Powyższa umowa weszła w życie w stosunku do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dnia 24 września 1971 r.Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące państwa stały się stronami powyższej umowy, która weszła w życie dnia 21 maja 1952 r., składając swoje dokumenty ratyfikacyjne, przystąpienia lub notyfikacje o sukcesji w niżej podanych datach:
Jugosławia dnia 26 kwietnia 1951 r.,
Syjam dnia 18 czerwca 1951 r.,
Kambodża dnia 5 listopada 1951 r.,
Cejlon dnia 8 stycznia 1952 r.,
Pakistan dnia 17 stycznia 1952 r.,
Arabska Republika Egiptu dnia 8 lutego 1952 r.,
Laos dnia 28 lutego 1952 r.,
Monako dnia 18 marca 1952 r.,
Izrael dnia 27 marca 1952 r.,
Szwecja dnia 21 maja 1952 r.,
Kuba dnia 27 sierpnia 1952 r.,
Filipiny dnia 30 sierpnia 1952 r.,
Szwajcaria dnia 7 kwietnia 1953 r.
z następującym zastrzeżeniem:
"Rząd Szwajcarii zastrzega sobie prawo zachowania swobody działania w stosunku do tych Umawiających się państw, które jednostronnie stosują ilościowe ograniczenia oraz tego rodzaju środki kontroli wymiany, które powodują, że Umowa staje się nieskuteczna.";
Salwador dnia 24 czerwca 1953 r.,
Zjednoczone Królestwo
Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii dnia 11 marca 1954 r.,
rozciągając postanowienia umowy na następujące terytoria:
dnia 11 marca 1954 r. na Aden (kolonia i protektorat), Barbados, Gujanę Brytyjską, Honduras Brytyjski, Brunei, Fidżi, Gambię (kolonia i protektorat), Gibraltar, Złote Wybrzeże: a) Kolonia, b) Ashanti, c) Terytoria Północne, d) Togo (obszar powierniczy), Hongkong, Jamajkę (włączając wyspy Turks i Caicos i wyspy Kajmany), Kenię (kolonia i protektorat), wyspy Leeward: Antiguę, Montserrat, St. Christopher, Nevis i Anguillę, Wyspy Dziewicze, Federację Malajską (brytyjskie osady Penang i Malakka, Johore, Kedah, Kelantan, Negri Sembilan, Pahang, Perak, Perlis, Selangor i Trengganu), Maltę, Mauritius, Nigerię: a) Kolonia, b) Protektorat, c) Kamerun (obszar powierniczy), Wyspę Świętej Heleny (włączając wyspę Ascension i Tristan da Cunha), Sarawak, Seszele, Sierra Leone (kolonia i protektorat), Singapur, włączając Wyspy Bożego Narodzenia i Wyspy Kokosowe (Keeling), Somali (protektorat), Tanganikę (obszar powierniczy), Trynidad i Tobago, Ugandę (protektorat), Brytyjskie Wyspy Salomona (protektorat), Wyspy Gilberta i Ellice (kolonia), Sporady Środkowopolinezyjskie, Zanzibar (protektorat);
dnia 16 września 1954 r. na Cypr, Wyspy Falklandzkie (kolonia), Borneo Północne (włączając Labuan), Tonga, wyspy Windward (Dominica, Grenada, St. Lucia, St. Viacent);
dnia 18 maja 1955 r. na Wyspy Normandzkie i Wyspę Mann;
dnia 22 marca 1956 r. na Federację Rodezji i Niasy;
dnia 14 marca 1960 r. na wyspy Bahama;
Haiti dnia 14 maja 1954 r.,
Hiszpania dnia 7 lipca 1955 r.,
Grecja dnia 12 grudnia 1955 r.,
Finlandia dnia 30 kwietnia 1956 r.,
Republika Federalna Niemiec dnia 9 sierpnia 1957 r.,
Francja dnia 14 października 1957 r.,
rozciągając dnia 10 grudnia 1951 r. postanowienia powyższej umowy na Tunezję;
Belgia dnia 31 października 1957 r.,
rozciągając postanowienia powyższej umowy na Kongo Belgijskie i obszar powierniczy Ruanda-Urundi;
Luksemburg dnia 31 października 1957 r.,
Holandia dnia 31 października 1957 r.,
rozciągając postanowienia powyższej umowy na Surinam i Nową Gwineę Holenderską;
Afganistan dnia 19 marca 1958 r.,
Ghana dnia 7 kwietnia 1958 r.,
Austria dnia 12 czerwca 1958 r.,
Jordania dnia 31 grudnia 1958 r.,
Norwegia dnia 2 kwietnia 1959 r.,
Malajzja dnia 29 czerwca 1959 r.,
Dania dnia 4 kwietnia 1960 r.,
Gwatemala dnia 8 lipca 1960 r.,
Nigeria dnia 26 czerwca 1961 r.,
Sierra Leone dnia 13 marca 1962 r.,
Republika Zair dnia 3 maja 1962 r.,
Republika Malgaska dnia 23 maja 1962 r.,
Nowa Zelandia dnia 29 czerwca 1962 r.,
rozciągając postanowienia powyższej umowy dnia 29 czerwca 1962 r. na wyspy Tokelau i dnia 28 lutego 1964 r. na Wyspy Cooka (włączając Niue);
Gabon dnia 4 września 1962 r.,
Włochy dnia 26 listopada 1962 r.,
Tanzania dnia 26 marca 1963 r.,
Cypr dnia 16 maja 1963 r.,
Wybrzeże Kości Słoniowej dnia 19 lipca 1963 r.,
Nikaragua dnia 17 grudnia 1963 r.,
Kamerun dnia 15 maja 1964 r.,
Rwanda dnia 1 grudnia 1964 r.,
Uganda dnia 15 kwietnia 1965 r.,
Malawi dnia 17 sierpnia 1965 r.,
Górna Wolta dnia 14 września 1965 r.,
Iran dnia 7 stycznia 1966 r.,
Trynidad i Tobago dnia 11 kwietnia 1966 r.,
Stany Zjednoczone Ameryki dnia 2 listopada 1966 r.
z zastrzeżeniem przewidzianym w Protokole stanowiącym załącznik do niniejszej umowy;
Kenia dnia 15 marca 1967 r.
z następującym zastrzeżeniem:
"1. Załącznik B (vi) Umowy przewiduje zwolnienie od opłat celnych przywozowych przedmiotów zabytkowych liczących ponad sto lat. Zgodnie z odpowiednimi przepisami prawnymi obowiązującymi w Kenii, wymienione przedmioty będą wolne od opłat celnych tylko wówczas, jeżeli:
a) zostaną zaliczone do "dzieł sztuki"; i
b) nie są przeznaczone do odsprzedaży i są uznane za takie przez urząd akcyzowy; i
c) udowodnione zostanie przed urzędem akcyzowym, że są to przedmioty liczące ponad sto lat.
Jeżeli wyżej wymienione warunki nie zostaną spełnione, artykuły te podlegają właściwym opłatom zgodnie z taryfą celną.
2. W odniesieniu do Załącznika C (i) Umowy, filmy, przezrocza, mikrofilmy i diapozytywy o charakterze wychowawczym lub naukowym są zwolnione od opłat celnych przy przywozie do Kenii na warunkach wyszczególnionych w niniejszej Umowie. Niekoniecznie jednak zwolnienie takie będzie stosowane do przedmiotów o charakterze kulturalnym, które podlegają opłatom celnym na podstawie odpowiednich pozycji taryfy celnej. To stanowisko wynika z niemożliwości precyzyjnego zdefiniowania wyrazu "kulturalny".
3. W odniesieniu do Załącznika C (iii), nagrania dźwiękowe o charakterze wychowawczym i naukowym przeznaczone do użytku zgodnie z warunkami wyszczególnionymi w niniejszej umowie są przy przywozie do Kenii zwolnione od opłat celnych. Jednakże z uwagi na brak specjalnych postanowień dotyczących przywozu nagrań dźwiękowych o charakterze kulturalnym, podlegają one opłatom celnym zgodnie z odpowiednimi pozycjami taryfy celnej.";
Malta dnia 19 stycznia 1968 r.,
Niger dnia 22 kwietnia 1968 r.,
Maroko dnia 25 lipca 1968 r.,
Ludowa Republika Konga dnia 26 sierpnia 1968 r.,
Singapur dnia 11 lipca 1969 r.,
Mauritius dnia 18 lipca 1969 r.,
Japonia dnia 17 czerwca 1970 r.,
Boliwia dnia 22 września 1970 r.,
Rumunia dnia 24 listopada 1970 r.,
Tunezja dnia 14 maja 1971 r.
Zgodnie z artykułami X i XI powyższej umowy weszła ona w życie w stosunku do Jugosławii, Syjamu, Kambodży, Cejlonu, Pakistanu, Arabskiej Republiki Egiptu, Laosu, Monako, Izraela i Szwecji dnia 21 maja 1952 r., a w stosunku do pozostałych państw w dniu złożenia przez te państwa ich dokumentów ratyfikacyjnych, przystąpienia lub notyfikacji o sukcesji.