Język postępowania: węgierski(2019/C 372/20)
(Dz.U.UE C z dnia 4 listopada 2019 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Csanád Szegedi (przedstawiciel: K. Bodó, ügyvéd) Druga strona postępowania: Parlament Europejski
Żądania wnoszącego odwołanie
W odwołaniu Csanád Szegedi wnosi do Trybunału:
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swojego odwołania wnoszący odwołanie podnosi dwa zarzuty:
Zarzut pierwszy
Naruszenie w postępowaniu w sprawie odzyskania przed sekretarzem generalnym Parlamentu Europejskiego prawa do rzetelnego procesu (art. 6 ust. 1 EKPC i art. 47 akapit drugi Karty praw podstawowych Unii Europejskiej), oraz składających się na nie uprawnień (zasady kontradyktoryjnego postępowania, zasady równości broni oraz zasady prawa do obrony) w zakresie w jakim wnoszący odwołanie nie miał dostępu do sprawozdania OLAF, na którym oparła się decyzja, oraz do dowodów, na których opierało się owo sprawozdanie. Nie mógł on wykonać prawa do wcześniejszego wysłuchania sprzecznie z postanowieniami decyzji Prezydium Parlamentu Europejskiego nr 2009/C 159/01 dotyczącej przepisów wykonawczych do statutu posła do Parlamentu Europejskiego (zwanych dalej "przepisami wykonawczymi"). Sąd w pkt 44 wyroku naruszył prawo powołując się na art. 11 ust. 4 rozporządzenia nr 883/2013, ponieważ wspomniany artykuł nie reguluje postępowania w sprawie zwrotu przed sekretarzem generalnym, lecz postępowanie przed OLAF. W tym kontekście w pkt 45 wyroku Sąd błędnie zastosował orzecznictwo wynikające z pkt 35 wyroku IMG/Komisja. W pkt 48 wyroku Sąd dokonał wykładni contra legem art. 68 ust. 2 przepisów wykonawczych, zrównując prawo do przedstawienia uwag z prawe do bycia wysłuchanym. W pkt 51 wyroku Sąd dokonał również błędnej wykładni art. 68 przepisów wykonawczych regulujących postepowanie w sprawie odzyskania w zakresie, w jakim właściwy przepis nie ustanawia wobec wnoszącego odwołanie ani praw ani zobowiązań w odniesieniu do przedstawienia dowodów w postępowaniu przed sekretarzem generalnym.
Zarzut drugi
Naruszenie prawa do rzetelnego procesu (art. 6 ust. 1 EKPC i art. 47 akapit drugi Karty praw podstawowych Unii Europejskiej) w postępowaniu przed Sądem w zakresie, w jakim bez żadnego uzasadnienia co do istoty nie dopuszczono dowodu z zeznań świadka Dr Józsefa Virága i Lászla Tibora Erdélyiego. Postanowienie Sądu o niedopuszczeniu dowodu pozbawiło wnoszącego odwołanie możliwości obrony co do istoty.
