Według danych Krajowego Rejestru Nowotworów w ciągu ostatnich trzech dekad liczba nowych zachorowań na nowotwory układu krwiotwórczego i chłonnego w Polsce wzrosła ponad dwukrotnie.
Jednocześnie jednak dokonał się istotny postęp w diagnostyce i leczeniu nowotworów hematologicznych, który wpłynął na poprawę wyników leczenia oraz wydłużenie długości życia osób chorych. Te dwa czynniki spowodowały wzrost zapotrzebowania na świadczenia zdrowotne w zakresie hematologii, ale także coraz wyższe koszty leczenia. Potrzebne stało się przygotowanie modelu opieki, który będzie opierał się na krajowych wytycznych postępowania diagnostyczno-terapeutycznego dostosowanych do uwarunkowań społecznych, organizacyjnych i ekonomicznych Polski.
- Wierzymy, że dzięki dialogowi oraz integracji środowiska, możliwe jest tworzenie coraz lepszych rozwiązań w systemie ochrony zdrowia – mówi dr Małgorzata Gałązka-Sobotka, dyrektor Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego i dodaje – dlatego bardzo ważnym elementem projektu będą konsultacje i debaty z udziałem szerokiego grona interesariuszy systemu. W tym projekcie stale współpracujemy z przedstawicielami środowiska klinicznego, przeprowadziliśmy także, razem z Fundacją Urszuli Jaworskiej, badania pacjentów, konsultowaliśmy założenia modelu opieki z ekspertami rynku ochrony zdrowia, w tym z regulatorami tego systemu.
Opracowany drogą dialogu środowiskowego model ma być skoncentrowany na najważniejszych potrzebach chorego czyli na połączeniu szybkiej i sprawnej diagnostyki z dostępem do nowoczesnych terapii, rehabilitacji i innych świadczeń komplementarnych, a jednocześnie dostosowany do możliwości polskiego systemu ochrony zdrowia.
Według OECD czynniki warunkujące skuteczność przeciwdziałania chorobom nowotworowym to dostępność zasobów czyli kadry, aparatury i leków, organizacja procesu leczenia oraz strategiczne zarządzanie systemem zapobiegania i leczenia nowotworów (strategie narodowe i regionalne).
Zdaniem profesora Wiesława W. Jędrzejczaka – konsultanta krajowego w dziedzinie hematologii, bardzo ważna jest właściwa identyfikacja barier utrudniających wdrożenie modelu koordynowanego, który charakteryzuje się przechodzeniem z modelu szpitalnego na otwarty, ambulatoryjny. Hematologia była pierwszą dziedziną w której zaczął się rozwój tzw. szpitali dziennych i tam przeniesiono bardzo dużą część zaawansowanej diagnostyki, chemioterapii oraz przetaczania składników krwi.
Jednak w miarę postępu choroby, coraz bardziej zaawansowanego wieku pacjenta onkohematologicznego, powikłań towarzyszących leczeniu i wielochorobowości kontynuowanie opieki ambulatoryjnie i w oddziale dziennym przestaje być możliwe i chorzy ostatecznie wymagają hospitalizacji stacjonarnej.
Hematologia to dziedzina w której identyfikuje się nie nadmiar, ale niedobór łóżek i gdzie zabezpieczenie szpitalne powinno się rozwijać z uwagi na epidemiologię i demografię. Wielkim problemem jest deficyt kadr, który z pewnością bardzo ograniczy dynamikę zmian, która musi mieć charakter stopniowy, ewolucyjny.
Prace są prowadzone z udziałem najważniejszych towarzystw naukowych w hematologii, w tym zwłaszcza Polskiej Grupy Badawczej Chłoniaków, Polskiej Grupy ds. Leczenia Białaczek u Dorosłych, Polskiej Grupy Szpiczakowej oraz grupy lekarzy-hematologów, w tym profesora Wiesława W. Jędrzejczaka – konsultanta krajowego w dziedzinie hematologii, profesor Ewy Lech-Marańdy i profesora Krzysztofa Warzochy z Instytutu Hematologii i Transfuzjologii, profesora Jana Walewskiego i profesora Sebastiana Giebela z Centrum Onkologii - Instytutu im. Marii Curie-Skłodowskiej, profesor Iwony Hus, profesor Anny Dmoszyńskiej i profesora Krzysztofa Giannopoulosa z Uniwersytetu Medycznego w Lublinie oraz profesora Tomasza Sachy z Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie..
Na kolejne etapy prac w projekcie składa- modyfikacja wagi kryteriów metodologii OECD w odniesieniu do specyfiki leczenia onkohematologicznego, który charakteryzuje niemal całkowity monopol leczenia farmakologicznego przy niewielkim udziale chirurgii i radioterapii, opracowanie aktualnego postępowania terapeutycznego w nowotworach układu krwiotwórczego i chłonnego w Polsce, ankietowe badanie środowiska pacjentów, badanie ekspertów wg metodologii delfickiej a także szerokie konsultacje i krytyczne recenzje wypracowanego modelu kompleksowej, koordynowanej opieki onkohematologicznej.
Instytut Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego od 2011 roku prowadzi badania nakierowane na poszukiwanie optymalnych rozwiązań w obszarze polskiego systemu ochrony zdrowia. Szczególne miejsce w tych pracach zajmują badania w zakresie chorób nowotworowych, w tym leczenia nowotworów krwi w Polsce. Opracowany w 2015 roku we współpracy z Instytutem Hematologii i Transfuzjologii raport „Hematologia Onkologiczna – aspekty kliniczne, ekonomiczne i systemowe”, wskazywał na możliwości poprawy dostępności i jakości opieki w tym zakresie.
Pierwszej prezentacji modelu kompleksowej i koordynowanej opieki onkohematologicznej, opracowanej przez ekspertów Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego można spodziewać się w marcu 2017.
Źródło: Uczelnia Łazarskiego