Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Dyrektor miejskiego ośrodka pomocy społecznej ustalił mężczyźnie opłatę za pobyt jego ojca w domu pomocy społecznej (DPS).
Mężczyzna zaskarżył decyzję do sądu administarcyjnego. W skardze argumentował, iż niesłusznie został obciążony obowiązkiem opłaty za dwumiesięczny pobyt jego ojca w DPS, skoro ojciec w tym czasie przebywał w szpitalu.
WSA wyjaśnił, że ustawodawca tylko w jednym przypadku zezwolił na niepobieranie opłaty za pobyt w DPS.
Przypadek ten jest uregulowany w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 182 ze zm.), zgodnie z którym mieszkaniec domu, a także inna osoba obowiązana do wnoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej, jeżeli mieszkaniec domu przebywa u tej osoby, nie ponoszą opłat za okres nieobecności mieszkańca domu nieprzekraczającej 21 dni w roku kalendarzowym.
Zdaniem sądu taka sytuacja jednak nie miała miejsca w rozpatrywanej sprawie.
WSA podkreślił, iż czasowy pobyt pensjonariusza DPS w szpitalu nie pozbawia go prawa do świadczenia z pomocy społecznej. Oznacza to, że dom pomocy społecznej musi utrzymywać to miejsce do czasu powrotu pensjonariusza, a to generuje koszty.
Nie jest przy tym możliwe miarkowanie tych kosztów w zależności od zaistniałych okoliczności. Opłata za pobyt w DPS nie jest opłatą pokrywającą rzeczywiste koszty utrzymania danego mieszkańca w domu opieki, lecz jest to opłata o charakterze ryczałtowym – wyjaśnił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 30 września 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 670/14, nieprawomocny
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.