Jeden z mieszkańców, powołując się na art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.), zwrócił się do prezydenta miasta o udzielenie informacji o postępowaniu dotyczącym zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Chodziło o informację dotyczącą czy i jakie wnioski (w trybie art. 17 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wpłynęły na etapie przed przygotowaniem projektu zmiany ww. miejscowego planu, z przytoczeniem treści stanowisk autorów tych wniosków i proponowanych przez nich zmian planu. Zainteresowany wniósł o przekazanie mu żądanej informacji w odrębnym piśmie, bądź w formie kserokopii złożonych wniosków, po wcześniejszym usunięciu danych osobowych wnioskodawców (w przypadku osób fizycznych).
Prezydent poinformował zainteresowanego, że wnioski składane do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie mają cech dokumentów publicznych, są bowiem dokumentami prywatnymi i nie stanowią informacji publicznej, w rozumieniu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o dostępie do informacji publicznej. Charakter informacji publicznej posiada natomiast sposób rozpatrzenia przez organ wykonawczy wniosków zgłoszonych do planu miejscowego.
W reakcji na taką odpowiedź wnioskodawca złożył skargę na bezczynność prezydenta, wskazując, że jego wniosek nie został rozpatrzony zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej, gdyż nie przekazano mu żądanych informacji ani też nie wydano decyzji o odmowie udzielenia informacji publicznej.
Zdaniem WSA rozpatrującego skargę, wbrew twierdzeniom prezydenta, żądane przez skarżącego informacje stanowią informację publiczną i – jak wynika ze sprawy – nie zostały mu przekazane zgodnie z wnioskiem. W myśl art. 17 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym , wójt, burmistrz albo prezydent miasta po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego ogłasza w prasie miejscowej oraz przez obwieszczenie, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu, określając formę, miejsce i termin składania wniosków do planu, nie krótszy niż 21 dni od dnia ogłoszenia. Z kolei w świetle § 12 pkt 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1587), wykonanie czynności, o których mowa w art. 17 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym , dokumentuje się poprzez sporządzenie dokumentacji prac planistycznych, składającej się m.in. z wykazu wniosków złożonych do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, którego wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. Zarówno cyt. przepis ustawowy, jak i przepis rozporządzenia wskazują, że w omawianym przypadku rzecz nie dotyczy indywidualnej, jednostkowej sprawy obywatela, rozstrzyganej w trybie procedury administracyjnej, regulowanej przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego , lecz chodzi tu o realizację zamierzeń publicznoprawnych, które w efekcie końcowym mają doprowadzić do przyjęcia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ewentualnie wprowadzenia zmian w uchwalonym i przyjętym już planie.
Nie powinno budzić wątpliwości, że postępowanie w przedmiocie uchwalenia (lub zmiany) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest postępowaniem zmierzającym do uchwalenia bądź zmiany prawa miejscowego i już choćby z tego względu wszelka informacja o jego przebiegu, w tym także dotycząca treści składanych wniosków do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, musi korzystać z waloru publicznej dostępności, jako że proces stanowienia prawa, nawet gdy odbywa się z udziałem czynników innych, niż publiczne, ma charakter publiczny. Nie ma w tym postępowaniu miejsca na korespondencję prywatną. Podmioty składające wnioski do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego czynią to w sprawie publicznej, zaś ich intencją jest jedynie uzewnętrznienie własnego stanowiska w przedmiocie, którego zakres i cel determinuje publiczny walor samego zamierzenia, prowadzącego przecież do przyjęcia aktu prawa miejscowego, względnie wprowadzenia doń odpowiednich zmian.
Zatem informacja określona przez skarżącego w jego wniosku, a dotycząca zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w szczególności o tym, czy i jakie wnioski wpłynęły na etapie przed przygotowaniem projektu zmiany ww. miejscowego planu, z przytoczeniem treści stanowisk autorów tych wniosków i proponowanych przez nich zmian planu, posiada walor informacji związanej z wykonywaniem zadania publicznego przez prezydenta. Informacja ta dotyczy bezpośrednio sfery działalności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Warszawie z 13 marca 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 44/13, nieprawomocny
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2013 r., poz. 267)
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647)