Parafia Rzymskokatolicka zaskarżyła uchwałę prezydium miejskiej rady narodowej dotyczącą zamknięcie cmentarza wyznaniowego.

Parafia tłumaczyła, iż w czasie podejmowania uchwały obowiązywały przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych ( Dz.U. z 2011 r., Nr 118, poz. 687 ze zm.). Zgodnie z ustawą prezydium miejskiej rady narodowej nie miało kompetencji do wydawania uchwał dla tego rodzaju spraw, gdyż należały one do wyłącznej kompetencji miejskiej rady narodowej.

WSA wyjaśnił, iż wskutek wniesienia skargi opartej na przepisie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, kontroli sądowej poddany został akt nieistniejącego już organu.

Sąd zwrócił uwagę, iż przepis ten wszedł w życie z dniem 27 maja 1990 r. na mocy art. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 z późn. zm.)
Natomiast prawo zaskarżenia do sądu administracyjnego uchwał podjętych przez organ gminy ma zastosowanie tylko do uchwał organów gmin będących jednostkami samorządu terytorialnego, działających od dnia 27 maja 1990 roku, czyli od dnia wejścia w życie tej ustawy.

Zaskarżeniu do sądu administracyjnego skargą o jakiej mowa w art. 101 ustawy o sg podlegają zatem wyłącznie uchwały organów gmin będących jednostkami samorządu gminnego, powołanych na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Na podstawie:
Postanowienie WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 24 września 2015 r., sygn. akt II SA/Go 453/15, nieprawomocne