Sprzedaż napojów alkoholowych na terenie sanatorium jest zabroniona

Skoro zabrania się sprzedaży i spożywania napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 18% w ośrodkach szkoleniowych i domach wypoczynkowych to tym bardziej zakazane jest sprzedawanie i spożywanie napojów alkoholowych na terenie zakładów opieki zdrowotnej ze względu na prowadzony w nich wymagający ciszy i spokoju proces rehabilitacji czy leczenia uznał NSA.

Dyrektor sanatorium zwrócił się do burmistrza miasta z wnioskiem o cofnięcie koncesji na sprzedaż napojów o zawartości powyżej 18% alkoholu spółce, prowadzącej restaurację na terenie sanatorium. Żądanie uzasadnił między innymi zakłócaniem ciszy nocnej w sanatorium spowodowane nadmiernym spożyciem napojów alkoholowych przez kuracjuszy i klientów w restauracji. Burmistrz miasta odmówił cofnięcia zezwolenia.

Odmiennego zdania było SKO rozpatrujące sprawę. Organ wskazał, że w art. 18 ust. 10 ustawa z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (jedn. tekst z 2007r. Dz. U. Nr 70, poz. 473 ze zm.) wymienia przesłanki, których zaistnienie powoduje obligatoryjne cofnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Jedną z zasad, której naruszenie obliguje organ zezwalający do cofnięcia zezwolenia jest sprzedawanie, podawanie i spożywanie napojów alkoholowych zawierających więcej niż 18% alkoholu w ośrodkach szkoleniowych oraz w domach wypoczynkowych. Określenie "w szczególności" odnoszące się do ośrodków szkoleniowych i wypoczynkowych, zdaniem organu, nie oznacza, że innych placówek mających na celu zarówno leczenie, rehabilitację jak i wypoczynek ten zakaz nie dotyczy. Istotą sanatorium jest oprócz leczenia i rehabilitacji również wypoczynek kuracjuszy, zaś zlokalizowanie na terenie sanatorium lokalu, w którym jest podawany, sprzedawany i spożywany alkohol nie tylko nie sprzyja realizacji zadań sanatorium lecz najczęściej niweczy skutki leczenia.

W ocenie NSA w sprawie zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 14 ust. 3 i ust. 4 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, uzasadniające cofnięcie zezwolenia na sprzedaż, podawanie i spożywanie w sanatorium napojów alkoholowych powyżej 18%. Zdaniem NSA podczas interpretacji art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. b w związku z art. 14 ust. 3 i 4 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, zwłaszcza ze względu na zawarty w tym pierwszym przepisie zwrot "w szczególności", uprawnione jest zastosowanie reguły prawniczego wnioskowania argumentum a minori ad maius (jeżeli zakazane jest mniej, to tym bardziej zakazane jest więcej). Skoro zabrania się sprzedaży i podawania napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 18% w ośrodkach szkoleniowych i domach wypoczynkowych to tym bardziej zakazane jest sprzedawanie, podawanie i spożywanie napojów alkoholowych na terenie zakładów opieki zdrowotnej ze względu na prowadzony w nich wymagający ciszy i spokoju proces rehabilitacji czy leczenia.


Zatem sprzedaż, podawanie, jak i spożywanie napojów alkoholowych o zawartości powyżej 18% alkoholu na terenie sanatorium należy traktować równoważnie jak sprzedaż i podawanie alkoholu w ośrodkach szkoleniowych czy domach wczasowych. Działania te należy uznać za zabronione w rozumieniu ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Nie do zaakceptowania w ocenie NSA jest teza o zakazie sprzedaży i podawania napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 18% na terenie ośrodków szkoleniowych i domów wypoczynkowych z jednoczesnym dozwoleniem sprzedaży i podawania takiego alkoholu na terenie zakładów opieki zdrowotnej.

Wyrok NSA z 6 marca 2013 r., sygn. akt II GSK 2224/11, prawomocny