Jeden z mieszkańców gminy zwrócił się do ośrodka pomocy społecznej o przyznanie mu pomocy w postaci zasiłku okresowego oraz pomocy na opłaty za energię elektryczną, wodę i gaz.
Z przeprowadzonego wywiadu środowiskowego wynikało, iż wnioskodawca jest w trudnej sytuacji materialnej i nie jest w stanie samodzielnie zaspokoić niezbędnych potrzeb życiowych. Organ ustalił, iż mężczyzna spełnia kryterium dochodowe, od którego uzależniona jest pomoc społeczna.
Mimo tak ustalonego stanu faktycznego, prezydent miasta odmówił udzielenia pomocy wnioskodawcy. Decyzję uzasadnił brakiem jego współpracy z organem pomocy społecznej.
Mężczyzna poskarżył się do sądu administracyjnego.
WSA uznał, iż odmowa przyznania pomocy społecznej w formie zasiłku okresowego oraz w formie zasiłku celowego z powodu braku współdziałania z ośrodkiem, w sytuacji , gdy skarżący spełnia kryterium dochodowe do uzyskania tej pomocy, jest sprzeczna z celami ustawy o pomocy społecznej.
Sąd zwrócił uwagę, że w rodzinie wnioskodawcy było niepełnoletnie dziecko, w związku z tym pomoc społeczna powinna wesprzeć rodzinę w celu umożliwienia jej życia w warunkach odpowiadających godności człowieka.
Niskie dochody uprawniające do przyznania pomocy społecznej obligują organy do szczególnie wnikliwego i wszechstronnego zbadania stanu faktycznego sprawy. Odmowa przyznania świadczenia musi znajdować swoje odzwierciedlenie w materiale dowodowym, natomiast uzasadnienie odmownych decyzji musi przekonywująco wyjaśniać przesłanki odmowy.
Nawet przy braku współpracy sytuacja beneficjenta i jego rodziny przemawiać może za przyznaniem wnioskodawcy pomocy adekwatnej i możliwej do udzielenie z punktu widzenia finansowych możliwości organu.
Rodzina, w której jest dziecko, wymaga ze strony organów szczególnej ochrony – podkreślił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Krakowie z 26 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Kr 1751/14, nieprawomocny
