KRAJOWY PROGRAM OCHRONY LOTNICTWA CYWILNEGO REALIZUJĄCY ZASADY OCHRONY LOTNICTWA
Przepisy ogólne
Metody i środki ochrony lotnictwa cywilnego na lotniskach
Metody i środki ochrony pasażerów i bagażu kabinowego
Metody i środki ochrony bagażu rejestrowanego
Przedmioty, których przewóz jest zabroniony w transporcie lotniczym
Metody i środki ochrony przewozu broni palnej w transporcie lotniczym
Metody i środki ochrony przewozu ładunków, przesyłek kurierskich i ekspresowych oraz poczty
Metody i środki ochrony przewozu poczty służbowej i materiałów przewoźnika
Metody i środki ochrony towarów dostępnych na lotnisku i zaopatrzenia pokładowego
Metody i środki ochrony działalności związanej ze sprzątaniem pokładów statków powietrznych
Metody i środki ochrony lotnictwa stosowane wobec członków misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz osób zrównanych z nimi na podstawie porozumień międzynarodowych
Metody i środki ochrony stosowane wobec pasażerów niebezpiecznych
Wymagania bezpieczeństwa wobec sprzętu stosowanego do ochrony lotnictwa cywilnego
Metody i środki ochrony statków powietrznych lotnictwa ogólnego
Metody i środki ochrony odprawy poza lotniskiem
Program kontroli jakości w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego
Ocena zagrożenia i obieg informacji w systemie ochrony lotnictwa cywilnego
Metody i środki przeciwdziałania sytuacjom kryzysowym
Warunki i tryb przekazywania informacji o sytuacji kryzysowej
Sposób informowania o sytuacji kryzysowej
Aktualizacja programów ochrony lotniska, przewoźnika lotniczego oraz podmiotów prowadzących lotniczą działalność gospodarczą
Współpraca między Rzecząpospolitą Polską a innymi państwami członkowskimi Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego
Program szkolenia w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego
Finansowanie ochrony lotnictwa cywilnego
WYMAGANIA BEZPIECZEŃSTWA WOBEC SPRZĘTU STOSOWANEGO DO OCHRONY LOTNICTWA CYWILNEGO
SPRZĘT SŁUŻĄCY DO WYKRYWANIA METALU
W celu przeprowadzenia kontroli bezpieczeństwa osób używa się wykrywaczy metalu:
- podczas przechodzenia osób przez strukturę o kształcie bramki (stacjonarny detektor metalu, zwany dalej "WTMD"), lub
- w czasie, gdy osoby zatrzymują się w punkcie kontroli, aby poddać się kontroli bezpieczeństwa wykonywanej przez operatora posługującego się urządzeniem ręcznym (ręczny detektor metalu, zwany dalej "HHMD").
1. Stacjonarny wykrywacz metalu (WTMD)
A. Wymagania funkcjonalne:
1) zdolność do wykrywania, po uprzednim określeniu rodzaju przedmiotów, które powinien wykrywać:
a) niezawodnie i w sposób nieprzerwany wykrywa metale żelazne i nieżelazne,
b) lokalizacja, ustawienie, orientacja oraz szybkość przemieszczania się przedmiotu metalowego nie powinny mieć wpływu na jego zdolność wykrywania,
c) pole elektromagnetyczne wewnątrz WTMD powinno być możliwie najbardziej jednorodne;
2) odróżnianie - WTMD powinien posiadać zdolność odróżniania różnych metali i ich stopów;
3) sygnały alarmowe
WTMD powinien być wyposażony zarówno w alarm dźwiękowy, jak i wizualny. Sygnał alarmowy powinien się odezwać przed lub w chwili opuszczenia urządzenia przez osobę. Czas trwania sygnału alarmowego powinien być regulowany.
Alarm dźwiękowy
Alarm dźwiękowy można regulować pod względem tonu i głośności tak, aby był słyszalny dla operatora w warunkach, w których wypełnia on swoje obowiązki.
Alarm wizualny
Alarm wizualny powinien być wyraźnie widoczny dla operatora. Alarm wizualny powinien dostarczać informacji o ilości wykrytego metalu.
Alarm dodatkowy
Powinna istnieć możliwość zaprogramowania alarmu dotyczącego konkretnego procentu osób nieprzenoszących przedmiotów metalowych. Alarm dodatkowy powinien wysyłać inny sygnał dźwiękowy niż alarm dźwiękowy.
Lokalizacja zagrożenia
WTMD powinien posiadać możliwość wskazywania lokalizacji metalu, który wywołał alarm.
Możliwość zdalnej regulacji sygnału alarmowego
WTMD powinien posiadać możliwość regulacji sygnału alarmowego z określonej odległości;
4) wymagania dotyczące obsługi
WTMD powinien być łatwy w obsłudze, przy zachowaniu wyraźnych wskaźników alarmujących i sygnalizujących wystąpienie awarii.
Po włączeniu WTMD powinien dokonywać sprawdzenia (autotestu) bez konieczności dokonywania przez operatora jakichkolwiek regulacji.
Producent powinien dostarczyć firmowych testerów. Częstotliwość i metody testowania powinny być określone przez właściwe władze.
5) ustawienie czułości WTMD:
a) powinna istnieć możliwość dostosowania czułości WTMD do poziomu zagrożenia,
b) regulacji ustawień WTMD powinna dokonywać wyłącznie osoba uprawniona,
c) w przypadku gdy działanie WTMD ma być regulowane lub zachowane przy pomocy zdalnego sterowania lub za pośrednictwem sieci komputerowej, stosuje się środki zapewniające ochronę przed dostępem osób nieuprawnionych;
6) kontrola ze strony operatora - operator wykonuje wyłącznie funkcje polegające na włączaniu i wyłączaniu WTMD.
7) autokontrola
WTMD dokonuje stałej autokontroli tych parametrów, które powodują alarm, wymagający potwierdzenia przez operatora w razie wykrycia awarii.
Automatyczna rekalibracja nie może zakłócić użytkowania systemu.
Jeśli kontrola lub rekalibracja wypadła negatywnie, sygnał wizualny powiadamia operatora o awarii albo wskazuje operatorowi, na czym polega awaria.
WTMD nieprzerwanie dokonuje autokorekty najważniejszych parametrów;
8) odporność na zakłócenia
Sprzęt stosowany w punktach kontroli bezpieczeństwa w porcie lotniczym, a w szczególności telefony komórkowe i sprzęt radiowy, nie powinien powodować zakłóceń w działaniu WTMD.
WTMD nie powinien zakłócać funkcjonowania sprzętu w porcie lotniczym ani sprzętu ochrony lotnictwa.
WTMD powinien spełniać wymagania przepisów EMC/EMI;
9) dane statystyczne
WTMD powinien gromadzić dane statystyczne dotyczące:
a) czasu działania,
b) ilości skontrolowanych pasażerów,
c) ilości alarmów, zarówno wizualnych i dźwiękowych, jak też dodatkowych;
10) lokalizacja
Producent powinien dostarczyć informacji dotyczących miejsca lokalizacji WTMD.
B. Wymagania mechaniczne i elektryczne
WTMD jest urządzeniem niezależnym, które powinno być zamocowane do podłoża lub ściany, zbudowanym z powierzchni gładkich, a w przypadku podłogi zapewniających swobodne i bezpieczne przejście, o konstrukcji uniemożliwiającej jego uszkodzenie lub przewrócenie.
1) wymiary wewnętrzne
Wymiary wewnętrzne powinny być dostosowane do potrzeb kontroli bezpieczeństwa osób, tj.:
a) szerokość - min. 70 cm,
b) wysokość - min. 200 cm,
c) głębokość - maks. 65 cm;
2) wymiary zewnętrzne - powinny umożliwiać usytuowanie WTMD w infrastrukturze portu lotniczego;
3) podatność na wibracje
WTMD powinien być odporny na wibracje mechaniczne;
4) wymagania dotyczące środowiska
WTMD powinien być wodoodporny, przy czym materiały, z których jest zbudowany, powinny gwarantować łatwe utrzymanie go w czystości.
WTMD powinien być odporny na działanie wysokiej temperatury, kurzu i innych czynników zewnętrznych;
5) wymagania dotyczące zasilania elektrycznego
WTMD powinien być dostosowany do miejscowego źródła zasilania i działać prawidłowo przy wahaniach napięcia i natężenia w granicach ±10 %.
C. Wymagania dotyczące higieny i bezpieczeństwa
WTMD powinien spełniać wymagania określone w przepisach dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.
1) bezpieczeństwo mechaniczne
WTMD powinien być zbudowany i wyposażony w sposób gwarantujący bezpieczeństwo osób korzystających z tego urządzenia, a w szczególności nie powinien mieć:
a) elementów grożących potknięciem się, takich jak rampy czy okablowanie zewnętrzne,
b) ostrych kantów czy wypukłości, które mogłyby spowodować zranienie osoby lub uszkodzenie jej odzieży;
2) bezpieczeństwo elektryczne
Budowa WTMD powinna gwarantować brak zagrożenia porażeniem elektrycznym podczas funkcjonowania urządzenia;
3) niezakłócanie działania medycznych urządzeń technicznych
WTMD nie powinien zakłócać działania technicznych urządzeń medycznych, takich jak aparaty słuchowe, rozruszniki serca, defibrylatory. Producent jest obowiązany dostarczyć wyniki badań w tym zakresie;
4) niezakłócanie urządzeń elektronicznych
WTMD nie powinien oddziaływać na urządzenia elektryczne lub elektroniczne oraz na materiały magnetyczne.
D. Konserwacja i serwis
Budowa WTMD powinna zapewniać jego łatwą konserwację.
WTMD powinien być wyposażony w system zasilania przy użyciu baterii, włączający się samoczynnie na wypadek braku dopływu prądu, oraz w sygnalizację poziomu wyczerpania baterii.
Producent jest obowiązany dostarczyć instrukcję dotyczącą instalacji, obsługi, konserwacji, usuwania awarii, w tym listę podstawowych części zamiennych, oraz kartę gwarancyjną.
E. Sposób sprawdzania (testowania) WTMD
1) protokół testowy
Wymagania | Metoda testowania pomiaru Udokumentowanie | Tak/Nie | Uwagi | |
1 | 2 | 3 | 4 | |
Wymagania funkcjonalne | T | |||
A) Zdolność do wykrywania | Lista przedmiotów | Patrz również | ||
A | PD(A) | jednolitość | ||
B | PD(B) | obrazu | ||
C | PD(C) | |||
D | PD(D) | |||
B) Rozróżnialność | Lista przedmiotów | Patrz również | ||
1 | FA(1) | jednolitość | ||
2 | FB(2) | obrazu | ||
3 | FC(3) | |||
4 | FD(4) | |||
C) Alarmowanie | ||||
Alarm dźwiękowy | ||||
* Regulacja tonu | T | |||
* Regulacja głośności | T | |||
* Minimalna głośność alarmu | T | |||
Alarm wizualny | ||||
* Rodzaj sygnalizacji | T | |||
* Informacja o ilości wykrytego metalu |
T | |||
Alarm dodatkowy (opcja) | T | |||
Lokalizacja zagrożenia | T | |||
Zdalna regulacja alarmowania (opcja) | T | |||
Wymagania dotyczące obsługi | ||||
* Wyraźne wskaźniki alarmowe | T | |||
* Wyraźne wskaźniki informujące o awarii |
T | |||
* Autotest po włączeniu | T | |||
A) Regulacja czułości | T | |||
B) Kontrola operatora | T | |||
C) Autokontrola | ||||
* Stała autokontrola | T | |||
* Wskazywanie niewłaściwego działania |
T | |||
* Automatyczna rekalibracja | T | |||
D) Odporność na zakłócenia spowodowane przez: | ||||
* Telefony komórkowe | T, M | |||
* Sprzęt radiowy o różnych: | ||||
- częstotliwościach | T, M | |||
- mocy | T, M | |||
- w różnych odległościach | ||||
* Sprzęt ochrony | T | |||
Regulacje EMC/EMI | D | |||
E) Dane statystyczne | T | |||
F) Optymalne usytuowanie | D | |||
Wymagania mechaniczne i elektryczne | T, M | |||
A) Ogólne | ||||
B) Rozmiary fizyczne | M | |||
* Wymiary wewnętrzne | Szer. | |||
Wys. | ||||
Głębokość | ||||
* Wymiary zewnętrzne | Szer. | |||
Wys. | ||||
Głębokość | ||||
C) Podatność na wibracje | T, M | |||
D) Wymagania dotyczące środowiska | T, M | |||
* Odporność na wodę | D | |||
* Odporność na wysokie temperatury | D | |||
* Odporność na kurz | D | |||
* Odporność na wilgoć | D | |||
E) Wymagania dotyczące elektryczności | T, D | |||
Wymagania dotyczące bezpieczeństwa i higieny | T, M, D | |||
A) Uwagi ogólne | D | |||
B) Bezpieczeństwo mechaniczne | T, M, D | |||
C) Bezpieczeństwo elektryczne | T, M | |||
D) Niezakłócanie medycznych urządzeń technicznych | T, M, D | |||
E) Niezakłócanie sprzętu elektronicznego | T, M, D LISTA OBIEKTÓW TESTU | |||
Konserwacja i serwis | T, D |
2) fazy testowania
Kryteria testowania ujęte są w sekcji zatytułowanej "Wymagania". Aby znaleźć cel i porównywalny wynik, należy przeprowadzić test w dwóch fazach:
a) test laboratoryjny
Powierzchnia wewnątrz WTMD jest wydzielona w sekcjach w sposób następujący:
Następujące przedmioty poddawane są testowi w każdej sekcji z określoną prędkością:
Przedmiot testu | Wielkość masy metalu/stopu | Lokalizacja | Orientacja | Prędkość (chód) | Prędkość (rzut) | Zdolność wykrywania (PD) |
A | ||||||
B | ||||||
C | ||||||
D |
Zdolność wykrywania mierzy się i klasyfikuje w sposób następujący:
I PD = 100 %
II PD = 75 %
III PD = 50 %
IV PD = 0
Następujący diagram ilustruje jednolitość pola magnetycznego:
b) test użytkownika
Przedmiot testu | Wielkość masy metalu/stopu | Lokalizacja | Orientacja | Prędkość (chód) | Prędkość (rzut) | Fałszywy alarm (FA) |
E | ||||||
F | ||||||
G | ||||||
H |
2. Ręczny wykrywacz metalu (HHMD)
A. Wymagania funkcjonalne
1) zdolność do wykrywania
HHMD powinien niezawodnie wykrywać metale żelazne i nieżelazne z odległości nie mniejszej niż 50 mm. Określa się listę przedmiotów, jakie powinien wykrywać HHMD;
2) sygnały alarmowe
HHMD powinien posiadać gniazdko do podłączenia słuchawek i być wyposażony zarówno w alarm dźwiękowy, jak i wizualny, przy czym:
a) sygnał alarmowy powinien odzywać się niezwłocznie i mieć możliwość regulacji pod względem tonu i głośności,
b) alarm powinien informować o ilości wykrytego metalu;
3) sygnalizacja wyczerpania się baterii
HHMD powinien posiadać wizualną lub dźwiękową sygnalizację poziomu wyczerpania baterii.
B. Wymagania dotyczące obsługi
HHMD powinien być łatwy w obsłudze oraz posiadać wyraźne wskaźniki alarmujące lub sygnalizujące wystąpienie awarii.
HHMD powinien mieć możliwość automatycznej kalibracji.
1) ustawienie czułości - nie powinno być możliwości regulowania czułości przez operatora;
2) kontrola ze strony operatora - operator wykonuje wyłącznie funkcje polegające na włączaniu i wyłączaniu HHMD;
3) odporność na zakłócenia
Sprzęt stosowany w punktach kontroli bezpieczeństwa w porcie lotniczym, w tym telefony komórkowe i sprzęt radiowy, nie powinien powodować zakłóceń w działaniu HHMD.
HHMD nie powinien powodować zakłóceń w funkcjonowaniu sprzętu w porcie lotniczym, a w szczególności sprzętu służącego ochronie lotnictwa.
C. Wymagania mechaniczne i elektryczne
HHMD powinien być urządzeniem kompaktowym, mieć powierzchnie gładkie, bez kantów i zaczepów. Jego wielkość powinna gwarantować łatwą obsługę. HHMD powinien być wyposażony w uchwyt do założenia na nadgarstek, pasek lub kaburę.
1) test na upuszczanie
HHMD powinien funkcjonować prawidłowo po 4 upadkach na beton, w różnej pozycji, z wysokości co najmniej 1,5 m;
2) wymagania dotyczące środowiska
HHMD powinien być wodoodporny, odporny na działanie wysokiej temperatury, kurz i wilgoć.
D. Wymagania dotyczące bezpieczeństwa i higieny
HHMD powinien spełniać wymagania określone w przepisach dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.
1) bezpieczeństwo elektryczne
Budowa HHMD powinna zabezpieczać przed porażeniem prądem elektrycznym podczas funkcjonowania urządzenia;
2) niezakłócanie technicznych urządzeń medycznych
HHMD nie powinien zakłócać działania technicznych urządzeń medycznych, takich jak aparaty słuchowe, rozruszniki serca czy defibrylatory. Producent jest obowiązany dostarczyć wyniki badań w tym zakresie;
3) niezakłócanie urządzeń elektronicznych
HHMD nie powinien oddziaływać na urządzenia elektryczne lub elektroniczne oraz na materiały magnetyczne.
E. Obsługa techniczna
HHMD powinien być urządzeniem bezobsługowym.
SPRZĘT DZIAŁAJĄCY PRZY WYKORZYSTANIU PROMIENIOWANIA RENTGENOWSKIEGO
1. Urządzenia rentgenowskie (X-RAY)
A. Wymagania dotyczące jakości obrazów
Jakość obrazów powinna być badana zgodnie z pięcioma kryteriami:
1) rozdzielczość pojedynczego drutu (SWR) - definiuje zdolność urządzenia prześwietlającego do wyświetlenia obrazu pojedynczego, cienkiego drutu.
- test 1 (SWR): rozdzielczość powinna umożliwiać operatorowi obserwowanie na monitorze nieizolowanego drutu miedzianego o średnicy 0,2450 mm, nawiniętego na pleksiglas;
2) użyteczna penetracja (UP) - definiuje poziom szczegółów, które powinny być widoczne w ukryciu za materiałem o znanej grubości.
- test 2 (UP): operator powinien być w stanie zobaczyć nieizolowany miedziany drut grubości 0,5105 mm ukryty za aluminium o grubości 5/16 cala;
3) rozdzielczość przestrzenna (SR) - definiuje zdolność urządzenia prześwietlającego do odróżniania i wyświetlania obiektów położonych blisko siebie.
- test 3 (SR): operator powinien być w stanie zobaczyć skrawki arkusza blachy miedzianej o grubości 2,0 mm;
4) penetracja prosta (SP) - definiuje grubość metalu, który urządzenie jest w stanie spenetrować, jak również zdolność urządzenia do tworzenia obrazów cienkiego metalu.
- test 4a (SP obraz cienkiego metalu): operator powinien być w stanie zobaczyć przedmiot stalowy o grubości 0,10 mm,
- test 4b (SP odróżnianie grubych metali): operator powinien być w stanie zobaczyć płytę ołowianą ukrytą za stalą o grubości 14 mm;
5) odróżnianie materiałów (MD) - definiuje zdolność urządzenia prześwietlającego do odróżniania materiałów o różnej liczbie atomowej, w szczególności pozwalając na odróżnienie substancji organicznych od nieorganicznych.
- test 5 (MD) - sól i cukier powinny być oznaczone różnymi kolorami.
Spełnianie przez sprzęt wymienionych 5 kryteriów powinno zostać poddane ocenie w oparciu o Standardowy Zestaw Testowy (STP), którego rysunki techniczne oraz określenie materiałów i wymiarów producent dostarcza użytkownikowi.
a) rozdzielczość pojedynczego drutu (SWR)
Oprócz drutu miedzianego o grubości 30 AWG, STP ma obejmować drut o grubości od 24 AWG (0,5105 mm) do 36 AWG (0,1270 mm); 24, 30, 32 i 36. Druty powinny być rozłożone w układach sinusoidalnych,
b) użyteczna penetracja (UP)
STP powinien uwzględnić płytę aluminiową o różnej grubości (5/16, 7/16 i 9/16 cala), za którą znajdowałyby się sinusoidalne układy nieizolowanego drutu miedzianego o różnej średnicy (od 24 do 36 AWG),
c) rozdzielczość przestrzenna (SR)
Oprócz siatek złożonych z pasków o grubości 0,2 mm, STP powinien uwzględniać inne paski: o rozmiarach 1,0 mm i 1,5 mm. Powinny być używane paski blachy miedzianej ułożone względem siebie pod kątem prostym, aby sprawdzić rozdzielczość poziomą i pionową,
d) penetracja prosta (SP)
W celu sprawdzenia obrazu cienkiego metalu powinno używać się stalowych blaszek. Oprócz blaszek o rozmiarach 0,10 mm, STP powinien uwzględniać dwa inne rodzaje blaszek: 0,05 mm oraz 0,15 mm.
W przypadku testu na rozróżnianie materiałów o dużej gęstości powinno używać się stalowej blaszki w kształcie schodków. Jej grubość powinna się wahać od 14 mm do 30 mm, a schodki powinny być o wysokości 2 mm,
e) odróżnianie materiałów (MD)
STP powinien zawierać kapsułki z próbkami soli i cukru.
B. Testowanie przy użyciu STP
1. Typy testów
STP można używać do przeprowadzenia trzech różnych typów testów:
1) testu wstępnego, którego celem jest:
a) skierowanie wysiłków związanych z badaniami podczas wstępnej fazy opracowywania urządzeń,
b) dokonanie porównania urządzeń podczas zakupu,
c) sprawdzenie działania urządzenia w porównaniu ze specyfikacjami;
2) testu podstawowego, którego celem jest szybkie i proste sprawdzenie, czy sprzęt funkcjonuje właściwie;
3) testu okresowego sprawdzającego, którego celem jest zmierzenie wszelkich różnic w działaniu podczas całego okresu funkcjonowania urządzenia.
2. Częstotliwość wykonywania testów i osoby upoważnione do ich wykonywania
1) test podstawowy STP powinno się przeprowadzić jako szybki, rutynowy test, stosowany codziennie przez operatora przed rozpoczęciem użytkowania urządzenia w celu upewnienia się, że powstaje obraz wystarczająco dobrej jakości i że sprzęt funkcjonuje właściwie. Potwierdzenie przeprowadzenia testu powinno być odnotowane w książce rejestracyjnej i potwierdzone podpisem osoby wykonującej ten test;
2) test kontroli jakości działania - ustala się częstotliwość przeprowadzania tego testu, np. nie rzadziej niż raz w miesiącu. Szczegółowe wyniki otrzymane w ramach STP powinny być odnotowywane w formularzu rejestracji znajdującego się w niniejszym załączniku. Powinno się prowadzić ewidencję wyników tego testu przez cały okres użytkowania urządzenia;
3) osoby upoważnione do wykonywania testów
Testy kontroli jakości działania powinny być przeprowadzane przez osoby specjalnie przeszkolone, przy czym działanie urządzenia prześwietlającego powinno, w zależności od potrzeb, być przedmiotem szkoleń wstępnych i przypominających dla przełożonych lub operatorów. Osoby wykonujące kontrolę powinny informować o zmianach w działaniu urządzenia lub wątpliwościach dotyczących jakości obrazu.
3. Procedury dotyczące testów kontroli jakości działania
Różnice w wynikach testów mogą być spowodowane przez:
a) różnice w jakości działania pomiędzy poszczególnymi egzemplarzami danego modelu urządzenia prześwietlającego,
b) rodzaj wymagań dotyczących jakości obrazów, który zależy od zdolności operatora do zaobserwowania np. drutu,
c) trudności w odtworzeniu warunków testowych (np. położenia testowanej walizki na taśmociągu).
Wyniki mogą różnić się w przypadku różnych egzemplarzy tego samego modelu. Ponadto, ponieważ wyniki testów zależą zarówno od operatora, jak i warunków, w jakich zostają przeprowadzone, mogą się one różnić również w przypadku tego samego urządzenia.
1) warunki przeprowadzenia testu:
a) testowana walizka (STP) powinna być umieszczona w dowolnym miejscu na taśmie, aby otrzymać optymalny obraz. Miejsce położenia STP powinno się odnotować w formularzu rejestracji. Każdy rutynowy test powinien być przeprowadzony przy zachowaniu tego samego położenia przedmiotu na taśmie,
b) testowana walizka powinna się przesuwać na taśmie tak, aby była zwrócona swą najdłuższą częścią równolegle do kierunku ruchu taśmy,
c) test powinien być powtarzany tyle razy, aby operator był przekonany, że osiągnął obraz optymalnej jakości, przy uwzględnieniu wszystkich cech obrazu, takich jak kolor, powiększenie, zaznaczenie krawędzi;
2) wymagania dotyczące projektu systemu:
a) wszystkie części urządzenia prześwietlającego powinny odpowiadać wymaganiom przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy,
b) urządzenie nie powinno oddziaływać na materiały fotograficzne, magnetyczne nośniki informacji i przyrządy półprzewodnikowe,
c) urządzenie powinno wytwarzać pełny obraz każdego przedmiotu mieszczącego się w tunelu,
d) odkształcenia powinny być ograniczone do minimum,
e) urządzenie powinno pokazywać przynajmniej 256 odcieni szarości,
f) taśma przekaźnikowa powinna być oznakowana, aby wskazywać, gdzie należy kłaść przedmiot w celu otrzymania optymalnego obrazu,
g) urządzenie powinno wyświetlać grupy odcieni szarości, tj. wykonywać skanowanie mniejszego zasięgu,
h) obraz każdego przedmiotu umieszczonego na taśmie powinien pojawiać się na ekranie przynajmniej przez 5 sekund, przy czym operator powinien mieć możliwość zatrzymania taśmy i, w razie potrzeby, zawrócenia jej, w przypadku konieczności dokładniejszego zbadania zawartości bagażu,
i) system powinien w pełni funkcjonować po upływie 2 minut od włączenia,
j) po ponownym uruchomieniu taśmy po jej zatrzymaniu, urządzenie powinno pokazywać pełny obraz prześwietlanego bagażu,
k) każda wybrana opcja powinna pojawić się w ciągu 1/2 sekundy,
l) ekran monitora powinien zapewniać operatorowi swobodną obserwację przedmiotów, tj. 14 cali lub więcej,
m) ekran nie powinien migotać i powinien mieć przynajmniej 800 linii (na ogół 1.024 x 1.024 piksele, tj. monitor o wyższej rozdzielczości),
n) w przypadku stosowania dwóch monitorów jeden z nich powinien być wyłącznie monochromatyczny,
o) urządzenie powinno składać się z modułów, aby ułatwić jego unowocześnienie,
p) urządzenie powinno być odporne na zniszczenie w przypadku zalania cieczą,
q) urządzenie powinno dokonywać autodiagnostyki po włączeniu zasilania,
r) urządzenie powinno być zaprojektowane w taki sposób, aby umożliwić swobodne przemieszczanie się bagaży z paskami we wnętrzu tunelu urządzenia,
s) urządzenie powinno posiadać zdolność przekazywania danych za pośrednictwem sieci, w celu szkolenia komputerowego, rejestracji danych w postaci obrazów oraz rejestracji tożsamości użytkownika, daty, godziny itp.,
t) interfejs powinien być prosty i intuicyjny,
u) oprogramowanie powinno być wyświetlone w momencie uruchomienia urządzenia,
v) rozmiar tunelu powinien być dostosowany do potrzeb przeprowadzenia kontroli bezpieczeństwa;
3) konserwacja:
a) nie należy dokonywać żadnych zmian, konserwacji ani napraw bez upoważnienia,
b) nie należy dokonywać zmian oprogramowania urządzenia bez uprzedniego sprawdzenia, czy nie wpłynie to negatywnie na obraz,
c) skład materiału, z którego zrobiona jest taśma, nie powinien być zmieniany bez upewnienia się, że nie spowoduje to zmiany jakości obrazu,
d) w przypadku wykorzystania modemu w celach konserwacyjnych lub modyfikacyjnych urządzenia, dostęp do modemu powinien podlegać kontroli i nadzorowi technicznemu;
4) funkcje operatora:
Poniższe funkcje należy uznać jako minimum dostępne do użytku operatora:
a) urządzenie powinno mieć możliwość przynajmniej 2-krotnego zbliżenia każdej części obrazu,
b) urządzenie powinno mieć możliwość inwersji taśmy z nagraniem video,
c) urządzenie powinno być wyposażone w opcję obrysowania krawędzi przedmiotów,
d) urządzenie powinno mieć możliwość wizualnego wskazywania przedmiotów, których nie może spenetrować,
e) urządzenie powinno odróżniać substancje organiczne od nieorganicznych,
f) urządzenie powinno mieć możliwość przełączania na obraz w dowolnej gamie używanych kolorów,
g) w przypadku prześwietlania kolejnej sztuki bagażu, każda wybrana przez operatora funkcja powinna ulec automatycznemu zresetowaniu;
5) przyszłe potrzeby specjalistyczne:
a) system powinien posiadać możliwość wyszukiwania przynamniej ostatniej sztuki prześwietlanego bagażu,
b) pożądane jest, aby system zapewniał automatyczne rozpoznanie zagrożenia w celu ułatwienia pracy operatora,
c) system powinien być wyposażony w opcję umożliwiającą przekazywanie obrazów na wtórne ekrany z pełną funkcjonalnością,
d) przekazane obrazy powinny zaznaczać źródło zagrożenia w celu ułatwienia przeszukania bagażu przez służbę ochrony,
e) pożądane jest, aby urządzenie wyświetlało optymalny obraz za pierwszym razem lub za pośrednictwem jednej z opcji.
URZĄDZENIA SŁUŻĄCE DO WYKRYWANIA MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH ORAZ URZĄDZEŃ WYBUCHOWYCH
A. System wykrywania materiałów wybuchowych, zwany dalej "EDS", stanowi system lub kombinację różnych technologii, o zdolności do wykrywania, a tym samym wskazywania drogą alarmu, materiałów wybuchowych ukrytych w bagażu, bez względu na to, z jakiego materiału wykonany jest bagaż.
B. Wykrywanie nie może być uzależnione od kształtu, położenia czy orientacji materiału wybuchowego. Obecność środków, które zapobiegają wykryciu materiału wybuchowego, musi być wskazana przez alarm.
C. EDS nie może stanowić zagrożenia dla zdrowia operatorów lub osób postronnych, zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi promieniowania jądrowego i jonizującego.
D. EDS nie może powodować szkód ani istotnych zmian bagażu lub jego zawartości.
E. EDS może zakłócać w minimalnym stopniu operacje portu lotniczego.
2. System wykrywania urządzeń wybuchowych (EDDS)
A. System wykrywania urządzeń wybuchowych, zwany dalej "EDDS", to system lub kombinacja różnych technologii, o zdolności do wykrywania, a tym samym wskazywania drogą alarmu, urządzenia wybuchowego poprzez wykrywanie jednej lub większej ilości części składowych takiego urządzenia ukrytych w bagażu, bez względu na to, z jakiego materiału wykonany jest bagaż.
B. Wykrywanie nie może być uzależnione od kształtu, położenia czy orientacji każdego elementu urządzenia wybuchowego lub konfiguracji urządzenia wybuchowego. Obecność środków, które zapobiegają wykryciu materiału wybuchowego, musi być wskazana przez alarm.
C. EDDS nie może stanowić zagrożenia dla zdrowia operatorów lub osób postronnych, zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi promieniowania jądrowego i jonizującego.
D. EDDS nie może powodować szkód ani istotnych zmian bagażu lub jego zawartości.
E. EDDS może zakłócać w minimalnym stopniu operacje portu lotniczego.
3. Standardy dotyczące funkcjonowania EDS i EDDS
A. Wykrywane powinny być przynajmniej poniższe typy materiałów wybuchowych. Podana waga stanowi minimum, jakie powinno zostać wykryte. Różne wielkości wagi stanowią przypuszczalny odpowiednik siły eksplozji materiału wybuchowego.
TYP A A g
TYP B B g
TYP C C g
TYP D D g
TYP E E g
Są to wymagania podstawowe. Od producentów urządzeń EDS i EDDS oczekuje się udoskonalenia działania systemów tak, aby mogły wykrywać (F) g (typu C) lub odpowiednią wagę innych typów.
B. Materiał wybuchowy może mieć dowolny kształt. Urządzenie powinno wykrywać arkusz materiału wybuchowego o grubości (G) mm i minimalnej wadze podanej w pkt A.
Są to wymagania podstawowe. Od producentów oczekuje się udoskonalenia działania systemów tak, aby mogły wykrywać materiał wybuchowy o grubości (H) mm.
C. Od producentów oczekuje się udoskonalenia działania systemów tak, aby mogły wykrywać dodatkowe typy materiałów wybuchowych i zapalających.
D. Prawdopodobieństwo wykrycia nie powinno być mniejsze niż (J) % i nie mniejsze niż (K) % w przypadku każdego typu materiału wybuchowego. Prawdopodobieństwo fałszywego alarmu nie powinno być mniejsze niż (L) %.
4. Wymagania dotyczące jakości obrazu
Każdy EDS/EDDS, który wytwarza obrazy interpretowane przez operatora, powinien spełniać wymagania dotyczące jakości określone dla urządzeń wykorzystujących promieniowanie rentgenowskie.
5. Testowanie
Ustalenie zdolności wykrywania i ilości fałszywych alarmów przy użyciu prawdziwych materiałów wybuchowych ukrytych w bagażu lub sprawdzenie, czy funkcjonowanie spełnia minimalne wymagania, powinno być nadrzędnym celem przeprowadzania testów na urządzeniach EDS. Wyniki testów mają charakter poufny.
A. Kryteria funkcjonowania
Celem testowania wykrywalności jest określenie, czy EDS może skutecznie wykrywać i odróżniać od innych przedmiotów znajdujących się w bagażu różne typy, jakość i kształty materiału wybuchowego.
Prawdopodobieństwo wykrycia (POD) odnosi się do ułamka podanej ilości poddanych kontroli bezpieczeństwa bagaży, które zawierają materiał wybuchowy, w przypadku których alarm został wzbudzony prawidłowo. Prawdopodobieństwo wyraża się w procentach.
System powinien automatycznie wskazywać obecność materiału wybuchowego i odróżniać go od innych przedmiotów znajdujących się w bagażu. Stosownie do tego próbka testowa potwierdzi, czy system zidentyfikował materiał wybuchowy i czy wzbudzony alarm zadziałał prawidłowo.
1) poziom fałszywych alarmów
Celem testów wykrywających fałszywe alarmy jest sprawdzenie, czy EDS może funkcjonować w normalnych warunkach.
Prawdopodobieństwo fałszywego alarmu (PFA) odnosi się do ułamka podanej ilości poddanych kontroli bezpieczeństwa bagaży, które nie zawierają materiału wybuchowego, a które mimo to spowodowały wzbudzenie alarmu urządzenia. Prawdopodobieństwo wyraża się w procentach. Liczy się tylko jeden fałszywy alarm na jedną sztukę bagażu;
2) przepustowość bagażu
Celem testu przepustowości jest dokonanie w realnych warunkach działania pomiaru średniej przepustowości bagażu przy użyciu EDS. Chcąc dokonać pomiaru średniej przepustowości, należy posłużyć się tymi samymi konfiguracjami i ustawieniami parametrów, jakie mają miejsce w przypadku testów POD i PFA.
B. Metoda
Przed testem sporządza się protokół testu zawierający ściśle określone role i zakres odpowiedzialności, w tym w szczególności dotyczące zasad zarządzania konfiguracją urządzenia. W tym przypadku należy również uwzględnić przepisy dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa.
1) materiały wybuchowe
Zaleca się przeprowadzanie testów typów i ilości materiałów wybuchowych wymienionych w wymaganiach dotyczących funkcjonowania EDS. W zależności od potrzeb można sprawdzić dodatkowe materiały wybuchowe. We wszystkich przypadkach należy odnotować skład chemiczny, liczbę atomową efektywną (Z) i gęstość (D) testowanego materiału wybuchowego.
Próbki materiałów wybuchowych powinny różnić się pod względem kształtu, rozmiaru, ciężaru i grubości. Mogą być ukryte jako imitacje urządzeń (radiomagnetofon) lub w oryginalnym opakowaniu.
W testach EDS należy uwzględnić wagę powyżej i poniżej przyjętej wartości granicznej, np. połowa wartości granicznej i dwukrotność wartości granicznej. Jeśli pojawi się wyraźny spadek jakości wykonania przy dwukrotnej wartości granicznej, należy przeprowadzić testy z zastosowaniem wyższych wielkości;
2) bagaż używany do testów
Zestaw bagaży powinien obejmować możliwie najbardziej zróżnicowane pod względem typu bagaże. Typ bagażu i jego zawartość będą miały wpływ na poziom fałszywych alarmów EDS, co znajduje odzwierciedlenie w różnych ilościach alarmów w zależności od lotu i pory roku. Niektóre bagaże powinny zawierać, na przykład, żywność, elektronikę, ubrania, ciężkie materiały, artykuły toaletowe i buty. Można zastosować dodatkowy rodzaj zawartości w celu zbadania prawdopodobnych przyczyn fałszywych alarmów. Do testu PFA i przepustowości EDS można użyć bagaży pasażerów portu lotniczego. Przed użyciem bagaży ich zestaw musi zostać prześwietlony, aby sprawdzić i zarejestrować, czy substancja w bagażu powoduje alarm. Następnie bagaże mogą zostać użyte do sprawdzenia wykrywalności urządzenia;
3) położenie bagażu
Funkcjonowanie EDS może zależeć od położenia bagażu na taśmociągu. Należy zbadać wpływ różnych pozycji i zarejestrować położenie bagażu;
4) położenie materiału wybuchowego w bagażu
Funkcjonowanie EDS może zależeć od położenia materiału wybuchowego w bagażu. Położenie i pozycja materiału wybuchowego w bagażu powinno być zróżnicowane zgodnie z planem i zostać odnotowane;
5) zarządzanie konfiguracją
Zmiany w urządzeniu i oprogramowaniu mogą mieć wpływ na funkcjonowanie EDS. Istotną rzeczą jest kontrolowanie testowanej wersji urządzenia i oprogramowania oraz ich rejestracja wraz z szybkością taśmociągu. Kopia testowanego oprogramowania powinna być przechowywana przez instytucję przeprowadzającą test i wykorzystana podczas każdego okresowego testu. Wszelkie parametry, które mogłyby wpłynąć na zdolność wykrywania, powinny również zostać zarejestrowane i sprawdzone.
Zmiany dotyczące jakichkolwiek aspektów konfiguracji mogą wymagać ponownego rozpoczęcia próby testowej. Powinno być jasne dla wszystkich uczestniczących w teście, jakie postępowanie wiąże się z reagowaniem na prośbę o zmiany w trakcie testu. Wszelkie dane odnoszące się do poziomu wykrycia, poziomu fałszywych alarmów i przepustowości muszą zostać zebrane przy użyciu tej samej konfiguracji i ustawień parametrów.
C. Wyniki i dane statystyczne
Ilość przeprowadzonych testów powinna być wystarczająca dla otrzymania statystycznie istotnych wyników. Ogólnie biorąc, im więcej kombinacji dotyczących wagi, grubości itd., tym więcej próbek niezbędnych jest dla osiągnięcia właściwych rezultatów. Plan testów powinien opisywać metodę, która będzie używana do analizy wyników.
Wyniki końcowe powinny być chronione i oznaczone klauzulą tajności. Mogą być udostępniane producentom w celu udoskonalenia jakości produktu.
6. Wytyczne operacyjne
Urządzenia wykorzystywane do kontroli bezpieczeństwa bagażu EDS lub EDDS mogą być wolno stojące (przypuszczalnie umieszczone w pobliżu stanowiska odprawy biletowo-bagażowej) bądź też wkomponowane w system pracy taśmociągu (prawdopodobnie umieszczone w rejonie ciągu technologicznego odprawy bagażu) oraz sprzężone z innymi urządzeniami rentgenowskimi.
A. Wytyczne operacyjne dla urządzenia wolno stojącego
1) położenie bagażu:
a) stojący lub
b) leżący płasko na taśmociągu;
2) cechy bagażu:
a) określone przez wydajność systemu obsługi bagażu,
b) maksymalna długość (wzdłuż pasa) 0,9 m,
c) maksymalna wysokość 0,75 m,
d) maksymalna szerokość 0,3 m,
e) maksymalny ciężar 60 kg,
f) minimalny ciężar 3,5 kg;
3) otwór wlotowy wystarczająco duży, aby zapewnić wyświetlenie całkowitego obrazu bagażu o maksymalnym wymiarze:
a) poziomym 1 m, } wymiary zamienione w przypadku b) pionowym przynajmniej 0,45m } poziomej orientacji promieniowania; |
4) szybkość taśmociągu urządzenia:
a) ładowanie ręczne,
b) możliwa do przyjęcia wielkość do 0,3 m/sek;
5) szerokość taśmociągu urządzenia jest uzależniona od maksymalnego rozmiaru bagażu;
6) wysokość podajnika (odległość taśmy urządzenia od podłoża):
a) zależna od lokalizacji,
b) zgodna z przepisami BHP;
7) maksymalna waga systemu uzależniona od struktury terminalu;
8) przepustowość: minimum 300 sztuk bagaży/godz.
B. Wytyczne operacyjne dla systemu zintegrowanego
1) położenie bagażu: płasko na taśmociągu;
2) cechy bagażu:
a) określone przez wydajność systemu obsługi bagażu,
b) maksymalna długość (wzdłuż pasa) 0,9 m,
c) maksymalna wysokość (w poprzek pasa) 0,75 m,
d) maksymalna szerokość (wymiar pionowy, jeśli bagaż leży płasko) 0,3 m,
e) maksymalny ciężar 60 kg,
f) minimalny ciężar 3,5 kg;
3) otwór wlotowy wystarczająco duży, aby zapewnić wyświetlenie całkowitego obrazu bagażu o maksymalnym wymiarze:
a) poziomym 1 m, } wymiary zamienione w przypadku | |
b) pionowym przynajmniej 0,45m } poziomej orientacji promieniowania; |
4) szybkość taśmociągu urządzenia:
a) zależy od lokalizacji, ilości w godzinach szczytu oraz przestrzeni miejsca zajętego przez bagaże,
b) musi wynosić przynajmniej do 0,5 m/sek przy przepustowości do 20 bagaży na minutę lub 1.200 na godzinę (większe szybkości proporcjonalne do przepustowości);
5) szerokość taśmociągu urządzenia uzależniona od maksymalnego rozmiaru bagażu;
6) wysokość podajnika (odległość taśmy urządzenia od ziemi) jest dostosowywana w taki sposób, aby była odpowiednia do istniejących taśmociągów (zazwyczaj 0,5 m do 0,55 m);
7) powierzchnia taśmociągu:
a) 0,5 m do 1,2 m, w zależności od szybkości taśmociągu,
b) prawdopodobnie zaistnieje potrzeba stałego odstępu bagaży (mierzona od czoła do czoła bagażu) min. 1,2 m,
c) istnieje również potrzeba wykrycia bagaży, które są: zbyt długie, ustawione obok siebie bokiem lub zbyt wysokie;
8) optymalne ustawienie bagażu - niepożądane jest centralne położenie bagażu do kontroli bezpieczeństwa.
7. Działania w ramach testowania sprzętu EDS
A. Testowanie fałszywych alarmów
1) Najlepszym sposobem przeprowadzenia testu na fałszywy alarm jest dokonanie tego w porcie lotniczym przy użyciu prawdziwych bagaży, które pochodzą od prawdziwych pasażerów i zostały wybrane jako próbki różnych typów bagaży odprawionych w porcie lotniczym (różne lotniska docelowe, loty czarterowe, loty regularne, itd.). Minimalna liczba sztuk bagaży zalecanych w przypadku testu wynosi 100;
2) test oceny fałszywych alarmów
W przypadku trudności powstałych podczas testowania fałszywych alarmów przy użyciu prawdziwych bagaży, zaleca się przeprowadzenie krótkiego testu jakości działania sprzętu. Test ten przeprowadza się przy użyciu testowego zestawu bagaży i zastosowaniu procedury, która pozwala na ocenę funkcjonowania urządzenia, jak przy użyciu prawdziwych bagaży. Z doświadczenia wynika, że prawdopodobieństwo fałszywego alarmu obliczone przy użyciu tego rodzaju testów jest zazwyczaj mniejsze niż prawdopodobieństwo fałszywego alarmu obliczone przy użyciu prawdziwych bagaży. Poniżej przedstawiony jest sposób przeprowadzenia tego testu:
a) liczba użytych bagaży - 20 sztuk,
b) liczba prób przeprowadzonych z każdym bagażem - 5 prób z każdą sztuką bagażu w 5 różnych pozycjach wybranych przypadkowo,
c) rodzaje bagaży powinny być typowe dla odprawianych w porcie lotniczym. Jako przykład zaleca się zestaw bagaży złożony z 5 dużych sztuk bagażu z twardego materiału, 7 dużych sztuk bagażu z miękkiego materiału, 6 toreb typu sportowego, 1 plecak, 1 pudło kartonowe,
d) zawartość bagaży powinna reprezentować różnorodność bagaży odprawianych w porcie lotniczym, do których zalicza się w szczególności:
- bagaż zagubiony i bez właściciela (jeśli jeden z tych bagaży zawiera przedmioty zazwyczaj niespotykane w bagażach odprawianych w porcie lotniczym, przedmioty te należy usunąć),
- bagaże przygotowane przez osoby, które zostały poproszone o zapakowanie takich rzeczy, jakby wybierały się w różne miejsca,
e) istotną rzeczą jest dopilnowanie, aby bagaże zawierały takie rzeczy, jak ubrania, artykuły toaletowe, żywność, urządzenia elektroniczne itp., jak w przypadku typowych bagaży pasażerów,
f) metoda informowania:
- liczy się tylko jeden fałszywy alarm przypadający na sztukę bagażu. Prawdopodobieństwo fałszywego alarmu odnosi się do pewnej ilości danej liczby bagaży, które wzbudzają alarm informujący o obecności materiału wybuchowego, i wyraża się je w procentach,
- konieczne jest również informowanie o otrzymanym procencie alarmów samoczynnych lub alarmów powstałych w wyniku reagowania na substancję o zwiększonej gęstości.
B. Test na prawdopodobieństwo wykrycia
1) ilość prób przeprowadzonych z każdym materiałem wybuchowym:
Ogólna ilość prób przeprowadzonych z każdym materiałem wybuchowym powinna być wystarczająco duża, aby zapewnić niski poziom błędu otrzymanych wyników. Proponowana minimalna ilość prób wynosi 100. W każdym przypadku należy wziąć pod uwagę towarzyszący wynikom współczynnik błędu, którego granicę oblicza się według poniższego wzoru:
gdzie:
- δ oznacza błąd,
- n oznacza ogólną liczbę prób przeprowadzonych z materiałem wybuchowym,
- x oznacza ogólną liczbę przypadków wykrycia.
Jeśli istnieją limity czasowe przeprowadzenia testu, można przyjąć, że materiał wybuchowy należy umieścić w jednym bagażu i poddać testowi ten bagaż dziesięć razy, zmieniając jego pozycję podczas wprowadzania go do tunelu EDS. Następnie powtórzyć procedurę jeszcze z 9 bagażami, aby otrzymać minimalną ilość 100 prób w przypadku każdego materiału wybuchowego.
2) liczba użytych bagaży: 20 sztuk (ten sam zestaw co w przypadku Testu Oceny Fałszywych Alarmów);
3) metoda umieszczania materiałów wybuchowych wewnątrz bagażu
Na zasadzie przypadkowego wyboru każdy materiał wybuchowy powinien zostać przypisany do jednego bagażu i umieszczony w jednej z 9 pozycji w jego wnętrzu (góra, dno/lewa, prawa, środek). Materiał wybuchowy fabrycznie zapakowany powinien zostać ułożony w pozycji wybranej przypadkowo. Posługując się cienkowarstwowym materiałem wybuchowym, można go umieścić więcej niż w jednej z 9 określonych pozycji;
4) zawartość bagaży
Poza materiałami wybuchowymi, zawartość każdego bagażu powinna być taka sama jak w przypadku testu oceny fałszywych alarmów;
5) metoda informowania
Prawdopodobieństwo wykrycia dla każdego typu materiału wybuchowego oraz ogólne prawdopodobieństwo wykrycia wyraża się w procentach.
Standardowa próbka testowa - formularz rejestracji
Data: ......................... | Godz.: ....................... | Operator: ......... |
Producent i model maszyny: .... | .............................. | Rozmiar tunelu: ... |
Nr identyfikacyjny maszyny: ... | Usytuowanie maszyny: ......... | ................... |
Monitor: ...................... | Klawiatura: .................. | Wersja software: .. |
Optymalna pozycja STP na taśmie | /z lewej, środek, z prawej/ .. | ................... |
Test numer:
1 - Rozdzielczość pojedynczego drutu | 30 AWG - nieizolowany drut miedziany, niepokryty aluminium |
2 - Penetracja użyteczna | 24 AWG - drut miedziany, za blaszką aluminium o grubości 5/16 cala |
3 - Rozdzielczość przestrzenna | 2,0 mm - wycinki arkusza miedzi /poziome i pionowe/ |
4 - Penetracja pojedyncza /materiał cienki/ | Stalowa blaszka o grubości 1,0 mm |
5 - Penetracja pojedyncza /materiał gęsty/ | Płytka ołowiu za blaszką stalową o grubości 14 mm |
6 - Rozróżnianie materiału | 2 różne kolory dla soli i cukru |
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
Grażyna J. Leśniak 27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
Grażyna J. Leśniak 25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
Robert Horbaczewski 20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
Monika Pogroszewska 02.01.2025W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
Renata Krupa-Dąbrowska 31.12.20241 stycznia 2025 r. zacznie obowiązywać nowa Polska Klasyfikacja Działalności – PKD 2025. Jej ostateczny kształt poznaliśmy dopiero w tygodniu przedświątecznym, gdy opracowywany od miesięcy projekt został przekazany do podpisu premiera. Chociaż jeszcze przez dwa lata równolegle obowiązywać będzie stara PKD 2007, niektórzy już dziś powinni zainteresować się zmianami.
Tomasz Ciechoński 31.12.2024Identyfikator: | Dz.U.2003.160.1549 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Krajowy Program Ochrony Lotnictwa Cywilnego realizujący zasady ochrony lotnictwa. |
Data aktu: | 15/07/2003 |
Data ogłoszenia: | 15/09/2003 |
Data wejścia w życie: | 30/09/2003, 01/01/2004 |