RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 111 i 113,
uwzględniając instrumenty ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych, jak też instrumenty dotyczące przetworzonych produktów rolnych, przyjęte zgodnie z art. 235 Traktatu, w szczególności przepisy instrumentów, które dopuszczają odstępstwo od ogólnej zasady zastępowania wszelkich ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym środkami przewidzianymi we wspomnianych instrumentach,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
po wygaśnięciu okresu przejściowego wspólna polityka handlowa musi zostać oparta na jednolitych zasadach, między innymi w odniesieniu do wywozu, a wprowadzenie w życie takiej polityki zakłada jej stopniowe ujednolicenie w czasie okresu przejściowego;
dlatego należy ustanowić wspólne reguły wywozu z EWG;
we wszystkich Państwach Członkowskich wywóz jest prawie całkowicie zliberalizowany; w takich warunkach staje się możliwym przyjęcie we Wspólnocie zasady, iż wywóz do państw trzecich nie podlega żadnemu ograniczeniu ilościowemu, z zastrzeżeniem odstępstw przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz bez uszczerbku dla środków, jakie Państwa Członkowskie mogą podejmować zgodnie z Traktatem;
jeśli w wyniku wyjątkowej zmiany na rynku dane Państwo Członkowskie uważa, iż środki ochronne mogą stać się niezbędne, Komisja musi być o tym powiadomiona;
niezbędne jest, aby na poziomie wspólnotowym i w ramach Komitetu Doradczego, w szczególności w oparciu o takie informacje, przeprowadzać badanie warunków wywozu, zmiany tych warunków oraz różnych aspektów sytuacji gospodarczej i handlowej, jak też, w zależności od przypadku, środków do podjęcia; rzeczą niezbędną może wydawać się wykonywanie nadzoru nad wywozem lub stworzenie tymczasowych środków ochronnych, a to w celach zapobiegawczych, dla sprostania nieoczekiwanym praktykom; wymogi takich środkach, ale bez uszczerbku dla późniejszego stanowiska Rady, do której należy przyjęcie polityki zgodnej z interesami Wspólnoty;
środki ochronne niezbędne ze względu na interesy Wspólnoty muszą zostać przyjęte przy przestrzeganiu istniejących zobowiązań międzynarodowych;
pożądane jest, aby Państwa Członkowskie, pod pewnymi warunkami i w celu zapobiegawczym, mogły podejmować środki ochronne;
pożądane jest, aby w czasie stosowania środków ochronnych mogły odbywać się konsultacje w celu zbadania ich skutków oraz sprawdzenia, czy warunki ich stosowania nadal są spełnione;
tymczasowo należy wyłączyć niektóre produkty ze wspólnotowej liberalizacji, a to do czasu podjęcia decyzji przez Radę ustanawiającą wspólne reguły wobec tych produktów;
niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do wszystkich produktów, zarówno przemysłowych, jak i rolnych; niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie uzupełniające do instrumentów ustanawiających wspólną organizację rynków rolnych, jak też do specjalnych instrumentów przyjętych na mocy art. 235 Traktatu, w odniesieniu do towarów przetworzonych produktów rolnych; jednakże należy unikać kolizji przepisów prawnych między przepisami niniejszego rozporządzenia a przepisami tych instrumentów, w szczególności z klauzulami ochronnymi tych przepisów,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 1969 r.
|
W imieniu Rady |
|
H. J. DE KOSTER |
|
Przewodniczący |
ZAŁĄCZNIKI