Czy dietetyczka, statystyk medyczny, operator sterylizatorów i technik sterylizacji medycznej zatrudnieni w SP ZOZ-ie wykonują zawód medyczny?
Czy będą objęci podwyżką wynagrodzenia zasadniczego na mocy ustawy o minimalnych wynagrodzeniach pracowników medycznych (przelicznik 0,64 w projekcie wyżej wymienionej ustawy), jako inni pracownicy wykonujący zawód medyczny inny, wymagający średniego wykształcenia?
Ustawa z 8 czerwca 2017 roku o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych dotyczyć ma nie tylko pracowników wykonujących zawody medyczne, ale i innych pracowników podmiotów leczniczych (art.5).
Zaliczenie danego pracownika do grupy pracowników medycznych ma jednak mieć znaczenie dla sposobu ustalania wysokości docelowego wynagrodzenia. Z przedstawionych stanowisk jedynie dietetyk może być bez wątpliwości zaliczany do zawodów medycznych.
Ustawa z 8 czerwca 2017 roku o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych, w brzmieniu uchwalonym przez Sejm (obecnie oczekująca na podpisa Prezydenta) - dalej: ustawa o wynagrodzeniu, dotyczy nie tylko pracowników wykonujących zawody medyczne, ale i innych pracowników podmiotów leczniczych. Na rozbieżność pomiędzy tytułem ustawy, a zakresem regulacji w tym właśnie aspekcie zwraca uwagę opinia Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu (druk nr 529).
Tak wiec ustawa ta odnosić się ma do pracowników medycznych, pod którym to pojęciem słowniczek zawarty w art. 2 pkt 3 nakazuje rozumieć:
a) osobę wykonującą zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej, która jest zatrudniona w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, oraz
b) osobę zatrudnioną w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, która bierze bezpośredni udział w wykonywaniu zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej polegających na sprawowaniu zapobiegawczego i bieżącego nadzoru sanitarnego, prowadzeniu działalności zapobiegawczej i przeciwepidemicznej w zakresie chorób zakaźnych i innych chorób powodowanych warunkami środowiska oraz na prowadzeniu działalności oświatowo-zdrowotnej.
Sposób podwyższenia wynagrodzeń pracowników medycznych ma zostać, zgodnie z dyspozycją art. 3, w porozumieniu, w treści którego art. 5 nakazuje określić się również zasady podwyższania wynagrodzenia osoby zatrudnionej w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, nie wykonującej zawodu medycznego, tak aby wynagrodzenie to odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy.
Biorąc pod uwagę zestawienie powyższych przepisów można bez wątpliwości stwierdzić, że jeżeli ustawa zostanie wprowadzona w brzmieniu uchwalonym przez Sejm, będzie odnosić się zarówno do pracowników medycznych, jak i do pozostałych pracowników podmiotów leczniczych, obejmie więc osoby wskazane w pytaniu.
Status pracownika, jako pracownika medycznego, będzie miał natomiast znaczenie dla sposobu ustalenia wysokości wzrostu wynagrodzenia. W odniesieniu do pracowników medycznych sposób ten określa bowiem załącznik do ustawy, zawierający tzw. współczynniki pracy, w przypadku zaś innych pracowników - sposób ustalenia wysokości wynagrodzenia pozostawiony jest wyłącznie do negocjacji stron porozumienia. Zaliczenie danego pracownika do grupy pracowników medycznych będzie więc miało znaczenie.
Ustawa o działalności leczniczej, do której odsyła ustawa o wynagrodzeniu, zawiera samodzielną próbę definicji osoby wykonującej zawód medyczny jako osoby uprawnionej na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoby legitymującej się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny. Świadczenia zdrowotne ustawa ta definiuje jako działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.
Do chwili obecnej do polskiego systemu prawa nie wprowadzono ustawy o zawodach medycznych, jednak projekt tej ustawy, jaki skierowano do konsultacji publicznych w roku 2008 roku wymieniał dietetyka wśród tych zawodów, pozostałe z wymienionych w pytaniu - nie.
Również rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 7 sierpnia 2014 roku w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania kwalifikuje dietetyka jako specjalistę do spraw zdrowia (grupa 22), pozostałych wymienionych stanowisk nie wymieniając w żadnej z grup zawodów zaliczanych do medycznych. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 20 lipca 2011 roku w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami zalicza wprawdzie operatora ciśnieniowych sterylizatorów gazowych i parowych oraz statystyka medycznego do tzw. pracowników działalności podstawowej (cz. I załącznika), jednak wobec braku określenia zakresu pojęcia "działalności podstawowej", w szczególności zaś jakiegokolwiek jednoznacznego powiązania tego pojęcia z pojęciem "zawodu medycznego" nie wydaje się to wystarczające dla przyjęcia, iż zajmowanie pozostałych (poza dietetykiem) z wymienionych stanowisk stanowi wykonywanie zawodu medycznego.