[Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Swoboda świadczenia usług - Artykuł 56 TFUE - Gry losowe - Udostępnianie zakazanych loterii - Sankcje - Proporcjonalność - Minimalne grzywny - Kumulacja - Brak górnej granicy - Zastępcza kara pozbawienia wolności - Proporcjonalny udział w kosztach postępowania - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 49 ust. 3]Język postępowania: niemiecki
(2022/C 368/02)
(Dz.U.UE C z dnia 26 września 2022 r.)
Sąd odsyłający
Landesverwaltungsgericht Steiermark
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca skargę rewizyjną: RM
Druga strona postępowania: Landespolizeidirektion Steiermark
Sentencja
1) Artykuł 56 TFUE należy interpretować w ten sposób, że w postępowaniu dotyczącym nałożenia sankcji za naruszenie monopolu w dziedzinie gier losowych sąd krajowy, do którego zwrócono się o ocenę zgodności z prawem sankcji nałożonej za takie naruszenie, powinien konkretnie ocenić zgodność z art. 56 TFUE sankcji przewidzianych w mających zastosowanie przepisach w świetle konkretnych zasad ich ustalania.
2) Artykuł 56 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie przepisom krajowym przewidującym bezwzględnie, w przypadku udostępnienia do celów handlowych zakazanych loterii:
- nałożenie minimalnej grzywny od każdego niedozwolonego automatu do gier, bez górnego limitu łącznej kwoty nałożonych grzywien, pod warunkiem że łączna kwota nałożonych grzywien nie będzie niewspółmierna do korzyści gospodarczej, jakiej mogłyby przysporzyć podlegające karze wykroczenia;
- wymierzenie zastępczej kary pozbawienia wolności od każdego niedozwolonego automatu do gier, bez górnej granicy wymiaru orzeczonych zastępczych kar pozbawienia wolności, pod warunkiem że wymiar faktycznie nałożonej zastępczej kary pozbawienia wolności nie jest nadmierny w stosunku do wagi stwierdzonych wykroczeń, oraz
- udział w kosztach postępowania wynoszący 10 % nałożonych grzywien, pod warunkiem że udział ten nie jest nadmierny w stosunku do rzeczywistego kosztu takiego postępowania ani nie narusza prawa dostępu do sądu ustanowionego w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.
