Pisaliśmy o tym:
 Do wstrzymania wykonania decyzji budowlanej nie wystarczy obawa sąsiada (II OZ 1335/10)





 
Postanowienie
 
z dnia 14 stycznia 2011 r.
 
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie
 
II OZ 1335/10
 
Do stwierdzenia spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczający sam fakt wskazania na rażące naruszenie prawa przy wydawaniu przedmiotowej decyzji.
LEX nr 686652
686652
 
 
Skład orzekający
 
Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki.
 
Sentencja
 
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. R. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 września 2010 r. sygn. akt II SA/Kr 147/10 odmawiającego wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. R. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia (...) listopada 2009 r. nr (...), w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia:
oddalić zażalenie.
 
Uzasadnienie faktyczne
 
A. R. pismem z dnia 29 grudnia 2009 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia (...) listopada 2009 r. w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. W skardze zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na nieodwracalne skutki prawne. Dodatkowo w piśmie z dnia 25 czerwca 2010 r. będącym uzasadnieniem wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazano, że zaskarżona decyzja jest błędna, a inwestycja stanowi ingerencję w krajobraz osiedla zagęszczając zabudowę i niszcząc dotychczasowy układ krajobrazowo-przestrzenny.
 
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 10 września 2010 r. sygn. akt II SA/Kr 147/10, na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. odmówił wstrzymania wykonania decyzji Wojewody Małopolskiego z dnia (...) listopada 2009 r.
 
W uzasadnieniu wskazano, że w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności, które przemawiają za uwzględnieniem wniosku, bowiem skarżąca nie wykazała, że wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby wyrządzić jej znaczną szkodę lub spowodować trudne do odwrócenia skutki. Mając na uwadze charakter zaskarżonej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, sąd wziął pod uwagę również skutki, jakie rozstrzygnięcie sądu spowoduje po stronie innych osób i uczestników postępowania, w tym inwestora. Skutki wstrzymania wykonania pozwolenia na budowę dotyczą bowiem przede wszystkim interesów inwestora, który ponosi ryzyko prowadzenia robót budowlanych przed rozpoznaniem skargi przez sąd i winien liczyć się z możliwością ewentualnego uchylenia decyzji udzielającej pozwolenia na budowę.
 
A. R., pismem z dnia 27 września 2010 r. złożyła zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 września 2010 r. wnosząc o jego zmianę i wstrzymanie zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu zażalenia skarżąca wskazała, że prowadzi pensjonat, a rozpoczęcie robót budowlanych spowoduję utratę zainteresowania gości pobytem w jej pensjonacie co oznaczać będzie pogorszenie jej sytuacji finansowej. Wskazała na brak zastosowania przez Sąd I instancji art. 35a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 414 ze zm.).
 
Pismem z dnia 4 listopada 2010 r. B. S. złożył odpowiedź na zażalenie wnosząc o jego oddalenie.
 
Uzasadnienie prawne
 
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw. W myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z konstrukcji tej normy prawnej wynika, że na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana.
 
Analiza wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji potwierdza stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie zawarte w zaskarżonym postanowieniu, że strona nie uprawdopodobniła w nim przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji faktycznie nie zawiera jakichkolwiek argumentów, które mogłyby przemawiać za koniecznością wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
 
Aby Sąd mógł stwierdzić, czy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, skarżący musi przytoczyć istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania aktu lub czynności jest zasadne oraz wskazać dlaczego uznał, że osoba uprawniona do prowadzenia robót budowlanych na podstawie ostatecznej decyzji administracyjnej ma ponosić ujemne skutki związane ze wstrzymaniem jej wykonania, skoro to inwestor ponosi ryzyko prowadzenia robót przed rozpoznaniem skargi przez Sąd i to na nim spoczywać będzie obowiązek przywrócenia stanu poprzedniego, w razie, gdyby okazało się, że w wyniku rozpoznania skargi decyzja zostanie uchylona.
 
Przez niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków należy rozumieć taki stan, w wyniku którego może zostać wyrządzona szkoda, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot świadczenia ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy jej pierwotnych cech. W rozpatrywanej sprawie taki przypadek nie występuje. Do stwierdzenia spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczający sam fakt wskazania przez skarżących na rażące naruszenie prawa przy wydawaniu przedmiotowej decyzji. Merytoryczne zarzuty dotyczące zaskarżonej decyzji nie stanowią przesłanki wstrzymania zaskarżonego aktu. Zasadność wydanej decyzji jest przedmiotem oceny dopiero w toku rozpoznawania wniesionej skargi. Natomiast obawy skarżących o naruszenie przy budowie garażu konstrukcji budynku znajdującego się na działce sąsiedniej nie zostały poparte jakimkolwiek racjonalnym dowodem.
 
Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.