(CON/2018/32)(2019/C 79/01)
(Dz.U.UE C z dnia 4 marca 2019 r.)
Wprowadzenie i podstawa prawna
W dniach 20 i 24 kwietnia 2018 r. Europejski Bank Centralny (EBC) otrzymał wnioski odpowiednio Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej o wydanie opinii w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do minimalnego pokrycia strat z tytułu ekspozycji nieobsługiwanych 1 (zwanego dalej "projektem rozporządzenia").
Właściwość EBC do wydania opinii wynika z art. 127 ust. 4 tiret pierwsze oraz art. 282 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jako że projekt rozporządzenia zawiera postanowienia wchodzące w zakres kompetencji EBC, który obejmuje zadania Europejskiego Systemu Banków Centralnych w zakresie przyczyniania się do należytego wykonywania przez właściwe orany polityk w odniesieniu do stabilności systemu finansowego zgodnie z art. 127 ust. 5 Traktatu, a także zadania powierzone EBC zgodnie z art. 127 ust. 6 Traktatu dotyczące polityk związanych z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi. Rada Prezesów wydała niniejszą opinię zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 17 ust. 5 Regulaminu Europejskiego Banku Centralnego.
W przypadku gdy EBC zaleca zmianę projektu rozporządzenia, szczegółowe propozycje zmian wraz z ich uzasadnieniem zostały zawarte w odrębnym roboczym dokumencie o charakterze technicznym. Dokument roboczy o charakterze technicznym jest dostępny w języku angielskim na stronie internetowej EBC.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 12 lipca 2018 r.
1 COM(2018) 134 final.
3 Zob. przemówienie Danièle Nouy, przewodniczącej Rady ds. Nadzoru EBC, oraz Sharon Donnery, przewodniczącej grupy wysokiego szczebla EBC ds. kredytów zagrożonych, pt. "Introductory remarks to the public hearing on the draft addendum to the ECB guidance to banks on non-performing loans", Frankfurt nad Menem, z dnia 30 listopada 2017 r., dostępne na stronie internetowej EBC dotyczącej nadzoru bankowego pod adresem: www.bankingsupervision.europa.eu.
4 Zob. przemówienie powitalne pt.: "European banking supervision three years on" wygłoszone przez Mario Draghiego, prezesa EBC, na drugim Forum Nadzoru Bankowego EBC we Frankfurcie nad Menem w dniu 7 listopada 2017 r., dostępne na stronie internetowej EBC pod adresem: www.ecb.europa.eu.
5 Zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzającego Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63): "W wyłącznym celu wykonywania zadań powierzonych mu na mocy art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 5 ust. 2, EBC uznaje się w stosownych przypadkach za właściwy lub wyznaczony organ w uczestniczących państwach członkowskich zgodnie ze stosownym unijnym prawem." W tym kontekście zob. art. 97 i art. 104 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającej dyrektywę 2002/87/WE i uchylającej dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338), a także art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013.
6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).
7 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 680/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 191 z 28.6.2014, s. 1).
8 Zob. np. art. 194 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
9 Zob. np. wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 15 lipca 1970 r. w sprawie ACF Chemiefarma przeciwko Komisji, 41-69, ECLI:EU:C:1970:71, pkt 3; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 4 lutego 1982 r. w sprawie Buyl przeciwko Komisji, 817-79, ECLI:EU:C:1982:36, pkt 1; opinię rzecznika generalnego Fennelly'ego z dnia 20 marca 1997 r. w sprawie Parlamentu przeciwko Radzie, 392-95, ECLI:EU:C:1997:172, pkt 15; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 11 listopada 1997 r. w sprawie Eurotunnel SA i in. przeciwko Seafrance, 408-95, ECLI:EU:C:1997:532, pkt 46; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 września 2003 r. w sprawie Océ van der Grinten, 58-01, ECLI:EU:C:2003:495, pkt 100 i 102.