Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Wojewódzki inspektor transportu drogowego nałożył karę pieniężną na przedsiębiorcę, zajmującego się międzynarodowym przewozem osób. W wyniku przeprowadzonej kontroli, organ stwierdził brak wymaganej bocznej tablicy kierunkowej na jednym z autobusów. Organ powołał się na art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.
Przewoźnik odwołał się od decyzji.
Zdaniem przedsiębiorcy, nałożona na niego kara była nieuzasadniona. Podkreślił, iż w ramach regularnych przewozów międzynarodowych osób stosuje się zapisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009, a ono nie nakłada na przewoźnika stosowania tablic kierunkowych bocznych.
WSA przyznał rację przedsiębiorcy.
Sąd zaakcentował, że tam, gdzie organ nakłada na obywatela karę za uchybienie jakiemuś obowiązkowi, to zawsze jest zobowiązany do wskazania konkretnego przepisu prawa, z którego ten obowiązek wynika.
Zdaniem WSA wskazane przez organy przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym jak i przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 2003 r. nr 32, poz. 262 z późn. zm.), nie pozwalają na przyjęcie, iż przedsiębiorca wykonujący, na podstawie licencji Wspólnoty Europejskiej, międzynarodowy zarobkowy przewóz drogowy osób, miał obowiązek stosowania tablic kierunkowych bocznych.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Krakowie z 2 października 2014 r., sygn. akt III SA/Kr 631/14, nieprawomocny
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.