Rada powiatu odmówiła wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, który wykorzystał zwolnienie lekarskie niezgodnie z jego przeznaczeniem i celem. Wojewoda unieważnił uchwałę, stwierdzając, że rada nie ustaliła, czy rozwiązanie z radnym stosunku pracy było związane z wykonywaniem przez niego mandatu. Sprawa trafiła do sądu, który skargi powiatu nie uwzględnił.

Uchwała rady powiatu musi być przekonująco uzasadniona

Sąd przypomniał natomiast, że rada powiatu nie ma obowiązku wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym powiatu i może odmówić wyrażenia takiej zgody, jeżeli istnieją do tego racjonalne podstawy (art. 22 ust. 2 u.s.p.). Jeżeli podstawą odmowy wyrażenia zgody nie są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu, rada powiatu ma obowiązek wykazać przyczyny usprawiedliwiające odmowę i nie może ograniczać się do oceny, czy podane przez pracodawcę powody uzasadniają rozwiązanie stosunku pracy z radnym. Uprzywilejowanie radnych w zakresie możliwości rozwiązania z nimi stosunku pracy jest uzasadnione zatem jedynie wtedy, gdy to rozwiązanie ma związek ze sprawowaniem mandatu radnego. Żadne przepisy ustaw samorządowych nie określają warunków czy kryteriów, jakimi miałaby się kierować rada przy podejmowaniu przedmiotowej uchwały.

Czytaj w LEX: Zasady ochrony stosunku pracy radnego – przesłanki, zagadnienia proceduralne, kwestia wypowiedzenia zmieniającego >

W rezultacie, w każdym przypadku niewyrażenia zgody przez radę powiatu na rozwiązanie stosunku pracy z radnym należy wykazać, że wykonywanie przez pracownika mandatu radnego, choćby w najmniejszym stopniu, determinuje decyzję pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę. To oznacza, że uchwała rady powiatu powinna być przekonująco uzasadniona - ze szczegółowym wskazaniem konkretnych okoliczności, stanowiących podstawę uznania, że przyczyną rozwiązania stosunku pracy są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu. A zaskarżona uchwała tego warunku nie spełniała. Rada unikała jednoznacznych stwierdzeń, posługując się trybem przepuszczającym, niedokonanym. Organ nadzoru miał zatem rację, co do dowolności zastosowania przez radę przepisu art. 22 ust. 2 u.s.p.

WSA: Radnemu na urlopie nie przysługuje dieta

Powiat to nie sąd pracy

Rada powiatu nie mogła ograniczać się do oceny, czy podane przez pracodawcę powody uzasadniają rozwiązanie stosunku pracy z radnym. Miała obowiązek wykazać przyczyny usprawiedliwiające odmowę wyrażenia zgody na rozwiązania stosunku pracy, a nie tylko ogólnie powołać się na stanowisko radnego. Powiat nie mógł przy tym wkroczyć w kompetencje sądu pracy i oceniać zasadność przyczyn rozwiązania stosunku pracy z radnym (z wyłączeniem jedynie sytuacji, gdy ma to związek z oceną, czy rzeczywista przyczyna rozwiązania stosunku pracy nie jest jednak związana z wykonywaniem mandatu radnego).

Rada powiatu, powołując się na orzecznictwo sądowe wskazała tymczasem, że uczestnictwo w czasie zwolnienia lekarskiego w grze sportowej nie wystarcza do przypisania pracownikowi ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych stanowiącego podstawę do dyscyplinarnego zwolnienia z pracy.

 

Sąd podkreślił, że radny, tak jak każdy inny pracownik będzie miał prawo do wykazania przed sądem pracy, że powody rozwiązania z nim stosunku pracy, niezwiązane z wykonywanym mandatem radnego, są niezgodne z prawem i nieuzasadnione. Celem regulacji art. 22 ust. 2 u.s.p. jest zapewnienie radnemu swobodnego sprawowania mandatu, a nie zabezpieczenie go przed utratą pracy.

Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, podejmując uchwałę w przedmiocie wyrażenia zgody na zwolnienie, nie powinien zatem ingerować w prawo pracodawcy do "rozstania" się z pracownikiem, gdy ma to uzasadnienie w obowiązującym porządku prawnym i nie jest związane z wykonywaniem przez radnego mandatu.

Wyrok WSA w Kielcach z dnia 14 kwietnia 2021 r. II SA/Ke 299/21