Narodowy Program Szczepień Ochronnych
W odrębnym rozporządzeniu zostaną określone zasady planowania i wydatkowania środków budżetowych na szczepienia ochronne. Uregulowane zostaną tam zasady zakupu szczepionek i źródła ich finansowania. Ustawa wprowadzi nowe kategorie szczepień (część z nich jest przeniesiona z Komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego):
– powszechne obowiązkowe szczepienia ochronne;
– obowiązkowe szczepienia dla osób z grup ryzyka;
– zalecane szczepienia finansowane z budżetu państwa w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochronnych.
Nowe przepisy utrzymują dotychczasowy katalog szczepień ochronnych dzieci i młodzieży, które obecnie są obowiązkowe.
Ustawa wprowadza także tzw. szczepienia akcyjne, czyli mające charakter interwencyjny w sytuacji, kiedy na określonym terenie wystąpi zwiększona liczba zakażeń lub zachorowań na chorobę zakaźną albo zwiększy się ryzyko jej wystąpienia. Dotychczas szczepienia takie mogły być realizowane w oparciu o odrębne rozporządzenia (na przykład rozporządzenie w sprawie metod zapobiegania zakażeniom meningokokowym; a także w sprawie metody zapobiegania odrze).
Obowiązek szczepień
Ustawa nie wprowadza istotnych zmian w zakresie podlegania obowiązkowi szczepień. Usunięto jednak z ustawy przepisy określające zasady zwolnienia z obowiązku szczepień ochronnych cudzoziemców, gdyż okoliczności objęcia konkretnych grup osób obowiązkiem szczepień są określane w odrębnym rozporządzeniu.
Rozporządzenie to zakłada, że nastąpi utrzymanie dotychczasowego zwolnienia z obowiązku szczepień cudzoziemców przybywających na terytorium RP przez okres krótszy niż 3 miesiące z jednoczesnym doprecyzowaniem, że wyłączenie to nie obejmuje cudzoziemców ubiegających się o udzielenie ochrony na terytorium RP.
Doprecyzowano zasady realizacji obowiązku szczepień i ich długotrwałego odraczania. Dookreślono obowiązki informacyjne i zakres danych osobowych, które lekarz POZ lub inny lekarz sprawujący profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pacjentem jest obowiązany do przekazania państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu w sprawozdaniach o osobach uchylających się od obowiązku szczepień ochronnych.
Ważną zmianą jest także wskazanie, że to państwowy powiatowy inspektor sanitarny będzie wierzycielem obowiązku wykonywania obowiązkowego szczepienia ochronnego.
Odszkodowania za powikłania poszczepienne
Ustawa ustanawia Fundusz Kompensacyjny Narodowego Programu Szczepień Ochronionych. Fundusz będzie zasilany wpłatami podmiotów, które zawarły umowy na dostawę szczepionek do przeprowadzenia szczepień obowiązkowych w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochronnych. Wypłaty z Funduszu będą przekazywane w ramach świadczeń kompensacyjnych osobom sprawującym opiekę nad małoletnim, u którego wykonano obowiązkowe szczepienie ochronne, a następnie w określonym terminie u tej osoby wystąpiły objawy chorobowe, które wymagały leczenia w warunkach szpitalnych przez okres nie krótszy niż 14 dni.
Warunkiem otrzymania wypłaty z Funduszu jest wystąpienie niepożądanego odczynu poszczepiennego, czyli objawu choroby pozostającego w związku czasowym z wykonanym szczepieniem ochronnym, nie przesądza się tutaj, czy związek ma charakter przyczynowo-skutkowy. Ustalenie uprawnień do otrzymania opiekuńczego zasiłku kompensacyjnego będzie opierać się nie na zgłoszeniu przez lekarza odczynu, lecz na wystąpieniu w określonym czasie po szczepieniu wskazanych w rozporządzeniu ministra zdrowia objawów chorobowych stanowiących możliwe działania niepożądane szczepionek. Świadczenie będzie także wypłacane, gdy obowiązkowe szczepienie ochronne zostało wykonane inną szczepionką niż ta, która została zakupiona przez ministra zdrowia. Wypłata świadczenia powinna mieć miejsce w okresie nie dłuższym niż 2 miesiące od momentu złożenia wniosku.
Wysokość świadczenia będzie równa jednej siódmej kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw ogłoszonego przez Prezesa GUS za rok poprzedni pomnożonej przez liczbę dni hospitalizacji, nie więcej jednak niż 70 tysięcy złotych. Decyzję o przyznaniu świadczenia będzie wydawał minister zdrowia, na podstawie opinii merytorycznej lekarza wchodzącego w skład Zespołu Opiniodawczego Funduszu Kompensacyjnego. W przypadku odmowy przyznania świadczenia, wnioskodawcy będzie przysługiwać wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ministra zdrowia.
Uzyskanie świadczenia nie blokuje drogi do wystąpienia o przyznanie odszkodowania lub zadośćuczynienia na drodze sądowej.
Źródło: legislacja.rcl.gov.pl