  1

PODMIOTY NA SZCZEBLU CENTRALNYM

Podmioty zamawiające zgodnie z postanowieniami niniejszego tytułu

TOWARY

Progi SDR 130.000

USŁUGI

Określone w dodatku 4

Progi SDR 130.000

ROBOTY

Określone w dodatku 5

Progi SDR 5.000.000

A. WYKAZ PODMIOTÓW

Presidencia de la República

Ministerio de Interior

Subsecretaría de Interior

Subsecretaría de Desarrollo Regional

Oficina Nacional de Emergencia (ONEMI)

Dirección de Seguridad Publica e Información

Comité Nacional Control de Estupefacientes (CONACE)

Servicio Electoral

Fondo Nacional

Ministerio de Relaciones Exteriores

Subsecretaría de Relaciones Exteriores

Dirección General de Relaciones Económicas Internacionales

Instituto Antártico Chileno (INACH)

Dirección de Fronteras y Limites (DIFROL)

Ministerio de Defensa Nacional

Subsecretaría de Guerra

Subsecretaría de Marina

Subsecretaría de Aviación

Subsecretaría de Carabineros

Subsecretaría de Investigaciones

Dirección Administrativa del ministerio de Defensa Nacional

Dirección de Aeronáutica Civil

Dirección General de Movilización Nacional

Academia Nacional de Estudios Políticos y Estratégicos (ANEPE)

Dirección General de Defensa Civil

Ministerio de Hacienda

Subsecretaría de Hacienda

Dirección de Presupuestos

Servicio de Impuestos Internos (SII)

Tesorería General de la República

Servicio Nacional de Aduanas

Casa de Moneda

Dirección de Aprovisionamiento del Estado (Chilecompra)

Superintendencia de Bancos e Instituciones Financieras

Superintendencia de Valores y Seguros

Ministerio Secretaría General de la Presidencia

Subsecretaría General de La Presidencia

Comisión Nacional del Medio Ambiente (CONAMA)

Ministerio Secretaría General de Gobierno

Subsecretaría General de Gobierno

Instituto Nacional del Deporte (IND)

División de Organizaciones Sociales (DOS)

Secretaría de Comunicación y Cultura (SECC)

Ministerio de Economía, Fomento, Reconstrucción y Energía

Subsecretaría de Economía

Subsecretaría de Pesca

Secretaría Ejecutiva Comisión Nacional de Energía

Comité de Inversiones Extranjeras

Servicio Nacional del Consumidor (SERNAC)

Fiscalía Nacional Económica

Instituto Nacional de Estadísticas (INE)

Servicio Nacional de Pesca (SERNAPESCA)

Servicio Nacional de Turismo (SERNATUR)

Superintendencia de Electricidad y Combustible

Centro de Información de Recursos Naturales (CIREN)

Corporación de Investigaciones Tecnológicas (INTEC)

Instituto de Fomento Pesquero (IFOP)

Instituto Forestal

Instituto Nacional de Normalización (INN)

Servicio de Cooperación Técnica (SERCOTEC)

Fondo Nacional de Desarrollo Tecnológico y Productivo

Corporación de Fomento de la Producción (CORFO)

Ministerio de Minería

Subsecretaría de Minería

Comisión Chilena de Energía Nuclear (CCHEN)

Comisión Chilena del Cobre (COCHILCO)

Comisión Nacional de Energía

Servicio Nacional de Geología y Minería (SERNAGEOMIN)

Ministerio de Planificación y Cooperación

Subsecretaría de Panificación y Cooperación

Corporación Nacional Desarrollo Indígena (CONADI)

Fondo de Solidaridad e Intervention Social (FOSIS)

Fondo Nacional de la Discapacidad (FONADIS)

Instituto Nacional de la Juventud (INJUV)

Agencia de Cooperación Internacional (AGCI)

Ministerio de Educación

Subsecretaría de Educación

Comisión Nacional de Investigación Científica y Tecnológica (CONICYT)

Dirección de Bibliotecas, Archivos Museos (DIBAM)

Junta Nacional de Auxilio Escolar y Becas (JUNAEB)

Junta Nacional de Jardines Infantiles (JUNJI)

Consejo Nacional del Libro y la Lectura

Consejo de Calificación Cinematográfica

Fondo de Desarrollo de las Artes y la Cultura (FONDART)

Ministerio de Justicia

Subsecretaría de Justicia

Corporaciones de Asistencia Judicial

Servicio Registro Civil e Identificación

Fiscalía Nacional de Quiebras

Servicio Médico Legal

Servicio Nacional de Menores (SENAME)

Dirección Nacional de Gendarmería

Ministerio de Trabajo y Previsión Social

Subsecretaría del Trabajo

Subsecretaría de Previsión Social

Dirección del Trabajo

Dirección General del Crédito Prendario

Instituto de Normalización Previsional (INP)

Servicio Nacional de Capacitación y Empleo (SENCE)

Superintendencia de Administradoras de Fondos de Pensiones

Superintendencia de Seguridad Social

Fondo Nacional de Pensiones Asistenciales

Ministerio de Obras Públicas

Subsecretaría de Obras Públicas

Dirección General de Obras Públicas

Administración y ejecución de Obras Públicas

Administración de Servicios de Concesiones

Dirección de Aeropuertos

Dirección de Arquitectura

Dirección Obras Portuarias

Dirección de Planeamiento

Dirección Obras Hidráulicas

Dirección Vialidad

Dirección Contabilidad y Finanzas

Instituto Nacional de Hidráulica

Superintendencia Servicios Sanitarios

Ministerio de Transporte y Telecomunicaciones

Subsecretaría de Transportes

Subsecretaría de Telecomunicaciones

Junta Aeronáutica Civil

Centro Control y Certificación Vehicular (3CV)

Comisión Nacional de Seguridad de Tránsito (CONASET)

Unidad Operativa Control de Tránsito (UOCT)

Ministerio de Salud

Subsecretaría de Salud

Central Abastecimientos Sistema Nacional Servicios de Salud (CENABAST)

Fondo Nacional de Salud (FONASA)

Instituto de Salud Pública (ISP)

Superintendencia de Isapres

Servicio de Salud Arica

Servicio de Salud Iquique

Servicio de Salud Antofagasta

Servicio de Salud Atacama

Servicio de Salud Coquimbo

Servicio de Salud Valparaíso-San Antonio

Servicio de Salud Viña del Mar-Quillota

Servicio de Salud Aconcagua

Servicio de Salud Libertador General Bernardo O'Higgins

Servicio de Salud Maule

Servicio de Salud Ñuble

Servicio de Salud Concepción

Servicio de Salud Talcahuano

Servicio de Salud Bío-Bío

Servicio de Salud Arauco

Servicio de Salud Araucanía Norte

Servicio de Salud Araucanía Sur

Servicio de Salud Valdivia

Servicio de Salud Osorno

Servicio de Salud Llanquihue-Chiloé-Palena

Servicio de Salud Aysén

Servicio de Salud Magallanes

Servicio de Salud Metropolitano Oriente

Servicio de Salud Metropolitano Central

Servicio de Salud Metropolitano Sur

Servicio de Salud Metropolitano Norte

Servicio de Salud Metropolitano Occidente

Servicio de Salud Metropolitano Sur-Oriente

Servicio de Salud Metropolitano del Ambiente

Ministerio de la Vivienda y Urbanismo

Subsecretaría de Vivienda

Parque Metropolitano de Santiago

Servicios Regionales de Vivienda y Urbanismo

Ministerio de Bienes Nacionales

Subsecretaría de Bienes Nacionales

Ministerio de Agricultura

Subsecretaría de Agricultura

Comisión Nacional de Riego (CNR)

Corporación Nacional Forestal (CONAF)

Instituto de Desarrollo Agropecuario (INDAP)

Oficina de Estudios y Políticas Agrícolas (ODEPA)

Servicio Agrícola y Ganadero (SAG)

Instituto Investigaciones Agropecuarias (INIA)

Ministerio Servicio Nacional de la Mujer

Subsecretaría Nacional de la Mujer

Gobiernos Regionales

Intendencia I Región

Gobernación de Arica

Gobernación de Parinacota

Gobernación de Iquique

Intendencia II Región

Gobernación de Antofagasta

Gobernación de El Loa

Gobernación de Tocopilla

Intendencia III Región

Gobernación de Chañaral

Gobernación de Copiapó

Intendencia IV Región

Gobernación de Huasco

Gobernación de El Elqui

Gobernación de Limarí

Gobernación de Choapa

Intendencia V Región

Gobernación de Petorca

Gobernación de Valparaíso

Gobernación de San Felipe de Aconcagua

Gobernación de Los Andes

Gobernación de Quillota

Gobernación de San Antonio

Gobernación de Isla de Pascua

Intendencia VI Región

Gobernación de Cachapoal

Gobernación de Colchagua

Gobernación de Cardenal Caro

Intendencia VII Región

Gobernación de Curicó

Gobernación de Talca

Gobernación de Linares

Gobernación de Cauquenes

Intendencia VIII Región

Gobernación de Ñuble

Gobernación de Bío-Bío

Gobernación de Concepción

Gobernación de Arauco

Intendencia IX Región

Gobernación de Malleco

Gobernación de Cautín

Intendencia X Región

Gobernación de Valdivia

Gobernación de Osorno

Gobernación de Llanquihue

Gobernación de Chiloé

Gobernación de Palena

Intendencia XI Región

Gobernación de Coihaique

Gobernación de Aysén

Gobernación de General Carrera

Intendencia XII Región

Gobernación de Capitán Prat

Gobernación de Ultima Esperanza

Gobernación de Magallanes

Gobernación de Tierra del Fuego

Gobernación de Antártica Chilena

Intendencia Región Metropolitana

Gobernación de Chacabuco

Gobernación de Cordillera

Gobernación de Maipo

Gobernación de Talagante

Gobernación de Melipilla

Gobernación de Santiago

B. WSZYSTKIE INNE PODMIOTY NA SZCZEBLU CENTRALNYM WŁĄCZAJĄC ICH ODDZIAŁY REGIONALNE I PODREGIONALNE, POD WARUNKIEM ŻE NIE MAJĄ ONE CHARAKTERU PRZEMYSŁOWEGO LUB HANDLOWEGO.

DODATEK  2

PODMIOTY NA SZCZEBLU PODCENTRALNYM ORAZ PODMIOTY PRAWA PUBLICZNEGO

Podmioty zamawiające zgodnie z postanowieniami niniejszego tytułu

TOWARY

Progi SDR 200.000

USŁUGI

Określone w dodatku 4

Progi SDR 200.000

ROBOTY BUDOWLANE

Określone w dodatku 5

Progi SDR 5.000.000

A. WYKAZ PODMIOTÓW

Municipalidad de Arica

Municipalidad de Iquique

Municipalidad de Pozo Almonte

Municipalidad de Pica

Municipalidad de Huara

Municipalidad de Camarones

Municipalidad de Putre

Municipalidad de General Lagos

Municipalidad de Camiña

Municipalidad de Colchane

Municipalidad de Tocopilla

Municipalidad de Antofagasta

Municipalidad de Mejillones

Municipalidad de Taltal

Municipalidad de Calama

Municipalidad de Ollagüe

Municipalidad de Maria Elena

Municipalidad de San Pedro De Atacama

Municipalidad de Sierra Gorda

Municipalidad de Copiapó

Municipalidad de Caldera

Municipalidad de Tierra Amarilla

Municipalidad de Chañaral

Municipalidad de Diego De Almagro

Municipalidad de Vallenar

Municipalidad de Freirina

Municipalidad de Huasco

Municipalidad de Alto Del Carmen

Municipalidad de La Serena

Municipalidad de La Higuera

Municipalidad de Vicuña

Municipalidad de Paihuano

Municipalidad de Coquimbo

Municipalidad de Andacollo

Municipalidad de Ovalle

Municipalidad de Río Hurtado

Municipalidad de Monte Patria

Municipalidad de Punitaqui

Municipalidad de Combarbalá

Municipalidad de Illapel

Municipalidad de Salamanca

Municipalidad de Los Vilos

Municipalidad de Canela

Municipalidad de Valparaíso

Municipalidad de Viña Del Mar

Municipalidad de Quilpue

Municipalidad de Villa Alemana

Municipalidad de Casablanca

Municipalidad de Quintero

Municipalidad de Puchuncaví

Municipalidad de Quillota

Municipalidad de La Calera

Municipalidad de La Cruz

Municipalidad de Hijuelas

Municipalidad de Nogales

Municipalidad de Limache

Municipalidad de Olmué

Municipalidad de Isla De Pascua

Municipalidad de San Antonio

Municipalidad de Santo Domingo

Municipalidad de Cartagena

Municipalidad de El Tabo

Municipalidad de El Quisco

Municipalidad de Algarrobo

Municipalidad de San Felipe

Municipalidad de Santa María

Municipalidad de Putaendo

Municipalidad de Catemu

Municipalidad de Panquehue

Municipalidad de Llay-Llay

Municipalidad de Los Andes

Municipalidad de San Esteban

Municipalidad de Calle Larga

Municipalidad de Rinconada

Municipalidad de La Ligua

Municipalidad de Cabildo

Municipalidad de Petorca

Municipalidad de Papudo

Municipalidad de Zapallar

Municipalidad de Juan Fernández

Municipalidad de Con-Con

Municipalidad de Buin

Municipalidad de Calera De Tango

Municipalidad de Colina

Municipalidad de Curacaví

Municipalidad de El Monte

Municipalidad de Isla De Maipo

Municipalidad de Pudahuel

Municipalidad de La Cisterna

Municipalidad de Las Condes

Municipalidad de La Florida

Municipalidad de La Granja

Municipalidad de Lampa

Municipalidad de Conchalí

Municipalidad de La Reina

Municipalidad de Maipú

Municipalidad de Estación Central

Municipalidad de Melipilla

Municipalidad de Ñuñoa

Municipalidad de Paine

Municipalidad de Peñaflor

Municipalidad de Pirque

Municipalidad de Providencia

Municipalidad de Puente Alto

Municipalidad de Quilicura

Municipalidad de Quinta Normal

Municipalidad de Renca

Municipalidad de San Bernardo

Municipalidad de San José De Maipo

Municipalidad de San Miguel

Municipalidad de Santiago

Municipalidad de Talagante

Municipalidad de Til Til

Municipalidad de Alhué

Municipalidad de San Pedro

Municipalidad de Maria Pinto

Municipalidad de San Ramón

Municipalidad de La Pintana

Municipalidad de Macul

Municipalidad de Peñalolen

Municipalidad de Lo Prado

Municipalidad de Cerro Navia

Municipalidad de San Joaquín

Municipalidad de Cerrillos

Municipalidad de El Bosque

Municipalidad de Recoleta

Municipalidad de Vitacura

Municipalidad de Lo Espejo

Municipalidad de Lo Barnechea

Municipalidad de Independencia

Municipalidad de Pedro Aguirre Cerda

Municipalidad de Huechuraba

Municipalidad de Padre Hurtado

Municipalidad de Rancagua

Municipalidad de Machalí

Municipalidad de Graneros

Municipalidad de Codegua

Municipalidad de Mostazal

Municipalidad de Peumo

Municipalidad de Las Cabras

Municipalidad de San Vicente

Municipalidad de Pichidegua

Municipalidad de Doñihue

Municipalidad de Coltauco

Municipalidad de Rengo

Municipalidad de Quinta De Tilcoco

Municipalidad de Requínoa

Municipalidad de Olivar

Municipalidad de Coinco

Municipalidad de Malloa

Municipalidad de San Fernando

Municipalidad de Chimbarongo

Municipalidad de Nancagua

Municipalidad de Placilla

Municipalidad de Santa Cruz

Municipalidad de Lolol

Municipalidad de Chépica

Municipalidad de Pumanque

Municipalidad de Paredones

Municipalidad de Palmilla

Municipalidad de Litueche

Municipalidad de Pichilemu

Municipalidad de Marchihue

Municipalidad de La Estrella

Municipalidad de Navidad

Municipalidad de Peralillo

Municipalidad de Curicó

Municipalidad de Romeral

Municipalidad de Teno

Municipalidad de Rauco

Municipalidad de Licantén

Municipalidad de Vichuquén

Municipalidad de Hualañé

Municipalidad de Molina

Municipalidad de Sagrada Familia

Municipalidad de Talca

Municipalidad de San Clemente

Municipalidad de Pelarco

Municipalidad de Río Claro

Municipalidad de Pencahue

Municipalidad de Maule

Municipalidad de Curepto

Municipalidad de Constitución

Municipalidad de Empedrado

Municipalidad de San Javier

Municipalidad de Linares

Municipalidad de Yerbas Buenas

Municipalidad de Colbún

Municipalidad de Longaví

Municipalidad de Parral

Municipalidad de Retiro

Municipalidad de Chanco

Municipalidad de Cauquenes

Municipalidad de Villa Alegre

Municipalidad de Pelluhue

Municipalidad de San Rafael

Municipalidad de Chillán

Municipalidad de Pinto

Municipalidad de Coihueco

Municipalidad de Ranquil

Municipalidad de Coelemu

Municipalidad de Quirihue

Municipalidad de Ninhue

Municipalidad de Portezuelo

Municipalidad de Trehuaco

Municipalidad de Cobquecura

Municipalidad de San Carlos

Municipalidad de Ñiquén

Municipalidad de San Fabián

Municipalidad de San Nicolás

Municipalidad de Bulnes

Municipalidad de San Ignacio

Municipalidad de Quillón

Municipalidad de Yungay

Municipalidad de Pemuco

Municipalidad de El Carmen

Municipalidad de Concepción

Municipalidad de Penco

Municipalidad de Hualqui

Municipalidad de Florida

Municipalidad de Tomé

Municipalidad de Talcahuano

Municipalidad de Coronel

Municipalidad de Lota

Municipalidad de Santa Juana

Municipalidad de Lebu

Municipalidad de Los Alamos

Municipalidad de Arauco

Municipalidad de Curanilahue

Municipalidad de Cañete

Municipalidad de Contulmo

Municipalidad de Tirúa

Municipalidad de Los Angeles

Municipalidad de Santa Bárbara

Municipalidad de Laja

Municipalidad de Quilleco

Municipalidad de Nacimiento

Municipalidad de Negrete

Municipalidad de Mulchén

Municipalidad de Quilaco

Municipalidad de Yumbel

Municipalidad de Cabrero

Municipalidad de San Rosendo

Municipalidad de Tucapel

Municipalidad de Antuco

Municipalidad de Chillán Viejo

Municipalidad de San Pedro De La Paz

Municipalidad de Chiguayante

Municipalidad de Angol

Municipalidad de Purén

Municipalidad de Los Sauces

Municipalidad de Renaico

Municipalidad de Collipulli

Municipalidad de Ercilla

Municipalidad de Traiguén

Municipalidad de Lumaco

Municipalidad de Victoria

Municipalidad de Curacautín

Municipalidad de Lonquimay

Municipalidad de Temuco

Municipalidad de Vilcún

Municipalidad de Freire

Municipalidad de Cunco

Municipalidad de Lautaro

Municipalidad de Perquenco

Municipalidad de Galvarino

Municipalidad de Nueva Imperial

Municipalidad de Carahue

Municipalidad de Saavedra

Municipalidad de Pitrufquén

Municipalidad de Gorbea

Municipalidad de Toltén

Municipalidad de Loncoche

Municipalidad de Villarrica

Municipalidad de Pucón

Municipalidad de Melipeuco

Municipalidad de Curarrehue

Municipalidad de Teodoro Schmidt

Municipalidad de Padre De Las Casas

Municipalidad de Valdivia

Municipalidad de Corral

Municipalidad de Mariquina

Municipalidad de Mafil

Municipalidad de Lanco

Municipalidad de Los Lagos

Municipalidad de Futrono

Municipalidad de Panguipulli

Municipalidad de La Unión

Municipalidad de Paillaco

Municipalidad de Río Bueno

Municipalidad de Lago Ranco

Municipalidad de Osorno

Municipalidad de Puyehue

Municipalidad de San Pablo

Municipalidad de Puerto Octay

Municipalidad de Río Negro

Municipalidad de Purranque

Municipalidad de Puerto Montt

Municipalidad de Calbuco

Municipalidad de Puerto Varas

Municipalidad de Llanquihue

Municipalidad de Fresia

Municipalidad de Frutillar

Municipalidad de Maullín

Municipalidad de Los Muermos

Municipalidad de Ancud

Municipalidad de Quemchi

Municipalidad de Dalcahue

Municipalidad de Castro

Municipalidad de Chonchi

Municipalidad de Queilén

Municipalidad de Quellón

Municipalidad de Puqueldón

Municipalidad de Quinchao

Municipalidad de Curaco De Velez

Municipalidad de Chaitén

Municipalidad de Palena

Municipalidad de Futaleufú

Municipalidad de San Juan De La Costa

Municipalidad de Cochamo

Municipalidad de Hualaihue

Municipalidad de Aysén

Municipalidad de Cisnes

Municipalidad de Coyhaique

Municipalidad de Chile Chico

Municipalidad de Cochrane

Municipalidad de Lago Verde

Municipalidad de Guaitecas

Municipalidad de Río Ibañez

Municipalidad de O'higgins

Municipalidad de Tortel

Municipalidad de Punta Arenas

Municipalidad de Puerto Natales

Municipalidad de Porvenir

Municipalidad de Torres Del Paine

Municipalidad de Rio Verde

Municipalidad de Laguna Blanca

Municipalidad de San Gregorio

Municipalidad de Primavera

Municipalidad de Timaukel

Municipalidad de Navarino

B. Wszystkie inne podcentralne podmioty prawa publicznego, włączając ich poddziały oraz wszystkie inne podmioty działające w interesie ogólnym i podlegające skutecznej kontroli zarządzania przez podmioty prawa publicznego, pod warunkiem że nie mają one charakteru przemysłowego lub handlowego.

DODATEK  3

PODMIOTY DZIAŁAJĄCE W SEKTORZE USŁUG PUBLICZNYCH

TOWARY

Progi SDR 400.000

USŁUGI

Określone w dodatku 4

Progi SDR 400.000

ROBOTY BUDOWLANE

Określone w dodatku 5

Progi SDR 5.000.000

A. WYKAZ PODMIOTÓW

Empresa Portuaria Arica

Empresa Portuaria Iquique

Empresa Portuaria Antofagasta

Empresa Portuaria Coquimbo

Empresa Portuaria Valparaíso

Empresa Portuaria San Antonio

Empresa Portuaria San Vicente-Talcahuano

Empresa Portuaria Puerto Montt

Empresa Portuaria Chacabuco

Empresa Portuaria Austral

Aeropuertos de propiedad del Estado, dependientes de la Dirección de Aeronáutica Civil.

B. Wszystkie inne przedsiębiorstwa publiczne, określone w artykule 138 litera c), których jednym z przedmiotów działalności jest którykolwiek z przedmiotów, o których mowa poniżej lub ich dowolna kombinacja:

a) zapewnianie terminali na lotniskach lub innego rodzaju terminali przewoźnikom lotniczym; oraz

b) zapewnianie portów morskich lub śródlądowych lub innego rodzaju terminali przewoźnikom morskim lub korzystającym z wodnych dróg śródlądowych.

DODATEK  4

USŁUGI

Do celów niniejszego tytułu oraz bez uszczerbku dla postanowień artykułu 137 ustęp 2, żadne usługi Powszechnego Wykazu Usług nie są wyłączone.

DODATEK  5

USŁUGI BUDOWLANE

Do celów niniejszego tytułu oraz bez uszczerbku dla postanowień artykułu 137 ustęp 2, żadne usługi budowlane objęte rozdziałem CPC dotyczącym robót budowlanych nie są wyłączone.

ZAŁĄCZNIK  XIII

WPROWADZENIE W ŻYCIE NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW CZĘŚCI IV, TYTUŁ IV W SFERZE ZAMÓWIEŃ RZĄDOWYCH

DODATEK  1

(Określony w artykule 137 ustęp 3 i artykule 138 podpunkt i))

KONCESJE NA ROBOTY BUDOWLANE

Zasady mające zastosowanie do koncesji na roboty budowlane

1. Przepisy dotyczące traktowania narodowego i niedyskryminacji mają zastosowanie do podmiotów objętych niniejszym tytułem przy przyznawaniu umów na koncesje na roboty budowlane, określonych w artykule 138 podpunkt i). W takim przypadku podmioty publikują zawiadomienie zgodnie z artykułem 147.

2. Jednakże ogłoszenie nie jest wymagane, jeżeli umowa na koncesje na roboty budowlane spełnia warunki, wymienione w artykule 145.

3. Poza przepisami wymienionymi w ustępie 1, ustawodawstwo krajowe Stron dotyczące koncesji ma zastosowanie.

4. Zakres stosowania koncesji na roboty budowlane przez podmioty Wspólnoty wymienionych w załączniku I, dodatek 3 podlega niniejszemu tytułowi zgodnie zdyrektywami dotyczącymi wspólnotowych zamówień publicznych.

DODATEK  2

  ⁴⁸

(Określony w artykule 147 ustęp 11 i artykule 142)

SPOSOBY PUBLIKACJI

1. WSPÓLNOTA

Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich

http://simap.eu.int

Austria

Österreichisches Bundesgesetzblatt Amtsblatt zur Wiener Zeitung

Sammlung von Entscheidungen des Verfassungsgerichtshofes

Sammlung der Entscheidungen des Verwaltungsgerichtshofes - administrativrechtlicher und finanzrechtlicher Teil

Amtliche Sammlung der Entscheidungen des OGH in Zivilsachen

Belgia

Ustawy, rozporządzenie królewskie, rozporządzenia ministerialne, okólniki ministerialne - Le Moniteur Belge

Orzecznictwo - Pasicrisie

Dania

Przepisy ustawowe i wykonawcze - Lovtidende

Orzeczenia sądowe - Ugeskrift for Retsvaesen

Wyroki i postępowanie administracyjne - Ministerialtidende

Wyroki wydawane przez Radę Apelacyjną ds. Zamówień Publicznych - Konkurrencerådets Dokumentation

Niemcy

Prawodawstwo i rozporządzenia - Bundesanzeiger - Herausgeber: der Bundesminister der Justiz

Orzeczenia sądowe: Entscheidungsammlungen des Bundesverfassungsgerichts, Bundesgerichtshofs, Bundesverwaltungsgerichts, Bundesfinanzhofs sowie der Oberlandesgerichte

Hiszpania

Prawodawstwo - Boletín Oficial des Estado

Wyroki sądowe - brak publikacji urzędowej

Francja

Prawodawstwo - Journal Officiel de la République française

Orzeczenia - Recueil des arrêts du Conseil d'Etat

Revue des marchés publics

Grecja

Pismo Urzędowe Rządu Grecji - Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας

Irlandia

Prawodawstwo i rozporządzenia - Iris Oifigiúil (Oficjalne Pismo Urzędowe Rządu Irlandii)

Włochy

Prawodawstwo - Gazetta Ufficiale

Orzeczenia - brak publikacji urzędowej

Luksemburg

Prawodawstwo - Mémorial

Orzeczenia - Pasicrisie

Niderlandy

Prawodawstwo - Nederlandse Staatscourant i/lub Staatsblad

Orzeczenia - brak publikacji urzędowej

Portugalia

Prawodawstwo - Diário da República Portuguesa 1^a Série A e 2^a série

Publikacje sądowe: Boletim do Ministério da Justiça

Colectânea de Acordos do Supremo Tribunal Administrativo

Colectânea de Jurisprudência das Relaçőes

Finlandia

Suomen Säädöskokoelma - Finlands Författningssamling (Zbiór ustaw Finlandii)

Szwecja

Svensk Författningssamling (Szwedzki Kodeks Ustaw)

Zjednoczone Królestwo

Prawodawstwo - HM Stationery Office

Orzeczenia - Law Reports

Instytucje publiczne - HM Stationery Office

Bułgaria

Ogłoszenia:

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

Dziennik Urzędowy (http://dv.parliament.bg)

Rejestr Zamówień Publicznych (www.aop.bg)

Ustawy i rozporządzenia:

Dziennik Urzędowy

Decyzje sądowe:

Naczelny Sąd Administracyjny (www.sac.government.bg)

Decyzje administracyjne ogólnego zastosowania i dowolej procedury:

Agencja Zamówień Publicznych (www.aop.bg)

Komisja Ochrony Konkurencji (www.cpc.bg)

Rumunia

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

Dziennik Urzędowy Rumunii

Elektroniczny system zamówień publicznych (www.e-licitatie.ro)

2. CHILE

Diario Oficial de la República de Chile

http://www.chilecompra.cl

DODATEK  3

(Określony w artykule 150)

OGRANICZENIA CZASOWE

Ogólne minimalne ograniczenia czasowe

1. Poza przypadkami określonymi w ustępie 3 i 4, podmioty zapewniają nie mniej niż 40 dni pomiędzy terminem publikacji planowanego zamówienia a ostatecznym terminem składania ofert przetargowych.

Ograniczenia czasowe przy zastosowaniu selektywnej procedury przetargowej

2. Jeżeli podmiot wymaga, aby dostawcy spełniali wymogi kwalifikacji w celu uczestnictwa w zamówieniu, podmiot zapewnia nie mniej niż 25 dni między terminem, w którym planowane zamówienie jest publikowane, a ostatecznym terminem składania wniosków o uczestnictwo oraz nie mniej niż 40 dni między terminem wydania zaproszenia do składania ofert przetargowych a ostatecznym terminem składania ofert przetargowych.

Możliwości skrócenia ogólnych ograniczeń czasowych

3. W następujących okolicznościach podmioty mogą ustanowić okres na składanie ofert przetargowych krótszy niż okresy określone w ustępie 1 i 2, pod warunkiem że okres ten jest wystarczająco długi, aby umożliwić dostawcom przygotowanie i złożenie odpowiedzi na oferty przetargowe oraz nie jest krótszy niż 10 dni przed ostatecznym terminem składania ofert przetargowych:

a) jeżeli zawiadomienie o planowanym zamówieniu zostało opublikowane 40 dni, ale nie więcej niż 12 miesięcy wcześniej;

b) w przypadku drugiej lub kolejnych publikacji, związanych z umowami o charakterze powtarzającym się;

c) w przypadku gdy podmiot zamawia towary lub usługi spoza oferty (towary lub usługi mające takie same specyfikacje techniczne jak towary lub usługi, które są sprzedawane lub oferowane na sprzedaż lub zwykle nabywane przez nabywców pozarządowych do celów pozarządowych); podmiot nie skraca ograniczeń czasowych z tego względu, jeżeli wymaga on, aby potencjalni dostawcy byli zakwalifikowani do uczestnictwa w zamówieniu przez złożeniem ofert przetargowych;

d) w przypadku gdy tryb pilności właściwie umotywowany przez podmiot zamawiający sprawia, że okresy określone w ustępie 1 i 2 są niewykonalne;

e) jeżeli okresy składania ofert przetargowych określone w ustępie 2, dotyczące zamówień przez podmioty wymienione w załącznikach XI i XII, dodatek 3, są uzgodnione na podstawie wzajemnej umowy między podmiotem a wybranymi dostawcami. W przypadku braku umowy podmiot może ustalić okresy, które są wystarczająco długie w celu umożliwienia odpowiedzi na ofertę przetargową;

f) jeżeli podmiot opublikuje zawiadomienie o planowanym zamówieniu zgodnie z artykułem 147 w formie elektronicznej, określonej w dodatku 2 niniejszego załącznika, i pełna dokumentacja przetargowa jest udostępniona w formie elektronicznej od początku publikacji zawiadomienia.

DODATEK  4

(Określony w artykule 158)

SPRAWOZDANIA STATYSTYCZNE

1. Jeżeli warunki określone w artykule 158 są spełnione, sprawozdania statyczne zawierają następujące informacje:

a) dla podmiotów w załącznikach XI i XII, dodatek 1, dane statystyczne dotyczące wartości szacunkowej umów przyznanych na zasadzie ogólnej oraz w podziale według podmiotów; dla podmiotów w załącznikach XI i XII, dodatki 2 i 3, dane statystyczne dotyczące wartości szacunkowej umów na zasadzie ogólnej oraz w podziale według kategorii podmiotów;

b) dla podmiotów w załącznikach XI i XII, dodatek 1, dane statystyczne dotyczące liczby i całkowitej wartości przyznanych umów, w podziale według podmiotów i kategorii produktów i usług zgodnie z jednolitymi systemami klasyfikacji; dla podmiotów w załącznikach XI i XII, dodatki 2 i 3, dane statystyczne dotyczące wartości szacunkowej przyznanych umów w podziale według kategorii podmiotów i kategotii produktów i usług; oraz

c) dla podmiotów w załącznikach XI i XII, dodatek 1, dane statystyczne, w podziale według podmiotów i kategorii produktów i usług, dotyczące liczby i całkowitej wartości przyznanych kontraktów we wszystkich przypadkach gdy procedury przetargowe inne niż procedura otwarta lub selekcyjna są stosowane; dla kategorii podmiotów w załącznikach XI i XII, dodatki 2 i 3, dane statystyczne dotyczące całkowitej wartości przyznanych umów powyżej wartości progowej we wszystkich przypadkach gdy procedury przetargowe inne niż procedura otwarta i selekcyjna są stosowane.

2. W przypadku gdy któraś ze Stron uzna, że informacje statystyczne, jakie dostarczyła, są niepełne, zapewnia ona również dane szacunkowe dotyczące faktycznych liczb lub wartości informacji wymaganych na podstawie artykułu 147 ustęp 11.

3. Komitet Stowarzyszenia regularnie ocenia potrzebę dokonania rewizji tych postanowień.

DODATEK  5

WARTOŚĆ PROGÓW

Każda ze Stron publikuje wartość progów na podstawie niniejszego tytułu, wyrażoną w euro i/lub w odpowiadającej walucie krajowej.

Dla Wspólnoty obliczenie tych wartości oparte jest na średniej dziennych wartości Specjalnych Praw Ciągnienia (SDR) do kursu walutowego euro oraz na średniej dziennych wartości walut krajowych wyrażonej w euro, w okresie 24 miesięcy, kończącym się ostatniego dnia sierpnia, poprzedzającego rewizję z mocą od dnia 1 stycznia. Wartość progów poddanych rewizji w ten sposób, w miarę potrzeby, zostaje zaokrąglona w dół do najbliższego tysiąca euro.

Dla Chile naliczanie tych wartości oparte jest na dziennych wartościach SDR do kursu walutowego peso chilijskiego na przestrzeni 24 miesięcy, kończących się ostatniego dnia sierpnia poprzedzającego dokonanie rewizji z mocą od dnia 1 stycznia. Wartość progów poddanych rewizji w ten sposób, w miarę potrzeby, zostaje zaokrąglona do najbliższego tysiąca peso chilijskich.

ZAŁĄCZNIK  XIV

(Dotyczący artykułu 164 i 165 Układu o Stowarzyszeniu)

DOTYCZĄCY PŁATNOŚCI BIEŻĄCYCH I PRZEPŁYWU KAPITAŁU

W odniesieniu do zobowiązań na podstawie artykułów 164 i 165 niniejszej Umowy Chile zastrzega sobie:

1. Prawo, bez uszczerbku dla ustępu 3 niniejszego załącznika, do utrzymania istniejących wymogów, że transfery z Chile wpływów pieniężnych ze sprzedaży wszystkich lub części inwestycji inwestora Wspólnoty lub z częściowej lub całkowitej likwidacji inwestycji nie mogą odbywać się przed okresem nieprzekraczającym:

i) w przypadku inwestycji wydanych w wykonaniu dekretu z mocą ustawy 600 Statut Inwestycji Zagranicznych (Decreto Ley 600, Estatuto de la Inversion Extranjera), jednego roku, jaki upłynął od terminu dokonania transferu do Chile; lub

ii) w przypadku inwestycji wydanych w wykonaniu ustawy 18657 ustawa w sprawie funduszu inwestycyjnego kapitału zagranicznego (Ley 18.657, Ley Sobre Fondo de Inversiones de Capitales Extranjeros), pięciu lat, jakie upłynęły od terminu dokonania transferu do Chile; oraz

2. Prawo do przyjmowania środków, zgodnie z artykułami 164 i 165 i niniejszym załącznikiem, ustanawiającymi przyszłe dobrowolne szczególne programy inwestycyjne poza ogólnym systemem inwestycji zagranicznych w Chile, z wyjątkiem sytuacji, w których którykolwiek z tych środków mógłyby ograniczać transfery z Chile wpływów pieniężnych ze sprzedaży wszystkich lub części inwestycji inwestora Wspólnoty lub z częściowej lub całkowitej likwidacji inwestycji na okres nieprzekraczający pięciu lat od daty transferu do Chile.

3. Prawo Banku Centralnego Chile do utrzymania lub przyjmowania środków zgodnie z Konstytucyjną Ustawą Zasadniczą Banku Centralnego Chile (Ley Orgánica Constitucional del Banco Central de Chile, Ley 18.840 (dalej zwaną "ustawą 18.840") lub innymi przepisami, w celu zapewnienia stabilności waluty i normalnego funkcjonowania płatności krajowych i zagranicznych. W tym celu Bank Centralny Chile jest upoważniony do regulowania wpływu środków pieniężnych oraz kredytów w obrocie i międzynarodowych kredytów i operacji walutowych. Bank Centralny Chile jest upoważniony również do wydawania rozporządzeń regulujących kwestie pieniężne, kredytowe, finansowe i dewizowe. Środki te obejmują, między innymi, ustanowienie ograniczeń dotyczących płatności bieżących i transferów (przepływ kapitału) do i z Chile, jak również transakcji z nimi związanych, takich jak wymóg depozytu, inwestycji lub kredytów z lub do innego kraju, które mają być przedmiotem wymogu dotyczacego rezerw ("encaje").

Bez względu na powyższe postanowienia, wymóg dotyczący rezerw, który Bank Centralny Chile może stosować na podstawie artykułu 49 No. 2 ustawy 18.840, nie przekracza 30 procent kwoty przelanej i nie dotyczy okresu przekraczającego dwa lata.

4. Przy zastosowaniu środków na podstawie niniejszego załącznika Chile, zgodnie z ustaleniami zawartymi w jego ustawodawstwie, nie stosuje dyskryminacji między Wspólnotą i każdym państwem trzecim, odnoszącej się do transakcji tego damego rodzaju.

ZAŁĄCZNIK  XV

(Określony w artykule 189 ustęp 2 Układu o Stowarzyszeniu)

WZÓR REGULAMINU PROCEDUR PROWADZENIA ZESPOŁÓW ARBITRAŻOWYCH

Przepisy ogólne

1. W niniejszym regulaminie:

"doradca" oznacza osobę zaangażowaną przez Stronę do udzielania porad lub pomocy tej Stronie w związku z postępowaniem zespołu arbitrażowego;

"Strona składająca wniosek" oznacza którąś ze Stron, która składa wniosek o ustanowienia zespołu arbitrażowego na mocy artykułu 184 niniejszej Umowy;

"zespół arbitrażowy" oznacza zespół arbitrażowy ustanowiony na podstawie artykułu 185 niniejszej Umowy;

"przedstawiciel Strony" oznacza pracownika lub jakąkolwiek osobę wyznaczoną przez departament rządowy lub agencję lub jakikolwiek podmiot rządowy Strony; oraz

"dzień" oznacza dzień kalendarzowy.

2. Strona, przeciwko której złożony został wniosek, odpowiedzialna jest za administrację logistyczną procedury rozstrzygania sporów, w szczególności za organizację przesłuchań, chyba że uzgodniono inaczej.

Notyfikacje

3. Wszelkie wnioski, zawiadomienia, pisemne wnioski lub inne dokumenty są dostarczane przez którąś ze Stron lub zespół arbitrażowy za potwierdzeniem odbioru, przesyłką rejestrowaną, kurierem, faksem, teleksem, telegramem lub w jakikolwiek inny sposób, który zapewnia rejestrację dokonania przesyłki.

4. Strona dostarcza kopię każdego pisemnego wniosku drugiej Stronie oraz każdemu z arbitrów. Kopia dokumentów dostarczana jest również w wersji elektronicznej.

5. Wszystkie notyfikacjie dokonywane są i dostarczane do Chile oraz do Wspólnoty, odpowiednio.

6. Nieznaczne błędy urzędowe we wnioskach, zawiadomieniach, pisemnych wnioskach lub innych dokumentach, związanych z postępowaniem arbitrażowym, mogą być poprawiane poprzez przesłanie nowego dokumentu, przy wyraźnym wskazaniu wprowadzonych zmian.

7. Jeżeli ostatni dzień dokonania przesyłki przypada na dzień wolny od pracy w Chile lub we Wspólnocie, dokument może być przesłany następnego dnia roboczego.

Wszczynanie postępowania arbitrażowego

8. Jeżeli Strony nie uzgodniły inaczej, zbierają się one wraz z zespołem arbitrażowym w ciągu siedmiu dni, następujących po dacie ustanowienia zespołu arbitrażowego w celu ustalenia kwestii, jakie Strony lub zespół arbitrażowy uznają za właściwe, włączając wynagrodzenie i wydatki, które wypłacane są na rzecz arbitrów, które normalnie odpowiadają standardom WTO.

9. a) Jeżeli Strony nie uzgodniły inaczej, zakres uprawnień zespołu arbitrażowego obejmuje:

"Badanie, w świetle odpowiednich postanowień Układu, kwesti odnoszących się do Komitetu Stowarzyszenia, orzekanie w sprawie spójności podejmowanych środków z częścią IV Układu oraz wydawanie orzeczeń, określonych w artykule 187 Układu."

b) zespoły arbitrażowe interpretują postanowienia niniejszej Umowy zgodnie ze zwyczajowymi zasadami interpretacji publicznego prawa międzynarodowego, przy należytym rozważeniu faktu, że Strony muszą realizować niniejszą Umowę w dobrej wierze oraz unikać naruszania swoich zobowiązań.

c) Strony natychmiast dostarczają uzgodniony zakres uprawnień zespołowi arbitrażowemu.

Wstępne składanie wniosków

10. Strona składająca wniosek dostarcza wstępny pisemny wniosek nie później niż 20 dni po dacie ustanowienia zespołu arbitrażowego. Strona, przeciwko której składany jest wniosek, dostarcza pisemny wniosek przeciwny nie później niż 20 dni po dacie dostarczenia wstępnego wniosku.

Działanie zespołów arbitrażowych

11. Przewodniczący zespołu arbitrażowego przewodniczy wszystkim jego posiedzeniom. Zespół arbitrażowy może przekazać przewodniczącemu upoważnienie do podejmowania decyzji administracyjnych i proceduralnych.

12. Z wyjątkiem sytuacji, w których niniejszy regulamin przewiduje inaczej, zespół arbitrażowy może prowadzić działalność w dowolny sposób, włączając połączenia telefoniczne, przekaz za pomocą faksu lub komputera.

13. Wyłącznie arbitrzy mogą brać udział w treści obrad zespołu arbitrażowego, ale zespół arbitrażowy może zezwolić, aby ich asystenci byli obecni w trakcie tych obrad.

14. Projekt każdej decyzji i orzeczenia pozostaje w wyłącznej odpowiedzialności zespołu arbitrażowego.

15. W przypadku wyniknięcia kwestii o charakterze proceduralnym, która nie jest objęta niniejszym regulaminem, zespół arbitrażowy może przyjąć właściwą procedurę, która nie jest sprzeczna z częścią IV niniejszej Umowy.

16. Jeżeli zespół arbitrażowy uzna, że istnieje potrzeba zmodyfikowania okresów mających zastosowanie do procedury lub wprowadzenia wszelkich innych dostosowań proceduralnych lub administracyjnych w postępowaniu, informuje on Strony w formie pisemnej o uzasadnieniu modyfikacji lub dostosowania, wskazując na niezbędny okres lub dostosowanie.

Przesłuchania

17. Przewodniczący ustala termin i godzinę w porozumieniu ze Stronami i innymi członkami zespołu arbitrażowego. Notyfikuje on na piśmie Stronom datę, godzinę oraz miejsce przesłuchania. Informacje te są również udostępniane publicznie przez Stronę odpowiedzialną za logistyczną administrację postępowania, jeżeli przesłuchanie jest otwarte dla publiczności. Jeżeli Strony wyrażają na to zgodę, zespół arbitrażowy może podjąć decyzję o niezwoływaniu przesłuchania.

18. Jeżeli Strony nie uzgodniły inaczej, przesłuchanie odbywa się w Brukseli, jeżeli Stroną składającą wniosek jest Chile, lub w Santiago, jeżeli Stroną składającą wniosek jest Wspólnota lub Wspólnota i jej Państwa Członkowskie.

19. Zespół arbitrażowy może zwoływać dodatkowe przesłuchania, jeżeli Strony wyrażą na to zgodę.

20. Wszyscy arbitrzy są obecni na przesłuchaniach.

21. Następujące osoby mogą uczestniczyć w przesłuchaniach, bez względu na to, czy postępowanie jest otwarte dla publiczności czy też nie:

a) przedstawiciele Strony;

b) doradcy Strony;

c) personel administracyjny, tłumacze ustni i pisemni i sprawozdawcy sądowi; oraz

d) asystenci arbitrów.

Wyłącznie przedstawiciel i doradca Strony może zwracać się do zespołu arbitrażowego.

22. Nie później niż na 5 dni przez terminem przesłuchania każda ze Stron dostarcza wykaz nazwisk osób, które będą przedstawiać ustne argumenty lub wystąpienia w trakcie przesłuchania w imieniu Strony i innych przedstawicieli lub doradców, którzy będą uczestniczyć w przesłuchaniu.

23. Przesłuchania zespołów arbitrażowych są zamknięte dla publiczności, jeżeli Strony nie uzgodnią inaczej. Jeżeli Strony podejmą decyzję, że przesłuchanie jest otwarte dla publiczności, część przesłuchania może jednakże być zamknięta dla publiczności, jeżeli zespół arbitrażowy, na wniosek Stron, podejmie taką decyzję z przyczyn uzasadnionych. W szczególności zespół arbitrażowy zbiera się na sesjach zamkniętych, jeżeli wnioski i argumenty Strony zawierają poufne informacje handlowe.

24. Zespół arbitrażowy prowadzi przesłuchanie w następujący sposób, zapewniając, że Stronie składającej wniosek oraz Stronie, przeciwko której składany jest wniosek, przyznano równą ilość czasu:

Argument

a) argument Strony składającej wniosek.

b) argument Strony, przeciwko której składany jest wniosek.

Argument przeciwny

a) odpowiedź Strony składającej wniosek.

b) odpowiedź Strony, przeciwko której składany jest wniosek.

25. Zespół arbitrażowy może kierować pytania do każdej ze Stron w dowolnym momencie w trakcie przesłuchania.

26. Zespół arbitrażowy zapewnia przygotowanie zapisu każdego przesłuchania oraz, w najwcześniejszym możliwym terminie po jego przygotowaniu, dostarcza kopię zapisu Stronom.

27. W ciągu dziesięciu dni po terminie przesłuchania każda ze Stron może dostarczyć dodatkowy pisemny wniosek, odpowiadający na wszelkie kwestie, wynikłe w trakcie przesłuchania.

Pytania w formie pisemnej

28. Zespół arbitrażowy może w każdym momencie postępowania zwracać się z pytaniami w formie pisemnej do jednej lub obu Stron. Zespół arbitrażowy dostarcza pytania w formie pisemnej do Strony lub Stron, do których są one skierowane.

29. Strona, do której zespół arbitrażowy kieruje pytania w formie pisemnej, dostarcza kopię wszelkich pisemnych odpowiedzi drugiej Stronie oraz zespołowi arbitrażowemu. Każda ze Stron ma możliwość dostarczenia uwag do odpowiedzi w formie pisemnej w ciągu pięciu dni po dacie dostarczenia.

Poufność

30. Strony zachowują poufność przesłuchań zespołu arbitrażowego, w stopniu, w jakim zespół odbywa przesłuchania w trakcie sesji zamkniętych na podstawie zasady 23. Każda ze Stron traktuje jako poufne informacje dostarczone przez drugą Stronę zespołowi arbitrażowemu, które Strona ta oznaczyła jako poufne. Jeżeli Strona konfliktu składa wersję poufną wniosku w formie pisemnej zespołowi arbitrażowemu, na wniosek drugiej Strony, dostarcza ona również jawne streszczenie informacji zawartych we wnioskach, które mogą zostać ujawnione publicznie, nie później niż 15 dni po terminie dostarczenia wniosku lub złożenia, w zależności od tego, co następuje później. Nic w niniejszym regulaminie nie uniemożliwia Stronie publicznego ujawnienia deklaracji dotyczących jej własnego stanowiska.

Kontakty ex parte

31. Zespół arbitrażowy nie spotyka się, ani nie kontaktuje ze Stroną pod nieobecność drugiej Strony.

32. Arbitrzy nie mogą omawiać aspektów związanych z przedmiotem postępowania ze Stroną lub z obiema Stronami pod nieobecność innych arbitrów.

Rola biegłych

33. Na wniosek Strony lub z własnej inicjatywy zespół arbitrażowy może uzyskać informacje i doradctwo techniczne ze strony dowolnych osób lub organów, które uzna za właściwe. Wszelkie informacje uzyskane w ten sposób przedkładane są Stronom w celu przedstawienia uwag.

34. Jeżeli składany jest wniosek o pisemne sprawozdanie biegłego, ograniczenia czasowe mające zastosowanie do postępowania arbitrażowego zostaje zawieszone na okres, rozpoczynający się w dniu dostarczenia wniosku i kończący się w dniu dostarczenia sprawozdania zespołowi arbitrażowemu.

Składanie wniosków amicus curiae

35. Jeżeli Strony nie uzgodniły inaczej, w ciągu trzech dni następujących po terminie ustanowienia zespołu arbitrażowego zespół arbitrażowy może przyjmować dobrowolne pisemne wnioski, pod warunkiem że są one składane w ciągu dziesięciu dni następujących po terminie ustanowienia zespołu arbitrażowego, że są one zwięzłe, a w żadnym przypadku nie są dłuższe niż 15 stron druku, włączają wszelkie załączniki, oraz że odnoszą się one bezpośrednio do kwestii faktycznych i prawnych, będących przedmiotem rozważań zespołu arbitrażowego.

36. Wniosek zawiera opis osoby, fizycznej lub prawnej, składającej wniosek, włączając charakter jej działalności oraz źródło finansowania, oraz określa charakter interesu, jaki osoba ta ma w postępowaniu arbitrażowym. Wniosek sporządzany jest w językach wybranych przez Strony zgodnie z regułą 39.

37. Zespół arbitrażowy wymienia w swoim orzeczeniu wszystkie konkluzje, które przyjął oraz które odpowiadają postanowieniom powyższych reguł. Zespół arbitrażowy nie jest zobowiązany do poruszania w swoim orzeczeniu faktycznych lub prawnych argumentów zawartych we wnioskach. Wszelkie wnioski przyjęte przez zespół arbitrażowy na podstawie niniejszej reguły są przedkładane Stronom w celu przedstawienia uwag.

Pilne przypadki

38. W pilnych przypadkach, określonych w artykule 187 ustęp 5 niniejszej Umowy, zespół arbitrażowy odpowienio dostosowuje okresy wymienione w niniejszym regulaminie.

Tłumaczenia ustne i pisemne

39. Każda ze Stron, w odpowiednim czasie przed dostarczeniem wstępnego wniosku w formie pisemnej w postępowaniu arbitrażowym, przedstawia drugiej Stronie oraz zespołowi arbitrażowemu w formie pisemnej informacje o języku, w którym sporządzane są wnioski pisemne i ustne.

40. Każda ze Stron zapewnia i ponosi koszty tłumaczenia jej wniosków pisemnych na język wybrany przez drugą Stronę.

41. Strona, przeciwko której składany jest wniosek, zapewnia tłumaczenie ustnych wniosków na język wybrany przez Strony.

42. Orzeczenia zespołu arbitrażowego wydawane są w języku lub językach wybranych przez Strony.

43. Poniesione koszty przygotowania tłumaczenia orzeczenia arbitrażowego ponoszone są jednakowo przez Strony.

44. Każda ze Stron może przedstawić uwagi dotyczące przetłumaczonej wersji dokumentu, która przygotowana została zgodnie z niniejszymi zasadami.

Obliczanie czasu

45. W przypadku gdy na podstawie niniejszej Umowy lub niniejszego regulaminu niezbędne jest podjęcie jakichkolwiek działań lub jeżeli zespół arbitrażowy wymaga podjęcia pewnych działań, w ciągu określonej liczby dni po, przed lub w określonym dniu lub w trakcie określonego działania, określony termin lub termin, w którym ma miejsce określone zdarzenie, nie są wliczane przy obliczaniu liczby dni.

46. W przypadku gdy, z powodu funkcjonowania reguły 7, Strona otrzyma dokument w dniu innym niż dzień, w którym ten sam dokument przyjęty jest przez drugą Stronę, każdy okres, którego obliczenie jest zależne od daty przyjęcia tego dokumentu, obliczany jest, począwszy od terminu przyjęcia ostatniego dokumentu.

Inne procedury

47. Niniejsze reguły mają zastosowanie do postępowania ustanowionego na mocy artykułu 188 ustępy 4, 5, 8 i 10 niniejszej Umowy, z wyjątkiem przypadków gdy:

a) Strona składająca wniosek na mocy artykułu 188 ustęp 4 dostarcza wstępny pisemny wniosek w ciągu 10 dni po dacie złożenia wniosku oraz Strona odpowiadająca dostarcza wniosek przeciwny w ciągu 10 dni po dacie dostarczenia wstępnego wniosku w formie pisemnej;

b) Strona składająca wniosek na mocy artykułu 188 ustęp 5 dostarcza wstępny pisemny wniosek w ciągu 10 dni po dacie złożenia wniosku oraz Strona odpowiadająca dostarcza wniosek przeciwny w ciągu 10 dni po dacie dostarczenia wstępnego wniosku w formie pisemnej;

c) Strona składająca wniosek na mocy artykułu 188 ustęp 8 dostarcza wstępny pisemny wniosek w ciągu 10 dni po dacie złożenia wniosku oraz Strona odpowiadająca dostarcza wniosek przeciwny w ciągu 10 dni po dacie dostarczenia wstępnego wniosku w formie pisemnej; oraz

d) Strona składająca wniosek na mocy artykułu 188 ustęp 10 dostarcza wstępny pisemny wniosek w ciągu 10 dni po dacie złożenia wniosku oraz Strona odpowiadająca dostarcza wniosek przeciwny w ciągu 10 dni po dacie dostarczenia wstępnego wniosku w formie pisemnej.

48. Jeżeli właściwe, zespół arbitrażowy ustala termin dostarczenia wszelkich dalszych wniosków pisemnych, włączając odpierające wnioski pisemne, w celu zapewnienia każdej ze Stron możliwości sporządzenia równej liczby wniosków pisemnych, na podstawie ograniczeń czasowych dotyczących postępowania zespołu arbitrażowego, określonego w artykule 188 niniejszej Umowy i w niniejszym regulaminie.

ZAŁĄCZNIK  XVI

(Określony w artykule 185 i 189 Układu o Stowarzyszeniu)

KODEKS POSTĘPOWANIA CZŁONKÓW ZESPOŁÓW ARBITRAŻOWYCH

Definicje

1. W niniejszym kodeksie postępowania:

a) "członek" oznacza członka zespołu arbitrażowego faktycznie ustanowionego na mocy arykułu 185 niniejszej Umowy;

b) "kandydat" oznacza osobę, której nazwisko znajduje się na liście arbitrów, określonych w arykule 185 ustęp 2 niniejszej Umowy i która jest brana pod uwagę przy wyznaczaniu członka zespołu arbitrażowego na mocy artykułu 185 ustęp 3 niniejszej Umowy;

c) "asystent" oznacza osobę, która na podstawie warunków wyznaczania członka przeprowadza badania lub zapewnia wsparcie dla członka;

d) "postępowanie", chyba że ustalono inaczej, oznacza postępowanie zespołu arbitrażowego na podstawie tytułu VIII, rozdział III niniejszej Umowy;

e) "kadra", w odniesieniu do członka, oznacza osoby pod kierunkiem i nadzorem członka, inne niż asystenci.

I. Obowiązki proceduralne

2. Każdy kandydat i członek unika niewłaściwych działań lub zapobiega pojawieniu się niewłaściwych działań, jest niezależny i podejmuje niepodzielne decyzje, unika bezpośrednich i pośrednich konfliktów interesów oraz stosuje się do wysokich standardów postępowania, tak aby spójność i bezstronność procedury rozstrzygania sporów została zachowana. Dawni członkowie muszą stosować się do zobowiązań ustanowionych w części V i VI niniejszego kodeksu postępowania.

II. Obowiązki ujawnienia

3. Przed potwierdzeniem wyboru na członka zespołu arbitrażowego, na mocy artykułu 185 niniejszej Umowy, kandydat ujawnia wszelkie interesy, relacje lub kwestie, które mogą wpłynąć na jego niezależność lub bezstronność lub które mogłyby w sposób uzasadniony stwarzać pozory nieprawidłowości lub stronniczości w postępowaniu. W tym celu kandydat podejmuje należne wysiłki w celu zapoznania się z takimi interesami, relacjami lub kwestiami.

4. Po dokonaniu wyboru członka, nadal podejmuje on należne wysiłki w celu zapoznania się z interesami, relacjami lub kwestiami, określonymi w regule 3 oraz ujawnia je. Obowiązek ujawnienia jest nieustający i wymaga, aby członek ujawnił wszelkie interesy, relacje lub kwestie, jakie mogą wyniknąć na którymkolwiek etapie procedury. Członek ujawnia te interesy, relacje i kwestie poprzez informowanie o nich w formie pisemnej Komitet Stowarzyszenia w celu rozważenia przez Strony.

III. Wypełnianie obowiązków przez kandydatów i członków

5. Kandydat, który zgadza się na wybór na członka, musi być dostępny w celu wykonywania lub musi wykonywać obowiązki członka w pełni i jak najszybciej w trakcie trwania postępowania.

6. Członek wypełnia wszystkie obowiązki w sposób uczciwy i staranny.

7. Członek stosuje się do niniejszego kodeksu postępowania.

8. Członek nie odmawia innym członkom możliwości uczestniczenia we wszelkich aspektach postępowania.

9. Członek rozważa wyłącznie kwestie wynikające z postępowania i niezbędne w celu podjęcia decyzji oraz nie przekazuje obowiązku podjęcia decyzji żadnej innej osobie.

10. Członek podejmuje wszelkie konieczne kroki w celu zapewnienia, że asystent i pracownicy stosują się do części I, II i VI niniejszego kodeksu postępowania.

11. Członek nie angażuje się w kontakty ex parte dotyczące postępowania.

12. Kandydat lub członek nie informują o kwestiach dotyczących faktycznego lub potencjalnego naruszenia niniejszego kodeksu postępowania, chyba że dotyczy to informowania Komitetu Stowarzyszenia lub jest to niezbędne w celu ustalenia, czy kandydat lub członek naruszył lub może naruszyć niniejszy kodeks.

IV. Niezależność i bezstronność członków

13. Członek jest niezależny i bezstronny. Członek działa w sposób uczciwy i unika stwarzania pozorów nieprawidłowości lub stronniczości.

14. Członek nie ulega wpływom własnych interesów, nacisków z zewnątrz, wpływom politycznym, wpływom publicznym, lojalności wobec Strony ani obawom przed krytyką.

15. Członek, bezpośrednio lub pośrednio, nie podejmuje żadnych zobowiązań, ani nie przyjmuje żadnych korzyści, które w jakikolwiek sposób wpływałyby lub sprawiałyby pozory wpływania na właściwe wykonywanie obowiązków członków.

16. Członek nie wykorzystuje własnej korzyści w zespole arbitrażowym w celu osiągania korzyści osobistych lub prywatnych. Członek unika działań, które mogłyby stwarzać pozory, że inni mają szczególne możliwości wywierania wpływu na członka. Członek podejmuje wszelkie wysiłki w celu zapobiegania lub zniechęcania innych osób od występowania w takiej roli.

17. Członek nie dopuszcza do tego, aby przeszłe lub istniejące relacje lub zobowiązania finansowe, handlowe, zawodowe, rodzinne lub społeczne wpływały na postępowanie członka lub orzeczenie.

18. Członek unika angażowania się we wszelkie relacje lub nabywanie wszelkich interesów finansowych, które mogą naruszyć bezstronność członka lub mogłyby w sposób uzasadniony stworzyć pozory nieprowidłowości lub stronniczości.

V. Obowiązki w niektórych sytuacjach

19. Członek lub były członek unika działań, które mogłyby stworzyć pozory, że członek był stronniczy przy realizowaniu swoich obowiązków lub korzystał z decyzji lub orzeczenia zespołu arbitrażowego.

VI. Zachowanie poufności

20. Członek lub były członek w żadnym momencie nie ujawnia, ani nie wykorzystuje żadnych informacji nieprzeznaczonych do wiadomości publicznej, dotyczących postępowania lub uzyskanych w trakcie postępowania poza informacjami do celów postępowania oraz w żadnym wypadku nie ujawnia ani nie wykorzystuje takich informacji w celu uzyskania korzyści osobistych lub korzyści dla innych osób lub w celu wywarcia negatywnego wpływu na interesy innych osób.

21. Członek nie ujawnia orzeczenia zespołu arbitrażowego przed jego publikacją.

22. Członek lub były członek w żadnym momencie nie ujawnia treści obrad zespołu arbitrażowego ani poglądów innego członka.

VII. Obowiązki asystentów i członków kadry

23. Część I (Obowiązki proceduralne), II (Obowiązki ujawnienia) i VI (Zachowanie poufności) niniejszego kodeksu postępowania mają zastosowanie również do asystentów i członków kadry.

ZAŁĄCZNIK  XVII

(Określony w artykule 193 ustęp 4 Układu o Stowarzyszeniu)

WYKONANIE NIEKTÓRYCH DECYZJI CZĘŚCI IV

Decyzje określone w artykule 193 ustęp 4 niniejszej Umowy wykonywane są zgodnie z następującą procedurą:

a) W przypadku Chile, zgodnie z postanowieniami artykułu 50 numer 1, ustęp 2 Konstytucji Politycznej Republiki Chile.

b) W przypadku Wspólnoty i jej Państw Członkowskich, zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami wewnętrznymi.

AKT KOŃCOWY

Przedstawiciele

KRÓLESTWA BELGII,

KRÓLESTWA DANII,

REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

REPUBLIKI GRECKIEJ,

KRÓLESTWA HISZPANII,

REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

IRLANDII,

REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

WIELKIEGO KSIĘSTWA LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWA NIDERLANDÓW,

REPUBLIKI AUSTRII,

REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

REPUBLIKI FINLANDII,

KRÓLESTWA SZWECJI,

ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiających się Stron Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz Traktatu o Unii Europejskiej, zwanych dalej "Państwami Członkowskimi", oraz

WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ, zwanej dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

REPUBLIKI CHILE, zwanej dalej "Chile",

z drugiej strony,

zebrani w Brukseli dnia 18 listopada 2002 roku w celu podpisania Układu ustanawiającego Stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej Strony, w momencie podpisywania Układu:

– przyjęli następujące załączniki i następujące wspólne deklaracje:

- ZAŁĄCZNIK I	HARMONOGRAM ZNOSZENIA OPŁAT CELNYCH WSPÓLNOTY
	(Określony w artykułach 60, 65, 68 i 71)
- ZAŁĄCZNIK II	HARMONOGRAM ZNOSZENIA OPŁAT CELNYCH CHILE
	(Określony w artykułach 60, 66, 69 i 72)
- ZAŁĄCZNIK III	DEFINICJA POJĘCIA POCHODZENIA PRODUKTÓW I METODY WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ
	(Określony w artykule 58)
- ZAŁĄCZNIK IV	UMOWA W SPRAWIE ŚRODKÓW SANITARNYCH I FITOSANITARNYCH STOSOWANYCH W HANDLU ZWIERZĘTAMI I PRODUKTAMI ZWIERZĘCYMI, ROŚLINAMI, PRODUKTAMI ROŚLINNYMI I INNYMI TOWARAMI ORAZ DOBROSTANEM ZWIERZĄT
	(Określona w artykule 89)
- ZAŁĄCZNIK V	UMOWA W SPRAWIE HANDLU WINEM
	(Określona w artykule 90)
- ZAŁĄCZNIK VI	UMOWA W SPRAWIE HANDLU NAPOJAMI SPIRYTUSOWYMI I NAPOJAMI AROMATYZOWANYMI
	(Określona w artykule 90)
- ZAŁĄCZNIK VII	HARMONOGRAM ZOBOWIĄZAŃ SZCZEGÓLNYCH DOTYCZĄCYCH USŁUG
	(Określony w artykule 99)
- ZAŁĄCZNIK VIII	HARMONOGRAM ZOBOWIĄZAŃ SZCZEGÓLNYCH DOTYCZĄCYCH USŁUG FINANSOWYCH
	(Określony w artykule 120)
- ZAŁĄCZNIK IX	ORGANY ODPOWIEDZIALNE ZA USŁUGI FINANSOWE
	(Określone w artykule 127)
- ZAŁĄCZNIK X	HARMONOGRAM ZOBOWIĄZAŃ SZCZEGÓLNYCH DOTYCZĄCYCH DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ
	(Określony w artykule 132)
- ZAŁĄCZNIK XI	PRZEPISY WSPÓLNOTY DOTYCZĄCE ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH
	(Określone w artykule 137)
- ZAŁĄCZNIK XII	PRZEPISY CHILE DOTYCZĄCE ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH
	(Określone w artykule 137)
- ZAŁĄCZNIK XIII	ZAMÓWIENIA PUBLICZNE WYKONANIE NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW CZĘŚCI IV, TYTUŁ IV
- ZAŁĄCZNIK XIV	DOTYCZĄCY PŁATNOŚCI BINEŻĄCYCH I PRZEPŁYWU KAPITAŁU
	(Dotyczący artykułów 164 i 165)
- ZAŁĄCZNIK XV	WZÓR REGULAMINU PROCEDUR PROWADZENIA ZESPOŁÓW ARBITRAŻOWYCH
	(Określony w artykule 189)
- ZAŁĄCZNIK XVI	KODEKS POSTĘPOWANIA CZŁONKÓW ZESPOŁÓW ARBITRAŻOWYCH
	(Określony w artykułach 185 i 189)
- ZAŁĄCZNIK XVII	WYKONANIE NIEKTÓRYCH DECYZJI CZĘŚCI IV
	(Określone w artykule 193 ustęp 4)

WSPÓLNE DEKLARACJE

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 46

Szczegóły dotyczące stosowania zasad, uzgodnionych w artykule 46, będą stanowiły część Umów określonych w artykule 46 ustępy 3 i 4.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 1 załącznika III

Strony uznają istotną rolę organów wyznaczonych do realizacji obowiązków związanych z certyfikacją i weryfikacją pochodzenia, określonych w załączniku III, tytuły V i VI oraz określonych w artykule 1 litera m).

W związku z tym oraz jeżeli zainstnieje potrzeba wyznaczenia innego organu rządowego, Strony zgadzają się rozpocząć formalne konsultacje najwcześniej jak to możliwe w celu zagwarantowania, że organ pełniący funkcje w następnej kolejności będzie w stanie skutecznie wykonywać wszystkie obowiązki, ustanowione w tym załączniku.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 4 załącznika III

Strony oświadczają, że postanowienia załącznika III, w szczególności postanowienia arykułu 4, są bez uszczerbku dla praw i obowiązków obu Stron wynikających z Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie prawa morza ("UNCLOS").

Strony jako sygnatariusze UNCLOS wyraźnie przypominają o uznawaniu i akceptacji ich suwerennych praw państwa nadbrzeżnego do celów poszukiwania i eksploatacji, zachowania i zarządzania zasobami naturalnymi wyłącznej strefy ekonomicznej, jak również ich jurysdykcji i innych praw, jakim podlega ta strefa, przewidzianych w artykule 56 UNCLOS i w innych odnośnych postanowieniach tej Konwencji.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 6 załącznika III

Strony zgadzają się odwoływać się do procedury przewidzianej w artykule 38 załącznika III, mając na względzie ponowne zbadanie, jeśli będzie to potrzebne, wykazu operacji, uznanych za niewystarczające opracowanie lub przetworzenie, w celu nadania statusu produktów pochodzących określonych w artykule 6 ustęp 1 tego załącznika.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułów 16 i 20 załącznika III

Strony zgadzają się zbadać możliwość wprowadzenia innych środków certyfikacji pochodzenia produktów, jak również możliwości wykorzystania elektronicznego przekazu dowodów pochodzenia. W przypadku odniesienia do własnoręcznego podpisu Strony zgadzają się rozważyć możliwość wprowadzenia form podpisu innych niż podpis własnoręczny.

Wspólna deklaracja dotycząca Księstwa Andory

1. Produkty pochodzące z Księstwa Andory, objęte rozdziałami 25-97 Zharmonizowanego Systemu, są akceptowane przez Chile jako pochodzące ze Wspólnoty w rozumieniu części IV, tytuł II niniejszej Umowy.

2. Załącznik III stosuje się mutatis mutandis w celu określenia statusu pochodzenia wyżej wspomnianych produktów.

Wspólna deklaracja dotycząca Republiki San Marino

1. Produkty pochodzące z Republiki San Marino będą uznawane przez Chile za pochodzące ze Wspólnoty w rozumieniu części IV, tytuł II niniejszej Umowy.

2. Załącznik III stosuje się mutatis mutandis w celu określenia statusu pochodzenia wyżej wspomnianych produktów.

Wspólna deklaracja odnosząca się do praktyk enologicznych

Strony uznają, że dobre praktyki enologiczne, określone w artykule 19 załącznika V (Umowa w sprawie handlu winem), są elementem procesów, zabiegów i technik produkcji wina, zatwierdzonych przez prawodawstwo każdej ze Stron, których głównym celem jest poprawa jakości wina, bez jednoczesnej utraty jego zasadniczego charakteru oraz które pozwalają na zachowanie oryginalności produktu oraz zabezpieczenie głównych cech zbioru winogron, który nadaje im specyficzne właściwości.

Wspólna deklaracja odnosząca się do wymogów związanych z praktykami i procesami enologicznymi zawartymi w dodatku V załącznika V, w dniu wejścia w życie niniejszej Umowy

Strony zgadzają się, że bez uszczerbku dla postanowień artykułu 26 załącznika V (Umowa w sprawie handlu winem), praktyki i procesy enologiczne zawarte w dodatku V tego załącznika w dniu wejścia w życie niniejszej Umowy, spełniają wymogi określone w artykule 19 tego załącznika.

Wspólna deklaracja odnosząca się do artykułu 24 ustęp 1 TRIPS

Strony zgadzają się, że postanowienia tytułu I załącznik V (Umowa w sprawie handlu winem) spełniają odnośne obowiązki na mocy artykułu 24 ustęp 1 TRIPs, jeżeli chodzi o poszczególne warunki określone w dodatkach I i II.

Wspólna deklaracja w sprawie nazwy zastępczej dla "Champagne" lub "Champaña"

Strony zgadzają się, że nie wyrażają sprzeciwu wobec stosowania następujących nazw jako nazw zastępczych dla "Champagne" lub "Champaña":

– Espumoso,

– Vino Espumoso,

– Espumante,

– Vino Espumante,

– Sparkling Wine,

– Vin Mousseux.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 8 ustęp 5 litera c) załącznika V

Strony biorą pod uwagę, że Chile akceptuje słowa "oznaczenie geograficzne" w artykule 8 ustęp 5 litera c) załącznika V (Umowa w sprawie handlu winem) na wniosek Wspólnoty. Strony zgadzają się, że jest to bez uszczerbku dla zobowiązań Chile, wynikających z Porozumienia WTO, będących przedmiotem interpretacji zespołów ustanowionych przez Organ ds. Rozstrzygania Sporów WTO oraz przez Organ Apelacyjny WTO.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułów 10 i 11 załącznika V

Strony biorą pod uwagę odniesienia w artykułach 10 i 11 załącznika V (Umowa w sprawie handlu winem) do chilijskiego rejestru znaków towarowych, ustanowionego dnia 10 czerwca 2002 roku. Zgadzają się one, że w przypadku wystąpienia błędu związanego z brakiem zamieszczenia znaku w tym rejestrze, ustanowionym dnia 10 czerwca 2002 roku oraz gdy znak ten jest również identyczny, podobny lub zawiera tradycyjne określenie, wymienione w dodatku III tego załącznika, wówczas Strony podejmą wspólne działania w celu zapewnienia, że taki znak towarowy nie jest stosowany w celu opisu lub prezentacji wina kategorii, dla których dane tradycyjne określenie wymienione jest w tym dodatku.

Wspólna deklaracja w sprawie szczególnych znaków towarowych

Chilijski znak towarowy "Toro", zawarty w dodatku VI załącznika V, zostaje anulowany w odniesieniu do wina.

Chilijski znak towarowy wymieniony w dodatku VII załącznika V zaostaje anulowany dla kategorii wina, dla których jest on wymieniony w dodatku III wykaz B załącznika V.

Wspólna deklaracja odnosząca się do artykułu 24 ustęp 1 Porozumienia WTO TRIPS

Strony zgadzają się, że postanowienia tytułu I załącznika VI spełniają ich odnośne zobowiązania na mocy artykułu 24 ustęp 1 Porozumienia WTO TRIPS, w kwestii poszczególnych warunków określonych w dodatku I tego załącznika.

Wspólna deklaracja w sprawie Pisco

Wspólnota uznaje denominację pochodzenia Pisco do wyłącznego stosowania produktów pochodzących z Chile. W żaden sposób nie narusza to praw, które Wspólnota może uznawać poza Chile, wyłącznie wobec Peru.

Wspólna deklaracja dotycząca odpowiedzialności finansowej

Strony zgadzają się pracować w ramach niniejszej Umowy w celu ustanowienia przepisów dotyczących kwestii odpowiedzialności finansowej za niezwrócone, zwrócone lub umorzone należności celne przywozowe, w następstwie błędów natury administracyjnej.

Wspólna deklaracja dotycząca wytycznych dla inwestorów

Strony przypominają ich wielonarodowym przedsiębiorstwom o zaleceniach dotyczących stosowania się do Wytycznych OECD dla Przedsiębiorstw Wielonarodowych, bez względu na to, gdzie one działają.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 189 ustęp 3

Strony zobowiązują się wyrazić zgodę na ustanowienia zespołu zajmującego się sprawami publicznymi, jeżeli oraz kiedy zasada ta stosowana jest w WTO.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 196

Strony zgadzają się, że artykuł 196 zawiera zwolnienia podatkowe określone w artykule XIV GATS oraz przypisy do niego,

– wzięli pod uwagę następujące deklaracje:

DEKLARACJE WSPÓLNOTY

Deklaracja dotycząca artykułu 13 w sprawie dialogu politycznego

Przewodniczący Komisji, jak również Wysoki Przedstawiciel Unii Europejskiej powinni również uczetniczyć w regularnych spotkaniach między szefami państw lub rządów.

Deklaracja

Postanowienia niniejszej Umowy, które wchodzą w zakres części III, tytuł IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, wiążą Zjednoczone Królestwo oraz Irlandię jako oddzielne Umawiające się Strony, a nie jako część Wspólnoty Europejskiej, do czasu, kiedy Zjednoczone Królestwo lub Irlandia (co może mieć miejsce) notyfikują Chile, że zostają związane jako część Wspólnoty Europejskiej zgodnie z Protokołem w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. To samo ma zastosowanie do Danii, zgodnie z Protokołem załączonym do tych Traktatów w sprawie stanowiska Danii.

Deklaracja dotycząca Turcji

Wspólnota przypomina, że zgodnie z obowiązującą unią celną między Wspólnotą a Turcją, kraj ten ma obowiązek wobec krajów niebędących członkami Wspólnoty dostosowania się do Wspólnej Taryfy Celnej oraz, stopniowo, do systemu ceł preferencyjnych Wspólnoty, podejmując niezbędne środki i negocjując umowy na wzajemnie korzystnych zasadach z zainteresowanymi krajami. Co za tym idzie, Wspólnota zaprasza Chile do rozpoczęcia rokowań z Turcją najszybciej jak to możliwe.

Deklaracja dotycząca stosowania nazw gatunków win zatwierdzonych w Chile

Wspólnota zgadza się na modyfikację załącznika IV do rozporządzenia (EWG) nr 3201/90 w ciągu trzech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej Umowy, w celu zmiany gatunków win w punkcie 7 "Chile", wobec następujących nazw, obecnie zatwierdzonych w Chile:

Nazwy odmian winorośli zatwierdzonych w Chile
Nazwa	Synonim
Biała odmiana
Chardonnay	Pinot Chardonnay
Chenin blanc	Chenin
Gewürztraminer
Marsanne
Moscatel de Alejandria	Blanca Italia
Moscatel rosada
Pedro Jiménez	Pedro Ximenez
Pinot blanc	Pinot bianco, Burgunder Weisser
Pinot gris
Riesling
Roussanne
Sauvignon blanc	Blanc Fumé, Fumé
Sauvignon gris	Sauvignon Rose
Sauvignon vert
Semillón
Torontel
Viognier
Czerwona odmiana
Cabernet franc	Cabernet franco
Cabernet sauvignon	Cabernet
Carignan	Carignane, Cariñena
Carmenère	Grande Vidure
Cot	Cot rouge, Malbec, Malbek, Malbeck
Merlot
Mourvedre	Monastrell, Mataro
Nebbiolo
Pais	Mission, Criolla
Petit verdot
Petite Syrah	Durif
Pinot noir	Pinot negro
Portugais bleu
Sangiovese	Nielluccio
Syrah	Sirah, Shiraz
Tempranillo
Verdot
Zinfandel

Deklaracja dotycząca uznawania win z nazwą pochodzenia Chile

Wspólnota zgadza się uznawać wina z Chile z nazwą pochodzenia jako wina "VCPRD".

DEKLARACJE CHILE

Deklaracja dotycząca stosowanych określeń

Chile zmienia swoje prawodawstwo wewnętrzne w kwestii wszelkich określeń wymienionych w dodatku I załącznika V (Umowa w sprawie handlu winem), co może być niezbędne w celu zaprzestania zapewniania, że określenia te stosowane są w tym samym języku, co nazwy niektórych win w Chile, jak przewiduje artykuł 24 ustęp 6 WTO TRIPS.

Deklaracja dotycząca nazw pospolitych

Rząd Chile ma zamiar dokonać zmiany prawodawstwa zgodnie z załącznikiem V (Umowa w sprawie handlu winem), dotyczącym rozporządzenia w sprawie powszechnego stosowania określeń chronionych na podstawie załącznika.

Deklaracja dotycząca stosowania

Rząd Chile, działając w zakresie swojej właściwości, zgodnie z systemem konstytucyjnym i prawnym oraz w celu osiągnięcia celów uzgodnionych między Stronami, przyjmuje niezbędne środki w celu uzyskania pełnej zgodności z postanowieniami zawartymi w tytule I załącznika V (Umowa w sprawie handlu winem).

Deklaracja dotycząca stosowanych określeń

Chile zmienia swoje wewnętrzne prawodawstwo w kwestii wszelkich określeń wymienionych w dodatku I załącznika VI (Umowa w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi), co może być niezbędne w celu zaprzestania zapewniania, że określenia te stosowane są w tym samym języku, co wspólne nazwy niektórych napojów spirytusowych i napojów aromatyzowanych na jego terytorium, jak przewiduje artykuł 24 ustęp 6 WTO TRIPS.

Deklaracja dotycząca nazw pospolitych

Rząd Chile ma zamiar dokonać zmiany prawodawstwa zgodnie z załącznikiem VI (Umowa w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi), dotyczącym rozporządzenia w sprawie powszechnego stosowania określeń chronionych na podstawie załącznika.

Deklaracja dotycząca stosowania

Rząd Chile, działając w zakresie swojej właściwości, zgodnie z systemem konstytucyjnym i prawnym oraz w celu osiągnięcia celów uzgodnionych między Stronami, przyjmuje niezbędne środki w celu uzyskania pełnej zgodności z postanowieniami zawartymi w tytule I załącznika VI (Umowa w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi).

Deklaracja dotycząca ryb

Chile deklaruje, że będzie stosować postanowienia Protokołu w sprawie przedsiębiorstw połowowych, począwszy od dnia, w którym Wspólnota rozpocznie stosowanie Harmonogramu Znoszenia Ceł na ryby i produkty rybołówstwa określone w części IV tytuł II.

EN FE DE LO CUAL, los plenipotenciarios abajo firmantes suscriben la presente Acta final.

TIL BEKRÆFTELSE HERAF har undertegnede befuldmægtigede underskrevet denne slutakt.

ZU URKUND DESSEN haben die unterzeichneten Bevollmächtigten ihre Unterschrift unter diese Schlussakte gesetzt.

ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, οι υπογράφοντες πληρεξούσιοι έθεσαν την υπογραφή τους κάτω από την παρούσα Τελική Πράξη.

IN WITNESS WHEREOF, the undersigned Plenipotentiaries have signed this Final Act.

EN FOI DE QUOI les plénipotentiaires soussignés ont signé le présent acte final.

IN FEDE DI CHE, i sottoscritti plenipotenziari hanno apposto le loro firme in calce al presente atto finale.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekende gevolmachtigden hun handtekening onder deze slotakte hebben gesteld.

EM FÉ DO QUE, os plenipotenciários abaixo-assinados apuseram as suas assinaturas no final da presente Acta Final.

TÄMÄN VAKUUDEKSI allekirjoittaneet täysivaltaiset edustajat ovat allekirjoittaneet tämän päätösasiakirjan.

TILL BEVIS HÄRPÅ har undertecknade befullmäktigade undertecknat denna slutakt.

Hecho en Bruselas, el dieciocho de noviembre del dos mil dos.

Udfærdiget i Bruxelles den attende november to tusind og to.

Geschehen zu Brüssel am achtzehnten November zweitausendundzwei.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκαοκτώ Νοεμβρίου δύο χιλιάδες δύο.

Done at Brussels on the eighteenth day of November in the year two thousand and two.

Fait à Bruxelles, le dix-huit novembre deux mille deux.

Fatto a Bruxelles, addì diciotto novembre duemiladue.

Gedaan te Brussel, de achttiende november tweeduizend en twee.

Feito em Bruxelas, em dezoito de Novembro de dois mil e dois.

Tehty Brysselissä kahdeksantenatoista päivänä marraskuuta vuonna kaksituhattakaksi.

Som skedde i Bryssel den artonde november tjugohundratvå.

Pour le Royaume de Belgique

Voor het Koninkrijk België

Für das Königreich Belgien

(podpis pominięto)

Cette signature engage également la Communauté française, la Communauté flamande, la Communauté germanophone, la Région wallonne, la Région flamande et la Région de Bruxelles-Capitale.

/ Deze handtekening verbindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest.

/ Diese Unterschrift bindet zugleich die Deutschsprachige Gemeinschaft, die Flämische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft, die Wallonische Region, die Flämische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt.

På Kongeriget Danmarks vegne

(podpis pominięto)

Für die Bundesrepublik Deutschland

(podpis pominięto)

Για την Ελληνική Δημοκρατία

(podpis pominięto)

Por el Reino de España

(podpis pominięto)

Pour la République française

(podpis pominięto)

Thar cheann Na hÉireann

For Ireland

(podpis pominięto)

Per la Repubblica italiana

(podpis pominięto)

Pour le Grand-Duché de Luxembourg

(podpis pominięto)

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

(podpis pominięto)

Für die Republik Österreich

(podpis pominięto)

Pela República Portuguesa

(podpis pominięto)

Suomen tasavallan puolesta

För Republiken Finland

(podpis pominięto)

För Konungariket Sverige

(podpis pominięto)

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

(podpis pominięto)

Por la Comunidad Europea

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Voor de Europese Gemeenschap

Pela Comunidade Europeia

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

(podpis pominięto)

Por la República de Chile

* Układ uzupełniony przez Protokół dodatkowy do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 1 listopada 2005 r.

1 Z dniem 16 października 2006 r. warunki określone w art. 65 tracą moc w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty produktów wymienionych w załączniku do decyzji Rady Stowarzyszenia UE-Chile nr 2/2006 (2006/792/WE) z dnia 16 października 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.322.5) zmieniającej nin. umowę międzynarodową, zgodnie z art. 2 tejże decyzji.

2 Z dniem 16 października 2006 r. warunki określone w art. 68 tracą moc w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty produktów wymienionych w załączniku do decyzji Rady Stowarzyszenia UE-Chile nr 2/2006 (2006/792/WE) z dnia 16 października 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.322.5) zmieniającej nin. umowę międzynarodową, zgodnie z art. 2 tejże decyzji.

3 Z dniem 16 października 2006 r. warunki określone w art. 71 tracą moc w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty produktów wymienionych w załączniku do decyzji Rady Stowarzyszenia UE-Chile nr 2/2006 (2006/792/WE) z dnia 16 października 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.322.5) zmieniającej nin. umowę międzynarodową, zgodnie z art. 2 tejże decyzji.

4 Z dniem 23 czerwca 2006 r. warunki określone w art. 72 tracą moc w odniesieniu do przywozu do Chile produktów wymienionych w załączniku do decyzji Rady Stowarzyszenia UE-Chile nr 1/2006 (2006/462/WE) z dnia 24 kwietnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.183.17) zmieniającej nin. umowę międzynarodową, zgodnie z art. 2 tejże decyzji.

5 Załącznik I:

-zmieniony przez art. 2Protokołu dodatkowego do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 1 maja 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1decyzji Rady Stowarzyszenie UE-Chile nr 2/2006 (2006/792/WE) z dnia 16 października 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.322.5) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 16 października 2006 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 2umowy międzynarodowej z dnia 29 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.196.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 2013 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

6 Załącznik III:

-zmieniony przez art. 3i 4umowy międzynarodowej z dnia 29 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.196.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 2013 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1decyzji nr 2/2015 (2017/958) z dnia 30 listopada 2015 r. (Dz.U.UE.L.2017.144.35) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 5 września 2017 r.

7 Załącznik III art. 17 ust. 4:

- zmieniony przez art. 3 Protokołu dodatkowego do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 16 grudnia 2004 r.

- zmieniony przez art. 2 Drugiego protokołu dodatkowego do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.07.251.2) z dniem 1 stycznia 2007 r.

8 Załącznik III art. 18 ust. 2:

- zmieniony przez art. 3 Protokołu dodatkowego do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 16 grudnia 2004 r.

- zmieniony przez art. 2 Drugiego protokołu dodatkowego do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.07.251.2) z dniem 1 stycznia 2007 r.

9 Załącznik III dodatek III zmieniony przez art. 4 Protokołu dodatkowego do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 16 grudnia 2004 r.

10 Załącznik III dodatek IV:

-zmieniony przez art. 5 Protokołu dodatkowego do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 16 grudnia 2004 r.

- zmieniony przez art. 3 Drugiego protokołu dodatkowego do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.07.251.2) z dniem 1 stycznia 2007 r.

11 Załącznik IV dodatek I zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2006 (2007/177/WE)Wspólnego Komitetu Zarządzającego z dnia 9 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.07.86.20) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 9 listopada 2006 r.

12 Załącznik IV dodatek III zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2006 (2007/177/WE)Wspólnego Komitetu Zarządzającego z dnia 9 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.07.86.20) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 9 listopada 2006 r.

13 Załącznik IV dodatek XI zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2006 (2007/177/WE)Wspólnego Komitetu Zarządzającego z dnia 9 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.07.86.20) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 9 listopada 2006 r.

14 Załącznik V art. 5 ust. 2 zmieniony przez pkt 1 dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

15 Załącznik V art. 7 ust. 2 zmieniony przez pkt 2 lit. a) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

16 Załącznik V art. 7 ust. 2a dodany przez pkt 2 lit. b) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

17 Załącznik V art. 8 ust. 5 lit. b) zmieniona przez pkt 3 lit. a) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

18 Załącznik V art. 8 ust. 5 lit. c) skreślona przez pkt 3 lit. b) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

19 Załącznik V art. 9 lit. a) zmieniona przez pkt 4 lit. a) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

20 Załącznik V art. 9 lit. b) zmieniona przez pkt 4 lit. b) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

21 Załącznik V art. 10 ust. 1 zmieniony przez pkt 5 lit. a) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

22 Załącznik V art. 10 ust. 2 zmieniony przez pkt 5 lit. b) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

23 Załącznik V art. 10 ust. 3 skreślony przez pkt 5 lit. c) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

24 Załącznik V art. 11 ust. 1 zmieniony przez pkt 6 lit. a) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

25 Załącznik V art. 11 ust. 2 zmieniony przez pkt 6 lit. b) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

26 Załącznik V art. 30 ust. 3 zmieniony przez pkt 7 dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w umowie w sprawie handlu winem załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.24) z dniem 24 lutego 2006 r.

27 Załącznik V dodatek I zmieniony przez Porozumienie w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczące zmian w dodatkach I, II, III i IV Umowy w sprawie handlu winem w ramach Układu o stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.231.2) z dniem 24 kwietnia 2006 r.

28 Załącznik V dodatek II zmieniony przez Porozumienie w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczące zmian w dodatkach I, II, III i IV Umowy w sprawie handlu winem w ramach Układu o stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.231.2) z dniem 24 kwietnia 2006 r.

29 Załącznik V dodatek III zmieniony przez Porozumienie w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczące zmian w dodatkach I, II, III i IV Umowy w sprawie handlu winem w ramach Układu o stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.231.2) z dniem 24 kwietnia 2006 r.

30 Załącznik V dodatek IV zmieniony przez Porozumienie w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczące zmian w dodatkach I, II, III i IV Umowy w sprawie handlu winem w ramach Układu o stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.231.2) z dniem 24 kwietnia 2006 r.

31 Załącznik V dodatek VI zmieniony przez Porozumienie w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Chile dotyczące zmian w dodatku VI Umowy w sprawie handlu winem załączonej do Układu o stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.231.140) z dniem 24 kwietnia 2006 r.

32 Załącznik VI art. 5 ust. 2 zmieniony przez pkt 1 dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w Umowie w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.29) z dniem 24 lutego 2006 r.

33 Załącznik VI art. 7 ust. 2 zmieniony przez pkt 2 lit. a) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w Umowie w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.29) z dniem 24 lutego 2006 r.

34 Załącznik VI art. 7 ust. 2a dodany przez pkt 2 lit. b) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w Umowie w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.29) z dniem 24 lutego 2006 r.

35 Załącznik VI art. 8 ust. 1 zmieniony przez pkt 3 lit. a) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w Umowie w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.29) z dniem 24 lutego 2006 r.

36 Załącznik VI art. 8 ust. 2 zmieniony przez pkt 3 lit. b) dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w Umowie w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.29) z dniem 24 lutego 2006 r.

37 Załącznik VI art. 17 ust. 3 zmieniony przez pkt 4 dodatku do Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczącego zmian w Umowie w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi załączonej do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.54.29) z dniem 24 lutego 2006 r.

38 Załącznik VI dodatek I zmieniony przez Porozumienie w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Chile odnośnie do poprawek w załączniku I do umowy o handlu napojami spirytusowymi oraz napojami aromatyzowanymi w ramach Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.04.373.45) z dniem 1 maja 2004 r.

39 Załącznik VI dodatek II zmieniony przez Porozumienie w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile dotyczące zmian w dodatku II do Umowy w sprawie handlu napojami spirytusowymi i napojami aromatyzowanymi załączonej do Układu o stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.06.231.136) z dniem 24 kwietnia 2006 r.

40 Załącznik VII:

-zmieniony przez art. 7Protokołu dodatkowego do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 1 listopada 2005 r.

- zmieniony przez art. 5umowy międzynarodowej z dnia 24 lipca 2007 r. (Dz.U.UE.L.2007.251.2) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 grudnia 2010 r.

- zmieniony przez art. 6umowy międzynarodowej z dnia 29 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.196.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 2013 r.

41 Załącznik VIII:

-zmieniony przez art. 8Protokołu dodatkowego do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 1 listopada 2005 r.

- zmieniony przez art. 6umowy międzynarodowej z dnia 24 lipca 2007 r. (Dz.U.UE.L.2007.251.2) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 grudnia 2010 r.

- zmieniony przez art. 5umowy międzynarodowej z dnia 29 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.196.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 2013 r.

42 Załącznik IX:

-zmieniony przez art. 9Protokołu dodatkowego do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 1 listopada 2005 r.

- zmieniony przez art. 7umowy międzynarodowej z dnia 24 lipca 2007 r. (Dz.U.UE.L.2007.251.2) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 grudnia 2010 r.

- zmieniony przez art. 8umowy międzynarodowej z dnia 29 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.196.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 2013 r.

43 Załącznik X:

-zmieniony przez art. 10Protokołu dodatkowego do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 1 listopada 2005 r.

- zmieniony przez art. 9umowy międzynarodowej z dnia 24 lipca 2007 r. (Dz.U.UE.L.2007.251.2) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 grudnia 2010 r.

- zmieniony przez art. 9umowy międzynarodowej z dnia 29 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.196.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 2013 r.

44 Załącznik XIzmieniony przez art. 10 ust. 1umowy międzynarodowej z dnia 29 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.196.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 2013 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

45 Załącznik XI dodatek 1:

-zmieniony przez art. 11 Protokołu dodatkowego do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 16 grudnia 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 9 Drugiego protokołu dodatkowego do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.07.251.2) z dniem 1 stycznia 2007 r.Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

46 Załącznik XI dodatek 2:

-zmieniony przez art. 11 Protokołu dodatkowego do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 16 grudnia 2004 r.

- zmieniony przez art. 9 Drugiego protokołu dodatkowego do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.07.251.2) z dniem 1 stycznia 2007 r.

47 Załącznik XI dodatek 3:

-zmieniony przez art. 11 Protokołu dodatkowego do układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.38.3) z dniem 16 grudnia 2004 r.

- zmieniony przez art. 9 Drugiego protokołu dodatkowego do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.07.251.2) z dniem 1 stycznia 2007 r.

48 Załącznik XIIIdodatek 2:

-zmieniony przez art. 9Drugiego protokołu dodatkowego do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.07.251.2) z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 10 ust. 2umowy międzynarodowej z dnia 29 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.196.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 lipca 2013 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2002.352.3
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Chile-Wspólnota Europejska. Układ ustanawiający stowarzyszenie. Bruksela.2002.11.18.
• Data aktu: 18/11/2002
• Data ogłoszenia: 30/12/2002
• Data wejścia w życie: 01/03/2005