Moc obowiązująca Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 27 sierpnia 2004 r.

w sprawie mocy obowiązującej Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 18 grudnia 2002 r. o ratyfikacji Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 17, poz. 153), Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej dnia 18 sierpnia 2003 r. ratyfikował wyżej wymieniony protokół. Dnia 26 września 2003 r. złożono u Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych dokument ratyfikacyjny.

Zgodnie z art. 17 protokołu, wszedł on w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej i pozostałych Państw-Stron dnia 25 grudnia 2003 r.

1. Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące państwa złożyły dokumenty ratyfikacyjne lub przystąpienia (a), w podanych niżej datach:

Republika Albanii 21 sierpnia 2002 r.

Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna 9 marca 2004 r.

Republika Argentyńska 19 listopada 2002 r.

Republika Armenii 1 lipca 2003 r.

Republika Azerbejdżanu 30 października 2003 r.

Królestwo Bahrajnu 7 czerwca 2004 r. (a)

Królestwo Belgii 11 sierpnia 2004 r.

Republika Białorusi 25 czerwca 2003 r.

Belize 26 września 2003 r. (a)

Bośnia i Hercegowina 24 kwietnia 2002 r.

Republika Botswany 29 sierpnia 2002 r.

Federacyjna Republika Brazylii 29 stycznia 2004 r.

Republika Bułgarii 5 grudnia 2001 r.

Burkina Faso 15 maja 2002 r.

Republika Chorwacji 24 stycznia 2003 r.

Republika Cypryjska 6 sierpnia 2003 r.

Królestwo Danii ¹ 30 września 2003 r.

Arabska Republika Egiptu 5 marca 2004 r.

Republika Ekwadoru 17 września 2002 r.

Republika Estońska 12 maja 2004 r.

Republika Filipin 28 maja 2002 r.

Republika Francuska 29 października 2002 r.

Republika Gambii 5 maja 2003 r.

Grenada 21 maja 2004 r. (a)

Republika Gwatemali 1 kwietnia 2004 r. (a)

Republika Gwinei Równikowej 7 lutego 2003 r.

Królestwo Hiszpanii 1 marca 2002 r.

Jamajka 29 września 2003 r.

Kanada 13 maja 2002 r.

Republika Kirgiska 2 października 2003 r.

Republika Kostaryki 9 września 2003 r.

Republika Kolumbii 4 sierpnia 2004 r.

Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna 26 września 2003 r. (a)

Królestwo Lesotho 24 września 2003 r.

Republika Litewska 23 czerwca 2003 r.

Republika Łotewska 25 maja 2004 r.

Republika Mali 12 kwietnia 2002 r.

Republika Malty 24 września 2003 r.

Republika Mauritiusu 24 września 2003 r. (a)

Meksykańskie Stany Zjednoczone 4 maja 2003 r.

Księstwo Monako 5 czerwca 2001 r.

Związek Myanmar 30 marca 2004 r. (a)

Republika Namibii 16 sierpnia 2002 r.

Nowa Zelandia ² 19 lipca 2002 r.

Nigeria 28 czerwca 2001 r.

Królestwo Norwegii 23 września 2003 r.

Republika Peru 23 stycznia 2002 r.

Republika Portugalska 10 maja 2004 r.

Republika Południowej Afryki 20 lutego 2004 r.

Federacja Rosyjska 26 maja 2004 r.

Rumunia 4 grudnia 2002 r.

Republika Rwandy 26 września 2003 r.

Saint Kitts i Nevis 21 maja 2004 r. (a)

Republika Salwadoru 18 marca 2004 r.

Republika Senegalu 27 października 2003 r.

Serbia i Czarnogóra 6 września 2001 r.

Republika Seszeli 22 czerwca 2004 r.

Republika Słowenii 21 maja 2004 r.

Królestwo Szwecji 1 lipca 2004 r.

Republika Tadżykistanu 8 lipca 2002 r. (a)

Republika Tunezyjska 14 lipca 2003 r.

Republika Turcji 25 marca 2003 r.

Ukraina 21 maja 2004 r.

Boliwariańska Republika Wenezueli 13 maja 2002 r.

Republika Zielonego Przylądka 15 lipca 2004 r.

2. Wymienione niżej państwa złożyły następujące oświadczenia i zastrzeżenia do Protokołu:

Królestwo Arabii Saudyjskiej

Przy podpisaniu:

Oświadczenie i zastrzeżenie:

Porządek publiczny Królestwa Arabii Saudyjskiej zakazuje handlu ludźmi w celu, o którym mowa w artykule 3 ustęp (a) Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi.

Królestwo nie uważa się za związane artykułem 15 ustęp 2 wspomnianego protokołu. Składa ono zastrzeżenie dotyczące treści artykułu 6 ustęp 3d i artykułu 7 ustęp 1 wspomnianego protokołu.

Związek Australijski

Przy podpisaniu:

Oświadczenie:

"Rząd Związku Australijskiego niniejszym oświadcza, że żadne postanowienia protokołu nie mogą być postrzegane jako nakładające na Związek Australijski zobowiązania dopuszczenia lub zatrzymania w jego granicach osób, w stosunku do których Związek Australijski nie miałby w innym przypadku obowiązku dopuszczenia lub zatrzymania w swoich granicach.".

Republika Azerbejdżanu

Oświadczenie:

"Republika Azerbejdżańska oświadcza, że nie jest w stanie zapewnić stosowania postanowień protokołu na terytoriach okupowanych przez Republikę Armenii do czasu, aż terytoria te zostaną wyzwolone spod tej okupacji.".

Zastrzeżenie:

"Zgodnie z artykułem 15 ustęp 3 protokołu, Republika Azerbejdżańska oświadcza, że nie uważa się za związaną artykułem 15 ustęp 2.".

Królestwo Bahrajnu

Zastrzeżenie:

"... Królestwo Bahrajnu nie uważa się za związane artykułem 15 ustęp 2 Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi.".

Królestwo Belgii

Przy podpisaniu:

Oświadczenie:

Wspólnoty francusko-, flamandzko- i niemieckojęzyczne oraz Regiony Walonii, Flandrii i stolica Bruksela również są związane poniższym podpisem.

Republika Ekwadoru

Zastrzeżenie:

Korzystając z uprawnień przewidzianych w artykule 15 ustęp 3 Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, Rząd Republiki Ekwadoru składa zastrzeżenie odnośnie do artykułu 15 ustęp 2, dotyczącego rozstrzygania sporów.

Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna

Zastrzeżenie:

"Zgodnie z artykułem 15 ustęp 3 Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna nie uważa się za związaną artykułem 15 ustęp 2 niniejszego protokołu. Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna oświadcza, że do przekazania sporu dotyczącego interpretacji i stosowania niniejszego protokołu do arbitrażu lub do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości konieczna jest zgoda wszystkich stron uczestniczących w sporze.".

Republika Litewska

Zastrzeżenie:

"TYM SAMYM, jak postanowiono w artykule 15 ustęp 3 protokołu, Sejm Republiki Litwy chciałby oświadczyć, że Republika Litwy nie uważa się za związaną artykułem 15 ustęp 2, który przewiduje, że każde Państwo-Strona może przekazać każdy spór dotyczący interpretacji lub stosowania wspomnianego protokołu do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.".

Związek Myanmar

Zastrzeżenie:

"Rząd Związku Myanmar pragnie wyrazić zastrzeżenie na podstawie artykułu 20 i nie uważa się za związany obowiązkiem przekazywania sporów dotyczących interpretacji lub stosowania niniejszego protokołu do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.".

Republika Południowej Afryki

Zastrzeżenie:

"TYM SAMYM do czasu podjęcia decyzji przez Rząd Republiki Południowej Afryki w kwestii obowiązkowej jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, Rząd Republiki nie uważa się za związany artykułem 15 ustęp 2 protokołu, który przewiduje obowiązkową jurysdykcję Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości co do sporów powstałych w wyniku interpretacji lub stosowania protokołu. Republika przyłączy się do stanowiska, że w każdym indywidualnym przypadku dla przedłożenia konkretnego sporu do rozstrzygnięcia przez Międzynarodowy Trybunał wymagana jest zgoda wszystkich stron sporu.".

Republika Salwadoru

Przy podpisaniu:

Zastrzeżenie:

Rząd Republiki Salwadoru nie uważa się za związany artykułem 15 ustęp 2 o tyle, o ile nie uznaje on obowiązkowej jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.

Republika Tunezyjska

Zastrzeżenie:

Ratyfikując Protokół o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniający Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r., oświadcza, że nie uważa się za związaną artykułem 15 ustęp 2 protokołu i przyznaje, że spory dotyczące interpretacji lub stosowania protokołu mogą być przekazane do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości tylko po uzyskaniu jej uprzedniej zgody.

1 Z wyłączeniem terytorialnym odnośnie do Wysp Owczych i Grenlandii.

2 Z następującym wyłączeniem terytorialnym:

"... zgodnie ze statusem konstytucyjnym Tokelau i biorąc pod uwagę zaangażowanie Rządu Nowej Zelandii w rozwój samorządności Tokelau poprzez akt samostanowienia na podstawie Karty Narodów Zjednoczonych, ratyfikacja ta nie rozszerza się na Tokelau o ile i do czasu, aż oświadczenie o takim skutku zostanie złożone przez Rząd Nowej Zelandii u depozytariusza na podstawie stosownego uzgodnienia z tym terytorium...".

• Identyfikator: Dz.U.2005.18.161
• Rodzaj: Oświadczenie rządowe
• Tytuł: Moc obowiązująca Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r.
• Data aktu: 27/08/2004
• Data ogłoszenia: 31/01/2005
• Data wejścia w życie: 31/01/2005