Rozporządzenie 1517/2002 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenie Rady (EWG) nr 2019/93 wprowadzającego szczególne środki dla mniejszych wysp Morza Egejskiego, w odniesieniu do upraw niektórych produktów rolnych, ziemniaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi oraz sadzeniaków

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1517/2002

z dnia 23 sierpnia 2002 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenie Rady (EWG) nr 2019/93 wprowadzającego szczególne środki dla mniejszych wysp Morza Egejskiego, w odniesieniu do upraw niektórych produktów rolnych, ziemniaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi oraz sadzeniaków

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2019/93 z dnia 19 lipca 1993 r. wprowadzające szczególne środki dla mniejszych wyspy Morza Egejskiego dotyczące niektórych produktów rolnych⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 442/2002⁽²⁾, w szczególności jego art. 8 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 8 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93 stanowi, że dotacja na hektar uprawy jest przyznawana na uprawy ziemniaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi i sadzeniaki do maksymalnego obszaru uprawy i zbiorów wynoszącego 2200 hektarów rocznie. Zasady dotyczące stosowania niniejszych przepisów zostały ustalone przez rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3404/93⁽³⁾ ustanawiające zasady dotyczące stosowania rozporządzenia (EWG) nr 2019/93. Do powyższych przepisów należy wprowadzić techniczne poprawki, zwłaszcza w odniesieniu do procedur kontroli oraz kar przewidzianych za naruszenie przepisów, o których mowa. W celu osiągnięcia jasności i wydajności administracyjnej należy dokonać całkowitej zmiany przepisów wykonawczych.

(2) Przed przyznaniem pomocy przewidzianej w art. 8 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93 wniosek o pomoc musi zostać złożony przez zainteresowanego producenta. Ostateczny termin na złożenie wniosku powinien zostać ustalony tak, aby możliwe było przeprowadzenie miejscowej kontroli wymaganej w celu zagwarantowania właściwego zastosowania zasad, o których mowa. Należy uzależnić ten ostateczny termin od ekonomicznego celu uprawy ziemniaka. W związku z długością cyklu uprawy ziemniaków na złożenie wniosku o pomoc należy ustalić trzy różne terminy.

(3) W celu kontroli prawidłowego stosowania środków wprowadzających ustanowionych przez władze greckie należy wprowadzić odpowiedni system kontrolny. Władze greckie są zobowiązane do przedstawiania Komisji okresowych raportów.

(4) W związku z powyższym uchyla się rozporządzenie (EWG) nr 3404/93.

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Chmielu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Pomoc przewidziana w art. 8 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93 dla uprawy ziemniaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi objętych kodem CN 0701 90 50 i 0701 90 90 oraz sadzeniaków objętych kodem CN 0701 10 00, będzie wypłacana na obszarach:

a) o wielkości co najmniej 0,1 hektara;

b) zasianych i uprawianych w normalny sposób; oraz

c) dla których złożono wniosek o pomoc zgodnie z art. 2 niniejszego rozporządzenia, wniosek stanowi deklarację obszaru upraw.

Kwota pomocy wynosi 603 EUR na hektar.

2. Płatności przeznaczone na pomoc w uprawie sadzeniaków są uzależnione od certyfikacji zebranych ziemniaków zgodnie z przepisami dyrektywy Rady 66/403/EWG⁽⁴⁾. W przypadku nieuzyskania certyfikacji przyjmuje się, że wniosek o pomoc dotyczy uprawy ziemniaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi.

3. W przypadku gdy uprawy nie osiągną stopnia dojrzałości umożliwiającego ich zebranie, władze greckie mogą zezwolić na dalsze korzystanie z pomocy, gdy siła wyższa lub klęska żywiołowa w istotny sposób wpłyną na obszar upraw wnioskodawcy.

O przypadkach siły wyższej lub klęski żywiołowej będą powiadamiane właściwe władze greckie w terminie 10 dni roboczych od ich wystąpienia. Dowody dostarcza się w ciągu miesiąca od dnia powiadomienia.

Grecja niezwłocznie powiadomi Komisję o przypadkach, w których w wyniku działania siły wyższej lub klęski naturalnej zezwoliła na dalsze korzystanie z pomocy.

Artykuł  2

1. Producenci chcący otrzymać pomoc składają wnioski do właściwych władz greckich.

2. Wnioski należy składać w terminach ustalonych przez władze greckie, które kończą się:

a) 30 września każdego roku dla ziemniaków, które mają być zebrane między 1 listopada i 31 marca następnego roku;

b) 10 marca każdego roku dla ziemniaków, które mają być zebrane między dniem 1 kwietnia i dniem 31 marca następnego roku;

c) 15 maja każdego roku dla ziemniaków, które mają być zebrane między dniem 1 sierpnia i dniem 31 października następnego roku.

3. Z wyjątkiem przypadków siły wyższej wnioski złożone z opóźnieniem skutkować będą obniżeniem pomocy o 20 %. Wnioski złożone później niż 20 dni po terminie nie będą rozpatrywane.

4. Wnioski zawierają co najmniej następujące informacje:

a) nazwisko i imię wnioskodawcy oraz adres;

b) obszar upraw w hektarach i arach oraz oznaczenie działki lub inne oznaczenie uznawane przez właściwe organy odpowiedzialne za kontrolę danego obszaru;

c) datę sadzenia;

d) rodzaj roślin, w szczególności występowanie sadzeniaków lub ziemniaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi;

e) zaplanowaną datę zbiorów.

5. Jeżeli całkowity obszar objęty wnioskami o pomoc przekracza obszar maksymalny określony w art. 8 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, władze greckie określą jednolity współczynnik redukcji, który zostanie zastosowany do wszystkich wniosków.

Artykuł  3

1. Grecja do dnia 30 października każdego roku powiadomi Komisję o szacunkach dotyczących wszystkich obszarów, do których stosowana będzie pomoc w ciągu następnego roku, z rozróżnieniem pomiędzy ziemniakami młodymi, konsumpcyjnymi i sadzeniakami.

2. Grecja co roku, do dnia 30 sierpnia przekaże Komisji młodych ziemniaków, a do dnia 31 grudnia następujące informacje dotyczące ziemniaków konsumpcyjnych i sadzeniaków:

a) całkowity obszar dla którego złożono wnioski o pomoc;

b) zastosowany współczynnik redukcji, o ile to konieczne;

c) obszar poddany kontroli;

d) liczbę stwierdzonych nieprawidłowości i odpowiedni obszar w każdym Nomos.

Artykuł  4

Władze krajowe podejmą wszelkie czynności konieczne do zapewnienia zgodności przyznawania pomocy z warunkami przewidzianymi w art. 8 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93.

Weryfikacja ma charakter kontroli administracyjnej oraz w formie kontroli na miejscu. Kontrola administracyjna jest całościowa i zawiera w sobie, o ile to właściwe, kontrole przekrojowe z danymi istniejącymi w zintegrowany system zarządzania i kontroli.

Na podstawie analizy ryzyka władze krajowe przeprowadzają kontrole na miejscu polegające na sprawdzaniu określonej liczby wniosków o pomoc, które reprezentują co najmniej 10 % beneficjentów w każdym Nomos.

Grecja ustali i powiadomi Komisję o kryteriach wyboru obszarów, gdzie ma być przeprowadzona kontrola.

Podczas kontroli na miejscu dokonany zostanie pomiar wszystkich obszarów objętych pomocą. W przypadku stwierdzenia istotnej liczby nieprawidłowości w Nomos właściwe władze dokonają dodatkowych kontroli w roku, o którym mowa, i podniosą odsetek liczby wniosków, które będą podlegać kontroli w tym Nomos w ciągu najbliższego roku.

Artykuł  5

1. W przypadku gdy pomoc została wypłacona niezgodnie z prawem, właściwe organy podejmą czynności mające na celu odzyskanie kwoty pomocy, wraz z odsetkami naliczanymi od dnia płatności do dnia zapłaty przez beneficjenta.

W przypadku gdy nienależna pomoc została wypłacona w związku ze sfałszowaniem deklaracji, fałszywymi dokumentami lub istotnego niedbalstwa po stronie beneficjanta, zostanie nałożona kara w wysokości równej nienależnie wypłaconej kwocie pomocy. Stopa odsetkowa ustalana jest na podstawie stopy stosowanej poprzez Europejski Bank Centralny do głównych operacji refinansowych, publikowana w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich, obowiązującego w dniu nienależnej wpłaty i podniesiona o trzy punkty procentowe.

2. Odzyskana kwota pomocy zostanie przekazana organom lub agencjom, które jej dokonały, a następnie potrącona przez nie z wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej.

Artykuł  6

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3404/93 niniejszym uchyla się.

Artykuł  7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 sierpnia 2002 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 184 z 27.7.1993, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 68 z 12.3.2002, str. 4.

⁽³⁾ Dz.U. L 310 z 14.12.1993, str. 7.

⁽⁴⁾ Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2320/66.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2002.228.12
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 1517/2002 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenie Rady (EWG) nr 2019/93 wprowadzającego szczególne środki dla mniejszych wysp Morza Egejskiego, w odniesieniu do upraw niektórych produktów rolnych, ziemniaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi oraz sadzeniaków
• Data aktu: 23/08/2002
• Data ogłoszenia: 24/08/2002
• Data wejścia w życie: 27/08/2002, 01/05/2004