Czy szpital może żądać od pacjenta zabrania na leczenie rehabilitacyjne zapasu leków na choroby przewlekłe, na które pacjent choruje od kilku lat?
Czy zapewnienie wszystkich leków leży w gestii szpitala?
W zasadzie tak, chociaż istnieją rozbieżności poglądów w tym zakresie. Z jednej strony należy pamiętać, że w trakcie hospitalizacji pacjentowi należy zapewnić leki, które są konieczne do wykonania świadczeń, z drugiej jednak strony trudno jednoznacznie stwierdzić, jakie są to leki. W ocenie autorki, dopuszczalne jest żądanie od pacjenta zaopatrzenia się w leki, które nie pozostają w związku z daną hospitalizacją, ze względu na fakt, że żądanie zapewnienia przez świadczeniodawców wszystkich niezbędnych leków wiązałoby się z trudnościami organizacyjnymi i znacznymi kosztami, które nie są ujęte w cenie świadczenia refundowanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Ponadto od 1 stycznia 2015 r., wobec wejścia w życie ustawy z dnia 22 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych i nowelizacją art. 42 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, lekarz ma prawo w określonych sytuacjach wystawić receptą tzw. zaoczną. W konsekwencji, została prawnie dopuszczona możliwość wystawiania recept w taki sposób, przez lekarza realizującego świadczenia ambulatoryjne (POZ, AOS), nawet w trakcie hospitalizacji pacjenta.
Zgodnie z art. 35 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - dalej u.ś.o.z., świadczeniobiorcy przyjętemu do szpitala lub innego przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej oraz przy wykonywaniu zabiegów leczniczych i pielęgnacyjnych, diagnostycznych i rehabilitacyjnych przez podmioty uprawnione do udzielania świadczeń, a także przy udzielaniu przez te podmioty pomocy w stanach nagłych, zapewnia się bezpłatnie leki i wyroby medyczne, jeżeli są one konieczne do wykonania świadczenia. Również w § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej ustawodawca powtarza, że jedynie w zakresie koniecznym do wykonania świadczeń gwarantowanych świadczeniodawca zapewnia świadczeniobiorcy nieodpłatnie badania diagnostyczne oraz leki i wyroby medyczne. W konsekwencji, wszystkie leki i wyroby medyczne, które nie wiążą się z koniecznością udzielania świadczeń, nie są zapewniane przez szpitale w trakcie hospitalizacji. Pojawia się tutaj oczywiście również trudność z określeniem, jakie leki czy wyroby medyczne są konieczne przy udzielaniu danego świadczenia, a jakie nie. Niewątpliwie jednak, duża grupa leków związanych np. ze schorzeniami już wcześniej zdiagnozowanymi i nie pozostającymi w związku z daną hospitalizacją jest uważana za leki znajdujące się już poza obszarem wymaganym. W praktyce dochodzi zatem do takich sytuacji, że gdy pacjentowi, który ma przybyć do szpitala lub przebywa w szpitalu, zaleca się korzystanie z własnych leków. Problematyka ta wzbudza jednak wiele kontrowersji i nie ma jednoznacznych i precyzyjnych przepisów w tym zakresie.