Skarga musi dotyczyć wykonania czynności nakazanych przez prawo

Obywatel nie posiada legitymacji do żądania wykonania przez gminę uchwały rady, której powzięcie nie jest nakazane przepisami prawa uznał WSA w Gdańsku.

Jedna z mieszkanek zawarła z gminą porozumienie, na mocy którego ustalono, iż przekazuje ona na rzecz gminy swoją dawną parcelę, na której wybudowano szkołę gminną. W zamian za to gmina zobowiązała się w uchwale miejskiej rady narodowej podjętej w 1949 r. do przekazania mieszkance innej nieruchomości. Uchwały jednak nigdy nie wykonano. Sprawą zajęła się skarżąca, będąca następcą prawnym po zmarłej właścicielce parceli, występując do rady miasta o wykonanie uchwały.

W odpowiedzi poinformowano ją jedynie, że powzięte uchwały ex lege utraciły moc prawną. Skarżąca zwróciła się do WSA, domagając się zobowiązania rady miasta do podjęcia uchwały dotyczącej wykonania uchwały miejskiej rady narodowej podjętej w 1949 r.

WSA uznał, iż podstawę prawną wniesienia skargi w sprawie stanowił art. 101a ust. 1 w związku z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. nr 142 poz. 1591 ze zm.). Przepis art. 101a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym znajduje zastosowanie w przypadkach bezczynności organu gminy polegającej na niewykonywaniu czynności nakazanych przez prawo. Skarga z art. 101a dotyczy przede wszystkim bezczynności organów gminy w zakresie działalności uchwałodawczej i to w zakresie, w jakim przepisy prawa nakładają na organy jednostki samorządu terytorialnego obowiązek podjęcia stosownych uchwał, zarządzeń. Przy czym czynności, o jakich mowa w art. 101a, to czynności nakazane prawem powszechnie obowiązującym, w tym aktem prawa miejscowego (np. statutem gminy) określającym obowiązki organu gminy. Podstawą prawną, z której wynikać może obowiązek wykonywania czynności, nie może być więc np. rozstrzygnięcie organu administracji.

Zdaniem WSA skarga wniesiona w sprawie jest niedopuszczalna, albowiem nie dotyczy bezczynności organu gminy polegającej na niewykonaniu czynności nakazanych przez prawo. Skarga wniesiona w sprawie dotyczy bowiem niewykonania uchwały miejskiej rady narodowej z dnia 14 grudnia 1949 r., która wydana została na podstawie art. 43 pkt 1 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorialnego (DZ.U.R.P. nr 35/33, poz. 294). Skarżąca domaga się więc wykonania uchwały, która wyraża wolę nabycia gruntu w drodze zamiany. Art. 101a ustawy o samorządzie gminnym nie daje zaś obywatelom legitymacji do żądania wykonania przez organ wykonawczy gminy uchwały rady, której powzięcie nie jest nakazane przepisami prawa – podkreślił WSA.

Postanowienie WSA w Gdańsku z 30 stycznia 2013 r., sygn. akt II SAB/Gd 114/12, nieprawomocne