Dania-Polska. Umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku. Kopenhaga.1976.04.06.

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Danii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku,

podpisana w Kopenhadze dnia 6 kwietnia 1976 r. ¹

Umowa

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Danii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Królestwa Danii, powodowane chęcią dalszego rozwijania i ułatwiania ich stosunków gospodarczych, postanowiły zawrzeć Umowę w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku i w tym celu wyznaczyły swoich pełnomocników. ²

Pełnomocnicy po wymianie swoich pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, uzgodnili, co następuje:

Artykuł  1

Zakres podmiotowy.

Niniejsza umowa dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach.

Artykuł  2

Podatki, których dotyczy umowa.

1. Niniejsza umowa dotyczy - bez względu na sposób poboru - podatków od dochodu i od majątku, które pobiera się na rzecz każdego Umawiającego się Państwa lub jego jednostek władzy terenowej.

2. Za podatki od dochodu i od majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu, od całego majątku albo od części dochodu lub majątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego, jak również podatki od przyrostu majątku.

3. Do aktualnie istniejących podatków, których dotyczy umowa, należą:

a) ³  w Rzeczypospolitej Polskiej:

1) podatek dochodowy od osób prawnych,

2) podatek dochodowy od osób fizycznych,

3) podatek rolny,

(zwane dalej "podatkami polskimi");

b) ⁴  w Królestwie Danii:

1) państwowy podatek dochodowy (indkomstskatten til staten),

2) komunalny podatek dochodowy (den kommunale indkomstskat),

3) podatek dochodowy na rzecz zarządów jednostek administracyjnych (den amtskommunale indkomstskat),

4) specjalny podatek dochodowy (den saerlige indkomstskat),

5) podatek kościelny (kirkestkatten),

6) podatek od dywidend (udbytteskatten),

7) podatek od odsetek (renteskatten),

8) podatek od należności licencyjnych (royaltyskatten),

9) podatki wprowadzone ustawą o podatku od związków węglowodorowych (skatter i henhold til kulbrinteskatteloven),

10) państwowy podatek od majątku (formueskatten til staten),

(zwane dalej "podatkami duńskimi").

4. Niniejsza umowa będzie miała także zastosowanie do wszystkich podatków takiego samego lub podobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej umowy będą pobierane obok istniejących podatków lub zamiast nich. Przy końcu każdego roku właściwe władze Umawiających się Państw będą informowały się wzajemnie o zmianach, jakie zaszły w ich ustawodawstwach podatkowych.

Artykuł  3

Ogólne definicje.

1. W rozumieniu umowy, jeżeli z treści nie wynika inaczej:

a) określenia "Umawiające się Państwo" i "drugie Umawiające się Państwo" oznaczają odpowiednio Rzeczpospolitą Polską lub Królestwo Danii;

b) określenie "osoba" obejmuje osoby fizyczne i spółki oraz wszystkie inne zrzeszenia osób;

c) określenie "spółka" oznacza osoby prawne lub jednostki prawne, które dla opodatkowania traktuje się jako osoby prawne;

d) określenia "przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie albo przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie;

e) określenie "właściwa władza" oznacza:

- w Rzeczypospolitej Polskiej Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela,

- w Królestwie Danii Ministra Dochodów Wewnętrznych, Ceł i Akcyz lub jego upoważnionego przedstawiciela;

f) przez "komunikację międzynarodową" rozumie się wszelki transport wykonywany przez statek, samolot, pojazd szynowy lub drogowy, będący w użytkowaniu przedsiębiorstwa, którego miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem wypadków, gdy statek, samolot lub pojazd jest wykorzystywany tylko w ruchu między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie;

g) określenie "obywatele" oznacza:

1) wszelkie osoby fizyczne mające obywatelstwo Umawiającego się Państwa;

2) wszelkie osoby prawne, spółki i zrzeszenia utworzone na podstawie obowiązującego ustawodawstwa Umawiającego się Państwa.

2. Przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z treści przepisu nie wynika inaczej, każde inaczej nie zdefiniowane określenie ma takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Państwa w zakresie podatków, które są przedmiotem niniejszej umowy.

Artykuł  4

Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona, nie włączając jednak osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód, jaki osiągają ze źródeł w nim położonych, albo majątek, jaki posiadają w tym Państwie.

2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b) jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;

d) jeżeli sytuacji tej osoby nie można uregulować zgodnie z postanowieniami litery c), właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

3. Jeżeli stosownie do ustępu 1 osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, uważa się ją za mającą siedzibę w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu.

Artykuł  5

Zakład.

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa.

2. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

a) miejsce zarządzania,

b) filię,

c) biuro,

d) zakład fabryczny,

e) warsztat,

f) kopalnię, źródło ropy naftowej, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

g) budowę albo montaż, które trwają przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.

3. Nie stanowią zakładu:

a) placówki, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa,

b) zapasy dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania,

c) zapasy dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo,

d) stałe placówki utrzymywane wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu uzyskiwania informacji dla przedsiębiorstwa,

e) stałe placówki utrzymywane przez przedsiębiorstwo wyłącznie dla reklamy, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze.

4. Osobę, z wyjątkiem niezależnego przedsiębiorstwa w rozumieniu ustępu 5, działającą w Umawiającym się Państwie dla przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, traktuje się w tym pierwszym Państwie jako zakład, jeżeli osoba ma pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo w tym Państwie wykonuje, chyba że jej działalność ogranicza się tylko do zakupu dla przedsiębiorstwa dóbr lub towarów.

5. Nie będzie się traktować przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa jako posiadającego zakład w drugim Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje tam czynności przez maklera, komisanta albo innego niezależnego przedstawiciela, jeżeli te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

6. Sam fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę mającą siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo tam wykonującą swoje czynności (przez posiadanie tam zakładu albo w inny sposób) nie wystarcza, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

Artykuł  6

Dochody z nieruchomości.

1. Dochody z majątku nieruchomego, włączając dochody z eksploatacji gospodarstw rolnych i leśnych, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.

2. Określenia "majątek nieruchomy" rozumie się według prawa Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym wypadku przynależność do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa rzeczowego, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji albo prawa do eksploatacji zasobów mineralnych, źródeł i innych bogactw naturalnych. Statki, pojazdy szynowe i drogowe oraz samoloty nie stanowią majątku nieruchomego.

3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się również do dochodów z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

4. Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodów z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu.

Artykuł  7

Zyski z przedsiębiorstw.

1. Zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczenie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi niezależnie od tego, czy powstały w tym państwie, w którym leży zakład, czy gdzie indziej.

4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału; sposób zastosowanego podziału zysku musi być jednak taki, żeby wynik był zgodny z zasadami tego artykułu.

5. Nie można przypisać zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa.

6. Przy stosowaniu poprzednich ustępów ustalanie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego roku w ten sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej.

7. Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

Artykuł  8

Transport międzynarodowy.

1. Zyski pochodzące z eksploatacji statków lub samolotów w komunikacji międzynarodowej mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

2. Zyski pochodzące z eksploatacji statków żeglugi śródlądowej mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

3. Jeżeli miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa żeglugi morskiej lub śródlądowej znajduje się na pokładzie statku, uważa się, że znajduje się ono w tym Umawiającym się Państwie, w którym leży port macierzysty statku, a jeżeli nie ma on portu macierzystego - w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba eksploatująca statek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

4. Zyski pochodzące z eksploatacji pojazdów szynowych lub drogowych w komunikacji międzynarodowej mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

5. Postanowienia ustępów 1, 2 i 4 dotyczą również:

a) zysków pochodzących z eksploatacji wydzierżawionych statków, samolotów, pojazdów szynowych lub drogowych w komunikacji międzynarodowej, jak również zysków pochodzących z eksploatacji wydzierżawionych statków przeznaczonych do żeglugi śródlądowej,

b) zysków pochodzących z udziałów w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub też w międzynarodowym związku eksploatacyjnym.

Artykuł  9

Przedsiębiorstwa powiązane.

Jeżeli:

a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli albo w kapitale przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa albo

b) te same osoby bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu, kontroli lub kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa

i w tych wypadkach między dwoma przedsiębiorstwami, w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych, zostaną umówione lub narzucone warunki różniące się od warunków, które by ustaliły między sobą niezależne przedsiębiorstwa bez tych warunków, ale z powodu tych warunków ich nie osiągnęło, mogą być uznane za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.

Artykuł  10

Dywidendy.

1. Dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę; podatek ten nie może jednak przekroczyć:

a) 5% kwoty dywidendy brutto, jeżeli odbiorca jest spółką (z wyłączeniem współudziału) rozporządzającą bezpośrednio co najmniej 25% kapitału w spółce wypłacającej dywidendy,

b) 15% kwoty dywidendy brutto we wszystkich innych wypadkach.

Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki mającego związek z zyskami, z których dywidendy są wypłacane.

3. Użyty w tym artykule wyraz "dywidendy" oznacza wpływy z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach, z wyjątkiem wierzytelności, jak również wpływy pochodzące z innych udziałów w spółce, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji.

4. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli odbiorca dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki płacącej dywidendy, bądź działalność zarobkową za pośrednictwem zakładu, który jest w nim położony, bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód, korzystając ze stałej placówki, która jest w nim położona, i gdy udział, z którego tytułu wypłaca się dywidendy, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W tym wypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

5. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Państwie Umawiającym się, osiąga zyski albo dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, wówczas to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dywidend, które ta spółka płaci osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby w tym drugim Państwie, ani też obciążać zysku spółki podatkiem od nie wydzielonego zysku, nawet gdy wypłacone dywidendy lub nie wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w drugim Państwie.

Artykuł  11

Odsetki.

1. Odsetki, które pochodzą z jednego Umawiającego się Państwa i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

2. Użyty w tym artykule wyraz "odsetki" oznacza dochody z wierzytelności wszelkiego rodzaju, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub klauzulą udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z publicznych pożyczek, obligacji lub skryptów dłużnych, w tym również premie i nagrody związane z obligacjami lub skryptami dłużnymi. Kary za zwłokę w zapłacie nie będą traktowane jako odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu.

3. Postanowień ustępu 1 nie stosuje się, jeżeli odbiorca odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie lub wolny zawód, korzystając ze stałej placówki położonej w tym Państwie, i jeżeli wierzytelności, na których zaspokojenie są płacone odsetki, faktycznie należą do tego zakładu lub tej stałej placówki. W tym wypadku należy stosować odpowiednio postanowienia artykułów 7 lub 14.

4. Jeżeli między dłużnikiem a wierzycielem lub między nimi a osobą trzecią istnieją szczególne stosunki i dlatego zapłacone odsetki przekraczają w stosunku do świadczenia podstawowego kwotę, którą dłużnik i wierzyciel umówiliby bez tych stosunków, wówczas postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym wypadku nadwyżka ponad tę kwotę zostanie opodatkowana według prawa każdego Umawiającego się Państwa, z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

Artykuł  12

Należności licencyjne.

1. Należności licencyjne pochodzące z Umawiającego się Państwa, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Należności te mogą być jednak opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty należności.

3. Określenie "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami i dziełami zarejestrowanymi dla radia i telewizji, do patentu, znaku towarowego, rysunku, modelu, planu, tajemnicy lub technologii produkcyjnej, jak również za użytkowanie lub prawo użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego i za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej albo z umiejętnością (know-how).

4. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli odbiorca należności licencyjnych mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności, bądź działalność zarobkową za pośrednictwem położonego w tym Państwie zakładu, bądź wolny zawód, korzystając ze stałej placówki położonej w tym Państwie, a prawa lub wartości majątkowe, z których tytułu wypłacane są należności licencyjne, rzeczywiście należą do tego zakładu lub są związane z wykonywaniem wolnego zawodu. W tym wypadku postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14 maja odpowiednie zastosowanie.

5. Należności licencyjne uważa się za pochodzące z Umawiającego się Państwa, gdy dłużnikiem jest to Państwo, jego jednostka władzy terenowej albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak dłużnik należności licencyjnych,bez względu na to, czy ma w jednym Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład, a umowa, na której podstawie płacone są należności licencyjne, została zawarta dla celów tego zakładu i zakład ten ponosi te należności, wówczas uważa się należności licencyjne za pochodzące z tego Umawiającego się Państwa, w którym położony jest ten zakład.

6. Jeżeli między dłużnikiem a wierzycielem lub między nimi a osobą trzecią istnieją szczególne stosunki i dlatego zapłacone opłaty licencyjne przekraczają w stosunku do świadczenia podstawowego kwotę, którą dłużnik i wierzyciel umówiliby bez tych stosunków, wówczas artykuł ten stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym wypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa, z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

Artykuł  13

Zyski kapitałowe.

1. Zyski pochodzące z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego określonego w artykule 6 ustęp 2 mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym majątek ten jest położony.

2. Zyski z przeniesienia tytułu własności ruchomego majątku stanowiącego majątek zakładu, który przedsiębiorstwo jednego z Umawiających się Państw posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo z przeniesienia tytułu własności ruchomego majątku przynależnego do stałego urządzenia, którym dysponuje osoba trudniąca się wykonywaniem wolnego zawodu, zamieszkała w jednym z Umawiających się Państw, łącznie z zyskami, które zostaną uzyskane przy sprzedaży takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiego stałego urządzenia, mogą być opodatkowane w drugim Państwie. Jednakże zyski z przeniesienia tytułu własności ruchomego majątku wymienionego w artykule 22 ustęp 3 mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek ruchomy, zgodnie ze wspomnianym artykułem, podlega opodatkowaniu.

3. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku nie wymienionego w ustępach 1 lub 2 mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Artykuł  14

Wolne zawody.

1. Dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej samodzielnej działalności podobnego rodzaju, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że dla wykonywania swojej działalności w drugim Umawiającym się Państwie dysponuje ona zwykle stałą placówką. Jeżeli rozporządza ona taką stałą placówką, wówczas dochody mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, jednak tylko o tyle, o ile mogą być przypisane tej stałej placówce.

2. Określenie "wolny zawód" obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, techników, inżynierów, architektów oraz dentystów.

Artykuł  15

Praca najemna.

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej na terenie drugiego Umawiającego się Państwa, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

a) odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas danego roku kalendarzowego oraz

b) wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę, który nie ma w tym drugim Państwie Miejsca zamieszkania lub siedziby, oraz

c) wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

3. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu wynagrodzenia z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku morskiego, samolotu, pojazdu szynowego lub drogowego w komunikacji międzynarodowej albo na pokładzie statku żeglugi śródlądowej mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Artykuł  16

Wynagrodzenia członków rad nadzorczych albo zarządzających.

Wynagrodzenie, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej albo radzie zarządzającej spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Artykuł  17

Artyści i sportowcy.

1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochody zawodowych artystów, jak na przykład artystów scenicznych, filmowych, radiowych oraz telewizyjnych, jak też muzyków i sportowców, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym wykonują oni te czynności.

2. Jeżeli dochód mający związek z osobistą działalnością takiego artysty lub sportowca nie jest kierowany do tego artysty lub sportowca, ale do innej osoby, dochód taki - bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 - może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

3. Odmiennie od postanowień ustępów 1 i 2 dochody z rodzajów działalności określonych w ustępie 1, osiągane przez te osoby, które występują w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez Państwo wysyłające, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł  18

Renty i emerytury.

Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 renty, emerytury i podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł  19

Funkcje publiczne.

1. Wynagrodzenie inne niż renta lub emerytura, wypłacane przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę władzy terenowej jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa lub jego jednostki władzy terenowej, może podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Jednakże wynagrodzenie takie może podlegać opodatkowaniu w tym drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym Państwie, a osoba otrzymująca takie wynagrodzenie ma miejsce zamieszkania w tym drugim Państwie oraz:

1) jest obywatelem tego Państwa lub

2) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia tych usług, lub

3) nie podlega podatkowi mającemu związek z takim wynagrodzeniem w tym Umawiającym się Państwie, z którego wynagrodzenie to jest wypłacane.

2. Jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę władzy terenowej albo z funduszów utworzonych przez to Państwo lub jego jednostkę władzy terenowej jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa lub jego jednostki władzy terenowej, może podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Jednakże takie renty lub emerytury mogą podlegać opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania.

3. Postanowienia artykułów 15, 16 i 18 mają zastosowanie do wynagrodzeń, rent lub emerytur, mających związek z usługami świadczonymi w związku z jakąkolwiek działalnością zarobkową jednego z Umawiających się Państw lub jego jednostki władzy terenowej.

Artykuł  20

Nauczyciele, pracownicy badawczy i studenci.

1. Wynagrodzenie nauczycieli akademickich i innych nauczycieli, którzy mają miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie i podczas przejściowego pobytu w drugim Umawiającym się Państwie, nie przekraczającego 2 lat, na uniwersytecie albo w innym zakładzie naukowym lub badawczym nie służącym celom zarobkowym, wykonują działalność dydaktyczną albo prowadzą badania naukowe, może podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

2. Płatności otrzymywane na utrzymanie, studia i kształcenie się przez stypendystę, praktykanta lub ucznia, który ma miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie albo przedtem miał tam miejsce zamieszkania, a który przebywa w drugim Umawiającym się Państwie wyłącznie dla studiów lub kształcenia się, nie podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie, jeżeli płatności te pochodzą ze źródeł spoza tego drugiego Państwa.

Artykuł  21

Inne nie wymienione przychody.

1. Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

2. Postanowień ustępu 1 nie stosuje się, gdy osoba osiągająca dochód, a mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie działalność zarobkową za pomocą zakładu położonego w tym Państwie lub wolny zawód w tym drugim Państwie, korzystając ze stałej placówki tam położonej, i gdy prawa lub dobra, z tytułu posiadania których osiągany jest dochód, są rzeczywiście związane z działalnością zakładu lub stałej placówki. W tym wypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Artykuł  22

Opodatkowanie majątku.

1. Majątek nieruchomy określony w artykule 6 ustęp 2 może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, na którego terenie jest położony.

2. Majątek ruchomy, stanowiący aktywa zakładu danego przedsiębiorstwa albo należący do stałej placówki służącej do wykonywania wolnego zawodu, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się zakład lub stała placówka.

3. Statki morskie, statki żeglugi śródlądowej, samoloty oraz pojazdy szynowe albo drogowe eksploatowane w komunikacji międzynarodowej, jak również majątek ruchomy służący do ich eksploatacji, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba rzeczywistego zarządu przedsiębiorstwa.

4. Wszelkie inne składniki majątkowe osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł  23

Postanowienia o uniknięciu podwójnego opodatkowania.

Podwójnego opodatkowania unika się w sposób następujący:

1. W wypadku Polski: podatki zapłacone w Danii przez osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce od uzyskanego dochodu lub posiadanego majątku, który na mocy niniejszej umowy może być opodatkowany w Danii, zostaną odliczone od podatków należnych Państwu Polskiemu.

2. W wypadku Danii:

a) Z zastrzeżeniem postanowień litery c), jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Danii osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Polsce, wtedy Dania zezwala na:

1) potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Polsce;

2) potrącenie od podatku od majątku tej osoby kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w Polsce.

b) Jednakże w każdym z tych dwu wypadków potrącenie to nie może przekroczyć tej części podatku dochodowego lub podatku od majątku, jaka została obliczona przed dokonaniem potrącenia i jaka odpowiednio przypada na dochód lub majątek, który w zależności od konkretnego wypadku może być opodatkowany w Polsce.

c) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Danii osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany tylko w Polsce, Dania może włączyć ten dochód lub majątek do podstawy wymiaru podatku, ale Dania dokona potrącenia od podatku dochodowego lub od podatku od majątku tej części podatku dochodowego lub podatku od majątku, która w zależności od konkretnego wypadku przypada na dochód uzyskany w Polsce lub majątek posiadany w Polsce.

d) 5  Jeżeli zgodnie z ustawodawstwem Umawiającego się Państwa udzielona zostaje ulga podatkowa w podatkach od dochodu przedsiębiorstwa w celu stworzenia zachęty dla rozwoju gospodarczego w tym Państwie, uznaje się, że zawarte w ustępie 1 i w ustępie 2 pkt a) i b) niniejszego artykułu odniesienia do "podatków zapłaconych" lub "podatku dochodowego zapłaconego" obejmują wszelkie kwoty, które miałyby zostać zapłacone na mocy niniejszej umowy jako podatek za jakikolwiek rok, lecz nie zostały zapłacone z powodu ulgi podatkowej udzielonej w odniesieniu do tego roku, pod warunkiem że takie przedsiębiorstwo (stanowiące zakład) jest zaangażowane w produkcję lub sprzedaż dóbr, towarów lub usług (poza usługami w sektorze finansowym) oraz że nie więcej niż 25% dochodu przedsiębiorstwa pochodzi z odsetek oraz zysków ze sprzedaży akcji i obligacji.

e) 6  Jeżeli dywidendy są wypłacane przez spółkę, której siedziba znajduje się w Polsce, na rzecz osoby (będącej spółką), której siedziba znajduje się w Danii i która jest bezpośrednio lub pośrednio właścicielem nie mniej niż 25% kapitału akcyjnego pierwszej wymienionej spółki, wtedy takie dywidendy będą zwolnione z podatku duńskiego, pod warunkiem że spółka wypłacająca dywidendy jest zaangażowana w produkcję lub sprzedaż dóbr, towarów lub usług (poza usługami w sektorze finansowym) oraz że nie więcej niż 25% dochodu spółki pochodzi z odsetek oraz zysków ze sprzedaży akcji i obligacji.

f) 7  Postanowienia pkt d) i e) mają zastosowanie w okresie pierwszych pięciu lat obowiązywania protokołu zmieniającego pierwotną umowę między Polską i Danią. Właściwe władze porozumieją się wzajemnie w celu ustalenia, czy ten okres ma zostać przedłużony. Wszelkie takie przedłużenie będzie obowiązywać od tej daty i będzie podlegać takim zmianom i warunkom, włącznie z warunkami wypowiedzenia, jakie zostaną określone i uzgodnione pomiędzy Umawiającymi się Państwami w notach, które zostaną wymienione drogą dyplomatyczną lub w jakikolwiek inny sposób zgodnie z procedurami ich prawa konstytucyjnego.

Artykuł  24

Równe traktowanie.

1. Obywatele Umawiającego się Państwa, niezależnie od tego, czy mają miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw, nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe od tych, którym są lub mogą być poddani obywatele tego drugiego Państwa znajdujący się w takiej samej sytuacji.

2. Opodatkowanie zakładu, który posiada przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa w drugim Umawiającym się Państwie, nie może być w drugim Państwie bardziej niekorzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstwa drugiego Państwa prowadzącego taką samą działalność. Przepisu tego nie należy rozumieć w ten sposób, że zobowiązuje on Umawiające się Państwo do przyznania osobom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie osobistych potrąceń, udogodnień i obniżek z uwagi na stan cywilny i rodzinny, które przyznaje osobom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę na jego obszarze.

3. Z wyjątkiem wypadku stosowania postanowień artykułu 9, artykułu 11 ustęp 4 i artykułu 12 ustęp 6 odsetki, należności licencyjne i inne koszty, ponoszone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, są odliczane przy określaniu podlegających opodatkowaniu zysków tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Państwie. Również długi przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odliczane przy określaniu majątku tego przedsiębiorstwa, podlegającego opodatkowaniu, na takich samych warunkach, jakby były one zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w pierwszym Państwie.

4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których kapitał w całości lub w części, bezpośrednio albo pośrednio należy do osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo należy do wielu takich osób lub podlega ich kontroli, nie mogą być w pierwszym Umawiającym się Państwie poddane ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane przedsiębiorstwa pierwszego Umawiającego się Państwa.

5. Użyty w tym artykule wyraz "opodatkowanie" oznacza podatki, których dotyczy niniejsza umowa.

6. Stwierdza się, że zróżnicowane pobieranie podatków od dochodu, zysku i majątku, które jest przewidziane w Rzeczypospolitej Polskiej dla przedsiębiorstw uspołecznionych, nie narusza postanowień niniejszego artykułu.

7. Postanowienia niniejszego artykułu nie mogą być rozumiane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do przyznania osobom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie udogodnień przyznanych osobom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę w trzecim państwie na podstawie umów zawartych z tym trzecim państwem.

Artykuł  25

Procedura wzajemnego porozumiewania się.

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie jest zdania, że czynności Państwa lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które nie odpowiada niniejszej umowie, wówczas może ona bez ujmy środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, w którym ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o posunięciu pociągającym za sobą powyższe opodatkowania, które jest niezgodne z umową.

2. Jeżeli ta właściwa władza uzna zarzut za uzasadniony, ale nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, wówczas poczyni starania, ażeby przypadek ten uregulować po porozumieniu się z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa tak, ażeby zapobiec opodatkowaniu niezgodnemu z niniejszą umową.

3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstać przy interpretacji lub stosowaniu umowy. Mogą one również wspólnie uzgodnić, w jaki sposób można zapobiec podwójnemu opodatkowaniu w wypadkach, które nie są uregulowane umową.

4. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą w celu osiągnięcia porozumienia wskazanego w poprzednich ustępach komunikować się ze sobą bezpośrednio. Jeżeli uzna się, że ustna wymiana poglądów ułatwi osiągnięcie powyższego porozumienia, powinna ona mieć miejsce w łonie Komisji złożonej z reprezentantów właściwych władz Umawiających się Państw.

5. Właściwe władze uregulują w drodze wspólnego porozumienia sposoby stosowania niniejszej umowy, a w szczególności formalności, których powinny dopełnić osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, aby uzyskać w drugim Umawiającym się Państwie obniżenie lub zwolnienie od opodatkowania dochodów wymienionych w artykułach 10, 11 i 12, pochodzących z tego drugiego Państwa.

Artykuł  26

Wymiana informacji.

1. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje konieczne do wykonywania niniejszej umowy oraz informacje dotyczące praw wewnętrznych Umawiających się Państw co do podatków objętych umową w takim zakresie, w jakim opodatkowanie, które one przewidują, jest zgodne z umową. Wymienione informacje będą stanowiły tajemnicę i będą mogły być udzielane tylko osobom i władzom (w tym również sądom albo organom administracyjnym) zajmującym ustalaniem, poborem lub ściąganiem podatków wymienionych w niniejszej umowie albo postępowaniem, wnioskami i środkami odwoławczymi w sprawach podatkowych.

2. Ustęp 1 nie może być w żadnym wypadku interpretowany tak, jak gdyby zobowiązywał on jedno z Umawiających się Państw do:

a) stosowania środków administracyjnych, które nie są zgodne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego albo drugiego Państwa,

b) udzielania danych, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa,

c) przekazywania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, przemysłową lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstwa lub których udzielanie sprzeciwiałoby się porządkowi publicznemu (ordre public).

Artykuł  27

Pracownicy dyplomatyczni i konsularni.

Przepisy niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących pracownikom dyplomatycznym lub konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub umów szczególnych.

Artykuł  28

Wejście w życie.

Niniejsza umowa podlega zatwierdzeniu zgodnie z postanowieniami prawa konstytucyjnego, które obowiązuje w każdym z Umawiających się Państw, i wejdzie w życie trzydziestego dnia po dokonaniu wymiany ostatniej z dwu not stwierdzających, że obie strony spełniły wymagania wyżej wspomnianych postanowień. Ustala się, że umowa będzie mieć zastosowanie po raz pierwszy:

1. w Rzeczypospolitej Polskiej:

a) w zakresie podatków, które zostały lub będą pobrane w odniesieniu do okresu wymiarowego w roku 1974 i następnych okresów wymiarowych;

b) w zakresie podatków od dochodu pobieranych w drodze potrąceń - do podatków, które były lub będą pobierane po dniu 31 grudnia 1973 r.;

2. w Królestwie Danii:

a) w zakresie dochodu osiągniętego w roku kalendarzowym 1974 i w latach następnych;

b) w zakresie majątku określonego w celach podatkowych za rok kalendarzowy 1974 i za lata następne.

Artykuł  29

Wypowiedzenie.

Niniejsza umowa została zawarta na czas nieokreślony. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć umowę w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku kalendarzowego, poczynając od piątego roku po roku, w którym umowa weszła w życie przez złożenie notyfikacjii o wypowiedzeniu drogą dyplomatyczną; w takim wypadku postanowienia niniejszej umowy przestaną obowiązywać, jak następuje:

a) w odniesieniu do dochodu osiągniętego w roku kalendarzowym, bezpośrednio następującym po roku, w którym złożono wypowiedzenie, oraz osiągniętego w latach następnych;

b) w odniesieniu do majątku określonego w celach podatkowych za rok kalendarzowy, bezpośrednio następujący po roku, w którym założono wypowiedzenie, oraz określonego za lata następne.

Na dowód czego Pełnomocnicy obu Rządów podpisali niniejszą umowę i opatrzyli ją swymi pieczęciami.

Umowę niniejszą sporządzono w Kopenhadze w dniu 6 kwietnia 1976 roku w dwu egzemplarzach w języku angielskim.

PROTOKÓŁ

W czasie podpisywania Umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, zwartej w dniu dzisiejszym pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Danii, niżej podpisani Pełnomocnicy uzgodnili, że następujące postanowienia będą stanowiły integralną część tej umowy.

I. Do artykułu 3 ustęp 1:

1. Określenie "Polska" oznacza Rzeczpospolitą Polską i obejmuje każdy rejon znajdujący się poza morzem terytorialnym Polski, w którym zgodnie z prawem międzynarodowym prawa Polski - odnoszące się do badań i wykorzystywania zasobów naturalnych dna morskiego lub jego podglebia - mogą być wykonywane.

2. Określenie "Dania" oznacza Królestwo Danii i obejmuje każdy rejon znajdujący się poza morzem terytorialnym Danii, w którym zgodnie z prawem międzynarodowym prawa Danii - odnoszące się do badań i wykorzystywania zasobów naturalnych dna morskiego lub jego pogłębiania - mogą być wykonywane.

Określenie niniejsze nie obejmuje Wysp Owczych i Grenlandii. Obowiązywanie umowy może być rozszerzone albo w jej obecnym brzmieniu, albo przy zastosowaniu koniecznych zmian na jakąkolwiek część obszaru Danii, w której z określonych względów nie stosuje się umowy, a w której nakłada się podatki zasadniczo podobne do podatków objętych umową. Umawiające się Państwa określą i uzgodnią w notach, które zostaną wymienione drogą dyplomatyczną, dzień wejścia w życie takiego rozszerzenia zakresu terytorialnego obowiązywania umowy, poprawki i warunki, jakie będą z nim związane, wraz z warunkami jego wypowiedzenia.

II. Do artykułu 3 ustęp 1 litera f):

Przez określenie "komunikacja międzynarodowa", o którym mowa w artykule 3 ustęp 1 litera f), rozumie się również przewóz:

a) kontenerami w transporcie morskim, lądowym i powietrznym,

b) barkami przewożonymi na statkach barkowcach (system LASH-Lighters-Aboard-Ship System),

c) każdym innym środkiem mającym związek z przewozem statkami, samolotami lub pojazdami szynowymi i drogowymi,

niezależnie od tego, czy sprzęt ten stanowi własność przedsiębiorstwa transportowego, czy został wzięty w dzierżawę przez takie przedsiębiorstwo.

III. Do artykułu 5 ustęp 2 litera g):

Dla stosowania artykułu 5 ustęp 2 litera g) przyjmuje się, że w czasie obowiązywania Wieloletniej umowy handlowej, zawartej pomiędzy Polską a Danią w dniu 3 grudnia 1970 roku, lub analogicznych dalszych umów budowa albo montaż nie będą uważane za zakład, jeżeli trwają przez okres nie przekraczający 18 miesięcy.

IV. Do artykułu 8:

Jeżeli chodzi o zyski uzyskiwane przez duńsko-norwesko-szwedzkie konsorcjum transportu lotniczego, znane jako Skandynawskie Linie Lotnicze (SAS), postanowienia ustępu 1 będą stosowane tylko do tej części zysków, która odpowiada udziałom w tym konsorcjum posiadanym przez Det Danske Luftartsselskab (DDL), to jest przez stronę duńską w Skandynawskich Liniach Lotniczych (SAS).

V. Do artykułu 15 ustęp 3:

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Danii otrzymuje wynagrodzenie z tytułu pracy związanej z zatrudnieniem na pokładzie samolotu eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej przez konsorcjum Skandynawskie Linie Lotnicze (SAS), to wynagrodzenie takie może podlegać opodatkowaniu tylko w Danii.

VI. Do artykułu 17 ustęp 3:

Uzgodniono, że postanowienie tego ustępu będzie stosowne tylko w wypadku, gdy wspomniana wymiana będzie miała miejsce w ramach Umowy kulturalnej z dnia 8 czerwca 1960 r. pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii lub następnych umów zastępujących tę umowę.

Na dowód powyższego niżej podpisani, należycie upełnomocnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejszy protokół.

Sporządzono w Kopenhadze dnia 6 kwietnia 1976 r. w dwu egzemplarzach w języku angielskim.

1 Tytuł umowy zmieniony przez art. I ust. 1 Protokołu sporządzonego w Warszawie dnia 17 maja 1994 r. (Dz.U.96.54.240) zmieniającego nin. umowę z dniem 13 stycznia 1995 r.

2  Określenie "Polska Rzeczpospolita Ludowa" występujące w preambule i w tekście umowy zostało zastąpione określeniem "Rzeczpospolita Polska" przez art. I ust. 2 Protokołu sporządzonego w Warszawie dnia 17 maja 1994 r. (Dz.U.96.54.240) zmieniającego nin. umowę z dniem 13 stycznia 1995 r.

3 Art. 2 ust. 3 pkt a) zmieniony przez art. II ust. 1 Protokołu sporządzonego w Warszawie dnia 17 maja 1994 r. (Dz.U.96.54.240) zmieniającego nin. umowę z dniem 13 stycznia 1995 r.

4 Art. 2 ust. 3 pkt b) zmieniony przez art. II ust. 2 Protokołu sporządzonego w Warszawie dnia 17 maja 1994 r. (Dz.U.96.54.240) zmieniającego nin. umowę z dniem 13 stycznia 1995 r.

5 Art. 23 ust. 2 pkt d) dodany przez art. III Protokołu sporządzonego w Warszawie dnia 17 maja 1994 r. (Dz.U.96.54.240) zmieniającego nin. umowę z dniem 13 stycznia 1995 r.

6 Art. 23 ust. 2 pkt e) dodany przez art. III Protokołu sporządzonego w Warszawie dnia 17 maja 1994 r. (Dz.U.96.54.240) zmieniającego nin. umowę z dniem 13 stycznia 1995 r.

7 Art. 23 ust. 2 pkt f) dodany przez art. III Protokołu sporządzonego w Warszawie dnia 17 maja 1994 r. (Dz.U.96.54.240) zmieniającego nin. umowę z dniem 13 stycznia 1995 r.

• Identyfikator: Dz.U.1979.5.24
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Dania-Polska. Umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku. Kopenhaga.1976.04.06.
• Data aktu: 06/04/1976
• Data ogłoszenia: 30/03/1979
• Data wejścia w życie: 20/11/1976