Zmiany w kwotach pieniężnych określonych w przepisach karnych, karnoadministracyjnych i niektórych skarbowych, oraz w przepisach porządkowych i dyscyplinarnych, tudzież w przedmiocie zastosowania złotego do obliczania tych kwot.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 21 stycznia 1924 r.

w przedmiocie zmian w kwotach pieniężnych określonych w przepisach karnych, karnoadministracyjnych i niektórych skarbowych, oraz w przepisach porządkowych i dyscyplinarnych, tudzież w przedmiocie zastosowania złotego do obliczania tych kwot. ¹

Na zasadzie art. 4 i 5 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 90, poz. 704), art. 8 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 92, poz. 721), art. 5 i 6 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 92, poz. 722), zarządza się co następuje: ²

§ 1. 3 Kwoty pieniężne ustalone ustawami z dnia 11 sierpnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 90, poz. 704, № 92, poz. 721 i № 92, poz. 722) oraz rozporządzeniami Rady Ministrów z dn. 22 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 109, poz. 858) i z dnia 17 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 135, poz. 1121) zmienia się w sposób wskazany w następujących paragrafach, przyjmując, zarazem za podstawę obliczenia złoty.

I.

Zmiany stawek pieniężnych w przepisach ogłoszonych przed 1 stycznia 1920 r.

A.

Postanowienia dla b. dzielnicy rosyjskiej.

§ 2. 4 Art. 70 ustawy z dnia 25 lutego 1921 r. w przedmiocie zmian w ustawodawstwie karnem obowiązującem w b. zaborze rosyjskim (D. U. R. P. № 30, poz. 169) otrzymuje brzmienie następujące:

Grzywny, kary pieniężne i należytości przewidziane w kodeksie karnym i w ustawach karnych szczególnych, tudzież w ustawie postępowania karnego, określać należy w wyrokach i decyzjach w złotych.

W ustawach tych ogłoszonych przed 1 stycznia 1920 roku:

1) kwoty, od których zawisła kwalifikacja przestępstwa, oznacza się w ten sposób, że kwoty określone w rublach zastępuje się taką samą ilością złotych, określone zaś w markach polskich taką ilością złotych, która odpowiada połowie liczby marek polskich;

2) wysokość kaucji kasacyjnych oznacza się jednolicie na 50 złotych;

3) grzywny i kary pieniężne oznaczone w ustawie w określonej liczbowo kwocie pieniężne), tudzież najniższą i najwyższą granicę kwot pieniężnych wymienionych w art. 59 k. k. oznacza się w ten sposób, że kwoty określone w rublach zastępuje się podwójną liczbą złotych, określone zaś w markach lub złotych polskich taka samą liczbą złotych;

4) należytości przewidziane w ustawie postępowania karnego oznacza się jak następuje: w art. 199 na pół złotego, w art. 985 na jeden złoty".

Grzywny i kary pieniężne, które wymierza się wedle wartości przedmiotu lub wysokości szkody (uszczerbku), lub wysokości nieprawnej korzyści (zysku), albo wedle ich wielokrotności, należy obliczyć na podstawie wartości przedmiotu, lub wysokości szkody (uszczerbku) lub wysokości nieprawnej korzyści (zysku) oznaczonych w złotych.

§ 3. 5 Wymienioną w art. 71 ustawy z dnia 25 lutego 1921 r. (Dz. U. R. P. № 30, poz. 169) kwotę pieniężną ustala się na "500 złotych".

§ 4. W § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1921 r. w przedmiocie przepisów karno-sądowych na ziemiach przynależnych do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy o preliminaryjnym pokoju i rozejmie podpisanej w Rydze dnia 12 października 1920 r. (Dz. U. R. P. z r. 1921 № 37, poz. 223) w miejsce kwoty dotychczasowej wstępuje kwota "200 złotych".

§ 5. W art. 180⁴ u. p. k. w miejsce kwoty dotychczasowej wstępuje kwota "50 złotych".

§ 6. Postanowienia § 2 część 3 ust. 1 i 3 i część ostatnia stosuje się odpowiednio do postanowień karnych, których przekroczenie przekazane jest orzecznictwu władz administracyjnych (§§ 23, 24).

To samo stosuje się do wykroczeń porządkowych i dyscyplinarnych.

B.

Postanowienia dla b. dzielnicy austrjackiej.

§ 7. 6 Powszechną ustawą karną, obowiązującą w b. dzielnicy austrjackiej z dnia 27 maja 1852 r. zmienia się jak następuje:

a) w §§ 85a, 173, 183, 200 w miejsce kwoty sto miljonów marek wstępuje kwota "dwieście złotych";

b) w §§ 174.II, 175.II, 176.II, 181 w miejsce kwoty dwadzieścia pięć miljonów marek wstępuje kwota "pięćdziesiąt złotych";

c) w §§ 100, 179, 184, 203 w miejsce kwoty jednego miljarda marek wstępuje kwota "dwa tysiące złotych" (2.000.000.000 mk.);

d) w § 182 w miejsce kwoty pięćset miljonów marek wstępuje kwota "jeden tysiąc złotych";

e) w § 186b w miejsce kwoty sto miljonów marek wstępuje kwota "dwieście miljonów marek"; a w § 186c w miejsca kwoty dwadzieścia pięć miljonów marek kwota "pięćdziesiąt miljonów marek";

f) w § 221 w miejsce kwoty sto miljonów marek wstępuje kwota "dwieście złotych";

g) w § 522 w miejsce kwot od dziesięciu miljonów, do dwu miljardów marek wstępują kwoty "od dwudziestu do pięciu tysięcy złotych";

h) w § 532 w miejscu kwoty pięćdziesiąt miljonów, względnie dwieście miljonów marek wstępują kwoty "sto złotych", względnie "czterysta złotych".

§ 8. W § 1 ustawy z dnia 25 maja 1883 r. (austr. Dz. U. P. № 78) o przepisach karnych, przeciwko udaremnieniu egzekucji w miejsce kwoty sto miljonów marek wstępuje kwota "dwieście miljonów marek".

§ 9. Ustęp 1 art. 2 ustawy z dnia 16 marca 1920 r. w przedmiecie zmiany niektórych postanowień ustaw karnych obowiązujących w b. zaborze austrjackim (Dz. U. R. P. № 26, poz. 158) otrzymuje brzmienie następujące:

"Najniższą i najwyższą granicę grzywien, przewidzianych w powszechnej ustawie karnej, w ustawach o postępowaniu karnem i w ustawach karnych dodatkowych ogłoszonych przed 1 stycznia 1920 r., tudzież grzywny oznaczane w tych ustawach kwotą stałą w koronach, markach lub złotych polskich zastępuje się taką samą liczbą złotych, oznaczone zaś w złotych reńskich podwójną liczbą złotych".

Przepis części ostatniej § 2 ma odpowiednie zastosowanie.

§ 10. 7 Postanowienia paragrafu poprzedniego stosuje się odpowiednio zamiast przepisów § 1 ust. 1 i 2, § 4 ust. 1 i § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 109, poz. 853) i odnośnych przepisów rozporządzenia z dnia 17 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 135, poz. 1121) do postanowień karnych, których przekroczenie przekazana jest orzecznictwu władz; administracyjnych (§§ 23, 24) oraz także do granic grzywien, do których władza administracyjna może wydać osąd karny lub jest właściwą do ich nakładania tudzież do granic, do których władza administracyjna może nałożyć odszkodowanie, a straż zaprzysiężona sama szacować wyrządzoną szkodę; według tych samych zasad oznacza się w złotych granice wartości przedmiotu lub wysokości szkody, albo nieprawnej korzyści (zysku), od których zawisła kwalifikacja czynu lub właściwość władz administracyjnych do osądzenia.

To samo stosuje się odpowiednio do wykroczeń porządkowych i dyscyplinarnych.

Do stawek przewidzianych w ustawach wymienionych w art. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 76, poz. 593) ma zastosowanie § 21 niniejszego rozporządzenia.

C.

Postanowienia dla województw: poznańskiego, pomorskiego i, górnośląskiej części Województwa Śląskiego.

§ 11. Art. 1 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 92, poz. 721) otrzymuje brzmienie następujące:

"Grzywny (jako środki karne, karno-administracyjne, dyscyplinarne, porządkowe, sądowo i administracyjno-egzekucyjne), nawiązki i wynagrodne, granice upoważnień organów władz administracyjnych do zagrażania grzywnami lub nakładania grzywien w drodze administracyjnej, tudzież granice upoważnień organów władzy dyscyplinarnej do nakładania grzywien w drodze dyscyplinarnej (porządkowej) zawarte w ustawach i rozporządzeniach ogłoszonych przed dniem 1 stycznia 1920 r. oznacza się w stosunku do kwoty pierwotnej w ten sposób, że marki niemieckie, marki polskie i złote polskie zastępuje się taką samą liczbą złotych".

Postanowienia powyższe stosuje się w szczególności także zamiast przepisów § 1 ust. 3 i § 4 ust. 2 (o ile ten § dotyczy § 1 ust. 3) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 109, poz. 858) i odnośnych przepisów rozporządzenia z dnia 17 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 135, poz. 1121).

Przepis części ostatniej § 2 ma odpowiednie zastosowanie.

§ 12. W niemieckim kodeksie karnym z dnia 15 maja 1871 r. (Dz. U. Rzeszy z r. 1876 str. 40) wprowadza się następujące zmiany w kwotach pieniężnych:

1) Ustępy 2 i 3 § 1 otrzymują brzmienie następujące:

''Czyn zagrożony osadzeniem w twierdzy do pięciu lat, więzieniem, albo grzywną powyżej stu pięćdziesięciu złotych jest występkiem.

Czyn zagrożony aresztem lub grzywną do stu pięćdziesięciu złotych jest wykroczeniem".

2) Ustęp 1 § 27 otrzymuje brzmienie następujące:

"Najniższy wymiar grzywny przy zbrodniach i występkach wynosi trzy złote, przy wykroczeniach jeden złoty".

3) Ustęp 2 § 28 otrzymuje brzmienie następujące:

"Jeżeli za występek grozi grzywna wyłącznie albo na pierwszem miejscu, albo do wyboru obok aresztu, wówczas można grzywnę zamienić na areszt, o ile nałożona grzywna nie przekracza sześciuset złotych, a zastępująca ją kara na wolności sześciu tygodni".

4) Ustęp 1 § 29 otrzymuje brzmienie następujące:

"W razie zamiany grzywny, nałożonej z powodu zbrodni lub występku, należy za równą jednodniowej karze na wolności uważać sumą od trzech do piętnastu złotych, w razie zaś zamiany grzywny, nałożonej z powodu wykroczenia, sumę od jednego do piętnastu złotych".

5) W § 29a wprowadzonym artykułem 2 L. 6 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 92, poz. 721.) słowa "aż do wysokości pięciuset miljonów marek polskich" zastępuje się słowami "aż do wysokości tysiąca złotych".

6) W § 29b wprowadzonym artykułem 2 L. 6 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 92, poz. 721) słowa "aż do trzech miljardów marek polskich", zastępuje się słowami "aż do sześciu tysięcy złotych".

7) Liczby 4, 5 i 6 ustępu 1 § 70 otrzymują brzmienie następujące:

"4. Osadzenie w twierdzy albo w więzieniu od dwóch do pięciu lat albo grzywnę powyżej sześciu tysięcy złotych, w dziesięciu latach;

5. Osadzenie w twierdzy albo w więzieniu do dwóch lat lub grzywnę powyżej stu pięćdziesięciu do sześciu tysięcy złotych, w pięciu latach;

6. Areszt lub grzywnę do stu pięćdziesięciu złotych, w dwóch latach".

§ 13. Ustęp 2 § 13 pruskiej ustawy o kradzieżach leśnych z dnia 15 kwietnia 1878 r. (Zb. Ust. str. 222) otrzymuje brzmienie następujące:

"Kwotę jednego do pięciu złotych należy uważać za równą jednodniowej karze więzienia".

§ 14. 8 W § 6 pruskiej ustawy o policji polnej i leśnej z dnia 1 kwietnia 1880 r. (Zb. Ust. str. 230) wstępuje w miejsce kwoty dotychczasowej kwota stu złotych.

§ 15. W niemieckiej ustawie o ustroju sądownictwa z dnia 27 stycznia 1877 r. (Dz. U. Rz., str. 41) wstępuje w miejsce kwot dotychczasowych;

1) w § 27 L. 2 kwota sześćset złotych;

2) 9 w § 27 L. 4, 3, 6 i 7 oraz w § 28 - kwota sto pięćdziesiąt złotych.

§ 16. Kwotę grzywny, którą sądy powiatowe, (pokoju) mogą wymierzyć mandatem karnym (§ 447 ustawy o postępowaniu karnem), oznacza się na sto pięćdziesiąt złotych; izby karne mogą wymierzać grzywny mandatem karnym bez ograniczenia co do wysokości.

§ 17. W zdaniu 1 ustępu 3 § 1 pruskiej ustawy o wydawaniu policyjnych rozporządzeń karnych z powodu wykroczeń z dnia 23 kwietnia 1883 r. (Zb. Ust. str. 65) wstępuje w miejsce kwoty dotychczasowej kwota trzydziestu złotych.

II.

Postanowienie dla wszystkich b. dzielnic w przedmiocie zmiany stawek pieniężnych w przepisach ogłoszonych po dniu 31 grudnia 1919 r.

§ 18. 10 W ustawie o zwalczaniu lichwy wojennej z dnia 2 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 67, poz. 449) w brzmieniu ustawy z dnia 5 sierpnia 1922 r. (Dz. U. R. P. № 69. poz. 618) najniższe i najwyższe granice grzywien zmienia się w ten sposób, że w miejsce kwot pierwotnych ustalonych ustawami z dnia 2 lipca 1920 r. i 3 sierpnia 1922 r. wstępuje taka liczba złotych, jaka wypadnie z podziału tych kwot przez sto; kwoty pieniężne zaś, od których zawisła kwalifikacja czynu zmienia się w ten sposób, że w miejsce kwot "100.000 marek" (art. 19 i 25 ustawy z dnia 2 lipca 1920 r. w brzmieniu art. 7 i 11 ustawy z dnia 5 sierpnia 1922 r.) wstępują, kwoty "200 złotych".

§ 19. Najniższe i najwyższe granice grzywien (kar pieniężnych) i grzywny oznaczone kwotą stałą, oraz granice grzywien, od których zawisła kwalifikacja przestępstwo, właściwość sądu, lub upoważnienie sądów do wydawania nakazów karnych (osądów), przewidziane w innych przepisach karno-sądowych, obowiązujących w jakiejkolwiek dzielnicy, a ogłoszonych po 31 grudnia 1919 r. ustala się w ten sposób, że w miejsce kwot pierwotnych lub podwyższonych przepisem szczególnym (§ 25) wstępuje taka liczba złotych, jaka wypadnie z podziału tych kwot marek polskich:

a) w przepisach ogłoszonych w r. 1920 przez sto;

b) w przepisach ogłoszonych w r. 1921 przez dwieście;

c) w przepisach ogłoszonych w r. 1922 przez pięćset;

d) w przepisach ogłoszonych w r. 1923 przez dwa tysiące.

Marki niemieckie przelicza się na złote na tych samych zasadach; złote polskie i franki zastępuje się taką samą ilością złotych (§ 27).

Przepis części ostatniej § 2 ma odpowiednie zastosowanie.

§ 20. 11 Postanowienia § 19 należy odpowiednio stosować do kwot pieniężnych, wyrażających granice wartości przedmiotu, lub wysokości szkody (uszczerbku), albo nieprawnej korzyści (zysku), od których zawisła kwalifikacja czynu lub właściwość sądu, przewidzianych w przepisach karno-sądowych, obowiązujących w jakiejkolwiek dzielnicy, a ogłoszonych po 31 "o rudni a 1919 r.

§ 21. W art. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 76, poz. 595) w miejsce kwoty "3.000 mkp.", podwyższonej rozporządzeniami z dnia 22 października 1923 r. (Dz. U, R. P. № 109, poz. 858) iż dnia 17 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 135, poz. 1121) do kwoty 500.000 mkp. wstępuje kwota "1 złoty", a w art. 2 tej ustawy w miejsce kwot "30.000 marek" podwyższonych powyższemi rozporządzeniami do 5,000.000 marek, wstępuje kwota "10 złotych", zaś w miejsce kwoty 7.500 mk., podwyższonej do 1,500.000 mk. kwota "5 złotych"; wreszcie w art. 3 tej ustawy oznaczoną tam kwotę "50.000 marek", podwyższoną powyższemi rozporządzeniami do 5,000.000 marek, zastępuje się kwotą "10 złotych", a kwotę "150.000 marek", podwyższoną do 15,000.000 marek - kwotą "30 złotych".

§ 22. Postanowienia § 18, 19 i 20 stosuje się odpowiednio do postanowień karnych, których przekroczenie przekazane jest orzecznictwu władz administracyjnych (§§ 23, 24), a nieobjętych paragrafem poprzednim.

To samo stosuje się odpowiednio do wykroczeń porządkowych i dyscyplinarnych.

W województwach: poznańskiem i pomorskiem i górnośląskiej części Województwa Śląskiego § 19 i § 20 stosują się odpowiednio odnośnie do oznaczonych w nich okresów czasu do grzywien i innych przedmiotów wymienionych w § 11 niniejszego rozporządzenia.

III.

Zakres zastosowania postanowień zawartych w rozdziałach I i II.

§ 23. O ile niniejsze rozporządzenie dotyczy postanowień, których przekroczenie przekazane jest orzecznictwu władz administracyjnych, obejmuje ono także te postanowienia, których przekroczenie choćby niewyłącznie należy do orzecznictwa tych władz.

§ 24. Do postanowień, których przekroczenie jest przekazane choćby niewyłącznie orzecznictwu administracyjnych władz skarbowych (w b. dzielnicy austriackiej także sądów skarbowych) przepisy niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie o tyle, o ile chodzi o postanowienia zawarte w ustawach i rozporządzeniach o podatkach od spożycia, zużycia, względnie produkcji, o monopolach państwowych, o obrocie towarowym z zagranicą i w ustawach celnych.

§ 25. Jeśli kwota pieniężna przewidziana w pewnym przepisie została zmieniona późniejszym przepisem szczególnym, należy za podstawę zastosowania przeliczenia przyjąć kwotę ustanowioną w późniejszym przepisie i czas jego ogłoszenia, o ile z poszczególnych postanowień niniejszego rozporządzenia nie wynika, że za podstawę zastosowania zmiany należy przyjąć przepis pierwotny lub wogóle wcześniejszy.

Za podstawę przeliczenia kwot zawartych w rozporządzeniach Generalnego Komisarza Ziem Wschodnich, wymienionych w Dekrecie Naczelnego Dowódcy Wojskowego Litwy Środkowej z dnia 29 września 1921 r. № 371 Dz. U. T. K. R. № 33 (43) z r. 1921 nie należy brać podwyżek ustanowionych tym dekretem i czasu jego ogłoszenia, lecz kwoty ustanowione w pierwotnych przepisach i czas ich ogłoszenia.

§ 26. Przepisy niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do postanowień, co do których przepisy szczególne przyznają upoważnienie wprowadzenia zmian w kwotach pieniężnych innej władzy niż Rada Ministrów.

IV.

Szczegółowe postanowienia o zastosowaniu złotego do wymierzania grzywien oraz do przeliczania grzywien zaległych i bieżących, tudzież postanowienia przejściowe i końcowe.

§ 27. 12 W wyrokach, decyzjach i innych orzeczeniach, skazujących na grzywny (kary pieniężne), sądy i władze administracyjne będą je oznaczały wyłącznie w złotych. To samo stosuje się w województwach: poznańskiem i pomorskiem i w górnośląskiej części Województwa Śląskiego do przyznanej nawiązki i wynagrodnego (§ 11).

W razie zezwolenia na spłatę grzywny ratami należy za podstawę, oznaczenia spłat ratalnych przyjąć złote lub ich części.

§ 28. 13 Grzywny (kary pieniężne) wyrażone w złotych, niemniej oznaczone w nich kaucje kasacyjne i należytości (§ 2 cz. 3 ust 2 i 4) tudzież nawiązki i wynagrodne (§§ 27 i 11) będą płacone wyłącznie w złotych.

§ 29. 14 Grzywny (kary pieniężne) orzeczone w markach polskich, które były już wykonalne przed dniem 1 stycznia 1924 r., a do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie zostały uiszczone, należy przeliczyć na złote wedle wartości franka złotego w dniu 1 stycznia 1924 r. (art. 2 i 3 ust. z 6 grudnia 1923 r. Dz. U. R. P. № 127 poz. 1044).

Grzywny (kary pieniężne) nieuiszczone do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a nałożone w markach polskich orzeczeniami, które przed dniem 1 stycznia 1924 r. nie stały się wykonalnemi, lub orzeczeniami wydanemi po 31 grudnia 1923 r., należy - o ile nie ma zastosowania przepis § 31 L. 1 lub § 32 - przeliczyć na złote według wartości franka złotego w dniu, w którym orzeczenie stało się wykonalnem, a jeśli orzeczenie stało się wykonalnem po dniu 27 kwietnia 1924 r. według relacji 1 złoty za 1.600.000 marek polskich.

Postanowienia powyższe stosują się odpowiednio do niespłaconej części grzywny (kary pieniężnej).

Jeżeli przy przeliczeniu według powyższych przepisów wyniknie kwota złotych więcej niż o jednem miejscu dziesiętnem, a zarazem setne części złotego wynoszą 5 lub więcej, to zaokrągla się je wzwyż do pełnej dziesiątej części złotego, w przeciwnym razie setne i dalsze części złotego opuszcza się; uwzględnia się je jednak, jeśli one są jedynym wynikiem przeliczenia.

Do uiszczania grzywien (kar pieniężnych) przeliczonych według niniejszego paragrafu stosuje się postanowienia § 28.

§ 30. 15 Wykonanie czynności przerachowania wskazanych w § 29 należy do władz (organów) powołanych do wykonania kary.

§ 31. Postanowienia niniejszego rozporządzenia w przedmiocie zmiany stawek pieniężnych nie stosują się do przestępstw popełnionych przed jego wejściem w życie z następującemi wyjątkami:

1) w b. dzielnicach: rosyjskiej i austriackiej nowe stawki grzywien (kar pieniężnych) w złotych stosować należy także w przypadku osądzenia przestępstw popełnionych przed dniem 1 lutego 1924 r., jeśli wyrok, decyzja lub inne orzeczenia pierwszej instancji zapada po dniu 31 stycznia 1924 r.;

2) w b. dzielnicy rosyjskiej nowe stawki kaucji kasacyjnej i należytości przewidzianych w ustawie postępowania karnego (§ 2 cz. 3 ust 2 i 4) należy zawsze stosować, jeśli zapłata następuje po dniu 31 stycznia 1924 r.

§ 32. 16 Jeśli na obszarze województw: poznańskiego, pomorskiego i górnośląskiej części Województwa Śląskiego wydano w pierwszej instancji po 31 stycznia 1924 r. wyrok, uchwałę, mandat karny lub inne orzeczenie z powodu przestępstwa popełnionego przed 1 lutego 1924 r., należy w nich wypowiedzieć jakiej liczbie złotych odpowiada grzywna orzeczona w markach polskich, przyjmując za podstawę, wartość franka złotego w dniu wydania orzeczenia, a jeśli rodzaj lub wymiar kary w wyższej instancji zmieniono, wartość franka złotego w dniu wydania orzeczenia w wyższej instancji (np. ..... skazuje ..... na grzywnę w kwocie X marek polskich, co w dniu dzisiejszym odpowiada Y złotym); jeśli orzeczenie wydano po dnia 2? kwietnia 1924 r. należy za podstawę przeliczenia przyjąć relację w wysokości za 1.800.000 marek polskich jeden złoty.

To samo stosuje się odpowiednio do nawiązek i wynagrodnego (§§ 27, 11).

Części ostatnia i przedostatnia § 29 mają odpowiednie zastosowanie.

§ 33. Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się; Ministrom: Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych i Skarbu oraz innym właściwym Mininistrom.

§ 34. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 lutego 1924 r.

1 Tytuł zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

2 Preambuła zmieniona przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

3 § 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

4 Art. 2:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 19 marca 1924 r. (Dz.U.24.30.302) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 kwietnia 1924 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

5 § 3 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

6 § 7 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

7 § 10 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

8 § 14 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

9 § 15 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

10 § 18 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

11 § 20 zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

12 § 27 zmieniony przez § 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

13 § 28 zmieniony przez § 1 pkt 13 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

14 § 29 zmieniony przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

15 § 30 zmieniony przez § 1 pkt 15 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

16 § 32 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 16 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.52.529) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1924 r.

• Identyfikator: Dz.U.1924.9.89
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zmiany w kwotach pieniężnych określonych w przepisach karnych, karnoadministracyjnych i niektórych skarbowych, oraz w przepisach porządkowych i dyscyplinarnych, tudzież w przedmiocie zastosowania złotego do obliczania tych kwot.
• Data aktu: 21/01/1924
• Data ogłoszenia: 28/01/1924
• Data wejścia w życie: 01/02/1924