Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności art. 1a ust. 1 pkt 2 w związku z art. 2. ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) z art. 217 w związku z art. 84 i art. 2 Konstytucji.
W ocenie sądu pytającego użycie przez ustawodawcę w kwestionowanych przepisach określenia "przepisy prawa budowlanego" rodzi wątpliwość, do jakiej konkretnie regulacji prawnej prawodawca w tym przedmiocie odsyła. Czy chodzi o przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), czy też ogólnie, o odnoszące się do rozpatrywanego problemu regulacje prawne, zawarte również w innych ustawach niż - Prawo budowlane z 1994 r.
Niedookreśloność przepisu ustawy podatkowej sprawia, że podatnik nie może sam sprecyzować obowiązku podatkowego w sposób prawidłowy. Przepis ustawy podatkowej, winien być na tyle jasny, by przeciętny podatnik mógł samodzielnie ustalić wielkość obciążających go danin podatkowych. W ocenie sądu pytającego kwestionowany przepis nie spełnia tych wymagań przez co jest sprzeczny z Konstytucją.