Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podlaskiego z dnia 15 listopada 2010 r., NK.II.AR.0911-164/10

Wyłączenie strefy ochrony sanitarnej cmentarza z planu miejscowego (tj. z obszaru objętego tym planem) stanowi naruszenie przepisw art. 15 ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz.717 z pźn. zm.).

Pisaliśmy o tym również:
Plan miejscowy musi uwzględniać strefy ochrony sanitarnej cmentarza (NK.II.AR.0911-164/10)

 

Rozstrzygnięcie nadzorcze

 

z dnia 15 listopada 2010 r.

 

Wojewoda Podlaski

 

NK.II.AR.0911-164/10

 

Wyłączenie strefy ochrony sanitarnej cmentarza z planu miejscowego (tj. z obszaru objętego tym planem) stanowi naruszenie przepisów art. 15 ust. 2 pkt 9 u.p.z.p.

NZS 2011/1/12

688565

 

 

Uzasadnienie faktyczne

 

W dniu 30 września 2010 r. Rada Miejska w W. podjęła uchwałę Nr L/269/10 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu części gminy W. - budowa cmentarza w O., która w dniu 15 października 2010 r. wpłynęła do organu nadzoru.

 

Przeprowadzona analiza wykazała, że uchwała została podjęta z naruszeniem prawa, w związku z tym w dniu 28 października 2010 r. wszczęte zostało postępowanie nadzorcze w sprawie stwierdzenia jej nieważności.

 

W wyniku dokonanej oceny organ nadzoru stwierdził istotne naruszenia prawa, wynikające z błędnej interpretacji i zastosowania przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze (Dz. U. Nr 52, poz. 315).

 

Zgodnie z przepisami § 3 ust. 1 i § 7 rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej "odległość cmentarza od zabudowań mieszkalnych, od zakładów produkujących artykuły żywności, zakładów żywienia zbiorowego bądź zakładów przechowujących artykuły żywności oraz studzien, źródeł i strumieni, służących do czerpania wody do picia i potrzeb gospodarczych, powinna wynosić co najmniej 150 m; odległość ta może być zmniejszona do 50 m pod warunkiem, że teren w granicach od 50 do 150 m odległości od cmentarza posiada sieć wodociągową i wszystkie budynki korzystające z wody są do tej sieci podłączone". Natomiast § 7 rozporządzenia stanowi, że " przepisów niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do cmentarzy już istniejących, jeżeli ich zastosowanie uniemożliwiałoby korzystanie z cmentarza, a właściwy powiatowy (miejski, dzielnicowy) inspektor sanitarny nie sprzeciwia się dalszemu korzystaniu z tego cmentarza". Cmentarz w O. jest cmentarzem nowozakładanym.

 

Powyższe oznacza, że lokalizacja nowego cmentarza powoduje ograniczenia w zakresie dopuszczalnych warunków zabudowy i zagospodarowania terenów sąsiednich.

 

W kontrolowanej uchwale (w tekście oraz na załączniku graficznym) brak jest jakiegokolwiek odniesienia do tej kwestii. Przyjęte granice planu miejscowego uwzględniają jedynie obszar samego cmentarza bez strefy ochrony sanitarnej będącej w istocie jego integralną częścią.

 

Z wyjaśnień Burmistrza W., złożonych pismem BGGN.7322- 04/07/08/09/10-L z dnia 3 listopada 2010 r. w toku przeprowadzonego postępowania wynika, że "rozporządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. nie mówi o nakazie wprowadzenia stref od planowanego cmentarza, a jedynie o zachowaniu odległości cmentarza od wyżej wspomnianej zabudowy. Teren wyznaczony pod lokalizację cmentarza te wymogi spełnia". Jednocześnie Burmistrz W. wyjaśnia, że § 14 uchwały Nr L/269/10 z dnia 30 września 2010 r. zawiera zapis, że "w związku z przeznaczeniem terenu pod lokalizację cmentarza należy uwzględnić przepisy odrębne (...) oraz uwarunkowania wynikające z bezpośredniego wywierania wpływu cmentarza na środowisko".

 

O wymaganych granicach miejscowego planu rozstrzyga Organ sporządzający ten plan. Przy ustalaniu granic planu mają zastosowanie przepisy m. in. art. 1, 14 i 15 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz.717 z późn. zm.). Wyłączenie strefy ochrony sanitarnej cmentarza z planu miejscowego (tj. z obszaru objętego tym planem) stanowi naruszenie przepisów art. 15 ust. 2 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (w planie miejscowym określa się obowiązkowo (...) szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy).

 

W związku z powyższym oraz ustawowym obowiązkiem wyznaczenia stref, które wykraczają swoim zasięgiem poza "granice opracowania planu" konieczna jest zmiana granic opracowania planu tak, by strefy ochronne zawierały się w nowych granicach opracowania.

 

Znamienny w tym zakresie jest pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, wyrażony w uzasadnieniu do wyroku z dnia 29 kwietnia 2010 r., IV SA/Po 931/09, w którym skład orzekający zwraca uwagę na wyrok NSA z dnia 04 grudnia 2007 r. (II OSK 1503/07, LEX nr 460509). W wyroku tym zinterpretowano § 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 roku (Dz. U. Nr 52, poz. 315.) w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze (...) uznając, że § 3 rozporządzenia odnosi się do lokalizacji nowych cmentarzy. "(...) przepisy rozporządzenia odnoszą się do określenia terenów, jakie pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze. Lokalizując, więc nowy cmentarz należy go zaplanować w odległości 150 m od istniejących w terenie zabudowań mieszkalnych czy też zakładów produkujących artykuły żywnościowe, zakładów żywienia zbiorowego, natomiast odległość ta może być zmniejszona do 50 m pod warunkiem, zwodociągowania terenu w granicach od 50 do 150 m odległości od cmentarza w sytuacji, kiedy wszystkie budynki korzystające z wody są do tej sieci podłączone" (II OSK 1503/07, LEX nr 460509). Istotność wskazanych wyżej naruszeń prawa stanowi, że stwierdzenie nieważności uchwały Nr L/269/10 Rady Miejskiej w W. z dnia 30 września 2010r. jest zasadne.