Dopuszczalne jest udostępnienie dokumentacji medycznej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego jest organem władzy publicznej i na tej podstawie może ubiegać się o dostęp do dokumentacji medycznej. Drugim przypadkiem pozwalającym na uzyskanie takiego dostępu jest prawo przysługujące komisjom lekarskim ABW - komentuje ekspert w LEX Ochrona Zdrowia.

Czy można wydać Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego dokumentację medyczną pacjentki?

Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego zwróciła się do szpitala z wnioskiem o przesłanie informacji na temat leczenia pacjentki. Jako podstawę prawną podano art. 19 ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu i § 2 rozporządzenia w sprawie przekazywania informacji, udostępniania dokumentów oraz udzielania pomocy służbom i instytucjom uprawnionym do prowadzenia poszerzonych postępowań sprawdzających, kontrolnych postępowań sprawdzających oraz postępowań bezpieczeństwa przemysłowego, gdyż prowadzi postępowanie sprawdzające.

Udostępnienie dokumentacji medycznej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego jest dopuszczalne, jednak na innej podstawie prawnej niż wskazana w pytaniu.

Zasady udostępniania dokumentacji medycznej regulują bowiem przepisy ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta - dalej u.p.p. Artykuł 26 ust. 3 u.p.p. wskazuje enumeratywnie listę podmiotów uprawnionych oraz celów w jakich mogą one występować z żądaniem udostępnienia im dokumentacji medycznej pacjenta. Udostępnienie dokumentacji wyłącznie na podstawie przepisów innych ustaw, bez możliwości wskazania podstawy takiego działania w treści przepisów wyżej wymienionej ustawy nie byłoby dopuszczalne, po pierwsze z uwagi na wyczerpujący charakter przepisu art. 26 ust. 3 u.p.p., po drugie z tego powodu, że przepis art. 26 u.p.p. stanowi lex specialis w stosunku do przepisów innych ustaw regulujących zasady dostępu do informacji określonych ogólnie w przepisach tych ustaw. Przepis innej ustawy niż ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta mógłby stanowić wyłączną podstawę udostępnienia tego rodzaju danych wówczas, gdyby wymieniał expressis verbis dostęp do dokumentacji medycznej, należałoby bowiem uznać go wówczas za regulację szczególną wobec ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.


Więcej komentarzy: w LEX Ochrona Zdrowia>>>

Tymczasem art. 19 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu - dalej u.a.b.w., Szefowie kierują Agencjami bezpośrednio lub przez swoich zastępców i Szefowie Agencji mogą upoważnić podległych funkcjonariuszy do załatwiania spraw w ich imieniu w określonym zakresie, z wyjątkiem spraw, o których mowa w art. 29-31 u.a.b.w., a także art. 27 u.a.b.w., z wyłączeniem upoważnienia dla zastępcy Szefa ABW w zakresie określonym w art. 27 ust. 9a u.a.b.w.

We wskazanym przepisie brak jakichkolwiek postanowień odnoszących się do prawa do dostępu do danych medycznych.

Z kolei rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2010 r. w sprawie przekazywania informacji, udostępniania dokumentów oraz udzielania pomocy służbom i instytucjom uprawnionym do prowadzenia poszerzonych postępowań sprawdzających, kontrolnych postępowań sprawdzających oraz postępowań bezpieczeństwa przemysłowego jest aktem prawnym wydanym na podstawie ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych - dalej u.o.i.n., która reguluje zasady ochrony informacji, których nieuprawnione ujawnienie spowodowałoby lub mogłoby spowodować szkody dla Rzeczypospolitej Polskiej albo byłoby z punktu widzenia jej interesów niekorzystne. Nie odnosi się więc ona do danych medycznych, za wyjątkiem danych osobowych dotyczących potencjalnego dawcy, dawcy, potencjalnego biorcy i biorcy komórek, tkanek lub narządów w rozumieniu ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów, co wynika z art. 160 u.o.i.n.

Należy natomiast wskazać, że art. 26 ust. 3 u.p.p. zawiera dwie podstawy pozwalające Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego na wnioskowanie o dostęp do dokumentacji medycznej pacjenta. Pierwszą z nich stanowi art. 26 ust. 3 pkt 2 u.p.p., pozwalający na dostęp do dokumentacji medycznej organom władzy publicznej, Narodowemu Funduszowi Zdrowia, organom samorządu zawodów medycznych oraz konsultantom krajowym i wojewódzkim, w zakresie niezbędnym do wykonywania przez te podmioty ich zadań, w szczególności kontroli i nadzoru. Zgodnie zaś zapatrywaniem prawnym wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 maja 2011 r. sygn. akt I OSK 198/11 Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego jest organem władzy publicznej, z uwagi na treść art. 3 u.a.b.w. Z uwagi zaś na przewidzianą w art. 27 i nast. u.a.b.w. możliwość prowadzenia kontroli operacyjnej, może zaistnieć podstawa do ubiegania się przez ABW o dostęp do dokumentacji medycznej na podstawie art. 26 ust. 3 pkt 2 u.p.p. Drugim przypadkiem pozwalającym na uzyskanie takiego dostępu jest art. 26 ust. 3 pkt 7a u.p.p., zgodnie z którym dostęp taki przysługuje komisjom lekarskim Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.