(Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, sprawiedliwości i bezpieczeństwa - Polityka azylowa - Ochrona uzupełniająca - Dyrektywa 2011/95/UE - Artykuł 19 - Cofnięcie statusu ochrony uzupełniającej - Błąd administracji dotyczący okoliczności faktycznych)Język postępowania: niemiecki
(2019/C 263/10)
(Dz.U.UE C z dnia 5 sierpnia 2019 r.)
Sąd odsyłający
Verwaltungsgerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Mohammed Bilali
Strona pozwana: Bundesamt für Fremdenwesen und Asyl
Sentencja
Artykuł 19 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony w związku z jej art. 16 należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie powinno cofnąć status ochrony uzupełniającej, gdy nadało ono ten status - choć przesłanki jego nadania nie były spełnione - opierając się na ustaleniach faktycznych, które okazały się następnie błędne, mimo że zainteresowanej osobie nie można zarzucić wprowadzenia przy tej okazji owego państwa członkowskiego w błąd.
