Zmiana polega  na podwyższeniu wysokości kwoty na dofinansowanie kosztów rocznego pobytu jednego uczestnika w warsztacie terapii zajęciowej:

  • w 2023 r. z kwoty 27 696 zł rocznie do kwoty 29 496 zł rocznie oraz
  • w 2024 r. i latach następnych z kwoty 29 496 zł rocznie do kwoty 31 296 zł rocznie.

Rozporządzenie podwyższa dotychczasowe kwoty o 1800 zł w 2023 r. oraz o kwotę 1800 zł w 2024 r. i w latach następnych. Zobacz także: Będzie nowy algorytm finansowania warsztatów terapii zajęciowej>>

 

Wyspecjalizowana kadra odpływa z WTZ-ów

Miesięcznie to 150 zł na osobę. O lepsze finansowanie warsztatów terapii zajęciowej (WTZ) od dawna wnioskowali m.in. przedstawiciele Ogólnopolskiego Forum WTZ. Domagali się, by wzrost dofinansowania wyniósł 600 zł miesięcznie na jednego uczestnika warsztatów. Coraz wyższe koszty płac i pochodnych – wzrost płacy minimalnej (w tym roku dwukrotny) oraz cen produktów koniecznych do funkcjonowania warsztatów i coraz wyższa inflacja, wpływają na coraz słabszą kondycję WTZ-ów.

– To 1800 zł przeznaczone na ten rok, w wyniku naszych rozmów i ustaleń z ministrem Wdówikiem, zostały przesunięte z 2025 r. To dla nas ogromna różnica mieć pieniądze teraz, a nie za dwa lata. Mówimy, że to pewna kroplówka, żeby zabezpieczyć najważniejsze potrzeby warsztatów. Chcemy rozmawiać także o merytoryce, o koniecznych zmianach, których potrzebę widzimy. WTZ-y to nie tylko pieniądze, ale odpowiadanie na potrzeby osób z niepełnosprawnościami – mówi Wiesława Stafiej z Ogólnopolskiego Forum WTZ. Równocześnie Forum jest w gotowości do dalszych rozmów z ministerstwem.

Czytaj w LEX: Warsztaty terapii zajęciowej - KOMENTARZ PRAKTYCZNY >>>

Wiesława Stafiej podkreśla, że WTZ-y borykają się także z masowym odpływem wykwalifikowanej kadry, na co wpływ mają niskie uposażenia. A zarządzający warsztatami nie mają żadnych argumentów, by móc zatrzymać pracowników.

- Zmiana podyktowana jest licznymi wystąpieniami przedstawicieli jednostek prowadzących warsztaty terapii zajęciowej, którzy wskazują, że dotychczasowa kwota nie pokrywa wszystkich ponoszonych przez warsztaty kosztów działalności. Warsztaty doświadczają problemów wynikających z rotacji pracowników, związanych ze zbyt niskimi wynagrodzeniami. Ponadto zmuszone są do ograniczania nakładów na rehabilitację osób niepełnosprawnych, na inwestycje związane m.in. z doposażaniem pracowni, dowozy uczestników, remonty oraz zatrudnianie specjalistów – czytamy w uzasadnieniu do projektu.

Jak podaje ministerstwo rodziny, wynagrodzenie pracowników warsztatów stanowi 60 proc. kosztów ich działalności. - Analizując dane dotyczące wybranych kosztów działalności WTZ w 2021 r., należy zauważyć, że średnie roczne wynagrodzenie na pracownika wyniosło 43 805 zł (średnie roczne wynagrodzenie na etat – 51 407 zł) – czytamy w ocenie skutków regulacji do projektu rozporządzenia.

Czytaj też: Dotacje, subwencje i dopłaty - podstawa opodatkowania VAT na przykładach >>

 

WTZ finansowane też przez samorządy

Podwyżka dofinansowania finansowana będzie z budżetu PFRON, w ramach jego planu finansowego. Jak podaje resort rodziny, PFRON zabezpieczył także środki na koszty obsługi zadań realizowanych przez samorządy, zgodnie z par. 7 rozporządzenia z 13 maja 2003 r. w sprawie algorytmu przekazywania środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych samorządom wojewódzkim i powiatowym. WTZ w 90 proc. finansowane są z PFRON, a co najmniej w 10 proc. z samorządów. W 2022 r. dofinansowanie do WTZ-ów wzrosło z 24 096 zł do 25 896 zł rocznie na jednego uczestnika WTZ.

– Wiele warsztatów dostało te pieniądze w grudniu ub. roku, co było dużym wyzwaniem dla samorządów, by przy końcu roku wygospodarować te 10 proc. środków na jedną placówkę. Jednak w większości samorządy bardzo przychylnie do tego podeszły i przy końcu roku budżetowego te środki znalazły – mówi Wiesława Stafiej.

W Polsce jest obecnie 730 WTZ-ów, w których wsparcie otrzymuje ponad 28 tys. dorosłych osób z niepełnosprawnością, głównie intelektualną. Pracowników warsztatów jest ponad 10 tys. Celem WTZ-ów jest aktywna rehabilitacja społeczna i zawodowa osób z niepełnosprawnością najbardziej narażonych na wykluczenie.