Uwagi Pracodawców dotyczą między innymi wystawiania skierowań na zabiegi fizjoterapeutyczne. Według autorów komentarza powinien je wystawiać lekarz specjalista. Wystawianie skierowań przez lekarza POZ, który nie ma odpowiedniego przygotowania może okazać się szkodliwe dla pacjenta.

Nowy zapis w zarządzeniu prezesa NFZ obliguje świadczeniodawców do nieudzielania odmowy świadczeń, co może utrudnić funkcjonowanie jednostek na terenie powiatu (czasami odległość od ośrodka do pacjenta może nawet wynosić około 60 km). Pacjent powinien uzyskać tą usługę w ośrodku najbliższym miejsca zamieszkania.
„Uważamy, że zapis został wprowadzony ze względu na utrudniony dostęp do tego rodzaju świadczeń, ale naszym zdaniem rozwiązaniem tego problemu jest wprowadzenie systemowej kontroli wykonania 3 procent kontraktu z fizjoterapii ambulatoryjnej przez wszystkich świadczeniodawców wykonujących te usługi. Proponujemy aby anulować powyższą zmianę, obligując oddziały wojewódzkie NFZ do kontroli zapisów umowy. Obecnie NFZ posiada wszelkie narzędzia niezbędne do takiej kontroli, bez konieczności angażowania dodatkowych sił i środków finansowych”- czytamy w stanowisku.

Czytaj: MZ: monitorujemy dostępność do rehabilitacji >>>

Według autorów komentarza ćwiczenia czynne i czynno-bierne z pacjentem powinny być punktowane jako 25 punktów tak jak dotychczas . Autorzy zaproponowali także pozostawienie ich w poprzedniej wersji jako włączone do poprzedniego pakietu zabiegów. Dałoby to możliwość dobierania rodzaju terapii, stosowanych technik manualnych przez fizjoterapeutę do aktualnego stanu zdrowia pacjenta bez koniecznych ponownych konsultacji lekarskich.

Za słuszne Pracodawcy RP uznali wprowadzenie określenia „pozostały personel-dodatkowo oceniany” pkt 2 magister fizjoterapii z minimum 5-letnim doświadczeniem - nie mniej niż ½ etatu przeliczeniowego. „Uważamy także, że powinno się oceniać i odpowiednio rankingować ogólny procentowy skład magistrów wśród całego zespołu fizjoterapeutycznego” – napisali autorzy opinii.

Czytaj: NFZ: nowe kryteria oceny dotyczące opieki psychiatrycznej, rehabilitacji i programów profilaktycznych >>>

Pracodawcy zaproponowali także alternatywny zapis „specjalista w dziedzinie fizjoterapii nie mniej niż równoważność ½ etatu przeliczeniowego lub co najmniej 50 procent magistrów fizjoterapii wśród całości personelu fizjoterapeutycznego”, motywując to zbyt małą liczbą specjalistów. Zaproponowali także wprowadzenie zapisów o minimalnym zatrudnieniu na każde 100 tysięcy punktów rocznie w postaci 0,5 etatu przeliczeniowego fizjoterapeuty jako minimalną liczbę personelu (jest to uśredniony wynik otrzymany od wielu renomowanych placówek rehabilitacyjnych).

Kolejne uwagi dotyczą tego, że na przykład masaż można wykonywać w salach do kinezyterapii z zachowaniem rozdzielności czasowej z pracownią fizjoterapii. (niekonieczne jest osobne pomieszczenie).”, a w ośrodku dziennym należy wprowadzić zapis „warunki dotyczące pomieszczeń – wymagane”, jak w fizjoterapii ambulatoryjnej. Gabinety i sale fizykoterapii oraz kinezyterapii powinny spełniać te same warunki jak w przypadku fizjoterapii ambulatoryjnej, obecnie tak nie jest.

Kolejna uwaga dotyczy tego, że terapia zajęciowa jest potrzebna dzieciom w ośrodkach rehabilitacji dziennej i w oddziałach o pobytach stacjonarnych. W oddziale rehabilitacji dziennej dla dorosłych pacjenci nie chcą korzystać z tego typu terapii, nie uważają jej ani za ważną ani za potrzebną.

Według projektu w ośrodkach rehabilitacji dla dzieci z zaburzeniami  wieku rozwojowego w personelu dodatkowo ocenianym, fizjoterapeuta ma mieć staż nie mniej niż rok, a w ogólnym ośrodku rehabilitacyjnym ma mieć udokumentowane 3-letnie doświadczenie w zakresie metod usprawniania dzieci z zaburzenia rozwojowymi oraz wczesnej diagnostyki  i terapii neurorozwojowej. Pracodawcy RP proponują, aby ujednolicić obydwa punkty.



 

W przypadku świadczeń dla ośrodka realizującego usługi drenażu limfatycznego proponują też dodatkowo umieścić punkt oceniający fizjoterapeutów posiadających udokumentowane kwalifikacje i szkolenia z tego zakresu nie mniej niż ½ etatu (dla ośrodków realizujących rehabilitację pacjentów z obrzękiem limfatycznym).

Natomiast w ośrodku rehabilitacji dla dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego proponują zmianę sprzętu dodatkowo ocenianego (nie wydaje się być konieczny laser, wanny do masażu wirowego). Dodatkowo można byłoby oceniać sprzęt bardziej potrzebny do rehabilitacji dzieci (np. podłogi interaktywne, platformy wibrujące itp.)

Według autorów opinii w ramach wymogów kompetencji personelu dla ośrodków rehabilitacji dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego niekonieczny jest wymóg specjalisty fizjoterapii oraz specjalista/psycholog kliniczny (jest ich mała ilość w kraju i raczej nie pracują z dziećmi). Wskazane byłoby dokładne doprecyzowanie rodzaju i charakteru dodatkowych kursów spełniających kwalifikacje zarówno w fizjoterapii jak w psychologii (dokładne specyfikacje kursów i liczbę godzin nauki)