WSA: ubóstwo rodzica uzasadnia umorzenie nienależnie pobranego zasiłku

Funkcjonowania na poziomie minimum egzystencji uzasadnia umorzenie nienależnie pobranych, zasiłku rodzinnego na dziecko oraz dodatku z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi.

Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.

Prezydenta miasta orzekł o konieczności zwrotu przez ojca nienależnie pobranego zasiłku rodzinnego na dziecko oraz dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego.

W związku z brakiem spłaty zadłużenia został wystawiony tytuł wykonawczy.

Mężczyzna wniósł o umorzenie kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych. Wyjaśnił, iż gospodaruje samotnie, utrzymując się z renty. Jednak koszty energii elektrycznej oraz niezbędnych leków pochłaniają tę kwotę niemal w całości. Mężczyzna tłumaczył, iż na miesięczne utrzymanie pozostaje mu jedynie około 78 zł., co oznacza, że funkcjonuje on poniżej minimum egzystencji.

Prezydent odmówił umorzenia kwoty nienależnie pobranych świadczeń.

Mężczyzna zaskarżył decyzję do sądu administracyjnego.

WSA przyznał mu rację.

Sąd przypomniał, iż zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity Dz.U. z 2013 r. poz. 1456 z późn. zm.) organ może umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny.

Obowiązkiem organu było zatem ustalenie i ocena wszelkich okoliczności, dotyczących sytuacji rodziny, które mogłyby przemawiać za skorzystaniem z dobrodziejstwa tej regulacji.

Zapis ustawy o świadczeniach rodzinnych dotyczy przede wszystkim o sytuacji, w której zachodzi duże prawdopodobieństwo, że natychmiastowa egzekucja nienależnie pobranego świadczenia mogłaby spowodować następstwa, niedające się pogodzić z zasadą ochrony godności człowieka.

Dotyczy to w szczególności uniemożliwienia świadczeniobiorcy funkcjonowania na poziomie minimum egzystencji lub też w ogóle pozbawienia go niezbędnych środków utrzymania.

Taka sytuacja zdaniem sądu miała miejsce w rozpatrywanej sprawie. Utrzymywanie się przez z mężczyznę z kwoty 78 zł., oznaczało, że funkcjonuje on poniżej minimum egzystencji.

Zatem organ niesłusznie odmówił skarżącemu umorzenia nienależnie pobranych świadczeń – uznał WSA.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Łodzi 25 listopada 2014 r., sygn. akt II SA/Łd 779/14, nieprawomocny

Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.