Zgodnie z informacją GUS w 897 polskich miastach na koniec 2009 r. mieszkało 23,3 mln osób, tj. 61,0% ludności kraju. Najbardziej zurbanizowane było województwo śląskie, gdzie ludność w miastach stanowiła 78,1% ogółu mieszkańców, zaś najmniej – województwo podkarpackie (41,1%). Najwięcej miast zlokalizowanych było na terenie województwa wielkopolskiego (109, tj. 12,2% ogółu miast polskich). W zdecydowanej większości (81,7%) były to miasta małe, liczące poniżej 20 tys. mieszkańców. Przeciętne polskie miasto w 2009 r. zajmowało 23,9 km2 i liczyło 26 tys. mieszkańców.
W latach 2000–2009 napływ migracyjny ludności do miast wyniósł ponad 2,3 mln osób. Z ogólnej liczby osób przybyłych najwięcej wybrało jako miejsce zamieszkania duże miasta (43,1%). Z raportu GUS wynika, iż efekty budownictwa mieszkaniowego w latach 2000–2009 w całym kraju przyniosły, obok wzrostu ilościowego, także istotne, korzystne zmiany jakościowe zasobów mieszkaniowych. Przeciętnie w roku oddawano w miastach 84,6 tys. mieszkań, a przeciętna powierzchnia użytkowa jednego mieszkania wynosiła 87,3 m2. Największy wzrost liczby oddanych do użytkowania mieszkań odnotowano w miastach małych (w 2009 r. o 67,7% w porównaniu z relatywnie niską liczbą mieszkań w 2000 r.). W grupie małych miast dominuje indywidualne budownictwo mieszkaniowe.
W szerszym zakresie informacje o miastach zostały zaprezentowane w publikacji GUS Miasta w liczbach 2009 i udostępnione na stronie internetowej: www.stat.gov.pl