Omówienie zmian w prawie pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.



Matka chorego dziecka wystąpiła do gminy z wnioskiem o przyznanie dla jej syna specjalistycznych usług opiekuńczych, w postaci dogoterapii.


Kierownik miejskiego ośrodka pomocy społecznej zaproponował stronie możliwość przyznania specjalistycznych usług opiekuńczych dla dziecka w zakresie uczenia i rozwijania umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia w dwóch ośrodkach.

Matka dziecka nie zgodziła się jednak na uczęszczanie jej syna na zajęcia we wskazanych przez gminę miejscach. Uznała bowiem, iż sposób oferowanej jej formy pomocy nie sprzyja rozwojowi jej dziecka. Jej zdaniem nie gwarantuje też wymiaru usługi zalecanej przez lekarza specjalistę, w postaci dogoterapii.


Organ wyjaśnił, iż to nie strona ustalała gdzie usługi specjalistyczne mają być świadczone lecz gmina. W związku z tym kierownik ośrodka odmówił przyznania pomocy matce.

Kobieta zaskarżyła decyzję do sądu administracyjnego.

WSA przyznał rację skarżącej.

Sąd przypomniał, iż gmina zobowiązana jest do podjęcia takich działań organizacyjnych, które umożliwiają realizację świadczenia specjalistycznych usług opiekuńczych.

W ocenie WSA, kierownik ośrodka nie ustalił jakie są faktyczne potrzeby dziecka, niezbędne dla podjęcia zalecanej terapii i jej skuteczności.
Wszak nie chodzi w tym przypadku – jak podkreśliła matka dziecka – o jakiekolwiek usługi opiekuńcze, ale o usługi specjalistyczne. Z treści decyzji zawierającej lakoniczne stwierdzenia i ogólniki nie wynikało w ogóle, jakie kryteria organ ten przyjął odmawiając stronie wnioskowanej pomocy.

Sąd podkreślił, iż intencją ustawodawcy nie było przyznanie osobie kwalifikującej się do specjalistycznych usług opiekuńczych jakichkolwiek usług, lecz poprzedzonych bardzo dokładnym rozeznaniem usług dostosowanych do stanu zdrowia tej osoby oraz jej sytuacji rodzinnej.


Omówienie zmian w prawie pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.



Na podstawie:
Wyrok WSA w Gliwicach z 19 sierpnia 2014 r., sygn. akt IV SA/Gl 1398/13, nieprawomocny