Czy w myśl ustawy z 23 marca 2017 roku o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, szpital znajdujący się w poziomie 4 zabezpieczania świadczeń opieki zdrowotnej (tj. szpitale onkologiczne lub pulmonologiczne) musi zabezpieczyć świadczenia z nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej?

Szpital, który zostanie zakwalifikowany do systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, włączony do systemu zabezpieczenia na poziomie szpitale onkologiczne lub pulmonologiczne nie będzie miał obowiązku zabezpieczania świadczeń nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 55 ust. 3 ustawy z 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - dalej u.ś.o.z. - "Świadczenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej są udzielane przez świadczeniodawców zakwalifikowanych do poziomów systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 95l ust. 2 pkt 1-3 i 5 u.ś.o.z., na podstawie umowy, o której mowa w art. 159a ust. 1 u.ś.o.z.".

 

 

Oznacza to, że po dokonaniu kwalifikacji do sieci szpitali, większość szpitali zakwalifikowanych do sieci powinna udzielać świadczeń nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej - przywołany przepis wyraźnie wskazuje jednak, że będzie to dotyczyło szpitali zakwalifikowanych do poziomów systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 95l ust. 2 pkt 1-3 i 5 u.ś.o.z. a więc:

- szpitali I stopnia;

- szpitali II stopnia;

- szpitali III stopnia;

- szpitali pediatrycznych.

Przepis nie wskazuje w tym zakresie na szpitale onkologiczne lub pulmonologiczne (o których mówi pominięty w powyższym przepisie - art. 95l ust. 2 pkt 4 u.ś.o.z., oraz ogólnopolskie - art. 95l ust. 2 pkt 6 u.ś.o.z.).

Należy zauważyć, że ustawodawca oczekuje, że obowiązek prowadzenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej realizować będą te szpitale, dla których jednym z wymogów kwalifikacji do sieci było udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w ramach szpitalnego oddziału ratunkowego albo izby przyjęć, na podstawie umowy z NFZ (wymóg o którym mowa w art. 95m ust. 3 pkt 1 lit. a u.ś.o.z.).